Μέρος ΙΙ: Πως θα μπορούσε να λειτουργήσει μια πραγματική και βιώσιμη πολιτειακή
διαβούλευση σε επίπεδο Δημότη γειτονιάς - Η διπλή νομιμότητα των αποφάσεων σε
επίπεδο ΤΑ και γιατί ο θεσμός της ΤΑ απαξιώνει τη θέση των πολιτών και “Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό όν, το οποίο πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί” [Immanuel Kant], η Δημαρχική αρχή δεν εξαιρείται από αυτό.
διάβασμα σε 19 ‘ THS22122017
[Στο μέρος ΙΙΙ θα αναπτυχθούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις και οι ευεργετικές λειτουργίες του πράσινου χώρου στο αστικό περιβάλλον για τον πολίτη γενικότερα και όχι των λεγόμενων μητροπολιτικών πάρκων.]
Περιεχόμενα
1. Πολιτική αγωγή και κυβερνησιμότητα
2. Η συμμετοχή πολιτών στην διαδικασία της «decision making» της τοπικής αυτοδιοίκησης ή μια μορφή διπλής νομιμότητας
3. Ποιες λειτουργικές πτυχές μιας κοινωνίας θέλουμε να αγγίξει μια συμμετοχική διαδικασία πολιτών στην decision making της τοπικής αυτοδιοίκησης.
4. Τι διαφορετικό περιμένουμε λοιπόν από μια ενεργή συμμετοχική διαδικασία και όχι απλά από μια παθητική διαβούλευση μέσω δικτυακής πύλης
5. Η διαδικασία ενεργούς συμμετοχής και συμπαραγωγής μετά από μια συμμετοχική διαπαιδαγώγηση Δημοτών και Δημαρχιακής αρχής
6. Fazit
Εισαγωγή
Η
παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που βιώνουμε έντονα μετά το 2008
έχει επηρεάσει την οικονομική, κοινωνική, χωρική και οικολογική των
Ελληνικών πόλεων. Ως εκ τούτου, η
κατανόηση των επιπτώσεων που αφορούν το παρόν και το μέλλον τις ποιότητας ζωής
στην πόλη παρουσιάζει μία σημαντική έλλειψη προοπτικής και η ερώτηση σχετικά με
τις απαραίτητες αστικές μεταρρυθμίσεις και τις συνακόλουθες θεσμικές διαστάσεις
των αστικών περιβαλλόντων αποτελεί ένα καίριο ζήτημα, δεδομένου ότι κατά την
διάρκεια τις κρίσης, οι πόλεις δεν αποτελούν μόνο ‘το πλαίσιο’ και το επίκεντρο
που εκδηλώνεται η κάθε κρίση αλλά και τους διάφορους παράγοντες που
δραστηριοποιούνται στο καθημερινό γίγνεσθαι των πόλεων. Το πρόβλημα γίνεται
εντονότερο σε μια κοινωνία που δεν έχει νοιώσει πραγματικά ότι κυβερνάται από
κάποιον τόσο σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας όσο και σε τοπικό επίπεδο. Θα
μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι λείπει η αίσθηση της κυβερνησιμότητας από την
πλευρά του πολίτη για τον πολίτη, που είναι μία μακροχρόνια στρατηγική με στόχο
την βελτίωση του πλαισίου διαβίωσης του ανθρώπου υπό ένα ανθρωποκεντρικό πρίσμα
και πάνω σε μια πιο συμμετοχική πολιτική προσέγγιση του πολίτη από κάθε Δημοτική
αρχή.
1. Πολιτική αγωγή και
κυβερνησιμότητα
Η
εμπέδωση της κυβερνησιμότητας λοιπόν όχι μόνο ως θεσμική εξέλιξη και σε επίπεδο
πόλης αλλά και ως βιωματική εμπειρία στη καθημερινότητα του πολίτη είναι πλέον
ένα ευρύ φαινόμενο το οποίο βλέπουμε να αναπτύσσεται σε Ευρωπαϊκό και όχι μόνο
επίπεδο με σκοπό την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης (νέες μορφές
ανισότητας, έλλειψη στέγασης, εκτοπίσεις πληθυσμών, δυσκολίες στην παροχή
δημόσιων υπηρεσιών). Η έννοια της κυβερνησιμότητας, είναι προφανώς ενσωματωμένη
σε μια πολύ πιο μακροπρόθεσμη αλλαγή που σχετίζεται με την διακυβέρνηση μιας
κοινωνικής πολιτειακής βάσης και προφανώς και του περιορισμένου γεωγραφικού
χώρου, των πόλεων, καθώς και σε συγκεκριμένα θεσμικά και πολιτικά πλαίσια. Τα
πρόσφατα μέτρα λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερες
περικοπές στους δημόσιους προϋπολογισμούς και μείωση των δημόσιων υπηρεσιών με
την προσδοκία ότι ο ιδιωτικός και ο τρίτος τομέας θα μπορέσουν να καλύψουν τα
κενά που απομένει από την αποχώρηση του κράτους μέσω των ιδιωτικοποιήσεων. Το
πλαίσιο αυτό έχει επηρεάσει σημαντικά την ικανότητα τόσο των εθνικών όσο και
των τοπικών αρχών να υλοποιήσουν την λεγόμενη αστική αναγέννηση υπό την ηγεσία
του πολίτη, δίνοντας διεξόδους συμμετοχής στους πολίτες να ασχοληθούν με
προβλήματα της πόλης τους, τα προβλήματα της γειτονιάς τους.
Ο
μέχρι σήμερα αποξενωμένος τρόπος κυβέρνησης και διοίκησης της πόλης,
περιορίζεται σε μια στατική θεώρηση του σήμερα και του ημερολογιακού αύριο. Το
δεύτερο όλο και σπανιότερα.
Στον
αντίποδα, θεωρούμε ότι η καλλιέργεια της συμμετοχικής κουλτούρας θα αποτελέσει
μία σημαντική παράμετρο που θα λειτουργήσει ενάντια στους παραπάνω περιορισμούς
και θα οδηγήσει στην επιθυμητή σύνδεση των χρηστών με τον χώρο/τόπο. Θα πρέπει
να πεισθεί ο πολίτης ότι θα ήταν καλό
να σκεφτεί το μέλλον του, χωρίς φόβο συμμετέχοντας σε αποφάσεις
σχεδιασμών και προγραμματισμών όσο αφορά το αστικό περιβάλλον διαβίωσής του. Η
καλλιέργεια και η εμπέδωση της συμμετοχικής διαδικασίας θα συμβάλει στην πολιτική αγωγή και έτσι ο
πολίτης θα αισθανθεί επιτέλους την κυβερνησιμότητα του- αυτή που τόσο
υποσυνείδητα εύχεται. Για αυτό το λόγο, ο κάθε Δήμος θα μπορούσε να αναπτύξει
ένα μεθοδολογικό πλαίσιο με το οποίο θα είναι σε θέση να συν-διαβουλεύεται την
συναπόφαση των πολιτών σχετικά με θέματα σχεδιασμού και όχι μόνο. Πως εκτιμάται
από τους εμπειρογνώμονες η προσέγγιση και η επισκεψιμότητα των πάρκων σε μια τέτοια έκταση και τόσο μακριά
από την πόλη με μια κοινωνικοοικονομική ανάλυση δημοτών που πάει πίσω στο 2011
και μάλιστα σε στοιχεία στατιστικής υπηρεσίας και όχι πάνω σε μια βάση
δεδομένων ποιοτικών
χαρακτηριστικών διαβίωσης και επιβίωσης των κατοίκων σε γειτονιές, όλων των
γειτνιαζόντων Δήμων και μη.
Η
συμμετοχική σύμπραξη και συναπόφαση των πολιτών σε θέματα όπως την ηρεμία και την
ξεκούραση και αναψυχή που αγγίζουν την πιο ευαίσθητη πλευρά της καθημερινότητάς
τους σε ένα εντονότατο αστικό περιβάλλον όπως αυτό της πόλης. Δώστε ευθύνη στον
πολίτη, μη τον απαξιώνετε, με το ρητό «θα τα κάνουμε εμείς γι’ σένα» ή «οι
πολίτες είναι ανεύθυνοι» ή «δεν έχουν κουλτούρα».
Άραγε
μήπως η εναπόθεση σχεδίων ανάπλασης αποκλειστικά σε ειδικούς λειτουργεί
αποτρεπτικά στα ζητήματα που θέτουμε; Πότε άραγε θα ρωτηθεί ο πολίτης για το τι
περιμένει από ένα τέτοιο
πάρκο?
Όταν έχουν ετοιμαστεί τα σχέδια και έχει περάσει από την Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης και το Δημοτικό
Συμβούλιο? Και στο κάτω-κάτω να
πάρει και ο πολίτης την ευθύνη. Μη γίνεται ένας παθητικός καταναλωτής κάποιων
υπηρεσιών μόνο.
Το
ζήτημα της κυβερνησιμότητας, έρχεται
πολύ έντονα στο προσκήνιο στην Ελλάδα καθώς είναι γεγονός ότι δεν έχει
καλλιεργηθεί καθόλου το συμμετοχικό πλαίσιο στην λήψη αποφάσεων και στον αστικό
σχεδιασμό. Έτσι λοιπόν μακροπρόθεσμα η εκπόνηση ενός κοινού προβληματισμού
σχετικά με το μέλλον των Ελληνικών πόλεων βρίσκεται στο επίκεντρο του
προβληματισμού, εστιάζοντας στην θεσμική καινοτομία, μέσω νέων εργαλείων και
μηχανισμών για τη χάραξη μιας βαθύτερης πολιτικής χωρίς απαξίωση του πολίτη.
2. Η συμμετοχή πολιτών στην διαδικασία της
«decision making» της τοπικής αυτοδιοίκησης ή μια μορφή διπλής
νομιμότητας
Είναι
γεγονός ότι το αστικό περιβάλλον γίνεται ελκυστικότερο με την βοήθεια της φύσης
και της βλάστησης . Τα μητροπολιτικά πάρκα συνιστούν πολλές λειτουργίες για τον
αστικό πληθυσμό, όπως αποδεικνύεται από παρατηρήσεις, επιστημονικές και
εμπειρικές έρευνες. Σε αντίθεση με άλλους ανοικτούς χώρους, τα πάρκα προσφέρουν
στενή επαφή με τη φύση λόγω της μεγάλης αναλογίας βλάστησης. Αυτός είναι και
ένας λόγος που δεν πρέπει να σχεδιάζουμε μόνο ανθρωποκεντρικά το χώρο του
πάρκου, αν και πολύ πιθανόν η ανάπλαση του πρώην στρατοπέδου θα λειτουργήσει
ευεργετικά για τις γειτονιές του πάρκου.
Ο
σχεδιασμός λοιπόν του συγκεκριμένου πάρκου θα πρέπει να έχει θεματικό χαρακτήρα
έκτος από την λειτουργία του σαν χώρος αναψυχής και ξεκούρασης. Είναι μια
ευκαιρία για την πόλη και τους περιφερειακούς δήμους να μπορέσουν να εκτιμήσουν
τις δυνατότητες του χώρου τους και τις ικανότητες του ανθρώπινου δυναμικού
διαχείρισης των πόρων τους με σκοπό να συλλάβουν όχι μόνο σαν έννοια την
λεγόμενη αειφορική εξέλιξη, αλλά και σαν συλλογική διεργασία.
Το
πάρκο στα πλαίσια της περιβαλλοντικό-ψυχολογικής εκπαίδευσης θα πρέπει να
πείσει εμάς τους κατοίκους σε αυτό που έχουμε τόσο πολύ ανάγκη, την ξεκούραση,
την αισθητική και τον σεβασμό απέναντι στο φυσικό περιβάλλον Γιατί όποιος μπορέσει και επιθυμήσει την
ξεκούραση και την ηρεμία ο ίδιος είναι ικανός να ευαισθητοποιηθεί απέναντι στη
φύση και τον τόπο. Με αυτήν την αφετηρία θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι
ένας ευαισθητοποιημένος πολίτης σχετικά με την ανάπλαση θα επιθυμούσε ένα
προσβάσιμο πάρκο όχι μόνο για να περάσει την ελεύθερη ώρα του, με ζώνες ηρεμίας και
δράσης, ελεύθερο από αυτοκίνητα, αλλά πάνω από όλα ένα καλά συντηρούμενο και
ακέραιο σε λειτουργία πάρκο που θα διαχειρίζεται εν μέρει και ο ίδιος, σαν ένα
σύνολο από πολίτες που συνεχίζουν μετά την υλοποίησή του να ενδιαφέρονται για τον
χώρο, την συντήρησή του και την ανανέωσή του.
Σε
αυτή την κατεύθυνση, σκεφτήκαμε να εξετάσουμε και τον τρόπο με τον οποίο
χειρίζεται ο ομώνυμος Δήμος την επικοινωνία και την ενημέρωση των πολιτών για
να λάβει μια εικόνα για το τι μπορεί να προτείνει ο πολίτης του συγκεκριμένου
Δήμου αλλά και των άλλων γειτνιαζόντων Δήμων. Έτσι θα μπορέσουμε να εξετάσουμε
τις δυνατότητες συμμετοχής και δίαυλους επικοινωνίας. Περιηγηθήκαμε λοιπόν την
διαδικτυακή πύλη του Δήμου
και διαπιστώσαμε ότι υπάρχει ένα αρχείο (PDF) 126 σελίδων. Αυτό το αρχείο
πληροφορεί για το στρατηγικό σχέδιο του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά σε χώρο
πρασίνου μητροπολιτικής εμβέλειας.
Μετά
που θα διαβάσεις, αν όχι 126 σελίδες τουλάχιστον τις 50, και
«εξειδικευτείς» ξαφνικά στα
περιεχόμενα και στα προτεινόμενα έργα μέσα από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό,
ισοϋψείς, κλίσεις, χρήσεις γης κλπ. οι εμπειρογνώμονες προτείνουν ευθαρσώς και
με πλήρη σεβασμό στο πρόσωπο του πολίτη να πει τη γνώμη του με ένα απλό κλικ για
να στείλει την άποψή του. Ποιος
θα μπορέσει με ποιες γνώσεις να
κατανοήσει το κείμενο? Και εν πάση περιπτώσει, τι θέλουν οι σχεδιαστές από τον
πολίτη και ποιόν πολίτη? Ποια γνώμη, και περί τίνος να εισηγηθούν? Ποια
γνώμη να εκφράσει? Σχετικά με τι? Με τις χρήσεις ή και τις χωροθετήσεις των
δράσεων τους, με το εάν στα 700 μτρ. κάλυψη στεγαστούν οι γυμναστικές ευεξίας, ή
εάν θα επιτρέπεται να κυκλοφορούν ποδήλατα μέσα στο πάρκο
?
Αυτή η παθητική ενημέρωση από πλευράς Δημαρχιακής
αρχής για να μεταβεί σε ένα επίπεδο μοντέρνας διοίκησης του αστικού χώρου μπορεί
να λειτουργήσει μόνο όταν έχεις
απέναντι σου πολίτες που διψούν για να μάθουν τι θα γίνει στην πόλη τους. Όταν
όμως δεν το έχεις αυτό αλλά πρέπει - αν έχεις την ελάχιστη ικανότητα να συνδυάζεις δημοκρατικούς θεσμούς και
αειφορία- να φέρεις κάποιους ελάχιστους να σου πουν την γνώμη τους, σπάζεις το
κεφάλι σου να δεις τι θα κάνεις ,με τους «πολίτες σου». Θα το λέγαμε «πολιτική αγωγή του
πολίτη»..
Αυτοί
που θεωρούν ότι με ένα σύνδεσμο στη διαδικτυακή πύλη του Δήμου, εκπλήρωσαν την
ευθύνη του Δήμου να συνδιαβουλευτεί τους Δημότες του, δεν πρέπει να έχουν
κατανοήσει τι απαιτεί μια αειφόρος αστική ανάπτυξη.
Το Διαδίκτυο είναι η
προσωπική προτίμηση που μεγεθύνεται από ένα αλγόριθμο. Ένας ψεύδο-δημόσιος χώρος
που αντανακλά τη φωνή που βρίσκεται ήδη στο κεφάλι μας. Αντί για ένα χώρο
συζήτησης, παράσταση στον οποίο κάνουμε την εξέλιξη μας, ως κοινωνία, προς την
επίτευξη συναίνεσης, τώρα υπάρχει μια συσκευή αμοιβαίας επιβεβαίωσης που
μνημονεύεται μάλλον ως "αγορά ιδεών". Αυτό που μοιάζει με κάτι δημόσιο και
διαυγές είναι μόνο μια επέκταση των δικών μας προϋπαρχόντων απόψεων,
προκαταλήψεων και πεποιθήσεων, ενώ η εξουσία των πολιτών, των φορέων, των θεσμικών
οργάνων και των εμπειρογνωμόνων έχει εκτοπιστεί από τη αριθμητική προσθετική
λογική των τεράστιων δεδομένων[Albert O Hirschman]
Και
στο τέλος το πιο ανασφαλές μήνυμα προς τον πολίτη: «Μα αφού το αναρτήσαμε στη
σελίδα του Δήμου και δεν φέρατε αντίρρηση.»
Από τέλη Νοεμβρίου συνεργάτης του blog είχε
ρωτήσει γραπτώς στο mail του Δήμου Μελά για τα πρακτικά της τελευταίας συνάντησης «διαβούλευσης» 11.11.2017
(παρακάτω στο πλαίσιο κειμένου η ερώτηση και η απάντηση). Στις 14.12.2017 θα
συνερχόταν η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης για να γνωμοδοτήσει σχετικά
με το στρατόπεδο και το στρατηγικό σχεδιασμό προς το Δημοτικό Συμβούλιο. Δηλαδή
θα έλεγε οκ προχωρήστε μάλλον, σίγουρα δεν θα πρότεινε την αναστολή των
σχεδιασμών. Μπορεί και να μη συνήλθε η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης.
Μέχρι πάντως την ημέρα της ανάρτησης του άρθρου δεν είχε
συμβεί αυτό.
3. Ποιες
λειτουργικές πτυχές μιας κοινωνίας θέλουμε να αγγίξει μια συμμετοχική διαδικασία
πολιτών στην decision
making της τοπικής
αυτοδιοίκησης.
Από
το παρακάτω γράφημα
διαφαίνεται για τον κάθε πολίτη, σε ποιο στάδιο μπορεί να κατατάξει την ποιότητα
της συμμετοχικής διαβούλευσης και συναπόφασης στην πόλη του. Ας πάρουμε την πόλη της Θεσσαλονίκης. Σίγουρα θα δυσκολευτούμε να ανέβουμε- όσο και να διερευνήσουμε ακόμα και
τις διαδικτυακές πύλες των Κοινοτικών Συμβουλίων αλλά και του ίδιου του Δήμου
γενικότερα- υψηλότερα στη ‘σκάλα της συμμετοχής των πολιτών.’ Ίσως κατορθώσουμε
και φτάσουμε στο τελευταίο στάδιο της πολιτικής εκγύμνασης.
Η συμμετοχή των
πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων εκτός από τον
εκσυγχρονισμό των διοικητικών δομών και τη βελτίωση δημόσιων υπηρεσιών, στοχεύει
επίσης στην ανάκαμψη των τοπικών ή περιφερειακών κοινοτήτων όπως επίσης και στην
ενίσχυση εν γένει των δημοκρατικών αρχών.
Καταρχήν
το άμεσο ενδιαφέρον είναι να ενεργοποιήσεις τους πολίτες γυναίκες/άνδρες
ηλικιωμένους/νέους, έφηβους
/παιδιά, μεσοαστούς και μη, ανέργους, κοινωνικά περιθωριοποιημένους και να προσπαθήσεις να ενδυναμώσεις την δέσμευση (engagement) των
Δημοτών.
Συμμετοχική
επίδραση και σύμπραξη θα υπάρξει
όμως μόνο όταν υπάρξει και input
για τους συμμετέχοντες για την δημόσια παράσταση και επικοινωνία-συζήτηση
αλλά και τα τους φορείς με
πολιτική εντολή. Στην περίπτωση του πάρκου μας ενδιαφέρει να εκφραστεί η γνώμη
των Δημοτών - και γι’ αυτό πρέπει να υπάρχει η interaction- και να σπρώξουμε τον
Δημότη να συν-εταιριστεί και να
συν-πράξει στην διαμόρφωση ή ανανέωση των συγκεκριμένων χώρων που θα
χρησιμοποιεί ο ίδιος όταν μπορεί και θέλει. Σίγουρα εντός αυτών των πλαισίων θα
υπάρχει και η αναγκαιότητα της προσέγγισης ή επίλυση διαφόρων
συμπλοκών.
Η
επιτυχία μια τέτοιας διαδικασίας εξαρτάται από τους τομείς ενδιαφέροντος δηλαδή
το θέμα, την χρησιμότητα και τις συνέπειες της και βεβαίως να γνωρίζεις και τα όρια
μιας τέτοιας διαδικασίας από
την
αρχή.
Ιδεατά
θα θεωρήσουμε ότι υπάρχουν 4 στάδια
επίδρασης της πολιτειακής βάσης στην συμμετοχική διαδικασία:
A. “Ατομικά
χρηστικά οφέλη και βελτίωση προσωπικών επιδεξιοτήτων των συμμετεχόντων
πολιτών
B. Επιρροή
επί της δημόσιας σφαίρας και κοινωνίας
C. Διαβούλευση,
γνώμη και παρατηρήσεις των συμμετεχόντων πολιτών
D. Συναπόφαση
και Co-Governace”
4. Τι διαφορετικό περιμένουμε λοιπόν από μια ενεργή
συμμετοχική διαδικασία και όχι απλά από μια παθητική διαβούλευση μέσω δικτυακής
πύλης.
Πως ο Δήμος θα αποκτούσε με άμεσο τρόπο πρόσβασης στις
επιθυμίες «των πολιτών του» για την δημιουργία ενός αστικού
πάρκου?
Πως
θεωρεί ο Δήμος, ότι ο δημότης θέλει
να δει το συγκεκριμένο πάρκο? Σαν αστικό πάρκο ή σαν εκδρομή εκτός αστικού περιβάλλον και ποιος μπορεί να πραγματώσει τις
επιθυμίες του πολίτη της πόλης για μια παραμονή σε μια από αυτές τις δύο
κατηγορίες ? Πως προσεγγίζουν οι
διαφορετικές κοινωνικές ομάδες την χρήση τους στο χώρο αυτό και πως – με ποιο
τρόπο- βλέπουν την πρόσβασή τους εκεί.
Κατά
την ενεργή συμμετοχή των πολιτών πρόκειται για την διατήρηση των όποιων υπαρχόντων και την αποκατάσταση-ανάκτηση
πάλι κάποιων πολιτικών περιθωρίων χειρισμού και τη δημιουργία νέων χώρων
διαβουλευτικής συναπόφασης. Από την άλλη πλευρά, δηλαδή της πολιτικής, η
πραγματική συμμετοχή των πολιτών απαιτεί σαν προϋπόθεση, ότι οι
πολιτικοί
ηγέτες της ΤΑ θα πουν 'αντίο' σε μια μέχρι σήμερα καθαρή Top-down πολιτική
συμπεριφορά και δείχνουν προθυμία να συμπεριφερθούν με τρόπο
ανοικτό προς τις συμμετοχικές διαδικασίες και ανταλλαγής γνωμών και θέσεων.
Τι
έχουμε να αντιμετωπίσουμε σαν προβληματισμούς πριν να πιάσουμε τη πένα για να
ξεκινήσουμε ένα σχεδιασμό ή μια ανάπλαση ενός πράσινου
χώρου?
Θα
ξεκινήσουμε λοιπόν από ένα επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο είναι εκ των ουκ
άνευ λογικό, για να δούμε
πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο να
θέλουμε σαν πολίτες το συγκεκριμένο έργο, για το οποίο θα λάβουμε και ευθύνη.
Είναι μια μεσοπρόθεσμη διαδικασία που θα μπορούσε να ονομαστεί πολυφασική
διαδικασία, γιατί διαδραματίζεται σε διάφορες αυτοτελής φάσεις του προσχεδίου
και του σχεδιασμού/διαμόρφωσης της
αναπτυξιακής ιδέας μέχρι την καταλυτική παρουσίαση του
σχεδίου.
Ποιο
θα ήταν ένα επιθυμητό αποτέλεσμα για την διαμόρφωση ενός αστικού πράσινου χώρου.
Ένα πάρκο για να περάσεις την ελεύθερη ώρα σου, για αναψυχή, πολιτισμό και αθλητισμό, στα πλαίσια Fairness και σεβασμού αντί με απαγορεύσεις και κυρώσεις με ζώνες ηρεμίας και
δράσης για όλους, καλά προσβάσιμο -ελεύθερο από αυτοκίνητα – με τα πόδια, με ποδήλατο, με
τραμ, με λεωφορείο, καλά
συντηρούμενο και ακέραιο σαν
δημόσιος χώρος.
5. Η
διαδικασία ενεργούς συμμετοχής και συμπαραγωγής
Αυτό
ελπίζουμε όλοι - να καταδείξει τις δυνατότητες για μια ευρεία συναίνεση ακόμη και σε
αμφισβητούμενα ζητήματα μέσω στοχευμένης αλληλεπίδρασης στην επικοινωνία και
την ανταλλαγή σκέψεων μεταξύ πολιτών, πολιτικής, διοίκησης, ενώσεων, και
φορέων. Το στοίχημα όμως είναι, αρκετοί από τους συμμετέχοντες να συνεχίσουν
την ενεργή δέσμευσή τους και να υποστηρίζουν ενεργά την ανάπτυξη και διατήρηση
του έργου. Και για να γίνουμε πιο κατανοητοί θα ξεκινήσουμε από το τέλος της
διαδικασίας.
Μια
προϋπόθεση που βάζουμε εξ αρχής:
· ελάχιστες
κυρώσεις,
· ελάχιστη
αστυνόμευση,
· συναινετική
χρήση των διαφόρων χρηστών.
Περνώντας
λοιπόν στη βάση ενός προσχεδίου της αναπτυξιακής ιδέας, με σκοπό να αρχίσει μία
ευρεία δημόσια συζήτηση σχετικά με τους στόχους και τις στρατηγικές για την υπό
ανάπτυξη περιοχή ή χώρο, ο Δήμος θα μπορούσε να οργανώσει ένα εναρκτήριο
φόρουμ, το οποίο θα είναι ανοιχτό
για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Ο στόχος αυτής της διαβούλευσης είναι η
δημιουργία μίας κοινότητας ανθρώπων που θα αποτελέσουν την πρώτη ομάδα εργασίας
και θα αποτελείται από ειδικούς και χρήστες του πάρκου. Σε αυτό το φόρουμ
μπορούν να παρουσιαστούν οι προκαταρκτικές συνομιλίες των ενδιαφερόμενων με
σκοπό την αποσαφήνιση βασικών τεχνικών θεμάτων και συνθηκών που θέτει το
πλαίσιο. Στην συνέχεια οι καταγραμμένες επιθυμίες, στόχοι και περιορισμοί θα
συζητηθούν σε ένα ολοήμερο εργαστήριο με έναν ευρύ και πολυμορφικό κύκλο
χρηστών, κατοίκων, συλλόγων και με εκπροσώπους της διοίκησης και της πολιτικής
σε βάθος.
Τα
αποτελέσματα του εργαστηρίου και
οι πρόσθετες γραπτές πληροφορίες, προτάσεις και θέσεις των πρωτοβουλιών και
συλλόγων που ήδη δραστηριοποιούνται στον χώρο, θα ενσωματωθούν στην περαιτέρω
ανάπτυξη της ιδέας του έργου. Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων θα πραγματοποιηθεί
στο καταλυτικό δημόσιο φόρουμ.
Στην
συνέχεια μπορούν να ακολουθήσουν συνοδευτικοί κύκλοι συζητήσεων για
εμβάθυνση με τα ενδιαφερόμενα
μέρη και τους εμπειρογνώμονες, προκειμένου να εμβαθύνουν περαιτέρω τεχνικά
ζητήματα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συμμετοχής και να συζητηθούν
προβλήματα ή προτάσεις λύσεων, πρέπει να γίνουν επιπλέον διεξοδικές συζητήσεις
για συγκεκριμένα θέματα. Παράδειγμα εδώ είναι, η ανταλλαγή πληροφοριών με
περιβαλλοντικές οργανώσεις σχετικά με το ευαίσθητο θέμα της φύσης και της
προστασίας των ειδών, ησυχίας, νερού, κλπ.. πολύ σημαντικό. Θέλει όμως προσοχή
για μια ισορροπημένη θεώρηση των πραγμάτων μεταξύ ανθρωποκεντρικού και φυσιοκεντρικού ήθους προσέγγισης της
πραγματοποίησης της αναπτυξιακής ιδέας.
Παράλληλα,
θα πρέπει να αναπτυχθούν προτάσεις για τη συνέχιση της συμμετοχής των πολιτών και
φορέων σε μια μελλοντική εκστρατεία επικοινωνίας και συμμετοχής. Η διαδικασία
συμμετοχής πρέπει να έχει θετική απήχηση τόσο στη δημόσια σφαίρα όσο και στην δημοτική πολιτική, ότι έχει
ξεκινήσει πρώτη φορά κάτι παραγωγικό και αποδοτικό για τον πολίτη. Κάτι για το
οποίο θα ευθύνεται και ο πολίτης ό ίδιος και δεν θα παραμένει μόνο καταναλωτής έτοιμων υπηρεσιών. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, θα τεθούν
σίγουρα θέματα όπως αυτό της κυκλοφορίας εντός και γύρω από το πάρκο με
αυτοκίνητο, ποδηλατόδρομοι και εμπορικές δραστηριότητες. Αυτό θα το αποφασίσουν
οι κάτοικοι της περιοχής με τις περιβαλλοντικές ενώσεις και συλλόγους γειτονιών
και οικιστικών τετραγώνων.
Η
αποσαφήνιση των διαφόρων θεμάτων πρέπει να συμπεριληφθεί συνειδητά στη
διαδικασία με την υποστήριξη της Δημοτικής πολιτικής γιατί μόνο τότε σίγουρα θα
μπορέσει να οδηγήσει σε συναίνεση στο πλαίσιο των συνοδευτικών
συζητήσεων, του εργαστηρίου του
πάρκου και της καταλυτικής
εκδήλωσης. Στις προετοιμασίες για το εναρκτήριο φόρουμ στις προκαταρκτικές συνομιλίες με τους παράγοντες για τη διερεύνηση των
τυχών προβληματικών σημείων της αναπτυξιακής ιδέας μαζί με τους άμεσα
ενδιαφερόμενους, τους φορείς εκμετάλλευσης, τις ρυθμιστικές αρχές επαγγελματίες
θα τεθούν σημαντικά καθήκοντα και
θέματα, όπως π.χ. τάξη ή ασφάλεια, η καθαριότητα και σίγουρα το αιώνιο πρόβλημα
σε ελληνικές πόλεις το θέμα των δημόσιων τουαλετών.
Στόχος
είναι να διασαφηνιστούν τα
σημαντικότερα προβλήματα/όπως δείχνει ο επόμενος πίνακας- καθώς
και να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση και συνειδητοποίηση των διαφόρων συμφερόντων
των εμπλεκόμενων φορέων.
ad
a)Το
εναρκτήριο φόρουμ
Μετά
την παρουσίαση του τρέχοντος προσχεδίου της αναπτυξιακής ιδέας έρχονται οι συμμετέχοντες αντιμέτωποι με περαιτέρω προβληματικούς τομείς,
θέσεις, ισχυρισμούς χρήσης και συγκρούσεις. Ο στόχος είναι να ενεργοποιηθούν οι
συμμετέχοντες για την περαιτέρω διαδικασία συμμετοχής και να αποκτηθούν οι
πληροφορίες που θα συγκεκριμενοποιήσουν ακόμα καλύτερα αυτή τη συμμετοχική
διαδικασία. Πραγματοποιείται
σε μια μεγαλύτερη αίθουσα.
Στο
πρώτο μέρος της εκδήλωσης, οι
συμμετέχοντες θα λάβουν μια σύντομη θεωρητική εισήγηση σχετικά με την
αναπτυξιακή ιδέα για το πάρκο Παύλου Μελά, την ανάλυση σχεδίασης ενός ανοιχτού
χώρου, την ιστορική σημασία του πάρκου καθώς και την τρέχουσα χρήση τους και τα
τρέχοντα προβλήματα. Στη συνέχεια θα τους παρουσιαστεί το σχέδιο της επικοινωνίας και συμμετοχής
καθώς και η περαιτέρω διαδικασία μαζί με το χρονοδιάγραμμα. Οι συμμετέχοντες θα
έχουν την δυνατότητα από την αρχή να συνεισφέρουν στα θέματα που συζητήθηκαν
ανά πάσα στιγμή της συζήτησης.
ad
b)
Park - Workshop
Ένα Σάββατο από 09:00-16:00 ημερίδα με
αντιπροσωπευτικούς συμμετέχοντες. Η πρόσκληση θα αφορά το πολύ 50 άτομα. Θα γίνει σε ένα σχολείο με κανονικές καρέκλες και τραπέζια από δευτεροβάθμια εκπαίδευση-κοντά στο
πάρκο- όπου υπάρχει η υποδομή και τα εργαλεία-μέσα συνεδρίασης και επικοινωνίας
έτσι ώστε να μπορούν οι συμμετέχοντες να έρθουν ευκολότερα στην ημερίδα. Η
επιτυχία μιας τέτοιας ημερίδας εξαρτάται από την σύνθεσή της. Θα πρέπει να είναι
σταθμισμένη με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
1. Αντιπροσωπευτική
επιλογή διαφόρων χρηστών πάρκων
2. Ισορροπία
μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών (ενώσεις πολιτών, θεσμικά όργανα, ενδιαφερόμενα
μέρη, κοινωνικές ομάδες)
3. Φύλο
(ισορροπημένη σχέση μεταξύ γυναικών και ανδρών)
4. Ηλικία
(ισορροπημένη αναλογία διαφορετικών ηλικιακών
ομάδων).
Πως
θα γίνει αυτό? Με mail δεν είναι και τόσο αντιπροσωπευτικό, δεν έχουν όλοι σύνδεση internet
δεν γνωρίζουν όλοι να χειρίζονται το διαδίκτυο δεν έχουν mail. Άρα με αυτό το τρόπο εκτοπίζεις αρκετούς από το δείγμα. Πως
το χειρίζεσαι? Πρώτα θα αποφασίσεις πως θα ενημερώσεις, ότι ο Δήμος θέλει και πιέζει για τη συμμετοχική διαβούλευση ειδάλλως δεν προχωράει το έργο. Παράλληλα ο
Δήμος ξεκινάει μια καμπάνια για το τι σκοπεύει να κάνει με τους
πολίτες.
Μέσα
στους λογαριασμούς της ΔΕΗ ή της ΕΥΑΘ βάζεις ένα flyer,
σύντομο απλό «αντιεπιστημονικό» με
τι εξής πληροφορίες:
® Λόγος-
δημιουργία Πάρκου και θέλουμε τη γνώμη σας ειδάλλως δεν προχωράει ο Δήμος στην
υλοποίηση.
® Τρόπος
επικοινωνίας σε περίπτωση που εκλεγεί κάποιος για να συμμετάσχει-
Mail
, τηλέφωνο σταθερό κινητό ή ταχυδρομική διεύθυνση
® Δημογραφικά
στοιχεία-
Ηλικία, παιδεία, επιστημονικός ή τεχνολογικός κλάδο μισθωτός
εργαζόμενος ναι όχι, ελεύθερος επαγγελματίας ναι όχι , συνταξιούχος
ναι όχι
® Το
επιστρέφουν -
πού?
Πρέπει
να βρεις σε ποια σημεία αν όχι καθημερινά τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα σε
επικοινωνία ο πολίτης/κάτοικος.
Α)
με φούρνο
Β)
μανάβη
Γ)
με super
market
Δ)
με κλειστή παιδική χαρά
Ε)
άλλο…
Αποφασίζει
που θα επιστρέψει το ενημερωτικό flyer.
Προτείνεται στο φούρνο και στην παιδική
χαρά της γειτονιάς του. Να του προτείνουμε ως κάτι καθημερινά πολυσύχναστο
μέρος. Με αυτή την
επιλογή λαμβάνεις υπόψη σου νέους, γονείς, ηλικιωμένους. Σε ένα από τα δυο θα
πάει 1 φορά την εβδομάδα
Και
επειδή στο τομέα αυτό έχουμε μεγάλο πρόβλημα και προκειμένου να προσεγγιστούν οι
λιγότερο οργανωμένοι πολίτες - που
είναι και η πλειονότητα αυτών - , θα ερωτηθούν και οι συνηθισμένοι περιπατητές
σε διάφορους χώρους όπως είναι η Τούμπα π.χ. και στο Σειχ Σου σε 2-3 εισόδους
τους περιαστικού δάσους για μια ημέρα (Κυριακή με καλό καιρό), για πιθανή
συμμετοχή στο workshop πέρα από τη χρήση των κλασικών μέσων ενημέρωσης και της
δικτυακής πύλης.
Για
την συνέργεια πολιτικής και
φορέων, θα προσκληθούν προσωπικά πολιτικοί εκπρόσωποι (δημοτικοί σύμβουλοι και,
ειδικότερα, κοινοτικοί σύμβουλοι), μέλη της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για το
περιβάλλον και την ασφάλεια, καθώς και εκπρόσωποι των διαφόρων συμφερόντων. Στο
πλαίσιο του εργαστηρίου, οι υπάλληλοι των αρμόδιων γραφείων της διοίκησης της
πόλης ήταν επίσης διαθέσιμοι για ερωτήσεις, υποστήριξη και υποδοχή ιδεών και
συμβουλών.
Περίπατος
στο πάρκο
Το
πρωί πριν το ξεκίνημα δίωρος
περίπατος στο πάρκο για συζητήσεις συνειδητοποίηση του χώρου και παρατήρηση
επικίνδυνων (hazard
points)
σημείων στην διαμόρφωση, όπου χρειάζεται.
Plenum
το πρωϊ
Γίνεται
η παρουσίαση των συμμετεχόντων και η/ο πρόεδρος της σύνθεσης αναφέρεται στο θέμα
του workshop.
Ομάδες
εργασίας
Πριν
ή μετά το μεσημεριανό (θα προσφερθεί και μεσημεριανό στους συμμετέχοντες), θα γίνουν 3-4 θεματικές
εργασιακές ομάδες.
Παραδειγματικά
θέματα των ομάδων εργασίας:
ad
c)
Καταλυτικό forum
Το
καταλυτικό forum θα πραγματοποιηθεί σε αίθουσα του Δημαρχείου. Τα
αποτελέσματα μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα που θα χρησιμεύουν ως
κατευθυντήριες γραμμές για τη μελλοντική ανάπτυξη του πάρκου. Και έτσι φτάνουμε
στο αρχικό μας σημείο αναφοράς από εκεί που
ξεκινήσαμε.
Ένα πάρκο για να περάσεις την ελεύθερη ώρα σου, για αναψυχή, πολιτισμό και αθλητισμό, Fairness και σεβασμός αντί απαγορεύσεις και κυρώσεις.
Ένα πάρκο για όλους με ζώνες ηρεμίας και δράσης.
Ένα καλά προσβάσιμο πάρκο -ελεύθερο από αυτοκίνητα –
o με τα πόδια,
o με ποδήλατο,
o με τραμ,
o με λεωφορείο
Ένα καλά συντηρούμενο και ακέραιο σε λειτουργία πάρκο σαν δημόσιος χώρος, ένα καθήκον για την διαχείριση/management και τους χρήστες
Το πάρκο των πολιτών- ένας τόπος αναγνώρισης-ιδιοποίησης μέσω δράσης , πληροφόρησης και επικοινωνία
ad
d) Προοπτικές και περαιτέρω
συνεργασία
Περαιτέρω βήματα στην ανάπτυξη της εκστρατείας π.χ. "Το Πάρκο
μας"
Ανάπτυξη μιας ιδέας (χρονικό πλαίσιο και κόστος) για μια εκστρατεία-καμπάνια για το πάρκο.
Σχεδιασμός και υλοποίηση υπό την ευθύνη .... με εξωτερική υποστήριξη και σε συνεργασία με τους ενοικιαστές, τα ενδιαφερόμενα μέρη, τις ενώσεις και τους πολίτες.
Ορισμός των ακριβών θεμάτων και περιεχομένων, π.χ. Σημασία της λεγόμενης ελευθερίας στο πάρκο, της αναγκαιότητας ύπαρξης "κανόνων του παιχνιδιού", της "αρχής της δικαιοσύνης."
Συμμετοχή διαφόρων ομάδων ενδιαφερομένων, π.χ. σύλλογοι, νέοι και ίσως φοιτητικό συμβούλιο.
Εφαρμογή των στοιχείων της εκστρατείας σε διάφορες μορφές σχέσεων με το πάρκο π.χ. Ξεναγήσεις, χορηγίες, υιοθεσίες, δένδρων, πιστώσεις ορισμένων χώρων σε πολίτες.
Δημιουργία (ως μόνιμη πηγή πληροφοριών), π.χ. μια Ιστοσελίδα "Το πάρκο μας", Πάρκο App.
Διευκρίνιση ανοικτών ερωτήσεων, π.χ. διευκρίνιση με την χρήση τουαλέτας.
Συντονισμός με τους διαχειριστές για τη διαχείριση της συντήρησης και φροντίδας του πάρκου, διευκρίνιση για την εφαρμογή μέτρων οργάνωσης και κατασκευής της κυκλοφορίας στο περιβάλλον του πάρκου.
Fazit
Στο άρθρο παρουσιάστηκε μία πιθανή εναλλακτική σχετικά
με την ανάπλαση του μητροπολιτικού πάρκου του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, και
συγκεκριμένα ενεργής συμμετοχικής
συν-διαβούλευσης και συναπόφασης.
Παρόλο
που θεωρείται ότι δεν έχει επικεντρωθεί το καθήκον του Δήμου και των εξωτερικών ή εσωτερικόν συνεργατών
του στο τι επιθυμεί και τι μπορεί ο
πολίτης να διαδραματίσει όσο αφορά τις επισκέψεις τους στο πάρκο και με ποια
οικονομική δυνατότητα δαπάνης
του, η εισήγηση
μας αναφέρεται με συγκεκριμένα
παραδείγματα στη ροή των
διαδικασιών ενός συμμετοχικού
σχεδιασμού, με τον πολίτη να συμπράττει. Ο ίδιος συνδέεται
άμεσα με την προσπάθεια συγκρότησης, ανάδειξης και προώθησης της ταυτότητας του
τόπου, μέσα από συλλογικές διαδικασίες στοχεύοντας στην ενίσχυση της αίσθησης
του τόπου για τις αστικές γειτονιές και την πόλη. Προπάντων όμως για όλα αυτά τα ευεργετικά που θα μπορούσε να του προσφέρει ένας πράσινος
χώρος στη γειτονιά του και όχι σαν ένα μητροπολιτικό πάρκο, του οποίου η χρήση
είναι χρονικά και περιοδικά περιορισμένη και δεν αποφέρει τα ευεργετήματα της
φύσης στον άνθρωπο που θα προσέφερε ένα όμορφος πράσινος χώρος στη γειτονιά ή
ακόμα και δένδρα στους δρόμους. Και το αναφέρουμε εδώ, διότι πιστεύουμε ότι
πόροι που θα έπρεπε να στοχεύουν στην αναβάθμιση των συνοικιών και
γειτονιών δαπανώνται σε χώρους που
apriori
δημιουργούν την αίσθηση, ότι πρωταρχικά υλοποιούνται δημόσιοι χώροι προς ικανοποίηση φιλοδοξιών και προς
διαιώνιση κάποιων ενεργειών σαν έργο τέχνης παρά για την
χρήση από τους πολίτες. Και δεύτερο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό ότι εντοπίζεται
μια ανακατανομή των ικανοποιήσεων των επιθυμιών των πολιτών από τους κοινωνικά
ασθενέστερους στους κοινωνικά και οικονομικά ευημερείς
πολίτες.
Τέλος,
ευχαριστoύμε το συνάδελφο Γιώργο Χατζηνάκο υποψήφιο Διδάκτορα στην επιστήμη Αστική
Γεωγραφία του Μητροπολιτικού
Παν/μίου Manchester για την επιστημονική συνδρομή του στο
θέμα.
Πηγές-Βιβλιογραφία:
1. Patrizia, Nanz., Miriam, Fritsche., Handbuch Bürgerbeteiligung Verfahren und Akteure, Chancen und Grenzen Schriftenreihe Band 1200, Bundeszentrale für politische Bildung, 2016
2. Stadt Leipzig, Bürgerbeteiligung für den Clara-Zetkin- und den
Johannapark, Freizeit Kultur und Tourismus,
2016.
3. BUND: Bürgerbeteiligung für die Zukunft des Tempelhofer Feldes ist
mangelhaft, 16. Oktober 2013, http://www.bund-berlin.de/nc/bund_berlinde/presse/
essemitteilungen/detail/artikel/bund-buergerbeteiligung-fuer-die-zukunft-des-tempelhofer-feldes-ist-mangelhaft.html?tx_ttnews[backPid]=447&cHash
=45f9ece0e5c764eacb9baa606bcb5649
4. Maßnahmen zur Umsetzung des nachhaltigen Regenwassermanagements auf dem
Tempelhofer Feld, 11.10.13, Pressemitteilung,
http://www.stadtentwicklung.berlin.de/aktuell/pressebox/archiv_volltext.shtml?arch_1310/nachricht5081.html
5. Michael, Braum.,Thies, Schröder., Wie findet Freiraum Stadt?: Fakten,
Positionen, Beispiele, Bericht der Baukultur, Bd. 2, 2010,
Basel.
6. Kleiner Tiergarten Ost – frühzeitige Bürgerbeteiligung,
http://www.moabitonline.de/
13377/comment-page-7
7. Bürgermeisteramt Tübingen, Entwicklungskonzept für den Park am Anlagensee
Leitbild und weiteres Verfahren, Planungsausschuss Ortsbeirat Mitte/West zur
Kenntnis, Gemeinderat, 11.06.2007.
8. Stadtgrün für alle – Hamburg gemeinsam gestalten und erhalten,
http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:EhUbBq7JTm4J:www.hamburg.de/contentblob/4402742/ca22a7bc2a047d8f7830b29a178e95d1/data/d-7-dialog-broschuere.pdf+&cd=32&hl=el&ct=clnk&gl=gr&client=firefox-b
9. S, Joss., (2003): Zwischen Politikberatung und Öffentlichkeitsdiskurs –
Erfahrungen mit Bürgerkonferenzen in Europa. In: Schicketanz, S. & Naumann,
J. (Hg.), Bürgerkonferenz: Streitfall Gendiagnostik. Ein Modellprojekt der
Bürgerbeteiligung am bioethischen Diskurs. Opladen: Leske + Budrich. 15 –
36.
10. C, Schwarz.,
& Tigges, A. (2000): Planning for Real. Theorie
und Anleitung zum Handeln. Berlin:
Technologie-Netzwerk
Berlin
e.
V.