ΜΕΘΑΝΙΟ, Διαρροές μεθανίου και επιπτώσεις στο κλίμα απο χώρες με υπερεκπομπές μεθανίου

Διαρροές μεθανίου, διαφεύγουσες εκπομπές και γιατί το Τουρκμενιστάν είναι πολύ σημαντικό

Κάποιο υπόβαθρο σχετικά με τις εκπομπές μεθανίου, δίνοντας το πλαίσιο για το γιατί τα πρόσφατα νέα από την COP28 και το Τουρκμενιστάν είναι μεγάλη υπόθεση

Πηγή

Ακολουθεί μια παρουσίαση του τι έχει ανακοινωθεί για το μεθάνιο στην COP28 μέχρι στιγμής:

1.               Πέντε ακόμη έθνη (Αγκόλα, Καζακστάν, Κένυα, Ρουμανία και Τουρκμενιστάν) εντάχθηκαν σε συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της ΕΕ που δεσμεύτηκε να μειώσει τις παγκόσμιες εκπομπές μεθανίου κατά 30% έως το 2030. Το Τουρκμενιστάν είναι ένας δυσανάλογα μεγάλος εκπομπός μεθανίου, οπότε η σύνδεσή τους είναι μια σημαντική νίκη.

2.              50 πετρελαϊκές εταιρείες υπέγραψαν δέσμευση για μείωση των εκπομπών μεθανίου που συνδέονται άμεσα με τις δραστηριότητές τους κατά 90% (... θα δούμε πώς θα πάει αυτό).

3.              Μια συμμαχία μη κερδοσκοπικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου του Ταμείου Περιβαλλοντικής Άμυνας, του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, του Περιβαλλοντικού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών και του Bloomberg Philanthropies, ξεκίνησε μια κοινή προσπάθεια για την παρακολούθηση των εκπομπών μεθανίου από τον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, καθιστώντας τα δεδομένα διαθέσιμα στο κοινό για να λογοδοτήσουν οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις. Το  έργο MethaneSAT του EDF  θα πρέπει να εκτοξεύσει έναν νέο δορυφόρο παρακολούθησης μεθανίου  το 2024.

4.              Και, ίσως το πιο αξιοσημείωτο, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε στην COP28 στις 2 Δεκεμβρίου 2023 ότι η αμερικανική EPA είχε οριστικοποιήσει έναν νέο ρυθμιστικό κανόνα που απαιτεί από τις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου να ενώσουν τις ενέργειές τους για την κάλυψη διαρροών μεθανίου από πηγάδια ορυκτών καυσίμων, σωλήνες και ορυχεία. Ο νέος κανόνας θα πρέπει να αποτρέψει 58 εκατομμύρια τόνους εκπομπών μεθανίου μεταξύ 2024 και 2038, που ισοδυναμεί με την απόσυρση 28 εκατομμυρίων αυτοκινήτων φυσικού αερίου από το δρόμο κάθε χρόνο. Αυτή η δράση θα πρέπει να εξαλείψει το 2% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της Αμερικής από μόνη της. Η EPA εκτιμά  επίσης ότι ο νέος κανόνας θα έχει σημαντικά οφέλη για τη δημόσια υγεία, εμποδίζοντας την εκπομπή 16 εκατομμυρίων τόνων πτητικών οργανικών ενώσεων που συχνά διαρρέουν μαζί με μεθάνιο. Υπέροχα νέα κατ ‘αρχήν σαν ανακοινώσεις!

Όλα τα αέρια του θερμοκηπίου δεν δημιουργούνται ίσα και υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ  του διοξειδίου του άνθρακα (CO2, το συχνότερα εκπεμπόμενο αέριο θερμοκηπίου) και  του μεθανίου ( CH4, το δεύτερο πιο κοινό) ειδικότερα. Ο ανθρώπινος πολιτισμός εκπέμπει πολύ περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από το μεθάνιο, αλλά το μεθάνιο παγιδεύει πάνω από είκοσι φορές περισσότερη θερμότητα ανά μόριο σε μια περίοδο 100 ετών. (Σημειώστε ότι η ανάλυση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου ανωτέρω από το Our World in Data μετατρέπει ήδη τα διάφορα αέρια σε «ισοδύναμα CO2», οπότε δείχνει συμβολή στην υπερθέρμανση του πλανήτη, όχι όγκο αερίου που εκπέμπεται). Ωστόσο, το μεθάνιο παραμένει στην ατμόσφαιρα μόνο για περίπου δέκα χρόνια, ενώ το CO2 παραμένει στην ατμόσφαιρα για περίπου 300 έως 1000 χρόνια1, γι 'αυτό το CO2 εξακολουθεί να είναι συνολικά ένα πολύ μεγαλύτερο ζήτημα, κλιματολογικά μιλώντας. (Έτσι, αν παρακολουθείτε: υπάρχει λιγότερο μεθάνιο που εκπέμπεται από το CO2, αλλά το  μεθάνιο παγιδεύει περισσότερη θερμότητα, αλλά το CO2 παραμένει στην ατμόσφαιρα περισσότερο.)

 

Models of relevant molecules.

Και οι εκπομπές μεθανίου αυξάνονται ακόμη ταχύτερα από τις εκπομπές CO2, ξεπερνώντας τα 1.900 μέρη ανά δισεκατομμύριο (ppb) το 2021, σχεδόν τριπλάσια προβιομηχανικά επίπεδα. Για παράδειγμα, τα επίπεδα CO2 είναι τώρα περίπου 420 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm) από 280 ppm το 1800. Σημειώστε ότι το μεθάνιο μετράται σε μέρη ανά δισεκατομμύριο εδώ, ενώ το CO2 μετράται σε μέρη ανά εκατομμύριο. Ένα μέρος ανά εκατομμύριο είναι 1000 φορές περισσότερο από ένα μέρος ανά δισεκατομμύριο.

Πρόσφατα, νέα έρευνα έδειξε ότι το μεθάνιο είναι ακόμη πιο σημαντικό από ό, τι νομίζαμε. Για παράδειγμα, παρατηρήσατε κάτι περίεργο σε αυτήν την τελευταία παράγραφο; Το μεθάνιο παγιδεύει πάνω από 20 φορές περισσότερη θερμότητα από το CO2 σε μια περίοδο 100 ετών, αλλά παραμένει στην ατμόσφαιρα μόνο για περίπου δέκα χρόνια. Αυτή η διαφορά στην ορολογία της χρονικής περιόδου οφείλεται στο γεγονός ότι η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) συγκρίνει όλα τα αέρια του θερμοκηπίου, συμπεριλαμβανομένου του CO2, του μεθανίου και πιο ήσσονος σημασίας όπως το υποξείδιο του αζώτου, με βάση τις επιπτώσεις τους σε μια περίοδο 100 ετών. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας αυτό ως μέτρο σύγκρισης σημαίνει ότι «υπολογίζουμε κατά μέσο όρο» την επίδραση του μεθανίου ανά μονάδα μάζας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, κατά τη διάρκεια του οποίου μεγάλο μέρος του δεν είναι καν στην ατμόσφαιρα, οπότε δίνουμε λιγότερη προσοχή στις δραματικές βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις του μεθανίου. Οι ερευνητές ζητούν όλο και περισσότερο από την EPA να μετρήσει τις επιπτώσεις του μεθανίου με βάση μια περίοδο 20 ετών, κατά την οποία το μεθάνιο παγιδεύει 81 φορές περισσότερη θερμότητα  από το διοξείδιο του άνθρακα, ή μια περίοδο 24 ετών, κατά την οποία παγιδεύει 75 φορές περισσότερη θερμότητα. Το χρονικό πλαίσιο των 100 ετών δεν είναι λάθος, από μόνο του. Επειδή το μεθάνιο εξαφανίζεται γρηγορότερα, έχει μικρότερο αντίκτυπο όταν το κοιτάξετε σε χρονικό πλαίσιο εκατό ετών. Αλλά όταν εστιάζουμε στις επόμενες δεκαετίες, μια κρίσιμη περίοδο για την αλλαγή της τροχιάς των εκπομπών μας και τον καθορισμό του μελλοντικού κλίματος της Γης, το μεθάνιο φαίνεται πιο σημαντικό. Η θετική πλευρά αυτού είναι ότι το μεθάνιο είναι ένα δωρεάν γεύμα για την ανθρωπότητα στον αγώνα για το κλίμα: αν μειώσουμε τις εκπομπές μεθανίου τώρα, θα δούμε καλά αποτελέσματα (ή μάλλον, επιβράδυνση κακών αποτελεσμάτων) μέσα σε μια δεκαετία ή δύο.

Μία από τις σημαντικότερες πηγές  εκπομπών μεθανίου, που προκαλεί μεγάλο μέρος της πρόσφατης αύξησης, είναι οι «διαφεύγουσες εκπομπές», ουσιαστικά διαρροές μεθανίου από υποδομές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τα καλά νέα είναι ότι αυτό είναι αρκετά «χαμηλό φρούτο» για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής: όλοι έχουν κίνητρο να λύσουν αυτό το πρόβλημα και είναι σχετικά φθηνό και εύκολο να διορθωθεί. Αυτό δεν είναι σαν τις εκπομπές CO2 από την καύση ορυκτών καυσίμων. Mια παρενέργεια μιας διαδικασίας παραγωγής ενέργειας που κερδίζει χρήματα για πολλούς ανθρώπους. Κανείς δεν επωφελείται από τις διαρροές μεθανίου· Ακριβώς το αντίθετο, καθώς είναι σπάταλοι και χάνουν χρήματα. Το μεθάνιο που διαρρέει είναι το ίδιο υλικό με το φυσικό αέριο που θέλουν να πουλήσουν. (Για να διευκρινιστεί: φυσικό αέριο  είναι  κυρίως μεθάνιο, CH4, το οποίο όταν καίγεται για ενέργεια παράγει CO2, αλλά μόνο η απελευθέρωση μεθανίου είναι πολύ χειρότερη για το κλίμα από την καύση του αερίου. Όπως συζητήσαμε παραπάνω, το μεθάνιο είναι ένα πολύ πιο ισχυρό αέριο θερμοκηπίου από το CO2).

Πηγή

Μια μελέτη του 2022 στο Science ( εδώ είναι το έγγραφο διαθέσιμο δωρεάν) χρησιμοποίησε δορυφορικά δεδομένα για να βρει 1.800 γεγονότα «υπερεκπομπής» το 2019 και το 2020, όπου εκπέμπονταν 25 τόνοι ή περισσότερο μεθανίου ανά ώρα. (Εικόνα παραπάνω: ένας χάρτης αυτών των γεγονότων). Αυτά ήταν κυρίως από πηγάδια πετρελαίου και φυσικού αερίου ή αγωγούς, πολλά από ατυχήματα ή διαρροές, και πρόσθεσαν έως και 8 εκατομμύρια τόνους μεθανίου ετησίως, με κλιματικές επιπτώσεις περίπου ίσες με το αποτύπωμα άνθρακα 18 εκατομμυρίων Αμερικανών. Μια συγκλονιστικά μεγάλη ποσότητα αυτών των πηγών υπερεκπομπής, που εκπέμπουν 1,3 εκατομμύρια τόνους μεθανίου ετησίως, ήταν στο Τουρκμενιστάν, λόγω των πραγματικά κακώς συντηρημένων αγωγών και πηγαδιών της σοβιετικής εποχής. Αυτή η μελέτη ήταν ένα σημαντικό βήμα που τόνισε στον κόσμο ότι η επιδιόρθωση μερικών γερασμένων ή / και κατεστραμμένων σχεδόν πηγαδιών και αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Τουρκμενιστάν μπορεί να είναι ένας φθηνός τρόπος για γρήγορη μείωση των εκπομπών.

Ο συνεχώς φλεγόμενος κρατήρας αερίου Darzana του Τουρκμενιστάν, κληρονομιά ενός μυστηριώδους σοβιετικού βιομηχανικού ατυχήματος και φημισμένος ως η «Πύλη της Κόλασης». Αν και αυτό φαίνεται δραματικό και τρομακτικό, στην πραγματικότητα δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα σε σύγκριση με άλλες διαρροές μεθανίου του Τουρκμενιστάν, δεδομένου ότι αυτό το μεθάνιο καίγεται, μετατρέπεται σε CO2, δεν διαρρέει κατευθείαν στην ατμόσφαιρα. Και θυμηθείτε, το μεθάνιο παγιδεύει περισσότερη θερμότητα ανά μόριο από το CO2_. Ανώνυμοι διαρρέοντες σωλήνες που εξαερώνουν άχρωμο αέριο μεθανίου είναι ένα πολύ μεγαλύτερο κλιματικό πρόβλημα από τεράστιους φλογερούς κρατήρες όπως αυτός.

Το 2023, η ανάλυση δορυφορικών εικόνων αποκάλυψε ότι η κατάσταση διαρροής μεθανίου στο Τουρκμενιστάν είναι ακόμη χειρότερη από ό, τι πιστεύαμε, με την κακοσυντηρημένη υποδομή φυσικού αερίου της σοβιετικής εποχής σε αυτήν την απομονωμένη δικτατορία της Κεντρικής Ασίας να προκαλεί ένα εκπληκτικά τεράστιο ποσό εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου2. Δεδομένα από την εταιρεία δορυφορικών πληροφοριών Kayrros διαπίστωσαν ότι τα δυτικά και ανατολικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν διέρρευσαν μαζί 4,4 εκατομμύρια τόνους μεθανίου το 2022. Αυτή η ποσότητα μεθανίου συμβάλλει περίπου τόσο στην υπερθέρμανση του πλανήτη όσο 366 εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακα - περισσότερο από τις ετήσιες εκπομπές του Ηνωμένου Βασιλείου. Και αυτό δεν είναι καν όλες οι διαρροές μεθανίου στο Τουρκμενιστάν, καθώς έχουν επίσης υπεράκτιες πλατφόρμες πετρελαίου και φυσικού αερίου που είναι πιθανώς επίσης σε τρομερή κατάσταση, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να παρακολουθούνται μέσω δορυφόρου. Το Τουρκμενιστάν μπορεί να είναι μικροσκοπικό, αλλά οι διαρροές του το έχουν καταστήσει «υπερδύναμη» στη συμβολή του στην κλιματική αλλαγή.

Source

Επιτέλους αρχίζουμε να σημειώνουμε πρόοδο εδώ!

Έτσι, το γεγονός ότι το Τουρκμενιστάν μόλις υπέγραψε  μια παγκόσμια δέσμευση για μείωση των εκπομπών μεθανίου κατά 30% έως το 2030 στις συνομιλίες για το κλίμα COP28 ακούγεται αρκετά ασήμαντο, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια σημαντική νίκη! Και ακόμα καλύτερα (έκτακτες ειδήσεις εδώ!), Το Bloomberg αναφέρει  ότι πηγές τους είπαν ότι οι ξένοι μηχανικοί πετρελαίου μόλις μπόρεσαν να εισέλθουν στο Τουρκμενιστάν για να ξεκινήσουν εργασίες για τον περιορισμό των εκπομπών μεθανίου, πιθανώς με διπλωματική και οικονομική υποστήριξη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. (Η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπαθώντας να διαπραγματευτεί τις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών μεθανίου με το Τουρκμενιστάν από τις αρχές του 2023). Μέσα σε λίγα χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να βλέπουμε σοβαρές μειώσεις των εκπομπών μεθανίου, καθώς η υποδομή πετρελαίου και φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν λαμβάνει κάποια απαραίτητη συντήρηση. Αυτό είναι δυστυχώς απίθανο να τραβήξει μεγάλη παγκόσμια προσοχή, αλλά είναι πραγματικά καλά νέα!

Τραγελαφικό γεγονός:

1  Ο μέσος χρόνος παραμονής ενός μορίου νερού στην ατμόσφαιρα της Γης είναι εννέα ημέρες. Για το μεθάνιο, είναι 12,4 χρόνια. Για το διοξείδιο του άνθρακα, δεν μπορεί να συνοψιστεί σε μια τιμή τόσο εύκολα, επειδή ορισμένα μόρια CO2 απορροφώνται από τον ωκεανό πολύ γρήγορα, ενώ μερικά παραμένουν στην ατμόσφαιρα για χιλιάδες χρόνια, αλλά κατά μέσο όρο, σε γενικές γραμμές, σε επιπτώσεις που διαρκούν εκατοντάδες χρόνια.

2.    Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το Τουρκμενιστάν δεν μπορεί να συγκεντρώσει τη θεσμική ικανότητα για να φτιάξει τους δικούς του αγωγούς: το κράτος είναι ουσιαστικά μια «ανίκανη Βόρεια Κορέα», απομονωμένη από τη διεθνή κοινότητα, που κυβερνάται από μια ολοκληρωτική δυναστική κυβέρνηση που ξοδεύει τεράστια ποσά σε φανταστικά μνημεία και φέρεται να έχει δει μια συγκλονιστική μείωση του πληθυσμού από  περίπου 6,2 εκατομμύρια σε περίπου 2,8 εκατομμύρια ανθρώπους καθώς οι πολίτες της φεύγουν μαζικά στο Ουζμπεκιστάν και την Τουρκία. Δεν είναι ακριβώς το είδος του περιβάλλοντος που εκπαιδεύει και διατηρεί μηχανικούς υψηλής ειδίκευσης, γι 'αυτό και οι ξένοι μηχανικοί που εισέρχονται για να αρχίσουν να επιδιορθώνουν τις διαρροές είναι τόσο μεγάλη υπόθεση.

Πηγή:

https://www.heise.de/news/Erdbeobachtung-ESA-kann-Methanleaks-tagesaktuell-entdecken-und-rasch-eingrenzen-9313299.html?wt_mc=sm.red.ho.mastodon.mastodon.md_beitraege.md_beitraege

https://sammatey.substack.com/p/methane-leaks-fugitive-emissions

https://www.nationalgeographic.com/premium/article/gate-hell-darvaza-gas-crater-turkmenistan-extinguish

 ΔΙΑΡΡΟΗ ΜΕΘΑΝΙΟΥ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ

LNG (Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο)‘MEGA BOMB’ . Οπως όλα στον δικο μας κόσμο και αυτό ανάποδο και δεν θέλουν να το δεχτεί η ελιτ της οικονομιας και πολιτικής(LNG)

 ‘Carbon mega bomb’ η μεγάλη απόφαση αναφορικά με τo ΥΦΑ(LNG) για το κλίμα;

Μια νέα ανάλυση δείχνει ότι οι εξαγωγές LNG μπορεί να είναι χειρότερες για το περιβάλλον από την καύση άνθρακα.

Φωτογραφία από την εφημερίδα The Washington Post / Getty

Η κυβέρνηση Μπάιντεν αντιμετωπίζει μια από τις πιο βαθιές κλιματικές επιλογές της αυτό το φθινόπωρο: Θα πρέπει να συνεχίσει να επιτρέπει την επέκταση των εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου ή θα πρέπει να σταματήσει την ταχεία ανάπτυξη αυτής της βιομηχανίας τουλάχιστον μέχρι να μπορέσει να καταλήξει σε νέες κατευθυντήριες γραμμές; Το διακύβευμα είναι τεράστιο – η κατασκευή υποδομών LNG στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μακράν το μεγαλύτερο παράδειγμα επέκτασης των ορυκτών καυσίμων που προτείνεται σήμερα οπουδήποτε στον κόσμο. Αλλά υπάρχουν κάποια νέα δεδομένα που μπορεί να κάνουν την επιλογή της κυβέρνησης ευκολότερη.

Τα δεδομένα προέρχονται από μια ανάλυση του Robert Warren Howarth, καθηγητή οικολογίας και περιβαλλοντικής βιολογίας στο Cornell, ο οποίος είναι ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες μεθανίου στον κόσμο.

Η ανάλυση επιχειρεί να προσδιορίσει το αποτύπωμα αερίων θερμοκηπίου του υγροποιημένου φυσικού αερίου που εξάγεται στην Ευρώπη και την Ασία και οι αριθμοί που παρουσιάζονται είναι εκπληκτικοί. Η ενέργεια με καύση άνθρακα είναι από καιρό το πρότυπο για τη μέτρηση των κλιματικών ζημιών: όταν καίγεται, ο άνθρακας απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα στον αέρα σε μεγάλες ποσότητες. Τα τελευταία χρόνια, ο Howarth έχει αποδείξει ότι, στην εγχώρια αγορά, το φυσικό αέριο δεν είναι καλύτερο για το κλίμα από τον άνθρακα, κυρίως λόγω των διαρροών μεθανίου που συνδέονται με αυτό. Τώρα, όμως, φαίνεται ότι η εξαγωγή  

από τις μεγαλύτερες αποθήκες φυσικού αερίου στον κόσμο) μέχρι το 2016. Αλλά η βιομηχανία έχει αναπτυχθεί ραγδαία και οι ΗΠΑ είναι πλέον ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο. Μέχρι στιγμής, έχουν κατασκευαστεί επτά μεγάλοι τερματικοί σταθμοί εξαγωγής, οι περισσότεροι από αυτούς κατά μήκος της ακτής του Κόλπου, και τουλάχιστον είκοσι ακόμη σχεδιάζονται. Σύμφωνα με τον σύμβουλο ενέργειας και πρώην σύμβουλο κλιματικής πολιτικής της Υπηρεσίας Προστασίας του Περιβάλλοντος Jeremy Symons, εάν κατασκευαστούν όλοι οι σταθμοί που θέλουν οι ΗΠΑ  στον κόλπο του Μεξικού, θα συνδεθούν με επιπλέον 3,2 δισεκατομμύρια τόνους εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ετησίως, που είναι κοντά στο σύνολο των ετήσιων εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από κάθε αυτοκίνητο και σπίτι και εργοστάσιο από το βορειότερο φινλανδικό χωριό έως το νοτιότερο ελληνικό νησί. «Είναι μια απίστευτη ποσότητα ρύπανσης και θα σήμαινε το τέλος του παιχνιδιού για έναν βιώσιμο πλανήτη όπως τον ξέραμε», δήλωσε πρόσφατα ο Symons στον Guardian.

Αντιμέτωπη με τέτοια ευρήματα, η βιομηχανία έχει υποχωρήσει σε ισχυρισμούς σχετικά με σχετικές, σε αντίθεση με τις απόλυτες, εκπομπές. Μετά την εμφάνιση του προηγούμενου άρθρου μου, ένας εκπρόσωπος της Venture Global, της εταιρείας πίσω από τον μεγαλύτερο από τους προτεινόμενους τερματικούς σταθμούς εξαγωγής στον Κόλπο, δήλωσε ότι «οι καλά χρηματοδοτούμενοι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές που αντιτίθενται στο CP2 και σε όλα τα έργα ΥΦΑ των ΗΠΑ είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας». Κατά ειρωνικό τρόπο, ο κ. McKibben και άλλοι ακτιβιστές που ισχυρίζονται ότι θέλουν να μειώσουν τις παγκόσμιες εκπομπές στην πραγματικότητα υποστηρίζουν τον περιορισμό της πρόσβασης σε μια καθαρότερη μορφή ενέργειας και αρνούνται την ενεργειακή ασφάλεια σε εκατομμύρια ανθρώπους. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα μόνο τη συνεχή και αυξημένη χρήση άνθρακα και θα εμπόδιζε τη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών».

Αφήνοντας κατά μέρος το «καλά χρηματοδοτούμενο» μέρος (πάντα δούλευα ως εθελοντής στην Third Act and 350.org, τις δύο οργανώσεις για το κλίμα που ίδρυσα, και, συνολικά, οι προϋπολογισμοί τους είναι ένα μικρό κλάσμα των δισεκατομμυρίων δολαρίων σε έσοδα που φέρνουν αυτές οι εξαγωγές φυσικού αερίου ετησίως), η «πραγματικότητα», σύμφωνα με το έγγραφο του Howarth, είναι ότι το LNG στέλνει τις παγκόσμιες εκπομπές στα ύψη, ακόμη και σε σύγκριση με τον άνθρακα. Ακολουθεί ένα σχετικό διάγραμμα από τον Howarth, που δείχνει πώς ακόμη και το καθαρότερο εξαγόμενο LNG θα μπορούσε να είναι χειρότερο για το κλίμα:

Ο Howarth φτάνει στο σημείο να πει ότι οι «βραχυπρόθεσμες ενεργειακές ανάγκες», σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης όπως η εισβολή στην Ουκρανία, «καλύπτονται καλύτερα με την επαναλειτουργία κλειστών εγκαταστάσεων άνθρακα, σε προσωρινή βάση, παρά με την επέκταση της υποδομής LNG».

Το γεγονός ότι αυτή η ανάλυση προέρχεται από τον Howarth είναι το κλειδί, επειδή έχει αποδειχθεί σωστός ξανά και ξανά. Αυτός και δύο συνάδελφοί του τότε στο Cornell, ο Anthony Ingraffea και η Renee Santoro, άρχισαν να ερευνούν τις κλιματικές επιπτώσεις των εκπομπών μεθανίου από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου το 2009 και ένα χρόνο αργότερα άρχισαν να δημοσιεύουν τα ευρήματά τους σε επιστημονικά περιοδικά. (The New York Review of Books.

Εκείνη την εποχή, το fracked φυσικό αέριο θεωρήθηκε ευρέως ως λύση στην κλιματική κρίση. Σε αρκετά μηνύματα για την κατάσταση της Ένωσης, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επαίνεσε την εξάπλωση του fracking και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ του δημιούργησε ένα ειδικό γραφείο που διέδωσε την τεχνολογία στο εξωτερικό. «Η έκρηξη του φυσικού αερίου έχει οδηγήσει σε καθαρότερη ενέργεια και μεγαλύτερη ενεργειακή ανεξαρτησία», δήλωσε ο Ομπάμα  το 2013. «Πρέπει να το ενθαρρύνουμε αυτό. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνησή μου θα συνεχίσει να μειώνει τη γραφειοκρατία και να επιταχύνει τις νέες άδειες πετρελαίου και φυσικού αερίου». Ακόμη και οι περιβαλλοντολόγοι συμφώνησαν· Ο τότε εκτελεστικός διευθυντής του Sierra Club περιόδευσε στη χώρα με τον επικεφαλής μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες υδραυλικής ρωγμάτωσης, επαινώντας τη νέα τεχνολογία. (Το Sierra Club έχει γίνει έκτοτε ένθερμος αντίπαλος της επέκτασης του φυσικού αερίου.) Αυτή η υποστήριξη βασίστηκε στο γεγονός ότι, όταν καίτε φυσικό αέριο σε μια μονάδα παραγωγής ενέργειας, παράγει το μισό διοξείδιο του άνθρακα από ό, τι η καύση άνθρακα. Έτσι, αν ο στόχος ήταν απλώς να μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, η αντικατάσταση του άνθρακα με φυσικό αέριο θα ήταν ίσως η γέφυρα προς ένα ανανεώσιμο μέλλον που ισχυρίστηκαν οι υποστηρικτές.

Το πρόβλημα είναι ότι ο άλλος κύριος ένοχος για την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι το μεθάνιο, το CH4, το οποίο μέχρι στιγμής είναι υπεύθυνο για το σαράντα τοις εκατό της υπερθέρμανσης του πλανήτη, και το φυσικό αέριο είναι κυρίως μεθάνιο. Οι πρώτες εργασίες του Howarth και της ομάδας του απέδειξαν ότι ήταν πιθανό ότι το μεθάνιο διέρρευσε ειδικά από εκρηκτικά σχιστολιθικά πετρώματα για να φτάσει στο αέριο και ότι η ζημιά από αυτά τα μόρια που διαφεύγουν πιθανότατα υπερτερούσε του οφέλους που προήλθε από την απενεργοποίηση του άνθρακα: πρόσθετη έρευνα από περισσότερους επιστήμονες πρότεινε ότι το νεκρό σημείο στο οποίο το αέριο έγινε χειρότερο από τον άνθρακα ήταν ένα ποσοστό διαρροής κάπου γύρω στο δύο ή τρία τοις εκατό. Οι διαπιστώσεις αυτές δεν ήταν ευπρόσδεκτες. Όπως είπε ο πρώην υπουργός Ενέργειας του Ομπάμα, Steven Chu, το 2013, «Υπήρχε μια πολύ διάσημη έκθεση Cornell την οποία εξετάσαμε και αποφασίσαμε ότι δεν ήταν τόσο αξιόπιστη όσο αυτή – καλά, δεν πιστεύαμε ότι ήταν αξιόπιστη. Θα το θέσω έτσι».

Χρόνο με το χρόνο, ωστόσο, νέα δεδομένα που συλλέχθηκαν από υπερπτήσεις των πεδίων ρωγμάτωσης, περιπολίες αστικών αγωγών και, πιο πρόσφατα, δορυφορικές μετρήσεις επιβεβαίωσαν τα δεδομένα του Cornell: τα ποσοστά διαρροής ήταν αρκετά υψηλά ώστε να καταστήσουν το φυσικό αέριο αφύσικα επικίνδυνο. Μέχρι το 2016, μια ομάδα του Χάρβαρντ είχε δημοσιεύσει δορυφορικά δεδομένα που έδειχναν ότι οι εκπομπές μεθανίου στις ΗΠΑ είχαν αυξηθεί κατά τριάντα τοις εκατό από το 2002, μια περίοδο που σχεδόν τέλεια συνέπεσε με την έλευση του fracking για φυσικό αέριο.

Κατά τη διάρκεια της διοίκησης Τραμπ, ακόμη και οι ομοσπονδιακές προσπάθειες για την επιβράδυνση των διαρροών, όπως με τη σύσφιξη των εργασιών σε πηγάδια και αντλιοστάσια, εγκαταλείφθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Αυτές οι προσπάθειες έχουν ξαναρχίσει υπό τον πρόεδρο Μπάιντεν και οι μεγάλοι παίκτες ορυκτών καυσίμων συνέχισαν να στοιχηματίζουν σε ένα μέλλον fracked-gas: νωρίτερα αυτό το μήνα, η ExxonMobil αγόρασε την Pioneer Energy, μία από τις μεγαλύτερες frackers στη λεκάνη Permian. Αλλά η μεγαλύτερη έκρηξη σημειώθηκε στις εξαγωγές, ειδικά από τότε που η Ρωσία πήγε στον πόλεμο στην Ουκρανία. Και εκεί είναι που τα δεδομένα του Howarth χτύπησαν τόσο δυνατά.

Προστίθενται σε άλλα δεδομένα που έχουν προκύψει τις τελευταίες εβδομάδες. Ένα νέο έγγραφο εργασίας από μια ομάδα με επικεφαλής τον Douglas Almond, οικονομολόγο στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, δείχνει ότι οι δορυφόροι μπορούν τώρα να παρστηρήσουν μια αύξηση θιση μεθανίου όταν οι μεταφορείς LNG ξεφορτώνουν σε ευρωπαϊκά λιμάνια. (Ο Howarth, όμως, με τον συνήθη προσεκτικό τρόπο του, πιστεύει ότι η πραγματική ποσότητα διαρροής κατά τη διάρκεια της εκφόρτωσης μπορεί να είναι μικρή, και δεν την περιλαμβάνει στην ανάλυσή του.) Και η κλιματική τρέλα της κατασκευής νέων υποδομών ορυκτών καυσίμων έχει επισημανθεί για τους κατοίκους του Κόλπου από το πρόβλημα υπερθέρμανσης του πλανήτη αυτού του μήνα: η φθίνουσα ροή ενός Μισισιπή που μαστίζεται από ξηρασία αφήνει το αλμυρό νερό να αναβλύσει στον ποταμό, απειλώντας τα τοπικά αποθέματα πόσιμου νερού.[i]

Η βιομηχανία φυσικά θα αντισταθεί στις νέες κατευθυντήριες γραμμές και οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο έχουν κινηθεί για να αφαιρέσουν εντελώς το πρότυπο δημοσίου συμφέροντος. Αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να βρει νέα υποστήριξη για ένα τέτοιο βήμα σε μια ακόμη νέα έκθεση, αυτή από τον Tyson Slocum, του Public Citizen, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «η δραματική πλημμύρα εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) που εγκρίθηκε από το DOE τα τελευταία χρόνια ανατρέπει τις εγχώριες αγορές ενέργειας, συμβάλλοντας άμεσα στις τιμωρητικά υψηλές τιμές ενέργειας για τους Αμερικανούς.  επιδεινώνοντας έτσι την ενεργειακή φτώχεια και την εισοδηματική ανισότητα για τους πιο ευάλωτους στις κοινότητές μας». Χρησιμοποιώντας νέα κυβερνητικά στοιχεία, ο Slocum εκτιμά ότι το κόστος για τους Αμερικανούς καταναλωτές θα ξεπεράσει τα δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2050.

Μένει να δούμε αν τα ευρήματα του Howarth και άλλες πρόσφατες εκθέσεις, για να μην αναφέρουμε τις θερμοκρασίες ρεκόρ του 2023, θα μπορούσαν να οδηγήσουν την κυβέρνηση Μπάιντεν να σταματήσει νέες εγκρίσεις για περισσότερα εργοστάσια μέχρι να μπορέσει να επαναπροσδιορίσει το «δημόσιο συμφέρον». Οι ενέργειές της, τις επόμενες εβδομάδες, θα μπορούσαν να αρχίσουν να επιδιορθώνουν μέρος του πολιτικού ρήγματος που άνοιξε η έγκριση του Προέδρου για το πετρελαϊκό συγκρότημα Willow νωρίτερα αυτό το έτος, ή θα μπορούσαν να εμβαθύνουν την αίσθηση πολλών νέων ότι παραμένουμε σε μια πορεία ολίσθησης προς ακόμη πιο καταστροφική υπερθέρμανση.  

Bill McKibben Οκτώβριος 31, 2023

---

[i] Έτσι, η πίεση στη διοίκηση συνεχίζει να αυξάνεται. Η Ομοσπονδιακή Ρυθμιστική Επιτροπή Ενέργειας - η οποία είναι η πρώτη στάση για αιτήσεις άδειας για αυτούς τους νέους τερματικούς σταθμούς - ήταν μέχρι στιγμής περισσότερο μια σφραγίδα. (Νωρίτερα αυτό το μήνα, ενέκρινε ένα σχέδιο για τη δραματική αύξηση της ροής του fracked gas μέσω μιας από τις εγκαταστάσεις της Venture Global και επίσης ενός μεγάλου αγωγού fracked-gas στον βορειοδυτικό Ειρηνικό.) Αλλά, μετά  το FERC, ο επόμενος παίκτης είναι το Υπουργείο Ενέργειας. Δεν μπορεί να αρνηθεί τις άδειες για τις εγκαταστάσεις, αλλά μπορεί να αρνηθεί τις άδειες εξαγωγής που απαιτούνται για να τις καταστήσει κερδοφόρες. (Χωρίς μια τέτοια άδεια, οι εταιρείες θα μπορούσαν να πουλήσουν μόνο στο Μεξικό, τον Καναδά και μια χούφτα άλλες χώρες με τις οποίες έχουμε συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου.) Για να γίνει αυτό, το DOE πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα έργα θα είναι προς το «δημόσιο συμφέρον», κάτι που κάνει, χρησιμοποιώντας κατευθυντήριες γραμμές που αναπτύχθηκαν υπό τη διοίκηση Trump, με το σκεπτικό ότι το LNG θα έκανε λιγότερη κλιματική ζημιά. Εάν τα ευρήματα του Howarth είναι σωστά, η διοίκηση πρέπει να θεσπίσει νέες κατευθυντήριες γραμμές.