Η θέση του blog πάνω στο θέμα του ψηφίσματος της Gymnosophy (όπως αναφέρεται παρακάτω). Σε μπλε οι παρεμβάσεις του blog μας.
Πιστεύουμε ότι χρειάζεται να αρχίσουμε να διεκδικούμε σιγά-σιγα ή μάλλον να ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε πως διεκδικούμε, γιατί έχουμε ξεχάσει – το λίγο που ξέραμε- , αφού περιμέναμε και περιμένουμε να λύσουν οι άλλοι, ‘οι ισχυροί,’ τα προβλήματα, οι illuminati της πολιτικής για εμάς τους αδύναμους.
Με διαφορετικές εμφανίσεις στο δημόσιο χώρο. Όχι μόνο «γυμνή ποδηλατοδρομία» και ποδήλατο την ημέρα των «πόλεων ελεύθερες από αυτοκίνητο». Παρατηρήσατε τη συμμετοχή των πολιτών στην εκδήλωση το περασμένο ΣΚ (12-13/5/2018) στη παραλία στο άγαλμα του ΜΑ στη Θεσσαλονίκη ? Ελάχιστη συμμετοχή. Καλά είναι αυτά ως ‘ ελάχιστη τιμή’ για την αποβιώσασα αστική δημόσια ζωή, όπως την γνωρίσαμε.
THS 17052018 8 φωτογραφίες-Διάβασμα σε 2,5 ‘
Πιστεύουμε ότι χρειάζεται να αρχίσουμε να διεκδικούμε σιγά-σιγα ή μάλλον να ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε πως διεκδικούμε, γιατί έχουμε ξεχάσει – το λίγο που ξέραμε- , αφού περιμέναμε και περιμένουμε να λύσουν οι άλλοι, ‘οι ισχυροί,’ τα προβλήματα, οι illuminati της πολιτικής για εμάς τους αδύναμους.
Με διαφορετικές εμφανίσεις στο δημόσιο χώρο. Όχι μόνο «γυμνή ποδηλατοδρομία» και ποδήλατο την ημέρα των «πόλεων ελεύθερες από αυτοκίνητο». Παρατηρήσατε τη συμμετοχή των πολιτών στην εκδήλωση το περασμένο ΣΚ (12-13/5/2018) στη παραλία στο άγαλμα του ΜΑ στη Θεσσαλονίκη ? Ελάχιστη συμμετοχή. Καλά είναι αυτά ως ‘ ελάχιστη τιμή’ για την αποβιώσασα αστική δημόσια ζωή, όπως την γνωρίσαμε.
Αυτές είναι γραφικές εκδηλώσεις, που ναι μεν απαιτούν οργανωτική δουλειά, και εκτιμούμε την προσπάθεια όλων, αλλά δεν απαιτείς, δεν διεκδικείς κάτι με αυτές με την παρουσία σου και φυσικά μαζικότητά σου. Και εξαρτάται φυσικά και σε ποιο διανοητικό και διανοουμενίστικο επίπεδο της πολιτικής απευθύνεσαι για να θεωρείς ότι με μια ποδηλατοδρομία θα μπορέσεις να έχεις επικοινωνιακή αλληλεπίδραση με τους υπεύθυνους και το θεσμικό παράγοντα της πολιτικής σε επίπεδο ΤΑ. Φυσικά και δεν ακυρώνουμε σε καμία περίπτωση και δεν υποβαθμίζουμε τη προσπάθεια κανενός ατόμου ή φορέα, όχι βέβαια. Εμφανίσεις και ακτιβισμό με πρακτική επίδραση στη νοητικότητα του πολίτη, όταν βρίσκεται στη πόλη και μας βλέπει όχι σαν ποδηλάτες αλλά σαν δημότες που χρησιμοποιούν ποδήλατο στη καθημερινότητα, που πάνε στην εργασία, που ψωνίζουν, που μεταφέρουν πράγματα, που πάνε τα παιδιά στον παιδικό, στο σχολείο, στο απογευματινά μαθήματα σαν συνοδοί ή μη κλπ. κλπ. .
Πρέπει να αρχίσει ο πολίτης-δημότης να καταλαβαίνει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει και ο ποδηλάτης και ο πεζός ότι θέλει να διεκδικήσει και αυτός πέρα της ύπαρξης των αυτοκινήτων. Ακριβώς όπως αυτό π.χ. που έχει προταθεί στην ομάδα βιώσιμης κινητικότητας, να μπουν σήματα στους μονόδρομους για επιτρεπτή κυκλοφορία των ποδηλάτων και σε αντίθετη κατεύθυνση τώρα, δεν χρειάζεται να περιμένουμε να ξεκινήσουν οι κατασκευές των ποδηλατόδρομων- αν πότε γίνουν- για να αρχίζουν να το κατανοούν ότι πλέον θα είναι και οι ποδηλάτες στο παιγνίδι. Να αποκλεισθούν για διερχόμενη κυκλοφορία πολεοδομικά τετράγωνα μετά από κάποια ώρα. Να δει ο δημότης ότι έχει κάποια πλεονεκτήματα από αυτό, ποδηλάτης και μη. Ο πεζός, ο ηλικιωμένος, ο με δυσκολίες κίνησης δημότης, οι μητέρες με τα παιδικά καροτσάκια, οι τυφλοί, τα παιδιά που θα μπορούν να παίξουν στους δρόμους της γειτονιάς πάλι χωρίς κίνδυνο.
Δεν είμαστε μόνοι μας σαν συμμετέχοντες στο κυκλοφοριακό γίγνεσθαι μιας πόλης, είναι ένα κλειστό περιβάλλον και όλα τα αρνητικά ή/και θετικά παραμένουν μέσα στο αστικό κύκλο διαβίωσης και επιβίωσης, άσχετα ότι αθροιστικά όλα τα επί μέρους περιβάλλοντα καταστρέφουν τον πλανήτη.
Το ψήφισμα της Gymnosophy (χωρίς δυο υποσημειώσεις) [βλέπε: www.gymnosophy.gr]
„Υπογράφουμε και διεκδικούμε την άμεση κατασκευή προστατευμένου πλήρους δικτύου ποδηλατόδρομων, διπλής κατεύθυνσης (κατά προτεραιότητα) ή μονής, ασφαλτοστρωμένων, αποκλειστικής χρήσης, με μόνιμη διαχωριστική νησίδα μεγάλου ύψους για την αποφυγή παράνομης στάθμευσης και κίνησης άλλων οχημάτων.
10 ΛΟΓΟΙ:
1) για την προστασία της Δημόσιας Υγείας, εξαιτίας των υπερβολικών επιπέδων ρύπανσης για την όποια δεν υφίσταται κανένα μέτρο.
2) για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής και την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, όπως αποφασίσθηκε και δεσμεύτηκε και η χώρα μας στην COP21.
3) για την προστασία των ποδηλατιστ@ από δυστυχήματα με μηχανοκίνητα, και διαπληκτισμούς με οδηγούς.
4) για την αύξηση των πλεονεκτημάτων, της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας χρήσης του ποδηλάτου, με ποιοτικότερη και ταχύτερη μετακίνηση.
5) για την μείωση του κυκλοφοριακού και του προβλήματος της παράνομης στάθμευσης.
6) για τη αύξηση της σωματικής άσκησης, και την μείωση των επιπέδων ηχορύπανσης, με κρίσιμα ευεργετικές συνέπειες στην υγεία μας.
7) για την μείωση χρήσης του πετρελαίου και φυσικού αερίου, των οποίων η εξόρυξη είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον, αλλά και ο έλεγχος των πηγών του σημείο πολεμικών συγκρούσεων παγκοσμίως, με αποτέλεσμα εκατομμύρια περιβαλλοντικούς μετανάστες και πρόσφυγες πολέμων.
8) γιατί το εξαιρετικά χαμηλό κόστος, κτήσης, συντήρησης και μετακίνησης, καθιστά το ποδήλατο το αποτελεσματικότερο μέσο για την αντιμετώπιση της κρίσης (ανεργία, φτώχεια, μεταναστευτικό, κατάθλιψη..).
9) γιατί πρέπει οι πόλεις μας να γίνουν βιώσιμες και να αυξήσουν την ανθεκτικότητα των πολιτών, και άρα πρέπει να υλοποιηθούν ριζοσπαστικά Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ).
10) γιατί η προώθηση του ποδηλάτου είναι Πανευρωπαϊκή στρατηγική και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει τα ανάλογα χρηματοδοτικά εργαλεία.“
Τα ερωτηματικά που βάζουμε είναι τα εξής: Εμείς στη Θεσσαλονίκη π.χ. επιθυμούμε μερικά χιλιομετράκια ρύθμισης και κατασκευής ποδηλατόδρομων και δεν καταφέρνουμε να μας ακούσουν, φέρνουν και μια διμοιρία ΜΑΤ, και πάμε μέσω cyber στον Τσίπρα? Δηλαδή και εάν θα πει ο Τσίπρας ναι, και αν ψηφιστεί η νομοθετική ρύθμιση, όμως εάν η ΤΑ
α) δεν έχει την οικονομική άνεση να τα υλοποιήσει, γιατί το κράτος στη κατάσταση που βρίσκεται αποκλείεται να δώσει πόρους για τον σχεδιασμό, την διαμόρφωση και την κατασκευή, αλλά δεν έχει ίσως και το ενδιαφέρον λόγω άσχετης αστικής πολιτικής να διαμορφώσει τέτοια πολιτική βιωσιμότητας όπως σε πολλές πόλεις διαφαίνεται,
β) δεν έχει την τεχνική κατάρτιση και το απαιτούμενο καλό, συνειδητοποιημένο για αυτό που είναι υπεύθυνο να σχεδιάσει και να υλοποιήσει, και όχι απλά επιστημονικό, δυναμικό γιατί είναι νέο πεδίο γι’ αυτή(δεν μιλάμε μόνο για την πόλη της Θεσσαλονίκης),
γ) δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματώσει στους επόμενους προϋπολογισμούς επενδυτικές δαπάνες στο τομέα αλλά και δαπάνες συντήρησης αλλά και ανανέωσης των υποδομών και
δ)εάν δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει ρυθμιστικές λειτουργίες και ελέγχους στο δημόσιο χώρο,
τι να κάνει ένα νομοσχέδιο σε εθνικό επίπεδο.
Το ότι χρειαζόμαστε την ποδηλατοκίνηση είναι γνωστό παντού. Πρέπει να είναι τελείως gaga για να περιμένουν από μας να τους το πούμε, εκτός και εάν δεν το έχουν κατανοήσει το πρόβλημα τις πόλεις. [1]
Δηλαδή επαναλαμβανόμαστε μέσα στο αυτονόητο, χωρίς να διεκδικούμε τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά μας βάζουν να αναλωνόμαστε για το αυτονόητο με διάφορες άκαρπες πρωτοβουλίες. Περιμένουμε να κάνουν αυτοί κάτι. Το ψήφισμα δεν είναι διεκδίκηση. Στο ψήφισμα μετράς ίσως το πολύ-πολύ μια θεωρητικά δυνητική μαζικότητα σε ένα φυσικό χώρο αν μπορείς να τον διαχωρίσεις το χώρο αυτό. Όπως προχθές στη συνάντηση στο λευκό πύργο. 240 δήλωσαν ότι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν και ήρθαν 8 !!!! Μήπως έχουμε και εδώ δικαιολογία ότι 3 ώρες προηγουμένως έβρεξε λίγο?
Καθήκον της κάθε κυβέρνησης είναι να ασχοληθεί με τη λιτότητα που μας έχει επιβάλει, την άγρια φτωχοποίηση που είναι πλέον εμφανής σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, στη βιώσιμη ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών καταστημάτων, στη απόσυρση των άθλιων μέσων μαζικής μεταφοράς από τους δρόμους μας. Μη παίζουμε το παιγνίδι που θέλει να παίζουμε η πολιτική και να αποπροσανατολίζουμε από τα κύρια ζητήματα επιβίωσης που έχει η κοινωνία και ιδιαίτερα η πολιτική της κεντρικής εξουσίας.
Για ποιο λόγο να υπάρχει ΤΑ αν και το θέμα της βιώσιμης ποδηλατοτοκίνησης το αφήνουμε στους νεοφιλελεύθερους εξουσιαστές που πιστεύουν ότι είναι αριστεροί επειδή τους γέννησαν έτσι ή απλά τους συντηρεί ένα κατεστημένο ακόμα και πάει από γενιά σε γενιά το χρίσμα του αριστερού, όπως και του δεξιού. Με ποιο τρόπο να μπορούμε να διαμορφώσουμε εμείς από τα κάτω το πλαίσιο. Να κάνουν το νομοθετικό πλαίσιο όσο αφορά τον ΚΟΚ για ποδηλάτες. Αλλά πως θα τον κάνουν αν δεν έχουν πάρει τα ερεθίσματα από την συμμετοχική διαβούλευση των πολιτών σε επίπεδο ΤΑ και γειτονιών? Αυτή είναι η δίκαιη και ισόνομη διαδικασία της συμμετοχικής διαβούλευσης της πολιτειακής βάσης στα θέματα που άπτονται άμεσα της καθημερινότητάς τους.
Η παράνοιά της πολιτικής μέσα στην οποία ζούμε απεικονίζεται σε μερικές φωτογραφίες. Θα μπορούσαμε να δώσουμε και άλλα ζευγάρια φωτογραφιών σαν συγκριτικές πολιτισμικές παράνοιες(και μεμονωμένες φωτο παρακάτω).
Οι ποδηλάτες δεν επιτρέπεται να βλέπουν απομονωμένους τους εαυτούς τους σαν απλά συμμετέχοντες σε μια αστική μετακίνηση και κυκλοφορία, αλλά ενταγμένους σε ένα άλλο είδος αστικής κινητικότητας, μιας βιώσιμης. Γι’ αυτό και πρέπει να απαιτούν συμπληρωματικές ενέργειες με αυτές των ποδηλατοδρόμων για πεζούς, car sharing, στοχευμένα εμφράγματα ΙΧ-κυκλοφορίας κλπ. κλπ., διότι σε κάθε άλλη περίπτωση είναι “δώρον άδωρο” που λέει ο σοφός ο λαός. Μόνοι μας, να απαιτούμε μόνο ποδηλατόδρομους, δεν έχει κάποιο νόημα για την συλλογική προσέγγιση του προβλήματος της αστικής διαβίωσης.
Ποδήλατο, πεζός, αυτοκίνητο λεωφορείο, μετρό. Αυτά είναι η μια πλευρά, δηλαδή τα modi. Από την άλλη πλευρά πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τις κλαδικές πολιτικές μεταφορών που συνδέονται με αυτά τα modi. Δηλαδή:
1. στρατηγική για δημόσια μέσα μεταφοράς προσώπων,
2. στρατηγική της κυκλοφορίας πεζών-ΑΜΕΑ,
3. στρατηγική της κυκλοφορίας ποδηλάτων,
4. στρατηγική για άτομα με ειδικότερες ανάγκες, ηλικιωμένους και παιδιά,
5. στρατηγική για συνδυασμένες μεταφορές,
6. στρατηγική για ψώνια και για αναψυχή,
7. στρατηγική για εμπορικές συναλλαγές και συναλλαγές εμπορευμάτων,
8. στρατηγική για παρκινγκ,
9. στρατηγική για αυτοκινητόδρομους και σημαντικούς νέους οδικούς άξονες,
10. στρατηγική για την σχεδίαση χώρων κυκλοφορίας, στους δρόμους της γειτονιάς,
11. στρατηγική στο πλαίσιο της στρατηγικής κεντρικών πολεοδομικών συγκροτημάτων και σύμπτυξης αυτών,
12. στρατηγική στις υπό ανάπτυξη γειτονιές και χώρους,
13. στρατηγική σχετικά με την συμβουλευτική κινητικότητας, την διαχείριση της στρατηγικής της κυκλοφοριακής τηλεματικής,
14. στρατηγική συνεργασίας δήμων και συνορευόντων δήμων και περιφέρειας,
15. στρατηγική χρηματοδοτικών εργαλείων.
Βλέπουμε ότι είναι σύνθετο το θέμα της κυκλοφορίας και μεταφοράς σε αστικό περιβάλλον.Μόνο με αυτή τη λογική κατασκευάζουμε την δικτυακή που γίνεται και βιώσιμη, αστική κινητικότητα. Γι αυτό αποφασίζουμε να βγούμε δυναμικά στους δρόμους με διάφορες πρακτικές πρωτοβουλίες.
Για τον δημότη που δεν ασχολείται με τέτοια θέματα το τι είναι π.χ. η δέσμευση στην COP21 ή αν υπάρχουν χρηματοδοτικά εργαλεία ή όχι, δεν τον ενδιαφέρει και ειδικά όταν δεν συμμετε΄χει κάν στη διαδικασία σχεδιασμού και διαμόρφωσης ποδηλατόδρομων – ενδιαφέρει μερικούς από εμάς που ασχολούνται και ιδεολογικά με την προστασία του περιβάλλοντος μα την βιώσιμη αστική ανάπτυξη etc. Ο Δημότης θα ενδιαφερθεί για να συμβάλει συμμετοχικά μέσω διαβούλευσης στη χάραξη προς όφελός της εξυπηρέτησής του και την ασφάλεια του ποδηλατόδρομου. Όλα τα άλλα είναι για τις υπηρεσίες.
Τα ριζοσπαστικά που αναφέρεται το ψήφισμα θα τα μεταφράσουν οι τύποι στους Δήμους σαν τεχνικά έργα με χρήματα άλλων λαών όχι δικά μας για να τα εκμεταλλευτούν οι πολιτικοί για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Έτσι δικαιολογούμε και την Βρυξελλοκεντρική πολιτική ότι τίποτα δεν γίνεται αν δεν δώσουν το σήμα οι Βρυξέλλες, το χρήμα που πρέπει να απορροφηθεί γιατί είναι πολιτική της ΕΕ αυτό, και πρέπει να ορίσει και που θα δωθεί. Που και που και όλο συχνότερα μπαίνει και ένας ευαίσθητος ιδιώτης στη μέση και χρηματοδοτεί διαμόρφωση δημόσιου χώρου.
Γιατί και τι απαιτείς απέναντι σε μια ολιστική βιώσιμη ποδηλατοκίνηση?
1. Κάνεις καλό στην υγεία σου υπό την προϋπόθεση ότι ο ποδηλατόδρομος δεν σε οδηγεί μέσα στον μέγιστο κυκλοφοριακό φόρτο, π.χ μέσα στην Βασιλίσσης Όλγας (δεν βλάπτει γόνατα, πλάτη μέση, είναι αντικαταθλιπτικό).
2. Συμβάλλεις σαν ποδηλάτης μακροπρόθεσμα στην εξοικονόμηση δαπανών/εξόδων εθνικού συστήματος υγείας καθώς είσαι σε σωματική άσκηση καθημερινά.
3. Κάνεις καλό στο περιβάλλον (δεν καταναλώνεις γήινους πόρους με ότι αυτό συνεπάγεται).
4. Είσαι γρηγορότερα παντού μέσα στη πόλη (εντός 5 km φτάνει ο ποδηλάτης ταχύτερα στο στόχο του από ότι ο οδηγός αυτοκινήτου).
5. Η προώθηση της ποδηλατοκίνησης έχει οικονομικά χαμηλότερο κόστος από κάθε άλλο μέσο μεταφοράς είτε αυτό είναι σε υποδομές είτε στη παραγωγή του μέσου.
6. Εξοικονομείς χρήματα για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου σου με ή χωρίς τα παιδιά σε άλλους τομείς της καθημερινότητάς σου.
7. Εξοικονομείς χώρο στον ακριβό και σπάνιο αστικό χώρο και αναδιαμορφώνεις ανθρώπινα τις γειτονιές.
8. Προσφέρεται μεγάλη διαφορετική τεχνολογία ποδηλάτων πλέον σήμερα για κάθε απαίτηση.
9. Δεν μειώνεις την κινητικότητά σου σαν πολίτης, αν σχεδιαστεί δικτυακά ολιστικά σαν βιώσιμη κινητικότητα.
10.Θέλεις ασφαλείς – από όλες τις πλευρές- υποδομές μετακίνησης με ποδήλατο, χωρίς Ε-bikes με ταχύτητα >20 χλμ/ώρα στους ποδηλατόδρομους, και να μπορείς να ενημερώνεσαι αναφορικά με την στατιστική των ατυχημάτων με ποδήλατα στους δρόμους, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και στο χώρο που κατοικείς και εργάζεσαι.
11. Οι σχεδιαστές των ποδηλατόδρομων στους Δήμους να ενημερωθούν, από άλλες χώρες που διατηρούν τέτοια δεδομένα, και να λάβουν υπόψη τους τα ατυχήματα που έχουν συμβεί και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης έτσι ώστε προληπτικά – για βελτίωση- να λάβουν υπόψη τους στο σχεδιασμό τέτοιες δυνητικές περιπτώσεις ατυχημάτων και να βελτιώσουν την ανθεκτικότητα για τους ποδηλάτες.
Πόλεις με πολλούς ποδηλατόδρομους και πεζόδρομους γίνονται ανθρώπινες και ευχάριστες για τον δημότη και κάθε πολίτη που τις επισκέπτεται. Κάντε τις γειτονιές βιώσιμα κατοικήσιμες και βιώσιμα προς παραμονή. Βλέπε τι κάνει το Oslo όλους τους δημόσιους χώρους για στάθμευση στο κέντρο της πόλης. Τους χώρους τους μετατρέπει σε δημόσιους χώρους πρασίνου, πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους!!! Ναι ξέρουμε μα είναι είναι πολιτισμένη κοινωνία εκεί με τέλεια ΜΜΜ. Τι συζητάμε τώρα. Καιρός λοιπόν να ξεκινήσει η πολιτική αγωγή ενός ενήλικου πολιτικού οράματος για τις πόλεις μας. Αν δεν μπορούν οι ‘πεφωτισμένοι’ που έχουν μαραθεί – τώρα και αρκετό χρόνο και δυστυχώς δεν το παρατηρούν οι ίδιοι- ας φύγουν με λίγο λιγότερο πεσμένο το κεφάλι, όσο είναι η ώρα και λέμε είναι ήδη αργά… Κάντε το σαν το τελευταίο ύψιστο καθήκον σας για αυτούς που έπονται σε ένα τέτοιο, από εσάς σαν πολιτικοί και θεσμικοί παράγοντες και εμάς σαν δημότες, κατασκευασμένο αστικό και φυσικό περιβάλλον.
[1]Παρεμπιπτόντως : Ενώ το Αμβούργο ξεκινά την απαγόρευση κυκλοφορίας diesel αυτοκινήτων σε κάποιους οδικούς άξονες λόγω υπερβολικών μετρήσεων NOx, στη Θεσσαλονίκη δεν συμβαίνει αυτό. Το παράδοξο είναι, ότι ναι μεν είναι καθορισμένο Ευρωπαϊκό όριο για τα καυσαέρια και του ΠΑΥ(Πολυκυκλικούς Αρωματικούς Υδρογονάνθρακες) όμως ενώ στο Αμβούργο η συσκευή μέτρησης αέριων ρύπων βρίσκεται σε ύψος 4 μτρ., η μια συσκευή στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε ύψος 35 μετρ. στο ΑΠΘ και φυσικά δείχνει τελείως διαφορετική ρύπανση από ότι ένα ήταν σε 4 μετρ. Η ΕΕ έχει καθορίσει το ύψος, αλλά… Φυσικά υπάρχει και ένας δεύτερος σταθμός μέτρησης στη Θεσσαλονίκη αλλά σε ένα χώρο που έχει πολύ λιγότερο κυκλοφοριακό φόρτο.
Δεν είμαστε μόνοι μας σαν συμμετέχοντες στο κυκλοφοριακό γίγνεσθαι μιας πόλης, είναι ένα κλειστό περιβάλλον και όλα τα αρνητικά ή/και θετικά παραμένουν μέσα στο αστικό κύκλο διαβίωσης και επιβίωσης, άσχετα ότι αθροιστικά όλα τα επί μέρους περιβάλλοντα καταστρέφουν τον πλανήτη.Το ψήφισμα της Gymnosophy (χωρίς δυο υποσημειώσεις) [βλέπε: www.gymnosophy.gr]
„Υπογράφουμε και διεκδικούμε την άμεση κατασκευή προστατευμένου πλήρους δικτύου ποδηλατόδρομων, διπλής κατεύθυνσης (κατά προτεραιότητα) ή μονής, ασφαλτοστρωμένων, αποκλειστικής χρήσης, με μόνιμη διαχωριστική νησίδα μεγάλου ύψους για την αποφυγή παράνομης στάθμευσης και κίνησης άλλων οχημάτων.
10 ΛΟΓΟΙ:
1) για την προστασία της Δημόσιας Υγείας, εξαιτίας των υπερβολικών επιπέδων ρύπανσης για την όποια δεν υφίσταται κανένα μέτρο.
2) για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής και την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, όπως αποφασίσθηκε και δεσμεύτηκε και η χώρα μας στην COP21.
3) για την προστασία των ποδηλατιστ@ από δυστυχήματα με μηχανοκίνητα, και διαπληκτισμούς με οδηγούς.
4) για την αύξηση των πλεονεκτημάτων, της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας χρήσης του ποδηλάτου, με ποιοτικότερη και ταχύτερη μετακίνηση.
5) για την μείωση του κυκλοφοριακού και του προβλήματος της παράνομης στάθμευσης.
6) για τη αύξηση της σωματικής άσκησης, και την μείωση των επιπέδων ηχορύπανσης, με κρίσιμα ευεργετικές συνέπειες στην υγεία μας.
7) για την μείωση χρήσης του πετρελαίου και φυσικού αερίου, των οποίων η εξόρυξη είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον, αλλά και ο έλεγχος των πηγών του σημείο πολεμικών συγκρούσεων παγκοσμίως, με αποτέλεσμα εκατομμύρια περιβαλλοντικούς μετανάστες και πρόσφυγες πολέμων.
8) γιατί το εξαιρετικά χαμηλό κόστος, κτήσης, συντήρησης και μετακίνησης, καθιστά το ποδήλατο το αποτελεσματικότερο μέσο για την αντιμετώπιση της κρίσης (ανεργία, φτώχεια, μεταναστευτικό, κατάθλιψη..).
9) γιατί πρέπει οι πόλεις μας να γίνουν βιώσιμες και να αυξήσουν την ανθεκτικότητα των πολιτών, και άρα πρέπει να υλοποιηθούν ριζοσπαστικά Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ).
10) γιατί η προώθηση του ποδηλάτου είναι Πανευρωπαϊκή στρατηγική και η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει τα ανάλογα χρηματοδοτικά εργαλεία.“
Τα ερωτηματικά που βάζουμε είναι τα εξής: Εμείς στη Θεσσαλονίκη π.χ. επιθυμούμε μερικά χιλιομετράκια ρύθμισης και κατασκευής ποδηλατόδρομων και δεν καταφέρνουμε να μας ακούσουν, φέρνουν και μια διμοιρία ΜΑΤ, και πάμε μέσω cyber στον Τσίπρα? Δηλαδή και εάν θα πει ο Τσίπρας ναι, και αν ψηφιστεί η νομοθετική ρύθμιση, όμως εάν η ΤΑ
α) δεν έχει την οικονομική άνεση να τα υλοποιήσει, γιατί το κράτος στη κατάσταση που βρίσκεται αποκλείεται να δώσει πόρους για τον σχεδιασμό, την διαμόρφωση και την κατασκευή, αλλά δεν έχει ίσως και το ενδιαφέρον λόγω άσχετης αστικής πολιτικής να διαμορφώσει τέτοια πολιτική βιωσιμότητας όπως σε πολλές πόλεις διαφαίνεται,
β) δεν έχει την τεχνική κατάρτιση και το απαιτούμενο καλό, συνειδητοποιημένο για αυτό που είναι υπεύθυνο να σχεδιάσει και να υλοποιήσει, και όχι απλά επιστημονικό, δυναμικό γιατί είναι νέο πεδίο γι’ αυτή(δεν μιλάμε μόνο για την πόλη της Θεσσαλονίκης),
γ) δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματώσει στους επόμενους προϋπολογισμούς επενδυτικές δαπάνες στο τομέα αλλά και δαπάνες συντήρησης αλλά και ανανέωσης των υποδομών και
δ)εάν δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει ρυθμιστικές λειτουργίες και ελέγχους στο δημόσιο χώρο,
τι να κάνει ένα νομοσχέδιο σε εθνικό επίπεδο.
Το ότι χρειαζόμαστε την ποδηλατοκίνηση είναι γνωστό παντού. Πρέπει να είναι τελείως gaga για να περιμένουν από μας να τους το πούμε, εκτός και εάν δεν το έχουν κατανοήσει το πρόβλημα τις πόλεις. [1]
Δηλαδή επαναλαμβανόμαστε μέσα στο αυτονόητο, χωρίς να διεκδικούμε τίποτα το ιδιαίτερο. Απλά μας βάζουν να αναλωνόμαστε για το αυτονόητο με διάφορες άκαρπες πρωτοβουλίες. Περιμένουμε να κάνουν αυτοί κάτι. Το ψήφισμα δεν είναι διεκδίκηση. Στο ψήφισμα μετράς ίσως το πολύ-πολύ μια θεωρητικά δυνητική μαζικότητα σε ένα φυσικό χώρο αν μπορείς να τον διαχωρίσεις το χώρο αυτό. Όπως προχθές στη συνάντηση στο λευκό πύργο. 240 δήλωσαν ότι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν και ήρθαν 8 !!!! Μήπως έχουμε και εδώ δικαιολογία ότι 3 ώρες προηγουμένως έβρεξε λίγο?
Καθήκον της κάθε κυβέρνησης είναι να ασχοληθεί με τη λιτότητα που μας έχει επιβάλει, την άγρια φτωχοποίηση που είναι πλέον εμφανής σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, στη βιώσιμη ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών καταστημάτων, στη απόσυρση των άθλιων μέσων μαζικής μεταφοράς από τους δρόμους μας. Μη παίζουμε το παιγνίδι που θέλει να παίζουμε η πολιτική και να αποπροσανατολίζουμε από τα κύρια ζητήματα επιβίωσης που έχει η κοινωνία και ιδιαίτερα η πολιτική της κεντρικής εξουσίας.
Για ποιο λόγο να υπάρχει ΤΑ αν και το θέμα της βιώσιμης ποδηλατοτοκίνησης το αφήνουμε στους νεοφιλελεύθερους εξουσιαστές που πιστεύουν ότι είναι αριστεροί επειδή τους γέννησαν έτσι ή απλά τους συντηρεί ένα κατεστημένο ακόμα και πάει από γενιά σε γενιά το χρίσμα του αριστερού, όπως και του δεξιού. Με ποιο τρόπο να μπορούμε να διαμορφώσουμε εμείς από τα κάτω το πλαίσιο. Να κάνουν το νομοθετικό πλαίσιο όσο αφορά τον ΚΟΚ για ποδηλάτες. Αλλά πως θα τον κάνουν αν δεν έχουν πάρει τα ερεθίσματα από την συμμετοχική διαβούλευση των πολιτών σε επίπεδο ΤΑ και γειτονιών? Αυτή είναι η δίκαιη και ισόνομη διαδικασία της συμμετοχικής διαβούλευσης της πολιτειακής βάσης στα θέματα που άπτονται άμεσα της καθημερινότητάς τους.
Η παράνοιά της πολιτικής μέσα στην οποία ζούμε απεικονίζεται σε μερικές φωτογραφίες. Θα μπορούσαμε να δώσουμε και άλλα ζευγάρια φωτογραφιών σαν συγκριτικές πολιτισμικές παράνοιες(και μεμονωμένες φωτο παρακάτω).
Οι ποδηλάτες δεν επιτρέπεται να βλέπουν απομονωμένους τους εαυτούς τους σαν απλά συμμετέχοντες σε μια αστική μετακίνηση και κυκλοφορία, αλλά ενταγμένους σε ένα άλλο είδος αστικής κινητικότητας, μιας βιώσιμης. Γι’ αυτό και πρέπει να απαιτούν συμπληρωματικές ενέργειες με αυτές των ποδηλατοδρόμων για πεζούς, car sharing, στοχευμένα εμφράγματα ΙΧ-κυκλοφορίας κλπ. κλπ., διότι σε κάθε άλλη περίπτωση είναι “δώρον άδωρο” που λέει ο σοφός ο λαός. Μόνοι μας, να απαιτούμε μόνο ποδηλατόδρομους, δεν έχει κάποιο νόημα για την συλλογική προσέγγιση του προβλήματος της αστικής διαβίωσης.
Ποδήλατο, πεζός, αυτοκίνητο λεωφορείο, μετρό. Αυτά είναι η μια πλευρά, δηλαδή τα modi. Από την άλλη πλευρά πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τις κλαδικές πολιτικές μεταφορών που συνδέονται με αυτά τα modi. Δηλαδή:
1. στρατηγική για δημόσια μέσα μεταφοράς προσώπων,
2. στρατηγική της κυκλοφορίας πεζών-ΑΜΕΑ,
3. στρατηγική της κυκλοφορίας ποδηλάτων,
4. στρατηγική για άτομα με ειδικότερες ανάγκες, ηλικιωμένους και παιδιά,
5. στρατηγική για συνδυασμένες μεταφορές,
6. στρατηγική για ψώνια και για αναψυχή,
7. στρατηγική για εμπορικές συναλλαγές και συναλλαγές εμπορευμάτων,
8. στρατηγική για παρκινγκ,
9. στρατηγική για αυτοκινητόδρομους και σημαντικούς νέους οδικούς άξονες,
10. στρατηγική για την σχεδίαση χώρων κυκλοφορίας, στους δρόμους της γειτονιάς,
11. στρατηγική στο πλαίσιο της στρατηγικής κεντρικών πολεοδομικών συγκροτημάτων και σύμπτυξης αυτών,
12. στρατηγική στις υπό ανάπτυξη γειτονιές και χώρους,
13. στρατηγική σχετικά με την συμβουλευτική κινητικότητας, την διαχείριση της στρατηγικής της κυκλοφοριακής τηλεματικής,
14. στρατηγική συνεργασίας δήμων και συνορευόντων δήμων και περιφέρειας,
15. στρατηγική χρηματοδοτικών εργαλείων.
Βλέπουμε ότι είναι σύνθετο το θέμα της κυκλοφορίας και μεταφοράς σε αστικό περιβάλλον.Μόνο με αυτή τη λογική κατασκευάζουμε την δικτυακή που γίνεται και βιώσιμη, αστική κινητικότητα. Γι αυτό αποφασίζουμε να βγούμε δυναμικά στους δρόμους με διάφορες πρακτικές πρωτοβουλίες.
Για τον δημότη που δεν ασχολείται με τέτοια θέματα το τι είναι π.χ. η δέσμευση στην COP21 ή αν υπάρχουν χρηματοδοτικά εργαλεία ή όχι, δεν τον ενδιαφέρει και ειδικά όταν δεν συμμετε΄χει κάν στη διαδικασία σχεδιασμού και διαμόρφωσης ποδηλατόδρομων – ενδιαφέρει μερικούς από εμάς που ασχολούνται και ιδεολογικά με την προστασία του περιβάλλοντος μα την βιώσιμη αστική ανάπτυξη etc. Ο Δημότης θα ενδιαφερθεί για να συμβάλει συμμετοχικά μέσω διαβούλευσης στη χάραξη προς όφελός της εξυπηρέτησής του και την ασφάλεια του ποδηλατόδρομου. Όλα τα άλλα είναι για τις υπηρεσίες.
Τα ριζοσπαστικά που αναφέρεται το ψήφισμα θα τα μεταφράσουν οι τύποι στους Δήμους σαν τεχνικά έργα με χρήματα άλλων λαών όχι δικά μας για να τα εκμεταλλευτούν οι πολιτικοί για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Έτσι δικαιολογούμε και την Βρυξελλοκεντρική πολιτική ότι τίποτα δεν γίνεται αν δεν δώσουν το σήμα οι Βρυξέλλες, το χρήμα που πρέπει να απορροφηθεί γιατί είναι πολιτική της ΕΕ αυτό, και πρέπει να ορίσει και που θα δωθεί. Που και που και όλο συχνότερα μπαίνει και ένας ευαίσθητος ιδιώτης στη μέση και χρηματοδοτεί διαμόρφωση δημόσιου χώρου.
Γιατί και τι απαιτείς απέναντι σε μια ολιστική βιώσιμη ποδηλατοκίνηση?
1. Κάνεις καλό στην υγεία σου υπό την προϋπόθεση ότι ο ποδηλατόδρομος δεν σε οδηγεί μέσα στον μέγιστο κυκλοφοριακό φόρτο, π.χ μέσα στην Βασιλίσσης Όλγας (δεν βλάπτει γόνατα, πλάτη μέση, είναι αντικαταθλιπτικό).
2. Συμβάλλεις σαν ποδηλάτης μακροπρόθεσμα στην εξοικονόμηση δαπανών/εξόδων εθνικού συστήματος υγείας καθώς είσαι σε σωματική άσκηση καθημερινά.
3. Κάνεις καλό στο περιβάλλον (δεν καταναλώνεις γήινους πόρους με ότι αυτό συνεπάγεται).
4. Είσαι γρηγορότερα παντού μέσα στη πόλη (εντός 5 km φτάνει ο ποδηλάτης ταχύτερα στο στόχο του από ότι ο οδηγός αυτοκινήτου).
5. Η προώθηση της ποδηλατοκίνησης έχει οικονομικά χαμηλότερο κόστος από κάθε άλλο μέσο μεταφοράς είτε αυτό είναι σε υποδομές είτε στη παραγωγή του μέσου.
6. Εξοικονομείς χρήματα για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου σου με ή χωρίς τα παιδιά σε άλλους τομείς της καθημερινότητάς σου.
7. Εξοικονομείς χώρο στον ακριβό και σπάνιο αστικό χώρο και αναδιαμορφώνεις ανθρώπινα τις γειτονιές.
8. Προσφέρεται μεγάλη διαφορετική τεχνολογία ποδηλάτων πλέον σήμερα για κάθε απαίτηση.
9. Δεν μειώνεις την κινητικότητά σου σαν πολίτης, αν σχεδιαστεί δικτυακά ολιστικά σαν βιώσιμη κινητικότητα.
10.Θέλεις ασφαλείς – από όλες τις πλευρές- υποδομές μετακίνησης με ποδήλατο, χωρίς Ε-bikes με ταχύτητα >20 χλμ/ώρα στους ποδηλατόδρομους, και να μπορείς να ενημερώνεσαι αναφορικά με την στατιστική των ατυχημάτων με ποδήλατα στους δρόμους, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και στο χώρο που κατοικείς και εργάζεσαι.
11. Οι σχεδιαστές των ποδηλατόδρομων στους Δήμους να ενημερωθούν, από άλλες χώρες που διατηρούν τέτοια δεδομένα, και να λάβουν υπόψη τους τα ατυχήματα που έχουν συμβεί και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης έτσι ώστε προληπτικά – για βελτίωση- να λάβουν υπόψη τους στο σχεδιασμό τέτοιες δυνητικές περιπτώσεις ατυχημάτων και να βελτιώσουν την ανθεκτικότητα για τους ποδηλάτες.
Πόλεις με πολλούς ποδηλατόδρομους και πεζόδρομους γίνονται ανθρώπινες και ευχάριστες για τον δημότη και κάθε πολίτη που τις επισκέπτεται. Κάντε τις γειτονιές βιώσιμα κατοικήσιμες και βιώσιμα προς παραμονή. Βλέπε τι κάνει το Oslo όλους τους δημόσιους χώρους για στάθμευση στο κέντρο της πόλης. Τους χώρους τους μετατρέπει σε δημόσιους χώρους πρασίνου, πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους!!! Ναι ξέρουμε μα είναι είναι πολιτισμένη κοινωνία εκεί με τέλεια ΜΜΜ. Τι συζητάμε τώρα. Καιρός λοιπόν να ξεκινήσει η πολιτική αγωγή ενός ενήλικου πολιτικού οράματος για τις πόλεις μας. Αν δεν μπορούν οι ‘πεφωτισμένοι’ που έχουν μαραθεί – τώρα και αρκετό χρόνο και δυστυχώς δεν το παρατηρούν οι ίδιοι- ας φύγουν με λίγο λιγότερο πεσμένο το κεφάλι, όσο είναι η ώρα και λέμε είναι ήδη αργά… Κάντε το σαν το τελευταίο ύψιστο καθήκον σας για αυτούς που έπονται σε ένα τέτοιο, από εσάς σαν πολιτικοί και θεσμικοί παράγοντες και εμάς σαν δημότες, κατασκευασμένο αστικό και φυσικό περιβάλλον.
[1]Παρεμπιπτόντως : Ενώ το Αμβούργο ξεκινά την απαγόρευση κυκλοφορίας diesel αυτοκινήτων σε κάποιους οδικούς άξονες λόγω υπερβολικών μετρήσεων NOx, στη Θεσσαλονίκη δεν συμβαίνει αυτό. Το παράδοξο είναι, ότι ναι μεν είναι καθορισμένο Ευρωπαϊκό όριο για τα καυσαέρια και του ΠΑΥ(Πολυκυκλικούς Αρωματικούς Υδρογονάνθρακες) όμως ενώ στο Αμβούργο η συσκευή μέτρησης αέριων ρύπων βρίσκεται σε ύψος 4 μτρ., η μια συσκευή στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται σε ύψος 35 μετρ. στο ΑΠΘ και φυσικά δείχνει τελείως διαφορετική ρύπανση από ότι ένα ήταν σε 4 μετρ. Η ΕΕ έχει καθορίσει το ύψος, αλλά… Φυσικά υπάρχει και ένας δεύτερος σταθμός μέτρησης στη Θεσσαλονίκη αλλά σε ένα χώρο που έχει πολύ λιγότερο κυκλοφοριακό φόρτο.
