Το σπιράλ της καταστροφής
Στην τελευταία του ανάρτηση, ο Zeke Hausfather συζήτησε την απίστευτη ζέστη του 2023 και του 2024 και τις επιπτώσεις της στη μελλοντική θέρμανση της γης. Μερικοί αναγνώστες το κοίταξαν και φρίκαραν:
Υπάρχουν δύο γεγονότα που μπορούν να μας κρατήσουν γειωμένους και είναι:
1. Όταν οι άνθρωποι σταματήσουν να εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, το κλίμα θα σταματήσει να θερμαίνεται.
2. Έχουμε την τεχνολογία για να σταματήσουμε κυρίως τις εκπομπές τις επόμενες δεκαετίες.
Δέσμευση μηδενικών εκπομπών
Η ποσότητα της θέρμανσης που βιώνει η Γη μετά τη διακοπή των εκπομπών είναι γνωστή στην κλιματική μπιζ ας πούμε ως δέσμευση μηδενικών εκπομπών, συχνά συντομογραφία ZEC.
Πρόσφατες εργασίες κατά την τελευταία δεκαετία δείχνουν ότι το ZEC είναι μηδέν. Με άλλα λόγια, μόλις σταματήσουμε να εκπέμπουμε αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, το κλίμα θα σταματήσει να θερμαίνεται. Για παράδειγμα, μπορούμε να το προσομοιώσουμε σε μοντέλα και δείχνουν:
Μεταβολές α) της συγκέντρωσης CO2 στην ατμόσφαιρα και β) στην εξέλιξη της θερμοκρασίας του επιφανειακού αέρα της παγκόσμιας επιφάνειας (GSAT) μετά την παύση των εκπομπών CO2. Τα μεμονωμένα μοντέλα είναι οι γκρι γραμμές, ο μέσος όρος πολλαπλών μοντέλων είναι η μαύρη γραμμή. Από το σχήμα 4-39 της έκθεσης AR6 WG1 της IPCC.
Το αριστερό πάνελ δείχνει την ατμοσφαιρική αφθονία του CO2 όταν σταματήσουν οι εκπομπές και δείχνει ότι η ποσότητα του CO2 στην ατμόσφαιρα αρχίζει να μειώνεται μόλις σταματήσουμε να εκπέμπουμε CO2. Το δεξιό πάνελ δείχνει τη θερμοκρασία μετά τη διακοπή των εκπομπών. Ορισμένα μοντέλα δείχνουν μερικά δέκατα του βαθμού θέρμανσης και άλλα μερικά δέκατα του βαθμού ψύξης. Ωστόσο, η κεντρική μας εκτίμηση είναι ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία δεν αλλάζει μόλις σταματήσουν οι εκπομπές.
Έχουμε μια καλή θεωρητική εξήγηση γι' αυτό: η μείωση της ακτινοβολίας από τη μείωση του CO2 ακυρώνει την ανισορροπία μεταξύ του μικτού στρώματος του ωκεανού και της ακτινοβολίας, οπότε δεν υπάρχει καθαρή αύξηση της θερμοκρασίας.
Ζείτε μια ενεργειακή επανάσταση
Ζούμε μια νόμιμη, μοναδική ενεργειακή επανάσταση. Η τελευταία ήταν πριν από 150 χρόνια, όταν ξεκίνησε η εποχή των ορυκτών καυσίμων. Σήμερα, κινούμαστε από αυτό το ενεργειακό σύστημα, το οποίο βασίζεται στην καύση καταστροφή, σε ένα σύστημα που βασίζεται στην άμεση παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
O κύριος μοχλός είναι η μείωση του κόστους της ηλιακής και αιολικής ενέργειας, καθιστώντας τις ανταγωνιστικές με τις πηγές ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Αυτές οι πηγές ενέργειας παράγουν άμεσα ηλεκτρική ενέργεια, οπότε ένα δίκτυο που λειτουργεί σε αυτές είναι πολύ πιο αποδοτικό από ένα που παράγει ηλεκτρική ενέργεια από θερμότητα.
Επειδή η αιολική
και η ηλιακή ενέργεια είναι διαλείπουσες πηγές ενέργειας, εξακολουθούμε να
χρειαζόμαστε μια ραχοκοκαλιά ορυκτών καυσίμων για να χειριστούμε τις περιόδους
που αυτά δεν παράγουν αρκετά. Ανάλυση από ειδικούς στον τομέα της ενέργειας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μπορούμε να έχουμε
ένα σύστημα που θα είναι 90% καθαρή ενέργεια και (κατά μέσο όρο) 10% φυσικό
αέριο το 2035 και να πληρώνουμε περίπου το ίδιο ποσό για ηλεκτρική ενέργεια που
πληρώνουμε σήμερα. Εάν λάβετε υπόψη τις εξωτερικότητες των ορυκτών καυσίμων
(π.χ. ατμοσφαιρική ρύπανση), το κόστος της ενέργειας σε αυτό το καθαρότερο
δίκτυο θα είναι στην πραγματικότητα πολύ φθηνότερο.
Αλλά γίνεται καλύτερο: Η καινοτομία των μπαταριών κινείται με εκπληκτική ταχύτητα και μου φαίνεται πολύ πιθανό ότι, μέσα σε μια δεκαετία, οι μπαταρίες θα είναι σε θέση να αποθηκεύουν την πλεονάζουσα ενέργεια κατά τη διάρκεια των περιόδων αιχμής παραγωγής και να την απελευθερώνουν όταν η ζήτηση υπερβαίνει την προσφορά. Αυτό θα επιτρέψει την εγκατάλειψη της ραχοκοκαλιάς του φυσικού αερίου.
Τι μας εμποδίζει λοιπόν να λύσουμε το πρόβλημα;
Τα ορυκτά καύσιμα είναι μια βιομηχανία πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αναμφισβήτητα η πιο ισχυρή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Με βαθιά οικονομικά αποθέματα και εκτεταμένη επιρροή στα παγκόσμια οικονομικά και πολιτικά συστήματα, αυτές οι βιομηχανίες δεν πρόκειται να δεχτούν την ήττα στην αγορά.
Ως εκ τούτου, τα συμφέροντα ορυκτών καυσίμων αναπτύσσουν τους σχεδόν απεριόριστους πόρους τους για να νοθεύσουν και να παραπληροφορήσουν την αγορά. Χρησιμοποιούν στρατηγικές που κυμαίνονται από επιθετικές εκστρατείες δημοσίων σχέσεων, διάδοση παραπληροφόρησης και ώθηση σε συμμορφούμενους πολιτικούς να θεσπίσουν πολιτικές που εμποδίζουν την ανάπτυξη εναλλακτικών ενεργειακών τεχνολογιών. Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε πέρα από το Project 2025 για να δούμε μια συνταγή για το πώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εδραιώνουν τα ορυκτά καύσιμα στην κοινωνία μας.
Η κλιματική αλλαγή δεν είναι ένα επιστημονικό ή τεχνικό πρόβλημα - είναι τελικά ένα πολιτικό πρόβλημα. Και τα πολιτικά προβλήματα μπορούν να λυθούν με την ψηφοφορία όχι πάντα βέβαια αλλά λέμε τώρα.
Αντί λοιπόν να πάθουμε κατάθλιψη και να μπούμε στο σπιράλ της καταστροφής, ας δεσμευτούμε να κάνουμε κάτι
Αν μας πιάνει κατάθλιψη για να αντισταθούμε, τα συμφέροντα των ορυκτών καυσίμων κερδίζουν. Μην τους αφήσουμε.
