„Καλωσορίσατε στη δικιά σας νέα πραγματικότητα“
Μάλλον θα θεωρήθώ ανάγωγος και προκλητικός εαν σας υποδεχτώ πίσω από τις διακοπές με την παραπάνω φράση.
Πολλοί άνθρωποι ιδιαίτερα νέοι,
φαντάζονται τον εαυτό τους σε έναν κόσμο που πραγματικά δεν υπάρχει πλέον, αλλα
τον πλάθουν σκοπίμως εις το όνομα της
λεγόμενης ελευθερίας τους. Ένα περιβάλλον διαβίωσης σταθερό, με άνοιξη, με καλοκαίρι,
με φθινόπωρο και χειμώνα και όλα τα «παρελκόμενα
της ανθρωπόκαινου ελευθερίας». Όλα προβλέψιμα και υπό προγραμματισμό και
σχεδιασμό ετσι θέλουν να συμβαίνει. Ποιοι ανήκουν σε αυτές τις ομάδες? Σιγουρα και τα άμορφα και ακαλλιέργητα άτομα απο απλους πολίτες έως πολιτικους και επιστήμονες-εκπαιδευτές.
«Η νέα κανονικότητα»;
Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή δεν είναι πλέον ασυνήθιστο. Αλλά δεν είναι επίσης και "η νέα κανονικότητα. Έχουμε να κάνουμε με κάτι εντελώς διαφορετικό.
Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να μην κατανοούν πώς έφτασε έως εδώ ο ανθρωπόκαινος. Πως? Σε μια κλιματικά ειρηνική, εξαιρετικά, λεγόμενη ανθρώπινη εποχή. Αυτή η περίοδος ξεκίνησε να τελειώνει όμως: προκλήθηκε κυρίως από τον σημερινό και ιστορικό πληθυσμό του λεγόμενου Παγκόσμιου Βορρά στη γεωλογικά πραγματικά σχετική μικροσκοπική περίοδο των περίπου 200 ετών.
Από τον ψυκτικό θάλαμο σε θάλαμο με σόμπα σε χρόνο dt
Το λεγόμενο Ολόκαινο, με
το σταθερό, προβλέψιμο, φιλικό προς τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του κλίμα,
ξεκίνησε πριν από περίπου 12.000 χρόνια, στο τέλος της τελευταίας εποχής των
παγετώνων. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό το αφηρημένο προς κατανόηση κομμάτι της
ιστορίας. Ζούμε σε μια «ψυχρή γη» ακόμα, αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα, ακόμα λειτοθυργεί ο ανθώπινος οργανισμός στα ορια μεν αλλα ειναι just σε υπαρξη.
Από την μια πλευρά, ένας ψυκτικός θάλαμος είναι ένας κόσμος παγωμένων πολικών πάγων. Το άλλο άκρο του φάσματος είναι ένας κόσμος σαν θερμοκήπιο, χωρίς πάγο, θερμότερος και φυσικά, πολύ πιο υγρός όπως ειναι και σε ένα θερμοκήπιο, αν εχει πάει κενείς. Ήδη το permafrost λειώνει. Η Γη μας κινείται, συνήθως πολύ αργά, μεταξύ αυτών των δύο σχετικά σταθερών άκρων. Η τελευταία περίοδος θερμοκηπίου τελείωσε πριν από 30 εκατομμύρια χρόνια.
Συνταγματικό δικαίωμα σχεδόν πλέον η συνεχής αστάθεια
Ωστόσο, αυτή η τελευταία φάση του πάγου, η οποία περιλαμβάνει επίσης το ζεστό μας Ολόκαινο, φτάνει τώρα σε ένα μάλλον απότομο τέλος - από γεωλογική άποψη - αν δεν δράσουμε τελικά αποφασιστικά και πολύ πιο γρήγορα απο ότι θεωρούσαμε έως τώρα ότι οφειλουμε να δράσουμε και κάθε χρόνο αναθεωρείται η περίοδος έναρξης της "αποσύνθεσης". Ένας Βόρειος Πόλος χωρίς πάγο είναι εδώ και καιρό ορατός: Μια νέα μελέτη από τη Φινλανδία μόλις έδειξε ότι οι αρκτικές περιοχές θερμαίνονται τέσσερις φορές, σε ορισμένα μέρη ακόμη και επτά φορές ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη. Και ο θαλάσσιος πάγος της Ανταρκτικής είναι επίσης γνωστό ότι λιώνει, και επίσης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στον παγκόσμιο καιρό, ήδη σήμερα.
Παρεμπιπτόντως, αυτό θα έχει συνέπειες που θα πρέπει να δώσει έναυσμα για σκέψη στους δεξιούς πολιτικούς με μεταναστευτικούς φόβους, οι οποίοι συχνά προτιμούν να εμποδίζουν πολιτικές υπέρ του ενεργειακού μετασχηματισμού δηλαδή υπέρ του κλίματος . Όμως η κινητικότητα είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και γι’ αυτό πολλοί θα αποφασίσουν να πάνε σε άλλους τόπους σε άλλους ηπείρους.
Προς το παρόν, θα συνεχίσει να θερμαίνεται σε κάθε περίπτωση. Η γη στην οποία ζούμε τώρα είναι διαφορετική από εκείνη όλων των γενεών από την αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού – αλλά στο μυαλό πολλών ανθρώπων αυτό το γεγονός δεν φαίνεται να έχει φτάσει ακόμα. Δυστυχώς, αυτό ισχύει και για το μυαλό πολλών πολιτικών[i]. Μόλις πριν από λίγα χρόνια, κατέστη επιτέλους δυνατό να "κατασταλεί" η κλιματική κρίση –και η εξίσου καταστροφική εξαφάνιση ειδών– να την αγνοήσουμε, και να αναβάλουμε μία συνεπή δράση.
 |
| Εως και 500 ευρω πληρώνουν για μια ξαπλώστρα, αν τους πείς όμως να κάνουν οικονομία το χρόνο 500 ευρω στην ενέργεια, θα σου πουν οχι δεν μπορουμε να ζήσουμε σε διαμέρισμα με κάτω των 24 βαθμών θερμοκρασία το χειμώνα οταν η εξωτερική θερμοκρασία περιβάλλοντος δεν πέφτει κάτω από 10-15 βαθμούς συνήθως. |
Ψυχολογικός άθλος ο όλεθρος
Οι περισσότεροι άνθρωποι που βρίσκονται σήμερα σε κυβερνητικές θέσεις ευθύνης ή διευθύνουν εταιρείες αλλα προφανώς και το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών, όχι μόνο σε εμάς εδώ, ανήκουν στη γενιά που το να αγνοεί, να εκτοπίζει και συχνά ακόμη να αρνείται την επερχόμενη καταστροφή έχει γίνει η δεύτερη φύση τους. Το να παραδεχτούν στον εαυτό τους και στους άλλους ένα τόσο τερατώδες λάθος είναι ένα ψυχολογικό μπαράζ γι’ αυτούς. Ειδικά από τη στιγμή που η ευθύνη φαίνεται να απλώνεται σε τόσους πολλούς ώμους αλλα συγχρόνωςείναι και θέμα ατομικής κατανόησης και ευθύνης . Γιατί εγώ από όλους ...;
Το πρόβλημα φυσικά είναι η καπιταλιστική οικονομία στο βόρειο ημισφαίριο
Ωστόσο, πολλοί ειδικοί συμφωνούν και θέλουν να ελπίζουν ότι θα πυροδοτήσει μια κίνηση σε διάφορες αγορές, προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τα καλύτερα μονωμένα κτίρια. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να προκαλέσει αυξημένο ανταγωνισμό με την Κίνα, η οποία κατέχει επί του παρόντος ένα μοναχικό παγκόσμιο ρεκόρ στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αλλά όλα αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι οι ήσυχοι καιροί του Ολόκαινου και τελευταία του ανθρωπόκαινου έχουν τελειώσει προς το παρόν. Η ζωή στον πλανήτη Γη θα γίνεται όλο και πιο απρόβλεπτη, επικίνδυνη και ακραία τις επόμενες δεκαετίες. Θα ήταν καλό αν καταλάβαιναν επιτέλους πραγματικά τι είναι αυτό που επελαύνει πάνω μας.
Μια συνεχόμενη και επαυξητική διακυβέρνηση με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες ή αλλιώς μικρότερη απόκλιση από το σημερινό status quo είναι μια άθλια συνταγή, σε μια εποχή τεράστιας αναταραχής, που θα αποβεί μοιραία για όλους και ιδιαίτερα γι’ αυτούς που δεν έχουν το 100% του κρίματος πάνω τους και δυσκολεύονται να επιβιώσουν κιόλας.
Περνάω μια ψυχολογική κρίση
Είναι το σημείο κρίσης (κρίσιμο)
Θα περάσω από κρίση επιτροπής
Υπάρχει κλιματική κρίση
[i] Έχουμε βάλει τον κόσμο σε μια κατάσταση που μας εγγυάται συνεχή αστάθεια, συνεπώς, τεράστιες προσφυγικές μετακινήσεις.
