Η νέα διάκριση στην αγορά εργασίας, και οι καταστροφικές επιπτώσεις και για τους νέους που σήμερα δουλεύουν.
Illustration: Fruzsina Korondi
Πριν 20 χρόνια περίπου ξεκίνησαμε να μιλάμε για την διαφορετικότητα στην κοινωνία ή για τις διακρίσεις και σκεφτόμαστε κυρίως την εθνική καταγωγή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή τα άτομα με αναπηρίες. Λίγο αργότερα έγινε και αυτό στις εταιρείες όσο αφορά τις προσλήψεις (από άτομα με τις ίδιες επιδεξιότητες, θα προτιμηθούν ΑΜΕΑ).
Όμως ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που παρ’ όλα αυτά είναι στο περιθώριο, και μάλιστα μετα από το 20210 είναι η άνω των 50-55 ετών και που έπρεπε να απολυθούν για να σωθούν οι εταιρείες και οι τράπεζες(!!!) Οι διακρίσεις λόγω ηλικίας δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο της χώρας μας είναι διαδεδομένες παγκοσμίως . Πολλές φορές ιδιαίτερα στην Αμερική ξεκινάει ήδη από τα 40. Νέος διευθυντής 30 ετών ακυρώνει την πρόσληψη γυναίκας 50 ετών επειδή είναι μεγαλύτερη από αυτόν κατα 20 χρόνια, χωρίς να ελέγξει τα προσόντα της.
Επίσης αδιανότητο είναι να κάνει κάποιος αίτηση έχοντας προσόντα και οι εταιρείες να μη μπαίνουν καν στον κόπο να απαντήσουν για ποιο λόγο δεν ταιριάζει ο υποψήφιος στο δυναμικό της εταιρείας για εργασία. Τι αλλαζονεία ειναι αυτό!
Ιδιαίτερα σήμερα στην Ελλάδα οι άνδρες και γυναίκες πάνω από 55 δεν έχουν σχεδόν καμία ελπίδα να ξαναμπούν στην αγορά εργασίας μετα από μια απόλυση. Και όταν κάνουν προσπάθεια ερωτώνται σύμφωνα με τη χρονική περίοδο των εμπείρων τους πόσο χρονών είναι. Οι υποψήφιοι που είναι πάνω από μια συγκεκριμένη ηλικία ταξινομούνται αυτόματα χωρίς κανείς να έχει αξιολογήσει τα προσόντα τους. Αυτό επιβεβαιώνεται από αρκετούς ανθρώπους από τον τομέα του ανθρώπινου δυναμικού, με δυο από τους οποίους μίλησα.
Κανονικά αυτό απαγορεύεται αλλα γίνεται χωρίς εξαιρέσεις. Αλλα αν σκεφτεί κανείς ότι οι 45 ηδες σήμερα θα εργάζονται μέχρι τα 67, τότε είναι παράξενο, πως και γίνεται αυτό. Οι εταιρείες και βιομηχανίες ξεκαθαρίζουν τα άτομα 15-20 χρόνια πιο πριν!! Αυτογκόλ για την κοινωνία?
Άνοδος της ανεργίας σε άτομα άνω των 50, πτώση της καταναλωτικής δύναμης- δεν γράφω αγοραστικής δύναμης- που είναι αυτοί που έζησαν και την εκτίναξη της ψυχολογικής διαφήμισης και επηρεάζονται πάρα πολύ. Και ποιος ομιλεί για το συνταξιοδοτικό σύστημα για το οποίο όλο και λιγότεροι θα δουλεύουν για να το συντηρούν.
Με αυτή την τάση για νέους μόνο, το συνταξιοδοτικό σύστημα σίγουρα θα σκοντάψει στο άμεσο μέλλον και το γνωρίζουν οι πολιτικοί, αλλα 'σφυρίζουν κλέφτικα', γιατι ειναι δύσκολο να το αντιμετωπίσουν και δεν εχουν τα φόντα οι ίδιοι όπως και έχουμε παρατηρήσει, υποστηριζόμενοι απο τις νεοφιλελεύθερες απόψεις τους. Και αυτή η τάση για νέους βασίζεται όχι σε μακροχρόνιους δεσμους συνεργασίας αλλα σε φτηνά εργατικά χέρια, alias χαμηλούς μισθούς.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι όμως για την
οικονομία σαν τέτοια. Θα εκλείψουν οι εμπειρίες και οι γνώσεις των παλιότερων
καθώς δεν θα μεταφέρονται από αυτούς στους νέους. Ήδη σήμερα ορισμένες εταιρείες-βιομηχανίες
έχουν ανακαλέσει συνταξιοδοτήσεις γιατί οι νέοι δεν τα βγάζουν πέρα σε δύσκολες
καταστάσεις της παραγωγής. Αυτός φαίνεται και απο jobs στο εξωτερικό όπου δουλειές σε Αφρική και Ασία, οι μόνοι που βρίσκονται εκεί ειναι οι νέοι φυσικά γιατι και μονο επειδή οι ηλικιωμένοι ειναι στη διεθνική και διηπειρωτική κινητικότητα τους πλέον πιο δυσκίνητοι.
Φανταστείτε αν αυτή η διάκριση να βασιζόταν σε άλλα κριτήρια, όπως το χρώμα του δέρματος, τη σεξουαλικότητα ή τη θρησκεία, τι θα γινόταν σήμερα.
Μήπως να απαιτηθεί ποσόστωση όπως και με τις γυναίκες,
που πρέπει να γίνει για άτομα άνω των 50 στις εταιρείες εάν πληρούν τις προϋποθέσεις των προσόντων.
Και φυσικά στρατολόγηση με αναφορά στην
ηλικία θα πρέπει να απαγορευτεί.
