Ανθρωπογενής πανούκλα: ο ιός παραλύει τη ζωή μας. Πώς λειτουργεί; Και τι συμβαίνει στο σώμα ενός προσβεβλημένου ατόμου; Ένα ταξείδι με κρυφή κάμερα

Η επίθεση στο σώμα μας: Πώς ο Sars-CoV-2 κυριεύει και καταστρέφει τα κύτταρα μας. Ενα ταξείδι με την ασθένεια Covid-19.

Ο ιός παραλύει τη ζωή μας. Πώς λειτουργεί; Και τι συμβαίνει στο σώμα ενός προσβεβλημένου ατόμου; Ένα ταξείδι με κρυφή κάμερα.

 

Διάβασμα σε 3,5 '                                           TSH 14032020

Λειτουργεί μυστικά. Το καμουφλάζ είναι η ειδικότητά του. Κανείς δεν ξέρει πού είναι και πότε θα εμφανιστεί. Ακόμα και τα κύτταρα που απαγάγει. Οι φύλακες δεν τον αναγνωρίζουν και δεν μπορούν να χτυπήσουν συναγερμό. Ακόμη και αν ειναι πολύ καιρό ήδη στο εσωτεριό του κυτάρου και εκει έχει αρχίσει να πολλαπλασιάζεται. Εκατό έως χίλιες φορές. Αλλά τότε είναι ήδη πολύ αργά. Ιογενής κατάσταση. Έκτακτη ανάγκη.

Μέρες πριν ακόμα ήταν σε ένα σταγονίδιο. Ένα φτάρνισμα, ένας βήχας, και ουπς πετάει μέσα από τον αέρα, μαζί με στρατιές ομοϊδεάτων που πετούν προς όλες τις κατευθύνσεις. Ορισμένοι αγγίζονται από τον ήλιο της άνοιξης και οι ακτίνες UV τον καταστρέφουν.Άλλοι προσγειώνονται σε μάνδαλα πόρτας ή παγκάκια κήπου. Περνούν εδώ τρεις μέρες και έχουν ένα μόνο στόχο: να βρουν έναν οικοδεσπότη και να τον ξεγελασουν. Αν δεν πετύχουν, καταρρέουν. Εάν πετύχει η προσπάθεια, οι άνθρωποι μπορούν να πεθάνουν.

Είναι ένας αγώνας για ζωή και θάνατο. Η εξέλιξη(evolution) έχει προετοιμάσει τον ιό για αυτό τον αγώνα του. Επίσης, δεν γνωρίζουν γιατί ο Sars-CoV-2 (ο ιός) είναι δέκα φορές πιο επικίνδυνος από την κοινή γρίπη ή γιατί ένας στους πέντε πάσχει από σοβαρή ασθένεια του πνεύμονα, την Covid-19(ασθένεια), και καταλήγει στη μονάδα εντατικής θεραπείας ή ίσως ακόμη και στο θάνατο. Αλλά γνωρίζουν, ότι αυτός ο ιός είναι μεταδοτικός, του αρέσει η κινητικότηταειναι, είναι ύπουλος και αδίστακτος.

Οδοντοτό φόρεμα ως μυστικό όπλο

Το Sars-CoV-2 προέρχεται από την οικογένεια των ιών corona. Οι συγγενείς του ονομάζονται Sars ή Mers και είναι με 120 νανόμετρα ακόμη μικρότεροι από πολλούς άλλους ιούς. Το όνομα Corona είναι εμπνευσμένο από τις ΑΚΙΔΕΣ με τις οποίες η επιφάνεια του είναι γεμάτη και οι οποίες κάνουν τα σωματίδια του ιού να μοιάζουν με ένα μικρό βασιλιά. Οι ΑΚΙΔΕΣ αυτές μπορεί να θυμίζουν ένα στέμμα, αλλά είναι πολύ περισσότερο από αυτό, ένα μυστικό όπλο, ένα κλειδί για τα κύτταρα που βρίσκονται κυρίως στη μύτη, στο στόμα, στους πνεύμονες ή στο καρδιαγγειακό σύστημα του ανθρώπινου οργανσμού. Πρέπει να πάει κάπου, πρέπει οπωσδήποτε για να μη πεθάνει.

Το δρόμος του είναι γεμάτο εμπόδια και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Δεκάδες χιλιάδες διαφορετικοί ιοί προσπαθούν να εισχωρήσουν στον ανθρώπινο και ζωϊκο οργανισμό κάθε μέρα. Για τους ιούς, δεν είναι τίποτα περισσότερο από γιγαντιαία φρούρια που πρέπει να κατακτηθούν. Μέσα και πάνω απο το δέρμα; Δεν υπάρχει πιθανότητα να το καταφέρουν. Για τον ιό corona, είναι τόσο ανυπέρβλητο όσο ένα bunker για τους ανθρώπους. Εαν επιμείνετε σε ένα δάγκωμα σάντουιτς; Είναι μόνο μια καλή ιδέα αν δεν καταλήξει στο στομάχι. Εκεί το χαμηλό και συνεπώς όξινο pH διαλύει το προστατευτικό του κάλυμμα. Επίσης κινδυνεύει σε τραπέζια ή στα δάχτυλα, όπου ο θάνατος απειλείται με σαπούνι.

Ο ασφαλέστερος τρόπος είναι ο ευκολότερος. Στο στόμα, τη μύτη ή τα μάτια, εκείνες τις εισόδους του οργανισμού που είναι εμφανείς ανοιχτές. Αυτό είναι ιδιαίτερα εύκολο όταν ο ιός μεταφέρεται με ένα δάχτυλο απευθείας στο στόχο, για παράδειγμα όταν κάποιος αγγίζει τα χείλη του.

Ήδη στις βλεννογόνες μεμβράνες αρχίζει το ζόρισμα για το ιό. Κάποιοι βλέπουν τις κορυφές των συναδέλφων τους να τεμαχίζονται από τα κύτταρα. Όσο πιο κοντά έρχονται στα κύτταρα της στοματική κοιλότητα ή στα τοιχώματα του λαιμού, τόσο περισσότερο τους επιτίθενται. Ο στόχος είναι να ξεφύγει ή να μπεί σε ένα κύτταρο το συντομότερο δυνατό.

Μπροστά από τις πύλες των κυττάρων, ο ιός προσποιείται ότι είναι ειρηνικός. Με τις ΑΚΙΔΕΣ του είναι καλά καμουφλαρισμένο. Σαν μια πρωτεΐνη που προσκολλάται στα κύτταρα για να τα προμηθεύσει με στοιχεία ή μηνύματα. Αυτό ακριβώς μιμείται ο ιός corona. Οι ΑΚΙΔΕΣ τους ταιριάζουν στον υποδοχέα των κυττάρων όσο ταιριάζει ένα κλειδί στην κλειδαρότρυπα. Ανυποψίαστα, το κύτταρο τυλίγει τον ιό με την κυτταρική του μεμβράνη, και το καταπίνει ουσιαστικά. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται ενδοκυττάρωση. Συνήθως είναι απαραίτητο για επιβίωση, αλλά τώρα είναι μοιραίο πλέον. Πόσο μοιραίο θα δείξει αργότερα. Ο άνθρωπος δεν το αισθάνεται ακόμα κάτι τέτοιο.

Το τέχνασμα είναι απλό και παλιό όπως η ίδια η ανθρωπότητα. Ακριβώς έτσι και οι Έλληνες πήραν την Τροία στη μυθολογία. Σήμερα, αυτά τα προγράμματα υπολογιστών ονομάζονται Trojans που χακάρουν ξένα συστήματα, όπως ο ιός corona το κύτταρο ξενιστή. Πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός ώστε να μην ανακαλυφθεί από τους φρουρούς. Δεκάδες από αυτούς περιπολούν το κύτταρο όλο το εικοσιτετράωρο για να εντοπίσουν εισβολείς. Ο ιός κρύβεται. Επιθυμεί να αποτρέψει αυτούς τους φύλακες, να στείλουν αγγελιοφόρες ουσίες για να προειδοποιήσουν τα γειτονικά κύτταρα και έτσι να ενεργοποιήσουν μια σειρά από συστήματα συναγερμού. Όσο πιο πολύ διαρκεί η προσπάθεια του αυτή, τόσο αργότερα ξεκινάει ο συναγερμός του σώματος κατά των ιών. "Προειδοποίηση, προσοχή, κάποιο λάθος συμβαίνει, να ειστε όλοι έτοιμοι για το χειρότερο."

Δεν εχει φτάσει το στόχο του ακόμα. Ο ιός δεν χρειάζεται να καταπολεμήσει ακόμη τα μακροφάγα ή τα αντισώματα. Μπορεί να λειτουργήσει ειρηνικά. Με το γονιδίωμα του, ένα μόριο RNA, παίρνει τον έλεγχο των κεντρικών μονάδων ελέγχου κυττάρων και αντικαθιστά το πρόγραμμα κατασκευής κυττάρου στον πυρήνα. Στη συνέχεια, καλούνται οι εργάτες. Σημαντικές διαδικασίες μετατρέπονται σε παραγωγικές διαδικασίες του ιού. Το κύτταρο μεταλλάσσεται σε ένα μυστικό εργοστάσιο ιού. Ένα καινούργιο σωματίδιο του ιού εκτινάσεται γρήγορα το ένα μετά το άλλο. Αν κοιτάξει ένα γύρω του, δεν βλέπει παρά μόνο αντίγραφα του εαυτού του.

Σε μόλις έξι έως οκτώ ώρες, πλυθαίνουν σε μια ομάδα περίπου 1.000 ιογενών αρχαρίων. Όσο πιο πολλά γίνονται, τόσο πιο στενό γίνεται το περιβάλλον του κυττάρου σχεδόν γίνεται κελιστοφοβικό. Αρχίζουν τα παραγκωνίσματα. Τα πρώτα αρχίζουν να ψάχνουν για μια διέξοδο και τη βρίσκουν εκεί που πετάγονται συνήθως τα σκουπίδια. Φεύγουν έξω. Απλά να βγούν απο εδώ ειναι ο στόχος τους.

Είναι θέμα χρόνου πριν αποκαλυφθεί η προσποίησή η μετάλλαξή του. Ο κύτταρο-ξενιστής απειλείται σιγα σιγα να καταρρεύσει. Τα συστήματά του είναι υπερφορτωμένα και καταρρέουν. Εάν τίποτα δεν λειτουργεί καθόλου, ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα αυτοκαταστροφής. Το απαχθέν κύτταρο αυτοκτονεί για να προστατεύσει τους άλλους. Καταρρέει διαλύεται σε όλα τα μεμονωμένα μέρη του. Για τους ιούς, αυτό είναι καλό στην αρχή. Τελικά είναι ελεύθεροι, τελικά μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν: σκαρφαλώνουν και σπεύδουν σε ένα από τα γειτονικά κύτταρα, όπου όλα ξεκινούν και πάλι απο την αρχή. Αν δεν εμφανιζόταν ξαφνικά όλα αυτά τα μακροφάγα κύτταρα να κόβουν το δρόμο τους, να τα περιβάλλουν και να τους επιτίθενται.

Ιοί εναντίον μακροφάγων
Η κρίσιμη φάση έχει ξεκινήσει. Ο ιός έχει εκτεθεί, αναγνωριστεί και εντοπιστεί από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Τώρα πρέπει να οπλιστεί ενάντια σε όλους τους βοηθούς που έρχονται απο παντού. Τα μακροφάγα κύτταρα ειναι τα πρώτα αφαιρούν τους ιούς και τους πετούν έξω. Ακόμα και οι ιοί που βρίσκονται ήδη σε έναν ξενιστή δεν είναι ασφαλείς από αυτούς. Γίνεται σφαγή. Η στοματική κοιλότητα μετατρέπεται σε πεδίο μάχης όπως και ο φάρυγγας. Όλα γίνονται γλυστερα, κολλώδη και γλοιώδη.

Οι ιοί προσπαθούν να κρατηθούν κάπου έτσι ώστε να μην παρασυρθούν από "τη λάσπη"και να απορριφθούν με ένα μαντήλι. 2 έως 20 ημέρες μετά την μόλυνση του πρώτου κυττάρου, τα πρώτα συμπτώματα είναι εμφανή, ρινική καταρροή, πονόλαιμος ή βήχας. Η αναπνευστική ασθένεια Covid-19 αναπτύχθηκε από τον ιό Sars-CoV-2. Τώρα οι άνθρωποι δεν αισθάνονται πλέον τον ιό, αλλά την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος σε αυτόν. Η ερώτηση: πόσο καλά λειτουργεί η αντίδραση; Ποιος είναι πιο αποτελεσματικός, η φυσική άμυνα ή ο ιός;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο Sars-CoV-2 είναι ανεπιτυχής. Τότε μπορεί να είναι τυχερός ο ιός εάν εκδιωχθεί από ένα βήξιμο και μπορεί να ξεκινήσει και πάλι στον καθαρό αέρα, για παράδειγμα σε ένα τραπέζι στον κήπο ή σε μάνταλο μιας πόρτας.

Κάθε πέμπτη περίπτωση είναι δύσκολη. Ο ιός συνεχίζει να εξαπλώνεται, μέσα από το λαιμό προς τα κάτω προς τους πνεύμονες. Παρόλο που γίνεται όλο και πιο δύσκολο, πρέπει να βιαστεί, γιατί ξαφνικά είναι τόσο ζεστό παντού. Το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλεί την περαιτέρω αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, τα καλύτερα μακροφάγα κύτταρα σπεύδουν, που ονομάζονται και μεγάλοι φαγάδες, που σκοτώνουν τον ιό.

Μετά από λίγες μέρες, πρέπει να ξεφύγει από τα δολοφονικά μακροφάγα κύτταρα, τα οποία πολλαπλασιάζονται τόσο γρήγορα όσο οι ιοί στα εργοστάσια τους. Τα πιο απειλητικά είναι τα αντισώματα που έχουν αναγνωρίσει το σύστημα του ιού και στοχεύουν τις κορυφές του. Αν εξουδετερωθούν, ο ιός είναι εκτός δράσης. Δεν υπάρχουν τόσο επικίνδυνοι αντίπαλοι παντού. Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα αποδυναμωθεί, ο ιός είναι εύκολος.

Κάποιοι γιατροί αγωνίζονται με το αντιικό φάρμακο HIV Kaletra, τη δραστική ουσία χλωροκίνη της ελονοσίας ή το νέο αντιιικό φάρμακο Remdesivir, οπου αυτα έχουν απλευθερωθεί. Ωστόσο, σύντομα θα δωθεί για κλινικές μελέτες σε πολλές χώρες. Τα φάρμακα έχουν σχεδιαστεί για να εμποδίζουν τον ιό να τρώει όπου είναι πραγματικά επικίνδυνο: βαθιά μέσα στα κατώτερα πνευμονικά κύτταρα. Εκεί μπορεί να προκαλέσει όλεθρο, να μολύνει τις κυψελίδες και ολόκληρο τον ιστό. Είναι επικίνδυνο.

Καταπολέμηση των πνευμόνωνΤο Sars-CoV-2 δεν μπορεί να εξαπλωθεί στους πνεύμονες χωρίς καμία αντίσταση απο πουθενά. Οι μεγάλοι φαγάδες του επιτέθηκαν. Υπάρχουν επίσης τα λεγόμενα Τ-κύτταρα που αντέχουν στον ιό, όπως επίσης ένα πλήρες κοκτέιλ ουσιών αγγελιοφόρων ορμονών. Όλα τα σήματα τους ειναι: συναγερμός στους πνεύμονες. Είναι πλέον καιρός να πολεμήσουμε τον εχθρό. Εάν δεν μπορούν να προστατεύσουν τους πνεύμονες, απειλείται η συνολική κατάρρευση. Το ανοσοποιητικό σύστημα προσπαθεί απεγνωσμένα να αφαιρέσει κύτταρα που έχουν μολυνθεί με τον ιό. Συχνά όμως δεν γνωρίζουν πλέον σε ποιούς επιτίθενται.

Υπάρχει τεράστια ανακατωσούρα στους πνεύμονες, μια μεγάλη διήθηση κυττάρων παράγει μεταξύ τριάντα και σαράντα διαφορετικά ένζυμα. Αυτές οι ουσίες αγγελιοφόρου στέλνουν μια εντολή: Δώστε προσοχή! Προστατέψτε τον εαυτό σας! Πολλαπλασιαστείτε! Τα πάντα είναι έντονα κόκκινα, πρησμένα, επώδυνα. Η πίεση αυξάνεται. Ο πόνος αυξάνεται καθώς τα κοντινά νευρικά κύτταρα συμπιέζονται. Η θερμοκρασία του σώματος συνεχίζει να αυξάνεται καθώς τα αμέτρητα κύτταρα καταστρέφονται.

Και αυτό οδηγεί σε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση στο σώμα. Ειδικά επειδή οι πνεύμονες δεν είναι πλέον ικανοί να απορροφούν σωστά το οξυγόνο. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι εντελώς συγκλονισμένο. Ξεκινάει το οίδημα, επείδη οι πνευμονοκοιλότητες είναι παχιές και μπλοκαρισμένες. Επιπλέον, η παροχή οξυγόνου καθίσταται ολοένα και πιο σπάνια, γεγονός που επιδεινώνει την κατάσταση. Η βλέννα που δημιουργείται δεν μπορεί να πλέον να φύγει πλέον. Ο ασθενής παλεύει για οξυγόνο(αέρα), αναπνέει όλο και γρηγορότερα.

Παρ 'όλα αυτά, του διδεται η αίσθηση μιας έντονης δύσπνοιας. Υπάρχει κίνδυνος θανάτου από ασφυξία. Οι γιατροί πρέπει να προσθέσουν οξυγόνο μέσω ενός καθετήρα. Αυξάνουν τη συγκέντρωσή του από το φυσιολογικό 20 τοις εκατό σε 50 έως 70 τοις εκατό. Τα σταγονίδια στους πνεύμονες μεγαλώνουν, υπάρχει διαρροή υγρών από τους ενδιάμεσους πνεύμονες. Η αναπνευστική οδός γίνεται ασθενέστερη. Η φλεγμονή εξαπλώνεται από τους πνεύμονες σε ολόκληρο το σώμα.

Καρδιακές αρρυθμίες, νεφρική ανεπάρκεια, πτώση της αρτηριακής πίεσης, πιθανότητα κατάρρευσης λειτουργίας πολλαπλών οργάνων. Όλα αυτά οδηγούν σε μια κατάρρευση του ανοσοποιητικού συστήματος. Στο τέλος μερικές φορές δεν είναι καν σαφές από τι πεθαίνει κάποιος.

Ο ασθενής είναι σε καταστολή και σχεδόν δεν καταννοεί τίποτα. Αυτοί που επιβιώνουν συνήθως δεν θυμούνται πλέον τι τους δημιούργησε ο ιός. Δεν είναι ακόμη σαφές εάν ένα άτομο που έχει αναρρώσει θα είναι από τώρα και στο εξής άνοσο.

Και ο ιός, αυτός ο μικροσκοπικός τραμπούκος αυθάδης; Αν ο άνθρωπος πεθάνει, έχει καταστραφει και αυτός. Εκτός αν πριν από τον θάνατο έχει βήξει και έχει φέρει πάλι τον ιό έξω. Στη συνέχεια ψάχνει για έναν νέο οικοδεσπότη και όλα ξεκινούν πάλι απο την αρχή

Για μικρό χρονικό διάστημα, ο ιός ζωντανεύει για λίγο, διαφορετικά είναι πάντα μισόνεκρός και ποτέ καλά ζωντανός.

Το κείμενο συντάχθηκε από τους Carole Koch und Peter Hossli με συνεντεύξεις με τους,

• Cornel Fraefel είναι Καθηγητής της Ιολογίας και Διευθυντής του Ιολογικού Ινστιτούτου στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης.
• Huldrych Günthard είναι ένας υπεύθυνος μολυνσηματικών ασθενειών  στην Κλινική για τις Λοιμώξεις και την Υγιεινή του Νοσοκομείου στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης.
• Beda Stadler είναι βιολόγος, ομότιμος καθηγητής και πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης.
• Volker Thiel είναι ερευνητής και καθηγητής στο Ινστιτούτο Ιολογίας και Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης. 
• Pietro Vernazza Ιατρικός διευθυντής στην Κλινική Λοιμωδών Νοσημάτων και Υγιεινής Νοσοκομείων στο Καντονικό Νοσοκομείο St.Gallen.

Ανθρωπογενής πανούκλα: Novel Virus:Μετακύλιση των ευθυνών μας στη βιασμένη από εμας άγρια φύση. Διάβασμα σε 4'.

Μύθος, μύθος... μύθος, ότι τα εξωτικά ζωάκια είναι υπεύθυνα για την δημιουργία και μετάδοση των ιών.

Επιστήμονες θεωρούν τις νυχτερίδες και τους παγκολίνους ως πιθανές πηγές του ιού σαν ξενιστές, αλλά η πραγματική ευθύνη βρίσκεται αλλού - στις ανθρώπινες επιθέσεις στο περιβάλλον.

Πρός διευκρίνηση:  Ο νέος κορωνοϊός-2019 ονομάζεται τώρα SARS-CoV-2, ενώ η ασθένεια που προκαλεί ονομάζεται COVID-19

 

 Θα μπορούσε να ήταν ένας πανγκολίνoς ή μια νυχτερίδα ή όπως πρόσφατα μια τελείως ανόητη θεωρία που έκανε to γύρο του κόσμου, και προτάθηκε να είναι ένα φίδι .

Ο αγώνας για να βρεθεί η πηγή του COVID-19, ο κορωναϊός, που εχει βάλει σήμερα περισσότερους από 150 εκατομμύρια ανθρώπους σε καραντίνα με υγειονομικές απολυμάνσεις στην Κίνα και αλλού, είναι ακόμα ανοιχτός. Η ζωική προέλευση του ιού είναι το κρίσιμο μυστήριο για την επίλυση του προβλήματος. Αλλά οι εικασίες σχετικά με το ποιο άγριο πλάσμα αρχικά εχει μέσα του τον ιό αποκρύπτει μια πιο θεμελιώδη πηγή της αυξανόμενης ευπάθειας μας στις πανδημίες: τον επιταχυνόμενο ρυθμό της απώλειας οικοτόπων.

Από το 1940, εκατοντάδες μικροβιακοί παθογόνοι οργανισμοί έχουν αναπτυχθεί ή επανεμφανίζονται σε νέα εδάφη όπου δεν τους είχαμε δει ποτέ πριν. Περιλαμβάνουν τον HIV, την Έμπολα στη Δυτική Αφρική, το Zika στην Αμερική και μια σειρά από νέους κοροναϊούς. Η πλειοψηφία τους - το 60% - προέρχεται από τα σώματα των ζώων. Ορισμένα προέρχονται από κατοικίδια και παραγωγικά ζώα. Τα περισσότερα από αυτά τα παθογόνα - περισσότερα από τα δύο τρίτα - προέρχονται από τα άγρια ζώα.

Αλλά αυτοί οι παθογόνοι οργανισμοί δεν είναι το φταίξιμο των άγριων ζώων. Αν και οι ιστορίες που απεικονίζονται με εικόνες άγριων ζώων ως "πηγή" θανατηφόρων επιδημιών θα μπορούσαν να υποδηλώνουν κάτι διαφορετιό, τα άγρια ζώα δεν είναι ιδιαίτερα μολυσμένα από θανατηφόρα παθογόνα, που θα μπορουσαν να μας μολύνουν. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα από αυτά τα μικρόβια ζουν ακίνδυνα πάνω και μέσα σε αυτά τα άγρια ζώα.

Το πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο η αποψίλωση των δασών και η επέκταση των πόλεων, και των βιομηχανικών δραστηριοτήτων δημιουργούν δρόμους για την εγκατάσταση των ζωϊκών μικροβίων στον ανθρώπινο οργανισμό.

Η καταστροφή των οικοτόπων απειλεί τεράστιους αριθμούς άγριων ειδών με εξαφάνιση, συμπεριλαμβανομένων των φαρμακευτικών φυτών και των ζώων από τα οποία εξαρτάται ιστορικά η φαρμακοποιία μας. Αναγκάζει επίσης εκείνα τα άγρια είδη που απομένουν να συγκεντρώνονται σε μικρότερα τεμάχια άγριας φύσης του εναπομείναντος οικοτόπου, αυξάνοντας ετσι την πιθανότητα να έρθουν σε επαναλαμβανόμενη, στενή επαφή (επικοινωνία) με τους ανθρώπινους οικισμούς που επεκτείνονται στα πρόσφατα κατακερματισμένα ενδιαιτήματά τους. Είναι αυτό το είδος επαναλαμβανόμενης, στενής επαφής που επιτρέπει στα μικρόβια που ζουν στο σώμα τους να περάσουν στο δικό μας, μετατρέποντας τα καλοήθη ζωικά μικρόβια σε θανατηφόρα ανθρώπινα παθογόνα.

Ας δουμε τον ιό της Έμπολα. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2017, η επιδημία και όχι πανδημία Ebola, η οποία έχει συνδεθεί με διάφορα είδη νυχτερίδων, είναι πιθανότερο να εμφανιστεί σε περιοχές της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής που έχουν βιώσει πρόσφατα δραστηριότητες αποψίλωσης. Η αποψίλωση των δασών των νυχτερίδων, τις αναγκάζει να πετάξουν σε δέντρα σε αυλές και αγροκτήματα, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα ένας άνθρωπος, για παράδειγμα, να δαγκάσει ένα φρούτο το οποίο έχει πάνω σάλιο νυχτερίδας. Ειναι το ίδιο που μπορεί να συμβεί οταν πίνουμε τη μπύρα απο το κουτάκι, καθώς δεν ξέρουμε τι ζώο(συνήθως ποντικάκι ή αρουραίος) εχει περάσει πάνω απο το στόμιο του κουτιού στο χώρο που αποθηκέυεται.

Τέτοιες συναντήσεις επιτρέπουν σε πλήθος ιών που μεταφέρονται ακίνδυνα από τις νυχτερίδες - Έμπολα, Νίπα και Μάρμπουργκ, για να αναφέρουμε μερικούς - να εισχωρήσουν στους ανθρώπινους οργανισμούς. Όταν τέτοια, λεγόμενα “spillover effects“, συμβαίνουν αρκετά συχνά, τα ζωϊκά μικρόβια μπορούν να προσαρμοστούν στο σώμα μας και να εξελιχθούν σε ανθρώπινα παθογόνα.

Οι επιδημικές εκρήξεις των κουνουπιών έχουν παρόμοια σχέση με την αποψίλωση των δασών, αν και λιγότερο λόγω της απώλειας οικοτόπων, και περισσότερο λόγω της μεταμόρφωσης, αλλαγής δηλαδή των οικοτόπων.

Καθώς τα φύλλα και οι ρίζες των δέντρων εξαφανίζονται, το νερό και τα ιζήματα ρέουν ευκολότερα κατά μήκος του φαλακρού εδάφους, που εχει ανοιχτεί πρόσφατα. Τα κουνούπια που φέρουν ελονοσία πολαπλασιάζονται στις ηλιόλουστες λακούβες. Μια μελέτη σε 12 χώρες διαπίστωσε ότι τα είδη κουνουπιών που μεταφέρουν ανθρώπινους παθογόνους οργανισμούς είναι δύο φορές πιο συνηθισμένα στις αποψιλωμένες περιοχές σε σύγκριση με τη παρθένα φύση.

Η καταστροφή των οικοτόπων καταστρέφει επίσης τα μεγέθη του πληθυσμού διαφορετικών ειδών με τρόπο που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα εξάπλωσης ενός παθογόνου παράγοντα.

Παράδειγμα ο ιός του Δυτικού Νείλου, είναι ένας ιός αποδημητικών πτηνών. Το γεγονός ότι οι πληθυσμοί των πτηνών στη Βόρεια Αμερική έχουν συμπιεστεί χωρικά από την απώλεια οικοτόπων καθώς και από άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες και καταστάσεις, οι πληθυσμοί έχουν μειωθεί περισσότερο από 25% τα τελευταία 50 χρόνια.

Αλλά τα είδη δεν μειώνονται με ενιαίο συντελεστή. Δηλαδή, κάποια είδη πτηνών, όπως οι δρυοκολάπτες και οι ραλίδες , έχουν πληγεί περισσότερο από τα γενικότερα γνωστα, όπως οι κοκκινολαίμηδες και τα κοράκια. Αυτό αυξάνει την αφθονία του ιού του Δυτικού Νείλου στα εγχώρια σμήνη πουλιών μας, διότι, ενώ οι δρυοκολάπτες και οι ραλίδες είναι κακοί φορείς του ιού, οι κοκινολαίμηδες και τα κοράκια υπερέχουν σε αυτό. Ετσι η πιθανότητα ένα τοπικό κουνούπι να δαγκώσει ένα πουλί μολυσμένο με ιό του Δυτικού Νείλου και στη συνέχεια έναν άνθρωπο αυξάνεται.

Ομοίως, η επέκταση των προαστίων στο βορειοανατολικό δάσος αυξάνει τον κίνδυνο ασθένειας που προκαλείται από τσιμπούρια, γιατι διώχνονται πλάσματα όπως τα διδελφόμορφα(opossums), τα οποία βοηθούν στον έλεγχο των πληθυσμών των

τσιμπουριών, ενώ παράλληλα βελτιώνονται οι συνθήκες για είδη όπως λευκά ποντίκια και ελάφια. Η νόσος των τσιμπουριών Lyme εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1975. Τα τελευταία 20 χρόνια, έχουν ακολουθήσει επτά νέα παθογόνα τσιμπούρια.

Αλλα δεν είναι μόνο το γεγονός της καταστροφής των ενδιαιτημάτων που εκμηδενίζει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθένειας, είναι επίσης αυτό που αντικαθιστούμε με τον άγριο βιότοπο. Για να καταλάβουμε τις σαρκοφάγες ορέξεις του είδους μας, έχουμε αποκλείσει - με όποιο τρόπο μπορείτε να φανταστείτε-  μια περιοχή στο μέγεθος της ηπείρου της Αφρικής για να τραφούν τα ζώα για σφαγή που προορίζονται στο πιάτο μας.

Μερικά από αυτά τα ζώα αποκτούνται μέσα από το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων ή πωλούνται στις λεγόμενες "wet markets". Εκεί, τα άγρια είδη που σπάνια συναντούν το ένα το άλλο στη φύση είναι τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, επιτρέποντας στα μικρόβια να πηδούν από το ένα είδος(species) στο άλλο, μια διαδικασία που ξεκίνησε τον κορωναϊό που προκάλεσε την επιδημία SARS 2002-03 και ενδεχομένως και αυτόν τον σημερινό coronavirus που μας συνοδεύει σήμερα.

Αλλά πολλά άλλα ζώα εκτρέφονται σε στάβλους, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άτομα περιμένουν τη σφαγή, σε πολύ στενό χωρικό περιβάλλον, παρέχοντας στους μικροοργανισμούς πλούσιες ευκαιρίες να μετατραπούν σε θανατηφόρα παθογόνα. Οι ιοί της γρίπης των πτηνών, για παράδειγμα, που προέρχονται από τους οργανισμούς των άγριων υδρόβιων πτηνών, επιτίθενται σε ορνιθοτροφεία που είναι αιχμάλωτα κοτόπουλα, μεταλλάσσονται και γίνονται πιο μολυσματικά, μια διαδικασία τόσο αξιόπιστη όσο μία που μπορεί να αναπαραχθεί και σε ένα εργαστήριο μικροβιολογίας. Ένα στέλεχος που ονομάζεται H5N1, το οποίο μπορεί να μολύνει τους ανθρώπους, σκότωσε περισσότερους από τους μισούς μολυνθέντες. Το άλλο στέλεχος, το οποίο έφτασε στη Βόρεια Αμερική το 2014, απαιτούσε τη σφαγή δεκάδων εκατομμυρίων πουλερικών.

Ο όγκος των κοπράνων και αποβλήτων που παράγονται από το ζωικό μας κεφάλαιο δίδει ακόμη περισσότερες ευκαιρίες στα ζωικά μικρόβια να μετατραπούν σε ανθρώπινους παθογόνους πληθυσμούς. Επειδή ο όγκος των ζωικών αποβλήτων είναι πολύ πιο μεγάλος από ότι μπορεί να διατεθεί στις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και να μπορέσει να απορροφηθεί ως λίπασμα, συλλέγονται σε πολλά μέρη που ονομάζονται λακούβες κοπριάς. Το Escherichia coli που παράγει τη τοξίνη Shiga, το οποίο ζει ακίνδυνα μέσα στο έντερο σε πάνω από το ήμισυ του συνόλου των βοοειδών στις αμερικανικές φάρμες, κρύβεται σε αυτά τα απόβλητα. Στον άνθρωπο, προκαλεί αιματηρή διάρροια και πυρετό και μπορεί να οδηγήσει σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια. Επειδή εισρέουν λοιπόν τόσα απόβλητα βοοειδών στη διατροφή μας και στο νερό μας, περίπου 90.000 Αμερικανοί μολύνονται κάθε χρόνο.

Αυτή η διαδικασία μετατροπής των ζωικών μικροβίων σε παθογόνα ανθρώπων επιταχύνεται σήμερα, αλλά δεν είναι καινούργια. Ξεκίνησε με τη Νεολιθική επανάσταση, όταν καθαρίσαμε για πρώτη φορά τους οικότοπους της άγριας πανίδας, για να δημιουργήσουμε καλλιεργούμενο έδαφος και να εξημερώσουμε άγρια ζώα για να δουλέψουν. Τα "θανατηφόρα δώρα" που λάβαμε από τους "φίλους μας τα ζώα", όπως το έθεσε ο Jared Diamond, περιλαμβάνουν την ιλαρά και τη φυματίωση από τις αγελάδες, κοκκύτη από χοίρους, και γρίπη από τις πάπιες. Συνεχίστηκε κατά την εποχή της αποικιοκρατικής επέκτασης.

Οι Βέλγοι άποικοι στο Κονγκό εφτιαξαν τις σιδηροδρομικές γραμμές και τις πόλεις που επέτρεψαν έναν λεντιϊό στους τοπικούς μακάκες (γένος μαϊμούδων του Παλαιού Κόσμου, της υποοικογένειας των Κερκοπιθηκιδών) να τελειοποιήσουν τις προσαρμογές του στο ανθρώπινο σώμα. Βρετανοί άποικοι στο Μπαγκλαντές μείωσαν τους υγροβιότοπους Sundarbans για να κατασκευάσουν ρυζοφάρμες, εκθέτοντας τους ανθρώπους σε βακτήρια που μεταφέρονται με το νερό στα υφάλμυρα νερά των υγροτόπων.

Οι πανδημίες αυτές που προήλθαν από τους εισβολείς της αποικιακής εποχής έχουν δημιούργησει μάστιγες μέχρι και σήμερα. Ο λεντιϊός των μακάκων εξελίχθηκε στον ιό HIV. Τα νεκρά βακτηρίδια των Sundarbans, γνωστά τώρα ως χολέρα, έχουν προκαλέσει επτά πανδημίες μέχρι στιγμής, το τελευταίο χτύπημα μόλις μερικές εκατοντάδες μίλια από τις ακτές της Φλώριδας στην Αϊτή.

Τα καλά νέα είναι ότι επειδή δεν είμαστε παθητικά θύματα ζωϊκών μικροβίων τα οποία εισβάλλουν απλά στο σώμα μας, αλλά είμαστε παράγοντες που μετατρέπουν αβλαβή ζωικά μικρόβια σε ανθρώπινα παθογόνα που προκαλούν πανδημία, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε τον κίνδυνο αυτών των μικροβίων που προκαλούν ασθένειες.

Μπορούμε να προστατεύσουμε τα οικοσυστήματα της άγριας πανίδας, έτσι ώστε τα μικροβιακά ζώα να παραμείνουν στο σώμα τους και να μη προσβάλουν τη δική μας, μια προσέγγιση που υποστηρίζεται από το κίνημα "One Health", μεταξύ άλλων.

Μπορούμε να διεξάγουμε ενεργή παρατήρηση σε τόπους όπου τα ζωϊκά μικρόβια είναι πιο πιθανό να μετατραπούν σε παθογόνα ανθρώπων, να κυνηγήσουμε εκείνα που δείχνουν σημάδια προσαρμογής στον ανθρώπινο οργανισμό - και να τα καταστρεψουμε προτού προκαλέσουν επιδημίες. Τα τελευταία 10 χρόνια, οι επιστήμονες που χρηματοδοτήθηκαν από το Πρόγραμμα Πρόβλεψης της USAID, έκαναν ακριβώς αυτό. Ενώ το ανθρώπινο αποτύπωμα συνέχισε να επεκτείνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη, η πρόβλεψη επιστημόνων έχει εντοπίσει περισσότερους από 900 νέους ιούς σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων νέων στελεχών SARS- σαν coronaviruses

Σήμερα, είμαστε στη σκιά της επόμενης πανδημίας. Αλλά αυτό δεν είναι μόνο λόγω του νέου coronavirus. Η απελευθέρωση των εξορυκτικών βιομηχανιών και της βιομηχανικής ανάπτυξης όλων των κυβερνήσεων αλλα ιδιαίτερα αυτής του Trump από περιβαλλοντικούς και άλλους ρυθμιστικούς όρους αναμένεται να επιταχύνει την καταστροφή των οικοτόπων που φέρνει τα ζωϊκά μικρόβια σε ανθρώπινα σώματα. Ταυτόχρονα, η διοίκηση μειώνει τις δυνατότητές μας να εντοπίζουμε το επόμενο μικρόβιο εξαπλώσεως και να θέλουμε να το περιορίζουμε όταν αρχίζει να εξαπλώνεται, κάτι που εχει υψηλό ανρωπινο και οικομικό κόστος. Η αμερικανική διοίκηση αποφάσισε να τερματίσει το πρόγραμμα Predict τον Οκτώβριο του 2019. Αρχές Φεβρουαρίου, η διοίκηση πρότεινε την περικοπή κονδυλίων στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, κατά 53%.

Ο επιδημιολόγος Larry Brilliant είπε κάποτε: "Οι εστίες είναι αναπόφευκτες, αλλά οι πανδημίες είναι προαιρετικές." Αλλά οι πανδημίες παραμένουν προαιρετικές μόνο αν έχουμε τη βούληση να ταράξουμε τη πολιτική μας τόσο εύκολα όσο διαταράσουμε τη φύση και την άγρια ζωή. Στο τέλος, δεν υπάρχει πραγματικό μυστήριο σχετικά με τη ζωική πηγή των πανδημιών. Δεν είναι κάποιος ακανθώδης pangolin ή κάποια γούνινη νυχτερίδα. Είναι πληθυσμοί θερμόαιμων πρωτευόντων (primates): Η πραγματική ζωϊκή πηγή είμαστε εμείς.

Πηγή:Sonia Shah., Think Exotic Animals Are to Blame for the Coronavirus? Think Again.Scientists have fingered bats and pangolins as potential sources of the virus, but the real blame lies elsewhere—with human assaults on the environment.

Μετάφραση επιμέλεια κειμένου: blogger

Ανθρωπογενής πανούκλα: ένα "δόγμα σοκ στην αντίστροφη κατεύθυνση"χρειαζόμαστε. Διάβασμα σε 3'

Ένα “δόγμα σoκ στην αντίστροφη” κατεύθυνση χρειαζόμαστε. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κρίση του κορωναϊού με μείωση της κοινωνικής ανισότητας.

Σε περιόδους κρίσης - για παράδειγμα, όπως η σημερινή πανδημία του κοροναϊοϋ - αυτά τα είδη των προκλήσεων αλλα και προσκλήσεων για συνεργασία, γίνονται τα καμπανάκια της καθημερινής μας ζωής. Και αν όχι οι περισσότεροι, πολλοι τουλάχιστον από εμάς φτάνουμε να αναγνωρίσουμε αυτό το καμπανάκι γιατί καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να συνεργαστούμε και να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον όταν πέφτουν επάνω μας η μια κρίση μετα την άλλη.

Δυστυχώς, κανένα καμπανάκι δεν φτάνει συχρονισμένο σε όλους. Σε κάθε κοινωνία, κάποιοι αυτοαπορροφημένοι άνθρωποι θα σκεφτούν πρώτα και πάντα τον εαυτό τους. Αλλά αυτοί που σκέφτονται μόνο τους εαυτούς τους, λίγοι όμως είναι  αυτοί σε σχετικά ισότιμες κοινωνίες, δεν αποτελούν μεγάλο πρόβλημα. Απλώς δεν έχουν τα μέσα να μπερδέψουν και να ανακατέψουν τα πράγματα.

Σε πιο άνισες κοινωνίες, έχουμε μια διαφορετική εικόνα. Εδω εχουμε δυσκολίες να τις αντιμετωπίσουμε. 

Σε βαθιά άνισες κοινωνίες και έθνη όπου ο πλούτος και η εξουσία έχουν συγκεντρωθεί πάρα πολύ, είναι λίγοι οι άνθρωποι που έχουν τα μέσα να υπονομεύσουν το κοινό καλό.

 

Αυτοί οι λίγοι πλούσιοι και υπερβολικά πλούσιοι μπορούν να εκμεταλλευτούν τις ευπάθειες των κοινωνιών που βρίσκονται σε κρίση για να γίνουν ακόμη πιο πλούσιοι. Εκτος αυτού η εισοδηματική κατάσταση των “αθλιων” σε αυτες τις άνισες κοινωνίες ειναι τοσο υποβαθμισμένη που και αυτοί δεν κοιτάζουν το διπλανό τους αλλα προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από ότι θα τους ταίριαζε.

Το 2007, η Naomi Klein διερεύνησε αυτό το φαινόμενο εξαιρετικά στο βιβλίο της με τίτλο The Doctrine Shock. Η Klein έδειξε πως οι επιχειρηματικές ελίτ σε όλο τον κόσμο έχουν χρησιμοποιήσει επανειλημμένα τον «αποπροσανατολισμό του κοινού μετά από ένα συλλογικό σοκ - πόλεμοι, πραξικοπήματα, τρομοκρατικές επιθέσεις, συντριβές της αγοράς ή φυσικές καταστροφές - για να προωθήσουν ριζοσπαστικά μέτρα υπέρ των εταιρειών τους» των ομίλων τους.

Η οικονομική κατάρρευση του 2008 απεικόνιζε έντονα τη δυναμική που η Klein περιγράφει τόσο χαρακτηριστικά. Οι γίγαντες της Wall Street, των οποίων η απερίσκεπτη και ακόμη και εγκληματική συμπεριφορά έφεραν τη κοινωνία σε αυτή την κρίση, κατέληξαν, αφού ηρέμησε η κρίση, να είναι ακόμη μεγαλύτεροι και ισχυρότεροι από τη φάση πριν ξεκινήσει η κρίση.

Η Klein βλέπει την ίδια δυναμική του "δόγματος του σόκ" να επανέρχεται τώρα στην κρίση του κοροναϊού.

«Βλέπουμε», σημείωσε τη περασμένη εβδομάδα σε μία εκπομπή στο Αμερικάνικο ραδιόφωνο που μπορεί ο κάθε ένας και κάθε μία να ακούσει, «αυτή την πολύ προβλέψιμη διαδικασία που βλέπουμε στη μέση κάθε οικονομικής κρίσης, η οποία είναι μια ακραία επιχειρηματική ευκαιριακή συμπεριφορά», ένα «ξεσκόνισμα» σύμφωνα με μια λίστα των επιθυμιών των επιχειρήσεων και της Wall Street για όλα, από την κόψιμο και την ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης - με την υπονόμευση των εσόδων από φόρους μισθωτών υπηρεσιών – έως και τον υπερπλουτισμό της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων.

Η Naomi Klein συνεχίζει: “ετσι, μπροστά σε αυτή την οικονομική κρίση, την κρίση της αγοράς, τη συντριβή της τιμής του πετρελαίου και φυσικά την κρίση για την υγεία, (οι κυβερνήσεις) δεν επιλύουν την κρίση. Αυτό που κάνουν είναι αυτό που κάνουν πάντα, μιλάνε με τους εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων και τους ρωτάνε: "Τι θέλετε;" Βλέπουμε λοιπόν να ασχολούνται με τη διάσωση των αερομεταφορών, τα προγράμματα διάσωσης για τη βιομηχανία κρουαζιέρας, τα προγράμματα διάσωσης για τη βιομηχανία ξενοδοχείων, (τη βιομηχανία κάποιων ολιγαρχών).” Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα με όποια χρηματικά αποθέματα έχει το κράτος. Και τα περισσότερα θα πάνε στους πλούσιους. Οι εργαζόμενοι που χάνουν τη δουλεία τους θα μείνουν με άδεια χέρια.

Είμαστε λοιπόν σε απόλυτα άμεση σύγκρουση των κοινωνικών μας συμφερόντων με τα επιχειρηματικά συμφέροντα πάλι.

Τι μπορούμε να κάνουμε, αυτή τη περίοδο κρίσης, για να αποφύγουμε την επανάληψη ενός «δόγματος σόκ»; Χρειαζόμαστε, για να αρχίσουμε, να δώσουμε άμεση στήριξη σε εκείνους που πλήγηκαν σκληρά από τον κοροναϊο: οι άρρωστοι και όσοι φροντίζουν γι 'αυτούς, οι εργαζόμενοι που χάνουν δουλειά και το εισόδημα.

Δεν μπορούμε όμως να σταματήσουμε εκεί. Χρειαζόμαστε, στην πραγματικότητα, ένα «δόγμα σοκ» στην αντίστροφη κατεύθυνση. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε “τις κοινωνικές ευκαιρίες” αλλαγών που δημιουργεί ο κορωναϊός και να αμφισβητήσουμε και να προκαλέσουμε την ικανότητα των πλουσίων και ισχυρών να γίνουν όλο και πιο πλούσιοι και ισχυρότεροι εις βάρος της πλατύτερης κοινωνικής ευημερίας μας.

Ένα παράδειγμα: Στο πλαίσιο της ολοένα και πιο εξοντωτικής οικονομίας μας, όλο και περισσότερες οικογένειες θα αντιμετωπίσουν πλειστηριασμούς και κατ επέκταση εξώσεις, καθώς υπολείπονται των ενοικίων και των πληρωμών των δόσεων στις τράπεζες. Οι ακτιβιστές – αυτοι οι λίγοι που υπάρχουν στη χώρα μας- καλούνται τώρα να ζητήσουν ένα μορατόριουμ για τις εξώσεις.

Αλλά έχουμε εδώ μια ευκαιρία να προχωρήσουμε πολύ περισσότερο . Οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα, ερχονται τώρα αντιμέτωπες με μια αγορά ενοικίων που κυριαρχείται απο τα ενδιαφέροντα μεγάλων επιχειρήσεων και ιδιοκτητών διαμερισμάτων. Αυτά τα εταιρικά συμφέροντα δημιούργησαν μια «αυτοκρατορία των πλειστηριασμών και των εξώσεων» για να τρομοκρατήσουν οικογένειες χαμηλού εισοδήματος. Γιατί να μην πολεμήσουμε, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή της κρίσης του κοροναϊού, να ανασυνταχθούν τα κείμενα και μοι νόμοι που επιτρέπουν την έξωση των οικογενειών και αφήνουν τους εταιρικούς ιδιοκτήτες να πλουτίσουνσε βάρος των οικογενειών που ήδη ζουν στην επισφάλεια;

Η κρίση του κοροναϊού μας δίνει επίσης την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του δημόσιου ταμείου για να μεταστρέψουμε την οικονομία μας προς μια μεγαλύτερη σε ισότητα και βιωσιμότητα.

Διάφορες βιομηχανίες ζητούν ήδη εγγυήσεις δανείων και άλλα μέτρα διάσωσης για να τα βγάλουν πέρα από την κρίση του κοροναϊού. Έχουμε την υποχρέωση να βοηθήσουμε τους εργαζόμενους παντού. Έχουμε την ευκαιρία να βοηθήσουμε αυτούς τους εργαζόμενους όχι μόνο μέσα στη κρίση του κοροναϊού, αλλά και πέραν αυτής. 

 

Το κέντρο βάρους ενός “δόγματος αντίστροφου σοκ” θα έπρεπε να είναι ένα τεράστιο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων που αποσκοπεί στη δημιουργία βιώσιμων θέσεων απασχόλησης, 

με μια πριμοδότηση για έργα που βάζουν καλύτερα θεμέλια στην οικονομία μας οσο αφορά την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Για τα άμεσα κεφάλαια διάσωσης, οι αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτικής θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να δωθούν κάποια χρήματα υπέρ των εργαζομένων. Θα μπορούσαμε, λόγου χάρη, να αρνηθούμε τη στήριξη σε ευρω ιδιωτικών εταιρειών που πληρώνουν τους κορυφαίους τους managers από 10 έως και 50 φορές παραπάνω από αυτα που πέρνουν οι τυπικοί εργαζόμενοοι.

"The ECB Has the Wrong Priorities 

A lot of generals have the habit of refighting the last war. And faced with the coronavirus, political and monetary authorities give the impression that they’re falling into the same trap. In their minds, they’re dealing with a financial crisis comparable to 2008, when what we’re really going through is an unprecedented public health crisis, hitting the heart of the real economy. And neither public health nor the real economy needs the same responses as the markets do.

You wouldn’t know as much from the actions of the political and monetary authorities. For weeks they have concentrated all their attention on the financial markets. It’s true, there’s been an impressive collapse. Twice in one week, the circuit breakers were pulled out to try to prevent the stock exchanges tumbling spectacularly as soon as they opened. But to no avail. On Thursday, the Paris, Frankfurt, London, Milan, and New York stock exchanges lost between 10 and 16 percent of their value — Wall Street’s worst day of trading since 1987, when it plunged by 26 percent".

Οι κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση θα έδιναν κορυφή κίνητρο για να πληρωθούν περισσότερο οι εργαζόμενοι - και να τους εκμεταλλευτούν λιγότερο.

Αυτή η χώρα στην οποια ζούμε έχει περάσει από οικονομικές κρίσεις, εμφυλίους και φασισμό και οι προοδευτικοί εκμεταλλεύτηκαν τις λίγες ευκαιρίες που δημιούργησαν αυτές οι κρίσεις και άλλαξαν λίγο το πρόσωπο της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί δεν μπορούμε τωρα στη κατάσταση που ήρθαμε να ξαναπροσπαθήσουμε, έστω και με αυτούς που ειναι στην εξουσία, αφού πάντα κάποιοι τέοιοι θα είναι, ειτε απο την αυτοπροσδιοριζόμενη Ψευτοαριστερα είτε απο την χωρίς ιδεολογία πλέον Δεξιά;

Πηγές: Τελευταία μου πρόσβαση 17 03 2020 

1) Biden Wins, Sanders Lags: Naomi Klein & Alicia Garza on Calls to Shut Down Primaries & Debates https://www.democracynow.org/2020/3/11/democratic_primaries_biden_sanders_michigan 

2) https://truthout.org/articles/we-need-to-address-the-coronavirus-crisis-by-reducing-inequality/ 

3) https://jacobinmag.com/2020/03/european-central-bank-ecb-coronavirus-stock-markets 

4)https://inequality.org/research/billionaire-wealth-coronavirus/ 

 

Ανθρωπογενής πανούκλα: καθηγής του Ηarvard για την ανεύθυνη πολιτική απέναντι στους πολίτες της, της λαϊκίστικης κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας, Διάβασμα σε 2,5'

Δεν παίζουμε με αυτό!

Είμαι επιδημιολόγος. Όταν άκουσα για τα βρετανικά σχέδια αναφορικά με τον κοροναϊό, να δημιουργήσουν «ανοσία αγέλης», νόμιζα ότι ήταν ένα απο τα Βρετανικά αστεία τους.

  William Hanage

Foto: Jane Barlow/POOL/AFP/Getty Images

Δρ. Ο William Hanage είναι καθηγητής της εξέλιξης και της επιδημιολογίας μολυσματικών ασθενειών στο Χάρβαρντ

Το σπίτι πιάνει φωτιά και οι άνθρωποι που πρέπει να φροντίζουν για την ασφάλειά σας δεν προσπαθούν να τη σβήσουν. Αν και βλέπουν ότι έρχεται η φωτιά και ήδη γνωρίζουν τι συνέβη με τους γείτονες που αποδεκατίστηκαν σε χορνο dt. H Bρετανική κυβέρνηση αποφάσισε, για άγνωστο λόγο, να κρατήσει τη φωτιά – πάνω στη λανθασμένη υπόθεση, ότι θα μπορούσε με το τρόπο αυτό να τεθεί υπό έλεγχο.

Όταν το άκουσα για πρώτη φορά, απλά δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Ερευνώ και διδάσκω στον τομέα της εξέλιξης και της επιδημιολογίας των λοιμωδών νοσημάτων στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Harvard Chan School. Οι συνάδελφοί μου εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, έστω και αν ταρλαχτηκαν αρκετά από την λίγο έως πολύ ανέυθυνη αντίδραση της διοίκησης του Trump, θεώρησαν ότι οι αναφορές της Βρετανικής πολιτικής είναι σάτιρα - ένα παράδειγμα του περίεργου χιούμορ για το οποιο είναι γνωστή η χώρα. Αλλά δυστυχως είναι πολύ πραγματικές.

Επιτρέψτε μου να πιάσω εγω ο ίδιος τα επιχειρήματα για το ζήτημα. Ο αναφερόμενος στόχος είναι να επιτευχθεί "ανοσία αγέλης" για τον έλεγχο της εκδήλωσης του ιού και για την πρόληψη ενός καταστροφικού «δεύτερου κύματος» τον επόμενο χειμώνα - ακόμη και αν ο βρετανός υπουργός Υγείας Matt Hancock προσπάθησε το περασμένο Σαββατοκύριακο να ξαναβάλει αυτό το πολύ ιδιαίτερο πνεύμα πίσω στο μπουκάλι. Ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού κινδυνεύει να αναπτύξει μια σοβαρή λοίμωξη, περίπου όλοι μέχρι την ηλικία των 40 ετών. Έτσι, ο συλλογισμός είναι ότι, -αν και σε έναν τέλειο κόσμο φυσικά, δεν θέλουμε κανείς να αναλάβει τον κίνδυνο μόλυνσης-, η ανοσία στα νεότερα άτομα είναι ένας τρόπος για την προστασία του πληθυσμού στο σύνολό του.

Συνήθως μιλάμε για εμβόλια που παράγουν ανοσία αγέλης. Γιατί λοιπόν να γινει κάτι διαφορετικό εδώ; Επειδή δεν είναι εμβόλιο. Είναι μια πραγματική πανδημία που θα κάνει έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων να ασθενήσουν, μερικοί από τους οποίους θα πεθάνουν. Παρόλο που το ποσοστό θνησιμότητας είναι πιθανώς αρκετά χαμηλό, ένα μικρό ποσοστό ενός πολύ μεγάλου αριθμού εξακολουθεί να είναι ένας μεγάλος αριθμός. Και το ποσοστό θνησιμότητας θα αυξηθεί μόλις καταρρεύσει το σύστημα υγείας. Ακόμη και αν υποτεθεί γενναιόδωρα, ότι η κυβέρνηση κατορθώνει να περιορίσει τον ιό στον πληθυσμό χαμηλού κινδύνου, ο αριθμός των ατόμων που χρειάζονται εντατική φροντίδα θα είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των διαθέσιμων κλινών στην κορυφή της έξαρσης. Αυτό συντελείται από το γεγονός, ότι οι σοβαρά ασθενείς τείνουν να παραμένουν ασθενείς για μεγάλες χρονικές περιόδους, γεγονός που θα αυξήσει περαιτέρω την επιβάρυνση του συστήματος.

Αυτός ο ιός είναι σε θέση να εξολοθρεύσει χώρες

Φυσικά, το ξέσπασμα της επιδημίας δεν μπορεί να περιοριστεί σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Σκεφτείτε όλους τους ανθρώπους ηλικίας 20 έως 40 ετών που εργάζονται στην υγειονομική περίθαλψη ή στα σπίτια των ηλικιωμένων. Δεν χρειάζεται υπερβολική μετάδοση του ιού σε τέτοια περιβάλλοντα εργασίας για να επιτύχετε αυτό που θα αποκαλούσαμε «σοβαρές συνέπειες». Στην Ουάσινγκτον, σχεδόν όλοι οι θάνατοι (47) που αναφέρθηκαν μέχρι σήμερα σχετίζονται με τα γηροκομεία. Πρέπει λοιπόν κάθε άτομο που ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου να αποσυρθεί από την εντελώς λειτουργική ακόμα κοινωνία για έξι μήνες έως ότου μπορέσουν να επανεμφανιστούν, αφού αποτραπεί το μέχρι σήμερα πλασματικό δεύτερο κύμα, όπως θεωρουν στη Βρετανία ;

Σε αυτό το δεύτερο κύμα - και επιτρέψτε μου να το πω ξεκάθαρα: τα δεύτερα κύματα είναι πραγματικά, τα έχουμε δει σε πανδημίες γρίπης. Αλλά δεν είναι πανδημία γρίπης. Δεν ισχύουν εδω οι κανόνες της γρίπης. Θα μπορούσε να υπάρξει ένα δεύτερο κύμα, δεν μπορώ να το αποκλείσω. Αλλά τα άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο δεν επιτρέπεται να εκτεθούν ήδη  σήμερα -στο βωμό ενός υποθετικού μέλλοντος- στον ιό corona.

Η εξασφάλιση της ασφάλειας των ανθρώπων σημαίνει αυτοαπομόνωση μόλις εμφανιστούν τα συμπτώματα - αν και οι επίσημες συμβουλές εδώ είναι επίσης παραπλανητικές. Ενώ είναι πολύ σημαντικό οι ασθενείς να παραμείνουν στο σπίτι για να αποφύγουν τη μόλυνση άλλων, είναι όμως ολοένα και πιο προφανές ότι η μετάδοση μπορεί να λάβει χώρα πριν από την εμφάνιση συμπτωμάτων. Έχουμε αποκτήσει αυτή τη γνώση από υπολογισμούς μοντέλων και μελέτες παρατήρησης. Εγω ο ίδιος το έχω ήδη βιώσει αυτό στον εαυτό μου. Δεν γνωρίζουμε πόσο συχνά συμβαίνει ή πόσο σημαντικό(significant)είναι στην επιδημιολογία - αλλά σίγουρα συμβαίνει.

Ωστόσο, οι καβγάδες για τα επιχειρήματα σχετικά αναφορικά με το ποσοστό θνησιμότητας, τους παράμετρους μετάδοσης και τη προσυμπτωματική μετάδοση αγνοούν τη πραγματική κατάσταση. Αυτός ο ιός είναι σε θέση να σκοτώσει χώρες. Δεν θέλετε να είστε δίπλα στο Wuhan, το Ιράν, την Ιταλία ή την Ισπανία. Τα συστήματα υγείας έχουν καταρρεύσει σε αυτές τις χώρες. Στην Ιταλία, η απόφαση του ποιος να σώσει και ποιος να αφήσει να πεθάνει είναι πραγματική. Αντ 'αυτού, πάρτε ένα παράδειγμα από τη Νότια Κορέα, μια χώρα που φαίνεται να έχει αποκτήσει κάποιο έλεγχο του ιού μέσω ενός συνδυασμού στενής παρατήρησης και κοινωνικής αποστασιοποίησης. Μπορούμε να μάθουμε από τη Νότια Κορέα, τη Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν, χώρες που όλες έχουν κάνει καλή δουλειά για την ελχιστοποίηση των πιο σοβαρών συνεπειών, παρόλο που ανέφεραν περιπτώσεις από την αρχή της πανδημίας - και μάλιστα υπέστησαν σημαντική επιδημία στην περίπτωση της Νότιας Κορέας.

Δεν μπορεί απλά να προσπαθήστε να τη περάσετε ετσι μια πανδημία, πρόχειρα.

Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν πρέπει να προσπαθήσει να δημιουργήσει ανοσία αγέλης - θα γίνει ετσι κι αλλιώς αυτό. Η πολιτική θα πρέπει να αποσκοπεί στην επιβράδυνση της επιδημίας σε (πιο) ελεγμένο ρυθμό.

Με τι μπορεί να μοιάζει αυτή;

• Μαζική κοινωνική αποστασιοποίηση. Όποιος μπορεί να εργαστεί από το σπίτι πρέπει να το κάνει. Οι άνθρωποι που δεν εργάζονται ακόμα από το σπίτι πρέπει να ενθαρρύνονται να το κάνουν. Οι εργοδότες θα πρέπει να εγγυώνται τη συνεχή αμοιβή των ασθενών - και για τις επαφές σε γνωστές περιπτώσεις - και να κάνουν ό, τι μπορούν για να αντισταθμίσουν την «νοοτροπία  της παρουσίας».
• Δεν πρέπει να τα δίινετε τα χερια για χειραψία πια. Κανείς.
• Πρέπει να πλένετε τα χέρια σας πολλές φορές την ημέρα για 20 δευτερόλεπτα όποτε εισέρχεστε στο διαμέρισμα (ή στο διαμέρισμα κάποιου άλλου).
• Αποφύγετε μεγάλες συγκεντρώσεις. Επιτρέψτε στους ανθρώπους να γνωρίζουν για τις προστατευτικές μάσκες και ότι πρέπει να προορίζονται για τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που τις χρειάζονται πραγματικά.

Όλα αυτά και πολλά άλλα θα έπρεπε να έχουν συμβεί πριν από εβδομάδες.

Είναι δύσκολο να αποφασιστεί εάν τα σχολεία πρέπει να κλείσουν. Προσφέρουν περισσότερα από ότι μόνο επεξήγηση. Αλλά αυτή είναι μια πανδημία, οπότε θα πρέπει να περιμένετε ότι θα κλείσουν αργά ή γρήγορα. Έχουν κλείσει στο Χονγκ Κονγκ για εβδομάδες (αλλα και στην Ευρώπη). Όταν ακούτε κάποιον στην τηλεόραση που σας λέει ότι τα παιδιά δεν αρρωσταίνουν, να θυμάστε ότι δεν σημαίνει ότι τα παιδιά δεν μπορουν να μολυνθούν και ότι δεν μπορούν να κολήσουν. 

Είναι μια καλή ιδέα να αναβληθούν οι επισκέψεις στη γιαγιά και τον παππού.

Το κυριότερο καθήκον μιας κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών της. Από αυτή αποκτά την εξουσία της, την εμπιστοσύνη του πληθυσμού και τη νομιμότητά της. Κανείς δεν πρέπει να ζεί με την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να σκεφτεί ότι κάπως μπορεί να τη βγάλει ετσι πρόχειρα και ανέυθυνα, τη στιγμή που διερευνάται σήμερα ένας ιός που μόλις αρχίζουμε να τον καταλαβαίνουμε πως λειτουργεί. Δεν θα εξαφανιστεί ετσι απλά. Δεν είναι ανεμοστρόβιλος, είναι τυφώνας.

Έτσι, μην πανικοβάλεστε. Αλλά προετοιμαστείτε.

Μετάφραση απο Αγγλικά και Γερμανικά Blogger

Ανθρωπογενής πανούκλα(κορωναϊός): Η θεωρία της “ανοσίας των μαζών(αγέλης)” και της “behavioural nudges“ ή οι Βρετανοί τρελάθηκαν, Διάβασμα σε 1,5'

Γιατί οι Βρετανοί δεν απαγορεύουν τίποτα στην απειλή του κορωναϊού

Η εφαρμογή της θεωρίας της “ανοσίας των μαζών”(αγέλης) και της “behavioural nudges“.

 Tony Yates 

Σημείωση του Blogger:[Οι Άγγλοι πάντα ήθελαν να ειναι πρωτοπόροι στην Ευρώπη στις εφαρμογές νεοφιλελεύθερων οικονομικών θεωριών αλλα ηταν και πάντα οι ανιχνευτές θεωριών οχι υπερ των λίγων, αλλα εις βάρος των πολλών.]

Με περίπου 5.000 έως 10.000 περιστατικά κοροναϊού στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση δεν κλείνει τα σχολεία και δεν απαγορεύει σημαντικά αθλητικά γεγονότα. Αντ 'αυτού, επέλεξε τη στρατηγική των «behavioral nudges», για συμπεριφορά που βασίζεται στο «Nudge», τί ειναι αυτό:

Οι Αμερικανοί οικονομολόγοι Ρίτσαρντ Τάλερ και Κάσσ Σούνσταϊν χρησιμοποίησαν τον όρο αυτό. Το βιβλίο Nudge δημοσιεύθηκε στις ΗΠΑ το 2008 και δημοσιεύθηκε στη Γερμανία το 2009 με τον υπότιτλο: Πώς να πέρνετε σοφές αποφάσεις. Ο Thaler και ο Sunstein έχουν συγγραψει σε 400 σελίδες τις συλλεχθείσες γνώσεις για τα

συμπεριφορικά οικονομικά.

Το συμπέρασμά τους: Ο άνθρωπος δεν είναι καθόλου homo economicus με την καθαρή έννοια, δεν παίρνει ποτέ τις αποφάσεις του μόνο από ορθολογικές εκτιμήσεις κόστους-οφέλους, υπάρχει πάντα ένα «αυτόματο σύστημα» ασυνείδητων χαρακτηριστικών, όταν ψωνίζει, όταν ερωτεύεται όταν εκλέγει, σε όλα γενικότερα, το οποιο τον επηρεάζει στις αποφάσεις του. Οι πολιτικοί θα μπορούν να υιοθετήσουν αυτό το "αυτόματο σύστημα", πρότειναν οι Thaler και Sunstein.

Η προσέγγιση αυτή διαφέρει σημαντικά από τα μέτρα απομόνωσης που έχουν παρθεί σε Κίνα, Νότια Κορέα, Ιταλία και Ιράν αλλα και σε πολλές χώρις της Ευρώπης στο ενδιάμεσο. Αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο είναι επίσης πολύ διαφορετικό από χώρες όπως η Ιρλανδία, η Νορβηγία και η Δανία, οι οποίες διατάσσουν το κλείσιμο των σχολείων παρά έναν σχετικά μικρό αριθμό περιπτώσεων κορωναϊού. Ο Patrick Vallance, επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλος της κυβέρνησης της Μεγάλης Βρετανίας, δήλωσε ότι οι απαγορεύσεις ακυρώθηκαν, μεταξύ άλλων, επειδή η βρετανική κυβέρνηση στηρίχθηκε στην «herd immunity»(ανοσία της μάζας): Αν αρκετοί άνθρωποι που υπο τη προϋποθεση ότι θα επιβίωναν την ασθένεια, θα μονλυνθούν από τη νόσο του κοροναϊού, ο ιός δεν θα είναι σε θέση να μολύνει νέους ανθρώπους και έτσι θα μειωθεί ο αριθμός των νέων περιπτώσεων !!!!

Αυτή η προσέγγιση φαίνεται επικίνδυνη για άλλες ευρωπαϊκές χώρες. η ανοσία είναι πιθανό να είναι προσωρινή. Αναμένονται μεταγενέστερες εστίες, οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω της αύξησης της κατάργησης των κοινωνικών επαφών των μολυσμένων ανθρώπων.

Ο David Halpern, διευθυντής των ερευνητικών ομάδων συμπεριφοράς τους ( "Μονάδα Nudge") δικαιολόγησε τη στρατηγική τους για τον ιό corona λέγοντας, ότι δεν είναι ακόμα καιρός να κλείσουν τα σχολεία ή να απαγορεύσουν τις μεγάλες συγκεντρώσεις επειδή σύντομα θα προκύψει "κόπωση" από τη κοινωνία των πολιτών: οι άνθρωποι θα κουραστούν από τις απαγορεύσεςις και θα βρουν τρόπους για να τις παρακάμψουν. Εάν η αποτελεσματικότητα της μείωσης των κοινωνικών επαφών είναι χρονικά περιορισμένη, φαίνεται λογικό, κρατάμε σαν στρατηγική τα κελισίματα και τοις απαγορεύσεςι όταν πλησιάζουμε στο ύψος της επιδημίας.

Όμως από την άλλη υπάρχουν, βεβαίως, στοιχεία στην επιδημιολογική βιβλιογραφία, ότι η κόπωση είναι ένα πραγματικό πρόβλημα - για παράδειγμα, η έρευνα δείχνει ότι η μιντιακή και θεματοποίηση της γρίπης γενικότερα επηρεάζει αρνητικά την ανθρώπινη συμπεριφορά. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε ποιο ρόλο παίζουν για την κυβέρνηση τέτοιες μελέτες, αλλά και πάλι αν το σκεφτούμε μας οδηγούν πίσω στο ίδιο αίνιγμα: Εάν έχουμε την τάση κούρασης από κορεσμό πληροφοριών, γιατί να βασιζόμαστε σε nudges και ωθήσεις;

Για τα θέματα τοου ιου βλέπε επίσης:

Μύθος,μύθος... μύθος, ότι τα εξωτικά ζωάκιαείναι υπεύθυνα για την δημιουργία καιμετάδοση των ιών

6 γελοιογραφίες για τη περίοδο 2020 που διανύουμε, να σπάσει η ...

Ανθρωπογενής πανούκλα(κορωναϊός):Τα εξωτικά ζώα δεν φταίνε για τέτοιους νέους ιούς, Διάβασμα σε 3'

Νομίζετε ότι τα εξωτικά ζώα πρέπει να κατηγορηθούν για τον Corona-ιό; Ξανασκεφτείτε το.

Κλιματική αλλαγή, καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και ιώσεις.

February 27, 2020

 Βλεπε επίσης Novel Virus:Μετακύλιση των ευθυνών μας στη βιασμένη από εμας άγρια φύση.

Διάβασμα σε 4'

Η Sonia Shah είναι ερευνητικός επιστημονικός δημοσιογράφος και συγγραφέας αναφορικά με τα θέματα της πανδημίας: Pandemic: Tracking Contagions, from Cholera to Ebola and Beyond . Λέει ότι η κλιματική αλλαγή δημιουργεί εστίες μολυσματικών νόσων συχνότερα, με την καταστροφή φυσικών οικοτόπων και τις αλλαγές στη μετανάστευση που φέρνουν τους ανθρώπους και τα ζώα σε ολοένα και πιο στενή επαφή και καθιστούν όλο και πιο πιθανό τους νέους παθογόνους οργανισμούς. Το τελευταίο της άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο The Nation, έχει τίτλο "Σκεφτείκατε ότι τα εξωτικά ζώα είναι υπεύθυνα για τον κοροναϊό; Σκεφτείτε το ξανά”.

AMY GOODMAN: Εδω “δημοκρατία τώρα” Είμαι η Amy Goodman, και συνεχίζουμε να εξετάζουμε την εξάπλωση του κοροναϊού, με περιπτώσεις που έχουν πλέον διαγνωστεί σε τουλάχιστον 47 χώρες και σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική. Περίπου 3.000 άνθρωποι έχουν πεθάνει μέχρι στιγμής. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας κήρυξε την εκδήλωση της ασθένειας σαν διεθνή έκτακτη ανάγκη και κατόπιν σαν πανδημία.

Για περισσότερα έχουμε συνδεθεί με το Κλίβελαντ του Οχάιο με την Sonia Shah, επιστημονική ερευνητική δημοσιογράφος και την συγγραφέα της του βιβλίου Pandemic: Tracking Contagions, from Cholera to Ebola and Beyond . Το νέο της βιβλίο ονομάζεται Η Επόμενη Μεγάλη Μετανάστευση: Η Ομορφιά και η Τρομοκρατία της Ζωής εν κινήσει.

Εξηγήστε μας, Sonia Shah. Και ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή σας.

SONIA SHAH: Ευχαριστώ που με καλέσατε. Λοιπόν αυτό που ήθελα και προσπαθούσα να βρω με αυτό το άρθρο ήταν αυτό το συγκεκριμένο γεγονός, δηλαδή ότι τα τελευταία 50 χρόνια έχουμε βρεί πάνω από 300 νέα παθογόνα μικρόβια, είτε έχουν εμφανιστεί πρόσφατα, που δεν τα ειχαμε συναντήσει ποτέ πριν είτε εμφανίζονται σήμερα σε νέα μέρη, στα οποια δεν υπηρξαν ποτέ μέχρι σήμερα. Αυτός ο νέος κοροναϊός είναι απλώς ένας από έναν ολόκληρο κύκλο και άλλων παθογόνων που έχουμε δει – όπως την Έμπολα στη Δυτική Αφρική, όπου δεν την γνωρίζε η Ηπειρος πιο μπροστά, το Zika στην Αμερική, όπου και εδω εμφανίστηκε πρώτη φορά, νέα είδη ασθενειών που μεταδίδονται με τσιμπούρια, ασθένειες που μεταδίδονται από νέα είδη κουνουπιών, νέα είδη βακτηριδιακών παθογόνων με υψηλή αντοχή στα φάρμακα. σε φάρμακα γενικώτερα. Και γνωρίζουμε ότι περίπου το 60% αυτών των νέων παθογόνων προέρχεται από ζωϊκούς οργανισμούς . Περίπου το 70% των παθογόνων αυτών βρίσκονται σε άγρια ζώα. Αλλά δεν είναι επειδή τα άγρια ζώα είναι ιδιαίτερα μολυσμένα. Οχι φυσικά, είναι εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι και η άγρια φύση έρχονται σε νέα οικεία επαφή, και αυτό οφείλεται στις ανεξέλνκτες ανθρώπινες δραστηριότητες.

AMY GOODMAN: Λοιπόν, μιλήστε για αυτή τη σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής-κρίσης και του κοροναϊού. Δεν ακούμε πολλά γι 'αυτό.

SONIA SHAH: Λοιπόν, γνωρίζουμε, σε μια γενική έννοια, ότι η κλιματική αλλαγή έχει ως αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες άγρια είδη να μετακινούνται σε νέες τοποθεσίες. Αυτό μας μπερδεύει τώρα τα γνωστά πρότυπα μετανάστευσης. Και έτσι νομοτελιακά πλέον, αυτό θα συμβάλει στο ευρύτερο φαινόμενο συχνότερης επαφής μεταξύ των ανθρώπων και της άγριας φύσης όταν ερχονται τα ζώα αυτά κοντά στον άνθρωπο, όλο και συχνότερα.

Μπορούμε να δούμε με, με παράδειγμα την αποψίλωση των δασών, ότι όταν κόβουμε τα δέντρα οι νυχτερίδες φεύγουν, δεν απομακρύνονται όμως. Έρχονται και κρύβονται στους κήπους σας πίσω και τα αγροκτήματα σας στις αποθηκούλες σας. Και αυτό επιτρέπει στους ανθρώπους και τις νυχτερίδες να έρχονται σε ένα νέο είδος επαφής. Και τα μικρόβια που ζουν στο σώμα τους, τα οποία δεν τους προκαλούν καμία ασθένεια, μπορούν να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Και έτσι μετατρέπουμε εμείς οι άνθρωποι αυτά τα ζωικά μικρόβια σε αυτά τα παθογόνα που προκαλούν επιδημία και κατ επέκταση μετά την πανδημία.

AMY GOODMAN: Πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτό; Πώς πρέπει οι άνθρωποι να καταλάβουν τον κοροναϊό; Ασθένειες πάντα υπάρχουν, αλλά πώς μπορούν να αποφευχθούν οι επιδημίες και οι πανδημίες;

SONIA SHAH: Θέλω να πω ότι η μολυσματικές ασθένειες θα υπάρχουν πάντα. Ζούμε σε έναν μικροβιακό πλανήτη, συνεπάγεται ότι αυτό είναι ένα μέρος των ανθρώπινων προϋποθέσεων επιβίωσης. Δεν πρόκειται να απαλλαγούμε από όλα τα μικρόβια, ούτε θα το θέλαμε ποτέ. Αλλά οι πανδημίες είναι κάτι για τις οποίες μπορούμε να κάνουμε πολλά για τις αποτρέψουμε. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για την προστασία του οικοτόπου της άγριας ζωής, για παράδειγμα, έτσι ώστε τα μικρόβια στα σώματα των ζώων να παραμένουν στο σώμα τους και να μη μεταφέρονται στο δικό μας σώμα.
Μπορούμε να κάνουμε πολλά για να συνεχίσουμε την ενεργή επιστημονική παρακολούθηση, να αναζητούμε πραγματικά μικρόβια που μπορεί να μετατραπούν σε ανθρώπινα παθογόνα και να προσπαθήσουμε να τα συγκρατήσουμε εκεί που βρίσκονται, στη πηγή, πριν αρχίσουν να προκαλούν επιδημίες. Και αυτό είναι ένα επιστημονικό έργο που έχει επιτευχθεί πραγματικά τα τελευταία 10 χρόνια. Έτσι εάν έχουμε την πολιτική βούληση να συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε αυτό το είδος έρευνας, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε τον κίνδυνο πανδημιών.

AMY GOODMAN: Η Jan Schakowsky είναι το μέλος του Κονγκρέσου,η οποια ρώτησε τον γραμματέα Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών Alex Azar την Τετάρτη για το αν το εμβόλιο ή η θεραπεία του κορωναϊού θα είναι προσιτός σε όλους.

Ερώτηση. JAN SCHAKOWSKY: Λέτε ότι θα είναι σίγουρα προσιτό για όποιον το χρειάζεται;

Απάντηση SECRETARY ALEX AZAR: Λέω ότι θα θέλαμε - θα θέλαμε να διασφαλίσουμε ότι εργαζόμαστε για να το κάνουμε προσιτό, αλλά δεν μπορούμε να ελέγξουμε την τιμή, επειδή χρειαζόμαστε τον ιδιωτικό τομέα για να επενδύσει. Η προτεραιότητα είναι η δημιουργία εμβολίων και θεραπευτικών μέσων.Αν παρέμβουμε με τον έλεγχο τιμών δεν θα φτάσουμε μέχρι σε αυτό το σημείο.

AMY GOODMAN: Η Schakowsky tweeted, έδωσε στον Azar τρεις δυνατότητες να διαβεβαιώσει ότι οποιαδήποτε εμβόλια ή θεραπείες για τον ιό corona αναπτύσσονται στις ΗΠΑ με τα δολάρια των φορολογουμένων, και θα είναι οικονομικά προσιτά και προσβάσιμα σε όλους, και ο ίδιος ο ίδιος αρνήθηκε να το πράξει, δεν πήρε ξεκάθαρη θέση σε αυτό. SONIA SHAH τι λέτε γι αυτό;

SONIA SHAH: Θέλω να πω, είναι απλώς καταδικαστέο. Νομίζω ότι υπάρχει μια καλά κατανοητή αρχή στην παγκόσμια κοινότητα υγείας ότι αυτά είναι προϊόντα που πρέπει να τα δώσουμε στη ανθρώπινη κοινότητα. Έτσι όπως γίνεται ξέρετε, είναι σαν μια πραγματική αποτυχία της ηγεσίας, και είναι στην πραγματικότητα μια τέτοια - είναι μια travesty.

AMY GOODMAN: Τέλος, πως αισθάνεστε, ότι τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, τα mainstream media, λείπουν από εδώ, που ειναι απαραίτητα για να κατανοήσουν οι άνθρωποι;

SONIA SHAH: Θεωρώ ότι υπάρχει ένα νόημα στο να δίνουμε την αίσθηση σε εμας οτι η ασθένεια ειναι κάτι εξωγενές, σαν μία απ έξω παρέμβαση, που εισέρεχεται στην ανθρώπινη κοινότητα και εμείς μετά γινομαστε αυτομάτως απλά μόνο θύματα, στη συγκεκριμένη περίπτωση παθητικά θύματα. Αλλά, στην πραγματικότητα -και νομίζω ότι αυτό εξηγεί πραγματικά το μεγαλύτερο κομματι αυτής της ιστορίας με τον ιο, ότι υπάρχει πολλή ανθρώπινη παρέμβαση που εμπλέκεται στο πώς μετατρέπουμε τα μικρόβια σε παθογόνα και παράγοντες που συνεπάγονται πανδημικούς-παθογόνους οργανισμούς.

Επομένως, νομίζω ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που μιλάμε για τις ασθένειες, καθώς δεν είναι πρόβλημα ξένης εισβολής. Ξέρετε συνέχεια μιλάμε, μιλάμε πολύ για τους τόπους, όταν μιλάμε για το από πού προέρχονται οι ασθένειες. Μιλάμε για τη "γρίπη Wuhan" ή την "ισπανική γρίπη" παρόλο που η γρίπη δεν προέρχεται από την Ισπανία.

Έτσι, υπάρχει μια αίσθηση στην οποία θέλουμε να προσπαθήσουμε να φανεί ότι αυτά είναι ξένα πράγματα που έρχονται για διεισδύουν σε μας. Και αυτό είναι επίσης μια συνήθεια της σκέψης μας που έχουμε γύρω και από πολλά άλλα θέματα. Αλλά νομίζω ότι αυτό συγκαλύπτει το δικό μας καταστροφικό ρόλο.Νομίζω ότι αυτό καλύπτει τον δικό μας ρόλο σαν άνθρωποι. Και υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε. Αντ' αυτού τροποποιούμε πολλά από αυτά τα μικρόβια σε παθογόνα μικρόβια.

AMY GOODMAN: Και τελικά, με τη διοίκηση του Trump να καταστρέφει τα κρατικά προγράμματα που ήταν επιφορτισμένα με κάτι τέτοιο, το CDC έκοψε το 80% των προσπαθειών του στην αποτροπή επιδημικών εκδηλώσεω παγκοσμίως, επειδή όπως ειπαν "δεν υπάρχουν χρήματα. " Το τμήμα πήγε από την έρευνα σε 49 χώρες σε μόλις 10, με τον πρόεδρο Trump και τις απομονωτικές τάσεις του - ξέρετε, γιατί να δωθούν χρήματα σε άλλες χώρες; Εξηγήστε γιατί, Sonia Shah.

SONIA SHAH: Λοιπόν, νομίζω ότι αυτό - και το άλλο πρόγραμμα που έχει κοπεί, πιθανώς θα μας προστάτευε από άγνωστα παθογόνα, που δεν ξέρουμε από πόσα ακόμα έχουμε προστατευτεί, είναι το πρόγραμμα Predict, το οποίο χρηματοδοτήθηκε μέσω USAID και χρηματοδοτήθηκε για να αναζητήσουν οι επιστήμονες πραγματικά μικρόβια που μπορεί να μετατραπούν σε παθογόνα. Και σε πάνω από 10 χρόνια, βρήκαν περίπου 900 διαφορετικά μικρόβια που θα μπορούσαν να το κάνουν και μπόρεσαν να τα συγκρατήσουν στη πηγή τους. Και αυτό είναι το είδος του προγράμματος που έκοψε η διοίκηση του Trump. Και νομίζω ότι ο λόγος που είπαν ήταν η ταχα μου άβολη και δύσκολη χρηματοδότηση τέτοιων επιστημονικά υψηλών standards προγραμμάτων.

Μετάφραση από: Αγγλικά blogger

"Να χύνεις σαν γυναίκα", Διάβασμa σε 4'

"Να εκκρίνεις(εκσπερματώνεις) σαν γυναίκα"

Η Στέφανι Χάερντλ γράφει για την ιστορία της γυναικείας εκσπερμάτισης - και πώς αυτή ξεχάστηκε.

Πολλές γυναίκες το κάνουν: 'εκτοξεύουν' εσωτερικά υγρά κατά τη διάρκεια του οργασμού. Ωστόσο, η γυναικεία “εκσπερμάτιση” (παρακάτω θα εξηγηθεί ο ορισμός διαφορετικά) ακούγεται σαν απόκλιση από τον κανόνα, ακόμη και σαν ασθένεια καμία φορά. Η Στέφανι Χόερντ εξέπλάγει πάρα πολύ για το πόσο λίγα γνώριζε για την έκκριση αυτών των υγρών. Διερεύνησε και κατέγραψε τι βρήκε: βαθιά γνώση της ανταλλαγής των γυναικείων σωματικών υγρών.

Κυρία H, γυναικεία εκσπερμάτιση: Πώς μια γυναίκα καταλήγει να γράψει για ένα τέτοιο θέμα

S H: Μέσω του κινηματογράφου. Είδα σε ένα λεσβιακό κινηματογράφο του Βερολίνου το 1998 το έργο How To Female Ejaculate . Η ταινία μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Μεγάλωσα τη δεκαετία του '80 με την ιδέα ότι υπάρχουν αρσενικά και θηλυκά σώματα - και ότι αυτό περιλαμβάνει πολύ συγκεκριμένες συμπεριφορές κατά τη διάρκεια του σεξ. Και τότε αυτές οι τέσσερις γυναίκες κάθονταν σε έναν κύκλο και πιτσιλούσαν κανονικά τον καμβά. Το διττό αυτό concept στο κεφάλι μου είχε καταρρεύσει. Ταυτόχρονα, με έκανε να θυμώσω, ότι δεν είχα ακούσει για γυναίκες που εκσπερμάτιζαν όταν ήμουν στα μέσα της δεκαετίας των '20 χρόνων μου. Έτσι σήκωσα τις κεραίες μου και άρχισα την έρευνα.

Το 69 τοις εκατό των γυναικών εκσπερματώνουν κατά τη διάρκεια του οργασμού - ένας εκπληκτικά υψηλός αριθμός.

Υπάρχουν πολύ διαφορετικοί αριθμοί. Μια αυστριακή ερευνητική ομάδα ανέλαβε να συγκρίνει όλες τις μελέτες που δημοσιεύθηκαν σχετικά με το θέμα το 2007. Μετά από αυτό, το φάσμα των γυναικών που έχουν εκσπερματίσει τουλάχιστον μία φορά ή ακόμα και τακτικά κυμαίνεται από δέκα έως 69 τοις εκατό. Απαιτούνται όμως πολλές έρευνες για να προσδιοριστούν αξιόπιστα στοιχεία. Προσωπικά, πιστεύω ότι το 69% είναι ρεαλιστικό.

Τι σημαίνει εκσπερμάτιση ως γυναίκα; Έτσι κι αλλιώς όταν είναι ερεθισμένη, είναι συνήθως υγρή για να υγρανθεί παραπάνω ούτως ή άλλως;

Το χύσιμο(το εσωτερικό ράντισμα) μπορεί να διακριθεί σαφώς από την κανονική κολπική “λίπανση”: η εκσπερμάτιση είναι μια ξαφνική, δυνατή υγροποίηση πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τον οργασμό. Πρόσφατη έρευνα προτείνει επίσης τη διαφοροποίηση μεταξύ εκσπερμάτισης και εκτόξευσης(ραντίσματος). Η εκσπερμάτιση προέρχεται από τον προστάτη (που εχει και η γυναίκα φυσικά), είναι μικρή ποσότητα, γαλακτώδης, πηκτό και περιέχει το ειδικό για τον προστάτη αντιγόνο (PSA). Το άλλο υγρό είναι πιο υδαρές και διαφανές. Οι γυναίκες το εγχέουν σε μεγάλες ποσότητες, κατά πάσα πιθανότητα προέρχονται από την ουροδόχο κύστη, αλλά δεν είναι ούρα. Τα πολλά, μερικές φορές πολύ παλιά, κείμενα που εξέτασα επίσης περιγράφουν ένα πολύ ευρύ φάσμα 'σπερματικού υγρού'.

Αναφέρεστε στα παλιά κείμενα της Κίνας και της Ινδίας που ερευνήσατε για το βιβλίο σας. Στον πρόλογο, όμως, παραθέτεται ένα ερωτικό γράμμα προς την φεμινιστική και πολιτική ακτιβίστρια Emma Goldman, η οποία ασχολείται με την "ακτίνα του χυμού αγάπης". Γνώριζαν και τότε για την γυναικεία εκσπερμάτιση. Πότε χάθηκαν αυτές οι γνώσεις;

Η λέξη αναφορικά με την έγχυση των γυναικείων υγρών εξαφανίστηκε κανονικά κατά τα τέλη του 19ου αρχές του 20ου αιώνα. Παρόλο που υπήρχαν ακόμη επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου που επεσήμαναν, ότι οι γυναίκες έκκριναν υγρό κατά τη διάρκεια του σεξ, εξαφανίστηκε από την ευαισθητοποίηση του κοινού την εποχή εκείνη. Εάν θεωρήσετε ότι πάνω από 2.000 χρόνια τα κείμενα αναφέρονται και περιγράφουν τη γυναικεία εκσπερμάτιση με μεγάλη ακρίβεια και λεπτομέρεια και ότι το θηλυκό σπέρμα ήταν πανταχού παρόν στο Μεσαίωνα, η γυναικεία έκκριση αποσιωπήθηκε στην πραγματικότητα πολύ αργά και για λίγο. Έτσι, η ιστορία της έκκρισης των γυναικείων υγρών είναι πολύ παλιά, αυτή της λήθης πολύ σύντομη.

Πώς θα μπορούσε αυτό να ξεχαστεί;

Αυτό έχει διάφορους λόγους και χαρακτηρίζεται από διαφορετικές παραδειγματικές μεταβολές. Για ένα πράγμα, η κατανόηση της σεξουαλικότητας έχει αλλάξει. Στα παλιά γραπτά, η εστίαση ήταν στην ευχαρίστηση, την ανταλλαγή σωματικών υγρών και την αμοιβαία ικανοποίηση, σε κάποιο σημείο το σεξ χρησίμευσε μόνο ως μέσο αναπαραγωγής. Για μεγάλο χρονικό διάστημα θεωρήθηκε ότι οι εγκυμοσύνες προκύπτουν όταν το αρσενικό και θηλυκό σπέρμα αναμειγνύεται. Η γνώση ότι γίνεται μόνο η γονιμοποίηση της ωαρίων, για την οποία η γυναίκα δεν χρειάζεται να αισθάνεται ή να έχει έναν οργασμό, έχει βοηθήσει στην άγνοια σχετικά με τη γυναικεία εκσπερμάτιση. Προστέθηκε σε αυτό το θέμα αναφορικά με το αν οι γυναίκες ήταν σε θέση να βιώσουν σεξουαλική ευχαρίστηση και ικανοποίηση γενικώτερα – και έτσι η εκσπερμάτιση ως εμφανές χαρακτηριστικό αυτής της ικανότητας φαινόταν ακατάλληλη.

Ταυτόχρονα, η εικόνα του ανθρώπινου σώματος έχει αλλάξει: από την κατανόηση ενός μοντέλου ενός φύλου, στο οποίο η γυναίκα είναι η λιγότερο ανεπτυγμένη μορφή του ανθρώπου, έχει πάει στο μοντέλο δύο φύλων, όπου οι άνδρες και οι γυναίκες είναι εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Στο μοντέλο αυτό δεν υπήρχε όμως χώρος για την εκσπερμάτιση για τη γυναίκα, ήταν πολύ κοντά στον άνδρα μονο.

Γιατι ερευνητές που έχουν αναδείξει τη γυναικεία εκσπερμάτιση δεν ακούγονται.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δεν μεταβιβάζονται. Έχω διερευνήσει πολλές ιατρικές διδακτορικές διατριβές και εξειδικευμένες βιβλιογραφικές μελέτες και η παρουσίαση δεν είναι ακόμη πλήρως ενημερωμένη. Το Ομοσπονδιακό Κέντρο Εκπαίδευσης για την Υγεία είναι τώρα κάπως καλύτερα εξοπλισμένο όσον αφορά την κλειτορίδα (βλέπε το βιβλίο), αλλά η γνώση της γυναικείας εκσπερμάτισης και ο προστάτης δεν έχουν ακόμη πάρει τη θέση που σαν θέματα τους αξίζουν να έχουν εκεί.

Εκπληκτικό, διότι θα πρέπει να είμαστε πιο μπροστά τον 21ο αιώνα: οι γυναίκες μπορούν να απολαύσουν το σεξ και η ιατρική έχει την ευκαιρία να κάνει την ανάλογη έρευνα.

Όμως, δεδομένου ότι ο θηλυκός προστάτης είναι λιγότερο πιθανό να αρρωστήσει, δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον για τη φαρμακοβιομηχανία. Επιπλέον, η ιατρική έρευνα εξακολουθεί να κυριαρχείται από άνδρες, οι οποίοι με τη σειρά τους κάνουν περισσότερη έρευνα σε αρσενικά σώματα παρά σε γυναικεία. Προσωπικά αισθάνομαι διαφορετικά το πως αντιλαμβάνεται το κοινό το θέμα. Εδώ είναι κυρίως νεαρές γυναίκες που αρχίζουν να ασχολούνται με το θέμα της έμμηνου ρύσεως, του αιδοίου, της κλειτορίδας ή ακόμα και της εκσπερμάτισης και έτσι αρχίζουν και ακούγονται.

Ας πάμε στα γυναικεία μας... Πώς αντιδρούν οι γυναίκες όταν λέτε ότι ερευνάτε το πολιτισμικό ιστορικό της γυναικείας εκσπερμάτισης;

Διαφορετικά. Οι γυναίκες που έχουν ήδη εκσπερματίσει ή γνωρίσουν κάποιον που το κάνει είναι ικανοποιημένοι από την ανταλλαγή των πληροφοριών και θεωρούν εξαιρετικά σημαντικό να μάθουν περισσότερα γι' αυτό. Άλλες είναι πολύ προσεκτικές και φοβούνται ότι θα τους οριστεί τώρα ένα νέο σεξουαλικό πρότυπο που πρέπει να εκπληρωθεί από αυτές. Σίγουρα δεν θέλω να το διαδώσω το τελευταίο! Δεν εκκρίνουν όλες οι γυναίκες και αυτές που το κάνουν δεν το κάνουν πάντα. Κάποιες μπορούν να το ελέγξουν συνειδητά, για άλλες «απλά συμβαίνει» - οι δυνατότητες είναι ποικίλες και πάνω από όλα τελείως εξατομικευμένες. Υπάρχουν επίσης ανατομικοί παράγοντες που μπορούν να το επηρεάσουν αυτό.

Αυτός ο φόβος σχετίζεται επίσης με την τότε απόρριψη της εκσπερμάτισης στο δεύτερο γυναικείο κίνημα. Δεν έπρεπε να είναι φυσικό για τις φεμινίστριες να γιορτάσουν τη σεξουαλική δύναμη των γυναικών;

Δεν υπήρχε μόνο η απόρριψη. Το 1981 κυκλοφόρησε το βιβλίο Frauenkörper(το γυναικείο σώμα) - από μια νέα προοπτική του κινήματος της γυναικείας υγείας, το οποίο έχει προσπαθήσει να παρουσίασει γραφιστικά τη γυναικεία εκσπερμάτιση εξαιρετικά. Έτσι, το θέμα θα μπορούσε να είχε πάρει άλλη τροπή, αλλά μετά σχεδόν εξαφανίστηκε κάτω απο το τραπέζι. Νομίζω ότι έγινε, επειδή συνδέθηκε με την κολπική διέγερση.

Ο κόλπος ήταν ο τόπος για τον οποίο οι γυναίκες της δεκαετίας του '70 και του '80 δεν ήθελαν να προβληματιστούν πλέον. Η κολπική διείσδυση και η σεξουαλική επαφή έπρεπε να τροποποιηθούν ή να αγνοηθούν πλήρως. Αντ' αυτού, η κλειτορίδα χαιρετίστηκε ως ο νέος τόπος γυναικείας σεξουαλικής αυτοπεποίθησης. Και έρχονται γυναίκες πλέον που λένε, ότι όταν διεγείρουν τον ανώτερο κολπικό μέρος, χύνουν. Αυτό δεν ταίριαζε με το σεξουαλικό αυτονόητο των φεμινιστριών εκείνης της εποχής.

Σήμερα θα ήταν ίσως ευκολώτερο, αλλα ακόμα αναρωτιέμαι αν βρήκατε έναν εκδότη εύκολα.

Χρειάστηκε λίγο χρόνο, αλλά η έκδοση Nautilus είχε τότε το θάρρος και το κοινωνικό θράσος. Ορισμένοι εκδότες θεώρησαν ότι το θέμα ήταν πολύ εξειδικευμένο. Αισθανόμουν σαν να έγραφα ένα βιβλίο για το μηνίσκο. Ένα παράλογο επιχείρημα. Σαν να ήταν μόνο ένα μέρος του σώματος. Το βιβλίο μου είναι για το πώς η γυναικεία εκσπερμάτιση συνδέεται με την εικόνα του σώματος της, της επιθυμίας, της αναπαραγωγικότητας και της σεξουαλικότητας της. Πρόκειται για τα πραγματικά μεγάλα ζητήματα - όχι μόνο για τα υγρά.

Η κλειτορίδα

Αληθινό μεγαλείο. Στην Αναγέννηση το ανθρώπινο σώμα ήταν καλά διερευνημένο λαμβάνοντας υπόψη τα μέσα που υπήρχαν τότε, pardon: το αρσενικό σώμα. Μόνο το 1559 ο ανατόμος Realdo Colombo περιέγραψε τη κλειτορίδα ως όργανο γυναικείας απόλαυσης. Μέχρι τότε, θεωρήθηκε ότι ήταν είτε ένα «κενό διάστημα» είτε ένα "αναποδογυρισμένο» πέος. Για αιώνες, το ιατρικό επάγγελμα συμφωνούσε σε ένα πράγμα: κάτι λείπει από τις γυναίκες.

Χρειάστηκαν ακόμη μερικά εκατόχρονα - μέχρι το 1998 – μέχρι που η Αυστραλιανή ουρολόγος Helen O'Connell περιέγραψε τη κλειτορίδα σε βάθος. Είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από το ορατό τμήμα της, την άκρη της κλειτορίδας. Και στη φύση το παγόβουνο αυτό που φαίνεται πάνω απο την επιφάνεια της θάλασσας είναι το 1/9 του συνολικού όγκου. Και δύο φορές μεγαλύτερη από ό,τι είχαν πει προηγουμένως οι εμπειρογνώμονες. Με 8.000 απολήξεις νεύρων, δεν είναι μόνο σημαντικά πιο ευαίσθητη, αλλά και μεγαλύτερη σε όγκο από το πέος! Ένα γεγονός που θα παραποιούσε κοσμοθεωρίες πριν από αιώνες.

Η Stephanie Haerdle, γεννήθηκε στο Freiburg το 1974, σπούδασε σύγχρονη γερμανική λογοτεχνία, σπουδές πολιτισμού και σπουδές φύλου στο Βερολίνο, όπου ζει και εργάζεται σήμερα. Το 2007 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο για τους καλλιτέχνες τσίρκου, τώρα είναι το δεύτερο βιβλίο της για τη  γυναικεία  έκκριση(εκσπερμάτιση).

Σημείωση του blogger,

Παλαιότερες βιβλιογραφικές αναφορες:

• 1ος αιώνα μΧ – Bai Xingjian: “milk fruit” που παράγει λευκωπό υγρό κατά τη διέγερση
• Kama Sutra, Anangaranga (1ος & 13οςαιώναςμΧ) :ερωτογόνος ζώνη του κόλπου (madanagamanadola)
• 17οςαιώνας μΧ: Reinjier De Graaf - “Tractatus de Virorum Organis Generationi Inservientibus”: περιουρηθρικός ιστός που σχετίσθηκε με τον ανδρικό προστάτη και τη “γυναικεία εκσπερμάτιση“

Πρόσφατη βιβλιογραφία

• SEXUAL MEDICINE HISTORY: The History of Female Ejaculation, 2010
  

Joanna B.KordaMD, Sue W.GoldsteinBA^†FrankSommerMD