Ανανάς – Το φρούτο με τις κακές “παρενέργειες”
,2017
Το καρτέλ του ανανά: Chiquita, Dole und Del Monte.
Όπως και με άλλα τροπικά φρούτα, όπως τα πορτοκάλια και με τις μπανάνες, αλλά και με άλλα γεωργικά προϊόντα, πρέπει να γίνουν φτηνά σε μεγάλες ποσότητες για την Ευρώπη, δεν έχει σημασία για τις επιχειρήσεις, πώς και υπό ποιες συνθήκες καλλιεργούνται αυτά.
,2017
Με πιστοποίηση από το μέσο ενημέρωσης/αρθρογράφο για την απόδοση/μετάφραση 23/11/2017
Dr rer. pol. Νίκος Θεοδοσάκης
Σήμερα οι ανανάδες πωλούνται για λιγότερο από ένα ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από την Κόστα Ρίκα. Πώς μπορεί μια χώρα να παράγει τόσο φθηνά; Επιπλέον, ο φορέας Food and Drug Administration (FDA) της Αμερικής θεωρεί ότι ο γενετικά τροποποιημένος ανανάς δεν θα κάνει κακό στον άνθρωπο, και χορήγησε την έγκριση του Ροζ Ανανά στην US Del Monte.
Ένα δηλητηριασμένο περιβάλλον δεν είναι πλέον κάποια σπάνια συνέπεια στη σημερινή πλέον γεωργική βιομηχανία. Αλλά σπάνια είναι τόσο καλά τεκμηριωμένο όπως στην περίπτωση του ανανά. Χιλιάδες άνθρωποι στην Κόστα Ρίκα της Κεντρικής Αμερικής δεν μπορούν να πιούν νερό της βρύσης τώρα και χρόνια, επειδή βρέθηκαν φυτοφάρμακα λόγω της καλλιέργειας του ανανά. Από το 2007, οι αρχές έχουν προειδοποιήσει για την ακατάλληλη ποιότητα νερού και προμηθεύουν καθαρό νερό στο Ελ Κάιρο και τα άλλα τρία θιγόμενα χωριά με βυτία νερού.
Το καρτέλ του ανανά: Chiquita, Dole und Del Monte.
Όπως και με άλλα τροπικά φρούτα, όπως τα πορτοκάλια και με τις μπανάνες, αλλά και με άλλα γεωργικά προϊόντα, πρέπει να γίνουν φτηνά σε μεγάλες ποσότητες για την Ευρώπη, δεν έχει σημασία για τις επιχειρήσεις, πώς και υπό ποιες συνθήκες καλλιεργούνται αυτά.
Η εταιρεία Del Monte "ντοματοποιεί" τον Ανανά
Σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητο από το κοινό, η γενετική μηχανική έχει βρει επίσης το δρόμο της στην έρευνα και την εκτροφή νέων τύπων φρούτων τα τελευταία χρόνια.
Ο γίγαντας εμπορίας φρούτων η εταιρεία Del Monte πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για διαγονιδιακό ανανά με τροποποιημένο περιεχόμενο καροτενοειδών τον Νοέμβριο του 2011 (ΕΡ1589807).Η καροτενοειδής λυκοπείνη προέρχεται από τομάτες, είναι ένα από τα αντιοξειδωτικά. Το τελικό προϊόν ο ανανάς έχει μια κοκκινωπή απόχρωση. Στις ΗΠΑ, έχει εγκριθεί για εισαγωγή ως “health food”. Για το σκοπό αυτό δεν απαιτείται έγκριση γενετικής μηχανικής.
Σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητο από το κοινό, η γενετική μηχανική έχει βρει επίσης το δρόμο της στην έρευνα και την εκτροφή νέων τύπων φρούτων τα τελευταία χρόνια.
Ο γίγαντας εμπορίας φρούτων η εταιρεία Del Monte πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για διαγονιδιακό ανανά με τροποποιημένο περιεχόμενο καροτενοειδών τον Νοέμβριο του 2011 (ΕΡ1589807).Η καροτενοειδής λυκοπείνη προέρχεται από τομάτες, είναι ένα από τα αντιοξειδωτικά. Το τελικό προϊόν ο ανανάς έχει μια κοκκινωπή απόχρωση. Στις ΗΠΑ, έχει εγκριθεί για εισαγωγή ως “health food”. Για το σκοπό αυτό δεν απαιτείται έγκριση γενετικής μηχανικής. Ο Ροζ ανανάς σαν φυτό είναι δημοφιλές διακοσμητικό φυτό, ειδικά στη Βόρεια Αμερική. Η αμερικανική εταιρεία παραγωγής φρούτων Del Monte έχει αναπτύξει γενετικά τροποποιημένο ανανά με ροζ χρώμα. Για το σκοπό αυτό, εισήχθησαν γονίδια από διακοσμητικό ανανά και μανταρίνι, τα οποία οδήγησαν στο σχηματισμό της φυσικής χρωστικής ουσίας (λυκοπείνη). Αυτοί οι ροζέ ανανάδες λέγεται ότι θα καλλιεργούνται στην Κόστα Ρίκα. Οι εγκρίσεις ως τροφή στις ΗΠΑ και για την καλλιέργεια στη Κόστα Ρίκα εκκρεμούν ακόμη.
Στο στόχαστρο: ο Ανανάς
Η λέξη «ανανά» προέρχεται από τον όρο naná ένας όρος για το ‘εξαιρετικό φρούτο’ στη γλώσσα Guarani. Αρχικά πατρίδα τους ήταν η Αμερική, τώρα καλλιεργείται παγκοσμίως σε τροπικές περιοχές ως φυτό παραγωγής φρούτων.
Στο στόχαστρο: ο Ανανάς
Η λέξη «ανανά» προέρχεται από τον όρο naná ένας όρος για το ‘εξαιρετικό φρούτο’ στη γλώσσα Guarani. Αρχικά πατρίδα τους ήταν η Αμερική, τώρα καλλιεργείται παγκοσμίως σε τροπικές περιοχές ως φυτό παραγωγής φρούτων.
Ο ανανάς καλλιεργήθηκε ήδη από την προ-Κολομβιανή εποχή και εξαπλώθηκε σε μεγάλο μέρος της Νότιας Αμερικής και στο βόρειο τμήμα του Μεξικού. Χρησιμοποιήθηκε ως τροφή, για θεραπεία και για οινοποίηση. Για την Ευρώπη ανακαλύφθηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο στις 4 Νοεμβρίου 1493 στο δεύτερο ταξίδι του στη Γουαδελούπη. Τα φρούτα ανανά ήταν ένα δώρο καλωσορίσματος από τους ιθαγενείς σε αυτόν. Προηγουμένως, ο ανανάς καλλιεργήθηκε σχεδόν αποκλειστικά ως ενδιάμεση καλλιέργεια μαζί με καλλιέργειες μικρού κύκλου όπως το φυστίκι, το ρύζι, τα φασόλια και τα λαχανικά. Ως υποκουλτούρα, ο ανανάς φυτεύεται κάτω από ελαιοφοίνικες, φοίνικες χουρμάδων, είδη εσπεριδοειδών, αβοκάντο και μάνγκο.
Σήμερα, ωστόσο, η καλλιέργεια είναι σε μεγάλο βαθμό σχεδιασμένη ως μονοκαλλιέργεια. Die Natur schlägt zurück – Eine Welt ohne Bananen – Bye, bye, Bananas
Η δημοτικότητα του ανανά αντανακλάται στα στοιχεία των εισαγωγών: Από την Κόστα Ρίκα έρχονται σχεδόν τρία τέταρτα Ανανά που πωλούνται στη Γερμανία και την Ευρώπη. Η χώρα δεν είναι τόσο μεγάλη, όσο το 1/3 της έκτασης της Ελλάδας. Μετά από αυξημένη ζήτηση τα τελευταία χρόνια, δημιουργήθηκε περισσότερος καλλιεργήσιμος χώρος για φυτείες - εις βάρος του τροπικού δάσους φυσικά. Σήμερα, περίπου 55.000 εκτάρια(Wikipedia) Ανανά καλλιεργούνται στην Κόστα Ρίκα, έναντι 9.900 το 1999. Εν τω μεταξύ, η Κόστα Ρίκα εξάγει περισσότερο ανανά από μπανάνες. Το 90 τοις εκατό του τζίρου το μοιράζονται οι τρείς αμερικανικές εταιρείες φρούτων Chiquita, Dole και Del Monte.
Μαζική χρήση φυτοφαρμάκων
Η Κόστα Ρίκα είναι η χώρα με την υψηλότερη χρήση φυτοφαρμάκων στον κόσμο, υπολογιζόμενη σε 52 χιλιόγραμμα ανά εκτάριο!! Αυτό αποδεικνύεται από μελέτες του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Κόστα Ρίκα (IRET).
Οι μονοκαλλιέργειες αποτελούν πρόβλημα για τους αγρότες: Τα φυτά είναι ευαίσθητα σε παράσιτα και έντομα. Οι φυσικοί εχθροί λείπουν. Αντ' αυτού, ψεκάζονται έντονες χημικές ουσίες όπως τα φυτοφάρμακα, που διεισδύοντας στο έδαφος ρυπαίνουν τα υπόγεια ύδατα. Επίσης ξεπλένονται και από την υποτροπική βροχή σε περιβάλλοντα ρέματα και ποτάμια.
Οι πόλεις Μιλάνο, Κάιρο, Φράνσι και Λουσιανά περιβάλλονται από φυτείες ανανά. Μόλις πρόσφατα, το υπουργείο Υγείας προειδοποίησε τους κατοίκους σε φυλλάδια «να μην πίνουν νερό από το υδραγωγείο επειδή είναι μολυσμένο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για πλύσιμο ρούχων και για εγκαταστάσεις υγιεινής ".
Πόσιμο νερό παρέχεται από βυτία από το 2007, τα οποία προμηθεύουν στους ανθρώπους με πόσιμο νερό δύο φορές την εβδομάδα. Το πρόβλημα του μολυσμένου πόσιμου νερού είναι γνωστό από το 2003.
Υψηλές συγκεντρώσεις
Clemens Ruepert από το Τοξικολογικό Ινστιτούτο του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κόστα Ρίκα στη πόλη Heredia έχει πάρει ήδη 2.003 δείγματα νερού από την περιοχή γύρω από το Μιλάνο, και ανίχνευσε το, από την Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA) «πιθανώς ως καρκινογόνο» φυτοφάρμακο bromacil, σε συγκέντρωση έως και 5,25 μικρογραμμάρια. To bromacil που επιτρέπεται σαν ζιζανιοκτόνο στην Ελλάδα παραμένει στο χώμα με υπολείμματα πάνω από 12 μήνες![1] Συγκριτικά, στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπεται μέχρι και ανώτατο όριο 0,1 μικρογραμμάρια. Σε κάποιες χώρες το φυτοφάρμακο έχει απαγορευτεί η διάθεση του από το 1990 και απαγορεύεται ρητώς από το 1993, “επειδή το φάρμακο τείνει να μολύνει τα υπόγεια νερά”.
Η Xinia Briceno ζει στο Μιλάνο τώρα και έξι χρόνια. Από τότε, αγωνίζεται για το δικαίωμά της να πίνει καθαρό πόσιμο νερό και προσπαθούσε πάντα να έρθει σε επικοινωνία με την Del Monte, έναν από τους διαχειριστές των γειτονικών φυτειών. Αλλά η Del Monte όλα αυτά τα χρόνια δεν της απαντούσε. Επίσης απέναντι σε ένα τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό της Γερμανίας τον WDR, η Del Monte δεν ήταν διατεθειμένη να σχολιάσει. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η WDR έλαβε επίσης μια εικόνα από μια μελέτη που έγινε από ένα αναγνωρισμένο ευρωπαϊκό ινστιτούτο στο τέλος του 2011. Θέλησαν να επικοινωνήσουν με τους ερευνητές για το θέμα, αλλά απορρίφθηκαν. Επίσης, αυτός που έδωσε το οκ για την έρευνα- ο πελάτης- μπόρεσε να κατονομαστεί. Αλλά το γεγονός είναι ένα: το Bromacil έχει επίσης ανιχνευθεί στο νερό μέσα και γύρω από τις πηγές από το Μιλάνο το 2011 - με συγκεντρώσεις μέχρι 6,5 μικρογραμμαρίων ανά Ltr.!
Ανανάς - Πικρό Φρούτο - Del Monte και η καταστροφή του περιβάλλοντος στην Κόστα Ρίκα
Οι συνθήκες στις φυτείες είναι δύσκολες, λένε πολλοί εργάτες. Ένας από αυτούς, ο οποίος ήταν επί μακράν εργοδηγός στη Del Monte, ισχυρίζεται,ότι ακόμη εργάζονται χωρίς προστατευτικό ρουχισμό και βρίσκονται όλοι σε συνεχή επαφή με τα φυτοφάρμακα. Και πάλι, δεν υπήρχε σχολιασμός από την Del Monte.
Επίσης σχετικά με το ντοκιμαντέρ για τον ανανά: τροπικά φρούτα με παρενέργειες? Στην ραδιοτηλεοπτική εκπομπή «αγορά» WDR επισημάνθηκαν τα παράπονα γύρω από τον ανανά φρούτων και αναφέρθηκαν απέναντι στην διεύθυνση του ομίλου Rewe. Τελικά βρέθηκε στα καταστήματά του ανανάς από την Del Monte. Ο όμιλος απάντησε: "Η Rewe προμηθεύεται το 90 τοις εκατό του ανανά από προμηθευτές που πιστοποιούνται σύμφωνα με τα κατάλληλα κοινωνικά πρότυπα." Η Rewe απέρριψε τον ισχυρισμό της WDR σχετικά με τις συνθήκες παραγωγής.
Ακόμη και όταν αναφέρθηκε το 2014 στο άρθρο μας: "Το Bitter Orange Business" σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στην παραγωγή πορτοκάλι υπήρξε άρνηση. Αλλά και πάλι το 2016,απεδείχθει και πάλι ότι από τότε τίποτα δεν έχει αλλάξει . Επιπλέον, επικρατούν συνθήκες απάνθρωπης εργασίας. Η παιδική εργασία, όπως σε πολλά μέρη της Βραζιλίας, είναι συνηθισμένη παρόλο που οι συνθήκες εργασίας δεν είναι μόνο απάνθρωπες, είναι επίσης και επικίνδυνες. Δεν είναι ασυνήθιστό, που υπάρχουν συνέχεια ατυχήματα και που οφείλονται στο πολύ μεγάλο ή πολύ μικρό ύψος των σκαλών που έχουν, την έλλειψη προστατευτικής ενδυμασίας και την εξαιρετικά υψηλή πίεση εργασίας που επικρατούν στις φυτείες και εργοστάσια επεξεργασίας.Η οργάνωση «κάνε τα φρούτα δίκαια» (makefruitfair) θεωρεί και καταδικάζει ότι ένας ανανάς με την τιμή του ενός ευρώ για την πλευρά των εργαζομένων δεν μπορεί να φέρει κανένα κέρδος και παραπέμπει σε αυτό το σημείο ιδιαίτερα στην ηγεμονική θέση των γερμανικών σούπερ μάρκετ. Στη Γερμανία με το παραδοσιακά φθηνό φαγητό, έχει αναλάβει σχεδόν το ρόλο ενός θυρωρού που καθορίζει τι και σε ποια τιμή θα εισαχθεί στην αγορά και τι όχι. Από το 2007, οι αρχές έχουν προειδοποιήσει και προμηθεύουν καθαρό νερό το Ελ Κάιρο και τα άλλα τρία θιγόμενα χωριά με βυτία νερού. Επί του παρόντος οι εξετάσεις πραγματοποιούνται από το eawag.ch Πόσο ακριβό είναι τελικά το φθηνό; Πορτοκάλια σε τιμή ντάμπινγκ
Pinapples: Luxury fruit at what price? Guardian Invesigation
Ένα δηλητηριασμένο περιβάλλον - όχι μια σπάνια συνέπεια στη γεωργική βιομηχανία. Αλλά σπάνια είναι τόσο καλά τεκμηριωμένο όπως στην περίπτωση του ανανά.
Σήμερα, ωστόσο, η καλλιέργεια είναι σε μεγάλο βαθμό σχεδιασμένη ως μονοκαλλιέργεια. Die Natur schlägt zurück – Eine Welt ohne Bananen – Bye, bye, Bananas
Η δημοτικότητα του ανανά αντανακλάται στα στοιχεία των εισαγωγών: Από την Κόστα Ρίκα έρχονται σχεδόν τρία τέταρτα Ανανά που πωλούνται στη Γερμανία και την Ευρώπη. Η χώρα δεν είναι τόσο μεγάλη, όσο το 1/3 της έκτασης της Ελλάδας. Μετά από αυξημένη ζήτηση τα τελευταία χρόνια, δημιουργήθηκε περισσότερος καλλιεργήσιμος χώρος για φυτείες - εις βάρος του τροπικού δάσους φυσικά. Σήμερα, περίπου 55.000 εκτάρια(Wikipedia) Ανανά καλλιεργούνται στην Κόστα Ρίκα, έναντι 9.900 το 1999. Εν τω μεταξύ, η Κόστα Ρίκα εξάγει περισσότερο ανανά από μπανάνες. Το 90 τοις εκατό του τζίρου το μοιράζονται οι τρείς αμερικανικές εταιρείες φρούτων Chiquita, Dole και Del Monte.
Μαζική χρήση φυτοφαρμάκων
Η Κόστα Ρίκα είναι η χώρα με την υψηλότερη χρήση φυτοφαρμάκων στον κόσμο, υπολογιζόμενη σε 52 χιλιόγραμμα ανά εκτάριο!! Αυτό αποδεικνύεται από μελέτες του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Κόστα Ρίκα (IRET).
Οι μονοκαλλιέργειες αποτελούν πρόβλημα για τους αγρότες: Τα φυτά είναι ευαίσθητα σε παράσιτα και έντομα. Οι φυσικοί εχθροί λείπουν. Αντ' αυτού, ψεκάζονται έντονες χημικές ουσίες όπως τα φυτοφάρμακα, που διεισδύοντας στο έδαφος ρυπαίνουν τα υπόγεια ύδατα. Επίσης ξεπλένονται και από την υποτροπική βροχή σε περιβάλλοντα ρέματα και ποτάμια.
Οι πόλεις Μιλάνο, Κάιρο, Φράνσι και Λουσιανά περιβάλλονται από φυτείες ανανά. Μόλις πρόσφατα, το υπουργείο Υγείας προειδοποίησε τους κατοίκους σε φυλλάδια «να μην πίνουν νερό από το υδραγωγείο επειδή είναι μολυσμένο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για πλύσιμο ρούχων και για εγκαταστάσεις υγιεινής ".
Πόσιμο νερό παρέχεται από βυτία από το 2007, τα οποία προμηθεύουν στους ανθρώπους με πόσιμο νερό δύο φορές την εβδομάδα. Το πρόβλημα του μολυσμένου πόσιμου νερού είναι γνωστό από το 2003.
Υψηλές συγκεντρώσεις
Clemens Ruepert από το Τοξικολογικό Ινστιτούτο του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κόστα Ρίκα στη πόλη Heredia έχει πάρει ήδη 2.003 δείγματα νερού από την περιοχή γύρω από το Μιλάνο, και ανίχνευσε το, από την Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας (EPA) «πιθανώς ως καρκινογόνο» φυτοφάρμακο bromacil, σε συγκέντρωση έως και 5,25 μικρογραμμάρια. To bromacil που επιτρέπεται σαν ζιζανιοκτόνο στην Ελλάδα παραμένει στο χώμα με υπολείμματα πάνω από 12 μήνες![1] Συγκριτικά, στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπεται μέχρι και ανώτατο όριο 0,1 μικρογραμμάρια. Σε κάποιες χώρες το φυτοφάρμακο έχει απαγορευτεί η διάθεση του από το 1990 και απαγορεύεται ρητώς από το 1993, “επειδή το φάρμακο τείνει να μολύνει τα υπόγεια νερά”.
Η Xinia Briceno ζει στο Μιλάνο τώρα και έξι χρόνια. Από τότε, αγωνίζεται για το δικαίωμά της να πίνει καθαρό πόσιμο νερό και προσπαθούσε πάντα να έρθει σε επικοινωνία με την Del Monte, έναν από τους διαχειριστές των γειτονικών φυτειών. Αλλά η Del Monte όλα αυτά τα χρόνια δεν της απαντούσε. Επίσης απέναντι σε ένα τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό της Γερμανίας τον WDR, η Del Monte δεν ήταν διατεθειμένη να σχολιάσει. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η WDR έλαβε επίσης μια εικόνα από μια μελέτη που έγινε από ένα αναγνωρισμένο ευρωπαϊκό ινστιτούτο στο τέλος του 2011. Θέλησαν να επικοινωνήσουν με τους ερευνητές για το θέμα, αλλά απορρίφθηκαν. Επίσης, αυτός που έδωσε το οκ για την έρευνα- ο πελάτης- μπόρεσε να κατονομαστεί. Αλλά το γεγονός είναι ένα: το Bromacil έχει επίσης ανιχνευθεί στο νερό μέσα και γύρω από τις πηγές από το Μιλάνο το 2011 - με συγκεντρώσεις μέχρι 6,5 μικρογραμμαρίων ανά Ltr.!
Ανανάς - Πικρό Φρούτο - Del Monte και η καταστροφή του περιβάλλοντος στην Κόστα Ρίκα
Οι συνθήκες στις φυτείες είναι δύσκολες, λένε πολλοί εργάτες. Ένας από αυτούς, ο οποίος ήταν επί μακράν εργοδηγός στη Del Monte, ισχυρίζεται,ότι ακόμη εργάζονται χωρίς προστατευτικό ρουχισμό και βρίσκονται όλοι σε συνεχή επαφή με τα φυτοφάρμακα. Και πάλι, δεν υπήρχε σχολιασμός από την Del Monte.
Επίσης σχετικά με το ντοκιμαντέρ για τον ανανά: τροπικά φρούτα με παρενέργειες? Στην ραδιοτηλεοπτική εκπομπή «αγορά» WDR επισημάνθηκαν τα παράπονα γύρω από τον ανανά φρούτων και αναφέρθηκαν απέναντι στην διεύθυνση του ομίλου Rewe. Τελικά βρέθηκε στα καταστήματά του ανανάς από την Del Monte. Ο όμιλος απάντησε: "Η Rewe προμηθεύεται το 90 τοις εκατό του ανανά από προμηθευτές που πιστοποιούνται σύμφωνα με τα κατάλληλα κοινωνικά πρότυπα." Η Rewe απέρριψε τον ισχυρισμό της WDR σχετικά με τις συνθήκες παραγωγής.
Ακόμη και όταν αναφέρθηκε το 2014 στο άρθρο μας: "Το Bitter Orange Business" σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στην παραγωγή πορτοκάλι υπήρξε άρνηση. Αλλά και πάλι το 2016,απεδείχθει και πάλι ότι από τότε τίποτα δεν έχει αλλάξει . Επιπλέον, επικρατούν συνθήκες απάνθρωπης εργασίας. Η παιδική εργασία, όπως σε πολλά μέρη της Βραζιλίας, είναι συνηθισμένη παρόλο που οι συνθήκες εργασίας δεν είναι μόνο απάνθρωπες, είναι επίσης και επικίνδυνες. Δεν είναι ασυνήθιστό, που υπάρχουν συνέχεια ατυχήματα και που οφείλονται στο πολύ μεγάλο ή πολύ μικρό ύψος των σκαλών που έχουν, την έλλειψη προστατευτικής ενδυμασίας και την εξαιρετικά υψηλή πίεση εργασίας που επικρατούν στις φυτείες και εργοστάσια επεξεργασίας.Η οργάνωση «κάνε τα φρούτα δίκαια» (makefruitfair) θεωρεί και καταδικάζει ότι ένας ανανάς με την τιμή του ενός ευρώ για την πλευρά των εργαζομένων δεν μπορεί να φέρει κανένα κέρδος και παραπέμπει σε αυτό το σημείο ιδιαίτερα στην ηγεμονική θέση των γερμανικών σούπερ μάρκετ. Στη Γερμανία με το παραδοσιακά φθηνό φαγητό, έχει αναλάβει σχεδόν το ρόλο ενός θυρωρού που καθορίζει τι και σε ποια τιμή θα εισαχθεί στην αγορά και τι όχι. Από το 2007, οι αρχές έχουν προειδοποιήσει και προμηθεύουν καθαρό νερό το Ελ Κάιρο και τα άλλα τρία θιγόμενα χωριά με βυτία νερού. Επί του παρόντος οι εξετάσεις πραγματοποιούνται από το eawag.ch Πόσο ακριβό είναι τελικά το φθηνό; Πορτοκάλια σε τιμή ντάμπινγκ
Pinapples: Luxury fruit at what price? Guardian InvesigationΟ χημικός Clemens Ruepert του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κόστα Ρίκα βρείκε το 2003 στις πηγές νερού των πόλεων το ζιζανιοκτόνο Bromacil (Βρωμακίλιο), το οποίο εμφανίζεται ιδιαίτερα εύκολα. Μέχρι το τέλος της προκαταρκτικής έρευνάς του τον Μάιο του 2011, μέτρησε 2,5 έως 6,7 μικρογραμμάρια ανά λίτρο στα νερά πηγής του δήμου του Μιλάνου - 25 έως 67 φορές πάνω από το ευρωπαϊκό όριο (0,1). Οι έρευνες που ανατέθηκαν στο Κρατικό Εργοστάσιο επεξεργασίας νερού, AYA ,επιβεβαίωσαν τις υπερβάσεις της οριακής τιμής. Η ίδια η Κόστα Ρίκα δεν έχει όρια στο νομικό της πλαίσιο.
Η περιοχή στα ανατολικά της χώρας δεν είναι η μόνη όπου οι εκμεταλλεύσεις ανανά βλάπτουν το περιβάλλον. Επίσης υπεύθυνοι είναι και οι Fincas που παράγουν για τις εταιρείες όπως η ‘Fresh Del Monte Produce’. Αυτοί φέρνουν επίσης τα φρούτα στα Ευρωπαϊκά σούπερ μάρκετ.
Οι ανανάδες - όπως και πολλά τροπικά φρούτα - συνήθως καλλιεργούνται σε μονοκαλλιέργειες, επειδή οι Fincas μπορούν να ειδικευτούν σε ένα φρούτο. Εάν καλλιεργούσαν διαφορετικά φυτά, θα κέρδιζαν λιγότερα χρήματα. Ωστόσο, στις μονοκαλλιέργειες, οι πληθυσμοί των παρασίτων και των ζιζανίων αναπτύσσονται εδώ και χρόνια στις καλλιέργειες του ανανά, για τον ανανά. Γι' αυτό οι αγρότες τα αντιμετωπίζουν με μεγάλες ποσότητες ιδιαίτερα τοξικών παρασιτοκτόνων και ζιζανιοκτόνων ", λέει ένας μηχανικός από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κόστα Ρίκα.Ένα δηλητηριασμένο περιβάλλον - όχι μια σπάνια συνέπεια στη γεωργική βιομηχανία. Αλλά σπάνια είναι τόσο καλά τεκμηριωμένο όπως στην περίπτωση του ανανά.
Στις φυτείες ανανά στην Κόστα Ρίκα κάτι είναι πάει καλά: Τοξικά φυτοφάρμακα και μισθοί πείνας - αυτή είναι η αλήθεια πίσω από την καλλιέργεια του ανανά, που τα σούπερ μάρκετ τον διαφημίζουν και τον πωλούν σαν «βιώσιμο» στα Lidl. Η επιστήμονας και η πολιτική ακτιβίστρια Eva Carazo Vargas και η περιβαλλοντική ακτιβίστρια Xinia María Briceño από την Κόστα Ρίκα αναφέρουν την κατάσταση εδώ.
Η Del Monte αγοράζει ανανά από την μεγαλύτερη φυτεία του Ελ Καΐρου από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σε ένα e-mail στην γερμανική εφημερίδα «sonntag», η εταιρεία επισημαίνει ότι είναι "ψευδείς οι ισχυρισμοί εντυπωσιασμού" ότι αυτή είναι υπεύθυνη για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της παραγωγής ανανά στην Κόστα Ρίκα. Το αγρόκτημα «σταμάτησε να χρησιμοποιεί το Bromacil απο το 2008». Έμμεσα, η Del Monte λοιπόν παραδέχεται ότι ο προμηθευτής του είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως το τοξικό φυτοφάρμακο.
Η Del Monte αγοράζει ανανά από την μεγαλύτερη φυτεία του Ελ Καΐρου από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σε ένα e-mail στην γερμανική εφημερίδα «sonntag», η εταιρεία επισημαίνει ότι είναι "ψευδείς οι ισχυρισμοί εντυπωσιασμού" ότι αυτή είναι υπεύθυνη για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της παραγωγής ανανά στην Κόστα Ρίκα. Το αγρόκτημα «σταμάτησε να χρησιμοποιεί το Bromacil απο το 2008». Έμμεσα, η Del Monte λοιπόν παραδέχεται ότι ο προμηθευτής του είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως το τοξικό φυτοφάρμακο.
Αν και η Del Monte Finca σταμάτησε να χρησιμοποιεί το Bromacil από το 2008, θα μπορούσε να είναι υπεύθυνο για το γεγονός ότι τα φυτοφάρμακα βρέθηκαν σε υπόγεια ύδατα εδώ και πολύ καιρό. "Το Bromacil είναι πολύ σταθερό", λέει ο χημικός Ruepert. Για το λόγο αυτό, είναι πιθανό η ουσία μετά από χρόνια να καταλήξει στο νερό. Ποια ζιζανιοκτόνα χρησιμοποιεί η Del Monte σήμερα, η εταιρεία δεν θέλει να πει. Άλλες εκμεταλλεύσεις ανανά συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το Bromacil ούτως ή άλλως, σύμφωνα με το Εθνικό Πανεπιστήμιο.
Γλυκά φρούτα, πικρή αλήθεια
![clip_image004[5]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggx4Z06qqhXtrT6HLvEQKxt7E7knTep1zsvbOp_ap3EgVmzOHa3J22siwLyz5JzR_Axjkle52Ld-n9QTZNUclW8q5zzrd1BKqOKkYnSmvjWXovIPhKb08fxJeqEXU0rK5FaSHLoZhmtCtp/?imgmax=800 "clip_image004[5]")
Η παρούσα έρευνα παρουσιάζει το δραματικό κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος της καλλιέργειας τροπικών καρπών, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της βιομηχανίας ανανά στην Κόστα Ρίκα και της βιομηχανίας μπανάνας στον Ισημερινό,.
Γερμανικές αλυσίδες σούπερ μάρκετ, όπως η Aldi, Lidl, Edeka και Rewe είναι υπεύθυνες για τις απαράδεκτες συνθήκες παραγωγής της μπανάνας και του ανανά: Μπορούν – εάν θέλουν- να επωφεληθούν της ισχύος στην αγορά τους και να ασκήσουν ισχυρή πίεση στους παραγωγούς και προμηθευτές. Για παράδειγμα, οι τιμές εισαγωγής ανανά μειώθηκαν κατά περίπου 45% μεταξύ 2002 και 2014, παρά το αυξανόμενο κόστος παραγωγής. Σε αυτό έχει συμβάλλει στο γεγονός ότι οι παραδοσιακές δομές της εκμετάλλευσης των δύο χωρών επιδεινώθηκαν, καθώς οι μισθοί των εργαζομένων στις φυτείες στην Κόστα Ρίκα, αλλά και στον Ισημερινό δεν αρκούν για την επιβίωση των οικογενειών τους και εξακολουθούν να επικρατούν επισφαλείς συνθήκες εργασίας.
Ενώ οι αλυσίδες σουπερμάρκετ ελέγχουν σχολαστικά την εμφάνιση των εισαγόμενων φρούτων και με το παραμικρό ελάττωμα δεν δέχονται ολόκληρες παρτίδες και τις επιστρέφουν, τα κοινωνικά και οικολογικά κριτήρια διαδραματίζουν πολύ μικρότερο ρόλο γι 'αυτούς. Η έρευνα αποκαλύπτει (πολλές) παραβιάσεις των ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων στην παραγωγή ανανά και μπανάνας. Μπορείτε να κατεβάσετε τη μελέτη εδώ Studie können Sie hier downloaden.
Ήδη από το 2013 παρατηρείται από ειδικούς όπως από τον γεωπόνο Esteban Ricardo Acosta Pereira του Πανεπιστημίου της Γης, όχι μόνο στην Κόστα Ρίκα, ότι ο αριθμός των κοινωνικών συγκρούσεων γύρω από την καλλιέργεια και εμπορία ανανά έχει αυξηθεί «Με τις υφιστάμενες μεθόδους καλλιέργειας και την υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων, είναι αναπόφευκτο να υπάρξει ρύπανση των υπογείων υδάτων και των ποταμών. Χρειαζόμαστε ανεξάρτητη παρακολούθηση της χρήσης φυτοφαρμάκων και έλεγχο της επέκτασης των καλλιεργούμενων περιοχών ", εξηγεί ο επιστήμονας. O Peireira θεωρεί ότι η εκτίμηση του κύκλου ζωής της συμβατικής παραγωγής ανανά είναι καταστροφική, παρόλο που οι καρποί που τελικά φθάνουν στα καταστήματα της ΕΕ έχουν υπολείμματα μέχρι και κάτω του ορίου της EE. Οι γυναίκες από το Μιλάνο συμμερίζονται την εκτίμησή του. Αρκετές φορές έχουν απευθύνει έκκληση στους παραγωγούς να καλλιεργήσουν περισσότερο βιολογικό ανανά. Μέχρι στιγμής χωρίς επιτυχία.Επίσης σε άλλα μέρη του κόσμου: Αρπαγή της γης και η εξάρτηση
Στην Ταϊλάνδη, η καλλιέργεια του ανανά είναι κυρίως στα χέρια των μικρών αγροτών. Πολύ διαφορετική είναι η κατάσταση στην καλλιέργεια ανανά στις Φιλιππίνες που εδώ είναι καθαρά επιχειρήσεις των πολυεθνικών, και ειδικά η εταιρία Del Monte και Dole - που διαχειρίζονται το 85% της καλλιεργήσιμης έκτασης. Η εταιρία συσκευασίας της Καλιφόρνια California Packing Corporation- τώρα η Del Monte Corporation (ΗΠΑ) - άρχισε την καλλιέργεια φυτών στο Mindanao το 1926. Δύο χρόνια αργότερα, η εταιρεία είχε ήδη έκταση μεγαλύτερη από χίλια εκτάρια. Αργότερα, προστέθηκαν μεταποιητικές επιχειρήσεις κονσερβοποιίας. Οι μέθοδοι απόκτησης γης και συνθηκών εργασίας συνλάντησαν κριτική και χαρακτηρίστηκαν ως "πρώιμες αποικιακές συνθήκες». Οι υπεύθυνοι προσλήψεων στέλνονταν από τις αγροτικές επιχειρήσεις στους Barrios (περιοχές σαν τους Δήμους αλλά μεεν μέρει κοινωνικά περιθωριοποιημένο πληθυσμό) για να πείσουν τους αγρότες και ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων να "μισθώσουν" τη γη τους στις εταιρείες. Οι πειστικές τακτικές περιλάμβαναν μεγάλα δώρα, αλκοόλ και οδήγηση με ξένα πολυτελή αυτοκίνητα. Όποιος παρ 'όλα αυτά δεν θα μισθώσει μετά από μήνες «φιλία» με αυτούς τους αχυράνθρωπους και μετά από τόσο πολύ «Utang na loob[3]» , απειλείται με εκφοβισμούς. Ένας γαιοκτήμονας ετησίως ελάμβανε 300 έως 500 πέσος ανά εκτάριο. Για τη μεγάλη εταιρεία ήταν αστείο το ποσό. Ωστόσο, οι αγρότες δεν είχαν εμπειρία να διαχειριστούν τόσα χρήματα. Επιπλέον, σχεδόν ποτέ δεν υπογράφηκαν συμβάσεις και μέρος της πληρωμής έπρεπε να επιστραφεί ξανά ως φόρος. Ένας, αν όχι πλούσιος αλλά σχετικά ευχαριστημένος αγροτικός πληθυσμός, μετατράπηκε έτσι σε υποβαθμισμένους εργαζομένους στον τομέα της βιομηχανίας και των φυτειών.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση οδήγησε σε περιορισμούς στην παραγωγή. Το 1941 κάποιες εκτάσεις καλλιέργειας ανανά μετατράπηκαν σε ένα αεροδρόμιο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τον στρατηγό McArthur το 1941 για την πτήση του στην Αυστραλία. Μετά τον πόλεμο, η καλλιέργεια, η μεταποίηση και η εμπορία των προϊόντων ανανά συνέχισαν να επεκτείνονται. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη δεκαετία του 1960, όταν το κόστος εργασίας αυξήθηκε και η έκταση έγινε σπάνια στη Χαβάη, την κύρια πηγή του ανανά. Στη δεκαετία του 1980, ο γίγαντας τροφίμων και τσιγάρων JT Reynolds απέκτησε την Del Monte Corporation, αλλά το 1996 αποχώρησε από την ιδιοκτησία της. Σήμερα υπάρχουν δύο κύριοι μέτοχοι:
(α) Philippine Macondray and Co. Inc., θυγατρική του ομίλου εταιρειών Philippine Lorenzo που δραστηριοποιούνται στον τομέα των γεωργικών προϊόντων (συμπεριλαμβανομένων των μπανανών), και
β) Ιταλία Cirio Del Monte NV.
Και οι δύο εταιρείες με τη σειρά είναι κύριοι μέτοχοι της εταιρείας χαρτοφυλακίου Del Monte Pacific Limited, στη Σιγκαπούρη, ειδικότερα, έχει τα δικαιώματα του εμπορικού σήματος για της Del Monte κονσερβοποιημένα προϊόντα και χυμούς στις Φιλιππίνες.
Ο Del Monte δαπανά αρκετά χρήματα για public relatjon Ωστόσο δύσκολα μπορεί να καθορίσει κάποιος, την ιδιοκτησία της γης στις Φιλιππίνες . Σε παλαιότερη βιβλιογραφία, υπάρχουν πληροφορίες από 20.000 έως 25.000 εκτάρια, όπου δεν διευκρινίζεται σε ποιο βαθμό είναι επίσης μισθωμένη γη ή γη των συμβατικών αγροτών. Ίσως το θέμα της ιδιοκτησίας δεν είναι πλέον τόσο σημαντική, επειδή οι πολυεθνικές εταιρείες , όπως Del Monte και η Dolefil εφαρμόζουν -και στο πλαίσιο μιας ίσως ακόμη πιο ολοκληρωμένης μεταρρύθμιση γης που έρχεται - το «Συμβολαιακή καλλιέργεια» που τους την δίνει ακόμη και χωρίς δικαιώματα ιδιοκτησίας σημαντική δύναμη στην παραγωγή και μάρκετινγκ του ανανά.
Τώρα πλέον και η Βραζιλία θα αυξήσει την καλλιέργεια του ανανά
Ο ανανάς είναι το τρίτο μεγαλύτερο σε καλλιέργεια τροπικό φρούτο στη Βραζιλία. Σαν χυμό, φρέσκο φρούτο, επιδόρπιο, πίτες, ζελέ και ξηρό φρούτο, ο ανανάς αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της βραζιλιάνικης κουζίνας. Με την αύξηση της οικονομικής ανάπτυξης και την αύξηση της αγοραστικής δύναμης των κατώτερων και μεσαίων στρωμάτων αυξάνεται η εσωτερική κατανάλωση ανανά στη Βραζιλία. Μόνο στη μεγάλη χονδρική αγορά φρούτων στη (CEASA) σε Natal / RN εμπορεύονται περίπου 90.000 ανανάδες καθημερινά. Το κράτος του Rio Grande do Norte έχει σημαντική καλλιέργεια και μέγεθος παραγωγής ανανά όπως έχουν τα φρούτα από την περιοχή τη συγκεκριμένη αλλά και άριστη ποιότητας και υψηλό brix (γλυκύτητα), λόγω των πολλών ηλιόλουστων ημερών. Κάθε μέρα από εδώ, από τα βορειοανατολικά της χώρας, δεκάδες φορτωμένα φορτηγά ανανά κατευθύνονται στις μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές όλης της Βραζιλίας με το γνωστό φρούτο Abacaxi .
Ο ανανάς ανήκει στα είδη των Bromeliaceae. Αναπτύσσεται σε οποιοδήποτε έδαφος που στραγγίζει. Σε μεγάλη υγρασία εδάφους, είναι πολύ ευαίσθητο και επιρρεπές στη σήψη της ρίζας. Το φυτό μπορεί να επιβιώσει μήνες ξηρασίας, αλλά η πρόσθετη άρδευση μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την απόδοση του. Υπό την άρδευση, ο κύκλος φύτευσης διαρκεί από 16 έως 18 μήνες από τη φύτευση μέχρι τη συγκομιδή. Χωρίς άρδευση αντίστοιχα περισσότερο. Ανανάς προτιμάται να καλλιεργείται κοντά στη θάλασσα, γιατί εκεί οι θερμοκρασίες ημέρας και νύχτας είναι πιο ισορροπημένες. Οι ψυχρότερες θερμοκρασίες τη νύχτα κάτω των 20 ° C προκαλούν πρόωρη ανθοφορία, η οποία βλάπτει την παραγωγή στο φυτό. Το Rio Grande do Norte προσφέρει την ιδανική τοποθεσία για την ανάπτυξη ανανά.
[1] ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΤΜΗΜΑ ΒΙΟ.ΘΕ.Κ.Α. ΤΟΜΕΑΣ ΖΙΖΑΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΖΙΖΑΝΙΟΚΤΟΝΩΝ ΣΤΑ ΕΔΑΦΗ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ του ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΚΑΛΑΜΑΤΑ ,2011ΣΤΕΓ(ΘΕΚΑ)
[2] «Utang na loob» is a Filipino cultural trait which, when translated literally, means "a debt of one's inner self (loob)."[1] It is also often translated as a "debt of gratitude http://globalnation.inquirer.net/144845/a-filipino-american-recovers-his-kapwa.
