Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Bayer. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

5 Δεκ 2017

Zaungastnic: Glyphosate-Σόγια ή ο Γενετικά Τροποποιημένος Οργανισμός(ΓΤΟ) Σόγια στη Παγκόσμια αγορά

Σόγια ανθεκτική στο Glyphosate: Ένα παράδειγμα παγκοσμιοποιημένου αγροτικού προϊόντος που διαπραγματεύεται στα χρηματιστήρια

και zaungastnic

THS05122017

Πέντε χρόνια χάριτος για το glyphosate

Η χρονική επέκταση της εφαρμογής του ζιζανιοκτόνου glyphosate στις καλλιέργειες που βρίσκονται στην Ευρώπη για τα επόμενα 5 χρόνια, εξακολουθεί να μην είναι πάρα πολύ βλαβερή για την υγεία μας, τη βιοποικιλότητα μας και τη φύση μας εδώ στην Ευρώπη. Τουλάχιστον όσο η εφαρμογή γίνεται σωστά και σχετικά με τις καλλιέργειες! Επί πλέον μια χρήση του ζιζανιοκτόνου λόγω μη έγκρισης καλλιεργειών με γενετικά τροποποιημένο γονιδιακό υλικό που είναι ανθεκτικό στο glyphosate εντός της ΕΕ δεν έχει και πολύ νόημα.

Τα πραγματικά επικίνδυνα κύρια μεγέθη της γεωργικής παραγωγής όπου χρησιμοποιείται το glyphosate έχουν προς το παρών σε άλλα μέρη του κόσμου, κάτι που δεν μέλει τους Ευρωπαίους. Όμως έρχεται από μια άλλη οδό στο πιάτο μας και στο οικοσύστημά μας, μέσω των ζωοτροφών και της κατανάλωσης του κρέατος που εκτρέφεται κατά 93% με ΓΤ-ζωοτροφές που περιέχουν μέσα σόγια. Οπότε ο κύκλος έκλεισε: Οι μακρινές σε ‘μας χώρες τη παραγωγή ΓΤΟ η Ευρώπη και ο Δυτικός κόσμος την κατανάλωση.

Σόγια: Μεγιστοποίηση του κέρδους ή μια οικολογική-κοινωνική οικονομία για τα παγκόσμια τρόφιμα;

Είναι πραγματική τελικά αυτή η αιώνια διαμάχη για μεγάλη συγκομιδή των προϊόντων, και φυσικά πάντα υπό το πρίσμα της εξασφάλισης της διατροφής του κόσμου στο πλανήτη; Είναι η μεγιστοποίηση των κερδών σε μια πλήρως βιομηχανοποιημένη και κεφαλαιοποιημένη γεωργία η πιο επιτυχημένη αρχή του κανόνα; Είναι η ιστορία του θαύματος της γενετικής μηχανικής παραγωγής σωστή; Η παραγωγή σόγιας μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα για την διερεύνηση άλλων καλλιεργειών από τα λεγόμενα «cash crops” στο διεθνές εμπόριο γεωργικών προϊόντων.

Το καλό ποιοτικό εμπόρευμα επικρατεί στην ελεύθερη παγκόσμια αγορά. Αυτό πρεσβεύει ο σωστός οικονομικός τρόπος σκέψης. Στη Βραζιλία και την Παραγουάη, οι γείτονες του Αμαζονίου με την υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη στη Νότια Αμερική, αλλά και την υψηλότερη φτώχεια και τον αναλφαβητισμό, οι μικροϊδιοκτήτες και αγρότες συστηματικά διώκονται και δολοφονούνται στο βωμό αυτής της βασικής αρχή της αγοράς Καλλιέργειά σόγιας: ευλογία ή κατάρα Oxfam).

Ένα μικρό ποσοστό των μεγαλύτερων και πιο κερδοφόρων εκμεταλλεύσεων στις ΗΠΑ, στη Βραζιλία και στην Αργεντινή παράγουν το μεγαλύτερο μέρος του προϊόντος που εμπορεύεται στα παγκόσμια χρηματιστήρια. Οι ΗΠΑ περίπου 32%, Βραζιλία 31% και Αργεντινή 18%. Περισσότερο από το 90% του τζίρου το κάνει το γενετικώς τροποποιημένο προϊόν, που είναι ανθεκτικό στο ολικό ζιζανιοκτόνο όπως το Glyphosate (Roundup®)

Καλλιέργεια ΓΤ-σόγιας

Ζωοτροφές, τρόφιμα, καύσιμα

Ειδικά με τη σόγια, κερδίζουν επίσης αρκετά καλά οι βιοκαλλιεργητές και οι αγρότες που δεν καλλιεργούν ΓΤ σόγια. Υπάρχει σημαντική διαφορά τιμής στη σημερινή καλλιέργεια με ΓΤΟ , η οποία και καταβάλλεται τόσο από τους έμπορους όσο και από τους καταναλωτές.

Με την έλευση της Gensojas μειώθηκαν φυσικά όμως και τα εδάφη για μια επαρκώς ασφαλή και αποδοτική βιολογική καλλιέργεια που δεν θα μπορεί να επιμολυνθεί. Οι αγρότες χωρίς ΓΤΟ και βιοκαλλιεργητές παράγουν κυρίως για την άμεση παραγωγή τροφίμων, ενώ οι συμβατικές και οι πιο μακρινοί γείτονές τους εργάζονται για τις νέες, παγκόσμιες αγορές πάχυνσης των ζώων και παραγωγής γάλακτος και επίσης για βίο-ντίζελ και Bio-Ethanol -βιοκαύσιμα.

Μονοκαλλιέργειες στη Λατινική Αμερική

Η σόγια είναι μία από τις παγκόσμιες καλλιέργειες με προϊόν που διαπραγματεύεται σε χρηματιστήρια, όπως επίσης το σιτάρι (χειμερινό σιτάρι) και το καλαμπόκι. Αυτό οφείλεται,

a) αφενός στη καλή δυνατότητα αποθήκευσης τους, γιατί έτσι έχουν και περισσότερες ευκαιρίες κερδοσκοπίας οι αγρότες και οι μεγαλέμποροι, από την ενδιάμεση αποθήκευση της σόγιας και του αλευριού σόγιας, και

b) από την άλλη πλευρά στην πλήρως τυποποιημένη παραγωγή της, με τη χρήση γενετικά τροποποιημένων σπόρων και φυσικά σε τεράστιες μονοκαλλιέργειες.

Ευρώπη: Περιθωριακή από άποψη της τεχνολογίας παραγωγής, από την άλλη οδηγός ανάπτυξης για την κατανάλωση

Η οικονομία που βασίζεται στη σόγια στο εξωτερικό έχει ασκήσει σημαντική πίεση στη βιομηχανία ζωοτροφών μικρής κλίμακας στην Ευρώπη. Μπιζέλια, λούπινα, κουκιά και η ντόπια παραγωγή σόγιας δεν είναι πραγματικά ανταγωνιστικά, παρά το γεγονός ότι η καλλιέργεια τους λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη χωρίς ΓΤΟ , και μπορεί να επιτευχθεί με παρόμοιες αποδόσεις ανά εκτάριο, αλλά με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (το σημαντικό διατροφικό στοιχείο για την εντατική εκτροφή των ζώων!).

Όπως και οι ΗΠΑ, ορισμένες χώρες της ΕΕ επιδοτούν την καλλιέργεια της σόγιας. Στη Βραζιλία, την Αργεντινή και την Παραγουάη τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα είναι οι ασυναγώνιστες χαμηλές τιμές της γης για τους μεγαλογαιοκτήμονες, το φθηνό εργατικό δυναμικό και οι πρακτικά ανύπαρκτες φορολογικές υποχρεώσεις (βλέπε «Paraquay στο θόρυβο σόγιας» Tagesspiegel). Η παραγωγή στη Νότια Αμερική είναι τώρα και αρκετά χρόνια πλήρως μηχανοποιημένη και προσαρμοσμένη στα ΓΤΟ είδη.

Στην Ευρώπη υπάρχει όμως κάτι παράξενο: Στην Ουκρανία, η ΓΤ- σόγια μπορεί να καλλιεργηθεί παράνομα σε μεγάλη κλίμακα, παρά την γενική απαγόρευση. Με άλλα λόγια, η ανίχνευσή της δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά, όταν στο 60% των δειγμάτων της εξαγόμενης σόγιας από Ουκρανία είναι από ΓΤ. Πολλά από αυτά μπορεί να προέρχονται από τις λεγόμενες "μαύρες ζώνες" της χώρας όπου, μέσω λόγω διαφθοράς, η γεωργία εκτελείται χωρίς κρατικούς ελέγχους.

Για να έχουμε μια ιδέα για τις διεθνείς διαστάσεις που έχει πάρει το όλο θέμα: Η συνολική παραγωγή σόγιας χωρίς ΓΤ της ΕΕ καλύπτει περίπου το 4% των κοινοτικών αναγκών σε ζωοτροφές. Το υπόλοιπο, 96%, εισάγεται … ως σόγια ΓΤ από τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία, την Αργεντινή ...

Το μέγεθος της έκτασης μετράει

Μία από τις μεγαλύτερες φάρμες στο εξωτερικό, η Bom Futuro ( «Good Future»), στην επαρχία του Mato Grosso (Βραζιλία), παράγει σε περίπου σε 222.800 εκτάρια[1] ΓΤ - σόγια, σε 68.800 εκτάρια Βαμβάκι και σε 105.220 εκτάρια καλαμποκι. Αυτές οι απίστευτα μεγάλες περιοχές καλλιεργούνται εκπληκτικά από πολύ λίγους εργαζόμενους.

Η αναγκαστική αποψίλωση και δέσμευση του Αμαζονίου για καλλιέργειες γτ σόγιας στη Βραζιλία

Ο ιδιοκτήτης του Bom Futuro Farm, ERAI Maggi, ένας Βραζιλιάνος γεωργικός μεγιστάνας μπορεί να υπερηφανεύεται δικαίως ότι δεν έχει κόψει ούτε ένα δέντρο τροπικού δάσους. Η καλλιέργεια της παγκοσμίως εμπορευόμενης σόγιας του υλοποιείται σε πρώην βοσκότοπους σε εδάφη στεπών του «cerrado» τα οποία αγοράστηκαν από κτηνοτρόφους ή σε από ιδιοκτήτες μικρών γεωργικών εκτάσεων. Τι συνέβη όμως: Οι κτηνοτρόφοι και οι μικροί αγρότες μετανάστευσαν προς την κατεύθυνση του τροπικού δάσους κόβοντας τα υπόλοιπα τροπικά δένδρα και εκκαθαρίζοντας εδάφη για τη νέα γη που χρειαζόταν, αφού η βιομηχανία ξυλείας, είχε προηγουμένως εκμεταλλευτεί την καλύτερη ξυλεία από τα καλύτερα δένδρα στην διεθνή αγορά πωλώντας τα .( «Cerrado» της Βραζιλίας οι πιο «δυσπρόσιτες» στέπες, που κάποτε θεωρούνταν οι πλουσιότερες σαν βιο-οικοσύστημα σαβάνες στον κόσμο και σήμερα είναι οι μεγαλύτερες συνεκτικότερες, οργανωμένες σε παγκόσμιο επίπεδο περιοχές με βιομηχανίες μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. ΒλέπεΕκμετάλλευση της σαβάνας της Βραζιλίας»).

Ο αδελφός του ERAI Maggis Blairo Maggi, επίσης, μεγαλογαιοκτήμονας και πρώην κυβερνήτης της πολιτείας του Mato Grosso, ο σημερινός υπουργό Γεωργίας της Βραζιλίας στη κυβέρνηση Temer που μαστίζεται από τη διαφθορά, ανταγωνίζεται με τον αδελφό του ποιός είναι ο βασιλιά της σόγιας. Οι δύο αγροτικές εταιρείες των αδελφών διαχειρίζονται τεράστιες εκμεταλλεύσεις.

Όπως η κυβέρνηση Trump, η οποία είναι υπέρ της οικονομική ανάπτυξης σε προστατευόμενες φυσικές περιοχές, η σημερινή κυβέρνηση της Βραζιλίας υποστηρίζει την άρση του καθεστώτος προστασίας των μεγάλων δασών και περιοχών σαβάνας, όπως το μέγεθος της περιοχής του Βελγίου. Συγχρόνως θέλει η κυβέρνηση να αντικαταστήσει τον αποτελεσματικό και μηντιακά δημόσια πολύ άβολο κρατικό έλεγχο μέσω αεροφωτογραφιών και δορυφορικών εικόνων του τροπικού δάσους και των οικοσυστημάτων με την ιδιωτική πρωτοβουλία και προσανατολίζεται σε συμβάσεις με ιδιώτες. Υπάλληλοι οι οποίοι προσπαθήσουν να αντισταθούν τους κακομεταχειρίζονται και τους μεταθέτουν σε άλλες περιοχές μακριά από τις οικογένειές τους. Εκτός αυτού ο προϋπολογισμός της συγκεκριμένης περιβαλλοντικής αρχής μειώθηκε σημαντικά.

Τυχαίες επιτυχίες του glyphosate και της εφαρμογής του

Είναι τελικά αλήθεια ότι η καλλιέργειας ΓΤ σόγιας με το κατάλληλο ολικό ζιζανιοκτόνο αυξάνουν το αποτέλεσμα της παραγωγής; Για να διευκρινιστεί αυτή η ερώτηση, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στη Βόρεια Αμερική.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εδώ και πολύ καιρό καταγράψει μοναδικά και συστηματικά τη γεωργική παραγωγή τους μέσω κυβερνητικών, ιδιωτικών και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Μπορούν να τεκμηριώσουν εξειδικευμένα την καλλιέργεια των ΗΠΑ όλων των παγκοσμίως εμπορευόμενων προϊόντων και κατ’ επέκταση των ειδών καλλιεργειών και την αναγκαία χρήση σπόρων, καθώς και τη χρήση των διάφορων φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Φυσικά, αυτό ισχύει και για την καλλιέργεια σόγιας. Τα περισσότερα δεδομένα προέρχονται από την NASS (Εθνική Υπηρεσία Γεωργικών Στατιστικών), την EPA (Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος) και την USGS (Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ). Οι εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες ευθυγραμμίζονται σε γενικές γραμμές με την παγκόσμια τάση.

Το Glyphosate προέρχεται από τα εργαστήρια των «χρυσών» ετών του ‘50 της φαρμακευτικής βιομηχανίας του περασμένου αιώνα. Άχρηστο ως φάρμακο, έγινε γνωστό μετά το 1970 μόνο με τη συνολική ζιζανιοκτόνο δράση του. Μια τυχαία σύμπτωση! Ωστόσο, μόνο η ανάπτυξη των γενετικά τροποποιημένων σε Glyphosate ανθεκτικών καλλιεργειών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 επέτρεψε τον παγκόσμιο θρίαμβό του.

Μέχρι το 1993/1994 χρησιμοποιήθηκε σχετικά λίγο Glyphosate στις ΗΠΑ και παγκοσμίως. Μέχρι αυτή τη περίοδο, το χαμηλής τοξικότητας συνολικό ζιζανιοκτόνο εκτόπισε μερικές δραστικές ουσίες με υψηλότερη τοξικότητα. Τώρα με την γενετική συνέβη το εξής. Οι καλλιέργειες έπρεπε να γίνουν ανθεκτικές στο ολικό ζιζανιοκτόνο και όλα τα άλλα φυτά να εξαφανίζονται από τον αγρό. Η εφαρμογή του ζιζανιοκτόνου επεκτάθηκε σε όλο τον ετήσιο κύκλο της αγροτικής παραγωγής. Οι αγρότες χρησιμοποίησαν π.χ. «Roundup Ready (R) (glyphosate)» πριν από τη σπορά, κατά τη διάρκεια της ανάπτυξη του φυτού, στην άνθιση, και μετά, για ταχύτερη «αφυδάτωση» των οργανικών υπολειμμάτων της συγκομιδής (Desiccant- ένθετο). Θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή, χωρίς χρονικό περιθώριο ανάπαυσης, να εναλλάξουν την καλλιέργεια με άλλες όπως αυτό του ΓΤ χειμερινού σιταριού. Εδώ ισχύουν οι γενικότεροι οικονομικοί νόμοι της ελεύθερης αγοράς, όπως στην ενέργεια, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, την ιατρική ή η τιμολόγηση της ψηφιακής επικοινωνίας: Όποιος καταναλώνει πολύ και αγοράζει περισσότερο, λαμβάνει γενναιόδωρες εκπτώσεις επί της τιμής του δέματος σιτηρών και των συσκευών θερισμού. Όποιος εφαρμόζει τυποποιημένες καλλιέργειες ΓΤΟ σε μεγάλη κλίμακα, γίνεται ευκολότερο γι’ αυτόν να πάρει πιστώσεις από τις γεωργικές και εμπορικές τράπεζες με ευνοϊκότερους όρους, και βρίσκει εύκολα διεθνείς επενδυτικές εταιρείες.

Στασιμότητα στην παραγωγή/μονάδα επιφάνειας γτ- σόγιας - με ταυτόχρονη υπερβολική εφαρμογή του Glyphosate

Από το έτος 1993 έως 2006/2007 περίπου, η καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένης σόγιας αυξανόταν, και με αυτήν η εφαρμογή του Glyphosate. Μετά από μια πτώση της παραγωγής το 2007 τη ΓΤ-σόγια παρέμεινε μέχρι σήμερα στο υψηλού επίπεδο που είχε φτάσει αλλά η χρήση του Glyphosate σημείωνε περαιτέρω σημαντική άνοδο. Το Glyphosate είχε εκτοπίσει μέχρι τα έτη 2007/2008 εφαρμογές άλλων ζιζανιοκτόνων. Μετά ξεκίνησε πλέον ένα κύμα φυτοπροστασίας με φυτοφάρμακα, μερικές φορές ακόμη ποιο δυνατά και με τις παλαιότερες δραστικές δηλητηριώδεις ουσίες. Την ίδια στιγμή οι αγρότες σόγιας αύξαναν τον αριθμό των εφαρμογών με Glyphosate και τον ογκομετρικό ψεκασμό ανά εφαρμογή, και ενέτειναν τις προσπάθειές καταπολέμησης της προσβολής των φυτών σόγιας από κάμπιες και μύκητες. Τι είχε συμβεί;

Εάν υπήρχαν στη δεκαετία του 2000 στις ΗΠΑ μόνο 1-2 γνωστά ζιζάνια με αντοχή στο Glyphosate, το 2010 υπήρχαν ήδη 4-6 και 2014/2015 12, σε όλο το κόσμο πάνω από 30! Το G lyphosate έπρεπε να γίνει συνεπώς φθηνότερο και εφαρμόζονταν με αυξανόμενες ποσότητες. Επιπλέον, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την δραστική ουσία τέλειωσε και υπήρχαν παγκόσμια, ιδιαίτερα στην Κίνα, πολλοί μιμητές στην αγορά. Το ολικό ζιζανιοκτόνο τελικά δεν συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση της παραγωγής. Όσο παράδοξο και να ακούγεται: Η παραγωγή ΓΤ σόγιας/μονάδα επιφάνειας - όχι το σύνολο που αυξήθηκαν σημαντικά λόγω της σόγιας προοριζόμενη για την πάχυνση των ζώων και των καυσίμων - είναι 2016/2017 μόνο ελαφρώς υψηλότερη

Πηγή: Kampf um die chemische Keule ,13. Januar 2016, von Christine Chemnitz

σαν ποσότητα από ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τους συμβατικούς σπόρους. Αντί 35 έως 40 bushel/Acre, υπάρχουν επί του παρόντος 40 έως 43 bushel/acre[2]. Η μικρή διαφορά μπορεί να δικαιολογηθεί εύκολα με το πυκνό τρόπο σποράς (καλύτερη κάλυψη του εδάφους, μικρότερη απώλεια υγρασίας) και με τους εδαφικούς τρόπους γεωργικών πρακτικών (No-till farming- χωρίς όργωμα). Την ίδια στιγμή, ο αριθμός και η ποσότητά των ψεκασμών, ο αριθμός των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται έφθασε σχεδόν στο ίδιο επίπεδο, το οποίο υπήρχε κατά μέσο όρο πριν από την εισαγωγή του των ΓΤ σπόρων- glyphosate. Ενω οι συνθήκες παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να είναι διαχειρίσιμες και ελεγχόμενες, αυτό δε ισχύει για τη Νότια Αμερική και την Αφρική ή την Ασία. Στην Αργεντινή, την Παραγουάη και τη Βραζιλία χρησιμοποιούνται σημαντικά περισσότερα ζιζανιοκτόνα /μονάδα επιφάνειας από ότι εφαρμόζονται στις ΗΠΑ. Αυτό γίνεται, π.χ. στη σόγια, 5- 7 ψεκασμοί σε ένα ενιαίο κύκλο ανάπτυξης, ενώ στις ΗΠΑ μέσο όρο δύο ψεκασμούς ( Charles M. Benbrook, «Τάσεις στην χρήση glyphosate ζιζανιοκτόνου στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε παγκόσμιο επίπεδο», 2016). Φυσικά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ότι υπάρχει glyphosate και ο κύριος μεταβολήτης του ΑΜΡΑ (Aminomethyphosphonsäure) που συνδέεται με τον ίδιο γλουταμικό- υποδοχέα και έτσι γίνεται βιοενεργό, π.χ. επιδρά στο νευρικό σύστημα, και μολύνει τις καλλιέργειες και τα μεταποιημένα γεωργικά προϊόντα διατροφής, και συσσωρεύεται σε εδάφη και επιφανειακά ύδατα. Ακόμη και στη βροχή και τον αέρα των αμπελουργικών εκτάσεων εντοπίστηκαν οι δύο αυτές δραστικές ουσίες. Ότι ισχύει για την καλλιέργεια σόγιας, το ίδιο ισχύει και για τις άλλες βιομηχανικές μονοκαλλιέργειες ΓΤΟ.

Τι θα φέρει το μέλλον;

Η πορεία των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών είναι υπό έντονη αμφισβήτηση. Οι επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν ήταν τεράστιες. Η κυριαρχία της παγκόσμιας αγοράς στις ζωοτροφές και στις ενεργειακές καλλιέργειες αναπτύχθηκε μονοπωλιακά. Οι μεγάλοι στην αγορά δεν είναι αγρότες, αλλά πολυεθνικές εταιρείες, διεθνείς επενδυτές και οι επενδυτές οι οποίοι στηρίζονται σε ασφαλή, τυποποιημένα και εμπορικά αξιοποιήσιμα μέσω χρηματιστηρίου προϊόντα που εγγυώνται τα μεγαλύτερα κέρδη. Τα συνολικά ζιζανιοκτόνα όπως το glyphosate και το glufosinate είναι λιγότερο και λιγότερο ασφαλή, επειδή τώρα αναπτύσσονται αντιστάσεις γρηγορότερα. Το ίδιο συνέβη και την πράσινη επανάσταση το 1960 για να ταϊστεί όλος ο κόσμος του πλανήτη. Οι ουσίες δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν μόνες τους. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν και πάλι με τη μορφή "κοκτέιλ" με άλλα προϊόντα φυτοπροστασίας και σε υψηλότερες δόσεις. Οι κυριότερες χώρες παραγωγής υπερπόντιων χωρών αύξησαν τα επιτρεπόμενα όρια υπολειμμάτων σε φυτικά προϊόντα και αρωτραίες εκτάσεις. Συνθήκες που θεωρήθηκαν μόνιμα ξεπερασμένες όταν ζούσαν οι μεγαλοαγρότες την ευφορία της καλλιέργειας ΓΤ-σόγιας τις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Ωστόσο, η απάντηση των μεγάλων προμηθευτών των αγροτοχημικών δεν είναι ότι θα αλλάξουν θεμελιωδώς τη γεωργία. Θέλουν να εγκαταστήσουν νέες μεθόδους γενετικής μηχανικής (για παράδειγμα, CRISPR / Cas9)[3] με ολική αντοχή συγχρόνως σε ζιζανιοκτόνα, μυκητοκτόνα και νηματώδεις στις καλλιέργειες βασικών προϊόντων, έτσι ώστε κάθε ψεκασμό να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιαδήποτε δόση και τρόπο. Μέχρι στιγμής ερευνούν έως και 12 δραστικές ουσίες σε ένα είδος καλλιέργειας. Θα δούμε αν αυτό η τέχνη της φύσης το επιτρέψει in vivo.

Σε κάθε περίπτωση, η επιβάρυνση για τα γεωργικά εδάφη και το φυσικό περιβάλλον και ο κίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων στις κύριες περιοχές καλλιέργειας της παγκόσμιoποιημένης γεωργίας συνεχίζει να αυξάνεται, επειδή τα κράτη και οι κοινωνίες τους δεν έχουν αρκετές δυνάμεις να αντιταχθούν στις οικονομικές πιέσεις. Επί του παρόντος, δεν είναι καν σε θέση να εγγυηθούν την παρακολούθηση και τον έλεγχο των υφιστάμενων νόμων και κανονισμών. Περαιτέρω, στη Νότια Αμερική ορισμένες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις δουλεύουν προς την κατεύθυνση του παραδείγματος του Trump,[4]ο οποίος έχει ξεκινήσει να μειώνει τι προστατευόμενες φυσικές περιοχές στο βωμό των ορυκτών, των ορυκτών καυσίμων και των σπάνιων γαιών.

[1] 10 στρ. = 1 ha

[2] To bushel είναι αρχικά ένα μέτρο του όγκου. Σε σόγια, ισοδυναμεί ένα bushel στις ΗΠΑ περίπου 27.2 kg σόγιας. Το ένα Acre ισοδύναμο με περίπου 0,4 ha = 4 στρ

[3] CRISPR (/ˈkrɪspər/) is a family of DNA sequences in bacteria. The sequences contain snippets of DNA from viruses that have attacked the bacterium. These snippets are used by the bacterium to detect and destroy DNA from further attacks by similar viruses. These sequences play a key role in a bacterial defence system,[2] and form the basis of a technology known as CRISPR/Cas9 that effectively and specifically changes genes within organisms.[3]

[4] Το διάταγμα του Αμερικανού Προέδρου μειώνει τις φυσικές προστατευόμενες περιοχές στη Γιούτα κατά 85%. : "Ο πρόεδρος το δικαιολόγησε αυτό με τη δημιουργία νέων μονοπατιών. Οι επικριτές υποπτεύονται οικονομικά συμφέροντα πίσω από το έργο. "Spiegel on Line 5.12.2017

8 Νοε 2017

ΝΕΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΜΟΝΣΑΝΤΟ–ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ Η ΨΗΦΙΣΗ ΣΤΗΝ Ε ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΔΙΚΙΝΗΣΗΣ ROUNDUP ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΏΝ ΣΥΝΘΕΣΩΝ ΜΕ GLYPHOSATE

Εξέταση των νέων εγγράφων της Monsanto
Οι παρτίδες των εγγράφων απελευθερώθηκαν 27/28 Οκτ 2017 -

November 8th 2017 Food and agriculture

Απόδοση μετάφραση από την Αγγλική Dr. rer. pol Nicolas Theodosakis

Αυτά τα έγγραφα δείχνουν ... [για περισσότερες λεπτομέρειες, παρακαλούμε δείτε παρακάτω]

... η πιθανότητα, ότι η EFSA (European Food Safety Authority) να απέρριψε την μονογραφία του IARC (INTERNATIONAL AGENCY FOR RESEARCH ON CANCER) σχετικά με την καρκινογένεση του glyphosate πριν ακόμη δημοσιευθεί.

... το σχέδιο δράσης ECHA( Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων) της Monsanto, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής "ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων". Τα παλαιότερα έγγραφα παρέχουν στοιχεία για περισσότερους επιστήμονες τρίτων που η Monsanto θεωρεί ότι είναι "στο πλευρό της", μερικοί από τους οποίους εξακολουθούν να διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στη συζήτηση (π.χ., Keith Solomon).

... πώς η Monsanto προσπαθεί πάση θυσία, να ζητήσει από τους ρυθμιστές στην ΕΕ να τηρήσουν το προτιμώμενο επίπεδο όπου δεν παρατηρούνται δυσμενείς επιδράσεις (NOAEL) για το Glyphosate, το οποίο αποτελεί τη βάση για τον καθορισμό των αποδεκτών ημερήσιων επιπέδων πρόσληψης, αν και τα συμπεράσματα μια από τις μελέτες της ίδιας της Monsanto για το glyphosate υπέδειχναν σε ένα ακόμα χαμηλότερο επίπεδο

… μελέτες σχετικά με την απορρόφηση από το δέρμα των σκευασμάτων που περιέχουν glyphosate και είναι σύνθεσης glyphosate και που ανησυχούν την Monsanto και τις οποίες η εταιρεία σκοπεύει να τις σταματήσει ή να τις αντιμετωπίσει για το λόγο αυτό διαφορετικά. Η δερματική απορρόφηση είναι μια βασική οδός για επαγγελματική έκθεση του γεωργού στο φάρμακο.

… Η Monsanto παραδέχεται ότι η εταιρεία έχει "αδύναμα σημεία" όσον αφορά την αξιολόγηση της απο τον φορέα IARC στην επιδημιολογία, τη γονιδιοτοξικότητα και σε άλλους τομείς όσο αφορά το συγκεκριμένο προϊόν. Η παρατήρηση της Monsanto, ότι η βιομηχανία που παράγει το προϊόν glyphosate πρέπει να "συνεργαστεί για να στηρίξει το προβληματικό αυτό θέμα", ακόμη και αν δεν είναι επιστημονικά αιτιολογημένο.

... μια 'clearance form' της Monsanto που θα συμπληρωθεί από τους συντάκτες των επιστημονικών μελετών προτού υποβληθούν σε επιστημονικά περιοδικά. Αυτό το συγκεκριμένο έγγραφο από το 2012 αναφέρεται και στους David Saltmiras και Larry Kier ως συντάκτες της αντίστοιχης μελέτης, η οποία αργότερα δημοσιεύθηκε ως «Kier & Kirkland 2013» - επιβεβαιώνοντας έτσι το "ghost writing".

31 Οκτ 2017

Corporate Europe:Πίσω από τα πρωτοσέλιδα για το Glyphosate (δραστική ουσία του εμπορικού σκευάσματος Roundup της Monsanto-Bayer), υπάρχει μια κρίσιμη μάχη γενικότερα για το μέλλον των εγκρίσεων των φυτοφαρμάκων στην ΕΕ. Στην Αγγλική γλώσσα.

Η κρίση του Glyphosate: Ίσως το δεδικασμένο, γενικώτερα για την χρήση των φυτοφαρμάκων στην ΕΕ.

Beneath the Glyphosate headlines, a crucial battle for the future of EU pesticide approvals

October 24th 2017 Food and agriculture

“A non-re-authorisation of the substance would be a disaster for the industry”, reads a note from a a March 2016 meeting between pesticide industry lobbyists from the European Crop Protection Association (ECPA) and members of Agriculture Commissioner Phil Hogan’s cabinet.

The “substance” in question? Glyphosate, the active ingredient in Roundup, the world's most widely-used pesticide and Monsanto's flagship product. True enough, a European Union ban on this key ingredient in many weedkillers would be a major blow to the biotech and pesticide industry, its shareholders and its future owner Bayer.

Since the World Health Organisation's International Agency For Research On Cancer (IARC) declared glyphosate a probable human carcinogen in 2015, the decision as to whether this weedkiller deserves another license for the EU market has been closely scrutinised. In addition, lawsuits against Monsanto in the

US regarding Roundup’s health effects have enabled the release of internal company documents, which show how the company ghostwrote studies signed by ‘independent’ experts and tried to underplay data indicating health damage.

The heightened scrutiny has also finally brought wider attention to some of the fundamental flaws in the EU's pesticide approval system – precisely what the pesticide industry and government agencies have been fearing, as highlighted by lobby documents obtained by Corporate Europe Observatory. They seem to regard an evolution of the EU regulatory system for assessing pesticides towards more independence and transparency (and better aligned with the normal scientific methodology itself) as an outright threat.

For sustainable farming, public health and nature, a ban on glyphosate would be a leap forwards. On 23 October 2017 a coalition of civil society organisations handed over more than one million signatures to Vice-President of the European Commission Frans Timmermans and Health Commissioner Vytenis Andriukaitis, which had been collected from across the EU as part of a European Citizens’ Initiative. The demands: a ban on glyphosate-based weedkillers, crucial improvements to EU pesticide approval system, and support for farmers to transition to a non-toxic food production system.

On 25 October however, EU member states are voting on a proposal by the European Commission to give the weedkiller a license for another ten years with few restrictions. The temporary 18-month license extension, granted in June 2016, will expire by the end of this year, forcing a decision. But member states are divided and the Commission is not expected to gather enough support for its proposal.

Read more about how the pesticide industry and European Commission instrumentalised farmers’ lobbies to support their interests and proposals.

Check the facts on Monsanto and the smear campaign of the wider pesticide industry against leading environmental health and carcinogenity expert, Dr Christopher Portier, and the International Agency for Research on Cancer (IARC).

'The system must be saved'

When the Glyphosate Task Force, led by Monsanto, learned that the Commission in June 2016 only wanted an 18-month extension of the license for glyphosate in order to await another opinion from the European Chemicals Agency ECHA, it labeled this a “dangerous precedent” and “a marked departure from science-based decision making”, ramping up the attack by calling the move “highly irresponsible and fundamentally irrational”.

The Glyphosate Task Force wrote: “The long term consequences of the current situation for the EU regulatory system should not be underestimated. In our view, a clear signal is now being sent that established rules and ways of reaching decisions can easily be side-tracked if special interest campaigns against modern technology and, in this case, modern farming, are allowed to unduly influence and politicise the application of EU rules. We would ask that reason and evidence should be the hallmarks of EU decision-making, rather than populism”. (Emphasis added.)

A “special interest campaign” targeting “modern technology”? In reality, what triggered the glyphosate issue is the fact that a highly respected scientific institution (IARC) concluded that an old pesticide from the seventies is a probable human carcinogen.

Big farm lobby COPA-COGECA sent a similar message to DG SANTE in March 2017: “Pressure from certain parts of the society through social media is putting this system more and more in question and undermines the confidence.”

On 19 October 2017 the European Parliament’s Environment Committee voted on a resolution that calls for fundamental changes in the way pesticides are approved. Ahead of the vote, the pesticide lobby group ECPA put an advertisement Politico which echoed: “Calling into question the approval process only serves to undermine consumer confidence in the EU food safety system, to the benefit of no-one.”

Interestingly, this ad was co-signed not only by the usual suspects, including EuropaBio, COPA-COGECA and grain traders’ lobby COCERAL, but also by a group called Consumer Choice Center (CCC). As Corporate Europe Observatory revealed recently, this grouping claims to represent consumers while it counts neoliberal US plutocrats and oil industry influencers the Koch Brothers among its main funders.

EFSA, BfR and DG SANTE getting nervous too

Four of the scientists who were involved in the IARC assessment had a meeting with Commissioner Andriukaitis on 22 January 2016. Several flaws in the EU system were discussed, such as conflicts of interest, and the way that the EU pesticide approvals process focuses on one active ingredient, whereas the final mixtures (formulations) sold in the shops remain under-researched.

But three days later, in an internal meeting of Directorate General for Health and Food Safety (DG SANTE) it was decided that a meeting would be set up between the German scientific agency Bfr and the Commissioner, “in view of dispelling the doubts as regards the regularity and robustness of the process”. Xavier Prats Monné (from DG SANTE) said shortly afterwards, in a meeting between DG SANTE and European Food Safety Authority (EFSA) staff that “SANTE and EFSA have to 'stick together' in general terms and in particular when the EU regulatory framework is questioned.... The joint aim now is to defend the EU system and to provide to the Commissioner the arguments to defend himself.”

And so it happened. In March 2016, Commissioner Vytenis Andriukaitis held a meeting with head of the German BfR, Andreas Hensel, who informs him that “glyphosate is in focus of extreme lobbying not only due to its link to biotech but also as a non-approval of this substance for safety reasons would not allow any other pesticides to be approved in future.”

The minutes do not further illuminate on the rationale for his argument. The EU pesticide legislation demands that pesticides that are for instance carcinogenic, toxic for the reproductive system, or hormone disrupting, to be banned; but other substances, even though toxic and harmful for many life forms, are not affected.

In this meeting Andreas Hensel also emphasised to the Commissioner alleged “disagreements inside WHO (IARC vs JMPR), which should be more highlighted in communication”. This alleged internal “disagreement” inside the WHO – widely picked up in media last year and which continues to create confusion – is entirely false (see Box). Though true that another panel (Joint FAO/WHO Meeting on Pesticide Residues, JMPR) connected to the WHO made an opinion related to glyphosate, it was of a very different kind than IARC (studying risks of exposure through diet, rather than its intrinsic hazardous properties). In addition, the person leading the JMPR work is also the Vice-President of ILSI Europe, an agribusiness and food lobby group.

German BfR head Hensel is a strong defender of the current EU system that he told the Commissioner is “most robust”. In the past he has breezily dismissed concerns over conflicts of interests, defending the fact that the pesticide committee of his agency Bfr includes Bayer and BASF employees (something that, in contrast, EFSA’s rules on conflicts of interest would not allow), explaining to German newspaper TAZ that facts about products “can only be judged by those that work with them”.

Monsanto Papers

Following the release of the Monsanto Papers in March 2017, Monsanto was quick to call the European Commission’s department for health and food safety, DG SANTE. The person in the Pesticides and Biocides unit who picked up the phone noted down: “He [Monsanto representative, red.] said that some of the scientists who have been named in the released papers have already defended themselves against the accusations. He also mentioned that some of the named experts were under police protection following death threats.”

Some of the named experts, such as David Kirkland, have stated that Monsanto employees were being “naïve” when suggesting in internal emails they would be able to have him sign off on documents in fact produced internally by Monsanto – a defence Mr Kirkland brought up at the European Parliament hearing on the Monsanto Papers. Even if this were to hold true, Monsanto doesn’t come off looking much better. Who says their ghostwriting attempts were limited to the cases we now have information about? Another key figure named in the Monsanto Papers, the US Environment Protection Agency’s (EPA) Jess Rowland, has in the meantime become subject of an investigation by the EPA’s Inspector General.

What next?

If this week’s vote indeed fails to produce a majority for the EU Commission’s 10-year proposal, the EU institutions will need a plan B. If they opt for a phase-out of Roundup, it is vital to clarify that any re-authorisation only represents a transition period that will end in a ban of the substance. The glyphosate saga has also underlined the dire need to fundamentally strengthen the EU approval system and has shown just how important it is to provide all necessary support to farmers to help them make the transition to a pesticide-free agriculture.

All of these demands are at the core of the European Citizens’ Initiative StopGlyphosate, which has been supported by over 1,3 million EU citizens from across Europe and was handed over to the European Commission on 23 October. On 24 October the European Parliament voted a resolution making similar demands. And on 12 October, the French tribunal of Foix sent four prejudicial questions to the European Court of Justice, that also question the reliability of the current EU pesticide risk assessment. The need to change the way pesticides are approved can no longer be ignored.