Τι έδειξε και τι δείχνει η κρίση με το παθογόνο για τις ανθρωπογενείς κρίσεις σε 5 σύντομες παραγράφους. Διάβασμα σε 2'

Οι κρίσεις οφείλουν να αντιμετωπίζονται – στην κυριολεξία- ριζικά και όχι συμπτωματικά. Διάβασμα σε 2'

Αποψίλωση τροπικού δάσους στη Ινδονησία για καλλιέργεια φοίνικα

Η κρίση από τον κορωναϊό είναι ανθρωπόκαινος

Η ασθένεια από τον κορωναϊό και η εξάπλωσή της δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά είναι και τόσο ανθρωπογενής όσο και  η κλιματική αλλαγή. Όπως προβλέπουν διάφοροι επιστημονικοί κλάδοι, οι ιογενείς επιδημίες και πανδημίες θα γίνουν πιο συχνές. Η αύξηση αυτών και της κλιματικής αλλαγής έχουν βασικά κοινά αίτια:

                                         την ανεξέλεγκτη επέμβαση του παγκόσμιου καπιταλισμού στα φυσικά οικοσυστήματα.

Ανωμαλία στις μηνιαίες θερμοκρασίες διαχρονικά 1980-2020. (Παγκόσμια και Ευρωπαικά) Πόσους βαθμούς κατα μέσο  μέσο όρο είναι ζεστότερη ή ψυχρότερη η θερμοκρασία.

 

Είναι τόσο προφανές που μπορείς να αποδείξεις την καπιταλιστική λογική στην εμφάνιση και ανάπτυξη  αυτών των ασθενειών: ο καπιταλισμός πρέπει να αυξάνεται συνεχώς - αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αυξάνει συνεχώς τον κύκλο εργασιών του. Και για να το κάνει αυτό, πρέπει να μετατρέψει όλο και περισσότερο από την μη εκμεταλλεύσιμη φύση, τα τροπικά δάση και τα άγρια ζώα, σε αγαθά που μπορούν να πουληθούν σε μια αγορά.

Η υπερεκμετάλλευση στο δάσος και του δάσους προωθεί τη διάδοση ασθενειών

Η αποψίλωση και υπερεκμετάλλευση των δασών αυξάνει την επαφή μεταξύ ανθρώπων και ζωικών παθογόνων. Αποψίλωση δασών σημαίνει μείωση του ζωικού περιβάλλοντος των άγριων έμβιων όντων και μεταφορά αυτών πλησίον των ανθρωπίνων κοινοτήτων. Οι παγκόσμιες ροές αγαθών (εμπορία, μεταφορά, επικοινωνία) διευκολύνουν την εξάπλωσή τους σε όλο τον κόσμο σε συντομότατο χρονικό διάστημα. Η εξαιρετικά γρήγορη αποψίλωση των τροπικών περιοχών θεωρείται από την επιστήμη ως την κύρια αιτία της αύξησης των μολυσματικών ασθενειών."

Αποφυγή ή/και καταπολέμηση των αιτιών αντί για καταπολέμηση των συμπτωμάτων

Τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι τώρα για τον περιορισμό της πανδημίας, του lock down και των περιορισμών στην ελευθερία σε πολλές χώρες, δεν αντιμετωπίζουν, τους παράγοντες εμφάνισης και ανάπτυξης του SARS 2  και της κλιματικής κρίσης, αλλά μόνο τα συμπτώματά τους. Θα έχουμε συνέχεια να αντιμετωπίζουμε τη μια κρίση μετα την άλλη χωρίς τέλος αν δεν στοχεύσουμε στην αναγνώριση των αιτιών.  Εκτός εάν τα κράτη εφαρμόσουν τελικά τα μέτρα επί αυτών που ρυπαίνουν με την έννοια όχι κατασταλτικών μέτρων αλλά με τη μορφή ρύθμισης των  μορφών παραγωγής και κατανάλωσης που προκαλούν αυτές τις κρίσεις.

 

Διαχείρηση νεκρών χοίρων μετα στην ASF (αφρικανική πανώλη) στο Hong Kong το 2019

Ενάντια στην «αυτοκρατισμό» των ορυκτών πλούτων

Ειναι σαν μια ψυχική διαταραχή του αυτοκρατισμού-amok αυτό που διανύουμε τα τελευταία 70 χρόνια. Μια  παροξυσμική εξασθένηση της συνείδησης που εμφανίζεται ξαφνικά ή μετά από μια σύντομη περίοδο διαταραχής της διάθεσης. Ο ασθενής αρχίζει να τρέχει, χωρίς νόημα να καταστρέφει ό, τι συναντά στο δρόμο. Στο τέλος της επίθεσης, η ανάμνηση του τι συνέβη είναι εξαιρετικά ασαφής ή εντελώς απουσιάζει.

αροξυσμική εξασθένηση της συνείδησης που εμφανίζεται ξαφνικά ή μετά από μια σύντομη περίοδο διαταραχής της διάθεσης. Ο ασθενής αρχίζει να τρέχει, χωρίς νόημα να καταστρέφει ό, τι συναντά στο δρόμο. Στο τέλος της επίθεσης, η ανάμνηση του τι συνέβη είναι εξαιρετικά ασαφής ή εντελώς απουσιάζει.

Αμόκ, μια ψυχική ασθένεια που παρατηρείται στους Μαλαισιανούς. Εκφράζεται σε παροξυσμική εξασθένηση της συνείδησης που εμφανίζεται ξαφνικά ή μετά από μια σύντομη περίοδο διαταραχής της διάθεσης. Ο ασθενής αρχίζει να τρέχει, χωρίς νόημα να καταστρέφει ό, τι συναντά στο δρόμο. Στο τέλος της επίθεσης, η ανάμνηση του τι συνέβη είναι εξαιρετικά ασαφής ή εντελώς απουσιάζει.

Δεν θέλουμε μια αυταρχική προγραμματισμένη οικονομία ala Σοβιέτ, αλλά μία πολιτική με στοχευμένες κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία. Θα μπορούσε να τεθεί υπο διερεύνηση, εάν τα κράτη εθνικοποιούσαν όλες τις εταιρείες που παράγουν ορυκτά καύσιμα και να τερματίσουν την εξόρυξη ορυκτών πόρων. Στη συνέχεια, αυτές οι εταιρείες θα πρέπει  να επικεντρωθούν στη μείωση του CO2 στην ατμόσφαιρα και με εναλλακτικές μη ορυκτές πηγές ενέργειας. Βλέπουμε τι συμβαίνει στην Ανατολική Μεσογειακή λεκάνη! Έτοιμη να εκραγεί λόγω των ορυκτών πόρων.

«Θα ήταν λιγότερο ή περισσότερο δημοκρατία αυτό;» Είναι το ζητούμενο ίσως να ανατρέψουμε τη σημαντικότητα του ορυκτού  κεφαλαίου σαν πολιτικό σύστημα αναφορικά με την τύχη της γης?

Κατακρίμνσηση πάγου μετα εσωτερικό λείωσιμο στην Αρκτική

 

Δεν υπάρχει δικαίωμα στην απεριόριστη κατανάλωση χωρίς βλάβη των άλλων

Δεν πρόκειται καθόλου να εγκαταλείψουμε όλοι όλη την πολυτέλεια. Αλλα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την επάρκεια της διαβίωσης μας έναντι της  υπερβολής. Τουλάχιστον ένας περιορισμός της κατανάλωσης που μπορεί να κατανοήσει ο κάθε  ένας μας είναι π.χ. ο καφές, στην αποψίλωση των τροπικών δασών: Εάν μειώσουμε ο κάθε ένας το καφέ από 3-4 την ημέρα σε δυο αυτό θα έχει εκπληκτική θετική επίδραση  στην αποψίλωση των δασών στη Δυτική Αφρική.  Ergo δεν γίνεται για κάποιους λόγους να συνεχίζουμε αυτήν την κατανάλωση επ' αόριστο. 

Ας μη μιλήσουμε για το θέμα της διατροφής και τι έκταση χρειάζεται η ΕΕ για τις δικές της διατροφικές ανάγκες, μια έκταση προς καλλιέργεια και εκτροφή ζώων ίση προς την έκταση όλων των 29 χωρών μελών!!!

Η αποχή ή η λιτότητα δεν είναι αξίες που να αρκούν και δρούν από μόνες τους. Υπάρχουν όμως υλιστικά όρια σε αυτόν τον κόσμο - και αυτά τα όρια πλησιάζουν, τα βλέπουμε να έρχονται κατά πάνω μας καθημερινά.

Φωτογραφία διπλα: Ταφόπλακα που έκει ξεπλυθεί απο τη θάλασσα λόγω ανύψωσης της στάθμης σε νησί του Ειρηνικού Ωκεανού.





Η ασθένεια του κορωναϊού  δείχνει ότι μία ρύθμιση μπορεί να είναι και λαοφιλής

Καλύτερα δεν θα ήταν μια η στοχευμένη μόνιμη ρύθμιση από ότι τα περιοδικά  lock down και τα δραματικά αποτελέσματα μιας επιδεινούμενης κλιματικής κρίσης? Η τρέχουσα πανδημία έδειξε ότι τέτοιες παρεμβάσεις στην οικονομία μπορούν να γίνουν αποδεκτές. Δυστυχώς όμως για πολλούς, επειδή φοβήθηκαν όλοι μη κολλήσουν και πεθάνουν. Γιατί όμως δεν καταννοούμε την επικυνδυνότητα της κλιματικής αλλαγής εξ ίσου όσο αυτής ένός ζωϊκού παθογόνου?

Η κυβερνητική παρέμβαση στις αγορές δεν συνοδεύεται απαραίτητα από την απουσία λαϊκής σύμφωνης γνώμης. Εξαρτάται βέβαια πως θα το θέσει το θέμα του προβληματισμού της απέναντι στους πολίτες, σαν άτομα και όχι μόνο σαν κοινωνία.

Αντίθετα, μπορεί να ισχύει και το αντίστροφο: Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να περιορίσουν τις ενέργειες τους, όταν οι πολιτικοί τους πείσουν ότι πρόκειται για έκτακτη ανάγκη και νοιώσουν ότι κυβερνώνται πρός όφελός τους.