Μόνιμο στρώμα πάγου; Ίσως όχι πλέον.
Έχει ανατραπεί η Αρκτική;
Ο κρατήρας Batagay ή Batagaika στη Σιβηρία που συχνά αναφέρεται ως η Πύλη προς τον Κάτω Κόσμο ή η Πύλη προς την Κόλαση είναι μια μεγαπτώση του μόνιμου πάγου στην Yakutia, Ρωσία. Οι διαστάσεις ποικίλλουν ανάλογα με την πηγή, αλλά η περιοχή καλύπτει περίπου 192 στρέμματα (78 εκτάρια) και εκτείνεται στα δύο τρίτα του μιλίου (ένα χιλιόμετρο) σε μήκος. Υλοτομημένο από δέντρα στη δεκαετία του 1960, οι τοίχοι του φτάνουν σε βάθος περίπου 180 πόδια (55 μέτρα) και εκθέτουν 650.000 χρόνια γεωλογικής ιστορίας. Από τότε που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1960 από δορυφόρους επιτήρησης, ο κρατήρας έχει αναπτυχθεί από μια ασήμαντη ρεματιά σε μια τεράστια κατάθλιψη με επιταχυνόμενο ρυθμό. Σύμφωνα με τη Sarah Cadieux, Λέκτορα και Αναπληρώτρια Διευθύντρια Περιβαλλοντικής Επιστήμης του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Rensselaer, η περιοχή του κρατήρα αυξήθηκε σχεδόν τρεις φορές από το 1991 έως το 2018.
Ο κρατήρας Batagaika δεν είναι καθόλου κρατήρας, είναι μια οπισθοδρομική πτώση απόψυξης, ένας τύπος εδάφους που ονομάζεται θερμοκαρστικός και εμφανίζεται σε περιοχές που καλύπτονται από μόνιμα παγωμένο έδαφος. Δεν ψύχεται πλέον από τη δασική κάλυψη, η ύφεση έχει γίνει ένας αυτοσυντηρούμενος βρόχος ανάδρασης, ένα τμήμα του οικοσυστήματος που έχει εισέλθει σε μια νέα κατάσταση. Αυτό δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά μάλλον ένα ταχέως αυξανόμενο πρόβλημα στην Αρκτική, καθώς θερμαίνεται τρεις έως τέσσερις φορές το ρυθμό του υπόλοιπου πλανήτη από το 1979.
Δορυφορική
εικόνα του κρατήρα Batagaika, που μοιάζει με γυρίνο.
Ονομάζεται Αρκτική ή πολική ενίσχυση, αυτό το φαινόμενο είναι ένα καλά εδραιωμένο γεγονός που μετράται από όργανα, επιβεβαιώνεται σε κλιματικά υπολογιστικά μοντέλα και ενισχύεται από αρχεία παλαιοκλίματος. Ισχυρά ανεπίσημα στοιχεία συνέβησαν στο καυτό κύμα καύσωνα του 2020 που είδε τη ρωσική πόλη Verkhoyansk, η οποία βρίσκεται βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, να χτυπά ένα εκπληκτικό 38 ° C (100,4 ° F) στις 20 Ιουνίου. Το 2020 είδε επίσης τις συνολικές θερμοκρασίες στη λεκάνη της Σιβηρίας να αυξάνονται σχεδόν 11 ° F πάνω από το κανονικό, σοκάροντας τους επιστήμονες και απελευθερώνοντας αρχαίο μεθάνιο όχι από αρχαίο οργανικό υλικό, αλλά από ασβεστόλιθο. Το αυξημένο μεθάνιο στους υγρότοπους ήταν αναμενόμενο, αλλά όχι από την απαέρωση πετρωμάτων.
Ένα χρόνο αργότερα, το 2021, η ευρωπαϊκή υπηρεσία κλιματικής αλλαγής Copernicus Sentinel κατέγραψε 118 ° F (48 ° C) στη Δημοκρατία Sakha της Αρκτικής Σιβηρίας και τα αρχεία συνεχίζουν να πέφτουν με θερμοκρασίες άνω των 100 ° F το 2023, όπως ανέφερε το CNN.
Αυτή η εικόνα από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3A και Sentinel-3B στις 20 Ιουνίου 2021, δείχνει τη θερμοκρασία της επιφάνειας της γης στη Δημοκρατία των Σαχά στην Αρκτική Σιβηρία.
Το Copernicus ανέφερε επίσης ότι το 2020 ήταν έτος ρεκόρ για τις πυρκαγιές στην Αρκτική Σιβηρία που εκπέμπουν 58 εκατομμύρια τόνους άνθρακα το 2020, σπάζοντας ρεκόρ που χρονολογούνται τουλάχιστον από το 2003, την έναρξη των υπηρεσιών παρακολούθησης της ατμόσφαιρας του Copernicus. Το 2020 ήταν επίσης διπλάσιο από το ποσό των εκπομπών το 2019 (29 εκατομμύρια τόνοι), το ίδιο ένα έτος ρεκόρ.
|
|
Εκπομπές άνθρακα από δασικές πυρκαγιές της Σιβηρίας 2003-2020
Το 2019 ήταν έτος ρεκόρ για τις πυρκαγιές στη Σιβηρία. Το 2020 διπλασίασε αυτό το ακραίο.
Ορισμός του μόνιμου πάγου
Το μόνιμο στρώμα πάγου ορίζεται ως οποιοδήποτε έδαφος κάτω από την επιφάνεια της Γης που έχει παγώσει συνεχώς για τουλάχιστον δύο συναπτά έτη. Ωστόσο, τα περισσότερα μόνιμα παγωμένα εδάφη χρονολογούνται τουλάχιστον χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια που κυμαίνονται από τρία πόδια (ένα μέτρο) έως 5000 πόδια (1.500 μέτρα) σε βάθος.
Οι πιο μαζικές περιοχές του μόνιμου πάγου υπάρχουν στην Αλάσκα, την καναδική Αρκτική, τη Σιβηρία, την Ισλανδία, το οροπέδιο του Θιβέτ, τη Σκανδιναβία και τμήματα της Γροιλανδίας. Το μόνιμο στρώμα πάγου εκτείνεται επίσης στον δακτύλιο του αρκτικού δάσους γύρω από την Αρκτική στον Καναδά, την Αλάσκα και τη Ρωσία. Το μόνιμο στρώμα πάγου αντιπροσωπεύει το 65% της ρωσικής επικράτειας (άρθρο των Moscow Times σχετικά με την κατάρρευση ενός κράτους), το 50% του Καναδά και το 80% της Αλάσκας. Περίπου το 20% της γης είναι μόνιμα παγωμένο, περίπου 9 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια (22,8 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα), ισοδύναμο με το μέγεθος της Βόρειας Αμερικής.
Όταν λιώνει το μόνιμο στρώμα του πάγου, προκαλεί ζημιές δισεκατομμυρίων δολαρίων σε υποδομές και συχνά προκαλεί καταστροφικές περιβαλλοντικές καταστροφές , αλλά αυτό που είναι πολύ πιο τρομακτικό είναι η τεράστια ποσότητα οργανικής ύλης που δεσμεύεται και ήδη απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και μεθάνιο (CH4). Υπάρχει μια τεράστια ποσότητα άνθρακα αποθηκευμένη στο μόνιμο στρώμα του πάγου, που εκτιμάται σε 1.400 γιγατόνους από αυτό το άρθρο από τη Σχολή Περιβάλλοντος του Yale σε 1.500 γιγατόνους στην Πύλη για το Κλίμα του MIT, αντιπροσωπεύοντας είτε δύο φορές περισσότερο από ό, τι περιέχει σήμερα η ατμόσφαιρα. Αυτές οι στενά συμφωνημένες εκτιμήσεις καθιστούν σαφές ότι τα αέρια του θερμοκηπίου που πρόκειται να διαφύγουν από την Αρκτική αντιπροσωπεύουν μια υπαρξιακή απειλή για τη ζωή στον πλανήτη όπως τον γνωρίζουμε.
Πετρελαϊκές υποδομές στη μέση θερμοκαρστικών λιμνών. Φωτογραφία: Yann Arthus-Bertrand
Απόψυξη μόνιμου πάγου, ένα τριπλό σημείο καμπής απειλής
Στην επιστήμη του κλίματος, ένα σημείο καμπής είναι ένα κρίσιμο όριο που, όταν ξεπεραστεί, οδηγεί σε μεγάλες, επιταχυνόμενες και πιθανώς μη αναστρέψιμες αλλαγές στο κλιματικό σύστημα. Υπάρχουν πολλά σημεία καμπής που εντοπίστηκαν στις μελέτες υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθώς προχωρούμε αναπόφευκτα προς τη μόνιμη υπέρβαση μιας μέσης θερμοκρασίας υπερθέρμανσης του πλανήτη 1,5 ° C πάνω από τις προβιομηχανικές θερμοκρασίες. Η αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 ° C είναι κλειδωμένη, αλλά ακόμη χειρότερα, η πλειοψηφία των επιστημόνων του κλίματος συμφωνεί ότι ο αριθμός αυτός θα είναι πολύ υψηλότερος. Σχεδόν το 80% των εκατοντάδων επιστημόνων του κλίματος που απάντησαν σε έρευνα της εφημερίδας The Guardian που συνδέεται με την έγκυρη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), αναμένουν τουλάχιστον 2,5 ° C υπερθέρμανσης του πλανήτη, με σχεδόν τους μισούς να προβλέπουν 3 ° C (5,4 ° F) μέχρι το 2100.
Δεκαέξι σημεία καμπής έχουν εντοπιστεί ανάλογα με την άνοδο της θερμοκρασίας, αλλά μόνο τα πιο άμεσα πρέπει να προκαλούν ανησυχία. Αυτό το άρθρο μιλά για την περιοχή της Αρκτικής, τα γειτονικά αρκτικά δάση και την απόψυξη του μόνιμου πάγου και της τήξης των πολικών πάγων που επηρεάζει το ρεύμα του Μεσημβρινού Ωκεανού του Ατλαντικού (AMOC).
Εχουμε αναφερθεί στην τεράστια ποσότητα άνθρακα και μεθανίου που θα μπορούσε να απελευθερωθεί, τώρα ας αναφερθούμε και στο AMOC. Το στρώμα πάγου της Αρκτικής λιώνει γρήγορα, όπως και το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας με εκπληκτικό αριθμό 30 εκατομμυρίων τόνων πάγου την ώρα, όπως αναφέρεται στο Carbon Brief, The Guardian και CBC, με την πραγματική μελέτη εδώ. Αυτό το όλο και πιο γρήγορο λιώσιμο οδηγεί σε ένα Blue Ocean Event (BOE), μια εποχή που ο Αρκτικός Ωκεανός είναι απαλλαγμένος από πάγο τα καλοκαίρια. Αυτό θα συμβεί μέχρι τη δεκαετία του 2030 στην τρέχουσα πορεία μας. Καθώς το σκοτεινό ωκεάνιο νερό κυριαρχεί, απορροφώντας θερμότητα αντί να την αντανακλά πίσω στο διάστημα όπως ο πάγος, το λιώσιμο της Αρκτικής επιταχύνεται και επιταχύνει την απελευθέρωση αερίων θερμοκηπίου.
Σημεία καμπής για το κλίμα
Τα πιο άμεσα
σημεία ανατροπής εξαρτώνται από τους 2° C. Ωστόσο, δεδομένου αυτού που βλέπουμε σε λίγο περισσότερο από ένα χρόνο
σταθερού παγκόσμιου μέσου όρου 1,5 ° C πάνω από την προβιομηχανική εποχή, υποψιάζομαι ότι η Αρκτική, αν δεν έχει ανατραπεί
εντελώς, είναι εξαιρετικά κοντά.
Το αποδυναμωμένο ρεύμα του
μεσημβρινού ωκεανού του Ατλαντικού
Το νερό που τροφοδοτείται στο AMOC από το λιώσιμο των πάγων της Αρκτικής και της Γροιλανδίας θα μπορούσε να βυθίσει μεγάλο μέρος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ μέχρι το 2100. Δέκα πόδια θάλασσας (τρία μέτρα) ανόδου της στάθμης της θάλασσας είναι πιθανά, κάτι που θα βυθίσει τη Νέα Υόρκη και το Μαϊάμι.
Σαν να μην είναι όλα αυτά αρκετά τρομακτικά, μια άλλη τρομερή πιθανότητα καραδοκεί, η απελευθέρωση αρχαίων ιών για τους οποίους δεν έχουμε καμία άμυνα.
Permafrost και οι ζόμπι ασθένειες
Το καλοκαίρι του 2016, ένα κύμα καύσωνα στη Σιβηρία αύξησε τις θερμοκρασίες κατά 10 ° C πάνω από το κανονικό. Σε ορισμένα μέρη η γη αποψύχθηκε σχηματίζοντας δεξαμενές μεθανίου που έκπλυναν νερό και σε άλλες περιοχές ξέσπασαν πυρκαγιές πάνω από ξερά λιβάδια. Ένα μακρύ παγωμένο κουφάρι ταράνδου που πέθανε από πανώλη άνθρακα εβδομήντα πέντε χρόνια νωρίτερα εκτέθηκε και αποψύχθηκε. Ο άνθρακας είναι ένα μικρόβιο που μετατρέπεται σε σπόριο στο κρύο. Όταν οι συνθήκες θερμαίνονται, μετατρέπεται ξανά σε ενεργή, μολυσματική κατάσταση. Το Bacillus anthracis, τα βακτήρια που προκαλούν άνθρακα, είναι ικανά να επιβιώσουν στο έδαφος για αιώνες.
Για πρώτη φορά από το 1941, ο άνθρακας έπληξε τη δυτική Σιβηρία. Δεκατρείς άνθρωποι νοσηλεύτηκαν, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων παιδιών, και ένα 12χρονο αγόρι πέθανε. Η ασθένεια στοίχισε τη ζωή σε 2.000 ταράνδους και οι κτηνοτρόφοι τέθηκαν σε καραντίνα.
Ομοίως, ανησυχητικά, η γρίπη και η ευλογιά που σκότωσαν περισσότερους από 50 εκατομμύρια ανθρώπους το 1918 παραμένουν θαμμένες σε περιοχές της τούνδρας που θερμαίνεται.[i]
Απόψυξη μόνιμου πάγου στο Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας. Φωτογραφία: Jeff Vanuga/Getty Images
Το Αρκτικό Εθνικό Πάρκο στην Αλάσκα. Εκτός από το CO2 και το CH4, η απόψυξη του μόνιμου πάγου στην Αρκτική μπορεί να απελευθερώνει δώδεκα φορές περισσότερο υποξείδιο του αζώτου από ό, τι εθεωρείτο προηγουμένως, ένα αέριο θερμοκηπίου 300 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα. Φωτογραφία: Υπηρεσία Εθνικού Πάρκου των ΗΠΑ.
[i] Η κλιματική έκτακτη ανάγκη είναι αδιαμφισβήτητη, τώρα. Πρέπει να αποσύρουμε τα χρήματά μας από τις τράπεζες που χρηματοδοτούν την ανάπτυξη ορυκτών καυσίμων (λίστα εδώ), να ζητήσουμε από το Κογκρέσο να σταματήσει να επιδοτεί τη βιομηχανία, 7 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2022, και να σταματήσουμε τον Trump και το Project 2025 τον Νοέμβριο, των οποίων τα λεπτομερή σχέδια θα απελευθερώσουν περαιτέρω το Big Oil και θα διαλύσουν την προστασία του περιβάλλοντος εν μέσω της ατζέντας του να καταστρέψει τη δημοκρατία. Είμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Είναι τώρα ή ποτέ.
