Ο ανθρωπογενής εξαναγκασμός έχει αυξήσει τον κίνδυνο μεγαλύτερων ταξιδιών και βραδύτερων μετακινούμενων μεγάλων συνεχόμενων κυμάτων καύσωνα
Μια ανάλυση όλων των κυμάτων καύσωνα που σημειώθηκαν σε όλο τον κόσμο μεταξύ 1979 και 2020 διαπίστωσε ότι τώρα επιμένουν για 12 ημέρες κατά μέσο όρο σε σύγκριση με 8 ημέρες στην αρχή της μελέτης.
Καθώς ο πλανήτης συνεχίζει να θερμαίνεται, θα παραμείνουν για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, λέει ο Wei Zhang στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Γιούτα. «Με βάση την τάση, θα μπορούσε να διπλασιαστεί σε 16 ημέρες μέχρι περίπου το 2060», λέει.
Η δυσάρεστη πραγματικότητα της ζωής στη Γη μετά την παραβίαση του 1,5°C
Η ομάδα του Zhang διαπίστωσε ότι οι καύσωνες όχι μόνο επιμένουν για πολύ περισσότερο, αλλά γίνονται επίσης πιο συχνοί και κινούνται πιο αργά, πράγμα που σημαίνει ότι συγκεκριμένα μέρη πρέπει να υπομείνουν συνθήκες καύσωνα πιο συχνά και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ενώ οι καύσωνες θεωρούνται συνήθως ως γεγονότα που επηρεάζουν μια περιοχή, η περιοχή που επηρεάζεται από ακραία ζέστη αλλάζει με την πάροδο του χρόνου καθώς κινούνται τα καιρικά συστήματα που είναι υπεύθυνα για τις θερμές συνθήκες.
Η ταχύτητα με την οποία κινούνται οι καύσωνες έχει επιβραδυνθεί από περίπου 340 χιλιόμετρα την ημέρα τη δεκαετία του 1980 σε περίπου 280 χιλιόμετρα την ημέρα τώρα, διαπίστωσε η ομάδα. Επιπλέον, ο ρυθμός επιβράδυνσης επιταχύνεται.
Επειδή οι καύσωνες επιμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ταξιδεύουν περισσότερο παρά τις χαμηλότερες μέσες ταχύτητές τους, με τη συνολική απόσταση να αυξάνεται από περίπου 2500 χιλιόμετρα σε περίπου 3000 χιλιόμετρα. Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζεται μια μεγαλύτερη περιοχή.
Η μελέτη δεν εξέτασε τις αιτίες αυτών των τάσεων. Αλλά η στροφή προς πιο συχνούς, βραδύτερους και μεγαλύτερης διάρκειας καύσωνες καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται θα οδηγήσει σε όλο και πιο καταστροφικές επιπτώσεις στις κοινωνίες και τη φύση, εκτός εάν γίνουν περισσότερα για να αποφευχθεί η περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας, προειδοποιεί η ομάδα.
Οι περισσότερες προηγούμενες μελέτες για τους καύσωνες έχουν εξετάσει συγκεκριμένα μέρη ή περιοχές. Η ομάδα του Zhang είναι μία από τις λίγες που εξετάζουν πώς κινούνται οι καύσωνες με την πάροδο του χρόνου.
Για να γίνει αυτό, η ομάδα χώρισε τον κόσμο σε ένα πλέγμα. Ένα κύμα καύσωνα ορίστηκε ως ένα ή περισσότερα τετράγωνα πλέγματος που έχουν θερμοκρασίες πολύ πάνω από τον μέσο όρο του 1981 έως 2010 - συγκεκριμένα, υψηλότερες από το 95% των θερμοκρασιών εκείνη την περίοδο - για περισσότερο από 3 ημέρες.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι οι καύσωνες τείνουν να κινούνται προς ορισμένες κατευθύνσεις λόγω των συνθηκών που επικρατούν. Για παράδειγμα, στην Αυστραλία υπάρχει έντονη τάση οι καύσωνες να κινούνται προς τα νοτιοανατολικά, ενώ στην Αφρική τείνουν να κινούνται δυτικά.
«Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να βλέπω όλες αυτές τις ιδιότητες των κυμάτων καύσωνα που δεν μπορούν να συλληφθούν όταν συμπιέζουμε τους καύσωνες σε στατική εξέταση», λέει ο Andrea Böhnisch στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian του Μονάχου της Γερμανίας, ο οποίος συμμετείχε σε μία από τις λίγες άλλες μελέτες που εξέτασαν τους καύσωνες ως κινούμενα συστήματα.
Ωστόσο, όταν πρόκειται να καταλάβουμε τι πρέπει να γίνει για να προσαρμοστούμε σε έναν θερμότερο κόσμο, οι περιφερειακές αξιολογήσεις μπορεί να είναι πιο χρήσιμες από τις παγκόσμιες σύμφωνα με τον Böhnisch.
Επισημαίνει επίσης ότι οι αριθμοί, ας πούμε, για την επιμονή του καύσωνα, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το πώς η ομάδα ορίζει ένα κύμα καύσωνα. Με διαφορετικούς ορισμούς, οι συνολικές τάσεις θα παραμείνουν οι ίδιες, αλλά οι αριθμοί θα μπορούσαν να διαφέρουν σημαντικά. «Αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν εξετάζουμε τις ακριβείς αριθμητικές τιμές».
Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι οι τυφώνες κινούνται επίσης πιο αργά, λέει ο David Keellings στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.
«Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα απίστευτα επικίνδυνα γεγονότα θα περάσουν περισσότερο χρόνο σε οποιαδήποτε τοποθεσία και ότι οι επιπτώσεις θα γίνουν περισσότερο αισθητές. Γενικά, όσο περισσότερο ένας πληθυσμός εκτίθεται σε συνθήκες καύσωνα, τόσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό νοσηλείας και θανάτου».
Science Advances DOI: 10.1126/sciadv.adl1598
