Η κατα το δοκούν ελεύθερη αγορά δεν τα κατάφερε πάλι.
Σηκώνουν όλοι τα χέρια πρός το κράτος καθώς μονο ο βιασμένος πλέον Κεϋνσιανισμός είναι πάντα εκεί μόλις έρθει στα όρια του το σύστημα της ala Hayek φιλελεύθερης αγοράς.
Περιεχόμενα
Όλα τα χρηματικά αποθέματα του κράτους και της ΕΕ είναι μόνο για μεγάλες επιχειρήσεις χωρίς διαφορά στη πολιτική για μια νέα π.χ. κλιματοφιλική πολιτική για μια “επιβράδυνση”. Η επιβράδυνση ναι υπάρχει αλλα είναι στατική, στιγμιαία. Μετά έχει ο Θεός.
Και κάποια στιγμή αναρωτήθηκα. Θα μου πει κάποιος , οκ τα γράφεις όλα αυτά ποιος τα διαβάζει και αν τα διάβαζε ένα πολιτικός θα έμπαινε στο κόπο να ψάξει μήπως και μπορεί να διακρίνει μέσα από αυτά τον ελέφαντα, ολόκληρο?
Λέγεται: Η κρίση του κορωναϊού δείχνει ότι οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να δράσουν για το καλό όλων εάν θέλουν μόνο. Οι πτήσεις σταμάτησαν, η παραγωγή αυτοκινήτων μειώθηκε, το χρέος χαλάρωσε και κάποιες εταιρείες θα μπορούσαν να εθνικοποιηθούν, αν απειλούνται άνθρωποι. Έτσι, αναφέρεται σε κάποιες ειδήσεις και σχολιασμούς της περιόδου που διανύουμε και συνεχίζουν οι σχολιασμοί και οι παρατηρήσεις με το ότι, θα μπορούσαν επίσης να παρθούν και δραστικά μέτρα για να σταματήσουν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Αν όμως δεν κοιτάξουν τον ελέφαντα και όχι μόνο την ουρίτσα του - για να καταλάβουν τι ειναι όλο αυτό το κατασκεύασμα που έχουν κατασκευάσει- κατά πάσα πιθανότητα, και μάλλον, κάνουν ένα μεγάλο λάθος.
Χρήματα όχι απλά υπάρχουν, έρχονται συστημένα.
Μόνο και μόνο ότι υπήρξε δανειοδότηση από ESM για όλα α κράτη μέλη που επλήγησαν σημαντικά από την ασθένεια και όχι ένα Εuro bond, τελευταίο θα ήταν μια μικρή απόδειξη αλληλεγγύης κρατών και πληθυσμών στην Ευρώπη – κάτι που τελευταία δεν μας έχει συνηθίσει η γηραιά Ήπειρος- και όχι του ανταγωνισμού, είναι αρκετό για να βγάλουμε και άλλα συμπεράσματα όπως:
Τα οικονομικά προγράμματα και τα χρήματα που έχουν λαμβάνει οι εταιρείες αφορούν τη διατήρηση της δομής της οικονομίας όπως την γνωρίζουμε. Ενός συστήματος που διέλυσε τη λαϊκή υγειονομική περίθαλψη και την έφερε σε πολλές χώρες στο χείλος της κατάρρευσης.
Η ΕΚΤ δίνει περίπου 750 δισ. για τις επιχειρήσεις. Τα κράτη μέλη απο εθνικούς πόρους άλλα τόσα και παραπάνω. Και δεν έχει σημασία αν είναι 2, 3 ή 10 δισ. ευρώ, όλα τα χρήματα αυτά προωθούνται στις επιχειρήσεις χωρίς καμία, αλλα πραγματικά κανένα περιβαλλοντικό ή άλλο οικολογικό όρο και προϋποθέσεις, π.χ για μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου ή των μικροσωματιδίων.
Αναζητείται σύστημα υγείας
Το σύστημα υγείας δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει τα κρούσματα της πανδημίας γι' αυτό και εφαρμόστηκαν περιορισμοί κοινωνικών σχέσεων και εξόδων. Πολλά εθνικά υγειονομικά (κτηνιατρικά ή ανθρώπινα)ινστιτούτα σίγουρα έχουν κρούσει το κώδωνα του κινδύνου τώρα και πολλά χρόνια για τη κατάσταση του συστήματος υγείας. Θα δωθούν ίσως κάτι μερικά ευρουλάκια για αυτούς που σκοτώνονται - και συνήθως είναι των δημόσιων νοσοκομείων οι απασχολούμενοι- και μετα θα συντηρηθεί ένα σύστημα υγείας πάλι εις βάρος των εργαζομένων στα νοσοκομεία. Το μόνο που συμβαίνει είναι να εμπλουτίζεται η αγορά με ιδιωτικές προσφερόμενες υπηρεσίες περίθαλψης. Γι' αυτούς που έχουν και κατέχουν.
Συνάμα αυτό εξασφαλίζει, ότι όσο πιο φτωχός άνθρωπος, τόσο πιο εκτεθειμένος σε αυτόν τον ιό. Ας κοιτάξουμε πως πέφτουν σαν μύγες οι άνθρωποι στην Αμερική προπάντων οι έγχρωμοι– σε μια χώρα με 27 εκατ. ανασφάλιστους και 13 εκατ. ανέργους(ξαφνικά), φτωχοί που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ενώ όσοι μπορούν να αντέξουν οικονομικά θα επωφεληθούν από τη θανατηφόρα πανδημία επειδή - καλά προστατευμένοι - το αντιλαμβάνονται ως "επιβράδυνση" της διαβίωσης, δηλαδή ότι ρίχνουμε τους ρυθμούς.
Κάποια στιγμή στην αρχή της επιδημίας-πανδημίας είχαμε γράψει με μια κάπως ειρωνική νότα : “Και τώρα εμείς οι οικολόγοι με τι θα ασχοληθούμε αφού έχει μειωθεί η ρύπανση ο θόρυβος και η κυκλοφορία αυτοκινήτων?”
Το περιβάλλον και η κοινωνία "τραβάει το κοντότερο ..." στην κλιματική αλλαγή
Η κλιματική κρίση και η πανδημία θα έπρεπε να έχουν μια αλληλοσυνδεμένη διαρθρωτική συνέχεια αλλα... μένει απλά χωρίς συνέχεια και στατική. Τα αυτοκίνητα είναι στους χώρους στάθμευσης, τα αεροπλάνα στα αεροδρόμια, οι νέοι με τι βαλίτσες στο δωμάτιο τους περιμένουν τις πτήσεις των 40 ευρώ aller et retour για Παρίσι-Βαρκελώνη-Λονδίνο για 5 ημέρες, τα κρουαζιερόπλοια στα λιμάνια. Μόνο οι σιδηρόδρομοι που έτσι κι αλλιώς είναι σχετικά οικολογικότεροι συνεχίζουν να προσφέρουν τα δρομολόγιά τους. Και όπως παρατηρούμε η Thunberg και το κίνημα της Παρασκευής έχει εξαφανιστεί.
Οι επιχειρήσεις θα λάβουν χρήματα, πολλά χρήματα, ακόμα και η μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία στην Ευρώπη η Lufthansa με επίσημα 36 δισεκατομμύρια κέρδη το 2019 θα λάβει από την Γερμανική κυβέρνηση αλλά και από την ΕΚΤ τουλάχιστον 2 δισ! Για να κρατηθεί στο έδαφος για να αρχίσει να πετά και πάλι, ρυπαίνοντας, χωρίς κανέναν όρο.
Με κρατικές δαπάνες, δηλαδή του φορολογούμενου χρήματα, προσπαθούν να σωθούν οι ιδιωτικές γιγαντιαίες οικονομικές επιχειρήσεις που έχουν εξωτερικεύσει δισεκατομμύρια ζημιές όπως περιβαλλοντικά κόστη, κόστη υγείας(επιδημιών και μη, βλέπε Monanto/Bayer AG) κοινωνικά κόστη κλπ. εις βάρος τη υγείας και της ανθρώπινης ζωής.
Σηκώνουν όλοι τα χέρια πρός το κράτος καθώς μονο ο βιασμένος πλέον Κεϋνσιανισμός είναι πάντα εκεί μόλις έρθει στα όρια του το σύστημα της ala Hayek φιλελεύθερης αγοράς.
Περιεχόμενα
- Χρήματα όχι απλά υπάρχουν, έρχονται συστημένα
- Αναζητείται σύστημα υγείας
- Η περιβάλλον και η κοινωνία τραβάει το κοντότερο στη κλιματική αλλαγή
- Η ελεύθερη αγορά τρέχει να προλάβει ότι μπορεί
- Κρατικές παρεμβάσεις προς όφελος των μεγάλων, μείωση του ανταγωνισμού
- Απών ένας επιθυμητός κοινωνικός αυτοματισμός
- Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και business as usual
Όλα τα χρηματικά αποθέματα του κράτους και της ΕΕ είναι μόνο για μεγάλες επιχειρήσεις χωρίς διαφορά στη πολιτική για μια νέα π.χ. κλιματοφιλική πολιτική για μια “επιβράδυνση”. Η επιβράδυνση ναι υπάρχει αλλα είναι στατική, στιγμιαία. Μετά έχει ο Θεός.
Και κάποια στιγμή αναρωτήθηκα. Θα μου πει κάποιος , οκ τα γράφεις όλα αυτά ποιος τα διαβάζει και αν τα διάβαζε ένα πολιτικός θα έμπαινε στο κόπο να ψάξει μήπως και μπορεί να διακρίνει μέσα από αυτά τον ελέφαντα, ολόκληρο?
Λέγεται: Η κρίση του κορωναϊού δείχνει ότι οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να δράσουν για το καλό όλων εάν θέλουν μόνο. Οι πτήσεις σταμάτησαν, η παραγωγή αυτοκινήτων μειώθηκε, το χρέος χαλάρωσε και κάποιες εταιρείες θα μπορούσαν να εθνικοποιηθούν, αν απειλούνται άνθρωποι. Έτσι, αναφέρεται σε κάποιες ειδήσεις και σχολιασμούς της περιόδου που διανύουμε και συνεχίζουν οι σχολιασμοί και οι παρατηρήσεις με το ότι, θα μπορούσαν επίσης να παρθούν και δραστικά μέτρα για να σταματήσουν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Αν όμως δεν κοιτάξουν τον ελέφαντα και όχι μόνο την ουρίτσα του - για να καταλάβουν τι ειναι όλο αυτό το κατασκεύασμα που έχουν κατασκευάσει- κατά πάσα πιθανότητα, και μάλλον, κάνουν ένα μεγάλο λάθος.
Χρήματα όχι απλά υπάρχουν, έρχονται συστημένα.
Μόνο και μόνο ότι υπήρξε δανειοδότηση από ESM για όλα α κράτη μέλη που επλήγησαν σημαντικά από την ασθένεια και όχι ένα Εuro bond, τελευταίο θα ήταν μια μικρή απόδειξη αλληλεγγύης κρατών και πληθυσμών στην Ευρώπη – κάτι που τελευταία δεν μας έχει συνηθίσει η γηραιά Ήπειρος- και όχι του ανταγωνισμού, είναι αρκετό για να βγάλουμε και άλλα συμπεράσματα όπως:
Τα οικονομικά προγράμματα και τα χρήματα που έχουν λαμβάνει οι εταιρείες αφορούν τη διατήρηση της δομής της οικονομίας όπως την γνωρίζουμε. Ενός συστήματος που διέλυσε τη λαϊκή υγειονομική περίθαλψη και την έφερε σε πολλές χώρες στο χείλος της κατάρρευσης.
Η ΕΚΤ δίνει περίπου 750 δισ. για τις επιχειρήσεις. Τα κράτη μέλη απο εθνικούς πόρους άλλα τόσα και παραπάνω. Και δεν έχει σημασία αν είναι 2, 3 ή 10 δισ. ευρώ, όλα τα χρήματα αυτά προωθούνται στις επιχειρήσεις χωρίς καμία, αλλα πραγματικά κανένα περιβαλλοντικό ή άλλο οικολογικό όρο και προϋποθέσεις, π.χ για μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου ή των μικροσωματιδίων.
Αναζητείται σύστημα υγείας
Το σύστημα υγείας δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει τα κρούσματα της πανδημίας γι' αυτό και εφαρμόστηκαν περιορισμοί κοινωνικών σχέσεων και εξόδων. Πολλά εθνικά υγειονομικά (κτηνιατρικά ή ανθρώπινα)ινστιτούτα σίγουρα έχουν κρούσει το κώδωνα του κινδύνου τώρα και πολλά χρόνια για τη κατάσταση του συστήματος υγείας. Θα δωθούν ίσως κάτι μερικά ευρουλάκια για αυτούς που σκοτώνονται - και συνήθως είναι των δημόσιων νοσοκομείων οι απασχολούμενοι- και μετα θα συντηρηθεί ένα σύστημα υγείας πάλι εις βάρος των εργαζομένων στα νοσοκομεία. Το μόνο που συμβαίνει είναι να εμπλουτίζεται η αγορά με ιδιωτικές προσφερόμενες υπηρεσίες περίθαλψης. Γι' αυτούς που έχουν και κατέχουν.
Συνάμα αυτό εξασφαλίζει, ότι όσο πιο φτωχός άνθρωπος, τόσο πιο εκτεθειμένος σε αυτόν τον ιό. Ας κοιτάξουμε πως πέφτουν σαν μύγες οι άνθρωποι στην Αμερική προπάντων οι έγχρωμοι– σε μια χώρα με 27 εκατ. ανασφάλιστους και 13 εκατ. ανέργους(ξαφνικά), φτωχοί που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Ενώ όσοι μπορούν να αντέξουν οικονομικά θα επωφεληθούν από τη θανατηφόρα πανδημία επειδή - καλά προστατευμένοι - το αντιλαμβάνονται ως "επιβράδυνση" της διαβίωσης, δηλαδή ότι ρίχνουμε τους ρυθμούς.
Κάποια στιγμή στην αρχή της επιδημίας-πανδημίας είχαμε γράψει με μια κάπως ειρωνική νότα : “Και τώρα εμείς οι οικολόγοι με τι θα ασχοληθούμε αφού έχει μειωθεί η ρύπανση ο θόρυβος και η κυκλοφορία αυτοκινήτων?”
Το περιβάλλον και η κοινωνία "τραβάει το κοντότερο ..." στην κλιματική αλλαγή
Η κλιματική κρίση και η πανδημία θα έπρεπε να έχουν μια αλληλοσυνδεμένη διαρθρωτική συνέχεια αλλα... μένει απλά χωρίς συνέχεια και στατική. Τα αυτοκίνητα είναι στους χώρους στάθμευσης, τα αεροπλάνα στα αεροδρόμια, οι νέοι με τι βαλίτσες στο δωμάτιο τους περιμένουν τις πτήσεις των 40 ευρώ aller et retour για Παρίσι-Βαρκελώνη-Λονδίνο για 5 ημέρες, τα κρουαζιερόπλοια στα λιμάνια. Μόνο οι σιδηρόδρομοι που έτσι κι αλλιώς είναι σχετικά οικολογικότεροι συνεχίζουν να προσφέρουν τα δρομολόγιά τους. Και όπως παρατηρούμε η Thunberg και το κίνημα της Παρασκευής έχει εξαφανιστεί.
Οι επιχειρήσεις θα λάβουν χρήματα, πολλά χρήματα, ακόμα και η μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία στην Ευρώπη η Lufthansa με επίσημα 36 δισεκατομμύρια κέρδη το 2019 θα λάβει από την Γερμανική κυβέρνηση αλλά και από την ΕΚΤ τουλάχιστον 2 δισ! Για να κρατηθεί στο έδαφος για να αρχίσει να πετά και πάλι, ρυπαίνοντας, χωρίς κανέναν όρο.
Με κρατικές δαπάνες, δηλαδή του φορολογούμενου χρήματα, προσπαθούν να σωθούν οι ιδιωτικές γιγαντιαίες οικονομικές επιχειρήσεις που έχουν εξωτερικεύσει δισεκατομμύρια ζημιές όπως περιβαλλοντικά κόστη, κόστη υγείας(επιδημιών και μη, βλέπε Monanto/Bayer AG) κοινωνικά κόστη κλπ. εις βάρος τη υγείας και της ανθρώπινης ζωής.
Προς τι λοιπόν η ελεύθερη οικονομία , μόνο για τις κερδοφόρες περιόδους?
Όμως η βοήθεια από το ESM – που αναλαμβάνει ο ανθρωπάκος να ξεπληρώσει- για τις πληγείσες χώρες θα έχει δημοσιοοικονομικούς όρους. Όχι τέτοιους ίσως όπως με τη προηγούμενη Τρόικα αλλα σίγουρα με κάποιους όρους! Και πάλι εδώ όλα για την ιδιωτική οικονομία στο έλεος της εκμετάλλευσης από την πλευρά των μεγάλων και τεράστιων επιχειρησιακών ομίλων.
Και ας πάρουμε το άλλο που μας καίει ηθικά περισσότερο. Μήπως θα συνδεθεί η δανειοδότηση ή το δώρο της χρηματικής βοήθειας με κοινωνικούς όρους στα εργασιακά πλαίσια ? Προφανώς και όχι. Τουλάχιστον δεν διαφαίνεται τίποτα τέτοιο μέχρι τώρα.
Η ελεύθερη αγορά τρέχει να προλάβει ότι μπορεί
Η ελεύθερη αγορά όμως λειτουργεί παντού. Πόσο τις % έχει αυξηθεί η τιμή αγοράς των αναπνευστήρων? 500, 1000, 2000% ?
Από τη μια έχουμε το Νταβός με την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας το 2020 να φτάνει τους 1,2 βαθμούς και από την άλλη επιδοτούμε συγχρηματοδοτούμε ή δωρίζουμε σε εταιρείες ορυκτών καυσίμων, αεροπορικές εταιρείες αυτοκινητοβιομηχανίες των σκανδάλων με τα πηραγμένα ηλεκτρονικά τους συστήματα υπολογισμού των καυσαερίων κλπ.
Και εδώ θα συνεχιστεί η αρνητική επίδραση όλων αυτών τόσο στο περιβάλλον όσο και στην υγεία.
Και οι επιστήμονες θα κρούουν το κώδωνα του κινδύνου πάλι λόγω ενός νέου επερχόμενου παθογόνου-ιού και θα ικετεύουν να δούμε το σύνολο του ελέφαντα όχι τα επι μέρους μέρη του για να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό. Το One Health θα πνιγεί μέσα στον ορυμαγδό και τη ταχύτητα των επιδοτήσεων και κανείς δεν θα σκεφτεί την αιτία της εμφάνισης και της εξάπλωσης του Sars CoV-2 και αργοτερα όταν θα καταλαγιάσει η ιστορία, ποιος θα ασχοληθεί με την αιτία αμφάνισης του ιού?
Από την άλλη είτε το θέλουμε είτε όχι βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ανταγωνιζόμαστε τους πενιχρούς πόρους λόγω της κρίσης. Ποιος θα επωφεληθεί από αυτό? Μόνο οι προνομιούχοι. Δεν χρειάζεται να ρωτάμε γιατί. Το κοινωνικό στίγμα εξαφανίζεται, εμφανίζεται το ταξικό.
Κρατικές παρεμβάσεις προς όφελος των μεγάλων
Αλλά επειδή τα κράτη όσα έχουν την οικονομική δυνατότητα προσπαθούν να περιορίσουν τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία με ογκώδης οικονομικές δαπάνες, τα πράγματα θα συνεχιστούν μετα τη πανδημία όπως και πριν. Η περίπτωση του κορωναϊού θα μείνει μεν στην ιστορία σαν μια ζημιογόνος ιατρική και κρίση υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αλλά από οικονομικής απόψεως, σύντομα θα έχει ξεπερασθεί.
Και μείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιες μεγάλες εταιρείες καθώς η δομή της βιομηχανίας μας είναι διαφορετική από αυτή στη βόρεια Ευρώπη, αλλα σε άλλα κράτη οι εταιρείες έχουν την ευκαιρία να μπει το κράτος σαν μέτοχος πλέον.
Οι εταιρείες με περισσότερους από π.χ. 250 υπαλλήλους και ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια 100 δισεκατομμυρίων ευρώ από ένα «Ταμείο Οικονομικής Σταθεροποίησης». Αυτό επιτρέπει σε μια κυβέρνηση να συνεισφέρει με το τρόπο των μετοχών, για παράδειγμα αγοράζοντας νέες μετοχές ή συμμετέχοντας ως σιωπηλός εταίρος. Αυτή η άνιση μεταχείριση δίνει στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των μικρότερων εταιρειών - και ευνοεί τη συγκέντρωση της οικονομικής δύναμης.
Απών ένα επιθυμητός κοινωνικός αυτοματισμός
Ένας πολιτικός κοινωνικός αυτοματισμός όπως σε πολλά άλλα θέματα που μπορεί και πραγματώνεται εδώ δεν βλέπουμε να συμβαίνει. Γιατί η παρούσα οικονομική κρίση δεν αποτελεί αυτόματα ευκαιρία για μια θετική πολιτική για το κλίμα, όπως θέλει πολύς κόσμος.
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και business as usual
“Πόλεμος” , “έκτακτη ανάγκη” etc. είναι η κατάσταση στην οποία “μας έφερε ο καταραμένος ιός” Sars CoV-2 έλεγαν όλοι οι “αυτοκράτορες των κρατών” . Ο πρόεδρος της ισχυρότερης χώρας στην Ευρώπη κ. Steinmeyer στο προχθεσινό διάγγελμα του για το Πάσχα στη γερμανική τηλεόραση και την ασθένεια απέφυγε τη λέξη αυτή.
Όμως από την αρχή της υγειονομικής κρίσης, η λέξη “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” συνοδευόμενη από μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση μέσα σε μία εβδομάδα, ενίσχυσε εκείνες τις καπιταλιστικές σχέσεις εξουσίας που μας οδήγησαν και μας οδηγούν σε αυτό το σημείο πριν ή ίσως και μέσα στην άβυσσο.
Τι θα συμβεί ή τι μπορεί να συμβεί εάν συνηθίσουμε τις σκληρές κρατικές παρεμβάσεις και επεμβάσεις που οφείλονται σε τέτοιες κρίσεις όπως αυτή του Sars CoV-2.
Γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις δεν οργανώνεται ένα δημοψήφισμα να αποφασίσει ο λαός απο εναλλακτικές που θα του δώσει η κυρίαρχη πολιτική.
Έτσι λοιπόν ο πρώτος που θα χάσει θα είναι το κλίμα διότι σε τόσο σκληρά και αυταρχικά εν μέρη πλαίσια συμμόρφωσης θα μπορεί μόνο μια γιγαντιαία κλιματοεχθρική τεχνολογία να εφαρμοστεί για τους στόχους του κατεστημένου αφού το ζητούμενο θα είναι ακόμα η ταχύτερη μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης σε κάθε τιμή είτε με γεωμηχανική είτε με πυρηνική ενέργεια.
Οι χώρες δηλαδή ο πληθυσμός των χωρών του νότου που έχουν πληγεί από οικονομική κρίση θα είναι ευκολότερος αποκλεισμού, καθώς μια φορά κλειστά σύνορα για corona πάντα κλειστά σύνορα, για τις λεγόμενες “ασθένειες πολιτισμικού χαρακτήρα”, και στην Ευρώπη είναι απανταχού παρούσες αυτές. Βλέπε Ουγγαρία, Τσεχία, Αυστρία πόσο εύκολα κλείνουν τα σύνορα τους πλέον αυτές οι χώρες, και μη ξεχάσουμε και τις ΗΠΑ.
Τωρα πλέον μετα την επιτυχημένη εφαρμογή του tracking, θα μπορέσουν αν την ενεργοποιήσουν σε κάθε αντίστοιχη έκτακτη ανάγκη σύμφωνα με αυτούς.
Η εξουσία κυριαρχεί πιο απαιτητικά και σκληρά και τα θύματα ανθρώπων, ζώων και οικοτόπων πολλαπλασιάζονται. Ας κοιτάξουμε όχι πολύ μακρυά. Ας στρέψουμε το βλέμμα της νόησής μας προς τα ελληνικά νησιά του βόρειου Αιγαίου... 12 παιδάκια η μια χώρα, 50 παιδάκια η άλλη 23 η τρίτη. 22.000 άτομα στοιβαγμένοι μόνο στη Μοριά. Αυτή είναι η ηθική επιβράβευση για τα θύματα των πολέμων που είναι εμπλεκόμενη η Ευρώπη καθώς έχει εγκαθιδρύσει στα κράτη μέλη έναν υπερβολικό τρόπο διαβίωσης και σπατάλης, και που τελικά τους έκανε χάρη η έτσι υπερτιμημένη Ευρώπη να τους διαθέσει χρόνο χώρο και χρήμα για να μη πεθάνουν αυτά τα παιδιά. Εδω η σκληρότητα έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
O ΠΟΥ κήρυξε λόγω της COVID-19 μια παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία. Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησε ότι 45 εκατομμύρια άνθρωποι στη νότια Αφρική κινδυνεύουν να λιμοκτονήσουν λόγω της συνεχιζόμενης ξηρασίας. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ζήτησε να μην στερηθεί το δικαίωμα ασύλου στους πρόσφυγες του κλίματος. Φυσικά τώρα το δικαίωμα ασύλου αυτό έχει ανασταλεί εντελώς.
Η σκληρότητα και ο θεσμικός βιασμός συνεχίζεται. Σε κάποιες χώρες ακούγεται σε άλλες δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα λόγω των ολιγαρχικών καθεστώτων και στην ενημέρωση, στη καρδία της Ευρώπης, οι άνω 80 ετών δεν χρειάζεται να δίδεται προτεραιότητα για αναπνευστήρα αν δίπλα είναι ένας νεότερος! Από τη πλευρά της ΕΕ η πρόεδρος της Επιτροπής πρότεινε, α να μη προγραμματίζουν οι άνθρωποι τις διακοπές τους και β) να μείνουν όλοι άνω των ν65 σε καραντίνα μέχρι νεωτέρας.
Ανθρώπινη ζωή ενάντια στην οικονομική ζημία? Business as usual
Δεν χρειάζεται να κλείσουμε με ευχές, έχουν γραφτεί πολλά. Ο κάθε και η κάθε μία, και για να είμαστε και σωστοί και το κάθε ένα (τρίτο φύλο) γνωρίζει τι πρέπει να συμβεί για την αποστροφή από τέτοιου είδους συμβάντα στο μέλλον. Επάρκεια και όχι υπερβολή.
Όμως η βοήθεια από το ESM – που αναλαμβάνει ο ανθρωπάκος να ξεπληρώσει- για τις πληγείσες χώρες θα έχει δημοσιοοικονομικούς όρους. Όχι τέτοιους ίσως όπως με τη προηγούμενη Τρόικα αλλα σίγουρα με κάποιους όρους! Και πάλι εδώ όλα για την ιδιωτική οικονομία στο έλεος της εκμετάλλευσης από την πλευρά των μεγάλων και τεράστιων επιχειρησιακών ομίλων.
Και ας πάρουμε το άλλο που μας καίει ηθικά περισσότερο. Μήπως θα συνδεθεί η δανειοδότηση ή το δώρο της χρηματικής βοήθειας με κοινωνικούς όρους στα εργασιακά πλαίσια ? Προφανώς και όχι. Τουλάχιστον δεν διαφαίνεται τίποτα τέτοιο μέχρι τώρα.
Η ελεύθερη αγορά τρέχει να προλάβει ότι μπορεί
Η ελεύθερη αγορά όμως λειτουργεί παντού. Πόσο τις % έχει αυξηθεί η τιμή αγοράς των αναπνευστήρων? 500, 1000, 2000% ?
Από τη μια έχουμε το Νταβός με την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας το 2020 να φτάνει τους 1,2 βαθμούς και από την άλλη επιδοτούμε συγχρηματοδοτούμε ή δωρίζουμε σε εταιρείες ορυκτών καυσίμων, αεροπορικές εταιρείες αυτοκινητοβιομηχανίες των σκανδάλων με τα πηραγμένα ηλεκτρονικά τους συστήματα υπολογισμού των καυσαερίων κλπ.
Και εδώ θα συνεχιστεί η αρνητική επίδραση όλων αυτών τόσο στο περιβάλλον όσο και στην υγεία.
Και οι επιστήμονες θα κρούουν το κώδωνα του κινδύνου πάλι λόγω ενός νέου επερχόμενου παθογόνου-ιού και θα ικετεύουν να δούμε το σύνολο του ελέφαντα όχι τα επι μέρους μέρη του για να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό. Το One Health θα πνιγεί μέσα στον ορυμαγδό και τη ταχύτητα των επιδοτήσεων και κανείς δεν θα σκεφτεί την αιτία της εμφάνισης και της εξάπλωσης του Sars CoV-2 και αργοτερα όταν θα καταλαγιάσει η ιστορία, ποιος θα ασχοληθεί με την αιτία αμφάνισης του ιού?
Από την άλλη είτε το θέλουμε είτε όχι βρισκόμαστε σε μια περίοδο που ανταγωνιζόμαστε τους πενιχρούς πόρους λόγω της κρίσης. Ποιος θα επωφεληθεί από αυτό? Μόνο οι προνομιούχοι. Δεν χρειάζεται να ρωτάμε γιατί. Το κοινωνικό στίγμα εξαφανίζεται, εμφανίζεται το ταξικό.
Κρατικές παρεμβάσεις προς όφελος των μεγάλων
Αλλά επειδή τα κράτη όσα έχουν την οικονομική δυνατότητα προσπαθούν να περιορίσουν τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας στην οικονομία με ογκώδης οικονομικές δαπάνες, τα πράγματα θα συνεχιστούν μετα τη πανδημία όπως και πριν. Η περίπτωση του κορωναϊού θα μείνει μεν στην ιστορία σαν μια ζημιογόνος ιατρική και κρίση υγειονομικού ενδιαφέροντος. Αλλά από οικονομικής απόψεως, σύντομα θα έχει ξεπερασθεί.
Και μείς εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιες μεγάλες εταιρείες καθώς η δομή της βιομηχανίας μας είναι διαφορετική από αυτή στη βόρεια Ευρώπη, αλλα σε άλλα κράτη οι εταιρείες έχουν την ευκαιρία να μπει το κράτος σαν μέτοχος πλέον.
Οι εταιρείες με περισσότερους από π.χ. 250 υπαλλήλους και ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια 100 δισεκατομμυρίων ευρώ από ένα «Ταμείο Οικονομικής Σταθεροποίησης». Αυτό επιτρέπει σε μια κυβέρνηση να συνεισφέρει με το τρόπο των μετοχών, για παράδειγμα αγοράζοντας νέες μετοχές ή συμμετέχοντας ως σιωπηλός εταίρος. Αυτή η άνιση μεταχείριση δίνει στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των μικρότερων εταιρειών - και ευνοεί τη συγκέντρωση της οικονομικής δύναμης.
 |
| Κρατικές επιχορηγήσεις για την αγορά αυτοκινήτου προτείνουν οι κατασκευαστές αυτοκινήτων στη Γερμανία για να σωθούν. |
Ένας πολιτικός κοινωνικός αυτοματισμός όπως σε πολλά άλλα θέματα που μπορεί και πραγματώνεται εδώ δεν βλέπουμε να συμβαίνει. Γιατί η παρούσα οικονομική κρίση δεν αποτελεί αυτόματα ευκαιρία για μια θετική πολιτική για το κλίμα, όπως θέλει πολύς κόσμος.
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και business as usual
“Πόλεμος” , “έκτακτη ανάγκη” etc. είναι η κατάσταση στην οποία “μας έφερε ο καταραμένος ιός” Sars CoV-2 έλεγαν όλοι οι “αυτοκράτορες των κρατών” . Ο πρόεδρος της ισχυρότερης χώρας στην Ευρώπη κ. Steinmeyer στο προχθεσινό διάγγελμα του για το Πάσχα στη γερμανική τηλεόραση και την ασθένεια απέφυγε τη λέξη αυτή.
Όμως από την αρχή της υγειονομικής κρίσης, η λέξη “κατάσταση έκτακτης ανάγκης” συνοδευόμενη από μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση μέσα σε μία εβδομάδα, ενίσχυσε εκείνες τις καπιταλιστικές σχέσεις εξουσίας που μας οδήγησαν και μας οδηγούν σε αυτό το σημείο πριν ή ίσως και μέσα στην άβυσσο.
Τι θα συμβεί ή τι μπορεί να συμβεί εάν συνηθίσουμε τις σκληρές κρατικές παρεμβάσεις και επεμβάσεις που οφείλονται σε τέτοιες κρίσεις όπως αυτή του Sars CoV-2.
Γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις δεν οργανώνεται ένα δημοψήφισμα να αποφασίσει ο λαός απο εναλλακτικές που θα του δώσει η κυρίαρχη πολιτική.
Έτσι λοιπόν ο πρώτος που θα χάσει θα είναι το κλίμα διότι σε τόσο σκληρά και αυταρχικά εν μέρη πλαίσια συμμόρφωσης θα μπορεί μόνο μια γιγαντιαία κλιματοεχθρική τεχνολογία να εφαρμοστεί για τους στόχους του κατεστημένου αφού το ζητούμενο θα είναι ακόμα η ταχύτερη μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης σε κάθε τιμή είτε με γεωμηχανική είτε με πυρηνική ενέργεια.
Οι χώρες δηλαδή ο πληθυσμός των χωρών του νότου που έχουν πληγεί από οικονομική κρίση θα είναι ευκολότερος αποκλεισμού, καθώς μια φορά κλειστά σύνορα για corona πάντα κλειστά σύνορα, για τις λεγόμενες “ασθένειες πολιτισμικού χαρακτήρα”, και στην Ευρώπη είναι απανταχού παρούσες αυτές. Βλέπε Ουγγαρία, Τσεχία, Αυστρία πόσο εύκολα κλείνουν τα σύνορα τους πλέον αυτές οι χώρες, και μη ξεχάσουμε και τις ΗΠΑ.
Τωρα πλέον μετα την επιτυχημένη εφαρμογή του tracking, θα μπορέσουν αν την ενεργοποιήσουν σε κάθε αντίστοιχη έκτακτη ανάγκη σύμφωνα με αυτούς.
Η εξουσία κυριαρχεί πιο απαιτητικά και σκληρά και τα θύματα ανθρώπων, ζώων και οικοτόπων πολλαπλασιάζονται. Ας κοιτάξουμε όχι πολύ μακρυά. Ας στρέψουμε το βλέμμα της νόησής μας προς τα ελληνικά νησιά του βόρειου Αιγαίου... 12 παιδάκια η μια χώρα, 50 παιδάκια η άλλη 23 η τρίτη. 22.000 άτομα στοιβαγμένοι μόνο στη Μοριά. Αυτή είναι η ηθική επιβράβευση για τα θύματα των πολέμων που είναι εμπλεκόμενη η Ευρώπη καθώς έχει εγκαθιδρύσει στα κράτη μέλη έναν υπερβολικό τρόπο διαβίωσης και σπατάλης, και που τελικά τους έκανε χάρη η έτσι υπερτιμημένη Ευρώπη να τους διαθέσει χρόνο χώρο και χρήμα για να μη πεθάνουν αυτά τα παιδιά. Εδω η σκληρότητα έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
O ΠΟΥ κήρυξε λόγω της COVID-19 μια παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία. Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησε ότι 45 εκατομμύρια άνθρωποι στη νότια Αφρική κινδυνεύουν να λιμοκτονήσουν λόγω της συνεχιζόμενης ξηρασίας. Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ζήτησε να μην στερηθεί το δικαίωμα ασύλου στους πρόσφυγες του κλίματος. Φυσικά τώρα το δικαίωμα ασύλου αυτό έχει ανασταλεί εντελώς.
Η σκληρότητα και ο θεσμικός βιασμός συνεχίζεται. Σε κάποιες χώρες ακούγεται σε άλλες δεν γνωρίζουμε απολύτως τίποτα λόγω των ολιγαρχικών καθεστώτων και στην ενημέρωση, στη καρδία της Ευρώπης, οι άνω 80 ετών δεν χρειάζεται να δίδεται προτεραιότητα για αναπνευστήρα αν δίπλα είναι ένας νεότερος! Από τη πλευρά της ΕΕ η πρόεδρος της Επιτροπής πρότεινε, α να μη προγραμματίζουν οι άνθρωποι τις διακοπές τους και β) να μείνουν όλοι άνω των ν65 σε καραντίνα μέχρι νεωτέρας.
Ανθρώπινη ζωή ενάντια στην οικονομική ζημία? Business as usual
Δεν χρειάζεται να κλείσουμε με ευχές, έχουν γραφτεί πολλά. Ο κάθε και η κάθε μία, και για να είμαστε και σωστοί και το κάθε ένα (τρίτο φύλο) γνωρίζει τι πρέπει να συμβεί για την αποστροφή από τέτοιου είδους συμβάντα στο μέλλον. Επάρκεια και όχι υπερβολή.
