Yeeeaaa! Πήρα booster.
Δηλαδή την ενισχυτική μου δόση, και ότι άλλο του προσφέρει αναγκαστικά το σύστημα!
 |
Neue Züricher Zeitung Peter Gut: " -Το πιστοποιητικό σας κύριε?! - Οχι, καμία άδεια για φόνο" |
Ανεβάζω φωτογραφίες μου μπροστά από ένα νοσοκομείο/ιατρικό
κέντρο/ με διακωμώδηση της προσόψεως των, αλλά πολλά απο αυτά άλλων έξυπνα και
άλλα με πολλά αστειάκια μου. Πολλές τέτοιες αναρτήσεις τόσο "εδώδιμες αλλα και αποικιακές". Πόσο μόνος και δυστυχισμένος είμαι. Το 'μόνος '-με την εννοια της μοναξιάς- παλεύεται το 'δυστυχισμένος' δύσκολο, το αντίστροφο συμβαίνει, το αναγάγω δε σε στοιχείο διάθεσης και διασκέδασης. Συνεπάγεται ότι δεν υφίσταται σαν τέτοιος όρος, όταν το θελήσω εγώ. Τι καταφέρνω τελικά εγω ο sapiens λίγο πριν ξεψυχήσω διανοητικά και πολιστισμικά!
Όταν το 2015 αγόρασα
μάσκα φίλτρου
αστικών ατμοσφαιρικών ρύπων για τoν χρόνο που θα βρίσκουμουν στην πόλη και θα ποδηλατώ, όλοι με κοιτούσαν παράξενα
όταν τη φορούσα. Ίσως έλεγαν μέσα τους,
«τι κάνει ο τρελός γιατί φοράει τέτοια μάσκα, πως μας το παίζει.»
Και όμως εάν γνώριζαν οι κάτοικοι τι αναπνέουν όταν κυκλοφορούνν στο κέντρο της πόλης αλλα και σε κεντρικούς οδικους άξονες είτε μεσα στο αυτοκίνητο, είτε στο λεοφωρείο μεσα, είτε σαν ποδηλάτης και πεζός- χειρότερα ακόμα- δε θα ξανάβγαιναν εξω στη πόλη της Θεσσαλονίκης χωρίς ειδική μάσκα.
Ενας μόνο από τους γνωστούς μου μου είπε το 2020 με την έναρξη του εγκλεισμού. «Εε εσύ δεν θα έχεις τώρα πρόβλημα αφού φοράς μάσκα τώρα και 5 χρόνια χειμώνα-καλοκαίρι.»
«Έβαλα τα πυτζαμάκια μου και ξάπλωσα και περιμένω τις επιδράσεις»
«Πήρα δυο depon αναβράζοντα για να μην έχω τις ίδιες μυαλγίες όπως στις δυο πρώτες δόσεις»
Αναφέρω στα πλαίσια ενός small talk (σύντομη ελαφρο-συζήτηση) πως το βλέπω το ζήτημα, και υποβαθμίζω τάχα μου το θέμα-θέαμα(ένα ‘α’ η διαφορά τους) – και σιγά τι έγινε ένας εμβολιασμός είναι, είναι ανάγκη να νηπιοφέρνουμε και να τα αν ανεβάζουμε στα ΚΜ - και έρχεται η σοβαρή απάντηση: « Μα δε βλέπεις τι γίνεται έξω και πόσοι πεθαίνουν, ξάδερφος της συντέκνισσας μου που είναι φίλος του γιού μου είναι στο νοσοκομείο διασωληνωμένος, ..., ανεμβολίαστος φυσικά». Και αναρωτιέμαι τι να σημαίνει αυτή η απάντηση για τον πολιτισμό του ανθρώπινου γένους και το σοκ που έχουν πάθει δυο ολόκληρες γενιές, γιατί η τρίτη προηγούμενη γενιά έχει πάθει πολύ σοβαρότερο σοκ στο Δεύτερο Παγκόσμιο από ότι αυτό που ζει η ανθρωπότητα σήμερα. Και εν πάσει περιπτώσει είναι και συνυπεύθυνες οι σημερινές νεότερες γενιές εώς και 65 ετών – λόγω της υπερβολικότητας της καθημερινής ζωής τους alias της δικιάς τους ελευθερίας για το πως θέλουν τη ζωή τους αγνοώντας τον ξενιστή τους - για την εμφάνιση των ιών.
Και το ερώτημα ,καίριο μάλλον, θα ήταν,
πότε ήταν η τελευταία φορά που τρομοκρατημένος πλέον αναφέρθηκα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που πεθαίνουν γύρω μου οχι μονο σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων από διάφορους άλλους λόγους μέχρι και λόγου επιβίωσης με ένα μεγάλο ερωτηματικό στο πρόσωπό μου και που τους θεωρώ σημαντικούς λόγους, για την περαιτέρω δικιά μου συν-ύπαρξη όπως σήμερα με την λεγόμενη πανδημία?
Και όλα αυτά υπό τον τίτλο «εμβολιάστηκα Hura» ή «είμαστε πειραματόζωα» διατρέχουν όλες τις διευθύνσεις των ΚΜ . Ηλικιακά με μέσο όρο συνήθως 45 και άνω. Εκτός επιστημονικής κοινότητας σχεδόν το 90% των εκτιθέμενων γνωμών με διακωμώδηση ή με θυμό ή με μίσος του συμβάντος και 10% με σοβαρή αντιμετώπιση και προβληματισμό για το αν πρέπει και υπό ποιες συνθήκες ή όχι.
Έχω συνέχειa την αίσθηση ότι νιώθω τόσο ανασφαλής με όλα αυτά που αναφέρονται και γράφονται για τα εμβόλια – αφού έφτασα στο σημείο να διαβάζω LANCET και BMJ και έχω γίνει virologist- που με μονόλογο στα κοινωνικά μέσα βάζω άγκυρα στην ανασφάλειά μου.
Πιο νέα άτομα λιγότερα. Μήπως τα νεότερα άτομα έχουν συμφιλιωθεί με τις περιβαλλοντικές-υγειονομικές καταστάσεις και δεν θεωρούν τον 2 και 3ο εμβολιασμό κάτι το ιδιαίτερα προβληματικό πλέον και κάνουν ότι είναι να κάνουν για να επανέλθουν στα πρώην στάδια καθημερινότητάς τους?
Εγω όμως ο ωριμότερος ηλικιακά, τι το ιδιαίτερο βρίσκω σε έναν εμβολιασμό και θα πρέπει να το αναφέρω στα Κοινωνικά Μέσα για να το μοιραστώ που λένε? Τι με ωθεί να κάνω αυτό και πολλά άλλα δηλαδή να «ξεκατινιάζομαι» γιατι συμβαίνει και σε άλλους τομείς της ατομικής μου σφαίρας υπο άλλες συνθήκες - έτσι το αισθάνομαι εγω- με οτιδήποτε μου μου δημιουργεί εκείνη τη στιγμή ο οίστρος της μοναξιάς.
Οι δε πολιτικοί οι βασιλειάδες της μοναξιάς, ξεκατινιάζονται μπροστά στις κάμερες πιάνοντας τα μαλλιά τους και ξεφωνίζοντας " έχουμε πόλεμο".
Απευθύνομαι σε μη εμβολιασμένους και στα σχόλια τους και τους βάζω στο στόχαστρο σαν να είναι εξωπλανητικά αντί-BillGates ανθρωποειδή. Και συνεχίζω τη προπαγάνδα μου για όλα αυτά τα χείριστα κοινωνικά στοιχεία, που έχουν δημιουργηθεί από το χείριστο συστημικό δόγμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, υποστηρίζοντας, ότι τα μέτρα που λαμβάνονται είναι αναγκαία για να πεισθούν οι άλλοι ότι πρέπει και να σώσουμε το τομάρι μας και τα παιδιά μας, αλλα μόνο όσο το πεδίο όρασης ενός οδηγού που τρέχει με 50 χιλιόμετρα την ώρα, δηλαδή πολύ λίγο. Φανταστείτε ένα πεδίο όρασης με μια μικρότερη διάμετρο από ότι εάν πηγαίνατε με 30 χιλιόμετρα την ώρα. Όλα τα γύρω εκτός διαμέτρου δεν τα παρατηρείτε.
ότι ένας λόγος που έχουμε αυτό τον «φονιά» είναι και το στυλάκι με το οποίο θέλω να ντύνομαι και να τρώω.
Τα υπόλοιπα συμπεράσματα από τη σκέψη μου
παραμένουν όπως πάντα πάλι δικά μου, ενός εμβολιασμένου, ψεκασμένου, φοβισμένου, τρομοκρατημένου ή ίσως ενός ασυναίσθητου - ενσυναίσθητου (εδώ το όριο μεταξύ τους είναι πολύ λεπτό) που ακολουθεί τη μάζα.
