ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ 23/24, ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΑΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

 ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ 23/24

Andrej Flis  Published: 03/09/2023

Η Ευρώπη είναι γνωστό ότι δεν έχει συγκεκριμένες/άμεσες επιρροές απο το El Nino, καθώς βρίσκεται πολύ μακριά από την περιοχή προέλευσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει καμία επίδραση. Απλώς είναι πιο δύσκολο να βρεθεί ένα αξιόπιστο μακροπρόθεσμο σήμα.

Η ENSO αλλάζει τον καιρό σε παγκόσμιο επίπεδο. Αλλά εκτός από την άμεση επιρροή πάνω από τη Βόρεια Αμερική και άλλες πιο κοντινές περιοχές, σε μέρη όπως η Ευρώπη παίζουν ρόλο πολλοί άλλοι παράγοντες προτού οποιαδήποτε άμεση επιρροή του καιρού φτάσει τόσο μακριά από τον Ειρηνικό Ωκεανό.

 

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗΣ ECMWF (ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ)

Θα ξεκινήσουμε με το ECMWF, το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο και ιδιαίτερα αξιόλογο σύστημα εποχικών προβλέψεων.

 

Πρώτον, κοιτάζοντας τη μέση εικόνα για την Ευρώπη, μπορούμε να δούμε μια αδύναμη πρόβλεψη χιονόπτωσης. Το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου προβλέπεται να έχει λιγότερες χιονοπτώσεις από τις κανονικές, εκτός για την περιοχή των Άλπεων και τμήματα της Σκανδιναβίας.

Η πρόβλεψη του Νοεμβρίου δείχνει επίσης ως επί το πλείστον χιονοπτώσεις κάτω του μέσου όρου σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κάποιες δυνατότητες είναι πάνω από τις Άλπεις και τα βόρεια Βαλκάνια.ς από την περιοχή των Άλπεων και τμήματα της Σκανδιναβίας.

 

Η πρόβλεψη χιονόπτωσης για τον Δεκέμβριο παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα βελτίωση σε τμήματα της κεντρικής Ευρώπης και επίσης για λίγο στη νότια Αγγλία.

Στην πρόβλεψη για τον Ιανουάριο, βλέπουμε μια πολύ διαφορετική εικόνα, με το δυναμικό χιονόπτωσης να είναι κυρίως δίπολο, λιγότερο στα δυτικά και περισσότερο προς τα ανατολικά.

 

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗΣ UKMO ΧΕΙΜΩΝΑΣ 2023/2024 (ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ)

Η πρόγνωση του καιρού μεγάλης εμβέλειας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Στις εποχικές προβλέψεις, εξετάζουμε μόνο τις τάσεις και τις πιθανότητες, αλλά η διακύμανση εξακολουθεί να είναι το κλειδί. Όσο περισσότερα δεδομένα πρόβλεψης μπορείτε να δείτε, τόσο καλύτερη ιδέα μπορείτε να φτάσετε εκεί που είναι ο στόχος. Ή (μερικές φορές) γίνεται ακόμα πιο συγκεχυμένο.

Καθώς δεν μπορείτε ποτέ να εμπιστευτείτε ένα μόνο μοντέλο πρόβλεψης, χρησιμοποιούμε το σύστημα πρόβλεψης μεγάλης εμβέλειας UKMO κατά μήκος του ECMWF. Αναπτύχθηκε από το Μετεωρολογικό Γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου, από όπου προέρχονται τα αρχικά UKMO.

Πρώτον, κοιτάζοντας τον εποχιακό μέσο όρο για την Ευρώπη, μπορούμε να δούμε μια άλλη ασθενή πρόβλεψη χιονόπτωσης πανομοιότυπη με το ECMWF. Το μεγαλύτερο μέρος της ηπείρου προβλέπεται να έχει λιγότερες χιονοπτώσεις από το κανονικό, εκτός από ορισμένα κεντρικά και βόρεια τμήματα.

UKMO-χειμώνας-χιονόπτωση-πρόβλεψη-2023-2024-ευρώπη-εποχιακός-μέσος όρος

Οι προβλέψεις του Νοεμβρίου δείχνουν κάποια δυναμική πάνω από τα υψηλότερα υψόμετρα της βόρειας Ευρώπης. Αλλά κατά τα άλλα, η υπόλοιπη ήπειρος παρουσιάζει λιγότερες χιονοπτώσεις από το κανονικό αυτό το μήνα.

ukmo-χειμώνας-χιονόπτωση-πρόβλεψη-2023-2024-ευρώπη-νοέμβριος

Η πρόγνωση χιονόπτωσης του Δεκεμβρίου δεν δείχνει σημαντική βελτίωση εκτός από το συνηθισμένο υψηλότερο υψόμετρο των βόρειων και κεντρικών τμημάτων.

UKMO-χειμώνας-χιονόπτωση-πρόβλεψη-2023-2024-Ευρώπη-Δεκέμβριος

Αλλά μια σημαντική αλλαγή προβλέπεται για τον Ιανουάριο σε μεγάλο μέρος της ηπείρου. Όπως δείχνει η εικόνα, προβλέπεται αυξημένη πιθανότητα χιονόπτωσης σε μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Ευρώπης.

UKMO-χειμώνας-χιονόπτωση-πρόβλεψη-2023-2024-Ευρώπη-Ιανουάριος

 Έχουμε δει μια παρόμοια μετατόπιση μοτίβου στις προβλέψεις του Ιανουαρίου από το ECMWF.  

Έτσι, και τα δύο μοντέλα φαίνεται να λαμβάνουν ένα σήμα για μια πιθανή αλλαγή μοτίβου στα μέσα ή στα τέλη του χειμώνα.

 

 

Οικολογία των πυρκαγιων. Οι δασικές πυρκαγιές αυξάνονται παγκοσμίως. Ανάγνωση σε 1,5 '

 Οι δασικές πυρκαγιές αυξάνονται παγκοσμίως

Για δεκαετίες, ο αριθμός των δασικών πυρκαγιών και η έκταση που κάηκε μειώθηκε. Αλλά η τάση φαίνεται να έχει αντιστραφεί - λόγω της κλιματικής αλλαγής και των αλλαγών στη χρήση γης.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η περιοχή του Αμαζονίου ήταν μία από τις περιοχές όπου οι πυρκαγιές ήταν σπάνιες. Αλλά οι κτηνοτρόφοι και οι αγρότες σόγιας βάζουν τώρα φωτιές σε τακτική βάση.

Daniel Lingenhöhl

Η περίοδος των πυρκαγιών στο βόρειο ημισφαίριο δεν έχει τελειώσει ακόμα, αλλά είναι ήδη σαφές: Στις ΗΠΑ και τον Καναδά, η χρονιά με τα περισσότερα θύματα ή η ισχυρότερη χρονιά πυρκαγιών εδώ και δεκαετίες. Στο νησί Maui, πάνω από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν μια πυρκαγιά κατέστρεψε την πόλη Lahaina. Και στον Καναδά, περίπου το τέσσερα τοις εκατό της συνολικής δασικής κάλυψης έχει καεί από την αρχή του έτους - περισσότερα από 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ωστόσο, αυτές οι διαστάσεις ταιριάζουν σε μια τάση που οι επιστήμονες παρατηρούν από την αλλαγή της χιλιετίας. Μετά από δεκαετίες μείωσης, ο αριθμός και η έκταση των πυρκαγιών αυξάνεται και πάλι από τότε. Αυτό αναφέρει η Alexandra Tyukavina από το Πανεπιστήμιο του Maryland στο College Park και η ομάδα της στο "Frontiers of Remote Sensing".

Σε σύγκριση με το 2000, κάηκαν διπλάσια δάση ετησίως σε έξι εκατομμύρια εκτάρια.

Συνολικά, οι δασικές πυρκαγιές αντιπροσωπεύουν το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο της συνολικής απώλειας δασών ετησίως – το υπόλοιπο οφείλεται στην αποψίλωση των δασών ή στην προσβολή από επιβλαβείς οργανισμούς.

Κατά την περίοδο μελέτης έως το 2022, το 2021 ήταν ιδιαίτερα κακό, όταν περισσότερα από εννέα εκατομμύρια εκτάρια έπεσαν θύματα των φλογών.

Οι αρκτικές περιοχές επηρεάζονται ιδιαίτερα από αυτό και, μέχρι το 2022, ειδικά τα μεγάλα κωνοφόρα δάση της Σιβηρίας (η περίοδος πυρκαγιών του 2023 με τον Καναδά ως παγκόσμιο επίκεντρο δεν ήταν πλέον μέρος της μελέτης). Αν και η πυρκαγιά είναι μέρος του φυσικού κύκλου σε αυτό το οικοσύστημα, η πληγείσα περιοχή αυξάνεται σταθερά κατά τρία τοις εκατό ετησίως από το 2001. Η ομάδα εργασίας αποδίδει αυτό σε μεγάλο βαθμό στην ισχυρή αύξηση της θερμοκρασίας και την αυξανόμενη ξηρασία στην περιοχή: Ο αρκτικός βορράς θερμαίνεται ταχύτερα από τον υπόλοιπο κόσμο. Ως αποτέλεσμα, η αντιπυρική περίοδος παρατείνεται και η ένταση των πυρκαγιών αυξάνεται. Μόνο το 2021, 5,4 εκατομμύρια εκτάρια δάσους χάθηκαν στη Ρωσία ως αποτέλεσμα.

Ωστόσο, ο αριθμός και η έκταση των πυρκαγιών αυξήθηκε και σε άλλα μέρη του κόσμου, ειδικά στις τροπικές, υποτροπικές και εύκρατες περιοχές της Αυστραλίας, όπου η σεζόν 2018/19 έμεινε στην ιστορία ως μαύρο καλοκαίρι. Σύμφωνα με την Tyukavina and Co, η αύξηση των υγρών τροπικών, όπου οι δασικές πυρκαγιές είναι εξαιρετικά σπάνιες με φυσικό τρόπο, είναι επίσης αξιοσημείωτη. Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, η ετήσια αύξηση ήταν πέντε τοις εκατό ή 36.000 εκτάρια.

Οι περισσότερες από αυτές ήταν πυρκαγιές που εξαπλώθηκαν από αποψιλωμένες περιοχές σε άθικτες δασικές περιοχές. Προκειμένου να αποκτήσουν νέους βοσκότοπους, οι γαιοκτήμονες αφαιρούν πρώτα τα μεγάλα δέντρα από το δάσος, καταστρέφουν τα υπόλοιπα και στη συνέχεια βάζουν φωτιά στο υλικό κατά την ξηρή περίοδο. Ως εκ τούτου, οι πραγματικές δασικές πυρκαγιές ήταν «μόνο» υπεύθυνες για το 10% των κατεστραμμένων τροπικών δασών τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ το 90% μπορεί να εντοπιστεί σε άλλες αιτίες που στη συνέχεια ευνοούν τις πυρκαγιές. "  Κλιματική αλλαγή, οι συχνότερες ξηρασίες και οι διαταραχές του μικρού κύκλου του νερού που προκαλούνται από τον κατακερματισμό της δασικής έκτασης τροφοδοτούν επίσης τις πυρκαγιές εδώ.

Η παρατηρούμενη τάση ισχύει και για την Ευρώπη, όχι μόνο γύρω από τη Μεσόγειο, αλλά και σε εύκρατες περιοχές της Γαλλίας, καθώς και σε τμήματα της Γερμανίας, όπου ο αριθμός και η έκταση των δασικών πυρκαγιών αυξάνεται. Γύρω από τη Μεσόγειο, η κλιματική αλλαγή με αυξημένες ξηρασίες παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με τις μεγάλες αλλαγές στη χρήση γης τις τελευταίες δεκαετίες. Οι εκτάσεις που διατηρήθηκαν ανοικτές λόγω της αροτραίας γεωργίας και της κτηνοτροφίας εξελίχθηκαν γρήγορα και πάλι σε θαμνώδεις και δασικές εκτάσεις μετά την εγκατάλειψη της γεωργίας· Επιπλέον, υπάρχει αναδάσωση με ευκάλυπτο και πεύκα, τα οποία μπορούν να καούν γρήγορα και εντατικά, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια στην Πορτογαλία και τη βόρεια ισπανική επαρχία της Γαλικίας.

Εν τω μεταξύ, η ανάπτυξη στα δάση δείχνει την ακριβώς αντίθετη τάση όπως στις σαβάνες και τα λιβάδια της γης. Αντιπροσωπεύουν περίπου το 70% της κατεστραμμένης περιοχής παγκοσμίως. Ωστόσο, η συνολική έκταση που καίγεται εδώ έχει μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες: ειδικά στην Αφρική, αλλά και στην Αυστραλία και τη Νότια Αμερική. Εκτός από τη βελτιωμένη πυροπροστασία, αυτό οφείλεται κυρίως στις αλλαγές στη γεωργία. Τεράστιες εκτάσεις έχουν μετατραπεί από χορτολιβαδικές εκτάσεις σε γεωργικές εκτάσεις και χρησιμοποιούνται για την καλλιέργεια σιτηρών ή σόγιας, γεγονός που μειώνει τον κίνδυνο πυρκαγιάς.

Υπάρχει ακόμη ένας αποφασιστικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη στην περίπτωση των δασικών πυρκαγιών. Η κλιματική αλλαγή και οι αλλαγές στη χρήση γης συμβάλλουν στις πυρκαγιές. Αλλά για να καεί πραγματικά, συνήθως χρειάζεται κάποιος να ξεκινήσει τη φωτιά - σκόπιμα ή τυχαία: Στις ΗΠΑ, περισσότερο από το 80% των δασικών πυρκαγιών οφείλονται πιθανώς σε ανθρώπους που ανάβουν, ρίχνουν τα τσιγάρα τους στην αποξηραμένη χαμηλή βλάστηση ή δεν φροντίζουν επαρκώς τη φωτιά τους. Στην Ευρώπη, οι αριθμοί είναι πιθανό να είναι παρόμοιοι, αλλά στις υγρές τροπικές περιοχές είναι πιθανό να είναι ακόμη υψηλότεροι. Μόνο η μειοψηφία των πυρκαγιών μπορεί να εντοπιστεί σε φυσικά αίτια όπως οι κεραυνοί.

 

 

Κλιματική αλλαγή και «Ανθρωποκτονία εξ αμελείας» κυρίως για φτωχούς ανθρώπους. Ανάγνωση σε 1'

 «Ανθρωποκτονία εξ αμελείας»: Μελέτη διαπιστώνει ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να σκοτώσει 1 δισεκατομμύριο κυρίως φτωχούς ανθρώπους

«Ένας μελλοντικός άνθρωπος σκοτώνεται κάθε φορά που καίγονται 1000 τόνοι ορυκτού άνθρακα», αναφέρουν οι συγγραφείς.

Κάτοικοι της περιοχής καθαρίζουν το δρόμο μετά τις πλημμύρες σε ένα χωριό μετά από έντονες βροχοπτώσεις στο Πεκίνο στις 3 Αυγούστου 2023. (JADE GAO/AFP μέσω Getty Images)

Μέχρι το τέλος του αιώνα, σχεδόν 1 δισεκατομμύριο κυρίως φτωχοί άνθρωποι θα μπορούσαν να πεθάνουν λόγω της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με νέα μελέτη. Εάν η κλιματική αλλαγή φτάσει τους 2°C υψηλότερα από τα προβιομηχανικά επίπεδα, το επίπεδο θανάτου που θα προκαλέσει θα είναι καταστροφικό, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Energies[i]. Εάν αληθεύει, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και η παραμονή εντός των ορίων της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα  - η οποία υπόσχεται 2 ° C ως ανώτατο όριο της υπερθέρμανσης του πλανήτη - θα οδηγήσει σε ανθρωπιστική καταστροφή.

Οι συγγραφείς, Joshua Pearce του Western University στο Οντάριο του Καναδά και Richard Parncutt του Πανεπιστημίου του Graz, στην Αυστρία, πραγματοποίησαν μια μετα-ανάλυση σε μελέτες που εξετάζουν θανάτους που προκαλούνται από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Διαπίστωσαν ότι «ένας μελλοντικός άνθρωπος σκοτώνεται κάθε φορά που καίγονται 1000 τόνοι ορυκτού άνθρακα». Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «εάν η αύξηση της θερμοκρασίας φτάσει ή υπερβεί τους 2 ° C αυτόν τον αιώνα, κυρίως πλουσιότεροι άνθρωποι θα είναι υπεύθυνοι για τη δολοφονία περίπου 1 δισεκατομμυρίου κυρίως φτωχότερων ανθρώπων μέσω της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη, η οποία είναι συγκρίσιμη με ακούσια ή εξ αμελείας ανθρωποκτονία».εξαιρετικά υψηλή

Οι επιστήμονες τόνισαν το ρόλο των πλούσιων ανθρώπων, επειδή η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει δυσαναλογία μεταξύ των λεγόμενων «σούπερ εκπομπών» ή πλούσιων ατόμων των οποίων το αποτύπωμα άνθρακα είναι σημαντικά μεγαλύτερο από αυτό των απλών ανθρώπων. «Το 2019, το 40% των συνολικών εκπομπών των ΗΠΑ συνδέθηκε με ροές εισοδήματος στο 10% των νοικοκυριών με τα υψηλότερα εισοδήματα», εξήγησαν οι συντάκτες μιας πρόσφατης μελέτης στο PLOS Climate.

Η κλιματική αλλαγή είναι «μια "νέα ανωμαλία" και τώρα παίζεται σε πραγματικό χρόνο - οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι πάνω μας με τη μορφή πρωτοφανών, επικίνδυνων ακραίων καιρικών φαινομένων», δήλωσε ο Δρ Michael E. Mann, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, στο Salon τον Ιούλιο.

 

 Matthew Rozsa, 30 Αυγούστου 2023

https://www.salon.com/2023/08/30/negligent-manslaughter-study-finds-climate-change-could-1-billion-mostly-poor-people/

---

[i] Joshua M. Pearce, Richard Parncutt Quantifying Global Greenhouse Gas Emissions in Human Deaths to Guide Energy Policy. Energies 2023, 16(16), 6074; https://doi.org/10.3390/en16166074