Εύκολα ξεχνάμε, επειδή ήρθε η “οι άλλοι” κανονικότητα.
Τα μαξιλαράκια που φτιάξατε από τι τα φτιάξατε κύριε Τσίπρα? Μήπως από σαφράν όπως και ο Δίας για να κοιμάται ήσυχος, χαλαρός τις νύχτες?
Ναι ούτε καν εκφέρουν το όνομα ΝΔ, οι του ΣΥΡΙΖΑ και οι συμπαθούντες τον Τσίπρα απλά τους ονομάζουν “οι άλλοι”, σαν κάτι ακατανόμαστοι, εξορκισμένοι.Φοβούνται μη τους ονειρευτούν τη νύχτα, ενώ αυτοί τους κάλεσαν στο όνειρο μας...
Euronews 2019: 15 Φεβρουαρίου 2018, η Ελλάδα εισπράττει 3 δισεκατομμύρια ευρώ από την έκδοση 7ετους ομολόγου, 28 Μαρτίου 2018, στο «μαξιλάρι» μπαίνουν 1,9 δισ. ευρώ από τον ESM, 6 Αυγούστου 2018, 9,5 δισ. ευρώ από τα δάνεια του ESM τοποθετούνται στο «μαξιλάρι», συμπληρώθηκε με περίπου 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, που «περίσσεψαν» από την έκδοση του 5ετους ομολόγου που εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2017.
15 ή 45 δισεκατομμύρια ευρώ; Σε συνέντευξή του στους Financial Times, ο Έλληνας πρωθυπουργός ειχε κάνει τότε αναφορά σε «μαξιλάρι ρευστότητας των 45 δισεκατομμυρίων ευρώ». WOW! Όμως τα στελέχη του τον διέψευσαν ... Προσέθετε στο «μαξιλάρι» τα συνολικά ρευστά διαθέσιμα της χώρας (αποθεματικά της Τράπεζας της Ελλάδας, διαθέσιμα για αποπληρωμές δόσεων, κεφάλαια δημοσίων φορέων).
Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ της Ελλάδας εκρήγνυται από την έναρξη των προγραμμάτων επιτήρησης και λεγόμενης διάσωσης, από 128 τοις εκατό το 2010 σε πάνω από 182 το 2018 για το 2019 δεν το γνωρίζουμε ακόμα, μάλλον στα ίδια επίπεδα θα κυμαίνεται. Είναι πλέον σίγουρο, ότι χωρίς την περικοπή του χρέους, αυτή η μικρή μεσογειακή χώρα έχει γίνει πραγματικά μια μόνιμη δουλοπαροικία σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου, στην Ευρώπη. Ας μη μιλήσουμε για τη μαζική έξοδο των νέων και μορφωμένων – εννοούμε πανεπιστημιακής εκπαίδευσης- ατόμων που έχει ξεκινήσει τώρα και 8 χρόνια περίπου. Αυτή η έξοδος θα έχει σίγουρα μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στα δημογραφικά και στις μελλοντικές οικονομικές εξελίξεις αυτής της χώρας.
Σήμερα στη ΝΔ, όπως και στα προηγούμενα 5 χρόνια στο ΣΥΡΙΖΑ με τον ξενοφοβικό ΑΝΕΛ του, στη πολιτική σκηνή της χώρας επικρατούν τα λεγόμενα post factum, οι ψευδείς(αναληθείς ή fake) ειδήσεις και τα εναλλακτικά factums, και προσφάτως “οι κανονικότητες “ της ΝΔ, και η θέση των τότε αλλα και των τώρα είναι και ήταν: “έχουμε εναλλακτικές αλήθειες” για σας πολίτες της χώρα μου.
Μας θυμίζει κάτι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτού του ναρκισσισμού και του ψευτολαικισμού. ¨
Μη ξεχνάμε όμως, από που ξεκίνησε το χειρότερο κακό. Τα πραγματικά γεγονότα σχετικά με τις προδομένες υποσχέσεις και τα συνεχή ψέματα και τη διάδοση ψεύτικων ειδήσεων ξεκίνησαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο εξαπατούσε τον ελληνικό λαό, κερδίζοντας την λαϊκή ψήφο με το παθιασμένο ισχυρισμό, “αν εκλεγώ, θα σταματήσω την διεθνή επιτήρηση, θα εξασφάλισω διαγραφή χρέους και θα βάλω τέλος στο φαύλο κύκλο του χρέους”.
Τελικά κατέληξε ο ίδιος να υπογράψει μια τρίτη συμφωνία επιτήρησης(μνημόνιο) με τους διεθνείς πιστωτές της χώρας – και αργότερα, of the record, και ένα τέταρτο μνημόνιο- και έχει ακόμη συναινέσει στην επιβολή μιας οικονομίας, η οποία συνεπάγεται πρόσθετες περικοπές πέραν των πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (περίπου 6 δισεκατομμύρια δολάρια), ακόμα πιο βαθιές μειώσεις στις συντάξεις και την επίτευξη υπερβολικά υψηλών στόχων πρωτογενών πλεονασμάτων . Σήμερα συνεχίζει το Συριζαίϊκο “concept“ η ΝΔ!
Πράγματι, τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας είχαν κατά το τέλος του 2017 βελτιωθεί και ορισμένες πτυχές της οικονομικής δραστηριότητας παρουσίασαν μάλιστα μικρή βελτίωση το 2017 και το 2018, η κατανάλωση όμως των νοικοκυριών συνεχίζε και συνεχίζει να μειώνεται σταθερά, οι σταθερές επενδύσεις μειώνονται, και η πλειοψηφία των ανθρώπων βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στη φτώχεια και την απελπισία.
H «οικονομική επιτυχία» της Ελλάδας στην οποία προχώρησε ο Τσίπρας μαζί με μερικούς από τους υπηρετικούς υπηρέτες υπουργούς του θα ήταν για πολύ γέλια αν το πρόβλημα δεν ήταν τόσο σοβαρό.
Παρ όλα αυτά, την ιστορία της επιτυχίας της Αθήνας την προχώρησε ο Τσίπρας με την χαρακτηριστική του ευγένεια(καλά το σπούδασε το political psycho-killer management) με την ψευτοαριστερή κυβέρνησή του, και όχι μόνο δεν ακύρωσε μια μια τις υποσχέσεις του απέναντι στους Έλληνες πολίτες αλλα ενίσχυσε και την νεοφιλελεύθερη πολιτική του διδύμου Ευρωπαϊκής Ένωσης/Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και μάλιστα με μία ιδιαίτερη έμφαση και εκφραστικότητα στις πολιτικές του κινήσεις από ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις της λεγόμενης δεξιάς- άσχετα ότι ούτε και αυτή έχει πλέον ιδεολογία αλλα ακολουθεί ολιγαρχικά νεοφιλελεύθερα αξιώματα. Ταυτόχρονα έλεγε, ότι η χώρα έχει «γυρίσει σελίδα» και ότι η κρίση έχει σχεδόν τελειώσει. Δηλαδή εδώ είχαμε να κάνουμε με Münchhausen.
Τελικά όμως τι έχει συμβεί σύμφωνα με το μήνυμα της ελληνικής «οικονομικής επιτυχίας» όπως το πλάσαρε η ψευτοαριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια η κυβέρνηση δήλωνε: εφαρμογή λιτότητας και ένα βάρβαρο πείραμα είναι αυτό που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα καθώς οι Ευρωπαϊκές αρχές ήθελαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα νεοφιλελεύθερο εργαστήριο. Τελικά από ότι έλεγε και ο ίδιος απόδωσαν τα πειράματα.
Χάρη όμως στη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εφαρμόστηκαν στο μέγιστο δυνατό βαθμό πολιτικές όπως η συνολική ιδιωτικοποίηση των κρατικών περιουσιακών στοιχείων, οι έντονες περικοπές των μισθών και των συντάξεων, οι δραστικές μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες και η απεριόριστη ευελιξία στην αγοράς εργασίας με ενοικιαζόμενους υπαλλήλους και εργάτες.
Ναι όμως, λίγο πριν τις εκλογές αρχίσαν τα επιδόματα και τώρα η νέα κυβέρνηση δεν ξέρει πως θα τα συνεχίσει αφού δεν είναι τα οικονομικά όπως πραγματικά θα ήθελαν για να εκπληρώσουν τις προηγούμενες υποσχέσεις τους και φυσικά τα κουτσουρεύει και να βούτυρο στο ψωμί των προηγούμενων: Κόβουν τα επιδόματα!
Τι έκανε ο Σαμαράς τότε το 2014. Η συντηρητική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά γιόρταζε επίσης την «ανάκαμψη» της ελληνικής οικονομίας λόγω του ότι είχε αποδώσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα χάρη σε τεράστιους φόρους και δραστικές περικοπές του προϋπολογισμού και είχε ξεκινήσει με επιτυχία μια προσωρινή επιστροφή στην ιδιωτικές πιστωτικές αγορές.
Φυσικά, και γελοιοποιούσε ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμμα αντιπολίτευσης τη προπαγάνδα επιτυχίας του Σαμαρά, για να πείσει του πολίτες ότι αυτός τα κατάφερε να τελειώσει τη κρίση
Ωστόσο, στα τελευταία χρόνια της κυβέρνησής τους, η κυβέρνηση του Τσίπρας είχε κάνει ακριβώς αυτό που έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά, πάνω στα δρακόντεια μέτρα του Σαμαρά, διότι είχε «ολοκληρώσει» όλα τα παραπάνω μέτρα που αναφέρθηκαν.Το πρόβλημα είναι ότι ο ελληνικός λαός που έχει έρθει στα όρια του με την επιβολή ογκωδών φορολογικών αυξήσεων σε όλα, από το εισόδημα, την ιδιοκτησία και την κατανάλωση, και ταυτόχρονα βιώνει τη μαζική ανεργία, μειώνεται σημαντικά ο ελάχιστος μηνιαίος μισθό δε πίστεψαν τις "ψεύτικες ειδήσεις" του φαντασμένου αφάνταστου πρωθυπουργού τους.
Και έτσι έδειχναν τότε και οι δημοσκοπήσεις με το ανάλογο αποτέλεσμα στις εκλογές του καλοκαιριού 2019 και δε προκάλεσε έκπληξη καθώς, στη δημοκρατία ο δόλιος λαϊκισμός, τα ψέματα και τα αναληθή facts έχουν ημερομηνία λήξης.
Και έτσι παρέδωσε “ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΤΙΜΑ” στη ΝΔ την εξουσία για να τα αρχίσει να τα κάνει χειρότερα για το μέσο πολίτη, αφού είχε στρώσει το τραπέζι για το φαγοπότι τους και οι δεύτεροι εξ ορισμού είναι καλοφαγάδες.
Τα μαξιλαράκια που φτιάξατε από τι τα φτιάξατε κύριε Τσίπρα? Μήπως από σαφράν όπως και ο Δίας για να κοιμάται ήσυχος, χαλαρός τις νύχτες?
Ναι ούτε καν εκφέρουν το όνομα ΝΔ, οι του ΣΥΡΙΖΑ και οι συμπαθούντες τον Τσίπρα απλά τους ονομάζουν “οι άλλοι”, σαν κάτι ακατανόμαστοι, εξορκισμένοι.Φοβούνται μη τους ονειρευτούν τη νύχτα, ενώ αυτοί τους κάλεσαν στο όνειρο μας...
Euronews 2019: 15 Φεβρουαρίου 2018, η Ελλάδα εισπράττει 3 δισεκατομμύρια ευρώ από την έκδοση 7ετους ομολόγου, 28 Μαρτίου 2018, στο «μαξιλάρι» μπαίνουν 1,9 δισ. ευρώ από τον ESM, 6 Αυγούστου 2018, 9,5 δισ. ευρώ από τα δάνεια του ESM τοποθετούνται στο «μαξιλάρι», συμπληρώθηκε με περίπου 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, που «περίσσεψαν» από την έκδοση του 5ετους ομολόγου που εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2017.
15 ή 45 δισεκατομμύρια ευρώ; Σε συνέντευξή του στους Financial Times, ο Έλληνας πρωθυπουργός ειχε κάνει τότε αναφορά σε «μαξιλάρι ρευστότητας των 45 δισεκατομμυρίων ευρώ». WOW! Όμως τα στελέχη του τον διέψευσαν ... Προσέθετε στο «μαξιλάρι» τα συνολικά ρευστά διαθέσιμα της χώρας (αποθεματικά της Τράπεζας της Ελλάδας, διαθέσιμα για αποπληρωμές δόσεων, κεφάλαια δημοσίων φορέων).
Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ της Ελλάδας εκρήγνυται από την έναρξη των προγραμμάτων επιτήρησης και λεγόμενης διάσωσης, από 128 τοις εκατό το 2010 σε πάνω από 182 το 2018 για το 2019 δεν το γνωρίζουμε ακόμα, μάλλον στα ίδια επίπεδα θα κυμαίνεται. Είναι πλέον σίγουρο, ότι χωρίς την περικοπή του χρέους, αυτή η μικρή μεσογειακή χώρα έχει γίνει πραγματικά μια μόνιμη δουλοπαροικία σε μια από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου, στην Ευρώπη. Ας μη μιλήσουμε για τη μαζική έξοδο των νέων και μορφωμένων – εννοούμε πανεπιστημιακής εκπαίδευσης- ατόμων που έχει ξεκινήσει τώρα και 8 χρόνια περίπου. Αυτή η έξοδος θα έχει σίγουρα μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στα δημογραφικά και στις μελλοντικές οικονομικές εξελίξεις αυτής της χώρας.
Σήμερα στη ΝΔ, όπως και στα προηγούμενα 5 χρόνια στο ΣΥΡΙΖΑ με τον ξενοφοβικό ΑΝΕΛ του, στη πολιτική σκηνή της χώρας επικρατούν τα λεγόμενα post factum, οι ψευδείς(αναληθείς ή fake) ειδήσεις και τα εναλλακτικά factums, και προσφάτως “οι κανονικότητες “ της ΝΔ, και η θέση των τότε αλλα και των τώρα είναι και ήταν: “έχουμε εναλλακτικές αλήθειες” για σας πολίτες της χώρα μου.
Μας θυμίζει κάτι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτού του ναρκισσισμού και του ψευτολαικισμού. ¨
Μη ξεχνάμε όμως, από που ξεκίνησε το χειρότερο κακό. Τα πραγματικά γεγονότα σχετικά με τις προδομένες υποσχέσεις και τα συνεχή ψέματα και τη διάδοση ψεύτικων ειδήσεων ξεκίνησαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο εξαπατούσε τον ελληνικό λαό, κερδίζοντας την λαϊκή ψήφο με το παθιασμένο ισχυρισμό, “αν εκλεγώ, θα σταματήσω την διεθνή επιτήρηση, θα εξασφάλισω διαγραφή χρέους και θα βάλω τέλος στο φαύλο κύκλο του χρέους”.
Τελικά κατέληξε ο ίδιος να υπογράψει μια τρίτη συμφωνία επιτήρησης(μνημόνιο) με τους διεθνείς πιστωτές της χώρας – και αργότερα, of the record, και ένα τέταρτο μνημόνιο- και έχει ακόμη συναινέσει στην επιβολή μιας οικονομίας, η οποία συνεπάγεται πρόσθετες περικοπές πέραν των πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ (περίπου 6 δισεκατομμύρια δολάρια), ακόμα πιο βαθιές μειώσεις στις συντάξεις και την επίτευξη υπερβολικά υψηλών στόχων πρωτογενών πλεονασμάτων . Σήμερα συνεχίζει το Συριζαίϊκο “concept“ η ΝΔ!
Πράγματι, τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας είχαν κατά το τέλος του 2017 βελτιωθεί και ορισμένες πτυχές της οικονομικής δραστηριότητας παρουσίασαν μάλιστα μικρή βελτίωση το 2017 και το 2018, η κατανάλωση όμως των νοικοκυριών συνεχίζε και συνεχίζει να μειώνεται σταθερά, οι σταθερές επενδύσεις μειώνονται, και η πλειοψηφία των ανθρώπων βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στη φτώχεια και την απελπισία.
H «οικονομική επιτυχία» της Ελλάδας στην οποία προχώρησε ο Τσίπρας μαζί με μερικούς από τους υπηρετικούς υπηρέτες υπουργούς του θα ήταν για πολύ γέλια αν το πρόβλημα δεν ήταν τόσο σοβαρό.
Παρ όλα αυτά, την ιστορία της επιτυχίας της Αθήνας την προχώρησε ο Τσίπρας με την χαρακτηριστική του ευγένεια(καλά το σπούδασε το political psycho-killer management) με την ψευτοαριστερή κυβέρνησή του, και όχι μόνο δεν ακύρωσε μια μια τις υποσχέσεις του απέναντι στους Έλληνες πολίτες αλλα ενίσχυσε και την νεοφιλελεύθερη πολιτική του διδύμου Ευρωπαϊκής Ένωσης/Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και μάλιστα με μία ιδιαίτερη έμφαση και εκφραστικότητα στις πολιτικές του κινήσεις από ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις της λεγόμενης δεξιάς- άσχετα ότι ούτε και αυτή έχει πλέον ιδεολογία αλλα ακολουθεί ολιγαρχικά νεοφιλελεύθερα αξιώματα. Ταυτόχρονα έλεγε, ότι η χώρα έχει «γυρίσει σελίδα» και ότι η κρίση έχει σχεδόν τελειώσει. Δηλαδή εδώ είχαμε να κάνουμε με Münchhausen.
Τελικά όμως τι έχει συμβεί σύμφωνα με το μήνυμα της ελληνικής «οικονομικής επιτυχίας» όπως το πλάσαρε η ψευτοαριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια η κυβέρνηση δήλωνε: εφαρμογή λιτότητας και ένα βάρβαρο πείραμα είναι αυτό που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα καθώς οι Ευρωπαϊκές αρχές ήθελαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα νεοφιλελεύθερο εργαστήριο. Τελικά από ότι έλεγε και ο ίδιος απόδωσαν τα πειράματα.
Χάρη όμως στη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εφαρμόστηκαν στο μέγιστο δυνατό βαθμό πολιτικές όπως η συνολική ιδιωτικοποίηση των κρατικών περιουσιακών στοιχείων, οι έντονες περικοπές των μισθών και των συντάξεων, οι δραστικές μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες και η απεριόριστη ευελιξία στην αγοράς εργασίας με ενοικιαζόμενους υπαλλήλους και εργάτες.
Ναι όμως, λίγο πριν τις εκλογές αρχίσαν τα επιδόματα και τώρα η νέα κυβέρνηση δεν ξέρει πως θα τα συνεχίσει αφού δεν είναι τα οικονομικά όπως πραγματικά θα ήθελαν για να εκπληρώσουν τις προηγούμενες υποσχέσεις τους και φυσικά τα κουτσουρεύει και να βούτυρο στο ψωμί των προηγούμενων: Κόβουν τα επιδόματα!
Τι έκανε ο Σαμαράς τότε το 2014. Η συντηρητική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά γιόρταζε επίσης την «ανάκαμψη» της ελληνικής οικονομίας λόγω του ότι είχε αποδώσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα χάρη σε τεράστιους φόρους και δραστικές περικοπές του προϋπολογισμού και είχε ξεκινήσει με επιτυχία μια προσωρινή επιστροφή στην ιδιωτικές πιστωτικές αγορές.
Φυσικά, και γελοιοποιούσε ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμμα αντιπολίτευσης τη προπαγάνδα επιτυχίας του Σαμαρά, για να πείσει του πολίτες ότι αυτός τα κατάφερε να τελειώσει τη κρίση
Ωστόσο, στα τελευταία χρόνια της κυβέρνησής τους, η κυβέρνηση του Τσίπρας είχε κάνει ακριβώς αυτό που έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά, πάνω στα δρακόντεια μέτρα του Σαμαρά, διότι είχε «ολοκληρώσει» όλα τα παραπάνω μέτρα που αναφέρθηκαν.Το πρόβλημα είναι ότι ο ελληνικός λαός που έχει έρθει στα όρια του με την επιβολή ογκωδών φορολογικών αυξήσεων σε όλα, από το εισόδημα, την ιδιοκτησία και την κατανάλωση, και ταυτόχρονα βιώνει τη μαζική ανεργία, μειώνεται σημαντικά ο ελάχιστος μηνιαίος μισθό δε πίστεψαν τις "ψεύτικες ειδήσεις" του φαντασμένου αφάνταστου πρωθυπουργού τους.
Και έτσι έδειχναν τότε και οι δημοσκοπήσεις με το ανάλογο αποτέλεσμα στις εκλογές του καλοκαιριού 2019 και δε προκάλεσε έκπληξη καθώς, στη δημοκρατία ο δόλιος λαϊκισμός, τα ψέματα και τα αναληθή facts έχουν ημερομηνία λήξης.
Και έτσι παρέδωσε “ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΤΙΜΑ” στη ΝΔ την εξουσία για να τα αρχίσει να τα κάνει χειρότερα για το μέσο πολίτη, αφού είχε στρώσει το τραπέζι για το φαγοπότι τους και οι δεύτεροι εξ ορισμού είναι καλοφαγάδες.
