Οι περιβαλλοντικές ορμόνες-Το ΙQ μειώνεται από την γέννησή μας και αυξάνεται ο αυτισμός στις δυτικές χώρες
1 στα 68 παιδιά των Αμερικανών έχουν συμπτώματα αυτισμού πλέον-σε 10 χρόνια 600% αύξηση! O Κρετινισμός στο προσκήνιο αλλά σήμερα στην Δυτική Ευρώπη. Οι γονείς να προσέχουν από τι υλικά είναι τα ενδύματα των μωρών και παιδιών, δεν επιτρέπεται να έχουν μέσα πλαστικοποιητές.
Οι επιστήμονες διακρίνουν μεταξύ των ορμονών οργανισμού μας και των περιβαλλοντικών ορμονών. Οι τελευταίες δεν είναι ορμόνες με την αληθινή έννοια, αλλά μόρια που συμπεριφέρονται σαν ορμόνες. Αυτές οι αποκαλούμενες ξενό-ορμόνες ή ακόμη και ενδοκρινικοί διαταρακτές εμφανίζονται σχεδόν παντού στο περιβάλλον.
Τι είναι οι περιβαλλοντικές ορμόνες;
Βρίσκονται σε φυτοφάρμακα, φάρμακα, καλλυντικά και διάφορα πλαστικά προϊόντα και συσσωρεύονται στον αέρα, στο έδαφος και στο νερό. Επειδή είναι τόσο μικροσκοπικά, φτάνουν στο σώμα των ζώων και των ανθρώπων μέσω της αναπνοής, αλλά και μέσω του δέρματος, και από εκεί εισέρχονται στο ορμονικό σύστημα.
Συνήθως, η ορμονική επίδραση των μορίων μπορεί να αναγνωριστεί μόνο όταν οι διαταραχές είναι πλέον ορατές. Συνέχεια ακούμε για απαγορεύσεις. Επί του παρόντος, η κριτική ορισμένων πλαστικοποιητών σε πλαστικά αυξάνεται. Αυτές περιλαμβάνουν ειδικότερα τη δισφαινόλη Α και φθαλικές ενώσεις. Η δισφαινόλη Α βρίσκεται συχνά στα πλαστικά μπιμπερό
Η χρήση τους έχει περιοριστεί επανειλημμένα από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Από το 2007, ορισμένες φθαλικές ενώσεις δεν επιτρέπεται πλέον να χρησιμοποιούνται στην παραγωγή προϊόντων για μωρά και παιδικά παιχνίδια. Ακόμη και σε λούστρα, χρώματα και καλλυντικά, η χρήση τους περιορίστηκε εν μέρει.
Για τη συσκευασία τροφίμων, τα όρια έχουν μειωθεί. Οι φθαλικές ενώσεις εξακολουθούν να βρίσκονται σε υψηλές συγκεντρώσεις σε ιατρικές συσκευές και φάρμακα, για παράδειγμα σε σάκους αίματος και έγχυσης και κάψουλες φαρμάκων.
Οι στρατηγικές των ορμονών του περιβάλλοντος
Οι περιβαλλοντικές ορμόνες ξεπερνούν το ορμονικό σύστημα με διάφορους τρόπους. Μερικές μιμούνται τις ενδογενείς ορμόνες, οπότε οι ενδοκρινικοί αδένες περιορίζουν την παραγωγή τους. Άλλες ΠΟ απενεργοποιούν τις ορμόνες του σώματος με το μπλοκάρισμα στις θέσεις σύνδεσης στα κύτταρα ή καταλαμβάνουν τα μόρια μεταφοράς, με των οποίων βοήθεια εισέρχεται για παράδειγμα η τεστοστερόνη στον εγκέφαλο.
Επιπλέον, οι περιβαλλοντικές ορμόνες μπορούν να επιτεθούν στα ένζυμα που απαιτούνται για την παραγωγή των ορμονών. Με τον τρόπο αυτό, μερικοί επιβραδύνουν τη διάσπαση των ορμονών, οι οποίες είναι επίσης υπεύθυνες για τα ένζυμα.
Το αποτέλεσμα: Η συγκέντρωση των ορμονών αυξάνεται. Εάν αυτή η ορμόνη είναι οιστρογόνο, μπορεί να οδηγήσει σε Θηλυκότητα. Για να προκληθεί μια διαταραχή του ορμονικού συστήματος, φτάνουν ακόμη και μικροσκοπικές ποσότητες περιβαλλοντικής ορμόνης.
Πώς οι περιβαλλοντικές ορμόνες κάνουν τα ζώα να αρρωσταίνουν
Οι γυρίνοι έμοιαζαν σαν σε μια ταινία φρίκης: Μεγάλοι σαν ποντίκια στο ενυδρείο του Ινστιτούτου του Βερολίνου Leibniz για την οικολογία γλυκών υδάτων και την ηπειρωτική αλιεία. Αντί να εξελίσσονται σε βατράχια, όπως οι γυρίνοι στην διπλανή πισίνα, απλά μεγάλωναν.
Οι ερευνητές προκάλεσαν την αφύσικη ανάπτυξη με τη βοήθεια φυτοφαρμάκων)(15 διαφορετικές χημικές ουσίες), τα οποία είχαν προσθέσει στο νερό σε χαμηλές συγκεντρώσεις. Στους γυρίνους , η μεταμόρφωση καθορίζεται από τις ορμόνες. Προφανώς, οι δραστικές ουσίες των φυτοφαρμάκων είχαν μπλοκάρει αυτό το μηχανισμό.
Το πείραμα στο Charité του Βερολίνου έδειξε για άλλη μια φορά πόσο εύκολα μπορεί να επηρεαστεί από το εξωτερικό το ορμονικό σύστημα των ζώων. Δεν είναι μόνο υπολείμματα φυτοφαρμάκων από την εντατική γεωργία που έχουν επιδράσει εδώ και καιρό στα ζώα.
Οικιακά χημικά και βιομηχανικά απόβλητα διαταράσσουν επίσης την ισορροπία των ορμονών.
Στη πέρκα που ζει στο Ρήνο οι επιστήμονες βρήκαν διευρυμένους όρχεις. Το βούκινο που ζούσε στη θάλασσα έγινε υβρίδιο πιθανώς λόγω μιας πλέον απαγορευμένης ένωσης κασσίτερου ποπυ βρισκόταν σε λακ χρώματος για τις βάρκες και τα πλοία.
Αυτές είναι συνθετικά παραγόμενες ορμόνες, όπως εκείνες που χρησιμοποιούνται στο αντισυλληπτικό χάπι ή σε αντικαταστάσεις ορμονών και θεραπείες καρκίνου. Στην Αγγλία, οι ερευνητές ανακάλυψαν ασυνήθιστα μεγάλα σεξουαλικά κέντρα στους εγκεφάλους αρσενικών πουλιών που ζούσαν κοντά σε μονάδες επεξεργασίας λυμάτων.Οι ερευνητές βρίσκουν ότι τα σαλιγκάρια με υπερβολικά οιστρογόνα κοντά στον βιολογικό καθαρισμό από τα οποία είχαν φάει τα πουλιά είναι η αιτία. Το μεγαλύτερο σεξουαλικό τους κέντρο έκανε τα πουλιά και τιτίβιζαν ποιο ρυθμικά, αλλά πέθαιναν πολύ νωρίτερα.
Πώς οι περιβαλλοντικές ορμόνες διαταράσσουν το ανθρώπινο ορμονικό σύστημα
Επειδή οι άνθρωποι εκτίθενται σε πολλές περιβαλλοντικές επιδράσεις, το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι περιβαλλοντικές ορμόνες δεν μπορεί πάντα να απαντηθεί με σαφήνεια. Στις φθαλικές ενώσεις, οι ερευνητές βλέπουν ότι παρεμβαίνουν στον σχηματισμό της ανδρικής σεξουαλικής ορμόνης τεστοστερόνης. Με αποτέλεσμα η ποιότητα του σπέρματος να υποβαθμίζεται. Γι’ αυτό ήδη η Δανία απαγόρευσε τις φθαλικές ενώσεις.
Είναι βέβαιο ότι το αντίδοτο διβρωμοχλωροφαινόλη οδηγεί σε υπογονιμότητα στους άνδρες. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μελετών από εργαζόμενους σε φυτείες στην Κόστα Ρίκα, οι οποίοι είχαν εκτεθεί στο δηλητήριο από το 1970 έως το 1990. Το σήμερα απαγορευμένο εντομοκτόνο Chlordecon, είναι γνωστό ότι δρα σαν οιστρογόνο και υποβαθμίζει έτσι την ποιότητα του σπέρματος.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το δραστικό συστατικό διαιθυλοστιλβεστρόλη. Μεταξύ 1940 και 1970 δόθηκε σε έγκυες γυναίκες για να αποτρέψει αποβολή ή πρόωρη γέννηση. Σήμερα είναι γνωστό, ότι αυτό το δραστικό συστατικό κολλά τους υποδοχείς των οιστρογόνων.
Σε μέλλουσες μητέρες που έλαβαν το σκεύασμα πολύ νωρίς, τα σεξουαλικά όργανα των παιδιών δεν αναπτύχθηκαν σωστά. Επίσης, η στειρότητα στην ενηλικίωση και ο καρκίνος του κόλπου αποδίδεται στη διαιθυλοστιλβεστρόλη.
Πώς μπορεί κάποιος να προστατευθεί από τις περιβαλλοντικές ορμόνες ?
Δυστυχώς, οι στρατηγικές για την προστασία από τις περιβαλλοντικές ορμόνες είναι πολύ περιορισμένες επειδή τα μόρια ούτε παρατηρούνται, ούτε μυρίζουν. Είναι σημαντικό να προσέχετε την προσθήκη στα προϊόντα "χωρίς PVC" κατά την αγορά πλαστικών προϊόντων. Σε αντίθεση με το PVC, πολλά άλλα πλαστικά πλαστικοποιούνται χωρίς πλαστικοποιητή.
Επιπλέον, ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός για τις Χημικές Ουσίες REACH μας παρέχει τη δυνατότητα και το δικαίωμα να έχουμε μία πλήρη ενημέρωση σχετικά με τις επιβλαβείς ουσίες. Αυτές περιλαμβάνουν και τις περιβαλλοντικές ορμόνες. Στην αγορά αυτό προϋποθέτει ωστόσο, ότι οι αντιπρόσωποι έχουν τις κατάλληλες πληροφορίες και είναι ενημερωμένοι.
Κάτι θετικό είναι, ότι υπάρχουν τώρα πλέον πλαστικοποιητές που μπορούν να αντικαταστήσουν μερικούς από τους άλλους επιβλαβείς πλαστικοποιητές.
