Οι «θερμές ξηρασίες» γίνονται όλο και πιο συχνές στην άνυδρη Δύση, σύμφωνα με νέα μελέτη
Nathan Rott
Οι υψηλότερες από τις κανονικές θερμοκρασίες επιδεινώνουν τη μεγαξηρασία που έχει εξαντλήσει τα δυτικά αποθέματα νερού, όπως το Elephant Butte Reservoir στο νότιο Νέο Μεξικό, σύμφωνα με νέα έρευνα. Mario Tama/Getty Images
Πάρτε μια περίοδο περιορισμένης βροχόπτωσης. Προσθέστε θερμότητα. Και έχουμε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «καυτή ξηρασία» – ξηρές συνθήκες που γίνονται πιο έντονες από την εξατμιστική δύναμη των θερμότερων θερμοκρασιών.
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Advances, την Τετάρτη, διαπιστώνει ότι οι θερμές ξηρασίες έχουν γίνει πιο διαδεδομένες και σοβαρές σε όλες τις δυτικές ΗΠΑ ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο.
«Η συχνότητα των σύνθετων θερμών και ξηρών καλοκαιριών, ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια, είναι άνευ προηγουμένου», δήλωσε η Karen King, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί στο Νόξβιλ.
Για μεγάλο μέρος των τελευταίων 20 ετών, η δυτική Βόρεια Αμερική βρίσκεται στο έλεος μιας μεγάλης ξηρασίας που πιέζει τους παραγωγούς καλλιεργειών και τα οικοσυστήματα, τους πολεοδόμους και τους διαχειριστές νερού. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι η ξηρότερη περίοδος στην περιοχή εδώ και τουλάχιστον 1.200 χρόνια. Κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα, εν μέρει, μελετώντας τους δακτυλίους δέντρων που συλλέχθηκαν από χιλιάδες τοποθεσίες στις δυτικές ΗΠΑ.
Διατομές ή πυρήνες δέντρων, ζωντανών και νεκρών, μπορούν να προσφέρουν στους επιστήμονες παράθυρα στις κλιματικές συνθήκες του παρελθόντος. Οι σκοτεινές ουλές μπορούν να υποδηλώνουν πυρκαγιές. Οι ανοιχτοί δακτύλιοι μπορεί να υποδεικνύουν εστίες εντόμων. «Οι στενοί δακτύλιοι [σημαίνουν] λιγότερο νερό», δήλωσε η King, δενδροχρονολόγος, ο οποίος ειδικεύτηκε στη χρονολόγηση δακτυλίων δέντρων. "Παχύτεροι δακτύλιοι, περισσότερο νερό."
Οι επιστήμονες εξέτασαν το πλάτος των δακτυλίων των δέντρων για να καταλάβουν πόσο νερό υπήρχε στο έδαφος σε μια δεδομένη στιγμή. Η King και οι συνάδελφοί της ερευνητές έκαναν κάτι διαφορετικό. Ήθελαν να διερευνήσουν την πυκνότητα μεμονωμένων δακτυλίων για να πάρουν μια εικόνα των ιστορικών θερμοκρασιών. Σε θερμότερα χρόνια, τα δέντρα χτίζουν πυκνότερα κυτταρικά τοιχώματα για να προστατεύσουν το νερό τους.
Η Κινγκ συνέλεξε δείγματα ειδών δέντρων από οροσειρές γύρω από τη Δύση, ταξιδεύοντας οδικώς από τη Σιέρα Νεβάδα στη Βρετανική Κολομβία στα νότια Βραχώδη Όρη. Αυτή και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν αυτά τα δείγματα και άλλα για να ανακατασκευάσουν μια ιστορία των καλοκαιρινών θερμοκρασιών στη Δύση τα τελευταία 500 χρόνια.
Οι δακτύλιοι των δέντρων έδειξαν ότι οι δύο πρώτες δεκαετίες αυτού του αιώνα ήταν οι πιο ζεστές που είχαν βιώσει οι νοτιοδυτικές ΗΠΑ, ο βορειοδυτικός Ειρηνικός και τμήματα του Τέξας και του Μεξικού κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το περασμένο έτος ήταν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί παγκοσμίως.
Συνδυάζοντας αυτά τα δεδομένα θερμοκρασίας με ένα άλλο σύνολο δεδομένων που προέρχεται από δακτυλίους δέντρων που εξετάζουν την υγρασία του εδάφους, οι ερευνητές έδειξαν ότι οι σημερινές υψηλότερες θερμοκρασίες - που εκτοξεύονται στα ύψη από την καύση ορυκτών καυσίμων και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες - έχουν κάνει την τρέχουσα δυτική μεγαξηρασία διαφορετική από τους προκατόχους της.
Υποδηλώνει επίσης ότι οι μελλοντικές ξηρασίες θα επιδεινωθούν από τις υψηλότερες θερμοκρασίες, ιδιαίτερα στις Μεγάλες Πεδιάδες, όπου βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους υδροφόρους ορίζοντες στον κόσμο, και στη λεκάνη απορροής του ποταμού Κολοράντο, την πηγή νερού για περίπου 40 εκατομμύρια ανθρώπους.
«Καθώς οι προσομοιώσεις μοντέλων δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή αναμένεται να αυξήσει σημαντικά τη σοβαρότητα και την εμφάνιση σύνθετης ξηρασίας και καύσωνα σε πολλές περιοχές του κόσμου μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα», έγραψαν οι συγγραφείς. «Είναι σαφές ότι η ανθρωπογενής ξήρανση μόλις ξεκίνησε».
