Ιμαλάια
Αρκτική- Ανταρκτική- και ο τρίτος πόλος λειώνει…
Οι παγετώνες των Ιμαλαίων λειώνουν
Ο αντίκτυπος της υπερθέρμανσης του πλανήτη στην κρυόσφαιρα του Hindu Kush Himalaya είναι «άνευ προηγουμένου και σε μεγάλο βαθμό μη αναστρέψιμος», δήλωσε μια σημαντική νέα αξιολόγηση από το Διεθνές Κέντρο Ολοκληρωμένης Ορεινής Ανάπτυξης (ICIMOD).
Σύμφωνα με την αξιολόγηση, οι παγετώνες των Ιμαλαΐων εξαφανίστηκαν 65% ταχύτερα στη δεκαετία του 2010 από ό, τι την προηγούμενη δεκαετία.
Οι παγετώνες, το χιόνι και ο πάγος των Ιμαλαΐων παρέχουν γλυκό νερό για σχεδόν 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
CARBON BRIEF: Τι σημαίνει αυτή η αξιολόγηση για τα μέσα διαβίωσης των ορεινών κοινοτήτων που συνδέονται με τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη βιοποικιλότητα;
Amina Maharjan: Στα βουνά, υπάρχουν τέσσερις κύριες πηγές βιοπορισμού: η γεωργία, η κτηνοτροφία, η συλλογή φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών και ο τουρισμός. Οι μικρότερες αλλαγές στην κρυόσφαιρα επηρεάζουν και τους τέσσερις τομείς, επειδή εξαρτώνται τόσο πολύ από το κλίμα. Οι αγρότες αγωνίζονται να κατανοήσουν και να αντιμετωπίσουν τις αλλαγές στο εποχιακό ημερολόγιο. Λόγω των ακραίων φαινομένων και των παρατεταμένων χιονοπτώσεων, υπήρξαν θάνατοι από ζώα και πείνα. Η κλιματική αλλαγή δεν είναι η μόνη κινητήρια δύναμη για τις ορεινές κοινότητες που εγκαταλείπουν τη γεωργία ή τα χωριά, αλλά όταν συνδέεται άμεσα με τους παγετώνες, τότε η απόδοση γίνεται ευκολότερη. Στις περιοχές Gilgit του Πακιστάν και στην περιοχή Mustang του Νεπάλ, για παράδειγμα, η άρδευση και το πόσιμο νερό ήταν απευθείας από παγετώνες. Έτσι, όταν οι παγετώνες άρχισαν να υποχωρούν, οι άνθρωποι έπρεπε να μετεγκατασταθούν.
Jakob Steiner: Το Αφγανιστάν και ο λαός του είναι εξαιρετικά ευάλωτοι. [Η χώρα] είναι πολύ ευαίσθητη σε αυτό που συμβαίνει με το χιόνι, το οποίο αλλάζει με έναν τρόπο [που] είναι πολύ πιο δύσκολο να προβλεφθεί από τους παγετώνες. Στα χαμηλότερα μέρη του Ινδού, μερικές φορές πολλούς μήνες δεν υπάρχει πλέον γλυκό νερό στον ποταμό. Ορισμένα τμήματα των λεκανών Ganga και Brahmaputra είναι πολύ, πολύ ευάλωτα.
CB: Πώς πρέπει να ανταποκριθούν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, δεδομένης της διασυνοριακής φύσης των προκλήσεων;
ΑΜ: Η περιφερειακή συνεργασία κάποια στιγμή θα γίνει
αναπόφευκτη, διότι, χωρίς αυτήν, θα είναι αδύνατο να προσαρμοστούμε σε αυτές
τις αλλαγές. Ξεχνάμε ότι ακόμη και στο αποκορύφωμα των γεωπολιτικών εντάσεων, η
συνθήκη για τα ύδατα του Ινδού εγινε και ο διάλογος συνεχίστηκε. Εάν η Ινδία και το Πακιστάν μπορέσουν να συνεργαστούν,
αυτό θα πρέπει να είναι δυνατό σε άλλες περιοχές. Στο ICIMOD, είμαστε στην πραγματικότητα σε έναν πιο αισιόδοξο χώρο,
επειδή καταφέραμε να φέρουμε κοντά υπουργούς από τις οκτώ χώρες το 2020 και μας
ζητήθηκε να βοηθήσουμε στη δημιουργία ενός περιφερειακού μηχανισμού, όπως στις
Άλπεις ή στην Αρκτική.
CB: Υπήρχαν
κάποια απογοητευτικά στατιστικά στοιχεία στην έκθεση, οπότε ήταν ενδιαφέρον να
σας δούμε να τουιτάρετε "δεν είναι όλα τρομερά" κατά την εισαγωγή της έκθεσης. Υπάρχει ελπίδα για
τα Ιμαλάια;
JS: Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι τα πράγματα δεν φαίνονται καλά.
Αλλά τα Ιμαλάια δεν είναι μια απελπιστική περίπτωση. Επιστημονικά, αν κοιτάξετε τη μάζα των πάγων, αν κοιτάξετε τις Άλπεις από όπου κατάγομαι, στην Ευρώπη, ακόμα κι αν αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας αύριο, οι παγετώνες στις Άλπεις έχουν φύγει, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, είναι πολύ αργά, ας πούμε.
Στα Ιμαλάια, η κατάσταση είναι διαφορετική: υπάρχει πολύ περισσότερος πάγος, οι παγετώνες είναι πολύ παχύτεροι. Έτσι, υπάρχει ελπίδα. Θα έκανε τη διαφορά αν περιορίζαμε την παραγωγή CO2 αύριο, υπάρχει πραγματικά ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον σε 150 χρόνια από τώρα.
