STOP
TiSA, Δημοσιοποίηση των εγγράφων διαπραγμάτευσης
Τι πρεσβεύει η TiSA;
TiSA σύμφωνα μετην Αυστραλιανή κυβέρνηση στοχεύει, σε «μία βελτιωμένη πρόσβαση στην αγορά» δηλαδή στο να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις για την διευκόλυνση της πρόσβασης στην εσωτερική αγορά μιας χώρας για ξένες εταιρείες, επιχειρηματικούς ομίλους κλπ.
“New rules on domestic regulation to ensure regulatory settings do not operate as a barrier to trade in services”. Ετσι θα πρέπει να διασφαλίζεται απο το κράτος μια ανενόχλητη είσοδο εταιρειών, εαν θέλουν να ανοίξουν νέες αγορές στη χώρα του. Λίγα είναι γνωστά σχετικά με το συγκεκριμένο περιεχόμενο της υπο διαπραγμάτευση συμφωνίας TISA. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαθαίνοντας λίγο απο τα λάθη της στην διαπραγμάτευση της CETA με τον Καναδά, αποκαλύπτει τουλάχιστον μερικά απο τα θέματα που υπάρχουν στην agenda των διαπραγματεύσεων. Μεταξύ άλλων, θα συναντήσουμε:
- χρηματοοικονομικές υπηρεσίες: τραπεζικός, χρηματοπιστωτικός τομέας,
- δημόσιες υπηρεσίες: νερό, υγεία, εκπαίδευση, ...
- ενέργεια, μεταφορές,
- διεθνής ενοικίαση εργαζομένων.
Ιδιωτικοποίηση - εσαεί
Έχει αποδειχθεί ότι, η ιδιωτικοποίηση ναι μεν αποφέρεται συχνά θετικά για τους μετόχους των εταιρειών , όμως οι πολίτες βιώνουν καταστροφικές καταστάσεις (http://www.theguardian.com/commentisfree/2012/mar/27/when-privatisation-doesnt-work). Σε κάποιες περιπτώσεις, αυτό που συμβαίνει είναι, ότι το κράτος αναγνωρίζει την πίεση προς τους πολίτες του λόγω της ιδιωτικοποίησης των δημοσίων προσφερομένων υπηρεσιών, παρεμβαίνει όμως και οι υπηρεσίες επανέρχονται στα προηγούμενα στάδια της δημόσιας ωφέλειας.
Με την TISA ένα τέτοιο σχέδιο διάσωσης εκ μέρους του κράτους δεν θα είναι πλέον δυνατόν, επειδή οι “Ratchet Clause”(= "ρήτρες αναστολής") διασφαλίζουν, οτι η ιδιωτικοποίηση δεν μπορεί πια να αναιρεθεί.
Για παράδειγμα, το Παρίσι είχε πουλήσει το νερό στις εταιρείες Veolia και Suez το 1985. Στα επόμενα χρόνια η τιμή του νερού αυξήθηκε κατά 265% και συγχρόνως στην διαχείρισης των εταιρείων αυτών εξαφανίστηκε η επιχειρηματική διαφάνεια, αν υπάρχει ακόμα στους μεγάλους επιχειρηματικους ομίλους. Ολα πλέον είχαν γίνει τόσο διαπλεκόμενα που η πόλη του Παρισιού το 2010 αγόρασε πάλι την διαχείριση του νερού αλλα με πολύ υψηλότερο κόστος. Ανάλογες περιπτώσεις υπάρχουν σήμερα στην Πορτογαλία και στο Βερολίνο. Με την ισχύ της συμφωνίας TISA σε τέτοιες περιπτώσεις το κράτος δεν θα έχει ουτε μία πιθανότητα να αποτρέψει μια τέτοια ζημία για τους πολίτες του!
Ιδιωτικοποιημένο μέλλον
H TISA δρά όπως η ΤΤΙΡ και η CETA σύμφωνα με μια – όπως χαρακτηρίζεται- ‘αρνητική λίστα’ ή λίστα εξαιρέσεων. Αυτό σημαίνει ότι, ότι δεν έχει εξαιρεθεί ρητά σε μία λίστα κατάτην διάρκειατων διαπραγματευσεων και στην τελική συμωνία μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί. Αυτή είναι μια αρχή αυτών των συμφωνιών που κρύβει δύο μεγάλους κινδύνους:
·
Τομείς που συνειδητά δεν διαπραγματεύονται και στο τέλος πλήγονται σκόπιμα από τα μέτρα για το «άνοιγμα της αγοράς».
·
Νέα, σε εμάς ακόμα όμως άγνωστα, πεδία ή
τομείς της οικονομιάς, τεχνολογίας etc. απελευθερώνονται χωρίς να μπορεί μετά το
κράτος να ρυθμίσει την αγορά αυτών των πεδίων.
Ποιά διάσταση μπορούν να έχουν αυτά τα νεα πεδία-τομείς,
μπορεί να καταλάβει
κάποιος, π.χ. βλέποντας την ανάπτυξη του Διαδικτύου την
τελευταία δεκαετία και την προσπάθεια που έγινε να περάσουν τις απαιτήσεις των
επιχειρηματικών ομίλων μέσω της συμφωνίας ACTA.
Λόγω της εκτεταμένης σημασίας της συμφωνίας, δεν μπορούν να διαπραγματευτούν και να εφαρμοστούν ολες οι αρχές της στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Παρά το γεγονός ότι όλα τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις της συμφωνίας TISA είναι μέλη του ΠΟΕ, η διαπραγμάτευση πραγματοποιείται έξω από το πλαίσιο του παγκόσμιου οργανισμού. Στην πράξη σημαίνει αυτό, ότι οι διαπραγματεύσεις γίνονται με την εξαίρεση των δημοσιογράφων, των ΜΚΟ και της Κοινωνίας των Πολιτών.
Ποια διάσταση εχει πάρει το απόρρητο της διαπραγματευσης για την TISA μπορείτε να καταλάβετε, απο την απαίτηση των Ηνωμένων Πολιτειών, ότι "για πέντε έτη μετά την έναρξη της ισχύος της συμφωνίας TISA ή μετά την άκαρπη λήξη των διαπραγματεύσεων θα πρέπει να κρατηθούν μυστικά τα κείμενα της διαπραγμάτευσης".