Ισπανία. Κλιματική κρίση ή όπως αλλιώς θέλουμε να την πούμε! Εμάς το ίδιο μας κάνει, δεν πτοούμαστε. Συνεχίζουμε όπως ξέραμε.
Μετά από εμάς, η αποκάλυψη. Έτσι ζούμε εμείς όλοι.
Αν ακόμα δεν ξέρουμε πού οδηγούμαστε στην κλιματική κρίση, μπορούμε να κοιτάξουμε στην Ισπανία αυτή τη στιγμή και πάλι δεν πιστεύω να κατανοήσουμε την σοβαρότητα της κατάστασης. Να αναφερθούμε στη Γαλλία?
"Ξηρασία στη Γαλλία: Τα πρώτα διαμερίσματα όχι μόνο απαγορεύουν την πλήρωση πισινών - αλλά απαγορεύουν εντελώς την πώληση πισινών.
"Δεν υπήρξε ούτε μια σημαντική βροχερή μέρα εδώ και ένα χρόνο".
Η έλλειψη νερού οδηγεί σε πρωτοφανείς απαγορεύσεις"
Στη Σεβίλλη, στη νότια Ανδαλουσία, το θερμόμετρο ανέβηκε πάνω από τους 38 βαθμούς την περασμένη εβδομάδα. Το φοβερό 40άρι δεν επετεύχθη το Σαββατοκύριακο, αλλά με πάνω από 30 βαθμούς θα παραμείνει πιθανότατα εξαιρετικά ζεστός αυτή την εβδομάδα ο καιρός. Και μη ξεχνάμε: Ο Μάιος μόλις ξεκίνησε, wow! Είναι 10- 15 βαθμούς πάνω από τις κανονικές θερμοκρασίες, ακόμη και στη νότια Ισπανία. Τα ισπανικά δάση καίγονται ήδη ξανά και τα εδάφη είναι τόσο ξηρά όσο είναι συνήθως το κατακαλόκαιρο. Η χώρα διανύει πλέον το τρίτο έτος ακραίας ξηρασίας και στο νότο είναι ήδη το όγδοο. Κάτι τέτοιες περιόδους διανύει και η νοτιοανατολική Αφρική. Ολόκληρες εκτάσεις γης είναι τόσο ξερές που μοιάζουν με τις ζώνες ξηρασίας στην Αφρική ή την Ασία: αμμώδες έδαφος με βαθιές ρωγμές εκεί που υπήρχε νερό.
Η συνεχιζόμενη ξηρασία επηρεάζει τώρα και την παροχή νερού στην Ισπανία. Ορισμένες δεξαμενές είναι γεμάτες μόνο κατά δέκα τοις εκατό τον Απρίλιο, το νερό πρέπει να διατίθεται με δελτίο εδώ και αρκετό καιρό, παρόλο που η πραγματικά ζεστή, ξηρή περίοδος δεν έχει έρθει ακόμη φέτος με το καλοκαίρι. Ως εκ τούτου, η ισπανική κυβέρνηση πραγματοποίησε στα μέσα του μήνα σύνοδο κορυφής για την ξηρασία, προκειμένου να συζητήσει τρόπους για τον μετριασμό των συνεπειών της ξηρασίας.
Φράγμα Αποσελέμη Κρήτη, Απρίλιος 2023. Όταν το χειμώνα 2022 επιδρούσε ακόμα παγκόσμια το La Nina στον τροπικό Ειρηνικό!!!
"Η Ισπανία δεν είναι Ελλάδα και τα πράγματα δεν φαίνονται τόσο άσχημα εδώ αυτή τη στιγμή...", όπως μου είπε και ένας αγρότης πρόσφατα στην Κρήτη. "Αφού βλέπουμε έστω και λίγες βροχές είμαι καλά". Σήμερα, αύριο, μεθαύριο. Τόσο κοντόφθαλμοι. Εμείς είμαστε όμως ανατολική Μεσόγειο και έχουμε το πλεονέκτημα της αργοπορημένης κλιματικής τηλεσύνδεσης. Αυτό δεν μας απελευθερώνει όμως μεσοπρόθεσμα από όλες τις επιπτώσεις.
Και όμως θα νιώσουμε τις συνέπειες της ισπανικής ξηρασίας και με έμμεσο τρόπο. Διότι η γεωργία υποφέρει ιδιαίτερα από την ξηρασία. Λιγότερο νερό σημαίνει αυτόματα λιγότερη συγκομιδή. Σχεδόν ολόκληρη η εποχή των δημητριακών και των οσπρίων στην Ισπανία έχει καταστραφεί πριν προλάβει να ριζώσει, και τα πράγματα δεν φαίνονται καλά ούτε στην οπωροκαλλιέργεια. Ήδη στις αρχές του έτους, οι αγρότες διαδήλωσαν στη Μαδρίτη για να διαμαρτυρηθούν για τον περιορισμό της απόληψης νερού από τον ποταμό Τάγο, αλλά αυτό ήταν απαραίτητο για την προστασία των παρακείμενων οικοσυστημάτων. Οι αγρότες χρειάζονται περισσότερο νερό για να καλλιεργήσουν, αλλά αυτό απλά δεν υπάρχει. Αν οι αποδόσεις της παραγωγής αποτύχουν που σίγουρα υπο αυτές τις συνθήκες αυτό θα συμβεί, θα το παρατηρήσουμε και στα ταμεία των σούπερ μάρκετ. Διότι οι τιμές των τροφίμων θα οδηγηθούν αναπόφευκτα προς τα πάνω, αν η Ισπανία, ο "κήπος της Ευρώπης", προμηθεύει λιγότερα φρούτα και λαχανικά θα επηρεάσει και τις αγορές στην Ελλάδα.
Η κλιματική πολιτική έστω και της μικρής χώρας αυτής που λέγεται Ελλάδα οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 4,0 βαθμούς σύμφωνα με την NPO Berkeley Earth έως το 2100.
Νομίζουμε, ναι πολλοί το πιστευουν, ότι εμείς δεν θα επηρεαστούμε από αυτό.
Τα προβλήματα με τα υπόγεια ύδατα και συνεπώς την υδροδότηση που είναι σήμερα εμφανή στην Ισπανία θα μας επηρεάσουν αργά ή γρήγορα και στην Ελλάδα. Οι πρώτοι προμηθευτές νερού έχουν ήδη αρχίσει να περιορίζουν την ποσότητα του πόσιμου νερού για τα νοικοκυριά και τη βιομηχανία. Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης είναι ήδη αισθητές. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μέχρι στιγμής "μόνο" περίπου 1,1 βαθμοί. Η συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα έχει θέσει ως στόχο τον 1,5 βαθμό. Θεωρητικά, αυτό είναι ακόμη εφικτό. Στην πράξη, ωστόσο, πρέπει να υποθέσουμε ότι θα χρειαστεί μια τόσο γρήγορη αλλαγή στην πολιτική και την οικονομία μας, ώστε πιθανότατα θα χάσουμε αυτόν τον στόχο. Και το χειρότερο είναι η ανατροφοδότηση του κλίματος μέσω τέτοιων καιρικών συνθηκών και αποξηραμένων χερσαίων εδαφών.
Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) έχει θεωρήσει μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά τέσσερις βαθμούς ως το χειρότερο σενάριο. Ένας κατά τέσσερις βαθμούς θερμότερος κόσμος θα έμοιαζε με τις αποκαλυπτικές συνθήκες για τις οποίες οι ακτιβιστές και επιστήμονες προειδοποιούν εδώ και χρόνια, δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε, προς τι ο λόγος άλλωστε. Στους τέσσερις βαθμούς, εξάλλου, θα περνούσαμε τα σημεία καμπής της κλιματικής αλλαγής που θα πυροδοτούσαν μια ανατροφοδοτούμενη δυναμική στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι περιοχές στις οποίες είναι δυνατόν να επιβιώσει κανείς θα συρρικνωθούν, μαζική μετανάστευση εκατομμυρίων ανθρώπων και κοινωνικές συγκρούσεις θα είναι οι συνέπειες.
Αντί όμως να αντιμετωπίσουμε την πραγματική πιθανότητα αυτού του σεναρίου, προς το οποίο οδεύει η πολιτική με καθαρό μάτι, και επομένως να απαιτήσουμε μια ριζική επανεξέταση της πολιτικής για το κλίμα μας και της καθημερινή μας συμπεριφορά, είμαστε κοινωνικά τόσο απελπισμένοι και επιμένουμε στο status quo μας με σπασμωδικές ενεργειακές κινήσεις. Αναζητούμε λύσεις δέσμευσης CO2 στα έγκατα της Γης, την ανάπτυξη συνθετικών καυσίμων, την παραγωγή υδρογόνου, την κατασκευή ηλεκτρικών αυτοκινήτων κ.ο.κ. Γεμίστε τον πλανήτη με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, αντί να ρίξουμε τους ρυθμούς και την ένταση. Για την ανάπτυξη όλα. Τωρα πλέον green washing. Μόλις υπάρξει πρόβλημα για το οποίο είχαν προειδοποιηθεί οι “Illuminati” των Δήμων στην Κρήτη, οφειλουν όλοι οι ποταμοί - αν μπορουν και αυτομάτως- να εκτραπούν στα φράγματα για να έχουν νερό τα φράγματα. Γιατι? για την συνέχεια της γνωστής ανάπτυξης. Και συνεχίζουν να γυρίζουν το βλέμμα τους αλλού.
Στην πραγματικότητα, η γενιά
που είναι ευάλωτη, που βρίσκεται, δεν την βλέπουμε! Η λεγόμενη τελευταία γενιά -ας
την πούμε- αυτή ακριβώς οφείλει να αντιδράσει πριν έρθει η κατάρρευση ή θεωρεί
νομιμοποιημένη τον χαρακτηρισμό της σαν
τελευταία γενιά πλέον οπότε έχει παραδώσει τα όπλα, αφού η διαβίωση πολλών
από αυτούς που έχουν παραμείνει στη χώρα μας έχει γίνει κόλαση, όποτε η
ενέργεια για αντίδραση προς όφελος τυχών απογόνων τους και για τους ίδιους έχει
εξαλειφτεί τελείως. Δεν διάβασα ποτέ κάλεσμα προς συμαπαράσταση των νέων ακτιβιστών στο δάσος του Lützerath ή στη φυλάκιση των ακτιβιστών νέων the last generation που εχουν ταξινομηθεί απο το υπουργείο διακιοσύνης της Βαυαρίας σαν τρομοκράτες!!!
Και φυσικά η πολιτεία εδώ δεν δίνει κανένα ερέθισμα προς αναπροσανατολισμό τουναντίον, αγκυρώνεται στα γνωστά. Διότι προφανώς δεν έχουμε ακόμη καταλάβει τι σημαίνει κλιματική καταστροφή και ο καπιταλισμός προτάσει τις προτεραιότητες του, την κατανάλωση την γρήγορη εναλλαγή του και τους ταχείς ρυθμούς διαβίωσης, ... αν μπορούμε να εκνευριζόμαστε περισσότερο για το ότι αργήσαμε στη δουλειά λόγω μιας διαμαρτυρίας στο δρόμο παρά για τη μη εφαρμογή μιας εύλογης κλιματικής πολιτικής ή τη δική μας λάθος συμπεριφορά απέναντι στο περιβάλλον μας? Εκτός και αν ακολουθήσουμε τον αφορισμό του Keynes. “ In the long run we are all dead”.
