zaungastnic: Μητροπολιτικά πάρκα σε Δήμους ΙΙ. “Όταν εκφράζουμε λόγους για τις πράξεις και τις πεποιθήσεις μας, αναδεικνύουμε τον εαυτό μας: ατομικά και συλλογικά, αποφασίζουμε ποιοι και τι είμαστε.” [Albert O Hirschmann]

Μέρος ΙΙ: Πως θα μπορούσε να λειτουργήσει μια πραγματική και βιώσιμη πολιτειακή διαβούλευση σε επίπεδο Δημότη γειτονιάς - Η διπλή νομιμότητα των αποφάσεων σε επίπεδο ΤΑ και γιατί ο θεσμός της ΤΑ απαξιώνει τη θέση των πολιτών και “Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό όν, το οποίο πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί” [Immanuel Kant], η Δημαρχική αρχή δεν εξαιρείται από αυτό.

διάβασμα σε 19 ‘ THS22122017

[Στο μέρος ΙΙΙ θα αναπτυχθούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις και οι ευεργετικές λειτουργίες του πράσινου χώρου στο αστικό περιβάλλον για τον πολίτη γενικότερα και όχι των  λεγόμενων  μητροπολιτικών πάρκων.]

Περιεχόμενα

1.      Πολιτική αγωγή και κυβερνησιμότητα

2.      Η συμμετοχή πολιτών στην διαδικασία της  «decision making»  της τοπικής αυτοδιοίκησης ή μια μορφή διπλής νομιμότητας

3.      Ποιες λειτουργικές πτυχές μιας κοινωνίας θέλουμε να αγγίξει μια συμμετοχική διαδικασία πολιτών στην decision making  της τοπικής αυτοδιοίκησης.

4.      Τι διαφορετικό περιμένουμε λοιπόν από μια ενεργή συμμετοχική διαδικασία και όχι απλά από μια παθητική διαβούλευση μέσω δικτυακής πύλης

5.      Η διαδικασία ενεργούς συμμετοχής και συμπαραγωγής μετά από μια συμμετοχική διαπαιδαγώγηση Δημοτών και Δημαρχιακής αρχής

6.   Fazit

 

Εισαγωγή

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που βιώνουμε έντονα μετά το 2008 έχει επηρεάσει την οικονομική, κοινωνική, χωρική και οικολογική  των Ελληνικών πόλεων.  Ως εκ τούτου, η κατανόηση των επιπτώσεων που αφορούν το παρόν και το μέλλον τις ποιότητας ζωής στην πόλη παρουσιάζει μία σημαντική έλλειψη προοπτικής και η ερώτηση σχετικά με τις απαραίτητες αστικές μεταρρυθμίσεις και τις συνακόλουθες θεσμικές διαστάσεις των αστικών περιβαλλόντων αποτελεί ένα καίριο ζήτημα, δεδομένου ότι κατά την διάρκεια τις κρίσης, οι πόλεις δεν αποτελούν μόνο ‘το πλαίσιο’ και το επίκεντρο που εκδηλώνεται η κάθε κρίση αλλά και τους διάφορους παράγοντες που δραστηριοποιούνται στο καθημερινό γίγνεσθαι των πόλεων. Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο σε μια κοινωνία που δεν έχει νοιώσει πραγματικά ότι κυβερνάται από κάποιον τόσο σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας όσο και σε τοπικό επίπεδο. Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι λείπει η αίσθηση της κυβερνησιμότητας από την πλευρά του πολίτη για τον πολίτη, που είναι μία μακροχρόνια στρατηγική με στόχο την βελτίωση του πλαισίου διαβίωσης του ανθρώπου υπό ένα ανθρωποκεντρικό πρίσμα και πάνω σε μια πιο συμμετοχική πολιτική προσέγγιση του πολίτη από κάθε Δημοτική αρχή.

1.     Πολιτική αγωγή και κυβερνησιμότητα

Η εμπέδωση της κυβερνησιμότητας λοιπόν όχι μόνο ως θεσμική εξέλιξη και σε επίπεδο πόλης αλλά και ως βιωματική εμπειρία στη καθημερινότητα του πολίτη είναι πλέον ένα ευρύ φαινόμενο το οποίο βλέπουμε να αναπτύσσεται σε Ευρωπαϊκό και όχι μόνο επίπεδο με σκοπό την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης (νέες μορφές ανισότητας, έλλειψη στέγασης, εκτοπίσεις πληθυσμών, δυσκολίες στην παροχή δημόσιων υπηρεσιών). Η έννοια της κυβερνησιμότητας, είναι προφανώς ενσωματωμένη σε μια πολύ πιο μακροπρόθεσμη αλλαγή που σχετίζεται με την διακυβέρνηση μιας κοινωνικής πολιτειακής βάσης και προφανώς και του περιορισμένου γεωγραφικού χώρου, των πόλεων, καθώς και σε συγκεκριμένα θεσμικά και πολιτικά πλαίσια. Τα πρόσφατα μέτρα λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερες περικοπές στους δημόσιους προϋπολογισμούς και μείωση των δημόσιων υπηρεσιών με την προσδοκία ότι ο ιδιωτικός και ο τρίτος τομέας θα μπορέσουν να καλύψουν τα κενά που απομένει από την αποχώρηση του κράτους μέσω των ιδιωτικοποιήσεων. Το πλαίσιο αυτό έχει επηρεάσει σημαντικά την ικανότητα τόσο των εθνικών όσο και των τοπικών αρχών να υλοποιήσουν την λεγόμενη αστική αναγέννηση υπό την ηγεσία του πολίτη, δίνοντας διεξόδους συμμετοχής στους πολίτες να ασχοληθούν με προβλήματα της πόλης τους, τα προβλήματα της γειτονιάς τους.

Ο μέχρι σήμερα αποξενωμένος τρόπος κυβέρνησης και διοίκησης της πόλης, περιορίζεται σε μια στατική θεώρηση του σήμερα και του ημερολογιακού αύριο. Το δεύτερο όλο και σπανιότερα.

 

Στον αντίποδα, θεωρούμε ότι η καλλιέργεια της συμμετοχικής κουλτούρας θα αποτελέσει μία σημαντική παράμετρο που θα λειτουργήσει ενάντια στους παραπάνω περιορισμούς και θα οδηγήσει στην επιθυμητή σύνδεση των χρηστών με τον χώρο/τόπο. Θα πρέπει να πεισθεί ο πολίτης ότι θα ήταν καλό να σκεφτεί το μέλλον του, χωρίς φόβο συμμετέχοντας σε αποφάσεις σχεδιασμών και προγραμματισμών όσο αφορά το αστικό περιβάλλον διαβίωσής του. Η καλλιέργεια και η εμπέδωση της  συμμετοχικής διαδικασίας θα συμβάλει στην πολιτική αγωγή και έτσι ο πολίτης θα αισθανθεί επιτέλους την κυβερνησιμότητα του- αυτή που τόσο υποσυνείδητα εύχεται. Για αυτό το λόγο, ο κάθε Δήμος θα μπορούσε να αναπτύξει ένα μεθοδολογικό πλαίσιο με το οποίο θα είναι σε θέση να συν-διαβουλεύεται την συναπόφαση των πολιτών σχετικά με θέματα σχεδιασμού και όχι μόνο. Πως εκτιμάται από τους εμπειρογνώμονες η προσέγγιση και η επισκεψιμότητα των πάρκων  σε μια τέτοια έκταση και τόσο μακριά από την πόλη με μια κοινωνικοοικονομική ανάλυση δημοτών που πάει πίσω στο 2011 και μάλιστα σε στοιχεία στατιστικής υπηρεσίας και όχι πάνω σε μια βάση δεδομένων ποιοτικών χαρακτηριστικών διαβίωσης και επιβίωσης των κατοίκων σε γειτονιές, όλων των γειτνιαζόντων Δήμων και μη.

Η συμμετοχική σύμπραξη και συναπόφαση των πολιτών  σε θέματα όπως την ηρεμία και την ξεκούραση και αναψυχή που αγγίζουν την πιο ευαίσθητη πλευρά της καθημερινότητάς τους σε ένα εντονότατο αστικό περιβάλλον όπως αυτό της πόλης. Δώστε ευθύνη στον πολίτη, μη τον απαξιώνετε, με το ρητό «θα τα κάνουμε εμείς γι’ σένα» ή «οι πολίτες είναι ανεύθυνοι» ή «δεν έχουν κουλτούρα».

Άραγε μήπως η εναπόθεση σχεδίων ανάπλασης αποκλειστικά σε ειδικούς λειτουργεί αποτρεπτικά στα ζητήματα που θέτουμε; Πότε άραγε θα ρωτηθεί ο πολίτης για το τι περιμένει από ένα τέτοιο πάρκο? Όταν έχουν ετοιμαστεί τα σχέδια  και έχει περάσει από την Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης και το Δημοτικό Συμβούλιο?  Και στο κάτω-κάτω να πάρει και ο πολίτης την ευθύνη. Μη γίνεται ένας παθητικός καταναλωτής κάποιων υπηρεσιών μόνο.

 

Το ζήτημα της κυβερνησιμότητας, έρχεται πολύ έντονα στο προσκήνιο στην Ελλάδα καθώς είναι γεγονός ότι δεν έχει καλλιεργηθεί καθόλου το συμμετοχικό πλαίσιο στην λήψη αποφάσεων και στον αστικό σχεδιασμό. Έτσι λοιπόν μακροπρόθεσμα η εκπόνηση ενός κοινού προβληματισμού σχετικά με το μέλλον των Ελληνικών πόλεων βρίσκεται στο επίκεντρο του προβληματισμού, εστιάζοντας στην θεσμική καινοτομία, μέσω νέων εργαλείων και μηχανισμών για τη χάραξη μιας βαθύτερης πολιτικής χωρίς απαξίωση του πολίτη.

2.     Η συμμετοχή πολιτών στην διαδικασία της  «decision making»  της τοπικής αυτοδιοίκησης ή μια μορφή διπλής νομιμότητας

Είναι γεγονός ότι το αστικό περιβάλλον γίνεται ελκυστικότερο με την βοήθεια της φύσης και της βλάστησης . Τα μητροπολιτικά πάρκα συνιστούν πολλές λειτουργίες για τον αστικό πληθυσμό, όπως αποδεικνύεται από παρατηρήσεις, επιστημονικές και εμπειρικές έρευνες. Σε αντίθεση με άλλους ανοικτούς χώρους, τα πάρκα προσφέρουν στενή επαφή με τη φύση λόγω της μεγάλης αναλογίας βλάστησης. Αυτός είναι και ένας λόγος που δεν πρέπει να σχεδιάζουμε μόνο ανθρωποκεντρικά το χώρο του πάρκου, αν και πολύ πιθανόν η ανάπλαση του πρώην στρατοπέδου θα λειτουργήσει ευεργετικά για τις γειτονιές του πάρκου.

 

Ο σχεδιασμός λοιπόν του συγκεκριμένου πάρκου θα πρέπει να έχει θεματικό χαρακτήρα έκτος από την λειτουργία του σαν χώρος αναψυχής και ξεκούρασης. Είναι μια ευκαιρία για την πόλη και τους περιφερειακούς δήμους να μπορέσουν να εκτιμήσουν τις δυνατότητες του χώρου τους και τις ικανότητες του ανθρώπινου δυναμικού διαχείρισης των πόρων τους με σκοπό να συλλάβουν όχι μόνο σαν έννοια την λεγόμενη αειφορική εξέλιξη, αλλά και σαν συλλογική διεργασία.

Το πάρκο στα πλαίσια της  περιβαλλοντικό-ψυχολογικής  εκπαίδευσης  θα πρέπει να πείσει εμάς τους κατοίκους σε αυτό που έχουμε τόσο πολύ ανάγκη, την ξεκούραση, την αισθητική και τον σεβασμό απέναντι στο φυσικό περιβάλλον Γιατί όποιος μπορέσει και επιθυμήσει την ξεκούραση και την ηρεμία ο ίδιος είναι ικανός να ευαισθητοποιηθεί απέναντι στη φύση και τον τόπο. Με αυτήν την αφετηρία θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ένας ευαισθητοποιημένος πολίτης σχετικά με την ανάπλαση θα επιθυμούσε ένα προσβάσιμο πάρκο όχι μόνο για να περάσει την  ελεύθερη ώρα του, με ζώνες ηρεμίας και δράσης, ελεύθερο από αυτοκίνητα, αλλά πάνω από όλα ένα καλά συντηρούμενο και ακέραιο σε λειτουργία πάρκο που θα διαχειρίζεται εν μέρει και ο ίδιος, σαν ένα σύνολο από πολίτες που συνεχίζουν μετά την  υλοποίησή του να ενδιαφέρονται για τον χώρο, την συντήρησή του και την ανανέωσή του.

 

Σε αυτή την κατεύθυνση, σκεφτήκαμε να εξετάσουμε και τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται ο ομώνυμος Δήμος την επικοινωνία και την ενημέρωση των πολιτών για να λάβει μια εικόνα για το τι μπορεί να προτείνει ο πολίτης του συγκεκριμένου Δήμου αλλά και των άλλων γειτνιαζόντων Δήμων. Έτσι θα μπορέσουμε να εξετάσουμε τις δυνατότητες συμμετοχής και δίαυλους επικοινωνίας. Περιηγηθήκαμε λοιπόν την διαδικτυακή πύλη του Δήμου και διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένα αρχείο (PDF) 126 σελίδων. Αυτό το αρχείο πληροφορεί για το στρατηγικό σχέδιο του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά σε χώρο πρασίνου μητροπολιτικής εμβέλειας.

Μετά που θα διαβάσεις, αν όχι 126 σελίδες τουλάχιστον τις 50, και «εξειδικευτείς»  ξαφνικά στα περιεχόμενα και στα προτεινόμενα έργα μέσα από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, ισοϋψείς, κλίσεις, χρήσεις γης κλπ. οι εμπειρογνώμονες προτείνουν ευθαρσώς και με πλήρη σεβασμό στο πρόσωπο του πολίτη να πει τη γνώμη του με ένα απλό κλικ για να στείλει την άποψή του. Ποιος θα  μπορέσει με ποιες γνώσεις να κατανοήσει το κείμενο? Και εν πάση περιπτώσει, τι θέλουν οι σχεδιαστές από τον πολίτη και ποιόν πολίτη? Ποια γνώμη, και  περί τίνος να εισηγηθούν? Ποια γνώμη να εκφράσει? Σχετικά με τι? Με τις χρήσεις ή και τις χωροθετήσεις των δράσεων τους, με το εάν στα 700 μτρ. κάλυψη στεγαστούν οι γυμναστικές ευεξίας, ή εάν θα επιτρέπεται να κυκλοφορούν ποδήλατα  μέσα στο πάρκο ?

 

Αυτή η παθητική ενημέρωση από πλευράς Δημαρχιακής αρχής για να μεταβεί σε ένα επίπεδο μοντέρνας διοίκησης του αστικού χώρου μπορεί να λειτουργήσει  μόνο όταν έχεις απέναντι σου πολίτες που διψούν για να μάθουν τι θα γίνει στην πόλη τους. Όταν όμως δεν το έχεις αυτό αλλά πρέπει  - αν έχεις την ελάχιστη ικανότητα να συνδυάζεις δημοκρατικούς θεσμούς και αειφορία- να φέρεις κάποιους ελάχιστους να σου πουν την γνώμη τους, σπάζεις το κεφάλι σου να δεις τι θα κάνεις ,με τους «πολίτες σου». Θα το λέγαμε «πολιτική αγωγή του πολίτη»..     

 

Αυτοί που θεωρούν ότι με ένα σύνδεσμο στη διαδικτυακή πύλη του Δήμου, εκπλήρωσαν την ευθύνη του Δήμου να συνδιαβουλευτεί τους Δημότες του, δεν πρέπει να έχουν κατανοήσει τι απαιτεί μια αειφόρος αστική ανάπτυξη.

Το Διαδίκτυο είναι η προσωπική προτίμηση που μεγεθύνεται από ένα αλγόριθμο. Ένας ψεύδο-δημόσιος χώρος που αντανακλά τη φωνή που βρίσκεται ήδη στο κεφάλι μας. Αντί για ένα χώρο συζήτησης, παράσταση στον οποίο κάνουμε την εξέλιξη μας, ως κοινωνία, προς την επίτευξη συναίνεσης, τώρα υπάρχει μια συσκευή αμοιβαίας επιβεβαίωσης που μνημονεύεται μάλλον ως "αγορά ιδεών". Αυτό που μοιάζει με κάτι δημόσιο και διαυγές είναι μόνο μια επέκταση των δικών μας προϋπαρχόντων απόψεων, προκαταλήψεων και πεποιθήσεων, ενώ η εξουσία των  πολιτών, των φορέων, των θεσμικών οργάνων και των εμπειρογνωμόνων έχει εκτοπιστεί από τη αριθμητική προσθετική λογική των τεράστιων δεδομένων[Albert O Hirschman]

Και στο τέλος το πιο ανασφαλές μήνυμα προς τον πολίτη: «Μα αφού το αναρτήσαμε στη σελίδα του Δήμου και δεν φέρατε αντίρρηση.»

 

Από τέλη Νοεμβρίου συνεργάτης του blog είχε ρωτήσει γραπτώς στο mail του Δήμου Μελά  για τα πρακτικά της τελευταίας συνάντησης «διαβούλευσης» 11.11.2017 (παρακάτω στο πλαίσιο κειμένου η ερώτηση και η απάντηση). Στις 14.12.2017 θα συνερχόταν η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης για να γνωμοδοτήσει  σχετικά με το στρατόπεδο και το στρατηγικό σχεδιασμό προς το Δημοτικό Συμβούλιο. Δηλαδή θα έλεγε οκ προχωρήστε μάλλον, σίγουρα δεν θα πρότεινε την αναστολή των σχεδιασμών. Μπορεί και να μη συνήλθε η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης.

Μέχρι πάντως την ημέρα της ανάρτησης του άρθρου δεν είχε συμβεί αυτό.

 

3.      Ποιες λειτουργικές πτυχές μιας κοινωνίας θέλουμε να αγγίξει μια συμμετοχική διαδικασία πολιτών στην decision making  της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Από το παρακάτω γράφημα[1] διαφαίνεται για τον κάθε πολίτη, σε ποιο στάδιο μπορεί να κατατάξει την ποιότητα της συμμετοχικής διαβούλευσης και συναπόφασης στην πόλη του. Ας  πάρουμε την πόλη της Θεσσαλονίκης.  Σίγουρα θα δυσκολευτούμε να ανέβουμε- όσο και να διερευνήσουμε ακόμα και τις διαδικτυακές πύλες των Κοινοτικών Συμβουλίων αλλά και του ίδιου του Δήμου γενικότερα- υψηλότερα στη ‘σκάλα της συμμετοχής των πολιτών.’ Ίσως κατορθώσουμε και φτάσουμε στο τελευταίο στάδιο της πολιτικής εκγύμνασης.

Η συμμετοχή των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων εκτός από τον εκσυγχρονισμό των διοικητικών δομών και τη βελτίωση δημόσιων υπηρεσιών, στοχεύει επίσης στην ανάκαμψη των τοπικών ή περιφερειακών κοινοτήτων όπως επίσης και στην ενίσχυση εν γένει των δημοκρατικών αρχών.

Καταρχήν το άμεσο ενδιαφέρον είναι να ενεργοποιήσεις τους πολίτες γυναίκες/άνδρες ηλικιωμένους/νέους,  έφηβους /παιδιά, μεσοαστούς και μη, ανέργους, κοινωνικά περιθωριοποιημένους  και να προσπαθήσεις να ενδυναμώσεις την δέσμευση (engagement) των Δημοτών.

Συμμετοχική επίδραση και σύμπραξη  θα υπάρξει όμως μόνο  όταν υπάρξει και input για τους συμμετέχοντες για την δημόσια παράσταση και επικοινωνία-συζήτηση αλλά  και τα τους φορείς με πολιτική εντολή. Στην περίπτωση του πάρκου μας ενδιαφέρει να εκφραστεί η γνώμη των Δημοτών - και γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει η interaction- και να σπρώξουμε τον Δημότη να συν-εταιριστεί  και να συν-πράξει στην διαμόρφωση ή ανανέωση των συγκεκριμένων χώρων που θα χρησιμοποιεί ο ίδιος όταν μπορεί και θέλει. Σίγουρα εντός αυτών των πλαισίων θα υπάρχει και η αναγκαιότητα της προσέγγισης ή επίλυση διαφόρων συμπλοκών.

Η επιτυχία μια τέτοιας διαδικασίας εξαρτάται από τους τομείς ενδιαφέροντος δηλαδή το θέμα, την χρησιμότητα και τις συνέπειες της  και βεβαίως να γνωρίζεις και τα όρια μιας τέτοιας διαδικασίας από

την αρχή.

Ιδεατά θα θεωρήσουμε ότι υπάρχουν 4 στάδια επίδρασης της πολιτειακής βάσης στην συμμετοχική διαδικασία:[3]

A.      “Ατομικά χρηστικά οφέλη και βελτίωση προσωπικών επιδεξιοτήτων των συμμετεχόντων πολιτών

B.      Επιρροή επί της δημόσιας σφαίρας και κοινωνίας

C.       Διαβούλευση, γνώμη και παρατηρήσεις των συμμετεχόντων πολιτών

D.      Συναπόφαση και Co-Governace”

 

4.      Τι διαφορετικό περιμένουμε λοιπόν από μια ενεργή συμμετοχική διαδικασία και όχι απλά από μια παθητική διαβούλευση μέσω δικτυακής πύλης.

Πως ο Δήμος θα αποκτούσε με άμεσο τρόπο πρόσβασης στις επιθυμίες «των πολιτών του» για την δημιουργία ενός αστικού πάρκου?

Πως θεωρεί ο Δήμος, ότι ο δημότης θέλει να δει το συγκεκριμένο πάρκο? Σαν αστικό πάρκο ή σαν  εκδρομή εκτός αστικού περιβάλλον και ποιος μπορεί να πραγματώσει τις επιθυμίες του πολίτη της πόλης για μια παραμονή σε μια από αυτές τις δύο κατηγορίες ?  Πως προσεγγίζουν οι διαφορετικές κοινωνικές ομάδες την χρήση τους στο χώρο αυτό και πως – με ποιο τρόπο- βλέπουν την πρόσβασή τους εκεί.

Κατά την ενεργή συμμετοχή των πολιτών πρόκειται για την διατήρηση των όποιων  υπαρχόντων και την αποκατάσταση-ανάκτηση πάλι κάποιων πολιτικών περιθωρίων χειρισμού και τη δημιουργία νέων χώρων διαβουλευτικής συναπόφασης. Από την άλλη πλευρά, δηλαδή της πολιτικής, η πραγματική συμμετοχή των πολιτών απαιτεί σαν προϋπόθεση, ότι οι

 

πολιτικοί ηγέτες της ΤΑ θα πουν 'αντίο' σε μια μέχρι σήμερα καθαρή Top-down πολιτική συμπεριφορά και δείχνουν  προθυμία να συμπεριφερθούν με τρόπο ανοικτό προς τις συμμετοχικές διαδικασίες και ανταλλαγής γνωμών και θέσεων.

Τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε σαν προβληματισμούς πριν να πιάσουμε τη πένα για να ξεκινήσουμε ένα σχεδιασμό ή μια ανάπλαση ενός πράσινου χώρου?

Θα ξεκινήσουμε λοιπόν από ένα επιθυμητό  αποτέλεσμα, το οποίο είναι εκ των ουκ άνευ λογικό,  για να δούμε πως φτάσαμε  σε αυτό το σημείο να θέλουμε σαν πολίτες το συγκεκριμένο έργο, για το οποίο θα λάβουμε και ευθύνη. Είναι μια μεσοπρόθεσμη διαδικασία που θα μπορούσε  να ονομαστεί  πολυφασική διαδικασία, γιατί διαδραματίζεται σε διάφορες αυτοτελής φάσεις του προσχεδίου και του  σχεδιασμού/διαμόρφωσης της αναπτυξιακής ιδέας μέχρι την καταλυτική παρουσίαση του σχεδίου.

Ποιο θα ήταν ένα επιθυμητό αποτέλεσμα για την διαμόρφωση ενός αστικού πράσινου χώρου. Ένα πάρκο για να περάσεις την  ελεύθερη ώρα σου, για αναψυχή,  πολιτισμό και αθλητισμό, στα πλαίσια Fairness  και σεβασμού αντί με απαγορεύσεις και κυρώσεις με ζώνες ηρεμίας και δράσης  για όλους,  καλά προσβάσιμο -ελεύθερο από αυτοκίνητα – με τα πόδια, με ποδήλατο, με τραμ, με λεωφορείο,  καλά συντηρούμενο και ακέραιο  σαν δημόσιος χώρος.

 

5.      Η διαδικασία ενεργούς συμμετοχής και συμπαραγωγής

Αυτό ελπίζουμε όλοι - να καταδείξει τις δυνατότητες  για μια ευρεία συναίνεση ακόμη και σε αμφισβητούμενα ζητήματα μέσω στοχευμένης αλληλεπίδρασης στην επικοινωνία και την ανταλλαγή σκέψεων μεταξύ πολιτών, πολιτικής, διοίκησης, ενώσεων, και φορέων. Το στοίχημα όμως είναι, αρκετοί από τους συμμετέχοντες να συνεχίσουν την ενεργή δέσμευσή τους και να υποστηρίζουν ενεργά την ανάπτυξη και διατήρηση του έργου. Και για να γίνουμε πιο κατανοητοί θα ξεκινήσουμε από το τέλος της διαδικασίας.

Μια προϋπόθεση που βάζουμε εξ αρχής:

·         ελάχιστες κυρώσεις,

·         ελάχιστη αστυνόμευση,

·         συναινετική χρήση των διαφόρων χρηστών. 

Περνώντας λοιπόν στη βάση ενός προσχεδίου της αναπτυξιακής ιδέας, με σκοπό να αρχίσει μία ευρεία δημόσια συζήτηση σχετικά με τους στόχους και τις στρατηγικές για την υπό ανάπτυξη περιοχή ή χώρο, ο Δήμος θα μπορούσε να οργανώσει ένα εναρκτήριο φόρουμ,  το οποίο θα είναι ανοιχτό για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ο στόχος αυτής της διαβούλευσης είναι η δημιουργία μίας κοινότητας ανθρώπων που θα αποτελέσουν την πρώτη ομάδα εργασίας και θα αποτελείται από ειδικούς και χρήστες του πάρκου. Σε αυτό το φόρουμ μπορούν να παρουσιαστούν οι προκαταρκτικές συνομιλίες των ενδιαφερόμενων με σκοπό την αποσαφήνιση βασικών τεχνικών θεμάτων και συνθηκών που θέτει το πλαίσιο. Στην συνέχεια οι καταγραμμένες επιθυμίες, στόχοι και περιορισμοί θα συζητηθούν σε ένα ολοήμερο εργαστήριο με έναν ευρύ και πολυμορφικό κύκλο χρηστών, κατοίκων, συλλόγων και με εκπροσώπους της διοίκησης και της πολιτικής σε βάθος.

 

Τα αποτελέσματα του εργαστηρίου και οι πρόσθετες γραπτές πληροφορίες, προτάσεις και θέσεις των πρωτοβουλιών και συλλόγων που ήδη δραστηριοποιούνται στον χώρο, θα ενσωματωθούν στην περαιτέρω ανάπτυξη της ιδέας του έργου. Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων θα πραγματοποιηθεί στο καταλυτικό δημόσιο φόρουμ. Στην συνέχεια μπορούν να ακολουθήσουν συνοδευτικοί κύκλοι συζητήσεων για εμβάθυνση  με τα ενδιαφερόμενα μέρη και τους εμπειρογνώμονες, προκειμένου να εμβαθύνουν περαιτέρω τεχνικά ζητήματα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συμμετοχής και να συζητηθούν προβλήματα ή προτάσεις λύσεων, πρέπει να γίνουν επιπλέον διεξοδικές συζητήσεις για συγκεκριμένα θέματα. Παράδειγμα εδώ είναι, η ανταλλαγή πληροφοριών με περιβαλλοντικές οργανώσεις σχετικά με το ευαίσθητο θέμα της φύσης και της προστασίας των ειδών, ησυχίας, νερού, κλπ.. πολύ σημαντικό. Θέλει όμως προσοχή για μια ισορροπημένη θεώρηση των πραγμάτων μεταξύ ανθρωποκεντρικού και φυσιοκεντρικού ήθους προσέγγισης της πραγματοποίησης της αναπτυξιακής ιδέας.

 

Παράλληλα, θα πρέπει να αναπτυχθούν προτάσεις για τη συνέχιση της συμμετοχής των πολιτών και φορέων σε μια μελλοντική εκστρατεία επικοινωνίας και συμμετοχής. Η διαδικασία συμμετοχής πρέπει να έχει θετική απήχηση  τόσο στη δημόσια σφαίρα όσο και στην δημοτική πολιτική, ότι έχει ξεκινήσει πρώτη φορά κάτι παραγωγικό και αποδοτικό για τον πολίτη. Κάτι για το οποίο θα ευθύνεται και ο πολίτης ό ίδιος και δεν θα παραμένει μόνο καταναλωτής έτοιμων υπηρεσιών. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, θα τεθούν σίγουρα θέματα όπως αυτό της κυκλοφορίας εντός και γύρω από το πάρκο με αυτοκίνητο, ποδηλατόδρομοι και εμπορικές δραστηριότητες. Αυτό θα το αποφασίσουν οι κάτοικοι της περιοχής με τις περιβαλλοντικές ενώσεις και συλλόγους γειτονιών και οικιστικών τετραγώνων.

Η αποσαφήνιση των διαφόρων θεμάτων πρέπει να συμπεριληφθεί συνειδητά στη διαδικασία με την υποστήριξη της Δημοτικής πολιτικής γιατί μόνο τότε σίγουρα θα μπορέσει να οδηγήσει σε συναίνεση στο πλαίσιο των συνοδευτικών συζητήσεων, του εργαστηρίου του πάρκου και της καταλυτικής εκδήλωσης. Στις προετοιμασίες για το εναρκτήριο φόρουμ  στις προκαταρκτικές συνομιλίες με τους παράγοντες για τη διερεύνηση των τυχών προβληματικών σημείων της αναπτυξιακής ιδέας μαζί με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους φορείς εκμετάλλευσης, τις ρυθμιστικές αρχές επαγγελματίες θα τεθούν  σημαντικά καθήκοντα και θέματα, όπως π.χ. τάξη ή ασφάλεια, η καθαριότητα και σίγουρα το αιώνιο πρόβλημα σε ελληνικές πόλεις το θέμα των δημόσιων τουαλετών.

 

Στόχος είναι να  διασαφηνιστούν τα σημαντικότερα προβλήματα/όπως δείχνει ο επόμενος πίνακας-  καθώς και να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση και συνειδητοποίηση των διαφόρων συμφερόντων των εμπλεκόμενων φορέων.

ad a)Το εναρκτήριο φόρουμ 

Μετά την παρουσίαση του τρέχοντος προσχεδίου  της αναπτυξιακής ιδέας έρχονται οι συμμετέχοντες αντιμέτωποι με  περαιτέρω προβληματικούς τομείς, θέσεις, ισχυρισμούς χρήσης και συγκρούσεις. Ο στόχος είναι να ενεργοποιηθούν οι συμμετέχοντες για την περαιτέρω διαδικασία συμμετοχής και να αποκτηθούν οι πληροφορίες που θα συγκεκριμενοποιήσουν ακόμα καλύτερα αυτή τη συμμετοχική διαδικασία. Πραγματοποιείται σε μια μεγαλύτερη αίθουσα.

Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης, οι συμμετέχοντες θα λάβουν μια σύντομη θεωρητική εισήγηση σχετικά με την αναπτυξιακή ιδέα για το πάρκο Παύλου Μελά, την ανάλυση σχεδίασης ενός ανοιχτού χώρου, την ιστορική σημασία του πάρκου καθώς και την τρέχουσα χρήση τους και τα τρέχοντα προβλήματα. Στη συνέχεια θα τους παρουσιαστεί το σχέδιο της επικοινωνίας και συμμετοχής καθώς και η περαιτέρω διαδικασία μαζί με το χρονοδιάγραμμα. Οι συμμετέχοντες θα έχουν την δυνατότητα από την αρχή να συνεισφέρουν στα θέματα που συζητήθηκαν ανά πάσα στιγμή της συζήτησης.

 

ad b) Park - Workshop

Ένα  Σάββατο από 09:00-16:00 ημερίδα με αντιπροσωπευτικούς συμμετέχοντες. Η πρόσκληση θα αφορά το πολύ 50 άτομα.  Θα γίνει σε ένα σχολείο  με κανονικές καρέκλες και τραπέζια από δευτεροβάθμια εκπαίδευση-κοντά στο πάρκο- όπου υπάρχει η υποδομή και τα εργαλεία-μέσα συνεδρίασης και επικοινωνίας έτσι ώστε να μπορούν οι συμμετέχοντες να έρθουν ευκολότερα στην ημερίδα. Η επιτυχία μιας τέτοιας ημερίδας εξαρτάται από την σύνθεσή της. Θα πρέπει να είναι σταθμισμένη με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

1.         Αντιπροσωπευτική επιλογή διαφόρων χρηστών πάρκων

2.         Ισορροπία μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών (ενώσεις πολιτών, θεσμικά όργανα, ενδιαφερόμενα μέρη, κοινωνικές ομάδες)

3.      Φύλο (ισορροπημένη σχέση μεταξύ γυναικών και ανδρών)

4.         Ηλικία (ισορροπημένη αναλογία διαφορετικών ηλικιακών ομάδων).

 

Πως θα γίνει αυτό?  Με  mail δεν είναι και τόσο αντιπροσωπευτικό, δεν έχουν όλοι σύνδεση internet δεν γνωρίζουν όλοι να χειρίζονται το διαδίκτυο δεν έχουν mail.  Άρα με αυτό το τρόπο εκτοπίζεις αρκετούς από το δείγμα.  Πως το χειρίζεσαι? Πρώτα θα αποφασίσεις πως  θα ενημερώσεις, ότι ο Δήμος θέλει και πιέζει για  τη συμμετοχική διαβούλευση ειδάλλως δεν προχωράει το έργο. Παράλληλα ο Δήμος ξεκινάει μια καμπάνια για το τι σκοπεύει να κάνει με τους πολίτες.

Μέσα στους  λογαριασμούς της ΔΕΗ  ή της ΕΥΑΘ βάζεις ένα flyer, σύντομο απλό  «αντιεπιστημονικό» με τι εξής πληροφορίες:

®    Λόγος- δημιουργία Πάρκου και θέλουμε τη γνώμη σας ειδάλλως δεν προχωράει ο Δήμος στην υλοποίηση.

®    Τρόπος επικοινωνίας σε περίπτωση που εκλεγεί κάποιος για να συμμετάσχει- Mail , τηλέφωνο σταθερό κινητό ή ταχυδρομική διεύθυνση

®    Δημογραφικά στοιχεία- Ηλικία, παιδεία, επιστημονικός ή τεχνολογικός κλάδο μισθωτός εργαζόμενος ναι  όχι, ελεύθερος επαγγελματίας ναι  όχι , συνταξιούχος ναι  όχι

®    Το επιστρέφουν - πού?

 

Πρέπει να βρεις σε ποια σημεία αν όχι καθημερινά τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα σε επικοινωνία ο πολίτης/κάτοικος.

Α) με φούρνο

Β) μανάβη

Γ) με super market

Δ) με κλειστή παιδική χαρά

Ε) άλλο…

 

Αποφασίζει που θα επιστρέψει το ενημερωτικό flyer. Προτείνεται  στο φούρνο και στην παιδική χαρά της γειτονιάς του. Να του προτείνουμε ως κάτι καθημερινά πολυσύχναστο μέρος. Με αυτή την επιλογή λαμβάνεις υπόψη σου νέους, γονείς, ηλικιωμένους. Σε ένα από τα δυο θα πάει 1 φορά την εβδομάδα

Και επειδή στο τομέα αυτό έχουμε μεγάλο πρόβλημα και προκειμένου να προσεγγιστούν οι λιγότερο οργανωμένοι πολίτες - που είναι και η πλειονότητα αυτών - , θα ερωτηθούν και οι συνηθισμένοι περιπατητές σε διάφορους χώρους όπως είναι η Τούμπα π.χ. και στο Σειχ Σου σε 2-3 εισόδους τους περιαστικού δάσους για μια ημέρα (Κυριακή με καλό καιρό), για πιθανή συμμετοχή στο workshop πέρα από τη χρήση των κλασικών μέσων ενημέρωσης και της δικτυακής πύλης.

Για την συνέργεια  πολιτικής και φορέων, θα προσκληθούν προσωπικά πολιτικοί εκπρόσωποι (δημοτικοί σύμβουλοι και, ειδικότερα, κοινοτικοί σύμβουλοι), μέλη της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για το περιβάλλον και την ασφάλεια, καθώς και εκπρόσωποι των διαφόρων συμφερόντων. Στο πλαίσιο του εργαστηρίου, οι υπάλληλοι των αρμόδιων γραφείων της διοίκησης της πόλης ήταν επίσης διαθέσιμοι για ερωτήσεις, υποστήριξη και υποδοχή ιδεών και συμβουλών.

 

Περίπατος στο πάρκο

Το πρωί πριν το ξεκίνημα  δίωρος περίπατος στο πάρκο για συζητήσεις συνειδητοποίηση του χώρου και παρατήρηση επικίνδυνων (hazard points) σημείων στην διαμόρφωση, όπου χρειάζεται.

 

Plenum το πρωϊ

Γίνεται η παρουσίαση των συμμετεχόντων και η/ο πρόεδρος της σύνθεσης αναφέρεται στο θέμα του workshop.

 

Ομάδες εργασίας

Πριν ή μετά το μεσημεριανό (θα προσφερθεί  και μεσημεριανό στους συμμετέχοντες), θα γίνουν 3-4 θεματικές εργασιακές ομάδες.

Παραδειγματικά θέματα των ομάδων εργασίας:

 

ad c) Καταλυτικό forum

Το καταλυτικό forum θα πραγματοποιηθεί σε αίθουσα του Δημαρχείου. Τα αποτελέσματα μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα που θα χρησιμεύουν ως κατευθυντήριες γραμμές για τη μελλοντική ανάπτυξη του πάρκου. Και έτσι φτάνουμε στο αρχικό μας σημείο αναφοράς από εκεί που ξεκινήσαμε.

•  Ένα πάρκο για να περάσεις την  ελεύθερη ώρα σου, για αναψυχή,  πολιτισμό και αθλητισμό, Fairness  και σεβασμός αντί απαγορεύσεις και κυρώσεις.
•   Ένα πάρκο για όλους με ζώνες ηρεμίας και δράσης.
•   Ένα καλά προσβάσιμο πάρκο -ελεύθερο από αυτοκίνητα –

o  με τα πόδια,

o  με ποδήλατο,

o  με τραμ,

o  με λεωφορείο

•  Ένα καλά συντηρούμενο και ακέραιο σε λειτουργία πάρκο σαν δημόσιος χώρος, ένα καθήκον για την διαχείριση/management και τους χρήστες
•  Το πάρκο των πολιτών- ένας τόπος αναγνώρισης-ιδιοποίησης μέσω δράσης , πληροφόρησης και επικοινωνία

 

ad d) Προοπτικές και περαιτέρω συνεργασία

Περαιτέρω βήματα στην ανάπτυξη της εκστρατείας  π.χ. "Το Πάρκο μας"

• Ανάπτυξη μιας ιδέας (χρονικό πλαίσιο και κόστος) για μια εκστρατεία-καμπάνια για το πάρκο.
• Σχεδιασμός και υλοποίηση υπό την ευθύνη .... με εξωτερική υποστήριξη και σε συνεργασία με τους ενοικιαστές, τα ενδιαφερόμενα μέρη, τις ενώσεις και τους πολίτες.
• Ορισμός των ακριβών θεμάτων και περιεχομένων, π.χ. Σημασία της λεγόμενης  ελευθερίας στο πάρκο, της αναγκαιότητας ύπαρξης "κανόνων του παιχνιδιού", της "αρχής της δικαιοσύνης."
• Συμμετοχή διαφόρων ομάδων ενδιαφερομένων, π.χ. σύλλογοι, νέοι και ίσως φοιτητικό συμβούλιο.
• Εφαρμογή των στοιχείων της εκστρατείας σε διάφορες μορφές  σχέσεων  με το πάρκο π.χ. Ξεναγήσεις, χορηγίες, υιοθεσίες, δένδρων, πιστώσεις ορισμένων χώρων σε πολίτες.
• Δημιουργία (ως μόνιμη πηγή πληροφοριών), π.χ.  μια Ιστοσελίδα "Το πάρκο μας", Πάρκο App.
• Διευκρίνιση ανοικτών ερωτήσεων, π.χ.  διευκρίνιση με την χρήση τουαλέτας.

• Συντονισμός με τους διαχειριστές για τη διαχείριση της συντήρησης και φροντίδας του πάρκου, διευκρίνιση για την εφαρμογή μέτρων οργάνωσης και κατασκευής της κυκλοφορίας στο περιβάλλον του πάρκου.

Fazit

Στο άρθρο παρουσιάστηκε μία πιθανή εναλλακτική σχετικά με την ανάπλαση του μητροπολιτικού πάρκου του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, και συγκεκριμένα ενεργής συμμετοχικής συν-διαβούλευσης και συναπόφασης.

 

Παρόλο που θεωρείται ότι δεν έχει επικεντρωθεί το καθήκον του Δήμου και των εξωτερικών ή εσωτερικόν συνεργατών του στο τι επιθυμεί και τι μπορεί ο πολίτης να διαδραματίσει όσο αφορά τις επισκέψεις τους στο πάρκο και με ποια οικονομική δυνατότητα  δαπάνης του,  η  εισήγηση μας  αναφέρεται με συγκεκριμένα παραδείγματα  στη ροή των διαδικασιών  ενός  συμμετοχικού σχεδιασμού, με τον πολίτη να συμπράττει. Ο ίδιος  συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια συγκρότησης, ανάδειξης και προώθησης της ταυτότητας του τόπου, μέσα από συλλογικές διαδικασίες στοχεύοντας στην ενίσχυση της αίσθησης του τόπου για τις αστικές γειτονιές και την πόλη. Προπάντων όμως για  όλα αυτά τα ευεργετικά που θα μπορούσε να του προσφέρει ένας πράσινος χώρος στη γειτονιά του και όχι σαν ένα μητροπολιτικό πάρκο, του οποίου η χρήση είναι χρονικά και περιοδικά περιορισμένη και δεν αποφέρει τα ευεργετήματα της φύσης στον άνθρωπο που θα προσέφερε ένα όμορφος πράσινος χώρος στη γειτονιά ή ακόμα και δένδρα στους δρόμους. Και το αναφέρουμε εδώ, διότι πιστεύουμε ότι πόροι που θα έπρεπε να στοχεύουν στην αναβάθμιση των συνοικιών και γειτονιών  δαπανώνται σε χώρους που apriori δημιουργούν την αίσθηση, ότι πρωταρχικά  υλοποιούνται δημόσιοι χώροι προς ικανοποίηση φιλοδοξιών και προς διαιώνιση κάποιων ενεργειών σαν  έργο τέχνης παρά για την χρήση από τους πολίτες. Και δεύτερο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό ότι εντοπίζεται μια ανακατανομή των ικανοποιήσεων των επιθυμιών των πολιτών από τους κοινωνικά ασθενέστερους στους κοινωνικά και οικονομικά ευημερείς πολίτες.

 

Τέλος, ευχαριστoύμε το συνάδελφο Γιώργο Χατζηνάκο υποψήφιο Διδάκτορα στην επιστήμη Αστική Γεωγραφία  του Μητροπολιτικού Παν/μίου Manchester για την επιστημονική συνδρομή του στο θέμα.

 

Πηγές-Βιβλιογραφία:

   1. Patrizia, Nanz., Miriam, Fritsche., Handbuch Bürgerbeteiligung Verfahren und Akteure, Chancen und Grenzen Schriftenreihe Band 1200, Bundeszentrale für politische Bildung, 2016

2.   Stadt Leipzig, Bürgerbeteiligung für den Clara-Zetkin- und den Johannapark, Freizeit Kultur und Tourismus, 2016.

3.   BUND: Bürgerbeteiligung für die Zukunft des Tempelhofer Feldes ist mangelhaft, 16. Oktober 2013, http://www.bund-berlin.de/nc/bund_berlinde/presse/ essemitteilungen/detail/artikel/bund-buergerbeteiligung-fuer-die-zukunft-des-tempelhofer-feldes-ist-mangelhaft.html?tx_ttnews[backPid]=447&cHash =45f9ece0e5c764eacb9baa606bcb5649

4.   Maßnahmen zur Umsetzung des nachhaltigen Regenwassermanagements auf dem Tempelhofer Feld, 11.10.13, Pressemitteilung, http://www.stadtentwicklung.berlin.de/aktuell/pressebox/archiv_volltext.shtml?arch_1310/nachricht5081.html

5.   Michael, Braum.,Thies, Schröder., Wie findet Freiraum Stadt?: Fakten, Positionen, Beispiele, Bericht der Baukultur, Bd. 2, 2010, Basel.

6.   Kleiner Tiergarten Ost – frühzeitige Bürgerbeteiligung, http://www.moabitonline.de/ 13377/comment-page-7

7.   Bürgermeisteramt Tübingen, Entwicklungskonzept für den Park am Anlagensee Leitbild und weiteres Verfahren, Planungsausschuss Ortsbeirat Mitte/West zur Kenntnis, Gemeinderat, 11.06.2007.

8.   Stadtgrün für alle – Hamburg gemeinsam gestalten und erhalten, http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:EhUbBq7JTm4J:www.hamburg.de/contentblob/4402742/ca22a7bc2a047d8f7830b29a178e95d1/data/d-7-dialog-broschuere.pdf+&cd=32&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-b

9.   S, Joss., (2003): Zwischen Politikberatung und Öffentlichkeitsdiskurs – Erfahrungen mit Bürgerkonferenzen in Europa. In: Schicketanz, S. & Naumann, J. (Hg.), Bürgerkonferenz: Streitfall Gendiagnostik. Ein Modellprojekt der Bürgerbeteiligung am bioethischen Diskurs. Opladen: Leske + Budrich. 15 – 36.

10. C, Schwarz., & Tigges, A. (2000): Planning for Real. Theorie und Anleitung zum Handeln. Berlin: Technologie-Netzwerk Berlin e. V.

 

 

 

---

[1] http://www.netzwerk-buergerbeteiligung.de/buergerbeteiligung-foerdern/soziale-stadtentwicklung-buergerbeteiligung/

[2] Arnstein, S.R. (1969): A Ladder of Citizen Participation. In: AIP Journal. July 1996. 216–224,  εδώ σ. 217 μερικώς τροποποιημένο.

[3] Patrizia, Nanz., Miriam, Fritsche., Handbuch Bürgerbeteiligung Verfahren und Akteure, Chancen und Grenzen Schriftenreihe Band 1200, Bundeszentrale für politische Bildung, 2016

Θα προτείνουμε από αρκετά εργαλεία συμμετοχικής διαβούλευσης και συναίνεσης το συνδυαστικό εργαλείο συνδιάσκεψη συναίνεσης , και Planning for Real  .

Οι συνδιασκέψεις συναίνεσης πηγάζουν από την ιδέα να φέρεις σε επικοινωνία την επιστήμη με την πρακτική. Σύμφωνα με ήδη υπάρχουσες εμπειρίες φαίνεται ότι οι  ερασιτέχνες σε κάποια θέματα πολίτες μπορούν πολύ γρήγορα μπουν στο νόημα σύνθετων θεμάτων και να εκφράσουν την γνώμη τους κατάλληλα και εξειδικευμένα. Κατά την εκκίνηση, οι συμμετέχοντες θα ενημερωθούν για το έργο που πρέπει να γίνει Ερώτηση. Το ενημερωτικό υλικό (αναφορές ιστορικού, δηλώσεις κλπ.) Εκπονείται από εμπειρογνώμονες και τίθεται στη διάθεση των συμμετεχόντων. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες συναντώνται δύο φορές νωρίτερα από τη διάσκεψη για να λάβουν πρόσθετες πληροφορίες και να επεξεργαστούν ερωτήσεις που θα απαντηθούν από τους εμπειρογνώμονες κατά τη διάρκεια της διάσκεψης. Οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να ονομάσουν ή να επιλέξουν τους ίδιους τους εμπειρογνώμονες.

Κατά την εκκίνηση, οι συμμετέχοντες θα ενημερωθούν για το έργο που πρέπει να γίνει Ερώτηση. Το ενημερωτικό υλικό (αναφορές ιστορικού, δηλώσεις κλπ.) Εκπονείται από εμπειρογνώμονες και τίθεται στη διάθεση των συμμετεχόντων. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες συναντώνται δύο φορές νωρίτερα από τη διάσκεψη για να λάβουν πρόσθετες πληροφορίες και να επεξεργαστούν ερωτήσεις που θα απαντηθούν από τους εμπειρογνώμονες κατά τη διάρκεια της διάσκεψης. Οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να ονομάσουν ή να επιλέξουν τους ίδιους τους εμπειρογνώμονες.

Planning for Real εργαλείο είναι και για πρωτοβουλίες γειτονιάς όταν οι πολίτες αναλαμβάνουν κάποια κατάσταση στα χέρια τους.

1.Πρωτοβουλία: Μια ομάδα πολιτών συναντάται και δηλώνει δημόσια ότι θέλουν να αλλάξουν κάτι  στη γειτονιά τους ή στο Δημοτικό διαμέρισμα.  Συναντώνται οι ιδέες συλλέγονται και ανταλλάσσονται.

2. Μοντέλο: Δημιουργία ενός σχεδίου για να απεικονιστεί ένα μοντέλο δισδιάστατο της πραγματικής κατάστασης.

3. Παρουσίαση μοντέλου: Το μοντέλο θα είναι σε διαφορετικά σημεία  του χώρου για παρουσίαση.

Ο στόχος είναι να βελτιωθεί το μοντέλο.

4."Ποιος μπορεί να κάνει τι;": Με τη λεγόμενη Ενίσχυση Γειτονίας. Οι πόροι και οι δεξιότητες των πολιτών σε τοπικό επίπεδο.

5. Γεγονός "Γεγονός": Με βάση το μοντέλο οι κάτοικοι κάνουν τις προτάσεις τους σε κάρτες, όπου είναι επιθυμητές οι αλλαγές

6. Προτεραιότητα: Με βάση το μοντέλο και τις προτάσεις προχειροτήτων αναπτύσσονται και συγκροτούνται ομάδες εργασίας.

7. Επεξεργασία θεμάτων: Οι ομάδες εργασίας επεξεργάζονται το θέμα, έρχονται σε  επαφή και έχουν δημιουργούν ένα σχέδιο δράσης. Εφαρμογή των σχεδίων δράσης: Το τελευταίο βήμα θα είναι αυτά που εκπονήθηκαν να υλοποιηθούν το συντομότερο δυνατόν.  Αυτό συμβαίνει - όσο το δυνατόν περισσότερο - από τους ίδιους τους πολίτες.

Zaungastnic: Νέα λέξη.”Prosumers” ή είμαι ένα καλάθι από ψώνια

Είμαι ένα καλάθι από ψώνια

Κατανάλωση Ο σημερινός άνθρωπος είναι ότι τρώει, ότι φοράει, και τι εφημερίδα διαβάζει. Τι έχει να κάνει αυτό με το ρομαντισμό και γιατί τώρα όλοι μιλάνε για τους” prosumers”

Manuel Schramm | Ausgabe 51/2017

Διάβασμα σε 1 ‘ STV25122017

Μήπως νοιώθετε ήδη σαν "καταναλωτής ταυτότητας"; 

Όχι ότι καταναλώνετε ταυτότητες για το φαγητό σας, αλλά, αντίθετα, ότι χρησιμοποιείτε τρόφιμα για να ακυρώσετε την ταυτότητά σας; Ο ψυχολόγος καταναλωτισμού Stefan Baumann χρησιμοποίησε τον όρο "κατανάλωση ταυτότητας" πριν από τρία χρόνια σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Διανομητική οικονομία». Παρατήρησε μια «μετατόπιση των κριτηρίων ζήτησης»: «Εκτός από το ζήτημα της σημασίας της έννοιας, το ζήτημα της ταυτότητας του ατόμου γίνεται το επίκεντρο της προσοχής για τη σημερινή γενιά καταναλωτών». Έτσι, οι μάρκες πρέπει να επιδεικνύουν, να αναπτύσσουν και να αλλάζουν τις δικές τους ανθρώπινες ιδιότητες και τις προβληματικές περιόδους των ανθρώπων, των καταναλωτών. "Στις δικές τους βιογραφίες κατανάλωσης, οι καταναλωτές σήμερα προσπαθούν να αποκτήσουν μια αφήγηση των γεγονότων της ζωής τους. Αγοράζουν σύμφωνα με το ποιοι θέλουν να είναι και ποιοι ήταν κάποτε ».

 

Αλλά αυτή είναι πραγματικά μια νέα εξέλιξη; 

Δεν ήταν η κατανάλωση πάντα μπλεγμένη με θέματα ταυτότητας? Και τι αλλάζει με την επανάσταση στη σύγχρονη κοινωνία των καταναλωτών? Τέλος, μια σχέση μεταξύ ορισμένων πρακτικών κατανάλωσης, όπως η διατροφή ή η ένδυση, και το ζήτημα της ταυτότητας στην ιστορία μήπως μπορεί να εντοπιστεί πολύ πίσω στην ιστορία της ανθρωπότητας?. Στην προ-μοντέρνα Ευρώπη, υπήρχαν κώδικες ενδυμασίας που υπαγόρευαν στο άτομο αυτό τι επιτρέπεται να φορεθεί και τι όχι. Και σε πολλές θρησκείες, οι τελετουργικές απαγορεύσεις τροφίμων έπαιζαν πάντα σημαντικό ρόλο: τα κοινά γεύματα μπορούν να δημιουργήσουν ταυτότητα, αλλά και να κάνουν τη διαφορά. "Πες μου τι τρως και θα σου πω ποιος είσε", έγραψε ο Γάλλος συγγραφέας Jean Anthelme Brillat-Savarin το 1826.

Με την εμφάνιση της νεωτερικότητας, η κατανάλωση παύει να είναι απλώς ένα στατικό σημάδι ότι ανήκει σε μια συγκεκριμένη συλλογική ομάδα, είτε πρόκειται για θρησκεία, είτε για κράτος είτε για έθνος. Όλο και περισσότερο, η κατανάλωση περιέχει τώρα ένα στοιχείο επιλογής, τουλάχιστον για εκείνους που μπορούν να το αντέξουν οικονομικά. Ακριβώς εξαιτίας αυτού, ο καταναλωτής ανακαλύπτει την ταυτότητά του ως καταναλωτή αργά. Στα κινήματα διαμαρτυρίας του 19ου αιώνα: στους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς οι δυσαρεστημένοι καταναλωτές ενώνονται για να αποκλείσουν το διαμεσολαβητικό εμπόριο, να αποτρέψουν την μη καθαρότητα των αγαθών από τους νόμους του εμπορίου ή ακόμη και να ιδρύσουν βιοτεχνίες.

Αλλά αυτή ήταν μόνο μια εξαίρεση. Ως επί το πλείστον, ο σύγχρονος καταναλωτής παύει να παράγει ακόμη και στο νοικοκυριό, όπως σε προ-σύγχρονη περίοδο. Αντ' αυτού, υπάρχουν πάντα νέες ανάγκες που απαιτούν περισσότερα καταναλωτικά αγαθά για να τις ικανοποιήσουν. Ο πολιτικός επιστήμονας των ΗΠΑ Κόλιν Κάμπλ συνήγαγε αυτή τη σύγχρονη καταναλωτική δεοντολογία από την πρακτική της καθημερινής ονειροπόλησης στο ρομαντισμό. Στις ονειροπολήσεις, ο άνθρωπος φαντάζεται τι θα μπορούσε να είναι. Για να προσεγγίσει τέτοιους τελικώς αδύνατους στόχους, αρχίζει να αγοράζει αξεσουάρ που τον επιβεβαιώνουν στον φανταστικό του ρόλο, σε μια άλλη κοινωνική ταυτότητα.

 

Το Cabrio σαν ερωμένη

Έτσι, η σύγχρονη κατανάλωση συνδέεται με την ανάπτυξη της προσωπικότητας και της ταυτότητας των εν δυνάμει καταναλωτών, οι οποίοι προσπαθούν να αναδημιουργηθούν με τη βοήθεια ολοένα και νέων προϊόντων. Αυτή η σύνδεση επιχειρεί να εκμεταλλευτεί όλο και περισσότερο επαγγελματική διαφήμιση ήδη από τον 20ό αιώνα. Τα προϊόντα θα πρέπει να προωθηθούν με τέτοιο τρόπο, ώστε να αγγίξουν λανθάνουσες πτυχές της προσωπικότητας του καταναλωτή. Οι λεγόμενοι «ερευνητές κινήτρων,» όπως Ernest Dichter, έκαναν ήδη στα χρόνια του 1940 τις λεγόμενες depth interviews,, με τις οποίες διερευνούσαν τις κρυμμένες σημασίες των καταναλωτικών αγαθών. Έτσι λοιπόν στην αγορά ενός αυτοκινήτου ένα Cabrio συμβόλιζε την ερωμένη ενώ μια λιμουζίνα συμβόλιζε τη σύζυγο. Αυτές οι ψυχαναλυτικά εμπνευσμένες μέθοδοι χρησιμοποιήθηκαν για να προσαρμόσουν την εικόνα των προϊόντων στην προσωπικότητα του αγοραστή.

Και αυτό υπάρχει μέχρι και σήμερα. Αυτό που είναι νέο είναι ότι ο διαχωρισμός μεταξύ κατανάλωσης και παραγωγής έχει πλέον εξουδετερωθεί εν μέρει. Οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν στους καταναλωτές να βοηθήσουν στη διαμόρφωση προϊόντων και την προσαρμογή τους στις ανάγκες τους. Οι καταναλωτές καθίστανται "prosumers": Αυτό μπορεί να τους οδηγήσει να ξεχάσουν ότι καταναλώνουν επί του παρόντος μόνο ένα εμπορικό προϊόν.

Ο Manuel Schramm είναι λέκτορας για την οικονομική και κοινωνική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Chemnitz

(Μερος Ι) Πρωτοχρονιάτικο ‘Απριλ-αστείο’ μιας υπηρεσίας του Δήμου ή πόσο εύκολα σε τοποθετούν στο πάγκο των παρανοϊκών.

Πως κόβουμε ή ξεριζώνουμε αυτάς τας “αὐτοεντᾱς”^[1]
ή  τα ’βάου-βάου’ όπως έλεγε στο παραμύθι ”Ο Μικρός Πρίγκηπας”?
Ένας πολίτης έκανε μια ίδια  ‘αυτοψία’ με φωτογραφίες σε ΄μια εργολαβία της οποίας την σύμφωνη γνώμη του ΔΣ για αποπληρωμή παρακολούθησε στο ΔΣ τον Μάιο του 2017. Μετά από επικοινωνία με την αντίστοιχη διεύθυνση του Δήμου –Διεύθυνση Βιώσιμης Ανάπτυξης- υπήρξε μια ανταλλαγή επιστολών, για σοβαρές ελλείψεις στο έργο στην ανάπλαση του κήπου του Γ Καλού, και για ποιο λόγο παραληφθεί το έργο και εξοφλήθει. Δείτε την παρακάτω  επικοινωνία και κρίνετε μόνοι σας, ποιοι διαχειρίζονται τα του δημοτικού οίκου μας, επειδή θεωρούν  ότι οι Δημότες  έχουν δώσει λευκή επιταγή και σωστά το θεωρούν έτσι όπως εξελίσσεται η πολιτειακή βάση στη χώρα μας….
Σε κόκκινα γράμματα η επικοινωνία από πλευράς πολίτη. Σε μωβ γράμματα η επικοινωνία από πλευράς Δήμου και υπηρεσιών του προς τον πολίτη.
Στην αρχή , μόνο μια επίμαχη φωτογραφία, οι υπόλοιπες παρακάτω: Η αιτιολογία του αὐτοέντη (βλέπε παρακάτω στο τέλος και επίσημο έγγραφο): “Είναι θέμα  αρχιτεκτονικού σχεδιασμού”

[1]αὐτοέντης[<αρχ. αυθέντης<αυτοέντης<αυτό+έντης<ανύω (=φτάνω στο τέλος)]: απόλυτος κύριος, άρχοντας, αφέντης

Στην πρώτη επιστολή του ο πολίτης αναφέρει:

Προς :Διεύθυνση Βιώσιμης Κινητικότητας και Δικτύω

Θέμα: ΔΣ. 19.5.2015. ΘΕΜΑ8ο Έγκριση του πρωτοκόλλου οριστικής παραλαβής εργασιών του έργου “Ανάπλαση περιοχής Κήπου Καλού – Γυμνασιάρχου Μικρού – Διστόμου – Παπάφη”, αρ. μελέτης έργου Α45/2012 και π.δ. 950.000,00 €
Εισηγητής Διεύθυνση Βιώσιμης Κινητικότητας και Δικτύων
κύριοι,
Σχετικά με το παραπάνω έργο θέλω να γνωρίζω σαν δημότης:
1) Ποια επιτροπή παρέλαβε το έργο
2) Τα πρακτικά παραλαβής του έργου από την επιτροπή
3) Ποιοι εργολάβοι ήταν ανάδοχοι
4) Με ποιο ποσό αποζημιώθηκαν οι εργολάβοι για την εργασία τους(έκπτωση) από το αρχικό ποσό των 950.000 ευρώ
5) Η κατάσταση των οδών οδεύσεων τυφλών, οι ζικ ζακ διαβάσεις πεζών και πεζών τυφλών,  η ξαφνική διακοπή των οδεύσεων, οι σχάρες όμβριων μπροστά στις διαβάσεις για τυφλούς, οι λιγότεροι κατά 200 τμχ θάμνοι περίπου, κ.α. που αναφέρονται στις φωτογραφίες, ελήφθησαν υπόψη για την παραλαβή του έργου και σε ποιο έγγραφο εάν αυτά καταγράφηκαν και τιμολογήθηκαν για να αφαιρεθούν από το τελικό τιμολόγιο, ή υπάρχει άλλος τρόπος συμφωνίας για επιδιόρθωση των ατελιών ή ακόμα και την έλλειψη τμημάτων έργου με τον εργολάβο.

Αναμένοντας την σύντομη απάντηση σας παραμένω
με φ.Χ

Συνημμένα φωτογραφίες  όπως …(βλέπε παρακάτω )



Η πρώτη απάντηση εντός των χρονικών ορίων που ορίζει ο νομοθέτης από εκτελεστικό υπάλληλο Καμία σχέση με τις ερωτήσεις του πολίτη
 
Απάντηση του πολίτη
…um@gmail.com
Δήμος Θεσσαλονίκης
Δ06 ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ &ΔΙΚΤΥΩΝ
Ν. <n.m…@thessaloniki.gr>
Θεσσαλονίκη, 19.7.2017

Θέμα: 56264/14-6-2017 “Ανάπλαση περιοχής Κήπου Καλού – Γυμνασιάρχου Μικρού – Διστόμου – Παπάφη”, Απάντηση του εγγράφους σας στις 18.7.2017
Αξιότιμε κύριε Μ…,
Σας ευχαριστώ άλλη μια φόρα για την απάντηση που μου στείλατε χθες 18.7.2017 μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στην διεύθυνσή μου.
Συνημμένα σας στέλνω αναλυτικά τις φωτογραφίες και παρακαλώ όπως η υπηρεσία σας λάβει σε κάθε μια από αυτές ξεχωριστά θέση έχοντας υπόψη της – σας παρακαλώ πολύ- ότι απέναντι της έχει ένα πολίτη της πόλης που είναι γεωγράφος και έχει σπουδάσει και την αειφόρο αστική ανάπτυξη αλλά έχει εργαστεί και στο τομέα τους και σε ερευνητικά κέντρα αλλά και στην εφαρμοσμένη καθημερινή πρακτική. Και το γράφω αυτό γιατί θεωρώ ότι κάποιες εξηγήσεις δεν αρκούν για μένα.
Επίσης οι θάμνοι στο συγκεκριμένο έργο δεν είναι καταμετρημένοι σωστά. Παρακαλώ όπως αιτηθείτε από κοινού μια καταμέτρηση. Παρακαλώ μη το εκλάβετε σαν εκγύμναση αυτό. Βρίσκομαι στην Ελλάδα και δεν έχω σε κανένα εμπιστοσύνη, μιας και βοήθησα για 1 ½ χρόνο επαγγελματικά κάποιον ΔΣ στο Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης και βρισκόμουν αρκετές φορές μέσα στις συνεδριάσεις .
Ευχαριστώ και πάλι και αναμένω την απάντησή σας.
Ν…
Συν.: Αρχείο word φωτογραφιών με μεμονωμένες ερωτήσεις (οι επόμενες φωτογραφίες)






περιμένοντας ο πολίτης  … μέχρι Σεπτέμβριο 2017

Μετά από 6 1/2 μήνες χωρίς αποτέλεσμα επικοινωνίας στέλνει ο πολίτης άλλη μια επιστολή με mail

  …@gmail.com>

29.12.2017 8:31 AM (6 hours ago)
to Ζ…, bcc: k….

Καλημέρα,
από 21.09 μου ζητήσατε  να σας δώσω την ταχυδρομική μου διεύθυνση για να μου απαντήσετε στην επιστολή μου από Ιούνιο 2017 σχετικά με την εργολαβία στην περιοχή Κήπος του Γ. Καλού. Σας παρακάλεσα δε να  με ενημερώνατε όταν θα την στέλνατε μέσω ταχυδρομείου. Ο κάθε νοήμων και καλοπροαίρετος άνθρωπος θα καταλάβαινε ότι εσείς έχετε την απάντηση απλά θέλατε να το κάνετε πιο επίσημα.
Σήμερα 29/12/2017- 6 1/2 μήνες αργότερα- δεν έχω λάβει από εσάς καμία ενημέρωση για το πότε θα στείλετε την επιστολή μέσω ταχυδρομείου.
Θεωρώ ότι η υπηρεσία σας έχει υπερβεί κάθε όριο υπομονής ενός πολίτη.
Με το mail σας σχετικά με την δική μου ταχυδρομική διεύθυνση κερδίσατε αρκετό χρόνο. Γιατί δεν μπορείτε να δώσετε μια απάντηση σε συγκεκριμένα απλά ερωτήματα για ένα έργο που έχει αποπερατωθεί, έχει γίνει αυτοψία από την Επιτροπή του ΔΣ και έχει παραληφθεί, έχει ληφθεί η απόφαση του ΔΣ να πληρωθεί ο εργολάβος και έχει πληρωθεί?
Τονίζω ότι είμαι αρκετά υπομονετικός τύπος ανθρώπου. Τα αφήνω όλα μέχρι εσχάτου. Αλλά διαφαίνεται από τις κινήσεις της υπηρεσίας σας, ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται ίσως την θέση τους.
Η σημερινή επιστολή, θα σταλεί και στο Δήμαρχο κ. Ιωάννη Μπουτάρη και όχι μόνο, εάν δεν μου απαντήσετε εντός 15 ημερολογιακών ημερών από την παραλαβή της επιστολής μου μέσω. Σας ενημερώνω απλά σαν Δημότης με έννομο συμφέρον για τη πόλη του και την διαχείριση των οικονομικών της πόλης του, και εάν θέλει και ο ίδιος ο Δήμαρχος να γνωρίζει παραδειγματικά και να μάθει τι συμβαίνει με τα δημοτικά έργα και τις υπηρεσίες του .
Σας παρακαλώ πολύ μη μου στείλτε επιστολή μέσω mail ότι η υπόθεση μου βρίσκεται σε στάδιο διεκπεραίωσης, γιατί θα είναι άλλος ένας προφανής εμπαιγμός. Σεβαστείτε το άτομό μου και χωρίς να με γνωρίζετε προσωπικά.
Μια καλύτερη Χρονιά για όλους του Δημότες της πόλης αυτής.
Ν

Άμεση απάντηση της διευθύντριας με αστεία τεκμηρίωση (συνημμένη επιστολή) από τον Αντιδήμαρχο!  Καμία σχέση με τις ερωτήσεις του πολίτη
9:25 AM (5 hours ago)
to a.pappas, ΜΠΕΛ, Νίκος, Αθηνά, k.g…, ΓΡΑΦΕΙΟ, me
Αγαπητέ κύριε
Σας έχω απαντήσει εγγράφως στις 6 Νοεμβρίου, στην ταχυδρομική διεύθυνση που δηλώσατε (poste restante).  Παρακαλώ να ελέγξετε στα ΕΛΤΑ γιατί δεν σας παρέδωσαν τη συνημμένη επιστολή με αρ. πρωτ. 100936/6737/6-11-2017.  Ως εκ τούτου η διαμαρτυρία σας για εμπαιγμό της Υπηρεσίας μας είναι άνευ αντικειμένου.
Το παρόν κοινοποιείται στον Αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων, την Πρόεδρο ΔΣ και το γρ. Δημάρχου, με την επισήμανση ότι η Υπηρεσία μας καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για την εκτέλεση έργων ανάπλασης και συντηρήσεων κοινοχρήστων χώρων σε όλη την πόλη και είναι υπερήφανη για το έργο που επιτελεί με την υποστήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου.
Με την ευκαιρία, σας ευχαριστούμε για την ενεργό συμμετοχή σας στη δημόσια διαβούλευση του έργου σχολικού δακτυλίου περιοχής Αναξιμάνδρου και στην τελευταία συνάντηση του ευρωπαϊκού προγράμματος Urbact - Resilient Europe.
Μ
Προϊσταμένη Δ/νσης Βιώσιμης Κινητικότητας και Δικτύων

Η απάντηση του Αντιδημάρχου Παπά με κοινοποίηση προς Σύνδεσμο τυφλών και Γούλα κλπ. Καμία σχέση με τις ερωτήσεις του πολίτη

Η τελευταία απάντηση του πολίτη και προς Ομοσπονδία τυφλών η οποία παρεμπιπτόντως δεν επικοινωνήσε καν με τον πολίτη. Οταν κάποια στιγμή  τηλεφώνησε ο πολίτης να τους ρωτήσει τι θα κάνουν τώρα με την επιστολή του Παππά η απάντηση ήταν “τι να κάνουμε”. Και όταν συνέχιζε να ρωτά μας πως είναι δυνατόν εσείς ένας φορέας για τα ενδιαφέροντα των τυφλών συμπολιτών μας να μη κάνετε κάτι , θεώρησε ότι επιτίθεται ο πολίτης και έκλεισε το τηλέφωνο.

<…um@gmail.com>

28.12.2017 11:06 AM (4 hours ago)
to pst8pekm, a.pappas, Ζ…, bcc: k.g…, bcc: info…

“Κύριε Παππά!
Περίμενα πραγματιστική απάντηση από την συγκεκριμένη υπηρεσία σας και όχι bla bla εκ  των άνωθεν για εκφοβισμό, γιατί αλλιώς δεν καταλαβαίνω  γιατί δεν απαντά η κυρία Ζουρνά, η υπεύθυνη της διεύθυνσή σας.????? !!!!!!!.
Είναι αυτό ζήτημα αρχιτεκτονικής μελέτης?? Πρέπει να με θεωρείτε παρανοϊκό  σύμφωνα με τις δυο παραπάνω φωτογραφίες?
Ας είμαστε ρεαλιστές και ας δεχθούμε τα λάθη μας αν υπάρχουν κάπου και να τα διορθώσουμε!”

Το συμπέρασμα και η τακτική τους: Πρώτα απαντά ο υπάλληλος, μετά εάν αντιδράσει ο πολίτης και δεν μείνει με την απάντηση ευχαριστημένος, απαντάει η διευθύντριά του πρωτίστως με Bla Bla χωρίς καμία εμπεριστατωμένη  τεκμηρείωση των όσων αναφέρει  μπας και εξασθενήσει το ενδιαφέρον του πολίτη και μετά εάν παρόλα αυτά ο πολίτης δεν συμφωνεί με τις απαντήσεις αποδεδειγμένα πλέον ότι τον κοροϊδεύουν το πράγμα σοβαρεύει και πάει στον Αντιδήμαρχο, ο οποίος και αυτός συνεχίζει το Bla Bla – μη αποδεχόμενος το faul της υπηρεσίας- ελπίζοντας ότι ο πολίτης θα πει: “Αι στα … θα ασχοληθώ και θα χαλώ τη ζαχαρένια μου, αφού κανείς άλλος δεν ενδιαφέρεται”. Σε λίγο θα πάρει ο πολίτης, ίσως , μια επιστολή από τον Δήμαρχο. Είμαστε περίεργοι και το βρίσκουμε ενδιαφέρον το πως θα εξελιχθεί η υπόθεση, ήσσονος σημασίας μεν γι’ αυτούς, παραδειγματική δε για ένα ολόκληρο Δήμο.
Ο πολίτης θα ζητήσει από Αντιδήμαρχο, Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και Δήμαρχο πλέον απάντηση στην ερώτησή του και όχι αόριστες απαντήσεις όπως είδατε παραπάνω.

zungastnic: Η Καταλονία σε αδιέξοδο λαβύρινθου

Στο λαβύρινθο

Καταλονία. Πριν από τις περιφερειακές εκλογές οι αυτονομιστές έχουν εξαντληθεί.
Conrad Lluis Martell | Τεύχος 50/2017

THS 19122017

Illustration:  der Freitag

Σχεδόν καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν είναι τόσο άγνωστη και τόσο εσφαλμένα κατανοήσιμη όσο  η Ισπανία. Έτσι, ο Hispanist Gerald Brenan ξεκίνησε το 1943 κλασικό του έργο” Η ισπανική Λαβύρινθος”.  Η ρήση του μπορεί να προσαρμοστεί ως εξής με το βλέμμα στραμμένο στις  περιφερειακές εκλογές της Καταλονίας στις 21 Δεκεμβρίου: Για τους Ισπανούς, ιδιαίτερα για τους  Καταλανούς, η γη τους έχει γίνει ένας λαβύρινθος. Και πάλι μια  ορμητική προεκλογική εκστρατεία θα καταλήξει  και αυτή τη φορά σε μια  σύγχυση όπως συνήθως γίνεται. Επτά κόμματα - τρεις για την ανεξαρτησία, τρεις εναντίον και  ένα στο ενδιάμεσο - αγωνίζονται για τους ψηφοφόρους. Όλοι θα έκαναν κάτι καλό, να μην ξαναυποσχεθούν κάτι που δεν μπορεί να  το κρατήσουν. Ούτε η πορεία ανεξαρτησίας ούτε η κατάργηση της αυτονομίας δεν μπορεί να είναι εφικτή. Υπάρχει μια εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των αυτονομιστών και των αντιαυτονομιστών. Ο χρόνος από γεμάτες αντιπαραθέσεις  πρέπει να ξεπεραστεί,  τώρα είναι πλέον η ώρα για realpolitik, αλλά αυτή μπορεί να είναι πολύ διαφορετική. Τρεις παράγοντες διαμορφώνουν την προεκλογική εκστρατεία και πρέπει να είναι αποφασιστικής σημασίας για τη μελλοντική διακυβέρνηση.
Κατ 'αρχάς, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το στρατόπεδο της απόσπασης εξασθενεί, ενώ οι ανταυτονομιστές, ειδικά οι δεξιότεροι Ciutadans , υπό την ηγεσία του Inés Arrimadas, προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος προς τα πάνω. Με λίγο πάνω από 20%, το κόμμα θα μπορούσε να πάρει την πρώτη θέση μπροστά από τους αναμενόμενους ψήφους του νεοφιλελεύθερου  Σοσιαλιστικού Κόμματος Esquerra Republicana de Catalunya (ERC). Το θριαμβευτικό ERC τρέμει, και μέχρι πρόσφατα πίστευε ότι είχε κάνει τα πάντα σωστά. Για δεκαετίες,  υποστήριζε την αυτοκυριαρχία της Καταλονίας και μπορούσε να το αποδείξει με τον Oriol Junqueras, έναν αρχηγό κόμματος, ο οποίος κάθεται ως μάρτυρας στη φυλακή. Είναι αυτό σωστό πολιτικό μάρκετινγκ?  Κατά την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο η ERC παρέμεινε χλωμό στην κυβέρνηση συνασπισμού με τους συντηρητικούς από το Partit Democrata Europeu Català (pdecat), και λόγου του ότι  επίσης επειδή το δόγμα της λιτότητας δεν κλονίστηκε. Αυτό ήταν εμφανές κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, καθώς η αντιπρόεδρος το κόμμα Marta Rovira με τον αντίπαλο Inés Arrimadas δεν είχε απολύτως τίποτα ουσιαστικό να συζητήσει σχετικά με την επισφάλεια της εργασίας την ανεργία, τα σχολεία ή  και την βία κατά των γυναικών. Η Rovira και το ERC επιδιώκουν πολύ λιγότερο ένα κοινωνικό από ένα εθνικό σχέδιο. Αλλά η αφήγηση (παραμύθι) για μια γρήγορη, χωρίς πόνο ανεξαρτησία που το κόμμα ήταν κολλημένο σε αυτή ήταν απλώς ένας μύθος για να κερδίσει τις εκλογές και τις διαμαρτυρίες των ψηφοφόρων του. Τίποτε άλλο!  Η εξουσία του στρατοπέδου απόσπασης δεν προέρχεται από την κυβέρνηση, αλλά από τους ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους αισθάνονται τώρα πλέον εξαντλημένοι και εξαπατημένοι.
Έτσι, ο δεύτερος παράγοντας που θα επηρεάσει το αποτέλεσμα των εκλογών  είναι  η κινητοποίηση του εκλογικού σώματος. Στην Καταλονική κοινωνία κάτι κινείται, επειδή η βιομηχανική ζώνη της Βαρκελώνης είναι πιο δραστήρια πλέον από ό, τι συνήθως και ξύπνησε από το λήθαργο που νιώθει η παραδοσιακή πολιτική έναντι της Καταλονίας (πολύ περισσότερο από ό, τι στην ισπανική). Σε πόλεις εργατικής τάξης, όπως το Hospitalet ή Badalona, πολλοί είναι εξοργισμένοι από μια περιφερειακή κυβέρνηση που μίλησε εξ’ ονόματος όλων των Καταλανών, αλλά μόνο οι μισοί το είπαν. Μια λυπηρή παράπλευρη ζημιά στην τρέχουσα κρίση είναι ότι η σύγκρουση μεταξύ των «πραγματικών» και των «άλλων» Καταλανών έχει αναζωπυρωθεί. Το "πραγματικό" μιλάει και γράφει στην καθημερινή ζωή στα καταλανικά, βλέπει, ακούει και διαβάζει καταλανικά μέσα ενημέρωσης. Οι "άλλοι" ζουν την καθημερινή τους ζωή στα ισπανικά - καταλανικά κατανοούν, μερικές φορές τα μιλούν, λίγο  όμως στη γραπτή γλώσσα. Εάν η εκλογή στη βιομηχανική ζώνη αυξάνει τη συμμετοχή κατά 10 ή 15 τοις εκατό, δεν θα είναι καλή είδηση για τους ανεξάρτητους και δεν θα πρέπει απλώς να τους κάνει να σκέφτονται μόνο τακτικούς λόγους εκλογής.
Τρίτον, ότι η λογική του μπλοκ μεταξύ των αυτονομιστών και των αντιαυτονομιαστών  μπορεί να  ξεπεραστεί παραμένει μια ευσεβής επιθυμία. Εκτός εάν τα δύο κόμματα, σχηματοποιημένα ως τρίτη δύναμη, διαδραματίζουν βασικό ρόλο στο νέο κοινοβούλιο. Από τη μία πλευρά οι Σοσιαλιστές υπό τον Miquel Iceta από την άλλη πλευρά το κόμμα  Catalunya en Comú-Podem  του Xavier Domènech, η συμμαχία των Podemos Ada με την  Colau, η αριστερή Δήμαρχος της Βαρκελώνη. Οι τώρα και πολύ καιρό πολιτικά νεκροί Σοσιαλιστές του Iceta βρίσκονται σε άνοδο. Ενώ είναι επικριτικοί για την ανεξαρτησία και το συνταγματικό, υπόσχονται μεγαλύτερη αυτονομία και ζητούν μια Καταλανική φορολογική αρχή. Οι υποσχέσεις του Iceta είναι ελκυστικές επειδή φαίνονται ρεαλιστικές. Και να πούμε την αλήθεια δεν απέδειξαν οι σοσιαλιστές στο παρελθόν ότι μπορούν να συμφωνήσουν τόσο με το συντηρητικό Partido Popular (PP) στη Μαδρίτη όσο και με τους Καταλάνους εθνικιστές;

Μια Δανέζικη έμπνευση σαν ελπίδα

Η Catalunya en Comú-Podem, από την άλλη πλευρά, εξασθενεί. Η ελπίδα να γίνει αριστερό Λαϊκό Κόμμα έχει θαφτεί προς το παρόν. Είναι απαραίτητο να αποφευχθεί η ελευθέρα πτώση στην ύπαρξη ενός κόμματος που διασπάται, το οποίο εξακολουθεί να υποτιμά το άθλιο αποτέλεσμα  του των τελευταίων περιφερειακών εκλογών (σχεδόν εννέα τοις εκατό). Το γεγονός ότι η Αριστερά είναι υπέρ του δικαιώματος της αυτοαπόφασης της Καταλονίας και ταυτόχρονα είναι επικριτική απέναντι στις δυνάμεις ανεξαρτησίας, δεν δημιουργεί εταίρους συμμαχίας ούτε στη Μαδρίτη ούτε τη Βαρκελώνη και την καθιστά ευάλωτη και εκεί και στη Βαρκελώνη.
Παρ 'όλα αυτά, οι Pοdemos, όπως και οι σοσιαλιστές, λατρεύουν μια ελπίδα εμπνευσμένη από τη Δανία: Όπως και η Birgitte Nyborg στη σκανδιναβική πολιτική τηλεοπτική σειρά “Borgen”, ελπίζουν να γίνουν η μόνη εναλλακτική λύση σε δύο μπλοκαρισμένα στρατόπεδα. Αλλά η option της Borgen  θα παραμείνει μάλλον μυθιστόρημα. Οι σοσιαλιστές μάλλον  δεν είναι επιλέξιμοι για τους Καταλανούς  που υποστηρίζουν την απόσπαση, ενώ οι αριστεροί δεν θα έχουν κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα. Έτσι, βλέπουμε να γίνεται μια εκλογική καμπάνια , η οποία, πέρα από τη μεγάλη σύγκρουση ανάμεσα στους υποστηρικτές της ανεξαρτησίας και τους αντιπάλους, κρύβει κι άλλες πλευρές. Θα κερδίσει το σοσιαλιστικό-φιλελεύθερο ERC ή η συντηρητική ένωση Junts per Catalunya μια ένωση που , ο πρώην πρόεδρο Carles Puigdemont έξυπνα  διευθύνει από την εξορία των Βρυξελλών; Ή μήπως κυριαρχεί ο σκληρός αντισεπαρατισμός των Ciutadans; Και θα έχει νόημα εάν ο σκληρός πυρήνας του κινήματος της ανεξαρτησίας θα χρησιμοποιήσει την προεκλογική εκστρατεία για να κινητοποιηθεί ενάντια στο κεντρικό κράτος; Μια βεβαιότητα σίγουρα θα υπάρχει: Μετά τις εκλογές η Καταλονία θα παραμένει εντός του λαβυρίνθου.

zaungastnic: Καταλονία-Κυβέρνηση μέσα από τη φυλακή

Κυβέρνηση από τη φυλακή

Οι Καταλανοί αποσχιστές διατηρούν την απόλυτη πλειοψηφία τους στο κοινοβούλιο μετά τις περιφερειακές εκλογές. Ο νέος αρχηγός της κυβέρνησης αναμένεται να ασκεί το αξίωμά του μέσα από τη φυλακή.

Πηγή της φωτoγραφίας: Spiegel on line                                                                                         διάβασμα σε 1 ‘  THS22122017

Και πάλι , οι Καταλανοί αυτονομιστές παίρνουν τη πλειοψηφία στο περιφερειακό κοινοβούλιο. Με μια record συμμετοχή 82% των Καταλανών, έλαβαν πάλι  ισχυρή υποστήριξη από τους ψηφοφόρους.  Αυτοί επαναλαμβάνουν και λένε προκλητικά: Τώρα ακόμα περισσότερο ανεξάρτητοι! Συνεχίζουν να ζητούν το δικαίωμα να αποφασίζουν για το μέλλον της χώρας τους, την ανεξαρτησία του κράτους ή την παραμονή τους στην Ισπανία. Οι σημαντικοί κινητήριοι μοχλοί είναι πληγωμένη υπερηφάνεια και τη πεισματάρική οργή απέναντι  στο ισπανικό κράτος και στην κυβέρνηση της Μαδρίτης. Οι αστυνομικοί με τον ξυλοδαρμό της 1ης Οκτωβρίου δεν αποδυνάμωσαν το κίνημα ανεξαρτησίας, αλλά το ενίσχυσαν.

Τώρα πλέον αναμένεται ένας περίεργος σχηματισμός κυβέρνησης. Ο μελλοντικός αρχηγός της κυβέρνησης της Καταλονίας θα είναι ο πρώην της : ο Carles Puigdemont. Προς το παρόν βρίσκεται στο Βέλγιο και κατά την άφιξή του στην Ισπανία είναι πιθανόν να φυλακιστεί από το κατασταλτικό κράτος του Rajoy . Ο πρώην αναπληρωτής επικεφαλής Oriol Junqueras ο οποίος θα αναλάβει και πάλι τη θέση του, είναι ήδη υπό κράτηση και κατηγορείται για εξέγερση. Στη Μαδρίτη, ο συντηρητικός πρωθυπουργός M Rajoy συνεχίζει να κυβερνά. Μέχρι στιγμής, αυτοί οι τρεις πολιτικοί δεν έχουν ξεκινήσει διάλογο και μάλλον θα συνεχίσουν να μην έχουν τίποτα να πουν μεταξύ τους. Υπό ceteris paribus  συνθήκες λοιπόν ένας εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ Βαρκελώνης και Μαδρίτης είναι αδιανόητος.

Για το εγγύς μέλλον, αναμένεται να συνεχιστεί το πολιτικό μπλοκάρισμα- ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ- στο θέμα της Καταλονίας. Ακόμη περισσότερο επειδή στην ίδια την Καταλονία οι αυτονομιστές και οι λεγόμενοι συνταγματολόγοι - αυτοί που πολέμησαν το παράνομο δημοψήφισμα ανεξαρτησίας - αντιμετωπίζουν δύο προφανώς ασυμβίβαστες ομάδες. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις συνθήκες, ο πειρασμός της κυβέρνησης της Μαδρίτης να συνεχίσει την επιτήρηση της Καταλονίας σύμφωνα με το άρθρο 155 θα πρέπει να είναι μεγάλος, με το επιχείρημα ότι μια νέα αυτονομιστική κυβέρνηση θα διεξαγάγει νέες αποσχιστικές δραστηριότητες.

Η ΕΕ θα πρέπει να είναι περήφανη για τις εσωτερικές πολιτικές διπλωματικές ικανότητες και επιδεξιότητες. Η ίδια μαζί με το post modern-φρανκικό κράτος της Ισπανίας θα είναι υπεύθυνοι για νέες εκλογές. στην Ισπανία. Η αντιπολίτευση στη Ισπανία θα βρει αιτία για εκλογές και θα ήταν μια καλή ευκαιρία να γυρίσει σε περισσότερη Δημοκρατία η χώρα.

Video ARTE:Murder in Malta. How corrupt is the island? (english subtitles)

Δολοφονία στη Μάλτα.

zaungastnic:Μητροπολιτικά πάρκα σε Δήμους Ι- Υπάρχει συμμετοχική διαβούλευση για το τι θέλει ο Δημότης;

Το Πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά. Για ποιόν δημότη?

Dr. rer.pol. Νίκος Θεοδοσάκης Πανεπιστημίων Κιέλου & Αμβούργου. Γεωγράφος-Οικονομολόγος, Σύμβουλος ολιστικής αειφόρου αστικής ανάπτυξης και πολυλειτουργικής αγροτικής οικονομίας.

Γιώργος Χατζηνάκος, Αστικός Γεωγράφος, Υποψήφιος Διδάκτορας Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.

THS16122017

Μετά από 20 χρόνια ενεργούς διεκδίκησης, στις 27.10.2017, υπογράφηκε η τελική σύμβαση παραχώρησης του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά στον ομώνυμο Δήμο από το Ταμείο Εθνικής Άμυνας με σκοπό τη δημιουργία ενός Μητροπολιτικού Πάρκου. Ο δήμαρχος Δημήτρης Δεμουρτζίδης δήλωσε ότι «έκλεισε ένα πολυετές κεφάλαιο για την πόλη μας», χαρακτηρίζοντας αυτή την μέρα «ιστορική». Ο στόχος του Δήμου είναι να δημιουργηθεί «ένας χώρος περιπάτου, ανάπαυσης, αθλητισμού, πολιτισμού, κοινωνικοποίησης, δράσεων πολλαπλών μορφών και πάνω από όλα ένας τόπος απόδρασης από τη δύσκολη καθημερινότητα της πόλης».
Είναι γεγονός ότι τα αστικά και σε ένα δεύτερο στάδιο εξυγίανσης μιας πόλης τα μητροπολιτικά πάρκα συνιστούν πολλές λειτουργίες για τον αστικό πληθυσμό, όπως αποδεικνύεται από επιστημονικές και εμπειρικές έρευνες. Σε αντίθεση με άλλους ανοικτούς χώρους, τα πάρκα προσφέρουν στενή επαφή με τη φύση λόγω της μεγάλης αναλογίας βλάστησης και έτσι το αστικό περιβάλλον γίνεται ελκυστικότερο με την βοήθεια της. Γι’ αυτό τον λόγο η δημιουργία ενός τέτοιου πάρκου φαντάζει επιτακτική ανάγκη στον πυκνοδομημένο αστικό ιστό της Θεσσαλονίκης και το εντονότατο αστικό περιβάλλον. Με σκοπό λοιπόν να συμβάλουμε στην ευρεία δημόσια συζήτηση σχετικά με τους στόχους και τις στρατηγικές για την υπό ανάπτυξη περιοχή, σε αυτό το άρθρο ιχνηλατούμε ένα σχέδιο συμμετοχικής διαβούλευσης. Γι’ αυτό τον λόγο εστιάζουμε στην οργανωτική καινοτομία και την έννοια της κυβερνησιμότητας η οποία έχει ως επίκεντρο την μακροχρόνια στρατηγική για την επίτευξη στόχων που αφορούν τον πολίτη και την διαβίωσή του και φυσικά την ενίσχυση της ποιότητας ζωής μέσα από την κοινωνική χωρική ταυτότητα.
Παράλληλα είναι γεγονός ότι η συμμετοχή των χρηστών εξ’ αρχής στον σχεδιασμό ενός χώρου πρασίνου ή αστικού πάρκου αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο του αειφόρου αστικού σχεδιασμού, καθώς πολλές μελέτες φανερώνουν ότι η προώθηση των συμμετοχικών διαδικασιών που στοχεύουν στην καλλιέργεια της ταυτότητας και της αίσθησης του τόπου μπορεί να επιτευχθεί μέσω της αύξησης της συνέργειας και της συν-δημιουργίας αυτών των χώρων/τόπων. Μέσα από τον συμμετοχικό σχεδιασμό ό ίδιος ο κάτοικος συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια συγκρότησης, ανάδειξης και προώθησης της ταυτότητας του τόπου μέσα από συλλογικές διαδικασίες, ενώ παράλληλα η συμμετοχική σύμπραξη και συνέργεια των πολιτών πάνω σε θέματα όπως η ξεκούραση και η αναψυχή αγγίζουν την πιο ευαίσθητη πλευρά της καθημερινότητάς. Έτσι λοιπόν, στο επίκεντρο αυτού του άρθρου βρίσκεται η μακροπρόθεσμη εκπόνηση ενός κοινού προβληματισμού σχετικά με το μέλλον της Ελληνικής πόλης δεδομένου ότι κατά τη διάρκεια των οικονομικών κρίσεων, οι πόλεις δεν αποτελούν μόνο το επίκεντρο που εκδηλώνεται η κάθε κρίση αλλά θέτουν και το κοινωνικο-πολιτιστικό πλαίσιο που διαμορφώνει την καθημερινότητα των πολιτών και την σχέση τους με την πόλη. Βεβαίως θα πρέπει να αναφερθεί εδώ ότι το’ καθήκον’ ενός μητροπολιτικού πάρκου είναι τελείως διαφορετικό από αυτό ενός αστικού πάρκου καθημερινής απόδρασης.
Παρόλα αυτά, η κατανόηση των επιπτώσεων που αφορούν στο παρόν και στο μέλλον της ποιότητας ζωής στην πόλη παρουσιάζει μία σημαντική έλλειψη προοπτικής προπάντων αναφορικά με τις διαστάσεις του αστικού περιβάλλοντος. Ο Δήμος Παύλου Μελά έχει ξεκινήσει μία ιδιάζουσα συμμετοχική διαδικασία, αλλά διαφαίνεται να απουσιάζει ένα πλαίσιο ενίσχυσης της συμμετοχής των πολιτών στην διαχείριση του τόπου (place-management), ουσιαστικά μέσα από την βιωματική οικειοποίηση των αστικών γειτονιών. Ίσως μέσα από ένα τέτοιο πλαίσιο (π.χ. σύλλογος γειτονιάς) ο πολίτης θα μπορούσε να αναλάβει έτσι έναν πιο ενεργό ρόλο στον σχεδιασμό του μητροπολιτικού πάρκου, εκφράζοντας τις επιθυμίες του. Πως ο Δήμος θα αποκτούσε με άμεσο τρόπο πρόσβαση στις επιθυμίες των κατοίκων; Ποιες λειτουργικές πτυχές μιας κοινωνίας θέλουμε να αγγίξει μια συμμετοχική διαδικασία πολιτών στην λήψη αποφάσεων (decision-making) της τοπικής αυτοδιοίκησης; Μέχρι σήμερα 16.12. 2017 δεν είχαν διατεθεί τα πρακτικά της δεύτερης συνάντησης για τον στρατηγικό σχεδιασμό και όταν ζητήθηκαν 1.12.2017 από ένα από τους συντάξαντες το παρόν κείμενο, του απάντησαν ότι θα αναρτηθούν στο διαδίκτυο. Στο ενδιάμεσο στις 14.12.2017 ήταν να γίνει συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης του Δήμου Παύλου Μελά με μοναδικό θέμα: «Γνωμοδότηση στο δημοτικό συμβούλιο σχετικά με το Στρατηγικό σχέδιο ανάπλασης του πρώην στρατοπέδου “Παύλου Μελά». Άρα το θέμα έχει λήξει?
Γνωρίζουμε ότι ο Δήμος μέσω της δικτυακής πύλης έχει αναπτύξει δίαυλους επικοινωνίας και δυνατότητες ευρύτερης συμμετοχής για την καλύτερη επικοινωνία και την ενημέρωση των πολιτών. Θέτοντας όμως κριτήρια κυβερνησιμότητας, αναρωτιόμαστε άμα αυτό είναι αρκετό και περιεκτικό. Πως προσεγγίζουν άραγε οι διαφορετικές κοινωνικές ομάδες την χρήση και την οικειοποίηση του χώρου; Για να απαντήσουμε λοιπόν σε παρόμοιους προβληματισμούς θα ξεκινήσουμε από μία ανθρωποκεντρική προσέγγιση [όσο αφορά τη συνέργεια του πολίτη σαν θεσμική διαδικασία] που θεωρούμε ότι θα λειτουργήσει ευεργετικά για τους χρήστες του νέου πάρκου, αλλά και για τις γειτονιές γύρω από αυτό. Θα ξεκινήσουμε από ένα επιθυμητό αποτέλεσμα, για να δούμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε σαν προβληματισμό πριν πιάσουμε τη πένα για να κάνουμε τον σχεδιασμό ενός δημόσιου χώρου και από την άλλη, θα εξετάσουμε ένα πιθανό μονοπάτι σχετικά με το πως περισσότεροι κάτοικοι, η σιωπηλή πλειοψηφία, θα έχουν την ευκαιρία να εκφράσουν την γνώμη και τις ιδέες τους.
Με αυτήν την αφετηρία θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ένας Δημότης θα επιθυμούσε όχι μόνο ένα προσβάσιμο πάρκο με ζώνες ηρεμίας και δράσης σε πλαίσια σεβασμού και ποικιλομορφίας, αλλά και ένα καλά συντηρούμενο και ακέραιο σε λειτουργία πάρκο που θα μπορεί ο ίδιος να εκφράζεται, μέσα από χώρους δημιουργίας και συνεύρεσης (πίνακας). Η προσπάθεια συλλογής ιδεών έχει ήδη ξεκινήσει, καθώς ο Δήμος Παύλου Μελά διοργάνωσε στις 14.11.2017 τη δεύτερη ανοιχτή δημόσια διαβούλευση με συμμετοχή κατοίκων, εκπροσώπων συλλόγων και φορέων, προσδίδοντας έτσι στη διαβούλευση τις δυνατότητες να αποκτήσει ένα θεματικό χαρακτήρα, ενισχύοντας περισσότερο την έννοια της κυβερνησιμότητας. Αλλά τι διαφορετικό περιμένουμε από μια ενεργή συμμετοχική διαδικασία;
Στη βάση του προσχεδίου της αναπτυξιακής ιδέας ο Δήμος θα μπορούσε να χτίσει πάνω στις τοπικές κοινότητες που ήδη δραστηριοποιούνται στον χώρο στρέφοντας την προσοχή του στις αρχές του συμμετοχικού σχεδιασμού και της αστικής διαχείρισης. Ο στόχος αυτής της διαδικασίας αφορά ουσιαστικά τη δημιουργία μίας κοινότητας ανθρώπων που θα αποτελέσουν την πρώτη ενεργή ομάδα διαχείρισης του πάρκου. Στην συνέχεια, σε ένα εναρκτήριο ανοιχτό forum, μπορούν να παρουσιαστούν οι προκαταρκτικές ιδέες. Ο στόχος θα μπορούσε να είναι η αποσαφήνιση βασικών τεχνικών ζητημάτων, ο εντοπισμός πρακτικών περιορισμών και η χαρτογράφηση χρήσεων και φορέων οι οποίοι με την σειρά τους θα μπορέσουν να εκφράζουν τις ιδέες τους. Αυτό θα μπορέσει να οδηγήσει στον εντοπισμό και στην κατηγοριοποίηση δυνατών και προβληματικών σημείων μαζί με τους άμεσα ενδιαφερόμενους όπως είναι οι φορείς εκμετάλλευσης, οι τοπικές αρχές, οι καθημερινοί χρήστες και οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Έτσι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα πολύμορφο διαχειριστικό δίκτυο που θα συγκεκριμενοποιήσει την συμμετοχική διαδικασία, ενεργοποιώντας παράλληλα πόρους που βασίζονται στην τοπική διαχείριση μιας οικονομίας κλίμακας ‘γειτονιάς’. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω νέων μορφών συνεργασίας μεταξύ δημοτικών θεσμών και άλλων παραγόντων, όπως είναι η κοινωνία των πολιτών, οι δημιουργικές βιομηχανίες και οι φορείς του τρίτου τομέα.
Στην συνέχεια οι καταγραμμένοι στόχοι, επιθυμίες και περιορισμοί μπορούν να συζητηθούν σε ένα εργαστήριο συμμετοχικού σχεδιασμού, με έναν ευρύ και πολυμορφικό κύκλο χρηστών, κατοίκων και συλλόγων. Στο εργαστήριο οι συμμετέχοντες θα μπορούσαν να λάβουν μια σύντομη θεωρητική εισήγηση σχετικά με την αναπτυξιακή ιδέα, καθώς και πληροφορίες σχετικά με την ιστορική σημασία του χώρου, την τρέχουσα χρήση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Τα αποτελέσματα του εργαστηρίου και οι πρόσθετες πληροφορίες όπως προτάσεις και θέσεις πρωτοβουλιών, συλλόγων και φεστιβάλ, θα ενσωματωθούν στην περαιτέρω ανάπτυξη της ιδέας. Στην συνέχεια μπορούν να ακολουθήσουν συνοδευτικοί κύκλοι συζητήσεων για εμβάθυνση σε πιλοτικές δράσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και διάφορους εμπειρογνώμονες (π.χ. περιβαλλοντικές οργανώσεις). Η αποσαφήνιση των διαφόρων θεμάτων πρέπει να συμπεριληφθεί συνειδητά στη διαδικασία με την υποστήριξη της Δημοτικής αρχής, γιατί έτσι θα μπορέσει να οδηγήσει σε μία ευρεία συναίνεση στο πλαίσιο των συνοδευτικών συζητήσεων. Παράλληλα, μπορούν να αναπτυχθούν προτάσεις για τη συνέχιση της συμμετοχής των πολιτών και φορέων σε μια μελλοντική εκστρατεία επικοινωνίας. Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα καταλυτικό forum.
Μέσω της χρήσης καινοτόμων μεθοδολογικών εργαλείων και ‘καλών πρακτικών’ παρουσιάζουμε μία πιθανή εναλλακτική προοπτική σχετικά με την ανάπλαση του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, θεωρώντας ότι η ευρύτερη προώθηση της συμμετοχικής διαδικασίας, που έχει ήδη ξεκινήσει, μπορεί να καταδείξει τις δυνατότητες για μία εκ βαθέως εξέταση του τοπικού αστικού πολιτισμού. Το πλαίσιο που επεξεργαστήκαμε αποτελεί καθοριστική παρατήρηση και αναφέρεται με συγκεκριμένα παραδείγματα στη ροή των διαδικασιών για την ενεργοποίηση του συμμετοχικού σχεδιασμού, με τον πολίτη ουσιαστικά να συμπράττει μέσα από μία πολυφασική διαδικασία, η οποία διαδραματίζεται σε διάφορες αυτοτελείς φάσεις που ξεκινούν από τον σχεδιασμό και καταλήγουν στην τελική διαμόρφωση της αναπτυξιακής ιδέας.
Η συμμετοχή των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων εκτός από τον εκσυγχρονισμό των διοικητικών δομών και τη βελτίωση δημόσιων υπηρεσιών, στοχεύει επίσης στην ανάκαμψη των τοπικών γειτονιών από τις συνέπειες της κρίσης, όπως επίσης και στην ενίσχυση των εν γένει δημοκρατικών αρχών, καθώς η έννοια της κυβερνησιμότητας, είναι προφανώς ενσωματωμένη σε μια πολύ πιο μακροπρόθεσμη αλλαγή που σχετίζεται με τη διακυβέρνηση μιας κοινωνικής πολιτειακής βάσης των πόλεων, καθώς αφορά συγκεκριμένα θεσμικά και πολιτικά πλαίσια που ενισχύουν την κοινωνική και πολιτιστική αλληλεπίδραση. Η εμπέδωση και η καλλιέργεια της κυβερνησιμότητας λοιπόν, όχι μόνο ως θεσμική εξέλιξη σε επίπεδο πόλης, αλλά και ως βιωματική εμπειρία στη καθημερινότητα του πολίτη, αποτελεί ένα καίριο ζήτημα το οποίο έρχεται πολύ έντονα στο προσκήνιο στην Ελλάδα της κρίσης, καθώς είναι γεγονός ότι δεν έχει καλλιεργηθεί καθόλου το συμμετοχικό πλαίσιο τόσο στη λήψη αποφάσεων όσο και στον αστικό σχεδιασμό. Παράλληλα, είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχει έλλειψη επιστημονικών δεδομένων όπως για παράδειγμα αναλύσεις δημογραφικού και βιοτικού επιπέδου για την συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, χαρτογράφηση πολιτιστικών συλλόγων που δραστηριοποιούνται στον χώρο και πέριξ αυτού, παραδειγματικά εργαστήρια και ψυχο-περιβαλλοντικές προσεγγίσεις των επισκεπτών, συλλογή την τοπικής μνήμης κλπ. Πως εκτιμάται για παράδειγμα το γεγονός ότι το προσχέδιο της αναπτυξιακής ιδέας βασίζεται σε μια κοινωνικο-οικονομική ανάλυση δημοτών που πάει πίσω στην απογραφή του 2011 (ΕΛΣΤΑΤ) και μάλιστα όχι πάνω σε μια βάση ποιοτικών χαρακτηριστικών διαβίωσης και ποιότητας ζωής;
Η εστιασμένη αποτύπωση της κοινωνικό-οικονομικής κατάστασης, όχι μόνο του συγκεκριμένου Δήμου, αλλά και των χωρικά γειτνιαζόντων Δήμων (η βιωσιμότητα του πάρκου εξαρτάται και από τους άλλους Δήμους), μπορεί να συμβάλλει σε μία βαθύτερη κατανόηση της κοινωνικής πολυπλοκότητας του τοπικού αστικού πολιτισμού μέσω της στοχευόμενης αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας μεταξύ πολιτών και τοπικών φορέων. Παράλληλα, ο συμμετοχικός σχεδιασμός αποτελεί μία σημαντική παράμετρο που θα μπορούσε να οδηγήσει στην βιωματική σύνδεση των χρηστών με τον χώρο/τόπο, προσφέροντας έτσι διεξόδους δημιουργικής έκφρασης σε ‘καθημερινούς’ πολίτες, καθώς και στην διαμόρφωση της περιβαλλοντολογικής αστικής διαχείρισης. Ουσιαστικά, μέσω της συμμετοχής και της αμοιβαίας (peer2peer) ανταλλαγής γνώσης, ο Δήμος θα είναι σε θέση να συν-διαβουλεύεται με τους πολίτες, σχετικά με θέματα σχεδιασμού και όχι μόνο και οι πολίτες θα έχουν την ευκαιρία να ασχοληθούν με τα προβλήματα της γειτονιάς τους συμμετέχοντας σε διαδικασίες που αφορούν την ποιότητα ζωής αλλά και τον τρόπο που αυτοί βιώνουν την καθημερινότητα τους. Ένα τέτοιο μεθοδολογικό πλαίσιο μπορεί να συμβάλλει στην καλλιέργεια και στην εμπέδωση μιας περισσότερο συμμετοχικής κουλτούρας, ενισχύοντας την αίσθηση του τόπου και την ταυτότητα των γειτονιών της πόλης.

Πηγές-Βιβλιογραφία για Dr. rer. pol. Νίκος Θεοδοσάκης, Οικονομολόγος-Γεωγράφος
1. Stadt Leipzig, Amt für Stadtgrün und Gewässer, Abteilung Verwaltung | Abteilung Planung und Bau, Beteiligungsprozesses zum Entwicklungskonzept, 2015.
2. Stadt Leipzig, Bürgerbeteiligung für den Clara-Zetkin- und den Johannapark, Freizeit Kultur und Tourismus, 2016.
3. BUND: Bürgerbeteiligung für die Zukunft des Tempelhofer Feldes ist mangelhaft, 16. Oktober 2013, http://www.bund-berlin.de/nc/bund_berlinde/presse/ essemitteilungen/detail/artikel/bund-buergerbeteiligung-fuer-die-zukunft-des-tempelhofer-feldes-ist-mangelhaft.html?tx_ttnews[backPid]=447&cHash =45f9ece0e5c764eacb9baa606bcb5649
4. Maßnahmen zur Umsetzung des nachhaltigen Regenwassermanagements auf dem Tempelhofer Feld, 11.10.13, Pressemitteilung, http://www.stadtentwicklung.berlin.de/aktuell/pressebox/archiv_volltext.shtml?arch_1310/nachricht5081.html
5. Michael, Braum.,Thies, Schröder., Wie findet Freiraum Stadt?: Fakten, Positionen, Beispiele, Bericht der Baukultur, Bd. 2, 2010, Basel.
6. Kleiner Tiergarten Ost – frühzeitige Bürgerbeteiligung, http://www.moabitonline.de/ 3377/comment-page-7
7. Bürgermeisteramt Tübingen, Entwicklungskonzept für den Park am Anlagensee Leitbild und weiteres Verfahren, Planungsausschuss Ortsbeirat Mitte/West zur Kenntnis, Gemeinderat, 11.06.2007.
8. Stadtgrün für alle – Hamburg gemeinsam gestalten und erhalten, http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:EhUbBq7JTm4J:www.hamburg.de/contentblob/4402742/ca22a7bc2a047d8f7830b29a178e95d1/data/d-7-dialog-broschuere.pdf+&cd=32&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-b
9. S, Joss., (2003): Zwischen Politikberatung und Öffentlichkeitsdiskurs – Erfahrungen mit Bürgerkonferenzen in Europa. In: Schicketanz, S. & Naumann, J. (Hg.), Bürgerkonferenz: Streitfall Gendiagnostik. Ein Modellprojekt der Bürgerbeteiligung am bioethischen Diskurs. Opladen: Leske + Budrich. 15 – 36.
10. C, Schwarz., & Tigges, A. (2000): Planning for Real. Theorie und Anleitung zum Handeln. Berlin: Technologie-Netzwerk Berlin e. V.
11. Βασενχόβεν, Λ. (2010). Χωρική διακυβέρνηση: Θεωρία, Ευρωπαϊκή εμπειρία και η περίπτωση της Ελλάδας, Εκδόσεις Κριτική, Αθήνα.

Ενδεικτική βιβλιογραφία για Γιώργος Χατζηνάκος, Αστικός Γεωγράφος, Υποψήφιος Διδάκτορας Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ
Βασενχόβεν, Λ. (2010). Χωρική διακυβέρνηση: Θεωρία, ευρωπαϊκή εμπειρία και η περίπτωση της Ελλάδας, Εκδόσεις Κριτική, Αθήνα.
Ευαγγελίδου, Μ. (2007). «Σύστημα χωρικού σχεδιασμού στην Eλλάδα και δυνατότητες παρέμβασης της κοινωνίας των πολιτών», Παρουσιάστηκε στο διεθνές συνέδριο «Κοινωνία των πολιτών, περιβάλλον και βιώσιμη ανάπτυξη - Από την ενημέρωση στην ενεργό συμμετοχή», Μεσόγειος-SOS, ΑΚΤΗ, Πάντειο Πανεπιστήμιο, 23-24 Νοεμβρίου
Ευαγγελίδου, Μ. (2007). «Σύστημα χωρικού σχεδιασμού στην Ελλάδα και δυνατότητες παρέμβασης της κοινωνίας των πολιτών», εργασία που παρουσιάστηκε στο διεθνές συνέδριο «Κοινωνία των πολιτών, περιβάλλον και βιώσιμη ανάπτυξη - Από την ενημέρωση στην ενεργό συμμετοχή», Μεσόγειος-SOS, ΑΚΤΗ, Πάντειο Πανεπιστήμιο, 23-24 Νοεμβρίου.
Λεοντίδου, Λ. (2011). Αγεωγράφητος χώρα, Εκδόσεις Προπομπός, Αθήνα.
Ποζουκίδου, Γ. (2000). «Μοντέλα χρήσεων γης - Ανασκόπηση και προοπτικές του ρόλου τους στον χωρικό σχεδιασμό», Αειχώρος, 13: 118-141.
Στρατηγέα, Α. (2009). «Συμμετοχικός σχεδιασμός και βιώσιμη τοπική ανάπτυξη: Μια μεθοδολογική προσέγγιση», Πρακτικά 2ου Συνεδρίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Βόλος, 24-27 Σεπτεμβρίου, σελ. 43-51.
Στρατηγέα, Α. και Παπαδοπούλου, Μ. (2012). «Η συμβολή του συμμετοχικού σχεδιασμού στη διαχείριση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος: Η εφαρμογή της οδηγίας 2000/60/ΕΚ στην ελληνική πραγματικότητα», Πρακτικά 3ου Εθνικού Συνεδρίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Βόλος, 27-30 Σεπτεμβρίου, σελ. 1303-1311.
Σωμαράκης, Γ. & Στρατηγέα, Α. (2015). «Η συμμετοχική προσέγγιση στον χωροταξικό σχεδιασμό και η συμβολή των τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας: Εξελίξεις από την ελληνική πραγματικότητα», Πρακτικά 3ου Συνεδρίου Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Βόλος, 24-27 Σεπτεμβρίου.
Χατζηνάκος Π. & Χατζηνάκος, Γ. (2017). «Η Γειτονιά της Αλεξάνδρου Σβώλου Ανθίζει: Το Πάρκο Τσέπης στη Τελική του Ευθεία», Δημοσιεύτηκε από Parallaximag: http://parallaximag.gr/life/geitonia-tis-aleksandrou-svolou-anthizei-to-parko-tsepis-sti-teliki-tou-eftheia.
Aggens, L. (1998). «Identifying Different Levels of Public Interest in Participation», στο: Creighton, J., Delli Priscoli, J. & Dunning, M. (επιμ.). Public Involvement Techniques: A Reader of Ten Years Experience at the Institute for Water Resources, Institute for Water Resources, U.S. Corps of Engineers, Alexandria, VA, σελ. 193-198.
Arnstein, S. (1969). «A Ladder of Citizen Participation», Journal of the American Planning Association, 35(4): 216-224.
Bishop, B. (1998). «Planning as a Process of Social Change», στο: Creighton, J., Delli Priscoli, J. & Dunning, M. (επιμ.). Public Involvement Techniques: A Reader of Ten Years Experience at the Institute for Water Resources, Institute for Water Resources, U.S. Corps of Engineers, Alexandria, VA, σελ. 31-40.
Bousset, J.-P., Macombe, C. & Taverne, M. (2005). «Participatory Methods, Guidelines and Good Practice Guidance to be Applied throughout the Project to Enhance Problem Definition, Co-learning, Synthesis and Dissemination», SEAMLESS Project, Report Νo 10, Ref.: D7.3.1, December.
Burby, R. (2003). «Making Plans that Matter: Citizen Involvement and Government Action», Journal of the American Planning Association, 69(1): 33-49, Doi: 10.1080/01944360308976292.
Creighton, J. (2005). The Public Participation Handbook – Making Better Decisions through Citizens’ Involvement, Jossey-Bass, San Francisco.
Duraiappah, A., Robby, P. & Parry, E. (2005). «Have Participatory Approaches Increased Capabilities?», International Institute for Sustainable Development (IISD). Canada.
Egger, P. & Majeres, J. (1992). «Local Resource Management and Development: Strategic Dimensions of People’s Participation», στο: Ghai, D. & Vivian, J.M. (επιμ.). Grassroots Environmental Action: People’s Participation in Sustainable Development, Routledge, London.
Elliott, J., Heesterbeek S., Lukensmeyer C. & Slocum, N. (2005). «Participatory Methods Toolkit: A Practitioner’s Manual», King Baudouin Foundation and the Flemish Institute for Science and Technology Assessment (viWTA).
European Commission (2005). Communication from the Commission to the Council and the European Parliament on the ‘Review of the Sustainable Development Strategy - A Platform for Action’, Brussels, 13.12.2005, COM(2005)658 final.
Fischer, F. (2003). Citizens, Experts, and the Environment - The Politics of Local Knowledge, Duke University Press, Durham, London.
Hanchey, R.J. (1998). «Involving the Public in Planning and Decision-Making», στο: Creighton, J., Delli Priscoli, J., & Dunning, C.M. (επιμ.). Public Involvement Techniques – A Reader of Ten Years Experience at the Institute for Water Resources, Institute for Water Resources, U.S. Corps of Engineers, Alexandria, VA, σελ. 123-129.
Harvey, D. (2012). Rebel Cities: From the Right to the City to the Urban Revolution. London: Verso.
Kanji, N. & Greenwood, L. (2001). «Participatory Approaches to Research and Development», στο: IIΕD- Learning from Experience, IIED, London.
Khakee, A. (1999). «Participatory Scenarios for Sustainable Development», Foresight, 1(3): 229-240.
Martens, K. (2005). «Participatory Experiments from the Bottom-up – The Role of Environmental NGOs and Citizen Groups», European Journal of Spatial Development, 18: 2-20. Community Development as a Process, University of Missouri Press, Columbia, σελ. 144-170
McGuirk, P.M. (2001). «Situating Communicative Planning Theory: Context, Power and Knowledge», Environment and Planning A, 33: 195-217.
Moser, C. (1983). «The Problem of Evaluating Community Participation in Urban Development», Development Planning Unit, Working Paper No. 14, University College London.
Papadopoulou, Ch.-A. & Giaoutzi, M. (2014). «Crowdsourcing as a Tool for Knowledge Acquisition in Spatial Planning», Future Internet, 6(1): 109-125, Doi: 10.3390/fi6010109.
Steyaert, S. & Lisoir, H. (2005). Participatory Methods Toolkit – A Practitioner’s Manual, King Baudouin Foundation, Flemish Institute for Science and Technology Assessment.
Stratigea, A. & Papadopoulou, Ch.-A. (2013). «Evaluation in Spatial Planning: A Participatory Approach», Territorio Italia, Land Administration, Cadastre, Real Estate, Agenzia del Territorio, (2): 85-97.
Tewdwr-Jones, M. & Thomas, H. (1998). «Collaborative Action in Local Plan-making: Planners’ Perceptions of ‘Planning through Debate’», Environment and Planning B: Planning and Design, 25(1): 127-144.
Van Asselt M. & Rijkens-Klomp, N. (2002). «A Look in the Mirror: Reflection on Participation in Integrated Assessment from a Methodological Perspective», Global Environmental Change, 12: 167-484.