Οι ταξικές και ανόητες αναπλάσεις στη Θεσσαλονίκη πάλαι ποτέ φιλαράκων Ζέρβα(νυν Δήμαρχου) και Μπουτάρη(πρώην), με παράδειγμα την λεγόμενη αναβάθμιση της περιοχής Ανάληψη.
Πως διακρίνει κανείς την ταξική θέση και φύση της Δημοτικής άρχουσας τάξης και αυλής τους αναφορικά με τις αστικές αναπλάσεις.
Το παρακάτω κείμενο αφιερώνεται στους κατοίκους της περιοχής με κοινοποίηση στον Κ. Ζέρβα … Απαίτηση ενός συνόλου έξυπνων πολιτών θα μπορούσε να ήταν η παραίτηση και αυτού του Δημάρχου σύμφωνα με τα παρακάτω.
Μέρος Ι
5 θέσεις βιώσιμης αστικής και πολεοδομικής ανάπλασης -εξυγίανσης γειτονιών
Στενόχωροι χώροι, κοινωνικά μειονεκτικές γειτονιές, χωρίς πεζοδρόμια, χώροι μόνο για αυτοκίνητα, ελάχιστοι χώροι πρασίνου - αυτά αρρωσταίνουν μια πόλη και φυσικά τους κατοίκους της εκτός όλων των άλλων που έχουν να αντιμετωπίσουν.
Η βιώσιμη και κοινωνικά αποδεκτή αστική ανάπτυξη δεν αποτελεί ζήτημα μόνο σε περιόδους του ιού Corona, της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής ρύπανσης όπως προσπάθησε ο τάχα μου νέος με όραμα δήμαρχος Ζέρβας (πολλοί τον χαρακτήριζαν έτσι στην αρχή αναμένοντας, και τώρα «είναι ο χειρότερος δήμαρχος που πέρασε» λένε οι ίδιοι) να κάνει με την ποδηλατολωρίδα στην Κ. Καραμανλή. Από τότε είχαμε γράψει στο blog, ότι την έκανε μόνο και μόνο για να φανεί ότι κάνει ότι κάνουν και άλλοι δήμαρχοι σε Ευρωπαϊκές πόλεις – όπου υπάρχουν δομημένες ποδηλατολωρίδες και ποδηλατόδρομοι- Π.χ. ο Δήμαρχος στα Τίρανα δημιούργησε πρώτος εναλλακτική ποδηλατολωρίδα εν καιρώ Corona. Επίσης είχαμε αναφέρει ότι σε λίγο καιρό θα καταργηθεί καθώς έγινε χωρίς προδιάγραφες και χωρίς ένταξη σε ένα σχέδιο ποδηλατολωρίδων της πόλης, λαμβανομένου υπόψη μιας βιώσιμης αστικής ανάπτυξης.
Δεν κάνουμε αστική αναπτυξιακή πολιτική σημειώνοντας στο γόνατο ή καθήμενοι σε καφετέριες έχοντας το κινητό στο αυτί.
Πώς θα μπορούσε να μοιάζει μια αστική ανάπτυξη και ανάπλαση γειτονιάς που προάγει και την υγεία και είναι ταυτόχρονα και βιώσιμη; 5 θέσεις είναι άξιες σημαντικής προσοχής.
Θέση 1: Κοινωνική αλλαγή
Περίπου το 75 % των κατοίκων της Ελλάδας ζει σήμερα σε πόλεις. Και η τάση είναι αυξητική. Κατά τη διάρκεια της ολοένα και περισσότερο παγκοσμίως δικτυωμένης κοινωνίας της πληροφορίας, η κοινωνική ενσωμάτωση χάνει τη δύναμή της, ο πληθυσμός γίνεται πιο πολύχρωμος, πιο ποικιλόμορφος, πιο ηλικιωμένος και η φτώχεια βασιλεύει. Τα μικρότερα νοικοκυριά με αυξανόμενο ζωτικό χώρο ανά κάτοικο αυξάνουν την πίεση στην αγορά κατοικίας. Ο πολεοδομικός εξευγενισμός ολόκληρων γειτονιών στις μεγάλες πόλεις αυξάνεται και οι άνθρωποι σε μειονεκτικές γειτονιές υποφέρουν ιδιαίτερα από την περιβαλλοντική ρύπανση, τον μεγαλύτερο θόρυβο, την περισσότερη βρωμιά, το λιγότερο πράσινο, τον λιγότερο χώρο για πεζούς και ποδήλατα, γενικώτερα λιγότερο δημόσιο χώρο προς χρήση.
Η έλλειψη στέγης αυξάνεται, ιδίως για τα κοινωνικά μειονεκτούντα άτομα. Η διάλυση αλληλεγγύης , ο κοινωνικός αποκλεισμός, η απομόνωση και η βία είναι λέξεις-κλειδιά για τις εξελίξεις στις πόλεις που είναι επιζήμιες για την υγεία. Σε αυτό το πλαίσιο, η τοπική πολιτική οφείλει να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στο σχεδιασμό των περιβαλλόντων διαβίωσης που προάγουν την υγεία, καθώς μπορεί να υποκινήσει διαδικασίες προαγωγής της υγείας, να τις αναπτύξει και να τις εφαρμόσει μαζί με τους πολίτες ως φορέας καθοδήγησης και σχεδιασμού κατά τη διάρκεια της παροχής δημόσιων υπηρεσιών.
Τι είναι πεζόδρομος, κανονικός δρόμος διέλευσης ή σταθμοί αυτοκινήτων?
|
|
Θέση 2: Κοινωνική δικαιοσύνη, προστασία του περιβάλλοντος και συμμετοχική διαδικασία
Μείωση του κοινωνικο-χωρικού διαχωρισμού: Εντείνεται η αυξανόμενη συγκέντρωση της φτώχειας σε μεμονωμένες γειτονιές των μεγάλων πόλεων και μαζί της οι αρνητικές επιπτώσεις της φτώχειας, μεταξύ άλλων όσον αφορά την κατάσταση της υγείας των κατοίκων. Εδώ, μεταξύ άλλων, ένας αυξημένος προσανατολισμός στον κοινωνικό χώρο ως δεσμευτική βάση για τον διατμηματικό σχεδιασμό θα μπορούσε να εξουδετερώσει τον κοινωνικό διαχωρισμό.
Δημιουργία περιβαλλοντικής δικαιοσύνης: Σε πολλές και μεμονωμένες γειτονιές και κατοικημένες περιοχές, οι κάτοικοι των πόλεων εκτίθενται σε πολλαπλές επιβαρύνσεις από οικολογικά και κοινωνικά προβλήματα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές βλάβες της υγείας. Οι δήμοι θα πρέπει επομένως να δημιουργήσουν περιβαλλοντική δικαιοσύνη και να μη διαιωνίζουν περιβαλλοντικό ρατσισμό που εφαρμόζουν οι Δήμοι υπερ της μεσοαστικής τάξης και να επιδιώξουν την προστασία του κλίματος, την προαγωγή της υγείας και την κοινωνική δικαιοσύνη με ολοκληρωμένες προσεγγίσεις.
Προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας. Η βιώσιμη κινητικότητα μπορεί να συμβάλει στη μείωση του όγκου των ιδιωτικών μηχανοκίνητων μεταφορών και της κυκλοφορίας εμπορευμάτων και στη μείωση των εκπομπών ατμοσφαιρικών ρύπων, αερίων του θερμοκηπίου και θορύβου στην πόλη συνολικά.
Διατήρηση και ανάπτυξη αστικών χώρων πρασίνου και με pocket βιότοπους. Στις αναπτυσσόμενες πόλεις, το αστικό πράσινο δέχεται ιδιαίτερες πιέσεις. Οι πόλεις θα πρέπει επομένως να διατηρούν και να αναπτύσσουν τους αστικούς χώρους πρασίνου, και να προσαρμόζουν την πολιτική συντριβανιών και σχημάτων νερού σύμφωνα με τις επερχόμενες επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής, που σχετίζονται επίσης με βιοκλιματικές και οικολογικές λειτουργίες. Οι πράσινοι και ανοιχτοί χώροι είναι λειτουργικοί χώροι κίνησης, αναψυχής, εμπειρίας της φύσης και κοινωνικών συναντήσεων.
Ενεργοποίηση της συμμετοχής Η συμμετοχή των κατοίκων στις διαδικασίες σχεδιασμού αποτελεί βασικό καθήκον των πόλεων. Θα πρέπει επίσης να απευθύνεται σε μειονεκτούσες ομάδες πληθυσμού και σε αυτές που δεν έχουν πρόσβαση στην ψηφιοποιημένη διακυβέρνηση. Όσον αφορά την αξιοπιστία, είναι απαραίτητο ο δήμος να καταστήσει διαφανές το πεδίο συμμετοχής σε πρώιμο στάδιο και να μην αφήνει κοινωνικές ομάδες εκτός συμμετοχικού σχεδιασμού.
Θέση 3: Ολοκληρωμένα μοντέλα, προσεγγίσεις και στρατηγικές δράσης
Η αστική ανάπτυξη που προάγει την υγεία επηρεάζει σχεδόν όλες τις υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης: εκτός από την αστική ανάπτυξη και τον πολεοδομικό σχεδιασμό, την υγεία, τη νεολαία, το περιβάλλον και το πράσινο, τις μεταφορές και την κινητικότητα, τον αθλητισμό, την εκπαίδευση, τις κοινωνικές υποθέσεις και τα οικονομικά.
Για την αντιμετώπιση αυτών των καθηκόντων απαιτούνται ολοκληρωμένες κατευθυντήριες αρχές, προσεγγίσεις δράσης και στρατηγικές. Πρέπει να συγκεντρωθούν σημαντικές πτυχές, όπως
- διαφορετικά τομεακά πεδία δράσης
- φορείς εντός και εκτός πολιτικής και διοίκησης
- προσεγγίσεις από πάνω προς τα κάτω και από κάτω προς τα πάνω
- διαφορετικοί πόροι (οικονομικοί, υλικοί, τεχνογνωσία)
- ανώτερα και κατώτερα επίπεδα σχεδιασμού
- Διαφορετικά χωρικά επίπεδα (γειτονιές/περιφέρειες, πόλη στο σύνολό της, περιφέρεια)
Συχνά οι πτυχές αυτές απομονώνονται η μία από την άλλη κατά την εφαρμογή τους. Η σύνδεσή τους σε δημοτικό επίπεδο μπορεί να συμβάλει σε έναν βιώσιμο σχεδιασμό της αστικής ανάπτυξης που προάγει την υγεία και να αποφύγει τη συνύπαρξη παράλληλων δομών.
Ένα παράδειγμα για ξεκίνημα άλλης προσέγγισης είναι μια "Κοινωνικά ολοκληρωμένη πόλη", "Κοινωνική συνοχή - Διαμόρφωση της ζωής μαζί στη γειτονιά". Οι πολίτες πρέπει να ξυπνήσουν και να μη φοβούνται να πουν τη γνώμη τους ή να εκτεθούν στη δημόσια σφαίρα. Εκτός και αν η Δημαρχιακή αρχή δεν επιθυμεί έξυπνους πολίτες για να πράττει πολιτειακά ανεξέλεγκτα.
Θέση 4: Κοινωνικές, τεχνικές και πράσινες υποδομές
Οι δήμοι έχουν ως καθήκον την παροχή γενικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος. Ιδιαίτερα ενόψει των κοινωνικών αλλαγών, οι δήμοι καλούνται να αναπτύξουν τις κοινωνικές, τεχνικές και πράσινες υποδομές με τρόπο μελλοντικά ασφαλή και βιώσιμο και να τις καταστήσουν προσιτές χωρίς εμπόδια. Πρόκειται για κοινωνικές υποδομές, όπως εγκαταστάσεις και υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, τεχνικές υποδομές, όπως αυτές που απαιτούνται για την εξασφάλιση της κινητικότητας των κατοίκων, και πράσινες υποδομές ως ένα δίκτυο αστικού πρασίνου.
Η παροχή και η ποιοτική και ποσοτική επέκταση αυτών των υποδομών αποτελούν σημαντική προϋπόθεση για να μπορούν οι κάτοικοι των πόλεων να ζουν με υγιή και οικολογικά συμβατό τρόπο. Οι δήμοι έχουν οφείλουν να έχουν δημιουργικό περιθώριο στο θέμα αυτό, αλλά οι οικονομικοί πόροι πρέπει να ενισχυθούν με δεσμευτικό τρόπο. Οι κατευθυντήριες γραμμές και οι αξίες προσανατολισμού αποτελούν επίσης δομικά στοιχεία της πρακτικής του σχεδιασμού. Εκτός από τα υποχρεωτικά καθήκοντα, υπάρχουν και εθελοντικά καθήκοντα, όπως η παροχή κολυμβητικών πισίνες, πολιτιστικών εγκαταστάσεων ή κέντρων γειτονιάς. Η προσέγγιση μιας διατομεακής πολιτικής για την υγεία (Υγεία σε όλες τις πολιτικές) απαιτεί επίσης μετασχηματισμό του σχεδιασμού και της δράσης της δημοτικής πολιτικής.
Θέση 5: Ας σκεφτούμε σφαιρικά
"Οι πολιτικές για την προαγωγή της υγείας στις πόλεις πρέπει να μετασχηματίζονται σε σφαιρικό επίπεδο προκειμένου οι τοπικές δράσεις να ανταποκρίνονται και στις παγκοσμιοποιημένες συνθήκες " κλίματος και περιβάλλοντος.
Παραδείγματα διασύνδεσης τοπικών και παγκόσμιων προσεγγίσεων για την προαγωγή της υγείας περιλαμβάνουν συνεργασίες πόλεων παγκοσμίως που συνεργάζονται σε τομείς δράσης όπως το περιβάλλον, η υγεία και η κοινωνική πολιτική, ή το διεθνές δίκτυο υγιών πόλεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Αλλά και η κήρυξη τοπικών κλιματικών εκτάκτων αναγκών από τα κοινοβούλια των πόλεων παγκοσμίως - στο πλαίσιο της κοινής παγκόσμιας γνώσης για τους τρέχοντες κινδύνους και για τις ευκαιρίες αντιμετώπισης των κινδύνων.
Για παράδειγμα, μια αλλαγή στην παγκόσμια εξάπλωση απειλητικών για τη ζωή ασθενειών, όπως οι λοιμώξεις ή, επί του παρόντος, ο κορωναϊός, έχει ιδιαίτερες επιπτώσεις στην υγεία και το προσδόκιμο ζωής των κατοίκων των πόλεων. Ή η πολιτική για το κλίμα είναι ταυτόχρονα και πολιτική υγείας και κοινωνική πολιτική, η οποία αφορά τη μείωση των κοινωνικών και υγειονομικών ανισοτήτων παγκοσμίως.
Μέρος ΙΙ
Τι σχέση με τις 5 θέσεις έχει η αστική πολιτική του Δημάρχου Ζέρβα αλλα και των προηγουμένων δημάρχων της πόλης. Το κραυγαλέο παράδειγμα της περιοχής Αναλήψη-Μπότσαρη-Ηλέκτρα
Η περιοχή Ανάληψης βορείως της Β. Όλγας έως και Δελφών για μένα είναι μια υποβαθμισμένη περιοχή, τόσο πολεοδομικά, όσο και από πλευράς κατοικείν, ανύπαρκτου πρασίνου, υπερβολικού θορύβου, ατμοσφαιρικής ρύπανσης, έλλειψης χώρου για τους πεζούς, άτομα με ειδικές ανάγκες και ευάλωτα κινητικά κοινωνικές ομάδες και προπάντων άσχημη οπτική όταν περπατάς βλέποντας περισσότερα αυτοκίνητα στο δρόμο να κυκλοφορούν και να είναι παρκαρισμένα όπου βολεύει τον οδηγό του ΙΧ. Παιδιά να παίζουν και πεζούς να συνομιλούν στο δρόμο βλέπεις σπανίως.
Είναι μια πολύχρωμη κατά τα άλλα περιοχή με τάσεις να υποβαθμίζεται κοινωνικά και περιβαλλοντικά, μιας και οικονομικά είναι ήδη υποβαθμισμένη.
Πολλοί όμως που τους έχω πει που κατοικώ μου λένε: «Wow, down town σχεδόν και τα έχεις όλα στα πόδια σου…» Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη θετική εκτίμηση για μια τέτοια περιοχή. Ίσως επειδή έχω ζήσει και σε άλλες πόλεις με μια άλλη ποιοτική κατάταξη αστικού κατοικείν, ίσως λέω. Αλλα ίσως και οι ίδιοι δεν έχουν ζήσει σε άλλες αναβαθμισμένες περιοχές κατοικίας για να μπορούν να συγκρίνουν. Τα έχουν δει σίγουρα πολλοί από τα πολλά ταξειδάκια που κάνουν με 24 ευρώ πήγαινε έλα σε Παρίσι η Βαρκελώνη ή Λονδίνο αλλα δεν έχουν ζήσει για να παρατηρήσουν και να γνωρίζουν κατ’ επέκταση.
Αλλά ας το δεχτούμε αυτό και ας δεχτούμε ότι ο Δήμος πήρε την απόφαση αναβάθμισης, όπως είπε, της περιοχής ξεκινώντας με το ξήλωμα ενός μικρού πάρκου στη Συμβολή Μπότσαρη και Ηλέκτρας και αντικατάστασης του ενσωματώνοντας παιδική χαρά και συντριβάνι (δε θα μπορούσε να λείπει στην πόλη το συντριβάνι χωρίς σημαντική συμμετοχή στον βιοκλιματισμό !!!)αντί 900.000 ευρώ.!! Τι θα μπορούσε κανείς να φτιάξει με 900 χιλιάδες ευρώ?
Συνεχίζοντας έλαβε υπόψη μάλλον το σταθμό μετρό και αποφάσισε να – όπως πάλι θα πουν- να αναβαθμίσει τα γύρω στενά και τα πολεοδομικά τετράγωνα στην περιοχή. Αφορμή σίγουρα είναι και ο σταθμός Μετρό που θα λειτουργήσει στη Δελφών και Αναλήψεως.
Αρκετά χρόνια τώρα εφιστούμε την προσοχή στο Δήμο μέσω του blog και κοινωνικών δικτύων ενημέρωσης για τα μη υπαρκτά για πεζούς πεζοδρόμια – ας μη μιλήσουμε για τυφλούς συνανθρώπους μας, μητέρες με παιδικά καροτσάκια, ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ κλπ- και την άθλια κατάσταση των δρόμων και των πεζοδρομίων στη περιοχή, αλλα και την ακαθαρσία τους βρωμερούς κάδους απορριμμάτων που πρέπει να τους ανοίξεις με γάντι για να μη μολυνθείς και φυσικά λόγω των βρωμερών κατοίκων που δεν ενδιαφέρονται να είναι οι κάδοι καθαροί, και τη μη ύπαρξη πρασίνου, σκεπτόμενοι τη κλιματική αλλαγή και τα θερμά καλοκαίρια που αν μη τι άλλο οι πόλεις χρειάζονται δένδρα.
Θα θέσουμε μια ερώτηση στο χώρο και θα την συναντήσουμε στο τέλος του κειμένου πάλι.
«Τι είναι λοιπόν αυτό, μια επιθυμία που οδηγείται ad absurdum στη σιωπή και αφηγείται την αυταπάρνηση τους στη δημόσια σφαίρα και δημόσιο χώρο, επειδή απλά υπάρχει ένα κατεστημένο, που είναι εγκατεστημένο στα μυαλά όλων ή των περισσοτέρων, σαν μια προνομιακή ηθική απέναντι στην επαρκή αστική ζωή, για να μπορούν να διαφοροποιούνται από τη μάζα, και ίσως να θεωρούν τους εαυτούς τους περισσότερο αυθεντικούς?»
|
Δήμαρχε Ζέρβα, ακριβώς αυτό συνέβει και με τον Homo Erectus, που κάποιοι ερευνητές υποπτεύονται ότι «δεν είχε προσπαθήσει ιδιαίτερα ‘για να προσαρμόσει τη ζωή του στις μεταβαλλόμενες συνθήκες’ ", όπως ισχυρίζεται ο Ceri Shipton από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας (ANU). Ο Homo Erectus είχε μια "στρατηγική ελάχιστης προσπάθειας"[1]η οποία συμπληρωνόταν από μια συντηρητική κοινωνικοποίηση. Κάτι συγγενές βιώνομε σήμερα τώρα και 25 χρόνια πλέον με τον νεοφιλελευθερισμό και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. |
Μήπως λοιπόν θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις σημερινές πολιτικές της ελάχιστης προσπάθειας από πλευράς διοικούντων και διαχειριστών -που διαφαίνονται σε πάρα πολλούς τομείς και που απευθύνονται στο 80-85% τους πληθυσμού- αλλά και από πλευράς πολιτών καθώς νοιώθουν εξ αρχής απαξιωμένοι με την πολιτική της μιμόζας πλέον και να βρούμε εναλλακτικούς δρόμους ”να ανέβουμε στο βουνό για να βρεθούμε στο τόπο που υπάρχουν οι κατάλληλες πέτρες για την κατασκευή των εργαλείων μας που χρησιμοποιούμε στη καθημερινότητά μας με σκοπό της διαβίωση μας”. Είμαστε ήδη σε επίπεδο επιβίωσης, και όχι διαβίωσης πλέον, πάρα πολλοί άνθρωποι σε σχέση ακόμα και με τα χρόνια του ’80.
Η αστική διάρθρωση
Μια πόλη αποτελείται από δομημένα και μη στοιχεία, από υλικά και έμβιά όντα που θα πρέπει να συνυπάρξουν από κοινού για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Είτε μέχρι να καταστραφούν ή να φθαρούν σαν υλικά, είτε έως αποβιώσουν. Ergo καθήκον της ΤΑ οφείλει να προσανατολίζεται στην βιώσιμη συνύπαρξη αυτών των δύο χωρίς να επηρεάζει το ένα το άλλο αρνητικά στο χρόνο.
Τα δομημένα στοιχεία απαιτούν προσεχτικό σχεδιασμό καθαρά και αντοχής υλικά και ακριβή τοποθέτηση στο δημόσιο χώρο που θα ελέγχεται η διατήρησή τους προς όφελος της δημόσιας σφαίρας. Το πλαίσιο των έμβιων όντων είναι πολύ περισσότερο ευάλωτο καθώς υπάρχει αλληλοεπιδράσεις των ενεργειών των ατόμων αλλα και αρνητικές επιδράσεις στο δομημένο χώρο και στους συνανθρώπους.
Κατοικία, παιδεία, εργασία καθημερινότητα και πολιτισμός είναι αυτά που σου δίδουν οι δομημένες υποδομές, αλλα μεταδίδουν και την αίσθηση της αισθητικής και της ελεύθερης παράστασης στο δημόσιο χώρο.
Η θέση του ανθρώπου σήμερα σε αστικό περιβάλλον ήταν και είναι τελείως ανθρωποκεντρική με την πρωτογενή ιδέα της κατάληψης του πλανήτη δηλαδή σε τελική ανάλυση και του χώρου με οποιαδήποτε τρόπο και κόστος για την εκπλήρωση των απεριόριστων επιθυμιών του ανθρώπου, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τις ιδιαιτερότητες άλλων έμβιων όντων όπως ζώα και φυτά.
Ας δούμε και τη διαχείριση των περιπτέρων, σαν παράδειγμα, στο νότιο μέτωπο της πόλης στη νέα παραλία τελικά πραγματώθηκε από ανήλικα άτομα δημαρχιακής εξουσίας που ήθελαν να έχουν στον περίπατό τους παγωτό, σάντουιτς και καφέ σαν και οι πρωτογενείς απαιτήσεις του ανθρώπου απέναντι σε ένα τέτοιο δημόσιο χώρο είναι αυτές. Τα περίπτερα αυτά είναι πολιτισμικά πτώματα στην παραλία, έτσι όπως έχουν στηθεί και λειτουργούν, χωρίς πολιτειακή και πολιτική αγωγή. Δημιουργούμε, ή μάλλον κατασκευάζουμε κάτι και μετά το αφήνουμε στον αυτόματο πιλότο να λειτουργήσει αν θα λειτουργήσει με όποιον κοινωνικό αυτοματισμό επιθυμούμε ή απλά μας ξαφνιάζει κάποιος.
Ας έρθουμε στο καυτό ζήτημα
της ταξικής τοποθέτησης των ιθυνόντων απέναντι στην αστική ανάπλαση, χωρίς
αειφόρο σχεδιασμό, δηλαδή κλιματο- και περιβαλλοντοκεντρικά.
Δίνουν την εντύπωση ότι έχουν άγνοια για το τι συμβαίνει στους δρόμους, στα πεζοδρόμια με η χωρίς ράμπες για αναπήρους, στις γειτονιές κλπ. Επίσης δίνουν την εντύπωση ότι δεν έχουν
καταλάβει το τι συμβαίνει κλιματικά τοπικά περιφερειακά και παγκόσμια, και για ποιο λόγο η πολιτική του αστικού πρασίνου και των λεγόμενων συντριβανιών και παιγνιδιών νερού θα πρέπει να επανασχεδιαστεί για την καλύτερη κα αποδοτικότερη ψύξη στο περιβάλλον προς όφελος των κατοίκων δηλαδή των πεζών προπάντων τους μήνες των καυσώνων.
Οι γειτονιές στη περιοχή Ανάληψη βορείως της Β Όλγας έχουν την εξής κατά προτεραιότητα δομή. Οδικοί άξονες, μονόδρομοι, στενά, πολυκατοικίες 5 έως και 8 όροφοι εν μέρει διαβαθμισμένες στο ύψος. Τα πεζοδρόμια από την εποχή της πρώτης τους κατασκευής φθαρμένα και με ανισόπεδη επιφάνεια επικίνδυνα για τους πεζούς. Σε πολλούς δρόμους και στενά δεν υπάρχουν καν πεζοδρόμια και κάποια είναι στενότερα από 50 cm Ο δημόσιος χώρος καλύπτεται κατά τα άλλα μόνο από του σταθμευμένους κάδους απορριμμάτων και σταθμευμένα αυτοκίνητα πάνω σε πεζοδρόμια. Δένδρα και χαμηλό πράσινο ανύπαρκτα.
Τι θεωρούν αυτοί οι Illuminati -γιατί διαφορετικά
δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενεργούν με
αυτό τον τρόπο- της αστικής ανάπτυξης και αστικής υποβάθμισης, μέτρα αναβάθμισης
γειτονιάς?
Εγκαταλελειμμένες γειτονιές(!) οι παρακάτω φωτογραφίες μιλούν
από μόνες τους.
Δημόσιος χώρος για τους κατοίκους στην Ανάληψη Δεκ 2021-πριν την λεγόμενη ανάπλαση και αναβάθμιση της περιοχής
Κατάληψη χώρου από αυτοκίνητα, περιορισμένος στο ελάχιστο χώρος για τους πεζούς με σκοπό την κάλυψη των επιθυμιών για στάθμευση αυτοκινήτων, σταθμευμένα αυτοκίνητα επι πεζοδρομίων και ραμπών ΑΜΕ στα πεζοδρόμια , μηδενική κάλυψη σε πράσινο.
Δεν επιθυμεί κανείς μηδενική κινητικότητα με αυτοκίνητο. Ας μη αναφερθούμε στους ποδηλάτες που δεν έχουν κανένα δικαίωμα ύπαρξης στους δρόμους της πόλης. Όταν όμως αφήνεις την καθημερινή ζωή σου σχετικά με τον δημόσιο χώρο να την διαχειρίζεται ο λεγόμενος Δήμαρχός σου ή ο Δήμαρχος της πόλης, οφείλεις να τα περιμένεις αυτά ή είσαι από χέρι χαμένος.
Προνομιούχως γειτονιά (!) οι παρακάτω φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους.
|
Όλες οι γειτονιές στην Ανάληψη έχουν τέτοια αθλιότητα? Όχι όλες, μια γειτονιά alias ένας δρόμος με το όνομα Αλεξανδρείας παραμένει διαφορετική από όλες τις άλλες. Γιατί??? |
|
Οδός Αλεξανδρείας από Μπότσαρη (κάτω εικόνα) και από Αναλήψεως (πάνω εικόνα) |
Γιατί συμβαίνει ξαφνικά σε ένα υποβαθμισμένο δημόσιο χώρο του κατοικείν στην Ανάληψη να αλλάζει η αισθητική του δρόμου και του κατοικείν?
Οικογενειοκρατία στη συγκεκριμένη οδό. Υπάρχει λοιπόν οικόπεδο γνωστής οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Το ένα τέκνο ήταν και τότε που έγινε το έργο επι Δημαρχίας Μπουτάρη, αλλα είναι και τώρα Δημοτικός Σύμβουλος με άλλη παράταξη και το δεύτερο τέκνο, θήλυ, ήτο μέχρι πρόσφατα πρόεδρος Κοινότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Το οικόπεδο και το ΚΑΠΗ. Στην σχετικά μεγάλη πολυκατοικία που είναι χτισμένη στο οικόπεδο έχει νοικιαστεί και στο ισόγειο γωνιακό ακίνητο στο Δήμο για λειτουργία του δημοτικού ΚΑΠΗ !!!
Προτεραιότητα στους δικούς μας. Η ανάπλαση του δρόμου Αλεξανδρείας ήταν ένα από τα πρώτα έργα που έκανε η Δημαρχία Μπουτάρη. Δε νομίζω να χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις γιατί η Αλεξανδρείας μεταξύ Μπότσαρη και Π. Συνδίκα είναι νοικοκυρεμένη που λέμε και εκατέρωθεν είναι οι δρόμοι ακόμα και η ίδια Αλεξανδρείας σε άθλια κατάσταση?
Εξόφθαλμη κοινωνική ανισότητα μέχρι και ρατσισμός αστικής πολιτικής αναβάθμισης γειτονιών και ανάπλασης περιοχών.
Δικό σας το συμπέρασμα αν και κατά πόσο υπάρχει διαπλεκόμενη και ίσως και με στοιχεία διαφθοράς συνέργεια Δήμου και πολίτη στην Αυτοδιοίκηση προς εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων μικροαστικής τάξης.
Γιατί στην Κριεζώτου π.χ. με πολύ πλατύτερο δρόμο πολύ πλατύτερα πεζοδρόμια, μεγαλύτερες πολυκατοικίες δεν έχουν δεσμεύσει δημόσιο χώρο για στάθμευση και στάση αυτοκινήτων? Κάποιος θα πει ότι οι πολυκατοικίες έχουν υπόγειο χώρο στάθμευσης στις ίδιες τις πολυκατοικίες. Όχι σε όλες!
Πως είναι δυνατόν στην αντίπερα όχθη του κοινωνικού ιστού, στην Ανάληψη βορείως της Β Όλγας, να διαιωνίζεται μια υποβάθμιση του άθλιου έτσι κι αλλιώς κατοικείν με μια σαν «πεπερασμένη χαρακτηριζόμενη αναβάθμιση περιοχής»?
Και συνεχίζεται το θέατρο στο βωμό της λεγόμενης αλλά στραπατσαρισμένης λέξης «αναβάθμιση» της περιοχής Ανάληψης σε ποια φάση?
Ξηλώνει πεζοδρόμια που ήταν σε άθλια κατάσταση πραγματικά για να περπατήσει ακόμα και αρτιμελής κάτοικος πόσο μάλλον ηλικιωμένοι και άτομα με ειδικές ανάγκες και πλακοστρώνει τα πεζοδρόμια εκ νέου τοποθετώντας στη μία πλευρά πασαλάκια για μείωση της στάθμευσης των αυτοκινήτων στους κατά κύριο λόγο μονόδρομους της περιοχής, που στη πλευρά που έβαλε πασαλάκια δεν στάθμευαν στο πεζοδρόμιο έτσι κι αλλιώς!
1η αναβάθμιση της περιοχής. Κολωνάκι εκει που δεν χρειαζόταν Έτσι κι αλλιώς δεν στάθμευαν στο πεζοδρόμιο λόγω ύψους του κράσπεδου και λόγω του ότι από την άλλη πλευρά στάθμευαν πάνω στο πεζοδρόμιο και στένευε ο δρόμος για διέλευση άλλων οχημάτων. Σε άλλους στενότερους δρόμους που χρειάζονται πασαλάκια για να έχεις τουλάχιστον τη μια πλευρά πεζοδρομίου στη διάθεση των πεζών, δεν συνέβει τίποτα.
Αλλα στο πλάτος ενός οχήματος να εξοικονομήσουν ανά πολεοδομικό τετράγωνο μια θέση στάθμευσης για φύτευση ενός δένδρου , όχι αυτό δεν το θεωρούν αναβάθμιση ή μάλλον τους είναι με πολύ συντονιστική δουλειά συνδεδεμένο. Όμως στύλους φωτισμού, που θα χτυπάει η πόρτα καταστήματος όταν ανοίγει σκέφτηκαν να τοποθετήσουν.
Πλακόστρωση και πασαλάκια στη Χατζηλαζάρου
Η αναβάθμιση της περιοχής όπως την βλέπουν οι Illuminati του Δήμου Θεσσαλονίκης
Αναδιοργάνωση και
ανακατασκευή των πεζοδρομίων, εν μέρει και στο σύνολο σαν χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων.
Οδός Ηλέκτρας, αναβαθμισμένος δρόμος, ανακατασκευασμένο
πεζοδρόμιο αμιγώς για στάθμευση αυτοκινήτων
|
Νέα πεζοδρόμηση Χατζηλαζάρου |
Ποια η λογική στην πλακόστρωση με λευκά πλακίδια ενός τέτοιου δρομίσκου? Μόνο ένας λόγος υπάρχει: επειδή απέναντι δίπλα στο πάρκο μετα την Μπότσαρη ο δρόμος έχει και αυτός πλακοστρωθεί σκέφτηκαν να πλακοστρώσουν και τον απέναντι για να έχει συνέχεια ο ίδιος δρόμος -που δεν έχει σχέση ούτε με το πάρκο ούτε με εμπορικότητα τουναντίον είναι ένας καθαρά δρόμος κατοικείν. Δηλαδή άσχετος ο ένας δρόμος με τον άλλο.
Όμως ούτε ένα κολωνάκι στα πεζοδρόμια για να «δώσε ανάσα στον πεζό» μήπως τυχόν και δυσκολέψουμε του οδηγούς ΙΧ να βρουν χώρο στάθμευσης μακρύτερα από 100 μτρ. από την είσοδο της πολυκατοικίας τους!
Το χειρότερο πιο είναι? Επειδή δεκαετίες δεν έχει γίνει ούτε ένα απλό μικρό έργο βελτίωσης στη περιοχή, οι κάτοικοι με το που βλέπουν μόνο μπουλντόζες και ασφαλτικά μηχανήματα και κανένα νέο στύλο φωτισμού θεωρούν ότι τους έχουν αναβαθμίσει την περιοχή.
Κανένας σχεδιασμός αναβάθμισης του κατοικείν στην περιοχή. Μόνο μια καθαρή προσπάθεια τοποθέτησης σε τάξη του παρκαρίσματος των αυτοκινήτων πάνω σε πλακίδια πεζοδρομίου, αυτό έγινε. Μόνο αυτό τίποτε άλλο και αυτό διαφαίνεται από την αντιπαράθεση των κάτωθι φωτογραφιών δεξιά πριν αριστερά μετά τα λεγόμενα δημοτικά έργα. 2η αναβάθμιση της περιοχής
Ο αστικός τους σχεδιασμός και ότι κατανοούν οι Illuminati του Δήμου από αυτό, γίνεται όλο περισσότερο για τη μεσαία αστική εμπορική τάξη(ή καλύτερα γι’ αυτή που έχει απομείνει), και σε ορισμένες high περιοχές για την κάστα τους, δεν σχεδιάζουν για να πρασινίσει ολόκληρη η πόλη, να φτιάξει αποκεντρωμένες οάσεις για τους κατοίκους των γειτονιών εκεί που είναι χρήσιμες όχι εκεί που θα φαίνονται για μερικά χρόνια και μετα θα εγκαταλειφθούν(να μην απαριθμήσουμε πόσα σιντριβάνια είναι εγκαταλελειμμένα). Να αυξήσει την εμπορικότητα των δρόμων της περιοχής μέσω απομάκρυνσης σταθμευμένων αυτοκινήτων και διέλευσης αυτών από τους συγκεκριμένους δρόμους, δίνονατς δημόσιο χώρο στους πεζούς. Αποδεδειγμένη η αύξηση της εμπορικότητας παντού αυτό.
Τουναντίον, αυτό που σκέφτεται ο Δήμος παραδόξως είναι να πάρει τα ανεκμετάλλευτα οικόπεδα που χρόνια τώρα είναι χέρσα εγκαταλελειμμένα και να τα κάνει pocket parks για τους κατοίκους των υποβαθμισμένων και ευάλωτων περιοχών στις άσχημες και έως και ακραίες καιρικές συνθήκες ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες και όχι χώρους στάθμευσης για τα αυτοκίνητα όπως πρόσφατα ανακοίνωσε ο Δήμος[1]. ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΟΙ ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΟΙ ΑΣΤΙΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΕΞΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.
Ποδηλατοκίνηση: Τέλος γιατί δεν διευκολύνει την διέλευση ποδηλατιστών και την επανεκκίνηση εν δυνάμει χρηστών ποδηλάτων με την αναδιάρθρωση των δρόμων σε ελεύθερη για ποδηλάτες χρήση τους και στους μονόδρομους σε αντίθετη κατεύθυνση, όταν το πλάτος το επιτρέπει. Εδώ δημιουργείς σίγουρα και δράσεις συνέργειας όπως μείωση ταχύτητας, ρύπων και θορύβου ΙΧ.
[1] ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 29/09/2021 07:50
Θεσσαλονίκη: Έρχονται δωρεάν πάρκινγκ σε 20 οικόπεδα – Πού θα γίνουν.
