Ο Δημόσιος χώρος της νέας παραλίας. Ποιος ειναι αυτός?
Υπάρχει ταυτότητα της νέας παραλίας σαν δημόσιος χώρος? Όπως μέχρι πριν μερικά χρόνια όπου υπήρχε ο διαχωρισμός μεταξύ δημόσιου ρόλου και ιδιώτη ατόμου και μεταξύ δημόσιου χώρου και ιδιωτικού χώρου ή του έχει γίνει και αυτού εκκαθάριση (όπως επίσης και σε πολλούς άλλους τομείς όπου θα μπορούσες να βρεις ακόμα ίχνη αυτού του διαχωρισμού αλλά και εκεί με μόνο και μόνο που θέτεις το ερώτημα του διαχωρισμού επιτελεστικά εκκαθαρίζεις τον διαχωρισμό αυτό) ?
Υπάρχει ταυτότητα της νέας παραλίας σαν δημόσιος χώρος? Όπως μέχρι πριν μερικά χρόνια όπου υπήρχε ο διαχωρισμός μεταξύ δημόσιου ρόλου και ιδιώτη ατόμου και μεταξύ δημόσιου χώρου και ιδιωτικού χώρου ή του έχει γίνει και αυτού εκκαθάριση (όπως επίσης και σε πολλούς άλλους τομείς όπου θα μπορούσες να βρεις ακόμα ίχνη αυτού του διαχωρισμού αλλά και εκεί με μόνο και μόνο που θέτεις το ερώτημα του διαχωρισμού επιτελεστικά εκκαθαρίζεις τον διαχωρισμό αυτό) ?
Εδώ δεν είναι το καθήκον μας μας να καταδικάσουμε μια ιδιωτική πρωτοβουλία. Όχι φυσικά. Εδώ θα πρέπει να το δει ο κάθε Δημότης, σαν Πολίτης και όχι σαν Ιδιώτης, μαζί με τη Δημαρχιακή Αρχή, ότι έχουν απέναντι σε βασικές αρχές καθορισμού και εκμετάλλευσης της δημόσιας σφαίρας και χώρου δικαιώματα και υποχρεώσεις. Εκτός και δεν μας ενδιαφέρει πλέον τίποτε άλλο από το “τι είμαστε εκείνη τη στιγμή” που ενεργούμε και δεν σκεφτόμαστε τι θα θέλαμε να έχουμε ή να είμαστε και στο μέλλον. Και εδώ έχει χάσει το παιγνίδι η αειφορία. Αειφορία και ο ναρκισσισμός του νεοφιλελευθερισμού δεν πάνε μαζί. Αυτό πρός όλες τις κατευθύνσεις της εκάστοτε δημαρχιακής αρχής.
Η μεταμοντερνίστικη ιδεολογία διακατέχει πλέον όλα τα πολιτισμικά στρώματα του πληθυσμού από Δήμαρχο, Αντιδήμαρχο, Αρχιτέκτονες και πολεοδόμους που το κάνουν συνειδητά λόγω ναρκισσισμού – εάν δεν έχουν συνειδητοποιήσει το έγκλημα που διαπράττουν απέναντι σε αυτά που κατόρθωσε η νεωτερικότητα- μέχρι και τον άπορο που πολλές φορές τον αναγκάζουν να συμπεριφερθεί με το ίδιο τρόπο σε άλλο επίπεδο για να αισθανθεί άπορος συνέχεια και να κρέμεται από την καλοσύνη του Δημάρχου ή κάθε υπηρεσίας.
Η μεταμοντερνίστικη ιδεολογία διακατέχει πλέον όλα τα πολιτισμικά στρώματα του πληθυσμού από Δήμαρχο, Αντιδήμαρχο, Αρχιτέκτονες και πολεοδόμους που το κάνουν συνειδητά λόγω ναρκισσισμού – εάν δεν έχουν συνειδητοποιήσει το έγκλημα που διαπράττουν απέναντι σε αυτά που κατόρθωσε η νεωτερικότητα- μέχρι και τον άπορο που πολλές φορές τον αναγκάζουν να συμπεριφερθεί με το ίδιο τρόπο σε άλλο επίπεδο για να αισθανθεί άπορος συνέχεια και να κρέμεται από την καλοσύνη του Δημάρχου ή κάθε υπηρεσίας.
Το performative turn
Ιούλιος 2018: Η βιομηχανία διατροφής στο ζενίθ. Με μια τέτοια λογική που να βγούμε στους δρόμους ενάντια στις διεθνείς συμβάσεις ελεύθερων εμπορικών συναλλαγών και υπηρεσιών (CETA, TTIP JEFTA, TiSA) για να προστατέψουμε τη διατροφή μας και τον πολιτισμικό της χαρακτήρα τουλάχιστον στο μέλλον. Εμείς οι ίδιοι έχουμε φέρει τη λογική αυτή ήδη. Adieu! Αλλά και οι της τέχνης και της αισθητικής ART ART ART ΚΑΙ ξερό ART. Ας μπει κάποιος μέσα να τρίψει να καθαρίσει. Δικά του καλημέντα είναι:
"Πληρώνουμε άρα πρέπει να έρθει ο Δήμος να καθαρίσει" τις βρωμιές μας. Γιατί να μην υπάρχει πολιτική αγωγή ανακύκλωσης και να μη τα μαζεύει ο Δήμος. Να πρέπει ο Δήμος να το κάνει, να τα πηγαίνει στην ανακύκλωση χωρίς να το λαμβάνει υπόψη του ο Δημότης. Πάλι έτοιμο στο πιάτο του το δίνεις. Παθητικός ανακυκλωτής ο πολίτης, όποιος πολίτης.
Μακροχρόνιες μισθώσεις ιδιωτικού/εμπορευματικού χαρακτήρα μέσα σε ένα δημόσιο χώρο, όπου ο μισθωτής μπορεί να αποκλείσει πολίτες απο την χρήση του συγκεκριμένου χώρου, χωρίς να θέσετε προϋποθέσεις αειφορικού χαρακτήρα εκμετάλλευσης, καθώς εσεις πλέον μόνο ανθρωποκεντρικά καταλαβαίνετε το κόσμο σας. Μόνο οι υπερβολικές και όχι επαρκείς ανάγκες του κόσμου υπάρχουν και πρέπει να εκπληρωθούν!
Και μετά τον απαξιώνετε σαν πολίτη. Θέλετε να έχετε μόνο τη κυριαρχία τους Δήμαρχοι σαν αδύναμα άτομα, γιατί αν αλλάξει προς το καλύτερο ο Δημότης σας, δεν χρειάζεστε εσείς να βγαίνετε και να λέτε πολλές φορές ασυναρτησίες. Γιατί δεν κάνετε μια τέτοια πολιτική, έτσι ώστε ο Δημότης να ψάξει να πάει στο κάδο ανακύκλωσης να ρίξει το πλαστικό ποτηράκι και το αλουμίνιο. Που είναι η πρωτοπορία του Δήμου να ορίσει και να καθορίσει, ότι όσοι χρησιμοποιούν τη νέα παραλία εμπορικά θα πρέπει να έχουν και συγκεκριμένα υλικά συσκευασία-αποδομήσιμα ?Που είναι το πλαίσιο του Δήμου για σωστή χρήση με εκπαιδευτική πολιτική στους πολίτες του και σε αυτούς που κάνουν χρήση δημόσιο χώρο εμπορικά?
Είχαμε αναφερθεί και στις λαϊκές αγορές που θα έπρεπε εκεί ο Δήμος να ξεκινήσει την πολιτική του αγωγή και να πείσει του συμμετέχοντες αγρότες και εμπόρους να καθαρίζουν τα χοντρά πριν φύγουν και να πηγαίνουν τα πράσινα σε κάδο κομποστοποίησης, όχι να αφήνουν μια εικόνα άθλια στο τέλος και να φεύγουμε και γαία πυρί μιχθήτω. Τα σκαμπό στα γυάλινα ήρθαν Mayors!
Ιούλιος 2018: Η βιομηχανία διατροφής στο ζενίθ. Με μια τέτοια λογική που να βγούμε στους δρόμους ενάντια στις διεθνείς συμβάσεις ελεύθερων εμπορικών συναλλαγών και υπηρεσιών (CETA, TTIP JEFTA, TiSA) για να προστατέψουμε τη διατροφή μας και τον πολιτισμικό της χαρακτήρα τουλάχιστον στο μέλλον. Εμείς οι ίδιοι έχουμε φέρει τη λογική αυτή ήδη. Adieu! Αλλά και οι της τέχνης και της αισθητικής ART ART ART ΚΑΙ ξερό ART. Ας μπει κάποιος μέσα να τρίψει να καθαρίσει. Δικά του καλημέντα είναι:
"Πληρώνουμε άρα πρέπει να έρθει ο Δήμος να καθαρίσει" τις βρωμιές μας. Γιατί να μην υπάρχει πολιτική αγωγή ανακύκλωσης και να μη τα μαζεύει ο Δήμος. Να πρέπει ο Δήμος να το κάνει, να τα πηγαίνει στην ανακύκλωση χωρίς να το λαμβάνει υπόψη του ο Δημότης. Πάλι έτοιμο στο πιάτο του το δίνεις. Παθητικός ανακυκλωτής ο πολίτης, όποιος πολίτης.
Και μετά τον απαξιώνετε σαν πολίτη. Θέλετε να έχετε μόνο τη κυριαρχία τους Δήμαρχοι σαν αδύναμα άτομα, γιατί αν αλλάξει προς το καλύτερο ο Δημότης σας, δεν χρειάζεστε εσείς να βγαίνετε και να λέτε πολλές φορές ασυναρτησίες. Γιατί δεν κάνετε μια τέτοια πολιτική, έτσι ώστε ο Δημότης να ψάξει να πάει στο κάδο ανακύκλωσης να ρίξει το πλαστικό ποτηράκι και το αλουμίνιο. Που είναι η πρωτοπορία του Δήμου να ορίσει και να καθορίσει, ότι όσοι χρησιμοποιούν τη νέα παραλία εμπορικά θα πρέπει να έχουν και συγκεκριμένα υλικά συσκευασία-αποδομήσιμα ?Που είναι το πλαίσιο του Δήμου για σωστή χρήση με εκπαιδευτική πολιτική στους πολίτες του και σε αυτούς που κάνουν χρήση δημόσιο χώρο εμπορικά?
Είχαμε αναφερθεί και στις λαϊκές αγορές που θα έπρεπε εκεί ο Δήμος να ξεκινήσει την πολιτική του αγωγή και να πείσει του συμμετέχοντες αγρότες και εμπόρους να καθαρίζουν τα χοντρά πριν φύγουν και να πηγαίνουν τα πράσινα σε κάδο κομποστοποίησης, όχι να αφήνουν μια εικόνα άθλια στο τέλος και να φεύγουμε και γαία πυρί μιχθήτω. Τα σκαμπό στα γυάλινα ήρθαν Mayors!
