Η κλιματική μεταβολή εχει γίνει και με άνθρώπινο χέρι ταξική
Σε όλο τον κόσμο η κλιματική αλλαγή προκαλεί ακραία αύξηση των κυμάτων καύσωνα και των περιόδων ζέστης. Ολοι κινδυνεύουμε, αλλα κάποιοι ειμαστε πιο ευάλωτοι από άλλους.
Πρώτον, οι θερμοκρασίες στις πόλεις είναι έως και 4°C υψηλότερες από ό,τι στις γύρω αγροτικές περιοχές λόγω του φαινομένου της θερμικής νησίδας. Η ισχύς του φαινομένου της θερμικής νησίδας αυξάνεται με το μέγεθος της πόλης, λόγω των διαφορών στην εξατμισοδιαπνοή και την αποτελεσματικότητα της συναγωγής μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών.
Αλλά ακόμη και μέσα στην ίδια πόλη, οι γειτονιές με χαμηλό εισόδημα μπορεί να είναι έως και 8 °C θερμότερες κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα από τις γειτονιές με υψηλό εισόδημα στην ίδια πόλη. Αυτό σημαίνει ότι οι φτωχότεροι και οι μη προνομιούχοι άνθρωποι διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν άγχος, ασθένεια ή ακόμη και θάνατο λόγω της ζέστης. Για άλλη μια φορά, η κλιματική αλλαγή εχει πολλαπλασιαστική απειλή, επιδεινώνοντας τους κινδύνους που ήδη αντιμετωπίζουν οι πιο ευάλωτοι και περιθωριοποιημένοι. Πηγή:
Αυτή η ανισότητα οφείλεται κυρίως στην έλλειψη χώρων πρασίνου και δέντρων, η οποία επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι φτωχότερες περιοχές γειτνιάζουν συχνά με πηγές θερμότητας, όπως οι βιομηχανικές περιοχές, οι οποίες με τη σειρά τους οφείλονται σε ρατσιστικές πρακτικές.
Τι μπορεί ο ανθρωπόκαινος να κάνει?
Μια λύση είναι η αύξηση της πράσινης κάλυψης μέσω της φύτευσης αστικών δέντρων και χαμηλης ή μη κηπουρικής. Η αύξηση των χώρων πρασίνου στις πόλεις δεν τις κρατάει απλώς πιο δροσερές κατά τη διάρκεια των καύσωνων- μειώνει επίσης την ατμοσφαιρική ρύπανση, προάγει την ψυχική υγεία, παρέχει προστασία από τις πλημμύρες και απορροφά επίσης άνθρακα! Η προσπαθεια αστικών πάρκων τ΄σεπης ειναι μια απο τις πολλές προσεγγίσεις.
Ακόμη και έξυπνες στρατηγικές ανθεκτικότητας δεν θα ωστόσο είναι αρκετές, αν δεν μειώσουμε τις εκπομπές αερίων που παγιδεύουν τη θερμότητα. Όπως είπε ο John Holdren, "έχουμε τρεις επιλογές: μετριασμός, προσαρμογή και ταλαιπωρία. Θα κάνουμε μερικά από τα δύο. Το ερώτημα είναι ποιο θα είναι το μείγμα. Όσο περισσότερο μετριασμό κάνουμε, τόσο λιγότερη προσαρμογή θα απαιτηθεί και τόσο λιγότερα δεινά θα υπάρξουν".
