Θεσσαλονίκη-Thessaloniki Resilient? : Το κατοικείν, ο κατασκευαστικός τομέας, το πράσινο, η γειτονιά, το κέντρο και η κλιματική αλλαγή

Στην πόλη της Θεσσαλονίκης απαιτείται μια Renaissance της αστικής ανάπτυξης και του κατοικείν. Ειδάλλως θα έχουν οι επόμενοι ίσως το τέλος των Ηomo erectus.

Το κατοικείν, ο κατασκευαστικός τομέας, το πράσινο, η γειτονιά, το κέντρο και η κλιματική αλλαγή

 Με 4 γραφικά και 2 απεικονίσεις  Διάβασμα σε 4 ,5’

Επαναδημοσιέυση 05.07.2023

 

Το παρακάτω κείμενο δεν είναι ούτε οικολογικό, ούτε εναλλακτικό και αντιδραστικό και ούτε κείμενο με παιδαγωγικό χαρακτήρα και υψωμένο το δάχτυλο. Είναι προσανατολισμένο στο τι  θα μπορούσε ίσως να κάνει πιο ευχάριστο το μελλοντικό αστικό κατοικείν για τον δημότη εξ’ αιτίας της ήδη εμφανιζόμενης κλιματικής αλλαγής, με ευθύνη συνδιαβούλευσης και σύμπραξης και του δημότη.

«Το θανατηφόρο Τρίο» στις θάλασσες.

Πριν προχωρήσουμε, σκεφτήκαμε ότι επειδή αναφερόμαστε σε κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις του άνθρακα επί του κλίματος στη γαία και στις πόλεις συγκεκριμένα και γενικώτερα επειδή τέτοιες πληροφορίες έρχονται ακατέργαστες και συγκεχυμένες στον άνθρωπο,  καλό θα ήταν να αναφερθούμε πολύ σύντομα σε αυτό που ακούμε συνέχεια όσο αφορά τον άνθρακα και τα αέρια του θερμοκηπίου και πως διαταράσσεται ο φυσικός κύκλος του άνθρακα που είναι δισεκατομμυρίων ετών. Η παρακάτω αποτύπωση του κύκλου του μας δείχνει, ότι ο κύκλος του φυσικού άνθρακα περιγράφει την ανταλλαγή άνθρακα (C) μεταξύ της ατμόσφαιρας και των διαφόρων φυτών σε έδαφος και ωκεανούς. Ωστόσο, αυτό το ισοζύγιο του άνθρακα διαταράσσεται όλο και περισσότερο.

Η καύση ορυκτών καυσίμων όπως το κάρβουνο, ο λιγνίτης και το πετρέλαιο καθώς και η λειτουργία  των βιομηχανικών εγκαταστάσεων, η παραγωγή τσιμέντου για τις κατασκευές στο αστικό περιβάλλον, η αποψίλωση των δασών ή η υπερεκμετάλλευση  με εντατικό τρόπο  της γης, απελευθερώνουν όλο και περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα (CO₂).

Αν μας πει κάποιος μα η ατμόσφαιρα είναι μακριά δεν το βλέπουμε δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε με το λίγο μυαλό που χρησιμοποιούμε, ας πάρουμε τότε τους ωκεανούς και τις θάλασσες που είναι δίπλα μας και που καλύπτουν το 70,7% της επιφάνειας της γαίας: Το διοξείδιο του άνθρακα έχει τρεις θανατηφόρες επιπτώσεις στη ζωή της θάλασσας, εξηγεί ο καθηγητής Pörtner (AWI). 

Πρώτον, στα περισσότερα θαλάσσια οικοσυστήματα, υπάρχει μια τάση να θερμαίνονται αρκετά παραπάνω, ειδικά τα ανώτερα στρώματα του νερού. Καθώς το ανώτερο στρώμα θερμαίνεται, διαστέλλεται και αποκτά διαφορετική πυκνότητα από το παρακάτω. Αυτή η διαφορά πυκνότητας οδηγεί σε μια αυξανόμενη διαστρωμάτωση των θαλασσών. Αυτό απαιτεί λιγότερη ανταλλαγή αερίων και θρεπτικών συστατικών μεταξύ των στρωμάτων νερού. Έτσι συγκεντρώνεται μεταξύ αυτών των δυο στρωμάτων οργανικό υλικό, τα μικρόβια αρχίζουν και το αποδομούν, καταναλώνουν οξυγόνο κατά την αποδόμηση  και απελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα, και ακριβώς όπως εμείς φτωχοποιούμαστε από διάφορές οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, έτσι και οι θάλασσες φτωχοποιούνται από οξυγόνο. Δεν υπάρχει καμία διαφορά.

Και βεβαίως υπήρχαν τέτοια στρώματα πάντα στις θάλασσες και ωκεανούς αλλά με την αύξηση της θερμοκρασίας επεκτείνονται τα στρώματα αυτά στις θάλασσες και περισσότερο στα αβαθή νερά. Αυτό το βλέπομε και στη θάλασσα πλησίον μας, στη Promenade της Θεσσαλονίκης το καλοκαίρι κα νωρίς το φθινόπωρο και όταν μεταχρωματίζεται το νερό της θάλασσας και διαχέεται μια ενοχλητική οσμή.

Εάν δεν είναι δυνατόν να μειωθούν σημαντικά οι παγκόσμιες εκπομπές CO2, οι θαλάσσιοι βιολόγοι και ωκεανογράφοι αναμένουν σοβαρές ζημιές στο θαλάσσιο περιβάλλον. Οι ωκεανοί δεσμεύουν περισσότερο από το 25% του διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνεται στον αέρα απο ανθρωπογενείς πηγές  κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο. Χωρίς αυτή τη φυσική δεξαμενή, η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στον αέρα θα ήταν πολύ υψηλότερη σήμερα.  Αλλά ακόμη και οι ωκεανοί δεν μπορούν χωρίς συνέπειες να αποθηκεύσουν απεριόριστες ποσότητες άνθρακα. Όπως όλα τα αέρια, το διοξείδιο του άνθρακα διαλύεται στο νερό, αλλά σε αντίθεση με τα περισσότερα αέρια αντιδρά σε ανθρακικό οξύ. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται επίσης όξυνση των ωκεανών.

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε ένα προς ένα στα μειονεκτήματα αυτής της εξέλιξης στη διατροφική αλυσίδα του ανθρώπου και στο οικοσύστημα των ωκεανών.

«Το θανατηφόρο Τρίο στις πόλεις»              
Βλέπουμε λοιπόν ότι βρισκόμαστε σε ένα κλειστό περιβάλλον, κάτι που δεν έχουν συνειδητοποιήσει οι περισσότεροι. Θεωρούμε ότι όλα όσα ρυπογόνα παράγωγα προέρχονται από εμάς  φεύγουν κάπου στο σύμπαν, εξαφανίζονται. Εάν προσπαθήσουμε να συλλάβουμε τις πηγές υποβάθμισης της καθημερινής διαβίωσης και να τις διαχειριστούμε, θα κατανοήσουμε πως λειτουργεί και το αστικό οικοσύστημα. Ακριβώς όπως και οι ωκεανοί:

·        Υπερθέρμανση του αστικού κλίματος,

·        φτωχοποίηση της αστικής ατμόσφαιρας από οξυγόνο και

·         υπερσυγκέντρωση CO₂, NO_x, SO_x και ΠΑΥ(πολυαρωματικών υδρογονανθράκων) και micro-σκόνης

H έννοια για τον αστικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και την προστασία του περιβάλλοντος έχουν πλέον κοινό παρονομαστή.

Πώς πρέπει να οικοδομήσουμε για να προστατεύσουμε τις πόλεις μας από την κλιματική αλλαγή στο μέλλον; Και τι πρέπει να συμβεί για να γίνει το κατοικείν πάλι ανταγωνίσιμο προϊόν και βεβαίως προσιτό και πάλι στις πόλεις, βλέπε AirBnb ή «unFairBnb» [όρος του corporate europe]. Τα παραπάνω δεν ακυρώνουν την ανάγκη μιας επαρκούς και σε βάση αμοιβαιότητας και όχι όπως κυνηγιέται ακόμα μιας υπερβολικής διαβίωσης για την αποφυγή χειρότερων όσο αφορά την κλιματική αλλαγή.

Εκτός από τις υποδομές, την κινητικότητα και τον ενεργειακό εφοδιασμό, το αστικό κλίμα είναι ένα από τα βασικά ζητήματα για τη μελλοντική αστική ανάπτυξη.

Η επαρκής αστική ανάπτυξη και όχι η υπερβολική, η αναγέννηση του αστικού κέντρου σαν χώρος του κατοικείν και όχι μόνο η εκμετάλλευσή του από την πλευρά της εμπορικότητάς του, γίνονται όλο και περισσότερο μια σημαντική απαίτηση απέναντι στους αστικούς σχεδιαστές και πολεοδόμους.

Προπάντων όμως και η πλήρης ορθολογική και μόνο, επιλογή του ανθρωπίνου δυναμικού που θα ασχοληθεί με την πόλη στο Δήμο σαν εκπρόσωποι, είναι οι αναγκαίες πλέον- αν δεν είναι αργά-  προϋποθέσεις για μια αειφόρο αστική ανάπτυξη για όλους τους Δημότες και όχι, μόνο για μια κοινωνική τάξη, την μεσοαστική.  Αλλά για όλες της κοινωνικές, ηλικιακές ομάδες και δημοτικά διαμερίσματα.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Βλέπε περίοδο Μπουτάρη, που όλοι – οι περισσότεροι-  οι της τέχνης και του πολιτισμού τον είχαν Θεό επειδή προωθούσε πολιτιστικά δρώμενα  -όχι τη δημιουργία πολιτισμού, απλά εκδηλώσεις, tiuttytainments. Ακόμα και άτομα που δεν διαμένουν στην Θεσσαλονίκη τον ονομάζουν ξεκάθαρα “persona” και συμπληρώνουν, του πολιτισμού.  Μερικά Festival pour la festival pour la Bourgoise, για την ελίτ, για τη διανόηση,  και όλα τα άλλα για το κοσμάκη από φεστιβάλ κολοκύθας μέχρι φεστιβάλ χαρταετού. Αλλά και τα λεγόμενα της Αντιδημάρχου από το καλοκαίρι 2017 όταν μάλωναν μέσα στην αίθουσα για το τρόπο ανάθεσης αναφορικά με τα Δημήτρια, δεν είναι μη άξια αναφοράς λόγου: «Και εγώ δεν θα μειώσω την ποιότητα του φεστιβάλ [- έλεγε τη λέξη φεστιβάλ και φούσκωνε σαν παγώνι χωρίς ουρά-] για να έρθει περισσότερος κόσμος στις εκδηλώσεις μας». Πολιτισμικός πουριτανισμός αμιγώς, ala νέο-εκσυγχρονιστικό κίνημα. Τι έκανες επι «ΚΚΚΑΣΟΡ» (Χαραλαμπίδης) -παλαιότερα-μαμά?

Κάποια στιγμή στο μέλλον εάν υπάρξει ιστορική τεκμηρίωση ευθυνών για μερική ή σχεδόν ολική υποβάθμιση και απαξίωση του ανθρώπινου πολιτισμού από ιστορικούς και αρχαιολόγους, ένα σενάριο θα μπορέσει να αναφέρεται στο ότι ο ανθρωπόκαινος δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί αρκετά γρήγορα στις μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες, που ο ίδιος επέφερε σχεδόν σε χρόνο d.t  σε σχέση με το χρόνο ύπαρξης του γαλαξία μας, όχι του σύμπαντος. Ο Ανθρωπόκαινος άντεξε μόνο 10 γενιές ανθρώπων θα αναφέρεται «εις τας γραφάς».  

Ακριβώς αυτό συνέβει  και με τον Homo Erectus, που κάποιοι ερευνητές υποπτεύονται ότι «δεν είχε προσπαθήσει ιδιαίτερα ‘για να προσαρμόσει τη ζωή του στις μεταβαλλόμενες συνθήκες’ ", όπως ισχυρίζεται ο Ceri Shipton από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ANU). Ο Homo Erectus είχε μια "στρατηγική ελάχιστης προσπάθειας"[1]η οποία συμπληρωνόταν από μια συντηρητική κοινωνικοποίηση. Κάτι συγγενές βιώνομε σήμερα τώρα και 25 χρόνια  πλέον με τον νεοφιλελευθερισμό.

Μήπως λοιπόν θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις σημερινές πολιτικές  της ελάχιστης προσπάθειας από πλευράς διοικούντων και διαχειριστών -που διαφαίνονται σε πάρα πολλούς τομείς και που απευθύνονται στο 80-85% τους πληθυσμού-  αλλά και από πλευράς πολιτών καθώς νοιώθουν εξ αρχής απαξιωμένοι με την πολιτική της μιμόζας πλέον και να βρούμε εναλλακτικούς δρόμους  ”να ανέβουμε στο βουνό για να βρεθούμε στο τόπο που υπάρχουν οι κατάλληλες πέτρες για την κατασκευή των εργαλείων μας που χρησιμοποιούμε στη καθημερινότητά μας με σκοπό της διαβίωση μας”. Είμαστε ήδη σε επίπεδο επιβίωσης, και όχι διαβίωσης πλέον, πάρα πολλοί άνθρωποι σε σχέση ακόμα και με τα χρόνια του ’80.  Διότι εάν περιμένουμε να φτιάχνουμε τα εργαλεία μας μόνο από τις πέτρες που θα κυλήσουν από  το βουνό,  και δεν γνωρίζουμε άλλο δρόμο να βρούμε τους πόρους κάποια στιγμή θα σταματήσουν να κυλούν οι πολύτιμες πέτρες που χρειαζόμαστε για τη διαβίωσή, όλων και του 10 και του 90%. Τότε θα είναι αργά να διερευνήσουμε άλλους δρόμους που οδηγούν στους αναγκαίους πόρους.

Υπάρχουσες δομές και υλικά στη πόλη τα κρατάμε αντί να τα καταστρέψουμε.

Τομέας κατασκευών να μετονομασθεί σε τομέα κατοικείν και διαβίωσης και να λειτουργεί σαν τέτοιος. Ο τομέας αυτός διεθνώς καταναλώνει περίπου το 50% των πόρων, περίπου το 40% της κατανάλωσης ενέργειας, παράγει περίπου το 40% των εκπομπών ρυπογόνων αερίων, σφραγίζει περίπου το 70% του εδάφους και δημιουργεί περίπου 50% των αποβλήτων. Σε εθνικό επίπεδο, ο τομέας των κατασκευών αντιπροσωπεύει μέχρι και το μερίδιο 48% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας και  περίπου 18% της CO₂ έκλυσης.

Ως εκ τούτου, ο κατασκευαστικός τομέας αποτελεί βασικό τομέα για την εθνική και αν μη τι άλλο και τη διεθνή περιβαλλοντική πολιτική σε αστικό επίπεδο. Τόσο για να επιτευχθούν οι στόχοι της προστασίας του κλίματος, όσο και της αειφόρου ενεργειακής εξασφάλισης όπως και η ιδανική αποδοτικότητα των πόρων,  πρέπει  να γίνουν κάποια βήματα στον τομέα των κατασκευών και που είναι απαραίτητα. Ταυτόχρονα, ο κατασκευαστικός κλάδος παγκοσμίως αντιπροσωπεύει θέσεις εργασίας και δημιουργία οικονομικής υπεραξίας. Ο κατασκευαστικός κλάδος συνδέεται στενά με άλλους οικονομικούς και περιβαλλοντικούς κλάδους. Αυτό είναι που τους καθιστά τόσο σημαντικούς όσο και σχετικά με την ευθύνη τους.

Το κτίριο είναι αποτέλεσμα οικοδομικής δραστηριότητας και ταυτότητας. Τα  προϊόντα που χρησιμοποιούνται είναι των οικοτόπων μας. Γι’ αυτό τα υπάρχοντα δομικά υλικά δεν πετάγονται. Πλέον υπάρχει δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης και σε αυτά. Η παραγωγή τσιμέντου, π.χ. για συγκεκριμένη χρήση προκαλεί περίπου το 5% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα των βιομηχανικών και διεργασιών καύσης.

Το καθήκον των αστικών σχεδιαστών και πολεοδόμων δεν είναι πλέον αυτό που ήταν τα χρόνια του ’60 μέχρι και ’80. Σήμερα σηκώνουν ένα πολύ μεγάλο βάρος στη πλάτη τους για την επικείμενη διάσωση ή κατάρρευση του αστικού τοπίου και αστικής διαβίωσης και της συνέχισης ύπαρξης του δημόσιου χώρου. Πριν καν σχεδιάσουν «επι χάρτου» θα πρέπει να αναρωτηθούν, ποια πρέπει να είναι η συμβολή τους για την προστασία του αστικού περιβάλλοντος και την αποδοτικότητα των πόρων; Ποια είναι τα εναλλακτικά υλικά, με ποια έξυπνη τεχνολογία κατασκευής και ολιστικής  αστικής ανάπτυξης αναφορικά με τις διαφορετικές απαιτήσεις των πόρων του πλανήτη μπορούν να εφαρμοστούν για τη δόμηση με ποιο οικολογικό τρόπο; Και τέλος πώς μπορεί η κατασκευαστικός τομέας να  συμβάλλει στην επίτευξη των στόχων, των στόχων μιας ολιστικής αειφόρου ανάπτυξης.

Σκούρο πράσινο αντί ανθρακί ή μαύρο                  Οι πόλεις έχουν 5-8 βαθμούς υψηλότερες θερμοκρασίες από ότι η ύπαιθρος  γύρω τους, διότι στις πόλεις έχει «σφραγιστεί» πολύ χώρος με δόμηση από τσιμέντο, μπετόν κλπ. και φυσικά δεν είχαν προβλέψει- βλέπε Θεσσαλονίκη – τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που ισχύουν – βλέπε Θεσσαλονίκη- να αφήσουν κανάλια εξαερισμού στις πόλεις – βλέπε Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται νησίδες ζέστης που συσσωρεύουν τη ζέστη στον αστικό χώρο. Από την άλλη Ο Δήμος Θεσσαλονίκης θεωρεί κάτι καινοτόμο το να δημιουργήσει «οάσεις ψύξης» - ιδιαίτερα για τους επισκέπτες, μέσω των λεγόμενων βιοκλιματικών κατασκευαστικών και σχεδιαστικών εργαλείων  που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια(δηλαδή επιπλέον έκλυση CO₂) και έτσι  αντιμετωπίζει- βλέπε Θεσσαλονίκη πλατεία Χρηματιστηρίου, τις ημέρες του καύσωνα. O φτωχός στη Κάτω Τούμπα στην 25^η Μαρτίου στη Χαλκιδικής, στη Μπότσαρη π.χ. καίγεται.

Το πράσινο στη πόλη αντί να συντηρείται, δεν αναφερόμαστε σε πολλαπλασιασμό του πρασίνου γιατί αυτό είναι πολύ μακριά, μειώνεται. Η πόλη ο δήμος καλά θα κάνει λόγω των επερχόμενων κλιματολογικών συνθηκών να έχει υπό έλεγχο το τομέα πρασίνου και όχι να τον αναθέτει σε ιδιώτες(idiots) εργολάβους που δεν έχουν καν τη νόηση να κατανοήσουν τι θα πει κλιματική αλλαγή και δημόσιος χώρος. Οι πράσινες επιφάνειες δεν ψύχουν μόνο το αστικό κλίμα αλλά δεσμεύουν και πολύ μικρής διαμέτρου σκόνη.

Έξυπνη πόλη.Wow η πόλη είναι μπροστά!  Ο έξυπνος αστικός σχεδιαστής  και η πολιτική μιας έξυπνης πόλης  μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής σε μια πόλη. Η έξυπνη πόλη  δεν είναι ψηφιοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών στη δημόσια σφαίρα και χώρο , δεν είναι οι LED ράβδοι στις ράμπες των σημάτων  όπως στη Μητροπόλεως για να δείξουμε ότι είμαστε μπροστά. Και εν πάση περιπτώσει εάν ήταν τεράστια η απόσταση μέχρι το απέναντι πεζοδρόμιο να το δεχτούμε για λόγους ασφάλειας οκ, αλλά στα 8 μέτρα να βάζεις τέτοια υποδομή? Όχι, τα (ναι ουδέτερο πλέον)  mobile zombies χαίρονται καθώς δεν θα χρειάζεται να σηκώνουν τα μάτια τους από το κινητό.  Ο εκσυγχρονισμός ορισμένων Δήμων όπως αυτός της Θεσσαλονίκης δεν προσανατολίζεται στον άνθρωπο που συνέχεια λένε οι Illuminati^[2], αλλά στην τεχνολογία που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος και σε life style ελκυστικότητα.  Μέγα λάθος.

Εκτός αυτού τα προβλήματα υγείας που θα έχουν να αντιμετωπίσουν ηλικιωμένοι και ευαίσθητοι άνθρωποι στα μέσα του καλοκαιριού, αλλά και οι κοινωνικά ευαίσθητοι θα είναι τεράστια από τις υψηλές θερμοκρασίες. Δεν είναι μόνο η άνοδος της στάθμης της θάλασσας το σύμπτωμα της κλιματικής αλλαγής. Δεν θα γλυτώσουμε πηγαίνοντας κάπου ενδοτέρα στη χώρα. Αλλά δεν συνεισφέρουμε και στο έπακρο εάν καταναλώνουμε πάλι τον καφέ μας στο δρόμο μέσα σε κούπες που αποδομούνται, καθώς και γι’ αυτό χρειάζεται η παραγωγική διαδικασία ενεργειακούς πόρους. Το ζητούμενο είναι να σταματήσουμε να πίνουμε τον καφέ στο δρόμο περπατώντας ή οδηγώντας μηχανάκι ή αυτοκίνητο.

Πριν καούμε βλέπουμε πως θα προστατευτούμε στον να μην έρθει μια τέτοια στιγμή, αφού η διεθνής πολιτική σκηνή δεν συντάσσεται πίσω από τα ψηφίσματα του Παρισιού. Ήδη είμαστε όχι 1,5 βαθμούς πίσω από την προβιομηχανική εποχή αλλά 1,8 βαθμού πάνω. Στην Ελλάδα  4 βαθμούς πάνω, βεβαίως, βεβαίως! Ίσως να πρέπει να ξεκινήσει μια υιοθέτηση δένδρων και με αυτό να αναγεννηθεί και ο τομέας πρασίνου της πόλης και να σταματήσουν οι «καταραμένοι» εργολάβοι. Δεν είναι πανάκια οι εργολάβοι. Πρέπει αυτό το ελάχιστο από τις μέχρι σήμερα εμπειρίες να το κατανοήσουν οι Illuminati των Δήμων. Η πόλη της Έσσης φυτεύει ετησίως 850 δένδρα στους δρόμους και έτσι προσπαθεί να οχυρωθεί εν μέρει απέναντι στην κλιματική αλλαγή απέναντι στις νέες γενιές,  μειώνοντας έτσι τη θερμοκρασία στον αστικό χώρο κατά 4-5 βαθμούς. Εδώ?

Συνδρομή Δημοτών. Οι δημότες να συνδράμουν στο πράσινο εάν ο Δήμος τους καλέσει και δεν τους απαξιώσει πάλι. Να τους ανταμείψει με διάφορες μορφές, να τους δείξει ότι το εκτιμά αυτό που κάνουν. Πότε θα το κατανοήσουν  οι Illuminati.

Τι μπορεί ο Δημότης να κάνει για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των δέντρων του δρόμου;

·        χαλαρώστε το χώμα γύρω από το κορμό,

·        σε μεγαλύτερες περιόδους ξηρασίας ρίξτε μερικούς κουβάδες  καθαρού νερού,

·        τα αυτοκίνητα πρέπει να πλένονται μόνο στους καθορισμένους σταθμούς πλυσίματος (βενζινάδικα ή πλυντήρια αυτοκινήτων) όχι σε πεζοδρόμια και δίπλα σε δένδρα με υλικά που εμπεριέχουν φωσφορικά άλατα π.χ.,

·        μη χρησιμοποιείτε αλάτι σε περίπτωση πάγου αλλά μόνο άμμο,

·        κρατήστε μακριά τα σκυλιά από τα δέντρα αν είναι δυνατόν να μην ουρούν,

·        μη παρκάρετε στο χώρο του δέντρου, και να το λέτε και σε άλλους οδηγούς σχετικά με τη συμπεριφορά τους ,

·        αναφέρετε τη ζημιά στο φλοιό καθώς και άλλες σοβαρές βλάβες στα οδικά δέντρα στο προσωπικό της φροντίδας των δένδρων ... Εδώ να γελάσουμε ή να απαιτήσουμε να υπάρξει μια τέτοια υπηρεσία.

Κομμένα δένδρα. Εάν καταστηματάρχες -σε κομμένα δένδρα ουκ ολίγα στη πόλη της Θεσσαλονίκης - προσπαθούν με τον ακόλουθο τρόπο(βλέπε δίπλα) να βελτιώσουν την αισθητική του πεζοδρομίου, μην έρχεται ο Δήμος και τους κάνει την γελοία παρατήρηση αν έχουν πάρει άδεια να το κάνουν. Την αυστηρότητα  πρώτα στους εαυτούς μας να εξαντλούμε και μετά  στους άλλους.

Στην αρχή της Μπότσαρη αριστερά όπως εισέρχεται κάποιος από την Β. Όλγας, στο πρώτο τετράγωνο από 10 δένδρα έχουν μείνει 3!!!! Αυτή είναι η δημοτική πολιτική. Οι καταστηματάρχες προσπαθούν να αναβαθμίσουν τουλάχιστον την αισθητική του πεζοδρομίου και οι Illuminati,… ευελπιστούν μήπως και βγει κανένας νέος βλαστός από το κομμένο δένδρο , ή τι περιμένουν… ?

 

Η κατάσταση διορθώθηκε με νέες δενδροφυτεύσεις τον Ιανουάριο του 2021. Πόσα από όλα τα δενδρα που φυτευθησαν στη Θεσσαλονίκη εχουνε επιβιώσει μέχρι σήμερα υπολογ'ίζεται μόνο στο 25-30% ανάογα την περιοχή.

Το κέντρο πάλι κατοικήσιμο.  Η αποστολή του κέντρου σαν «πράκτωρ 007 – το εμπορικό ελιξίριο…» θεωρείται ότι έχει λήξει παρατηρώντας την εξέλιξη του πυρήνα πολλών πόλεων, που εγκαταλείπεται και σαν κατοικία και ερημώνεται ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες. Ας δούμε και τη Θεσσαλονίκη σε αυτό το πλαίσιο. Μια ανοικτή κοινωνία δεν χρειάζεται ούτε εμπορικά ούτε πολιτισμικά ούτε και ghetto διαβαθμισμένου ποιοτικού χαρακτήρα του κατοικείν. Και εάν για οποιασδήποτε λόγο μια τέτοια διαβάθμιση δεν είναι δυνατόν να αποφευχθεί, τότε μπορεί  η μειονεκτική θέση ενός διαμερίσματος ή γειτονιάς όσο αφορά την εμπορικότητα να εξισωθεί με μια αναβαθμισμένη ποιότητα του κατοικείν, ή η μειονεκτική θέση μιας γειτονιάς όσο αφορά τα πολιτισμικά να ισοσκελισθεί με την εμπορικότητα και ποιοτικά αναβάθμιση του κατοικείν, ή με την αναβάθμιση του με αστικό πράσινο και εξειδικευμένες χειροτεχνικές τέχνες. Σαν παραδείγματα αναφέρονται όλα αυτά, προς κατανόηση της αναγέννησης του εμπορικού κέντρου, όχι πλέον εμπορικά αλλά με χαρακτηριστικά του κατοικείν.

Τετράγωνα οάσεων. Το κέντρο με την έντονη κυκλοφορία, τους ρυπογόνους παράγοντες μετακίνησης πολιτών (καυσαέρια θόρυβος, ταλαντώσεις) χρειάζεται κατά τη διάρκεια της ημέρας τετράγωνα οάσεων από αυτούς τους αρνητικούς παράγοντες, τόσο για τους λίγους ακόμα που κατοικούν ακόμα στο κέντρο όσο και για τους εργαζόμενους και επισκέπτες. Πολλοί ηλικιωμένοι μένουν ακόμα στο κέντρο. Ιδιαίτερα με την ήδη αφιχθείσα κλιματική αλλαγή, που δεν γνωρίζουμε με  τι mutations θα εξελιχθεί και στα δικά μας γεωγραφικά πλάτη τις επόμενες δεκαετίες, το πράσινο θα είναι μια οχύρωση απέναντι στην αύξηση της θερμοκρασίας και στους καύσωνες. 5-8 βαθμούς C μειώνεται η θερμοκρασία σε ένα από μπετόν άσφαλτο και δόμηση  σφραγισμένο έδαφος εάν υπάρξουν αρκετά δένδρα. Τι περιμένουν αναρωτιόμαστε, τι περιμένουν, δεν το γνωρίζουν ή το θεωρούν ελάσσονος σημασίας για το αστικό περιβάλλον ή δεν είναι στα πλαίσια της έξυπνης ανάπτυξης που νομίζουν αυτοί οι Illuminati ότι «την έχουν», την διατυμπανίζουν. Δημιουργούν χώρο αποκατάστασης στη νέα παραλία και η πόλη βρωμάει από παντού σε κάθε γωνία της σε κάθε γειτονιά της. Η αποκατάσταση εξουδετερώνεται αμέσως από άλλους αρνητικούς παράγοντες για την υγεία του ανθρώπου και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Πράσινο-AirBnb-MMM.Η Θεσσαλονίκη έχει και ένα πλεονέκτημα. Χωρικά συνορεύει η πόλη με το Λιμάνι, μέρος του οποίου σε συνεργασία με τον ΟΛΘ θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πυρήνα ποιοτικής διαβίωσης κάτοικων του κέντρου, χωρίς αυτοκίνητα, μόνο με ΜΜΜ μόνο ηλεκτρικά ή αερίου ή τρόλεϊ, ποδήλατα παντός είδους και πράσινο, πράσινο πράσινο. Το αναφέρομε αυτό επειδή υπάρχει μια μικρή αισθητή ιδέα, ότι οι Έλληνες δεν έχουν σχέση και πολύ με το πράσινο. Και ας το προσέξουμε αυτό, μη κάνουμε την προσπάθεια για ένα τέτοιο πιλοτικό χώρο διαβίωσης και στο τέλος κατοικούν- λόγω ύψους ενοικίων-  εκεί είτε επισκέπτες του AirBnb, καλοφτιαγμένοι συνταξιούχοι είτε εισοδηματίες αναβαθμίζοντας έτσι το life style τους. Και όμως μερικές κοινωνικές κατοικίες να κατασκευαζόταν θα μπορούσε ο Δήμος να ξεκινήσει κάτι από την αρχή με ηθική πολιτική και περιβαλλοντική αγωγή απέναντι στους Δημότες που θα έμεναν εκεί.

Σε δεύτερη μοίρα έρχεται το ότι η πόλη μαζί με τον ΟΛΘ με σύμπραξη και της κεντρικής κυβέρνησης θα πρέπει να ανακατέψουν μια τράπουλα που είναι σήμερα έρμεο των ιδιοκτητών ακινήτων(ολιγοπώλιο), ιδιωτών επενδυτών και του επερχόμενου θανατηφόρου ιού στην αγορά της κατοικίας, μια από τις big five εταιρείες, την AirBnb. Κάποια στιγμή είναι αναπόφευκτο να γίνει μια τέτοια παρέμβαση, αν δεν θέλει ο Δήμος σε 2-5 χρόνια να έχει δημότες να μένουν στους δρόμους επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο τους και η κεντρική κυβέρνηση δεν έχει βρει τρόπο να ελέγξει τις παράνομες πραγματικά μαύρες δραστηριότητες αισχροκέρδειας των  ιδιοκτητών ακινήτων ιδιωτών επενδυτών και AirBnb. Αυτό συμβαίνει ήδη τόσο σε Ευρώπη όσο και σε Αμερική. Και εδώ έχουμε και την πίεση προς το μαύρο χρήμα, του οποίου τις πηγές η κεντρική εξουσία δεν μπορεί να ελέγξει.

Γειτονιές το ελιξίριο της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης. Οι γειτονιές να ανθίσουν με παιδιά και παραστάσεις επικοινωνίας στο δημόσιο χώρο τους. Δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να κατέβουν στη Promenade της Θεσσαλονίκης- το στολίδι όπως το λένε, -αν και του έχουν ξεκολλήσει δυο-τρία διαμαντάκια-  και να χαρούν τη βόλτα τους και την θέα της θάλασσας. Δώστε τους άλλες εναλλακτικές στις γειτονιές. Η κοινωνία δεν συστήνεται μόνο από νέους, νεαρά ζευγάρια με παιδιά και ευκατάστατους συνταξιούχους και εισοδηματίες. Υπάρχουν και άλλες κοινωνικές ομάδες που πρέπει να τυγχάνουν της ιδιαίτερα δικής τους αστικής πολιτικής φροντίδας και διασκέδασης!

Κλείστε οικοδομικά τετράγωνα και δημιουργείστε οάσεις ησυχίας πρασίνου, και χώρους δημόσιων παραστάσεων φυτέψτε δένδρα,  όχι μονοετή φυτά. Δώστε τα τους κατοίκους να τα περιποιούνται όσοι θέλουν και μπορούν,   και αφήστε τους να αναπνεύσουν λίγο καθαρότερου αέρα.  Πείτε τους ότι δεν το κάνετε μόνο για τους σημερινούς κατοίκους αλλά για τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους που δεν θα έχουν σκιά σε 10 χρόνια στο καύσωνα του καλοκαιριού. Αυτός νομίζουμε ότι θα τους ευαισθητοποιήσει λίγο ή πολύ. Αλλά όλα αυτά κάντε τα με συμμετοχική διαβούλευση στις γειτονιές όσο και να κοστίσει η προετοιμασία της. Όχι πήραμε απόφαση να κάνουμε και το αναρτούμε στο διαδίκτυο και τέλειωσε.

Να σκεφτόμαστε  πλέον και τους άλλους, όχι μόνο τη κάστα μας και αυτούς που μπορούν a priori να ξεσκάσουν μπαίνοντας στο SUV τους και να πάνε στη Promenade, ή αυτούς τους επισκέπτες μόνο που αφήνουν τα «ευρώ» στο κέντρο. Έχετε παρατηρήσει συμπεριφορές επισκεπτών όσο αφορά την οικολογική τους συνείδηση. Ας σταματήσουν κάποιοι Illuminati να παρακολουθήσουν τι κάνουν οι τόσο σημαντικοί επισκέπτες στη πόλη της Θεσσαλονίκης. Μα τόσο άγνοια πλέον ή τόσο στρουθοκαμηλισμός.

Ποδηλατόδρομοι.Θέμα μετακίνησης? Κατασκευάστε σχεδιάστε επι των υπαρχόντων δρόμων ποδηλατόδρομους στα τετράγωνα και στις γειτονιές με ταχύτητα οχημάτων(αυτοκινήτων)20km/h, θα το πηγαίναμε πολύ μακρύτερα με όριο ταχύτητας 18km/h για να καταφέρουμε το 20km/h.

Δεν έχετε το κουράγιο γιατί θα αντιδράσει το εκλογικό σώμα ή αν όχι όλο τουλάχιστον αυτοί που σας εξέλεξαν. Αναλάβετε τη ευθύνη να διαπαιδαγωγήσετε τον δημότη και πολίτη αλλά  και τον ξένο επισκέπτη. Αυτή είναι η ευθύνη σας σαν λειτουργικοί υπηρέτες της ΤΑ. Πάντως η παρουσίαση των ΔΣ  σε διάφορα ΔΣ είναι τραγική έως και γελοία, τουλάχιστον για νοήμονες ανθρώπους. Θέλει πολύ δουλεία ακόμα για να δουν οι Illumnati πέρα του “μικρ(ού) δάχτυλ(ου) της Ολυμπιάδος”.

---

[1]http://chl.anu.edu.au/news-events/news/1005/laziness-helped-lead-extinction-homo-erectus. Τελευταία πρόσβαση μου 16/8/2018

^{[2] Οι πεφωτισμένοι των Δήμων, προπάντων οι Αντιδήμαρχοι που νομίζουν ότι τα κατέχουν όλα τα θεματικά αντικείμενα στης ΤΑ και ιδιαίτερα της αστικής ανάπτυξης επειδή είναι μηχανικοί ή αρχιτέκτονες. Οι  “Illuminati”των τεχνικών έργων.}