LGBTQ (ΛΟΑΤΚΙ): Η νεοφιλελεύθερη αναγνώριση τους και οι business με τις μεινότητες. Με βιβλιογραφία. Ανάνγωση σε 3,5'

 Δουλειές με φούντες με τις κοινωνικές ταυτότητες και την ανεκτικότητα για τις μειονότητες (LGBTQ) ή το φαινόμενο Pinkwashing

ΛΟΑΤΚΙ= Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος, Τρανς, Queer(αντί-ετεροκανονικότητα), Ιντερσεξ

THS 10.10.2018

Δεδομένης αφορμής;  με την γυμνή ποδηλατοδρομία;  θεώρησα ότι θα πρέπει να αναφερθώ  στο τι συμβαίνει ίσως στην πολιτισμική και ταξική εμπορική εκμετάλλευση των μειονοτήτων χωρίς αυτές να το γνωρίζουν πολλές φορές αλλα και οι ίδιοι εμείς οι καταναλωτές να έχουμε άγνοια για το τι συμβαίνει σε ένα καπιταλιστικό σύστημα.

Και εδώ είναι ένα θέμα για το ποιο υπάρχει αναπόδραστα μια αντιπαράθεση για το πως έχει μετατοπιστεί  η γνωστή σε μας τουλάχιστον γλωσσικά λέξη «ισότητα» εντός και μεταξύ των κοινωνικών ομάδων αλλά και τάξεων.

Ένα  μεγάλο μέρος των νεοφιλελεύθερων ψευτοπολιτικών και μέσω αυτών προερχόμενων ‘ευαισθητοποιήσεων’, βασίζεται στη σπουδαιότητα που δίνουν σε ερωτήματα της (πολιτισμικής, φυλετικής και θρησκευτικής) ταυτότητας. Εάν δεν προτίθενται ή δεν μπορούν να δώσουν μια προοπτική σε κάποιους ανθρώπους, σε κάποια κοινωνία, τους οδηγούν να δουν το παρελθόν τους, την καταγωγή τους ή τη στιγμή και το σημείο στο οποίο just βρίσκονται.

Μια τέτοια οργάνωση φαντασίας των μελών μιας τέτοιας κοινωνίας οδηγεί και με έκπληξη στην επόμενη ερώτηση: γιατί πλέον οι γυναίκες συγκεκριμένα προνόμια που είχαν, ξαφνικά τα βλέπουν σαν μειονέκτημα και πολλές φορές από μια σεξιστική οπτική γωνία, και γιατί η ευτυχία του άλλου ξαφνικά μας φαίνεται σαν κλοπή, αρπαγή από τη δικιά μας.

Γιατί λοιπόν ξαφνικά αγωνίζονται οι άνθρωποι για την αναγνώριση και όχι για την ισότητα π.χ.?

Υπάρχουν άτομα- πάρα πολλά άτομα- , για να ξεκινήσουμε από το πιο απλό που αισθάνονται σαν άνθρωποι -χωρίς να κατατάσσονται σε μειονότητες - κάπως σαν υποδεέστεροι  των υπολοίπων, αλλά ενδιαφέρονται για την αναγνώριση των φυλετικών μειονοτήτων. Ίδια προβλήματα στη κοινωνική τους ομάδα στη γειτονιά τους στη κοινωνία τους στην οικογένεια τους που έχουν να προσεγγίσουν και να λύσουν δε τα αγγίζουν καθόλου διότι είναι πολύ επικίνδυνο για όλους που σχετίζονται με το άτομο αυτό. Και τι κάνουν προσφέρουν εκτός, μακρυά από αυτούς  σε μια άλλη ομάδα. Έτσι καλύπτουν και τις κοινωνικές ενοχές τους, φυσικά όχι συνειδητα.

Και δεν είναι αυτό που θα πουν όλοι? «Μα πρώτα δεν έρχεται η αναγνώριση και μετά η ισότητα?» Παραδόξως και ο Nietzsche απέναντι στον Hegel το είχε πει: «Η αναγνώριση είναι μόνο για τους σκλάβους».

Ποια είναι η επιτυχία του νεοφιλελευθερισμού τα τελευταία χρόνια, τις τελευταίες 3 δεκαετίες? Η ικανότητα που έδειξε να φέρει μεγάλα μέρη του πληθυσμού να ασχοληθούν με το ερώτημα σχετικά με την ταυτότητα τους και μόνο. Όσο καιρό συλλογίζονται για το «τί θέλουν οι ίδιοι να είναι» δεν φτάνουν στο σημείο να αναρωτηθούν «τι θέλουν να έχουν». Και φυσικά αυτό είναι απολύτως χρήσιμο για το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο και την διεθνή πολιτική προοπτική. Γιατί με αυτό το τρόπο αφαιρούν πράγματα από τους ανθρώπους, που στο μέλλον «δεν θα μπορέσουν να θέλουν να έχουν», όπως π.χ. δημοκρατική συναπόφαση , πρόσβαση στην εργασία και εισοδήματα, εκπαίδευση και παιδεία, υποδομές, κοινωνική ασφάλεια, κοινωνική φροντίδα ή ακόμα π.χ. αξιοπρέπεια, κομψότητα ευτυχία!!

Εάν αυτή η μετανεωτερική ικανότητα ξεκινάει από τις εξελικτικές εστίες μιας κοινωνίας – ναι και από τους κύκλους των διανοουμένων και αυτοπροσδιοριζόμενων αριστερών- τότε τι μπορούμε να πούμε για το υπόλοιπο κομμάτι της?

Και μπαίνουμε κατ’ ευθείαν στο θέμα.  Τα προϊόντα που υποστηρίζουν την λεγόμενη κοινωνική ανοχή με τα χρώματα του ουράνιου τόξου και μη και που αντιμετωπίζουν τις σεξουαλικές μειονότητες είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στους νέους.

 

Υπάρχει πίσω από αυτό καλή θέληση ή ειναι απλως μάρκετινγκ;

Ακόμα και όταν αγοράζετε ρούχα, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει τις λεγόμενες συλλογές "Pride". «Pride» σημαίνει υπερηφάνεια και είναι ένας όρος από το λεσβιακό και ομοφυλόφιλο κίνημα. Οι ρίγες στο αθλητικό παντελόνι είναι τώρα κόκκινες, κίτρινες, μπλε και πράσινες και όχι μόνο λευκές. Η τάση συνεχίζεται: Όλο και περισσότερες εταιρείες βασίζονται στη διαφήμιση με περιεχόμενο LGBTQ και με αντίστοιχα προϊόντα. Οι εταιρείες μόδας θέλουν επίσης να απευθυνθούν στη μια νέα ομάδα-στόχο με αποτυπώματα όπως «#feminist» ή «Η επανάσταση ονομάζεται γυναίκα». Μετά το #MeToo και τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων, βρήκαν μια καλή στιγμή να το κάνουν.

Οι καμπάνιες LGBT δεν έχουν απαραίτητα πολιτικό νόημα. Η πολυμορφία συχνά απαιτείται, αλλά φυσικά αφορά κυρίως τις επιχειρήσεις.

Βασικά, οι καμπάνιες LGBT θεωρούνται από πολλούς της μειονότητας πολύ κριτικά επειδή δεν τις βρίσκουν πάντα όλοι  από τους LGBT εξαιρετικά καλές που τέμνουν τα ενδιαφέροντά τους». Πρέπει να πηγαίνουμε  με τους καιρούς: «Το να παραδεχόμαστε  π.χ. μέσω διαφήμισης ότι υπάρχουν ομοφυλόφιλοι λεσβίες και τρανς π.χ. σαν περιθωριακές ομάδες είναι λάθος. Αυτό δεν είναι πλέον προοδευτικό και δεν ωφελεί τις συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες.

Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα όταν οι υπεύθυνοι των εταιρειών ή οι start ups εταιρείες δεν γνωρίζουν καθόλου την ομάδα-στόχο για τις οποίες θέλουν να ξεκινήσουν κάποιες διαφημιστικές καμπάνιες για τους LGBTQ ή ακόμα και παραγωγή προϊόντων γι’ αυτούς, και δεν εννοούμε να γνωρίζουν απλά. Φυσικά, υπάρχουν ακόμη και μάρκες προϊόντων που αυτή η μορφή μάρκετινγκ δεν  τους ταιριάζει καθόλου. Φυσικά, το μάρκετινγκ LGBT αυξάνει τον κίνδυνο αρνητικών σχολίων, αλλά αυξάνει επίσης και τις πιθανότητες επιτυχίας.

Υπάρχουν επίσης εταιρείες που προκαλούν σκόπιμα  για να κάνουν πρωτοσέλιδα. Το σύνθημα: οι κακές ειδήσεις είναι επίσης οι καλές ειδήσεις. Αλλά είναι μια ηθική βάση διαφήμισης αυτή με οποιοδήποτε κόστος?

Είναι αμφίβολο εάν η ισότητα ωφελείται στην πραγματικότητα, από το εάν οι άνθρωποι ψεκάζονται με αποσμητικά ουράνιου τόξου ή φορούν "Pride Collection" ενδύματα. Πρώτα απ' όλα, επωφελούνται οι εταιρείες των οποίων φυσικά οι πωλήσεις αυξάνονται. Επιπλέον, οι καταναλωτές μπορούν να δείξουν ότι είναι ιδιαίτερα ανοιχτοί και ευαίσθητοι στην κοινωνική ανισότητα -χωρίς να έχει σχέση με αυτό αλλα με την αναγνώριση-  και να δείξουν στον κόσμο απλά τι προοδευτικοί ειναι.

 

Ανοχή στη διαχείριση προσωπικού

Εκτός Ελλάδας υπάρχουν οι λεγόμενες ομάδες θεσμικές πολλές φορες, που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των εργαζομένων με μεταναστευτικό υπόβαθρο ή εκείνων που ανήκουν στο φάσμα LGBT και τους δίνουν μια πλατφόρμα για να μπορέσουν να εκφράσουν τη γνώμη τους δημοσίως.

«Η ποικιλομορφία γίνεται επίσης όλο και πιο σημαντική στη διαχείριση ανθρώπινων πόρων». Υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένων εργαζομένων, έτσι οι εταιρείες σήμερα πρέπει να προσπαθήσουν να είναι μακρυά από κοινωνικούς αποκλεισμούς και να μην κρίνουν σύμφωνα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την προέλευση, για παράδειγμα.

Αλλά μη ξεχνάμε οι περισσότεροι εργοδότες είναι πάντα εργοδότες. «Ωστόσο, μια καμπάνια για ομοφυλόφιλους δεν κάνει αυτόματα μια εταιρεία φιλική προς το LGBT. Πρέπει να το υποστηρίζει πλήρως. "Η αξιοπιστία αυξάνεται μέσω στοχευμένης δράσης. "Οι αδέξιες καμπάνιες δεν είναι αποτελεσματικές."

Βιβλιογραφία:  

(I) Ο μεταμοντερνισμός της ψευτοαριστεράς πλέον διαφαίνεται παντού και δρα ανασταλτικά και άνισα σε πολλούς κοινωνικούς τομείς.

(II) Ο μεταμοντερνισμός της ψευτοαριστεράς πλέον διαφαίνεται παντού και δρα ανασταλτικά και άνισα. Ο Ναρκισσισμός, πολιτισμικός πουριτανισμός και η αριστερά image_thumb2

(III)  Ο μεταμοντερνισμός της ψευτοαριστεράς πλέον διαφαίνεται παντού και δρα ανασταλτικά και άνισα. Μια ανοικτή κοινωνία με ενήλικα άτομα

 

Από πού προέρχεται το Pinkwashing;

Έχει γεμίσει η αγορά από pinkwashing εταιρείες. Πολλές εταιρείες είναι LGBT. Αλλά μόνο τον Ιούνιο. Επειδή ο Ιούνιος είναι μήνας υπερηφάνειας (pride), και οι άνθρωποι αρέσει να πίνουν βότκα ουράνιου τόξου και να τρώνε μπιφτέκια τυλιγμένα σε χαρτί ουράνιου τόξου. Ωστόσο πρωτίστως, οι καταναλωτές δεν πρέπει να κατηγορούνται. Οι εταιρείες κάνουν ροζ πλύσιμο.

 Ο όρος «ροζ πλύσιμο» προέρχεται αρχικά από τις ΗΠΑ. Αυτή η λέξη χρησιμοποιήθηκε το 1985 σε συνδυασμό με το "Pink Ribbons" (παγκόσμιο σύμβολο αλληλεγγύης με ασθενείς με καρκίνο του μαστού). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πολλά διαφορετικά προϊόντα είχαν το ροζ φιόγκο στη συσκευασία. Ωστόσο, πολλά από αυτά τα προϊόντα περιέχουν ουσίες που θεωρούνται καρκινογόνες!

 'Ουράνιο τόξο καπιταλισμός'

Σήμερα, Pinkwashing σημαίνει να εκμεταλλευόμαστε τις μειονότητες για

·        θετική δημοσιότητα και κάλυψη από τον Τύπο,

·        εξουσία και/ή

·        χρήματα.

Όσον αφορά το Pinkwashing στον τομέα LGBT, -οι εταιρείες θέλουν να ταυτιστούν με άτομα LGBT- προκειμένου να τους συνδέσουν με την επιχείρηση ως καταναλωτές τους. Αυτός είναι καθαρός καπιταλισμός, που συχνά αποκαλείται ουράνιο τόξο καπιταλισμός, επειδή αυτά τα είδη ουράνιου τόξου τοποθετούνται απλά στο ράφι για κέρδος και μεγιστοποίηση αυτού.

Μια πραγματικά επαναστατική ή σκέψη ανοχής μειονοτήτων σπάνια βρίσκεται πίσω από αυτήν. Τα χρήματα σχεδόν ποτέ δεν καταλήγουν σε καλό σκοπό, αλλά κυρίως στις τσέπες των εταιρειών. Ακριβώς επειδή τα χρώματα του ουράνιου τόξου μπορούν να βρεθούν στο λογότυπο μιας εταιρείας δεν σημαίνει ότι είναι φιλικό προς το LGBT.

Ένα άτομο μπορεί επίσης να κάνει " Pinkwashing ", π.χ. όταν ένα άτομο υποκινεί πρωτοβουλίες εναντίον της κοινότητας LGBT  στον ελεύθερο χρόνο του, αλλά στη συνέχεια εμφανίζεται σε μια παρέλαση Pride για να βελτιώσει τη δική του εικόνα. Ή αν κάποιος απαντήσει σε μια  δικαιολογημένη κατηγορία του, με τις λέξεις «Ένας φίλος μου είναι γκέι, δεν μπορώ να είμαι ομοφοβικός».

Και τελειώνουμε με αναφορά πάλι στον Hegel. "Πολλές σύγχρονες θεωρίες αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ ανθρώπων, οι οποίες συχνά εκφράζονται με τον όρο «αναγνώριση», πάνε πίσω από τον Fichte μέχρι τον Hegel.

Αντί όπως ο Hegel, να βρούμε μια διαδικασία αναβάθμισης και εκπλήρωση της αναγνώρισης όπως στις συγκεκριμένες σχέσεις αγάπης, του αγώνα, της κυριαρχίας ή ακόμη και τις κοινοτικές μορφές της οικογένειας, του επαγγέλματος, του κράτους, η βασική αναγνώριση του άλλου καθώς και η προέλευση γίνεται πιο αναπόφευκτη θεωρώντας το δικαίωμα σεβασμού ως μέτρο όλων των κοινωνικών σχέσεων.

Από αυτήν την άποψη, η αγάπη, η ευημερία της οικογένειας ή του κράτους οδηγούν στον πατερναλισμό της κηδεμονίας που προσανατολίζεται στις αξίες και τους θεσμούς προκειμένου να αγνοήσει τις υποτιθέμενες «παράλογες» επιθυμίες του άλλου." [Siep, Ludwig: Anerkennung in der „Phänomenologie des Geistes“ und in der praktischen Philosophie der Gegenwart]

 

Πότε θα αρχίσουμε να διεκδικούμε την ισότητα και τη δικαιοσύνη στη πόλη που κατοικούμε. Πως μπορούμε ακόμα να κλείνουμε μάτια, αυτιά και στόμα?

Ο αέρας που αναπνέουμε είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί ο Δήμος τώρα και χρόνια, είτε είναι κ. Παπαγεωργόπουλος είτε  κ. Μπουτάρης

Η φωτογραφία από μια διαμαρτυρία σε μια εισαγγελία, στο διοικητικό δικαστήριο μιας περιφέρειας στη Γερμανία έχει προσομοιωθεί με ελληνικές λέξεις.

Flynn-Effect: Γινόμαστε όλο και πιο βλάκες; Διάβασμα σε 2,5’

Flynn-Effect: Γινόμαστε όλο και πιο βλάκες;

Κατά τον 20ο αιώνα, η ανθρώπινη νοημοσύνη συνέχισε να αυξάνεται, όπως και το προσδόκιμο  ζωής. Με αυτό, οι άνθρωποι φαινόταν να πορεύονται σε μια  ασταμάτητη πορεία της εξέλιξης και προόδου  τόσο σωματικά όσο και γνωστικά. Ωστόσο, πρόσφατα προέκυψαν στοιχεία που δείχνουν ότι το προσδόκιμο ζωής δεν φαίνεται να αυξάνεται πλέον και έχουν σημειωθεί ακόμα και τάσεις μείωσης του προσδόκιμου χρόνου ζωής. Η αύξηση του IQ έχει διακοπεί τώρα και πολύ καιρό. Σύμφωνα με μία μελέτη, η τάση φαίνεται να έχει σταματήσει εντελώς ξαφνικά.

Σύμφωνα με τους Νορβηγούς επιστήμονες, εκείνοι που γεννήθηκαν στη δεκαετία του '70 έφθασαν στο αποκορύφωμά τους στα IQ τεστ, από τότε οι τιμές νοημοσύνης έχουν μειωθεί σημαντικά

Στη δεκαετία του '80, ο ερευνητής της Νέας Ζηλανδίας James Flynn είχε παρατηρήσει  στους ανθρώπους από τις ιδιαίτερα βιομηχανικές χώρες ότι τα IQ συνέχισαν να αυξάνονται. Κατά τη σύγκριση των μετρήσεων των τεστ νοημοσύνης του μέσου όρου με μια  ομότιμη ομάδα μιας ή περισσοτέρων προηγούμενων γενεών, αναγνώρισε κατά μέσο όρο αύξηση του πηλίκου νοημοσύνης σε μια δεκαετία κατά 3%. Αυτή η τάση, η οποία επιβεβαιώθηκε και από άλλους επιστήμονες, πήρε το όνομά της από τον επιστήμονα της ανακάλυψης Flynn.

Για το λεγόμενο τεστ WAIS ή για το τεστ Raven IQ, ο Flynn κατάφερε να βρει δεδομένα για να παρακολουθήσει την εξέλιξη για έναν ολόκληρο αιώνα. Αυτοί που ανήκαν στο 10% πριν από 100 χρόνια, σύμφωνα με τον Flynn, θα μπορούσαν πλέον να θεωρηθούν από το 5% μεταξύ των πιο αδύναμων και "ανόητων". Φυσικά, τα τεστ δοκίμασαν μόνο γνωστικές ικανότητες που είναι πιθανό να είναι πιο απλά να τα μάθουν και να εξασκηθούν.

Σύμφωνα με τα τεστ, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν γίνει καλύτεροι και γρηγορότεροι, να αναγνωρίσουν αφηρημένα μοτίβα, να προσανατολίζονται χωρικά, να λάβουν αποφάσεις και να επιλύσουν αφηρημένα προβλήματα. Ωστόσο, οι εργασίες των τεστ που σχετίζονται με τη "κρυσταλλοποιημένη" γνώση, όπως αυτή που μαθαίνει κάποιος στο σχολείο (λεξιλόγιο, αριθμητική ή γενική γνώση), δεν παρουσίασαν σημαντική βελτίωση. Η εκπληκτικά γρήγορη και συνεπώς σχεδόν μη γενετική αύξηση δεν φαίνεται να αφορά τη μνήμη αλλά τις δεξιότητες νοητικής αντίληψης και δράσης (οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο έξυπνοι).

Από τη δεκαετία του '70, υπήρξε μια καμπή

Πριν από δέκα χρόνια, βρετανοί ερευνητές στο King's College, για παράδειγμα, είχαν την υποψία ότι αυτή  η πρόοδος, η σταθερή εξομάλυνση ορισμένων γνωστικών επιδόσεων, είτε δεν  μπορούσε να γενικευτεί είτε άρχισε και μειωνόταν. Παρατήρησαν μια πτώση στη νοημοσύνη των νέων, αλλά όχι σε πολύ ευρύ μέτωπο. Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των τεστ νοημοσύνης των ατόμων ηλικίας 13-14 ετών με τα αποτελέσματα παρόμοιων τεστ νοημοσύνης του 1976, ο μέσος ευφυής έγινε πιο έξυπνος, αλλά ο πιο έξυπνος  έγινε πιο "βλάκας". Δηλαδή ποιοτικά υποβαθμίστηκε η νοημοσύνη με βάση το 1976=100. Υπάρχουν παρόμοιες αναφορές από άλλες δυτικές χώρες ότι η τάση έχει εξασθενήσει από τη δεκαετία του 1990 ή αντίστροφα (είναι οι άνθρωποι πιο οξυδερκείς - ή απλά έχουν ποιοτικά ανώτερη νοημοσύνη;).

Νορβηγοί επιστήμονες από το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών Ragnar Frisch έχουν πλέον αναλύσει 730.000 αποτελέσματα των IQ τεστ και υποστηρίζουν, ότι έχουν βρει, ότι η επίδραση Flynn στους ανθρώπους που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1970, είχε φτάσει στο ανώτατο σημείο και ότι έκτοτε η νοημοσύνη σύμφωνα πάντα με τα τεστ έχει μειωθεί σημαντικά. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν για τη μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS), τα αποτελέσματα έρευνας από 18 έως 19 ετών Νορβηγών ανδρών,  που γεννήθηκαν μεταξύ 1962 - 1999 και το τεστ έγινε κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής στρατιωτικής τους θητείας μεταξύ 1970 και 2009. Η έρευνα δεν αναφέρει τίποτα για γυναίκες. Τα υπό στρατιωτική θητεία δεδομένα περιέχουν επίσης αναφορές σχετικά με τις οικογενειακές σχέσεις, τις αδελφικές αλληλουχίες και τα αδέλφια που δεν έχουν υποβληθεί στο τεστ.

Για μερικά χρόνια το φαινόμενο Flynn μπορούσε να επιβεβαιωθεί. Από το 1962 έως το 1975, τα αποτελέσματα βελτιώθηκαν κατά 0,26 μονάδες ετησίως. Αυτό αντιστοιχεί σε μεγάλο βαθμό στα αποτελέσματα μιας μετά-έρευνας 271 μελετών από 31 χώρες, όπου ο δείκτης IQ αυξήθηκε κατά 0,28 μονάδες ετησίως. Από το 1975, ωστόσο, η τιμή του IQ μειώθηκε κατά 0,23% ετησίως κατά μέσο όρο.

Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η μείωση είναι μεγαλύτερη από το αν ληφθούν υπόψη οι τιμές IQ και στις οικογένειες. Στη συνέχεια, το -0,23% έγινε  μόνο 0,08%. Επίσης οι τιμές που καταμετρούνται με τα τεστ δεν βελτιώνονται, αλλά η μείωση είναι πολύ μικρότερη. Αυτό θα μπορούσε επίσης να έχει σχέση με το γεγονός ότι λιγότερα τεστ διεξήχθησαν από τη δεκαετία του 1980 και μετά, έτσι ώστε οι νεότεροι αδελφοί που ξεκίνησαν και τελείωσαν τη θητεία τους να μην ελέγχονταν όλο και περισσότερο.

Οι επιστήμονες προσπάθησαν να το λάβουν υπόψη τους  αυτό, και στη συνέχεια σύγκριναν τις τάσεις που θα παρατηρήθηκαν  μέσα στην οικογένεια όσο και μεταξύ των οικογενειών ανάμεσα σε γενεές και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η θετική τάση Flynn μέχρι το 1975 και στη συνέχεια  η μείωση της και  στις δύο περιπτώσεις περίπου είναι η ίδια. Οι τάσεις μεταξύ νεαρών ανδρών από διαφορετικές οικογένειες και σε υιούς ή αδελφούς μέσα στις οικογένειες είναι συνεπώς οι ίδιες. Από αυτό καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι η περίπτωση των συγκεκριμένων αποτελεσμάτων IQ δεν μπορεί να έχει σχέση  ή τουλάχιστον όχι ισχυρή με τις μεταβαλλόμενες δημογραφικές τιμές και ούτε με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες διαβίωσης εντός των οικογενειών. Υπήρξαν κάποιες υποθέσεις ότι η μείωση  προκλήθηκε λόγω "δυσγενετικής" ανάπτυξης, δηλαδή  μέσω ενός πολλαπλασιασμού των "κακών" γονιδίων,  που στο παρελθόν καλύπτονταν μόνο από τη βελτίωση των περιβαλλοντικών παραγόντων, είτε μπορούσε  ίσως να είχε προκληθεί με τη μετανάστευση.

Τα μέσα είναι υπεύθυνα ή τα τεστ είναι παρωχημένα;

Φυσικά, αυτό που έχει αλλάξει στο "περιβάλλον" διαβίωσης δεν μπορεί να διαβαστεί από τα τεστ. Αιτίες μπορεί να είναι οι αλλαγές στην διαπαιδαγώγηση, την εκπαίδευση ή στην ποιότητα των σχολικών μαθημάτων. Είναι επίσης πιθανό ότι η έκθεση και η καθημερινή κατανάλωση των μέσων ενημέρωσης είναι υπεύθυνα για τη μείωση της τιμής των αποτελεσμάτων των IQ τεστ. Σύμφωνα με τους επιστήμονες θα μπορούσε να είναι δυνατόν, μια χειροτέρευση της διατροφής ή της υγεία, για παράδειγμα, ή λιγότερη άσκηση και αύξηση της παχυσαρκίας, ή ακόμα κα κοινωνικές αλλαγές που επέφερε η αυξανόμενη μετανάστευση(εδω έχουμε περισσότερους ανθρώπους με χαμηλότερο βαθμό εκπαίδευσης).

Αλλά μπορεί επίσης να συμβαίνει, ότι τα IQ τεστ είναι ξεπερασμένα και δεν καταγράφουν επαρκώς νέες πληροφορίες που επηρεάζουν την νοημοσύνη. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι δεν βελτιώθηκαν με τη «αποκρυσταλλοποιημένη» γνώση, δηλαδή μια φορά μαθημένες και αποθηκευμένες πληροφορίες. Στην ψηφιακή εποχή, ωστόσο, δεν χρειάζεται πλέον να επιβαρύνεται η μνήμη με αυτό, διότι η γνώση έχει εκτοπισθεί από αυτή την αποθήκευση και είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή, εάν αναζητηθεί σωστά από τον ενδιαφερόμενο. Η ανακούφιση της μνήμης θα μπορούσε έτσι να δώσει περισσότερο χώρο στη γνωστική ικανότητα, αλλά αυτό δεν καλύπτεται από τα IQ τεστ που έγιναν. Φυσικά, αν κάποιος προσαρμόσει τα IQ τεστ στις μεταβαλλόμενες γνωστικές ικανότητες, τα αποτελέσματα δεν θα είναι πλέον συγκρίσιμα μεταξύ των γενεών.

2018 Florian Rötzer, Μετάφραση-επιμέλεια Dr. rer. pol.  Νίκος Θεοδοσάκης,

Πάλι τα ίδια: “Ο επόμενος Δήμαρχος θα πρέπει να είναι…” Όλοι οι αποτυχημένοι και παραταξιακοί ‘πρόσφυγες’ ξέρουν πως πρέπει να είναι ο ιδανικός Δήμαρχος, όταν για πολλοστή φορά εγκαταλείπουν μια παράταξη. Τι τέλεια υποκριτική! Διάβασμα σε 4’, με 3 απεικονίσεις και 6 σκίτσα τουWilhelm Busch

Ποιος είναι αυτός ο ιδανικός Ινδιάνος που θέλει ο Κ. Ζέρβας στον καταυλισμό που λέγεται Θεσσαλονίκη? Μια ‘καθιστή αρκούδα’, ‘ένα γέρικο βέλος’, ή ‘η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού’?

Διάβασμα σε 4’   THS 09092018 

Επαναδημοσίέυση 05.07.2023

Τα παρακάτω  σκίτσα είναι του Wilhelm Busch

«Κλειδώνει η υποψηφιότητα», «ξανά υποψήφιος», «έξι εναντίον ενός», «ξαφνικά νοιώθει κόπωση», «για τρίτη θητεία», «Πω πω ποιος θα είναι ο επόμενος?», «Πάλι μια από τα ίδια», «μια ολόκληρη πόλη να μη έχει να αναδείξει ένα νέο (σε ηλικία) Δήμαρχο» και συμπληρώνουμε με όραμα για την αειφόρο αστική διαβίωση, τους νέους, τους ηλικιωμένους και όλες τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες? Η απορία είναι στο πρόσωπο πολλών, όμως με ένα ειρωνικό χαμόγελο. Όχι όλων, αυτό πρέπει να το αναφέρουμε. Για το τυχόν «ποια θα είναι η επόμενη ιδανική Δήμαρχος», αλλά όχι μια με όμορφο χαμόγελο, και ευνοημένη ύψιστου πολιτικού θεσμού, ούτε καν το θέτουμε υπό διερεύνηση. Ανδρογενής κοινωνία. Περίμενα να μη διαβάσω αυτό το περί ιδανικότητας και εντοπιότητας, από σχετικά νεότερους υποψήφιους όπως από τον κ. Κ. Ζέρβα. Κάκιστη, διαφήμιση, επαρχιώτικη αντιμετώπιση ζητουμένων, για τον ίδιο δυστυχώς. Βιάστηκε.

Πρέπει να πούμε, ότι αρχίζουμε και έχουμε αμφιβολίες για το ποιος διαβάζει ή σε ποιους Δημότες π.χ. φτάνει ή απευθύνεται ένα κείμενο σαν αυτό που αναρτήθηκε σε ηλεκτρονικό μέσο της Θεσσαλονίκης και αναφέρεται σε συνέντευξη Δημοτικού Συμβούλου -μέχρι πρότινος της πλειοψηφίας- για τι είδους Δήμαρχο θέλει ο ίδιος αλλά και παίρνει το θάρρος να μιλήσει για πολλούς άλλους. Το ίδιο αφορά και το δικό μας κείμενο. Μακάρι να μπορούσαμε να το φωτοτυπούσαμε και να το δίναμε χέρι-χέρι σε όλες τις γειτονιές σε ακτίνα 0,5 χιλιόμετρο μακριά από το κέντρο και την παραλία, στα άνισα πολεοδομικά τετράγωνα της πόλης εκεί που η αύρα του τουρισμού δεν φτάνει, και ο Δήμαρχος ούτε καν ξέρει ότι υπάρχουν τέτοιες γειτονιές.

Βέβαια προτείναμε προς όφελος του διαλόγου-αντιλόγου στη δημόσια σφαίρα, στο μέσο της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, που δημοσίευσε τη συνέντευξη του Κ. Ζέρβα να αναρτήσει και μια άλλη προσέγγιση- την δική μας- όσο αφορά για το εάν χρειαζόμαστε ένα ιδανικό Δήμαρχο ή κάτι άλλο. Απαξιώθηκε να απαντήσει το συγκεκριμένο μέσο. Είναι η δεύτερη φορά, οπότε η πολιτική τους πλέον γνωστή. Όταν ζούσε μια συνάδελφος τους ήταν πολύ πιο αξιοκρατικό.

Για μας όμως τίθεται ο προβληματισμός για όλο το ΔΣ και όχι μόνο για ένα Δήμαρχο.

Γιατί εγώ σαν δημότης να πιστέψω εσάς και τον καθένα από εσάς που θεωρείστε με το που εκλέγεστε a priori Illuminati. Μας μιλάτε τώρα για το τι θα είναι καλύτερο, που ήσασταν 9 χρόνια στο ΔΣ και τελικά βγάζετε και την ουρίτσα σας απ’ έξω. Την πικρία σας όμως πάλι μέσω μια συνέντευξης την απευθύνετε προς τη δημόσια σφαίρα. Θα το χαρακτήριζα δε “mansplaining”.

Μη μπούμε στη διαδικασία «…αλλά εγώ τα έλεγα έκανα κριτική, έφυγα από την πρωτοβουλία κλπ. κλπ.» Έχετε φύγει και από αλλού από ότι γνωρίζουμε. Και τώρα θα πάτε ίσως αλλού. Εδώ τίθεται θέμα πολιτικής ενηλικίωσης και πολιτικής ευθιξίας κύριε Ζέρβα. Νομίζουμε ότι το παραμύθι της νεοφιλελεύθερης χύμα αλλά και πουριτανικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να τελειώσει σύντομα. 

Υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τον οργανικό οργανισμό που λέγεται πόλη. Θυμούμαστε ακόμα και με την κυρία Αντιδήμαρχο ανθεκτικότητας κ. Λιάκου – ξέρετε εσείς καλύτερα από τον κάθε ένα μας-, που εγκατέλειψε το πόστο της βλέποντας ότι δεν οδηγεί πουθενά η τακτική του Δήμου στο θέμα της λεγόμενης ανθεκτικότητας της πόλης(μας αρέσουν τέτοιοι όροι, φτιαχνόμαστε) γιατί στρατηγική δεν υπήρχε, εσείς όμως συνεπικουρούσατε στο εγχείρημα της ανθεκτικότητας αφού υπήρχαν χρήματα προς σπατάλη, γιατί περί σπατάλης πρόκειται όταν δίνονται χρήματα εδώ την Ελλάδα για το δημόσιο χώρο, χωρίς συγκεκριμένο παραδοτέο αποτέλεσμα. Βγαίνοντας τότε στα οδοφράγματα επαναστατήσατε για τον τρόπο που εγκατέλειψε το πόστο της. Την κατάλαβε η κυρία Λιάκου και έφυγε και πήγε στα καλύτερα και οικονομικά αλλά και από πλευράς καριέρας. Και γιατί όχι, νέα ήταν, δεν είχε και το ιδιαίτερο βιογραφικό και έτσι θα αναβαθμιζόταν με τη νέα δουλειά. Είμαστε ενήλικα άτομα ή infantil κύριε Ζέρβα? Να ξέρουμε δηλαδή εάν κάποιοι χαίρονται που κάποιος προσπάθησε για κάτι καλύτερο και να ξεφύγει από το βάλτο της Θεσσαλονίκης ή όχι? Και δεν έχει εδώ να πούμε: «Εγκατέλειψε του ψηφοφόρους της και έφυγε» δηλαδή εδώ χτυπιέσαι στα γέλια από το παιδιάρισμα της σκέψης και δημόσιας κιόλας αντίδρασης ή “να καθίσει εδώ να αγωνιστεί και να παλέψει”, απέναντι σε ποιους, σε ανεμόμυλους? Γνωρίζουμε και την τύχη των Don Quixote, που δεν μπόρεσαν να μας σώσουν από την εξαθλίωση μας.

Είστε ένας ιπτάμενος βάτραχος που στο τέλος ... και θα το δείτε στο τέλος της θητείας σας.

Δυστυχώς ο γλωσσικός προσανατολισμός και γλωσσική χροιά στο κείμενο σας δείχνει λίγο έως αρκετό λαϊκισμό. Υπογραμμίζω, μάλλον ασυνείδητα, κύριε Ζέρβα, δεν ήταν ο σκοπός σας ίσως, αλλά έτσι βγαίνει προς τα έξω, όταν βιάζεται κάποιος. Κάποιοι φιλόσοφοι-ψυχαναλυτές το ονομάζουν αυτό, ας το πούμε στα Ελληνικά, πολιτικό “ξεκατίνιασμα”. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την επικοινωνιακή παγίδα που έχουν στήσει οι λαϊκιστές(και οφείλουμε να το καταλάβουμε) ακροδεξιοί και νεοεθνικιστές, γιατί ξέρουν, όντως όλοι είναι κουρασμένοι από την παθητικότητα της διανόησης των λεγόμενων προοδευτικών, διανοούμενων και τέως αριστερών όποτε το τραβάνε και αυτοί όσο μπορούν και καλά τα πάνε μέχρι σήμερα οι ακροδεξιοί λαϊκιστές. Βλέπε και Δυτική Ευρώπη και βεβαίως και πρώην χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Βάζετε λοιπόν και οι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές και λέξεις όπως εργάτης, συναινετικός, ντόπιος,  

υπερήφανος, να το ανταμείψει πόλη που τον γέννησε κλπ. και έτσι δεν διαφέρουν απολύτως από τους ακροδεξιούς, γιατί τέτοια χαρακτηριστικά χρησιμοποιούν και αυτοί αν προσέξετε. Βάζουμε και τη φράση “να έχει γνώσεις” ο Δήμαρχος για να τονίσουμε μια ίσως υπάρχουσα διανόηση, και έχει κλείσει ο κύκλος, των προαπαιτούμενων που θα πουλήσουν στη δημόσια σφαίρα. Δεν φτάνει αυτό κύριε Ζέρβα. Αυτό θα ήταν αρκετό στα χρόνια του ‘80. Όχι για σήμερα. Και τα πολιτιστικά σας είναι η παγίδα του συστήματος σας. Θα το καταλάβετε όταν φτάσετε τα 70, και θα προσφέρει η πόλη μόνο σαπουνόπερες και σουβλάκια, αα μη ξεχάσουμε και τον θεσμό των ethnic food.

Και η δημόσια σφαίρα, δεν είναι «απλά εκεί» μόνη της, αλλά δημιουργείται από μας αλλά και από αυτούς, δεν είναι αμιγώς δικιά μας! Αλλά μιμόζες έχουμε γίνει όλοι. Προς Θεού μη πούμε κάτι και πληγωθεί κανείς. Και να προσέχετε αυτούς που σας λένε προχώρα εσένα θέλουμε. Είναι οι επικίνδυνοι και α-πολιτικ και οι οποίοι στο τέλος μπορεί να σηκώσουν και για το τίποτα μια Ελληνική σημαία με εξαπτέρυγο στη μέση!

Η συμβολή μας ας θεωρηθεί σαν ένας παραγωγικός αντίλογος(discurs) για το τι θέλουν ίσως οι πολίτες από μια διαχειριστική αρχή.
Ποιος έχει αναφέρει τα τελευταία χρόνια την πραγμάτωση μιας μορφής άμεσης συναπόφασης στις γειτονιές και στα Κοινοτικά Συμβούλια? Κανείς! Έχετε πάει σε συγκεκριμένο ΚΣ να ρωτήσετε τους εργαζόμενους εκεί. “Ναι έχουμε διαλύσει τελείως” η απάντηση. Υπηρετείτε, και είστε σαν Δημοτικό Συμβούλιο, μία διαχειριστική αρχή. Και έχετε, προσέξτε, – «σαν εργοδότες»- έχετε αναλογουμένων των δεδομένων το μεγαλύτερο ποσοστό απασχολουμένων που δουλεύουν για σας χωρίς να τους πληρώνετε εσείς οι ίδιοι αλλά οι δημότες. Ένας τεράστιος αριθμός απασχολουμένων που δουλεύουν για εσάς gratis και θα μπορούσατε να κάνατε όπως λένε στη αργώ «παπάδες» για τη πόλη που σας πληρώνει με όποιο τρόπο και αν είναι αυτός.

Ναι, και όμως έτσι είναι στα μάτια των περισσοτέρων, άσχετα ότι στο τέλος χωρίς εναλλακτική(μια πολιτική μούμια ΚΑΣΟΚ, ο παραδοσιακός Χριστιανός, ένας πρώην αστυνομικός, μια από τα παλιά τα ίδια λαϊκιστής πάλαι ποτέ τραγουδοποιός , και μια ‘persona’ ) θα του δείξουν πάλι ένα και μοναδικό δρόμο, αυτόν του πολιτισμικού πουριτανισμού.

Δεν ρωτούμε δε που είναι οι γυναίκες υποψήφιες στην “ανοικτή κοινωνία μας”! Ούτε και εσείς χάσατε μια λέξη για τις γυναίκες.

Εμάς προσωπικά δεν θα με ενδιέφερε καθόλου, εάν ο Δήμαρχος δεν ήταν ντόπιος και ήταν Φινλανδός ή Πακιστανός ο οποίος θα ομιλούσε τη γλώσσα μου και αγωνιζόταν για μια ανοικτή κοινωνία στη πόλη του. Και μη πούμε ότι ο Δήμαρχος εισήγαγε το pride party στη πόλη, για να του δώσουμε το στίγμα αυτό που αρέσει στους ψευτοδιανοούμενους και ψευτοιαριστερούς για να συνεχίσει την άσκηση του πολιτισμικού ναρκισσισμού του. Αυτό πραγματικά δεν το περίμενα. Καθαρά επαρχιωτισμός είναι αυτός με την εντοπιότητα. Αγαπάτε περισσότερο και γνωρίζετε περισσότερο εσείς από κάποιον που ήρθε και αγάπησε τη πόλη σας – παρόλο που την έχετε καταντήσει επαρχιώτικη πόλη, και θα την έχει περπατήσει όσο κανένας άλλος από όλους αυτούς που θέλουν να ασχοληθούν με τα δημοτικά? Δεν νομίζουμε να ισχύει αυτό πουθενά. Φανταστείτε να έβαζε ένας ομοφυλόφιλος ή transgender διανοούμενη υποψηφιότητα στη πόλη σας …
 

Δεν ζούμε σε μια πόλη για να είμαστε υπερήφανοι για τον Δήμαρχο μας, για κάποιον που αφού αποφάσισε να γίνει Δήμαρχος κάθησε και σκέφτηκε τι θα πει αυτό και με τι έχει να αγωνιστεί και γνωρίζει και το ποιόν του δημότη σε όλα τα Δημοτικά διαμερίσματα όχι μόνο της κάστας του. Τ ο α υ τ ο ν ό η τ ο δ ε ν τ ο ε π ι β ρ α β ε ύ ο υ μ ε τ ο δ ι α φ ο ρ ε τ ι- κ ο ό μ ω ς ν α ι.

Ο Δημότης θέλει να νοιώθει ότι κυβερνάται από ένα σωστό ηθικό άτομο που σέβεται τον δημόσιο χώρο και δημόσια σφαίρα και που νοιώθει, ότι δεν έχει δώσει λευκή επιταγή να κάνει ο Δήμαρχος ότι θέλει-γιατί αυτό γίνεται μέχρι σήμερα- και το ΔΣ να προσπαθεί συνέχεια μέσω της βέλτιστης συμμετοχικής διαβούλευσης μέχρι και συναπόφασης στις γειτονιές και όχι μέσω web να νομιμοποιεί τις αποφάσεις του ακόμα περισσότερο και ισχυρότερα, μιας ας πούμε διπλής νομιμοποίησης.



Ποιόν ενδιαφέρει να είναι εργάτης ο Δήμαρχος και να είναι στους δρόμους συνέχεια, τότε απέτυχε η αποστολή του. Να ασχοληθεί με τα κυριότερα καθήκοντα του: στόχευση στη συνέργεια και συντονισμό των δημοτικών πολιτικών. Εκεί θέλει όχι ψυχολόγο, όχι μηχανικό ούτε αρχιτέκτονα, όχι κοινωνιολόγο μόνο, όχι γιατρό δίπλα του, αλλά κάποιον βρε αδερφέ που να έχει έστω και κάποια τυπικά προσόντα όσο αφορά, όχι το κυκλοφοριακό, ούτε να γνωρίζει τους πολεοδομικούς και γενικώτερα νόμους των αστικών κατασκευών και υποδομών, αλλά την αειφόρο αστική ανάπτυξη που να έχει σφαιρική παιδεία επί της ολιστικής κατάστασης ενός αστικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν τόσοι άνεργοι νέοι Έλληνες με τέτοιο επιστημονικό υπόβαθρο. Γεωγραφία, αστική γεωγραφία, ανθρωπογεωγραφία, οικονομική γεωγραφία και την στήριξη ενός αστικού κοινωνιολόγου, τον οποίο θεωρούμε πάντα χρήσιμο σε τέτοια θέματα.

Οι Αντιδήμαρχοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι έχουν την υποχρέωση να είναι οι “εργάτριες της βασίλισσας” που θέλετε, συνεπικουρούμενοι όλων των Δημοτικών Συμβούλων τους και των υπηρεσιών. Σήμερα όλα είναι χύμα. Το να δώσεις τους τομείς ηλεκτροφωτισμό, τεχνικά έργα, πράσινο, περιβάλλον και καθαριότητα σε ένα άτομο για το οποίο δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανός, τουναντίον μπερδεμένο φαίνεται το άτομο, και να καταφέρνεις να μη αντιδράει το ΔΣ και η παράταξή σου και να το δέχεται, πρέπει να είσαι πολύ γάτα. Εδώ το διασκεδάζουμε και λίγο για να μη μας πιάσει κατάθλιψη με αυτά που μας συμβαίνουν και χρειάζεται να γράφουμε. Πρέπει να ξεφύγουμε από το κόμπλεξ, ότι όλα της πόλης τα γνωρίζουν μηχανικοί και αρχιτέκτονες, γιατί αλλιώς να κλείσουμε το πανεπιστήμιο Αιγαίου. Όλα τα χαρακτηριστικά που αναφέρετε για τον ιδανικό σας Δήμαρχο θα πρέπει να τα έχουν οι συνεργάτες του.

Ο Δήμαρχος είναι ένας ας πούμε πρόεδρος σε επίπεδο ΤΑ. Άρα περισσότερο διακοσμητικός, επικοινωνιακός, όπως και συναινετικός όπως αναφέρατε και εσείς, ο ρόλος του. Θεσμικός στο τέλος, αφού χωρίς την υπογραφή του δεν κινείται τίποτα στη πόλη. Οι συνεργάτες του κάνουν τη σημαντική διαφορά από τον κάθε επόμενο ή κάθε προηγούμενο Δήμαρχο.

Και εδώ φαίνεται ο ναρκισσισμός, και ο πολιτισμικός πουριτανισμός. Το απόστημα του νεοφιλελευθερισμού. Με τα προβλήματα και την αρνητική εικόνα των άλλων δημιουργούμε το σωσίβιο για εμάς. Ξαφνικά μετά από 9 χρόνια Τοπικής Αυτοδιοίκησης εμφανίζεται το απόστημα. Είναι σημεία των καιρών. Βιαζόμαστε να καταθέσουμε τη ψυχή μας, λίγο επιπόλαια όμως. Τώρα θα αρχίσουν όλοι με την εικόνα του αποτυχημένου να δημιουργήσουν την δική τους ευνοϊκότερη εικόνα. Ο ναρκισσισμός του ανήλικου πολιτικού μιας ανήλικης κοινωνίας ? Και τα προβλήματα μεταφέρονται στο μέλλον, χαρακτηριστικό του ναρκισσισμού, δεν λύνουν προβλήματα αυτοί, τα μεταφέρουν.

«Αν ήμουν εγώ Δήμαρχος, θα έκανα…» Όλοι τελικά αρνούνται την ταυτότητα τους, θέλουν να είναι κάτι ανώτερο κάτι, ακόμα και θεσμικά, διαφορετικό. Αναζητούμε νέες ταυτότητες ή αυτές που είμαστε τελικά ή που θέλουμε και δεν μπορούμε, μέχρι και στο ‘ξεκατίνιασμα’ έχουμε φτάσει.Τι κρίμα, αποδυναμώνουν έτσι τη πολιτειακή βάση. Δεν θέλουν να ανήκουν στη βάση. Όχι, όχι θέλουν να ανήκουν σε κάτι λίγο παραπάνω από τη βάση, να φαίνονται σαν αστοί προνομιούχοι αλλά να αισθάνονται σαν κυρίαρχοι της πολιτικής κατάστασης, και παράλληλα να είναι και θύματα οι καημένοι, «Selfvictimization». [Στο σύνδεσμο, στο κεφάλαιο ΙΙΙ. “Μια μετανεωτερική ψευτοπολιτική αντικαθιστά μια αριστερά πολιτική και δυσφημίζεται”]

Θα τους κάνουμε και μια επιγραφή στο τέλος ότι “έπεσαν στο βωμό του απαίδευτου πολίτη”.

Μετά από όλα αυτά τι συνέπεια να χρειάζεται να έχει κάποιος. Μάλλον αστειευόμαστε .

Παραινέσεις
Όλα αυτά που αναφέρονται σε διάφορες αναρτήσεις για τον επόμενο Δήμαρχο είναι οι ευχές για αποτυχημένα πρόσωπα όχι για δημόσιους δημοτικούς λειτουργούς. Αφορούν ίσως ένα αποτυχημένο άτομο, σε μια αθλητική ομάδα σε μια οικογένεια αλλά όχι σαν Δήμαρχο. Μπλέκετε τη ιδιωτική σφαίρα με τη δημόσια.

Είστε σύμβουλοι του Δημάρχου, άρα εσείς θα πρέπει να έχετε περισσότερες και ειδικότερες γνώσεις και πολιτική δημόσια ηθική για το τι έπεται στο μέλλον, ποιο θα είναι το όραμα για τις επόμενες γενεές, για να προειδοποιήσουν και να συμβουλεύσουν τεκμηριωμένα πλέον το Δήμαρχο στις αποφάσεις του, γιατί χωρίς επόμενες γενιές δεν υπάρχει και αστική ζωή, δεν υπάρχει ζωή, ή είμαστε λάθος?

Εσείς πρέπει να διαβάζετε- όχι FB, twitter, instagram- και να ενημερώνεστε. Και να μη ξεχνιόμαστε, φυσικά και οι υ π η ρ ε σ ι α κ ο ί π α ρ ά γ ο ν τ ε ς που όταν τους ζητάς να σου απαντήσουν κάτι και βλέπουν ότι βρίσκονται με τη πλάτη στο τοίχο πετούν το μπαλάκι στον Αντιδήμαρχο για να βγάλει το φίδι από τη τρύπα όχι αντικειμενικά αλλά με φόβο και τρομοκρατία προς τον πολίτη(υπάρχει επίσημο κείμενο σαν αποδεικτικό) και σηκωμένο το δάχτυλο προς τον πολίτη. Οι υπηρεσίες έχουν εμπεδώσει στο πως δεν πρέπει να δουλεύεις και να μη λειτουργείς για να είσαι αναγκαίο κακό για μια υπηρεσία και πάει από γενιά σε γενιά δημοτικών υπαλλήλων.

Ο Δήμαρχος και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι θα πρέπει να έχουν την ελάχιστη νοητική ικανότητα να μπορούν να διαχωρίζουν, ότι η έξυπνη πόλη δεν είναι η ψηφιοποιημένη πόλη αλλά πολύ περισσότερο η πόλη με έξυπνους πολίτες! Εκτός και δεν θέλετε έξυπνους πολίτες γιατί η δουλειά σας δεν θα είναι τετριμμένη πλέον, θα είναι δυσκολότερη μετά, αλλά… πολύ διασκεδαστικότερη από ότι σήμερα, πιστέψτε μας. Και αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος σας, μια πόλη με έξυπνους δημότες. Μη βάζει LED ράβδους στις ράμπες των φαναριών για τους mobile zombies και να το θεωρεί εξέλιξη σαν έξυπνη πόλη αυτό. Ποιος δημοτικός σύμβουλος εναντιώθηκε σε αυτό? Ούτε καν σαν πιλοτικό δεν επιτρέπεται να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, τη στιγμή που υπάρχουν σημαντικότατα προβλήματα στη πόλη. Αυτό θα τον ονόμαζα τακτική αποπροσανατολισμού. Έγκλημα σε μια τέτοια περίοδο.

Ο Δήμαρχος αλλά και οι ΔΣ δεν επιτρέπεται να παραπλανούν και να εξαπατούν το πολιτειακό σώμα της πόλης με διάφορες άσκοπες ενέργειες και δράσεις και μόνο για το φαίνεσται ή ιδιοτελώς για τη φήμη του και να ευχαριστήσει την κοινωνική κάστα του. και να παραπλανήσει την μείζωνα πολιτειακή βάση από τα υπαρκτά σημαντικά προβλήματα του αστικού χώρου. Η παρουσία του μέσα στο ΔΣ με όλους να χειροκροτούν μετά τον προπηλακισμό του, η προβολή του βίντεο του συμβάντος στο διαπασών – μάλλον οδηγία της προέδρου του ΔΣ- ήταν ο νεοφιλελεύθερος ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ των ψευτοεκσυγχρονιστών και μεταμοντέρνων συνεπικουρώντας μια ακροδεξιά τακτική, μέσα στην αίθουσα του ΔΣ και φυσικά και από την πρόεδρο του ΔΣ. Τέτοιους ανθρώπους δεν θέλουμε στη διαχείριση του Δήμου μιας πόλης που θέλει να έχει μέλλον. «Είμαι υπερήφανη που βρισκόμουν εκεί», στον προπηλακισμό, είπε η Πρόεδρος. Το αφήνουμε στο χώρο χωρίς σχόλια.

Ο Δημοτικός Σύμβουλος θα πρέπει να γίνεται αστικός περιπατητής και να παρατηρεί, αν μπορεί και γνωρίζει τι θα πει παρατήρηση φυσικά. Όχι άλλους δήθεν, όχι άλλους γιατρούς που να λένε , «δεν με ενδιαφέρει το λογιστικό κομμάτι του ελέγχουν στα οικονομικά του Δήμου, εγώ είμαι γιατρός τι σχέση έχω εγώ, άντε να προχωράμε», για να γυρίσει γρήγορα σπίτι του ή όπου αλλού θέλει να πάει. Δηλαδή ο τύπος είναι ακόμα Δημοτικό Συμβούλιο. Υπάρχουν πολλά τέτοια διαμάντια να ακούσετε αν θέλετε.

Προσωποποιείτε την ανύπαρκτη αστική πολιτική με τα για σας αρνητικά γνωρίσματα ενός ατόμου, ενός, κατά την Αρχαίαν Ελληνικήν “Ιδιώτη”. Λάθος κατά την γνώμη μας.

Η ψηφιοποίηση της επικοινωνίας και η λεγόμενη για σας διαβούλευση με τους πολίτες είναι, πώς το λένε οι νέοι σήμερα στην αργώ τους, και εδώ θα το δανειστούμε, “για τα μπάζα”. Είναι μια καθαρά ταξική αν το αναλογιστείτε, καθώς δεν φτάνει ούτε το 1/5 των δημοτών της πόλης για να πάρετε τη γνώμη τους. Στην ΕΕ απάντησαν από 500 εκατομμύρια κατοίκους μόνο το 1% εκ των οποίων τα 3 εκατομμύρια ήταν Γερμανοί, για το αν θέλουν την μετάβαση σε χειμερινή ώρα ή όχι! Μεταφέρετε το ποσοστό και την διάρθρωση του ποσοστού στη πόλη μας, τότε θα καταλάβετε πολλά.

Πρέπει να εγκαταλείψουν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι και Αντιδήμαρχοι τις οθόνες τους και τα κινητά τους και να περπατήσουν. Και αυτό γιατί τα Κοινοτικά Συμβούλια είναι νεκρά. Μπορούμε να φέρουμε και αποδείξεις από κάποιο ΔΔ.

Δεν παρατηρείται,
· ούτε συλλογική δημοτική ενέργεια και δημοτική πολιτική στην αστική ανάπτυξη αλλά
· ούτε στρατηγική αειφόρου αστικής ανάπτυξης

Μόνο ότι προτείνει η ΕΕ και κάποια Ιδρύματα που διαθέτουν χρήματα, δωρεάν σχεδόν. Φέρνουμε τουρίστες κάνουμε ένα μουσείο(να μείνει και το όνομα σε καμιά πλάκα επάνω) επι πλέον δουλεύει λίγο το εμπορικό κέντρο δια- και όχι συν-τηρούμε just τις υποδομές εν ζωή με ορούς και στους δύο βραχίονες- ο θεός να τις πει συντηρήσεις βλέπε νέα παραλία και όλα τα συντριβάνια της πόλης, δημόσιους χώρους, δρόμους εκτός κέντρου, ποδηλατόδρομους, πράσινο ας μη μιλήσουμε για τους χώρους των σχολείων- και εκπληρώσαμε το καθήκον μας. Ααα, ξεχάσαμε και τις εκδηλώσεις «tittytaintment» για τον λαουτζίκο.

Ποιος θα έχει την ευθύνη εάν στην επικείμενη περίοδο ακόμα ισχυρότερης οικονομικής κρίσης, δεν το λέμε εμείς. Τόσο o Adam Tooz (ιστορικός οικονομίας)που διερεύνησε την κατάρρευση της Lehman Βrothers οσο και ο William White που την προέβλεψε, υπόσχονται ότι η επόμενη μεγαλύτερη οικονομική κρίση είναι προ των πυλών. Ο τουρισμός θα μειωθεί τόσο που θα τίθεται το επιχειρηματικό αδιέξοδο και σε πολλούς άλλους κλάδους. Αυτός που οδήγησε σε αυτό το οικονομικό αδιέξοδο τη πόλη μέσω τους τουρισμού δεν θα είναι πλέον εν ζωή και τι κάνουν οι εν απομείναντες, όταν περιμένοντας με ανοιχτό το στόμα τον Τουρισμό, έχουν καταστρέψει τις βάσεις μιας αειφόρου οικονομίας, έχουν παραδώσει στην unfAirBnb την αγορά της κατοικίας, βρίσκονται ολόκληρες οικογένειες εκτός σπιτιών και διαμερισμάτων καθώς τους κάνουν έξωση, σαν συμπληρωματικό μέτρο της μετανεωτερικής ψευτοαριστεράς με νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, μεγάλα μέρη της πολιτειακής βάσης είναι φτωχοποιημένα και δεν μπορούν να ανασαίνουν οικονομικά καθώς η κεντρική εξουσία της ψευτοαριστεάς τους χτυπάει συνέχεια κάτω απ’ τη ζώνη πλέον? Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αυτή, φυσικά οι πολίτες που δεν αντιδρούσαν διόλου, αλλά και ο Δήμαρχός τους, που τους έσπρωξε προς τα εκεί. Δεν είμαστε Βαρκελώνη που τους έχουν πνίξει οι τουρίστες και δεν τους θέλουν πλέον. Αλλά θα είμαστε μια περιοχή που θα ζει μόνο από τον τουρισμό χωρίς καμία άλλη οικονομική βάση και σε κάθε οικονομική Ευρωπαϊκή η παγκόσμια οικονομική ύφεση, ή πόλεμο, ο πρώτος τομέας που θα το νοιώθει θα είναι ο τουρισμός. Το πρώτο το οποίο εξοικονομούν είναι τα ταξείδια στο εξωτερικό. Η πολιτική ενός τέτοιου Δημάρχου είναι πρόσκαιρη.

Δεν διαβάσαμε για την κλιματική αλλαγή στη πόλη, για τις τεράστιες ανισότητες εντός της αστικής κοινωνίας τόσο ηλικιακά, οικονομικά, κοινωνικά όσο και φυλετικά και εθνικά. Πως οχειρώνεται μια πόλη με ήδη δικό της προβληματικό αστικό μικροκλίμα. 25η Μαρτίου και Δελφών ξαφνικά ένα χρόνο πριν της εκλογές δημιουργείται χώρος παρκαρίσματος για αυτοκίνητα. Τι γελοιότητες. Θα δικαιολογήσουν ότι έγινε για να φύγουν από την 25 Μαρτίου τα παρκαρισμένα ή για αυτούς που έρχονται να αθληθούν στο μέλλον. Αυξάνετε τις επιφάνειες αποθήκευσης θερμότητας το καλοκαίρι έτσι απλά χωρίς να μακροχρόνιο προβληματισμό. Δεν διαβάσαμε για το πως επιδρά η κ λ ι μ α τ ι κ ή α λ λ α γ ή στην αστική ανάπτυξη και την κοινωνική ισότητα. Δεν μιλάμε για τη βρώμα την επικινδυνότητα για την υγεία, την μη ύπαρξη μετρητών ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τον Νοέμβριο του 2017 μέχρι και τον Ιούνιο του 2018- δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει σήμερα- πράσινο στη πόλη εκτός του κέντρου ανύπαρκτο, γιατί και εκτός κέντρου κατοικούν άνθρωποι, ναι δυστυχώς είναι αλήθεια. Βιώσιμη κινητικότητα? Απολύτως τίποτα απολύτως τίποτα, θλιβερό. Για την ποδηλατομετακίνηση απολύτως τίποτα και αυτό θλιβερό. Αλλά γιατί?

Το κέντρο της πόλης τη νύχτα είναι νεκρό. Η αναγέννηση του κέντρου για το κατοικείν με ζωή είναι απαραίτητη με όλες τις αειφόρες ενέργειες, όπως έξω από το κέντρο τα αυτοκίνητα, και ανάπτυξη της ποδηλατοκίνησης για βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και δημιουργία πρασίνου και μικρών πάρκων. Τα μεγαλομανή και τεράστια περιαστικά πάρκα δεν έχουν το όφελος για τον πολίτη σε μια καθημερινή λειτουργικότητα παρά μόνο σε αυτούς που μένουν εκεί κοντά. Δεν κάνεις ένα μητροπολιτικό πάρκο για χρήση 104 ημερών το χρόνο.

Δεν είμαστε ανοικτή κοινωνία: Δεν χρειάζεται να μεταμφιεστεί ο ένας σε παγώνι και ό άλλος να ποδηλατήσει γυμνός για να δείξει ότι και αυτός σαν μειονότητα έχει δικαιώματα σε μια κοινωνία. Είστε υπερήφανοι για τα pride? Παίζετε άψογα το παιγνίδι των μειονοτήτων και μειονεκτούντων όπως το θέλει ο νεοφιλελευθερισμός. Είναι για τα μάτια του κόσμου ποιανού κόσμου όμως, της κάστας μας για να παραπλανήσουμε από τα πραγματικά προβλήματα. Η φτώχεια είναι ανύπαρκτη.

Μπράβο του θα πουν όλοι οι ψευτοαριστεροί και ψευτοδιανοούμενοι και καλλιτέχνες, είναι μοντέρνος. Όχι, όχι μεταμοντέρνος είναι ο Δήμαρχος απολύτως! Και αυτός τόσο σαν μπαμπάς, καθώς γενιά του ‘68, όσο και σαν παιδί του, καθώς είναι το σύμπτωμα της παρθενογένεσης του νεοφιλελευθερισμού.

Η ανθρωπόκαινος περίοδος που διανύουμε έχει άλλα καθήκοντα και ευθύνες. Περιλαμβάνει περισσότερες ενέργειες που στοχεύουν στην αξιοπρεπή εξασφάλιση του μέλλοντος από ότι η αστική πολιτική των 70’, ’80 και ’90 χρονών, σύμφωνα με το αγγλοσαξωνικό do what you want, get what you can get. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει και όσο κρατήσει μια Δημαρχιακή αρχή. Τα γυρίζουμε ανάποδα όλα και ξεκινάμε την πολιτική αγωγή των εαυτών μας και των πολιτών μας. Από κοινού. Δεν του διαπαιδαγωγούμε με υψωμένο το δάχτυλο. Δεν τους βάζεις με το χωνί στο κεφάλι.

Δεν θέλουμε άλλες copy paste πολιτικές από το εξωτερικό. Δεν θα αναφερθούμε σε παραδείγματα, είναι όλα γνωστά.

… και οι αξίες

Το κυριότερο που δεν διαβάσαμε και δεν θεωρούμε ότι υποδηλώνονται από τα σημεία στα οποία αναφέρεται η ανάρτηση του κ. Ζερβα, και θα μπορούσε να εννοηθεί με μερικές λέξεις είναι :

Μια Δημαρχιακή αρχή με την οποία να αισθανθούν οι Δημότες την κυβερνησιμότητα της πόλης τους και να μη τους απαξιώνουν πολιτικά με διάφορους χαρακτηρισμούς όσα λάθη και να κάνουν. Ένα δημότη που να το βλέπουν σαν Citoyen και όχι σαν Bourgeois (Ιδιώτη) ή τουλάχιστον να θέλει η Δημαρχιακή Αρχή να το δει σαν ύψιστο καθήκον της, ο πολίτης να εξελιχθεί σε Citoyen με ένα όραμα για τη κοινωνία:

”L i b e r t é - É g a l i t é - F r a t e r n i t é”

Ένα Δήμαρχο και Αντιδημάρχους με ευγένεια, και ειλικρίνεια προς όλους σε όλες τις γειτονιές όχι μόνο για τους μεσοαστούς, και όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι να ρωτάνε «τι εννοείτε», όχι «τι» ή «τι εννοείς» στον Ενικό, σαν να έπαιζαν μαζί μπριτζ τη προηγούμενη στον ιστιοπλοϊκό και να μη υπάρχει κανένα λυκόσκυλο δίπλα τους να τους(τον) προστατεύει όταν μιλάει. Και να μη μπαίνουν στη αίθουσα του ΔΣ με το τσιγάρο -σβηστό μεν- στο στόμα. Και με τα γυαλιά ηλίου τη νύχτα στο κεφάλι άνδρες και γυναίκες. Έτσι για να μη νομίζουν κάποιοι ότι δεν παρατηρούνται και ότι όλοι οι άλλοι είναι οι απαίδευτοι και οι αδύναμοι που χρειάζονται τους Δημάρχους και Αντιδημάρχους για τους λύσουν το πρόβλημα τους. Όχι δεν είναι έτσι. Σας βλέπουν, αλλά ξέρετε ότι ο Έλληνας ξεχνά ή λέει «δεν βγάζεις άκρη με δαύτους σιγά μη χαλάσω τη ζαχαρένια μου» και πάτε παρακάτω. Το γνωρίζετε σαν Έλληνες και το εκμεταλλεύεστε.


Ένα Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους που η αρχή τους θα είναι η συμμετοχική διαβούλευση έως και συναπόφαση των πολιτών στις γειτονιές. Δικό τους θέμα είναι πως θα το φτάσει αυτό το στόχο. Είναι καθήκον μιας ζωής. Ας αναρωτηθεί ο κάθε ένας μας σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαβούλευση στη πόλη μας, σύμφωνα με το διπλανό διάγραμμα. Και μόνο που θα μπουν στη διαδικασία χωρίς να φτάσουν στην συναπόφαση μιας πολιτικής, γιατί και αυτό μια παγίδα είναι, είναι θετικό για τους πολίτες.

Ένα Δήμαρχο και ΔΣ που αρχή τους θα είναι η δημόσια ηθική πολιτική αγωγή τους απέναντι στον πολίτη, στον κάθε πολίτη όμως.

Να πείσει τους πολίτες προς μια όμορφη επάρκεια διαβίωσης και όχι υπερβολή. Αλλά να το δείχνει και ό ίδιος με τον τρόπο που ζει στη πόλη. Να μη θεωρεί ότι επειδή αυτός θέλει να του προσφέρει το γκαρσόνι το καφέ του καθήμενος, πρέπει να είναι και αυτή η γραμμή των πολιτών. Τι λογική του παραδειγματίζειν είναι αυτή? Αν μας μιλήσει και κάποιος φιλόσοφος για την υπερβολική ζωή που κάνουμε, Ας καλέσει κάποιον. Έχουμε πρόταση εάν θέλει.

Ενηλικιότητα του Δημάρχου και Αντιδημάρχων όσο αφορά την ολιστική αστική ανάπτυξη όπως το σκίτσο με τον ελέφαντα ή με του τυφλούς – ανάλογα πως θέλει να το παρατηρήσει κανείς- προδίδει, εκτός και θεωρούν στην “παραβολήν ταύτην” τον εαυτό τους τον ελέφαντα. Και εάν βλέπει ο Δήμαρχος, ότι η ομάδα του δεν τραβάει σε αυτό το επίπεδο 1 φορά ανασχηματισμός. Στη δεύτερη επικείμενη φορά παραδίδει ο Δήμαρχος και επιστολή παραίτησης του ιδίου και όλων των ΔΣ του και τα κλειδιά της πόλης. Και αυτό όχι μετά από 10 χρόνια αλλά μετά από 2 χρόνια το πολύ. Δεν είναι για να χάνουν χρόνο οι δημότες με εσάς. Εδώ θα φανεί τι ποιοτικό ιδεώδες έχει και εάν εύχεται πραγματικά και ανιδιοτελώς και όχι μόνο για την κάστα του και την μεσοαστική τάξη, αλλά για όλους τους Δημότες του μια καλύτερη ζωή.


Καθίστε να διασκεδάστε μια φορά με μπυρίτσα ή κρασάκι βλέποντας τα Δημοτικά Συμβούλια σας, αντί τον ΠΑΟΚ. Infantil κυρίες και κύριοι Infantil είστε. Θα εκπλαγείτε για τι είναι ικανό ένα λεγόμενο στη πιάτσα σας “ενήλικο άτομο”. Σκεφτείτε τι αισθάνεται ο δημότης σας. Πλέον χρησιμοποιείται το TV100 με τα ΔΣ σαν «απογευματινάδικο» τις ημέρες του ΔΣ, δηλαδή κάθε Δευτέρα ανά δύο εβδομάδες.

Οι γνώσεις του Δημάρχου θα πρέπει να επικεντρώνονται:
Στο πως επιβιώνουν οι άνθρωποι στη φτωχοποίηση με όλο και περισσότερο αυξημένη ανεργία, όλο και λιγότερες υπηρεσίες φροντίδας όλο και λιγότερο εισόδημα στα πολεοδομικά τετράγωνα, με όλο και λιγότερο καθαρό αέρα, με όλα και λιγότερη ηρεμία κατά τη διάρκεια της ημέρας, με όλο και περισσότερη ζέστη αφού κόβετε τα δέντρα και δεν τα αντικαθιστάτε…, και που να τελειώσουμε? Όλα αυτά εάν υπήρχε Δήμαρχος πραγματικά νοιαζόμενος τη δημόσια σφαίρα, ή δεν θα κοιμόταν τα βράδια, ή θα παραιτούνταν από ευθιξία και προσβολή της δημόσιας σφαίρας από την ομάδα του.

Πως θα προστατέψει τους δημότες του ο Δήμος από τον ΟΑΣΘ. Πραγματικά θα παραιτούμουν εάν αύριο θα ήταν τα ίδια λεωφορεία του ΟΑΣΘ(βλέπε στοιχεία) στο δρόμο στη πόλης. Το μόνο που τους λείπει είναι το wifi . Εδώ γελούν. Η παραπλάνηση από τα σημαντικά προβλήματα συνεχίζεται. Δηλαδή είναι επαίσχυντο να βγαίνουν να ξεστομίζουν κάτι τέτοιο στη κοινωνία της πόλης τη στιγμή που γνωρίζουν ότι μεταφέρουν σαρδέλες στα αυτοκίνητα τους και ρυπαίνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τη πόλη χωρίς να πληρώνουν γι’ αυτό. Στο ότι πρέπει να σε μερικά χρόνια αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση στη πόλη και ιδιαίτερα στο κέντρο να κυκλοφορούν προπάντων μωρά και μικρά παιδιά με μάσκες για να φιλτράρουν μερικά από τα μικροσωματίδια και τους ΠΑΥ και καυσαέρια της πόλης? Στο τι συμβαίνει στη πόλη του στο τι συμβαίνει στη γειτονιά του στο πως αντιμετωπίζει τη κλιματική αλλαγή η πόλη του, στο πως να ελέγχει τις βλακείες που κάνουν οι Αντιδημαρχίες σε τεχνικά έργα και εργολαβίες? Ο στόλος του ΟΑΣΘ δεν επιτρεπόταν να κυκλοφορεί στη πόλη τώρα και χρόνια από τη ρυπογόνο λειτουργία τους στην ατμόσφαιρα της πόλης.


Γνώση πρέπει να έχει για το πως θα κάνει ο ίδιος μόνος τους με τους συνεργάτες τους ένα internal auditing των καθηκόντων και προσφερόμενων υπηρεσιών που είναι «απλά εκεί» και δεν κάνουν τίποτα. Αλλά και να υπάρχει πραγματική παραλαβή των εργολαβιών, διότι έχουμε αποδείξεις ότι υπέγραψε η επιτροπή από το γραφείο τους, χωρίς να δουν το έργο και το συγκρίνουν με την εργολαβία. Στο πως ελέγχει την επικοινωνία των πολιτών με τις υπηρεσίες του να μη του λένε ψέματα και να τον κοροϊδεύουν? Εδώ υπάρχουν πολλά να πούμε αλλά τα αφήνουμε στη άκρη. Θα έρθει η στιγμή με αποδεικτικά στοιχεία.

 

Ένα Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους με ενήλικη και κομψή συμπεριφορά που την έχουμε χάσει και όχι χύμα, έχοντας πλέον Θεό μόνο το «χυμαδιό», και αυτούς τους χύμα και μάγκες να τους αποκαλούμε Persona!!! Ναι το έχουμε ακούσει και αυτό από καλλιτέχνη θεάτρου.

Ένας Δήμαρχος και Δημοτικό Συμβούλιο που να εξαντλούν την αυστηρότητα τους πρώτα στους εαυτούς τους και μετά στους άλλους. Και εδώ δεν παίζει η λογική του boomer, ή «είμαι ηλικιωμένος και θέλω σεβασμό», αλλιώς κάτι μας λέει για εκτεταμένη πολιτική άνοια.

Θέλουμε ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ όχι “ΑΕΡΙΤΖΗΔΕΣ” για ΟΛΟΥΣ τους ΠΟΛΙΤΕΣ σε όλα τα Δημοτικά διαμερίσματα και όχι μόνο στο εμπορικό κέντρο, για όλες της κοινωνικές και ηλιακές ομάδες και όχι για τους ψευτοαριστερούς, ψευτοδιανούμενους και ψευτοαστούς που έχουν ξεχάσει τι θα πει διεκδικώ την ισότητα και το δίκαιο σε μια κοινωνία, τουλάχιστον για τα τελευταία 30 χρόνια, και έχουν την απαίτηση να τους χαρακτηρίζουν διανοούμενους της αστικής τάξης.

Θέλουμε η πολιτική του tittytainment (βλέπε στο σύνδεσμο υποσημείωση no. 14) δηλαδή του «άρτος και θεάματα» που πλέον είναι μια πραγματικότητα – για να μη σαλτάρουν οι πολίτες από τη πίεση που τους εξασκεί το νεοφιλελεύθερο οικονομικό πρόγραμμα των κυβερνήσεων, να εφαρμόζεται, όχι μόνο στο κέντρο αλλά αποκεντρωμένα σε όλες τις γειτονιές της πόλης. Δεν μπορούν όλοι να έχουν τις δυνατότητες να κατεβαίνουν στο κέντρο ή στη νέα παραλία ή στο άσχημο δημαρχιακό μέγαρο για να παρακολουθήσουν εκδηλώσεις. Δεν μπορούν να περιμένουν μια φορά το χρόνο τα Δημήτρια, που και αυτά είναι για κάποια κάστα μόνο, ΄όπως έχει αναφέρει η Αντιδήμαρχος πολιτισμού(υπάρχει μαγνητοφωνημένη ομιλία από Αύγουστο του 2017).

Ποιος έχει αναβαθμίσει τι σχέση υφισταμένων και εργαζόμενων! Κανείς. Απρόσωπη και ανώνυμη κάθε επικοινωνία.

Ο Δήμαρχος θα εκτιμηθεί και θα αξιολογηθεί από τις αειφόρες ενέργειες που κάνει και το όραμα που έχει για παιδιά και νέους από 5 ετών μέχρι και 25 ετών και τους ηλικιωμένους. Όλες οι ηλικίες θα πρέπει να διεκδικήσουν το καλλίτερο μέσο, αυτό της ενεργούς τους συμμετοχικής διαδικασίας στις αστικές πολιτικές του Δήμου τους. Δημιουργήστε ένα νεανικό δημοτικό κοινοβούλιο με μια συνεδρίαση κάθε μήνα και δώστε φωνή στη διαμελισμένη νεολαία που υπάρχει.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις στερεότυπες ευχές αφού σημαντικότερο είναι πρώτα να κατανοήσουν πρώτα οι του Δήμου ποιος είναι ο ρόλος τους σαν δημόσιοι λειτουργοί και να οδηγήσουν και εν μέρει του πολίτες να γίνουν εξυπνότεροι από τους “εξουσιάζοντες” του Αριστοφάνη

Ποιος μπορεί να καταφέρει να κάνει ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑ καταλάβουν ΟΤΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ κατανοήσουν ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ - ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΑΡΚΑ ΜΕΣΑ. Και αυτοί της Σοφούλη και αυτοί π.χ. στη Κάτω Τούμπα, στην Ανάληψη και στο Δενδροπόταμο.

Και ο Δήμαρχος οφείλει να γνωρίζει ότι δεν θα υπάρξει αειφόρο περιβάλλον αστικής διαβίωσης εάν δεν υπάρξει, κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη για ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ αφού οι άνθρωποι ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο και όχι μόνο για τους μεσοαστούς, και επιπλέον να υπάρξει και ένας λειτουργικός δημόσιος χώρος, όχι ιδιοποιημένος και ανεξέλεγκτα ιδιωτικοποιημένος. Το μέλλον μιας πόλης, χωρίς το μέλλον για τους νέους και για τον δημόσιο χώρο της δεν υπάρχει! 

Ο δημόσιος χώρος είναι το κοινωνικό και πολιτισμικό κεφάλαιο των πόλεών μας, γιατί είναι

1. η ενσάρκωση της αστικότητας και

2. η Λυδία λίθος για την κουλτούρα μας στην ποιότητα του πολεοδομικού σχεδιασμού.

© «πέρα … από το φράχτη»

Τα “συντριβάνια” μας στη νέα παραλία δεν λειτουργούν, σνιφ σνιφ ενώ της υπόλοιπης πόλης λειτουργούν σνιφ σνιφ, ακούστηκε χθες στο ΤΕΕ … Διάβασμα σε 1,5’

…από το σύλλογο φίλων νέας παραλίας στη συνάντηση για την κατάντια του “στολιδιού”,  ή ενός ακόμα “ξεραμένου Χριστουγεννιάτικου” δένδρου.

Με 7 απεικονίσεις, Διάβασμα σε 1,5’ THS 03102018

Γιατί αυτοί που κόπτονται για την  κατάσταση του “στολιδιού” έχουν και αυτοί ευθύνη για την κατάσταση της νέας παραλίας, εκτός βέβαια και από τους βανδαλισμούς του πολίτη στην καθημερινή του συμπεριφορά σε ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους, βανδαλισμοί που προέρχονται από τον ωχαδερφισμό των πολιτών της πόλης. Δεν θα μιλήσουμε για “ανύπαρκτη παιδεία” του πολίτη  κλπ. κλπ,  που έχει φτάσει σε βαθμό  κατάχρησης αυτή η λέξη, χωρίς να απευθύνεται όμως και στους λεγόμενους “Illuminati” της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θεσμικούς και μη, παρατρεχάμενους και μη, επαγγελματικά εξαρτώμενους και μη, και αυτούς που παίζουν τόσο τον Ζορό των καταπιεσμένων όσο και την μιντιακή αυθεντία με σηκωμένο το δάχτυλο.

Καλή η προσπάθεια του προέδρου αλλά δεν βλέπει ότι τέτοιες συναντήσεις δεν αλλάζουν μυαλά και νοοτροπίες στους Illuminati του Δημαρχείου ?  Τι φοβάται για απ’ ευθείας σύγκρουση με το ανίκανο  κατεστημένο ?  Δείτε κάτι και πάρτε παράδειγμα: Στη Μπότσαρη και Μαρτίου έβαλαν κολωνάκια στη μέση του δρόμου και το κυκλοφοριακό τώρα  ομαλό, με λιγότερο καυσαέριο, λιγότερο θόρυβο και καλύτερη αισθητική των δρόμων αυτών χωρίς δένδρα. Να δούμε και για πόσο χρονικό διάστημα. Και όχι μόνο εκεί αλλά και στη Λεωφόρο Στρατού, όπου είναι πιιο ευάλωτο το μέτρο. Γιατί όχι από την πλευρά των δημοτών τέτοιες κάθετες κινήσεις απέναντι σε Δήμαρχο και ΔΣ?

Άλλη μια συνάντηση λίγο παρωδία λίγο τραγωδία, χωρίς να πουν την αλήθεια, για το τι σπατάλη δημόσιου χρήματος γίνεται με την απαξίωση και την αδιαφορία για τον δημόσιο χώρο που αναγκαστικά διαλύει και τη δημόσια σφαίρα.
Ναι, σε άλλη ευνομούμενη κοινωνία  με ελάχιστη αξιοπρεπή και ενήλικη κριτική, θα απαιτούσαν οι Δημότες την παραίτηση σύσσωμου του ΔΣ, όχι εξ αιτίας του από πολλούς  χαρακτηριζόμενου “στολιδιού” αλλά λόγω υποκριτικής παραπλάνησης  της δημόσιας σφαίρας όσο και κακοδιαχείρισης και εγκατάλειψης του δημόσιου χώρου. Και βεβαίως γιατί να έρθουν οι “κατηγορούμενοι” στη συζήτηση, αφού ξέρουν και οι δύο πλευρές, να το παίζουν άριστα το παιγνίδι τώρα και χρόνια, όχι αναγκαστικά μόνο για τη νέα παραλία. Soft αντιδράσεις και αντιπολίτευση για να επαναληφθούν τα λάθη, γιατί(βλέπε παρακάτω)…ζουν-επιβιώνουν από τα λάθη τους.

Από τις παρακάτω φωτογραφίες μπορεί ο κάθε ένας και η κάθε μια να καταλάβει γιατί αναφέρονται οι ειδικοί, τα  ΜΜΕ, οι αρχιτέκτονες και αυλικοί του Δημαρχείου, στο ότι τα σιντριβάνια της υπόλοιπης πόλης λειτουργούν ενώ τα “δικά μας” στη νέα παραλία δεν λειτουργούν, σνίφ σνίφ ... 

Είναι χαρακτηριστικό της νεοφιλελεύθερης εποχής μας,  όπως και σε άλλους τομείς της καθημερινότητας μας. Αυτοπροσδιοριζόμαστε μέσω άλλων μειονεκτούντων κοινωνικών ομάδων, χώρων, θεσμών κλπ.,  ή και ακόμα άλλων προνομιούχων κοινωνικών ομάδων, ανάλογα τι μας συμφέρει, και τονίζομε δημοσίως επι πλέον, το ότι είμαστε και θύματα της όλης κατάστασης(selfvictimization). Ax ο καημένος υποφέρει γιατί δίδονται βραβεία χορού  κάτω απο το γλυπτό του Ζογγόπουλου. Σνιφ σνιφ,… Παρόλο που σαν πολίτες έχουμε συμβάλει στην παγίωση μιας κατάστασης γιατί απλά δεν προχωράμε σαν ενήλικοι citoyen αλλά μόνο σαν “ιδιώτες” (με την Αρχαία Ελληνική έννοια).   

Αντί να απαιτήσουμε  από τους παρευρισκόμενους να κάνουν από κοινού μια καταγγελία στην Εισαγγελία (παρόλο που η κυβέρνηση πριν από την ψευτοαριστερή, κατάργησε τις ομαδικές καταγγελίες με ευθύνη ενός ατόμου, π.χ του προέδρου του συλλόγου και αρχιτέκτονα) για κακοδιαχείριση και σπατάλη δημόσιου χρήματος, δηλαδή διαφθορά και ίσως και διαπλοκή αν εξεταστεί από εισαγγελέα, πλανώνταν στην αίθουσα ένας φόβος μη τυχών και πούμε κάτι και αισθανθεί άσχημα ή πληγωθεί κάποιος σνιφ σνιφ… ο Δήμαρχος ή ο τύπος με το ύφος των 149 Καρδιναλίων. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να βλάψουν κοινωνικά, πολιτικά και επαγγελματικά κάποιους που ζουν από το συγκεκριμένο και συστημικό και κατεστημένο. 

Ενα κατεστημένο που προχθές ήταν τάχαμου δήθεν στο ειδώλιο για άλλη μια φορά, αλλά με τέτοιο ύψος του πήχη που και ένα παιδάκι 3 ετών τον πηδούσε.

Τελικά επιβιώνουν και διαβιώνουν, προνομιακά τις περισσότερες φορές από τα δικά τους λάθη.