ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

 

Η πρόταση ευρωπαϊκής δήλωσης για την ποδηλασία, που εγκρίθηκε σήμερα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αναγνωρίζει την ποδηλασία ως βιώσιμο, προσβάσιμο και χωρίς αποκλεισμούς, οικονομικά προσιτό και υγιεινό μέσο μεταφοράς, με ισχυρή προστιθέμενη αξία για την οικονομία της ΕΕ. Απαριθμεί αρχές για την προώθηση της ποδηλασίας που θα καθοδηγήσουν τη μελλοντική δράση στην ΕΕ. Απαιτούνται σαφείς δεσμεύσεις, όπως ασφαλή και συνεκτικά δίκτυα ποδηλασίας στις πόλεις, καλύτερες συνδέσεις με τις δημόσιες συγκοινωνίες, ασφαλείς χώροι στάθμευσης, ανάπτυξη σημείων φόρτισης για ηλεκτρικά ποδήλατα και ποδηλατόδρομους που συνδέουν πόλεις με αγροτικές περιοχές, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα, η ποσότητα, η συνέχεια και η ελκυστικότητα των ποδηλατικών υποδομών σε όλα τα κράτη μέλη. 

Στόχος μας είναι να απελευθερώσουμε το πλήρες δυναμικό της ποδηλασίας στην ΕΕ. Η δήλωση αυτή αναγνωρίζει το ποδήλατο ως έναν από τους πιο βιώσιμους, προσβάσιμους και χωρίς αποκλεισμούς, χαμηλού κόστους και υγιεινούς τρόπους μεταφοράς και αναψυχής, καθώς και την καίρια σημασία του για την ευρωπαϊκή κοινωνία και οικονομία. Η δήλωση θα πρέπει να χρησιμεύσει ως στρατηγική πυξίδα για τις υφιστάμενες και μελλοντικές πολιτικές και πρωτοβουλίες που σχετίζονται με την ποδηλασία

 

1.              Ανάπτυξη και ενίσχυση ποδηλατικών πολιτικών

Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της, από κοινού με τις περιφερειακές και τοπικές αρχές, καλούνται να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στη στήριξη της περαιτέρω υιοθέτησης της ποδηλασίας.

Δεσμευόμαστε για:

1. ανάπτυξη, υιοθέτηση και ενίσχυση ποδηλατικών πολιτικών και στρατηγικών σε όλα τα σχετικά επίπεδα διακυβέρνησης·

2. τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την εφαρμογή αυτών των ποδηλατικών πολιτικών και στρατηγικών το ταχύτερο δυνατόν,

3. να δοθεί προτεραιότητα σε μέτρα ποδηλασίας στο πλαίσιο του σχεδιασμού βιώσιμης αστικής κινητικότητας, συμπεριλαμβανομένης της ευρύτερης περιοχής μετακίνησης πέραν των δημοτικών συνόρων·

4. ενθάρρυνση εταιρειών, οργανισμών και ιδρυμάτων να προωθήσουν την ποδηλασία μέσω της διαχείρισης της κινητικότητας·

προγράμματα όπως κίνητρα για το ποδήλατο στην εργασία, η παροχή εταιρικών ποδηλάτων (ηλεκτρικά ποδήλατα, επαρκής χώρος στάθμευσης ποδηλάτων και εγκαταστάσεις και τη χρήση υπηρεσιών παράδοσης με ποδήλατο·

5. προώθηση του ποδηλάτου ως υγιεινού τρόπου μεταφοράς ή αναψυχής, μέσω εκστρατειών ευαισθητοποίησης, εκστρατείας υπεράσπισης, ανάπτυξης ικανοτήτων και κατάρτισης ενεργών επαγγελματιών στον τομέα της κινητικότητας, μεταξύ άλλων σε σχετικά διεθνή φόρα

2.             Ενθάρρυνση της οικονομικά προσιτής και υγιούς κινητικότητας χωρίς αποκλεισμούς

Όλοι, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρία ή των ατόμων με μειωμένη κινητικότητα και ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση στην κινητικότητα, και η ποδηλασία μπορεί να συμβάλει σημαντικά σε αυτό. Η ποδηλασία θα πρέπει επίσης να είναι οικονομικά προσιτή ανεξάρτητα από το επίπεδο εισοδήματος και να προωθείται ως ευεργετική για την ψυχική και σωματική υγεία

...

3.             Δημιουργία περισσότερων και καλύτερων ποδηλατικών υποδομών

Η βελτίωση της ποιότητας, της ποσότητας, της συνέχειας και της ελκυστικότητας των ποδηλατικών υποδομών είναι απαραίτητη για την προώθηση της μεγαλύτερης χρήσης του ποδηλάτου.

 ...

4.             Αύξηση των επενδύσεων και δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για την ποδηλασία

Απαιτούνται περισσότερες επενδύσεις για να απελευθερωθεί το δυναμικό της ποδηλασίας.

 ...

5.             Βελτίωση της οδικής ασφάλειας και ασφάλεια

Όλοι θα πρέπει να μπορούν να ποδηλατούν με ασφαλή τρόπο.

...

6.             Στήριξη ποιοτικών πράσινων θέσεων εργασίας και ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής ποδηλατικής βιομηχανίας παγκόσμιας κλάσης

Η μεγαλύτερη υιοθέτηση της ποδηλασίας σημαίνει περισσότερες υψηλής ποιότητας, τοπικές θέσεις εργασίας και είναι επωφελής για την οικονομία της ΕΕ και την ποδηλατική βιομηχανία, ενώ συμβάλλει επίσης στην επίτευξη των στόχων της βιομηχανικής στρατηγικής της ΕΕ.

 ...

7.             Στήριξη της πολυτροπικότητας και του ποδηλατικού τουρισμού

Η ποδηλασία θα πρέπει να διαδραματίσει καίριο ρόλο στη βελτίωση της πολυτροπικής συνδεσιμότητας και του τουρισμού, ιδίως σε συνδυασμό με τρένα, λεωφορεία και άλλους τρόπους μεταφοράς, τόσο στις αστικές όσο και στις αγροτικές περιοχές.

 ...

8.             Βελτίωση της συλλογής δεδομένων σχετικά με την ποδηλασία

Τα δεδομένα ποδηλασίας πρέπει να συλλέγονται με τον ίδιο τρόπο σε ολόκληρη την ΕΕ, ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματική παρακολούθηση της προόδου όσον αφορά την εφαρμογή των αρχών και των δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται στην παρούσα δήλωση.

...

Γ. βαρουφάκης, Η παρακμή της δημοκρατίας στην Ευρώπη

Η παρακμή της δημοκρατίας στην Ευρώπη

 

 

 

 

 Ευρωεκλογές. Η ΕΕ θα εκλέξει το νέο της κοινοβούλιο το 2024. Εκτός από το δημοκρατικό έλλειμμα και την έλλειψη λογοδοσίας προς τους πολίτες της, άλλες εξελίξεις θολώνουν επίσης την εμπιστοσύνη στην ΕΕ ως δύναμη για το καλό εντός και εκτός της Ευρώπης 

  

Γιάνης Βαρουφάκης, 17.9.2023 Άρθρο στην 'der Freitag'

Οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου είναι μια καλή στιγμή για να σκεφτείτε το επόμενο έτος. Όταν κοιτάζω το ημερολόγιό μου για το 2024, πλησιάζουν οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – δυστυχώς, δεν με εμπνέουν τόσο πολύ όσο πριν από πέντε χρόνια. Το 2019, έβαλα υποψηφιότητα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη Γερμανία, ενώ ένας Γερμανός συνάδελφος το έκανε στην Ελλάδα. Με το DiEM25, το πανευρωπαϊκό μας κίνημα, θέλαμε να επισημάνουμε ότι η ευρωπαϊκή δημοκρατία θα παραμείνει μια φάρσα αν δεν κινηθεί προς την πλήρη διεθνικότητα. Το 2024, τέτοιες χειρονομίες δεν έχουν πλέον ούτε συμβολική σημασία. Η κούρασή μου όσον αφορά τις ευρωπαϊκές εκλογές τον Ιούνιο του 2024 δεν οφείλεται στο γεγονός ότι έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για την ευρωπαϊκή πολιτική ή έχω υποστεί πρόσφατα πολιτικές ήττες, από τις οποίες έχω βιώσει αρκετές. Αυτό που με εξαντλεί είναι η δυσκολία να φανταστώ ότι οι σπόροι της δημοκρατίας θα μπορούσαν να φυτρώσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά τη διάρκεια της ζωής μου.

Οι ευρωπαίοι νομιμόφρονες θα με επιπλήξουν γι' αυτή τη δήλωση. Πώς τολμώ να περιγράψω την ΕΕ ως ζώνη χωρίς δημοκρατία, όταν διοικείται από ένα συμβούλιο που αποτελείται από εκλεγμένους πρωθυπουργούς και προέδρους, μια επιτροπή που διορίζεται από τις εκλεγμένες εθνικές κυβερνήσεις και ένα κοινοβούλιο που εκλέγεται άμεσα από τους λαούς της Ευρώπης και έχει την εξουσία να παύει τη διορισμένη επιτροπή;

Το σήμα κατατεθέν κάθε δημοκρατίας σε βαθιά άνισες κοινωνίες είναι οι θεσμοί που έχουν σχεδιαστεί για να αποτρέψουν το άθροισμα όλων των ανθρώπινων αλληλεπιδράσεων από το να μειωθεί σε σχέσεις εξουσίας. Προκειμένου να διατηρηθεί ο δεσποτισμός υπό έλεγχο, η διακριτική ευχέρεια της εκτελεστικής εξουσίας πρέπει να ελαχιστοποιηθεί από μια κυρίαρχη πολιτεία, εξοπλισμένη με τα κατάλληλα μέσα. Τα κράτη μέλη της ΕΕ θέτουν τα κονδύλια αυτά στη διάθεση των κοινοτήτων τους. Όσο περιορισμένες και αν είναι οι επιλογές, οι πολίτες μιας χώρας διατηρούν την εξουσία να καθιστούν τα εκλεγμένα όργανα υπόλογα για τις αποφάσεις τους (στο πλαίσιο των εξωγενών περιορισμών της χώρας).

Τα μέλη του Συμβουλίου περνούν αντιδημοφιλείς αποφάσεις χωρίς αντίσταση

Δυστυχώς, αυτό δεν είναι δυνατό σε επίπεδο ΕΕ. Όταν οι ηγέτες μας επιστρέφουν στην πατρίδα τους μετά από μια συνεδρίαση του Συμβουλίου της ΕΕ, απορρίπτουν αμέσως την ευθύνη για μη δημοφιλείς αποφάσεις και αντ' αυτού κατηγορούν τους συναδέλφους τους στο Συμβούλιο: «Ήταν το καλύτερο που μπορούσα να διαπραγματευτώ», λένε σηκώνοντας τους ώμους. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ, οι σύμβουλοι, οι εκπρόσωποι ομάδων συμφερόντων και οι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το γνωρίζουν αυτό. Έχουν μάθει να περιμένουν από τους εκπροσώπους των κρατών μελών να εμμένουν σε αυτή τη γραμμή και να πουν στα εθνικά τους κοινοβούλια ότι, ενώ δεν συμφωνούν με τις αποφάσεις του Συμβουλίου, είναι πολύ «υπεύθυνοι» και αφοσιωμένοι στην ευρωπαϊκή «αλληλεγγύη» για να αντιταχθούν σε αυτές.

Και εδώ ακριβώς έγκειται το δημοκρατικό έλλειμμα της ΕΕ. Κρίσιμες πολιτικές στις οποίες αντιτίθεται η πλειοψηφία των μελών του συμβουλίου συχνά περνούν χωρίς αντίσταση και δεν υπάρχει πολιτεία που να μπορεί να κρίνει το ίδιο το συμβούλιο, να το καταστήσει υπόλογο και τελικά να το απορρίψει ως σώμα. Εάν το Συμβούλιο καταλήξει σε μια λογική συμφωνία (όπως αυτή μεταξύ του Ισπανού πρωθυπουργού Pedro Sánchez και του Ολλανδού ομολόγου του Mark Rutte για τη μεταρρύθμιση του δημοσιονομικού συμφώνου της ΕΕ), οι εθνικές εκλογές που δεν επικεντρώνονται ποτέ σε αποφάσεις σε επίπεδο ΕΕ μπορεί να τις εξαφανίσουν στον αέρα. Επιπλέον, η τυπική εξουσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (το οποίο εξακολουθεί να στερείται της δυνατότητας νομοθετικής πρωτοβουλίας) να παύσει την Επιτροπή στο σύνολό της είναι περίπου εξίσου χρήσιμη με τον εξοπλισμό του ελληνικού ναυτικού με πυρηνική βόμβα για την αντιμετώπιση των απειλών της Τουρκίας να καταλάβει ένα νησί στα ανοικτά των ακτών της.

Τίποτα από αυτά δεν είναι καινούργιο, αλλά είμαι ακόμα πιο κουρασμένος σήμερα. Τρεις εξελίξεις έχουν σχεδόν καταστρέψει την ιδέα ότι η ΕΕ θα μπορούσε να είναι μια αποτελεσματική δύναμη για το καλό εντός και εκτός Ευρώπης.

Για αρχή, έχουμε χάσει την ελπίδα ότι το κοινό χρέος θα μπορούσε να είναι η χαμιλτονιανή κόλλα που θα μετέτρεπε την ευρωπαϊκή μας συνομοσπονδία σε κάτι πιο κοντά σε μια συνεκτική δημοκρατική ομοσπονδία. Ναι, η πανδημία οδήγησε τελικά τη Γερμανία να αποδεχθεί την ανάληψη κοινού ευρωπαϊκού χρέους. Αλλά, όπως είχα προειδοποιήσει τότε, οι πολιτικές συνθήκες υπό τις οποίες εισέρρευσαν τα κεφάλαια ήταν το όνειρο ενός ευρωσκεπτικιστή που έγινε πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα; Αντί να κάνει ένα πρώτο βήμα προς την απαραίτητη δημοσιονομική ένωση, το NextGenerationEU (Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης από την Πανδημία) απέκλεισε έναν χαμιλτονιανό μετασχηματισμό.

 

Η ΕΕ έχει χτίσει τείχη που ο Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να ζηλεύει

Δεύτερον, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει συντρίψει τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες για στρατηγική αυτονομία από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά τις επίσημες λεπτομέρειες μετά την ήττα του Ντόναλντ Τραμπ το 2020, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να βλέπουν την ΕΕ ως αντίπαλο που πρέπει να τεθεί υπό έλεγχο. Ό,τι και αν πρέπει να περιέχει μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, η ασχετοσύνη της ΕΕ κατά τη διάρκεια της διπλωματικής διαδικασίας σύναψης ειρήνης παραμένει αδιαμφισβήτητη.

Τρίτον, η ΕΕ δεν μπορεί πλέον να προσποιείται ότι είναι υπέρμαχος του κοσμοπολιτισμού βάσει αρχών. Οι Ευρωπαίοι περιφρονούσαν τις συγκεντρώσεις του Τραμπ «Χτίστε το Τείχος», αλλά η ΕΕ έχει αποδειχθεί πιο έμπειρη στο να χτίζει τείχη από ό, τι ήταν ποτέ ο Τραμπ. Στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, στον μαροκινό θύλακα της Ισπανίας, στα ανατολικά σύνορα της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας, στην έρημο της Λιβύης και τώρα στην Τυνησία, η ΕΕ έχει χρηματοδοτήσει το κατεστημένο βδελύγματος που μόνο να ζηλέψει έχει ο Τραμπ. Και δεν λέγεται ούτε λέξη για την παράνομη συμπεριφορά της ακτοφυλακής μας, η οποία λειτουργεί υπό το πρόσχημα της Frontex (της συνοριακής υπηρεσίας της ΕΕ) και έχει αναμφισβήτητα συμβάλει σε χιλιάδες θανάτους στη Μεσόγειο.

Στον απόηχο των ευρωπαϊκών εκλογών του 2019, ο φιλελεύθερος Τύπος εξέφρασε ανακούφιση που η ακροδεξιά στην Ευρώπη δεν τα πήγε τόσο καλά όσο φοβόταν. Αλλά ξέχασαν ότι η νέα ακροδεξιά, σε αντίθεση με τους φασίστες του μεσοπολέμου, δεν χρειάζεται να κερδίσει τις εκλογές. Η μεγάλη δύναμή τους έγκειται στο γεγονός ότι, ανεξάρτητα από το αν κερδίσουν ή χάσουν, αποκτούν εξουσία από τα συμβατικά κόμματα που επιτίθενται το ένα στο άλλο και δεσμεύονται πρώτα στην ξενοφοβία, μετά στον αυταρχισμό και τελικά στον ολοκληρωτισμό. Με άλλα λόγια, οι αυταρχικοί Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν, δεν χρειάζεται να κουνήσουν το δάχτυλό τους για να διαδώσουν το σοβινιστικό τους πιστεύω στην ΕΕ και τις Βρυξέλλες.