Υπάρχει κατάσταση έκτακτης ανάγκης στα Ελληνοτουρκικά σύνορα που μπορεί να υπερισχύσει των θεμελιωδών δικαιωμάτων; Διάβασμα σε 2'

Σιγά μη γίνονται όλα αυτά στα σύνορα λόγω νόμου και τάξης κ.κ. του Νεοφιλελευθερισμού και της άκρα δεξίας.

Τη προπερασμένη Κυριακή 1.3.2020, η Ελληνική κυβέρνηση ανέστειλε τελικά το νόμο περί ασύλου και δεν δέχεται πλέον αιτήσεις ασύλου. Οι κυβερνήσεις των άλλων Ευρωπαϊκών κρατών υποστηρίζουν την Ελληνική κυβέρνηση στις ενέργειές της.

Υπάρχει κατάσταση έκτακτης ανάγκης στα Ελληνοτουρκικά σύνορα που μπορεί να υπερισχύσει των θεμελιωδών δικαιωμάτων; Η απάντηση είναι σαφής: όχι

Φωτογραφία Σάκης Μιτρολίδης/AFP via Getty Images

5 ερωτήματα που χρήζουν απλών απαντήσεων για να κατανοηθούν και απο μη νομικούς.

• Μπορεί να ανασταλεί η αποδοχή αιτήσης ασύλου από την Ελληνική κυβέρνηση?
• Υπάρχει εκτακτη ανάγκη στα Ελληνοτουρκικά σύνορα?
• Ειναι η Τουρκία ασφαλής χώρα για απέλαση?
• Υπάρχει λόγος για επαναφορά νόμου και τάξης?
• Εχει γίνει παραβίαση νόμου?

Η Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες (GFK) στο άρθρο 33 και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ) στο άρθρο 3 διατυπώνουν την απαγόρευση απόρριψης αίτησης ασύλου, σύμφωνα με ομόφωνη και αδιαμφισβήτητη ανάγνωση, στο μέτρο που απειλούνται οι πρόσφυγες με πολιτικές διώξεις, με απάνθρωπη ή εξευτελιστική αντιμετώπιση.

Το άρθρο 78 παράγραφος 3 της ΣΛΕΕ είναι επίσης σημαντικό: η διάταξη αυτή, η οποία θεσπίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση όταν ανεστάλει το δικαίωμα ασύλου, προβλέπει προσωρινά μέτρα υπέρ των ενδιαφερομένων κρατών μελών σε περίπτωση «ξαφνικής εισροής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Ωστόσο, η εφαρμογή του προτύπου δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά πρέπει να αποφασιστεί από το Συμβούλιο. Επιπλέον, το εν λόγω πρότυπο δεν μπορεί να αναστείλει στο σύνολο της διαδικασίας χορήγησης ασύλου.

Υπάρχει νομική έκτακτη ανάγκη στα ελληνοτουρκικά σύνορα που μπορεί να υπερισχύσει των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου;

Η απάντηση είναι σαφής: όχι. Οι συνθήκες στα ελληνοτουρκικά σύνορα και στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου δεν αποτελούν ανθρωπιστική καταστροφή που έχει πέσει από τον ουρανό. Bία, επαναπροωθήσεις προς την χώρα προέλευσης (pushbacks), κρατήσεις σε φυλακές και άθλιες συνθήκες επιβίωσης σε καταυλισμούς που είναι υπερπλήρεις, ειναι ανθώπινες και κρατικές παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων που δεν δικαιολογούνται με τίποτα.

Αφενός, όπως προβλέπεται στα άρθρα 38 και 39 της οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, η Τουρκία δεν κατατάσσεται ως ασφαλής τρίτη χώρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, αυτό δεν θα ήταν νομικά εφικτό, δεδομένου ότι η σύμαβση της Γενεύης στην Τουρκία δεν ισχύει για πρόσφυγες από μη Ευρωπαϊκές χώρες με καθαρά νόμιμο τρόπο και επιπλέον εκείνοι που χρειάζονται προστασία στην Τουρκία δεν έχουν μόνιμο δικαίωμα παραμονής και γενικότερα κανένα δικαίωμα που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της σύμβασης της Γενέυης, όπως επίσης και επειδή η Τουρκία πραγματώνει συνεχώς αλυσιδωτές 'αναγκαστικές' απελάσεις πρός Συρία και Αφγανιστάν.

Επαναφορά του νόμου και της τάξης;

Η σημερινή πολυσυζητημένη και απαιτούμενη αποκατάσταση του νόμου και της τάξης είναι επίσης προβληματική από την άποψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ειδικότερα, η συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ, η οποία στην πραγματικότητα ακυρώθηκε από την τουρκική κυβέρνηση, δεν είναι σε καμία περίπτωση άψογη σύμφωνα με το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η αρχικά νομικά μη δεσμευτική συμφωνία βασίζεται ουσιαστικά σε δύο βασικές ιδέες για τη διαδικασία ασύλου στην Ελλάδα: πρώτον, την ταξινόμηση της Τουρκίας ως ασφαλούς τρίτης χώρας (κάτι που δεν ισχύει), και η οποία δεν είναι νομικά ρητή αλλά απλά ασκείται. Με βάση μια ταχεία διαδικασία, η οποία περιορίζεται κατ 'αρχήν σε έλεγχο αμιγώς παραδεκτού, χωρίς να ελέγχεται το περιεχόμενο της αίτησης προστασίας - πράγμα που τελικά συνεπάγεται τη συντόμευση της διαδικασίας ασύλου κατά παράβαση του κράτους δικαίου.

Δεύτερον, οι βασική παραμονή όλων αυτών που αναζητούν προστασία στα ελληνικά νησιά, οδήγησε προφανώς σε υπερπλήρεις καταυλισμούς και δυστυχισμένες και απάνθρωπες συνθήκες. Επιπλέον, το ελληνικό σύστημα ασύλου ήταν προφανώς εξίσου  καταστροφικό με την αντιμετώπιση της διαδικασίας ασύλου και εξακολουθεί να είναι.Είναι προφανές ότι οι πολιτικές δυνάμεις που τώρα ζητούν νέες διαπραγματεύσεις με την Τουρκία με στόχο την επανέκδοση της συμφωνίας θέλουν να τηρήσουν αυτή τη βασική ιδέα. Μια συμφωνία με την Τουρκία είναι σκόπιμη κατά την άποψη της ΕΕ υπο τις σημερινές συνθήκες, εάν πραγματώνεται αυτομάτως η εξωτερική ανάθεση προστασίας των προσφύγων.

Η παραβίαση του νόμου

Η πλέον συχνά διαψευσθείσα διατύπωση της παραβίασης του νόμου από το φερόμενο άνοιγμα των συνόρων το 2015 ήταν και είναι η κεντρική αφήγηση της δεξιάς και της άκρα δεξίας πολιτικής σκηνής. Η ανάλυση της τρέχουσας πρακτικής στα εξωτερικά σύνορα, αφενός, και των μέσων που χρησιμοποιούνται για την αποδοχή των προσφύγων αφετέρου, καθιστούν σαφές:

η απώθησή και η επαναπροώθησή τους στα εξωτερικά σύνορα και η πολιτική ελέγχου της μετανάστευσης κινούνται ακόμη και σε έναν χώρο χωρίς νομικά δικαιώματα. 

Το ηγεμονικό αίτημα για τη θέσπιση νόμου και τάξης είναι στην πραγματικότητα η έκκληση να καταργηθεί το κράτος δικαίου και να αγνοηθούν εντελώς τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Από την άλλη πλευρά, μια πολιτική χειραφέτησης υπέρ των προσφύγων δεν μπορεί και δεν πρέπει να αναφέρεται μόνο στις βασικές ανθρωπιστικές αρχές, αλλά πρέπει να την υποστηρίζει η ίδια με τη δύναμη του νόμου που έχει.

Πάνω απ 'όλα, η δημόσια τάξη πρέπει να σημαίνει την εγγύηση του κράτους δικαίου στα εξωτερικά σύνορα και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Πηγές:

1)Matthias Lehnert νομικός στις 4.3.2020. Die Herrschaft des Rechts an der EU-Außengrenze? (Η εξουσία του δικαίου στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ;)

2)Matthias Lehnert νομικός, der Freitag, Von wegen Recht und Ordnung, 4.3.2020

Εγώ η σκύλα, μ' αρεσει το πολύ σεξ στη ζωή μου. Είμαι όμως και φεμινίστρια. Συχνά δεν είναι εύκολο να συμβιβαστούν αυτά τα δύο. Διάβασμα σε 3'

Εγώ, η σκύλα.

Έχω πολύ σεξ στη ζωή μου. Είμαι όμως και φεμινίστρια. Συχνά δεν είναι εύκολο να συμβιβαστούν αυτά τα δύο. 

 Kathrin Weßling

Fotos: Jacob Aue Sobol/Magnum Photos/Agentur Focus (αριστερά); Liliya Rodnikova/Stocksy (δεξιά)

Μια ανοικτή ομολογία μιας γυναίκας φεμινίστριας για τους ενδοιασμούς του εθελοντικού και απελευθερωμένου σεξ και γιατί δεν μιλούν οι γυναίκες γι' αυτό και τις επιθυμίες τους. Για την ημέρα της γυναίκας! Πραγματικά ένα άρθρο μέσα από το οποίο θα μπορούσαν και άνδρες να κατανοήσουν κάτι τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους ίδιους τους εαυτούς.

Μιλώντας και γράφοντας για το σεξ ως γυναίκα σημαίνει συνήθως να μιλάς σεξιστικά. Προφανώς, αφού το πρώτο που με ρώτησαν ήταν, αν θέλω να γράψω αυτό το κείμενο. Ένα κείμενο σχετικά με την άποψή μου για τη γυναικεία σεξουαλικότητα; Ακριβώς τώρα έχουν ανάψει όλα τα alarm, στο κεφάλι και στο στομάχι: Τι θα έλεγε η οικογένεια, οι φίλοι, οι φεμινίστριες, τα ανδρείκελα, τι θα γίνει αν το διάβαζαν μελλοντικοί εργοδότες μου; Τι γίνεται αν αυτό θα έβλαπτε τη φήμη μου και ούτω καθεξής; Ο κατάλογος των φόβων είναι ατελείωτος.

Αλλά ακριβώς γι 'αυτό το λόγο είναι το κείμενο τώρα διαθέσιμο: γιατί ακριβώς αυτό που συνέβη στο κεφάλι μου για λίγα δευτερόλεπτα είναι αρκετά σημαντικός λόγος για να γράψω το κείμενο. Παρά τον φόβο που νιώθω τώρα. Επέλεξα τον τίτλο ακριβώς εξαιτίας αυτού: ιδιοποιούμαι αυτό που λέγεται ότι είμαι και σίγουρα θα είμαι. Είμαι μια "τσούλα", το λιγότερο μια "σκύλα", όταν πρόκειται να κινηθώ σε κανονιστικά πρότυπα. Γιατί είχα και έχω πολύ σεξ. Και είμαι φεμινίστρια. Και δεν είναι πάντα εύκολο να συμβιβάσεις αυτά τα δύο. Μερικές φορές καθόλου.Επειδή η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι τόσο στενά συνδεδεμένη με τη σεξουαλικοποιημένη βία, τον φόβο, τη ντροπή και την καταπίεση, ότι στα πλαίσια αυτής της συνείδησης είναι σχεδόν αδύνατο να μιλήσω για τη σεξουαλικότητα και το σεξ που έχω χωρίς να σκέφτομαι όλα αυτά. Παρ 'όλα αυτά, θα ήθελα να προσπαθήσω να γράψω και να μιλήσω γι' αυτό εδώ. Το βλέπω σχεδόν αδύνατον να γίνει.

Επειδή υπάρχουν εκείνοι που θέλουν να ντροπιάζουν γυναίκες σαν κι εμένα, για τον ανοιχτό τρόπο που έχω σεξ, για τη συχνότητα, την επαναλειπτικότητα. Και εκείνοι που πιστεύουν ότι είμαι αντιφεμινίστρια επειδή μου αρέσει να ντύνομαι πολύ σέξι, να φλερτάρω και να το κάνω στα κρεβάτια του Βερολίνου. Εκεί κάπου στη μέση βρίσκομαι και προσπαθώ να ενεργήσω με τρόπο που να αισθάνομαι ελεύθερη και ελαφριά. Δεν το πετυχαίνω.

Διότι εκτός από την αξιολόγηση από τους άλλους, υπάρχει και η δική μου συμπεριφορά και η συνεχής αμφισβήτηση της. Και εγώ είχα επίσης αποτροπιαστική συμπεριφορά τα τελευταία είκοσι χρόνια και έκανα λάθη στην αντιμετώπιση άλλων. Δεν μπορώ να ελευθερωθώ από αυτό και να μη το σκέφτομαι τώρα που γράφω. Πρέπει να τα σκέφτομαι όλα αυτά όλα, όταν μιλάω για σεξ, τα κίνητρά μου, τις επιθυμίες μου, τα λάθη μου.

Γρήγορα να  πάει το πορνό πιο μπροστά, μη το βλέπω
Όλα αυτά το καθιστούν απεριόριστα δύσκολο, διότι μιλάμε για κάτι που προκαλεί συγκρούσεις: Πώς μπορώ να γράψω ένα κείμενο σχετικά με τη σεξουαλική απελευθέρωση αν μπορούσε να έχει τόσες συνέπειες; Ίσως ακριβώς έτσι: αποκαλύπτοντας πόσο δύσκολο είναι όλα αυτά για μένα. Και το κάνω παρ όλα αυτά. Γιατί το σεξ είναι πολύ σημαντικό για μένα. Είναι κάτι στοιχειώδες. Είναι σημαντικό μέρος της προσωπικότητάς μου. Αλλά αυτό είναι πάντα ένα πρόβλημα.

Για πολύ καιρό, για παράδειγμα, ήμουν ντροπαλή για πίπες. Το έβρισκα πατριαρχικό, στη χειρότερη περίπτωση ταπεινωτικό . Στην περίπτωση του πορνό, πήγαινα γρήγορα μπροστά τις σκηνές δεν ήθελα να τις δω όταν το πέος έπαινε πιέζοντας τόσο βαθιά στο στόμα που οι γυναίκες πνιγόντουσαν. Προσπάθησα να αυνανίζομαι και να έρχομαι σε οργασμό με φεμινιστικά πορνό, δεν τα κατάφερα. Τα έβρισκα πάντα βαρετά. Το αιώνιο παιγνίδι, το γλύψιμο, οι διάλογοι. Δεν θέλω να δω δυο hipsters να κάνουν σεξ. Θέλω μόνο να παρακολουθήσω σεξ. Παθιασμένο σεξ.

Αλλά ακόμα και αυτή η προτίμηση για έντονο σεξ δεν μπορεί να συνδεθεί με τις φεμινιστικές στάσεις μου. Αλήθεια δεν είναι? Πως συμβιβάζεται αυτό?

Τώρα πια με αναγνωρίζω: ναι. Λειτουργεί. Επειδή η διαφορά ανάμεσα στο φεμινιστικό και το πατριαρχικό σεξ δεν είναι στα ειδικά πράγματα που κάνω. Είναι πολύ περισσότερο κάτι άλλο: το κάνω, επειδή αισθάνομαι ότι θέλω να το κάνω ή το κάνω επειδή πιστεύω ότι το χρειάζονται οι άλλοι.

Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, βρήκα ξανά την επιθυμία μου για πίπες. Όταν δεν ήμουν αναγκασμένη να το δώσω, αλλα ούτε να το αρνηθώ απο φεμινιστικής πλευράς, επέστρεψα στην ελευθερία να γλύφω το ανδρικό πέος όταν ήθελα. Αν πραγματικά, πραγματικά το θέλω. Διότι αυτή είναι η μεγάλη παρεξήγηση: δεν είναι αυτό που κάνουμε, αλλά γιατί το κάνουμε.

Για να το κάνω πιο συγκεκριμένο: Διαφέρει αν θα αφήσω τον εαυτό μου να με πάρει από πίσω κατά τη διάρκεια του σεξ επειδή το απολαμβάνω - ή αν το κάνω επειδή ο άνδρας το απαιτεί ή το θέλει με αυτόν τον τρόπο. Η ταπείνωση και ο πόνος μπορούν επίσης να είναι ευχάριστα συναισθήματα, αρκετά θα έλεγα. Είναι θέμα επικοινωνίας. Και έπρεπε να δουλέψω και σε αυτό το θέμα επάνω.

Για πολλά χρόνια της ζωής μου, ποτέ δεν σκέφτηκα να δείξω σε άνδρα αυτό που μου αρέσει πραγματικά. Και για να είμαι ειλικρινής δεν ήταν αλήθεια στην περίπτωσή μου, ότι μέσω του αυνανισμού ήξερα τι μου άρεσε. Μερικά πράγματα μπορώ να τα κάνω μόνη μου άλλα με ένα άνδρα ή με ένα δονητή. Και εδώ ανήκουν οι Squirting(κλειτοριδικός οργασμός) και ο κολπικοί οργασμοί. Χωρίς εξαίρεση, όλοι οι άνδρες με τους οποίους κοιμόμουν έβρισκαν γυναίκες που ικανοποιούνται με Squirting super. Αυτή είναι και η εμπειρία πολλών φιλενάδων μου που δίνουν μεταξύ τους συμβουλές για το πώς μπορεί να δουλέψει καλύτερα(αν το επιθυμεί κάποιος).

Όταν καπνίζαμε ξεπαγιάζοντας σε ένα μπαλκόνι κάποιες ημέρες του χειμώνα μιλώντας για το πώς ακριβώς λειτουργεί, σκέφτηκα για λίγο: πω πω, τελικά ζούμε σε μια κοινωνία όπου αυτό δεν είναι πλέον πρόβλημα! Στην οποία οι γυναίκες μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά για το Squirting και την καλύτερη τεχνική.

Λίγους μήνες αργότερα, έγραψα χαρούμενη στο προφίλ μου Twitter και Instagram "θετική στο σέξ", δίπλα στο "φεμινίστρια". Το αισθανόμαι συγχρόνως σαν ένα μεγάλο βήμα αλλά και επικίνδυνο. Και ήταν. Μέχρι σήμερα, αρκετοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτή η λέξη είναι μια πρόσκληση (και είμαι βέβαιη ότι και αυτό το κείμενο παροτρύνει μερικούς ανθρώπους να λένε "απλά ένα γεια" και να πηγαίνουν παρακάτω). Μια παρανόηση στην οποία πολλές γυναίκες εκτίθενται επειδή είναι ανοιχτές και ειλικρινείς με τη σεξουαλικότητά τους: Το να είμαστε θετικές δεν σημαίνει ότι θέλουμε να πηδηχτούμε με τους πάντες ανά πάσα στιγμή. Απλώς σημαίνει ότι δεν απορρίπτουμε το σεξ όσο είναι ισότιμο. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια ατομική υπόθεση, θέμα προτιμήσεων και επιθυμιών.

Πόσο μεγάλη είναι αυτή η παρεξήγηση το ανακαλύπτουμε σε περιβάλλοντα όπως #metoo: εκεί λοιπόν ρωτούν άνδρες και γυναίκες τι είναι ακόμη επιτρεπτό και τι όχι. Πώς μπορούν να φλερτάρουν και να γαμήσουν. Και τελικά είναι πολύ απλό - η σεξουαλική βία, όπως ο βιασμός και η κακοποίηση είναι ακριβώς αυτό: μια βία που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την κάλυψη της σεξουαλικότητας. Σε περιπτώσεις όπως του Harvey Weinstein και απεριόριστών πολλών άλλων περιπτώσεων, το σεξ χρησιμοποιείται μόνο για άσκηση βίας και εξουσίας. Είναι μόνο ένας τρόπος για έναν τελείως διαφορετικό σκοπό. Μιλώντας για αυτό, η αβεβαιότητα από όλες τις πλευρές, αποκαλύπτει μόνο πόσο λίγο μιλάμε για αυτή τη διαφορά. Και για πόσους ανθρώπους φαίνεται απολύτως αποδεκτό, ότι η κακοποίηση και η βία αποτελούν μέρος μιας υγιούς σεξουαλικότητας.

Δεν είναι έτσι. Όποιος σκοπίμως ενεργεί υπερβολικά - ή ακόμη και ακούσια - πρέπει να φέρει την ευθύνη γι' αυτό. Δικαιολογίες και επιθετικότητα δεν λύνουν το πρόβλημα ούτε από τη μία πλευρά ούτε από την άλλη.Κάνουμε λάθη. Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας. Πρέπει να μιλήσουμε γι' αυτά.

Γιατί όλο και πιο συχνά με τριγυρίζει το συναίσθημα, ότι μετά την καταστολή της γυναικείας σεξουαλικότητας, ένα νέο κλειδί θα κλειδώσει τώρα τα χείλη του αιδοίου: Η συνεχής αμφισβήτηση αλλά και ανάκριση της επιθυμίας των γυναικών στο πλαίσιο μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Θέλω να ελευθερώσω τον εαυτό μου, θέλω να φορέσω ότι θέλω, όταν θέλω και όσο πιο κοντά το θέλω, θέλω να έχω σεξ τόσο συχνά και όσο συχνά το βρίσκω καλό. Αλλά ναι μεν κατάφερα να βγάλω από πάνω μου μέχρι τώρα τις σκέψεις που θα μπορούσε κάποιος να με θεωρήσει «τσούλα» και ότι μου έδειξα, ότι δεν πρέπει να ενδιαφέρομαι πως θα με χαρακτηρίσουν, έρχονται τώρα οι επόμενες αμφιβολίες. Αμφιβολίες ως προς το αν θα ήθελα τους άντρες ως μια καλή φεμινίστρια.

Οι διαδηλώσεις "Slutwalk" δεν με βοηθούν σε αυτό το πλαίσιο, επειδή ο στόχος τους είναι να μεταφέρουν το στοιχειώδες και σημαντικό μήνυμα ότι μια σέξι ενδυμασία δεν σημαίνει ότι θέλετε να σας πειράξουν και να σας την πέσουν. Και στο δρόμο για μια γνωριμία, αισθάνομαι πραγματικά κατά τον ίδιο τρόπο: Δε θέλω να με κοιτάζουν. Αλλά θέλω να είμαι επιθυμητή στην αρσενική μου γνωριμία. Θέλω σεξ. Πολύ και συχνά, με πολλούς κατά προτίμηση όλη την ώρα. Και παρόλο που θέλω να βλέπω τον εαυτό μου ως ανοικτό και αντανακλαστικό, εξακολουθώ να μην βρίσκω έναν τρόπο αντιμετώπισης αυτής της σύγκρουσης, δηλαδή να μπορώ να απολαύσω τη σεξουαλικότητά μου χωρίς φόβο και αμφιβολία.

Χωρίς φόβο και αμφιβολία

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις γυναίκες να είναι τελικά σε θέση να είναι τόσο ανοιχτές όσο οι άντρες που είναι εδώ και τόσο καιρό χωρίς να υποβαθμίζονται. Είναι λυπηρή η αλήθεια ότι η προκατάληψη συνεχίζεται. Έτσι η γυναικεία σεξουαλικότητα δεν είναι ακόμα ελεύθερη. Είναι πάντοτε εκτεθειμένη σε εκτιμήσεις, κρίσεις και εχθρότητα. Και από όλες τις κατευθύνσεις. Ναι, από όλους, συμπεριλαμβανομένων και των φεμινιστριών. Αυτό που μου έχει απομείνει είναι απλώς μια απόπειρα, η οποία είναι αυτό το κείμενο και πρέπει να είναι η αρχή ενός διαλόγου. Γιατί μόνο με το να μιλάμε μπορεί να ξεκινήσει μια αλλαγή. Παρά το φόβο, παρά τις αμφιβολίες.

Όλο το σεξ στο Διαδίκτυο, στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης, στη φεμινιστική πορνογραφία, στους στίχους, στους δονητές ηχητικών κυμάτων, στα βιβλία - υποδηλώνουν ότι τώρα και καιρό βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου η γυναικεία ηδονή είναι τελικά εδώ, είναι στο επίκεντρο. Και είναι αλήθεια: έτσι είναι και το πραγματώνει αυτό. Αλλά ακριβώς γι 'αυτό εκτίθεται περισσότερο σε εχθρότητα και κριτικές από ποτέ άλλοτε.

Ξέρω μόνο πόσο φοβισμένη είμαι να στείλω αυτό το κείμενο. Και αυτό ακριβώς σημαίνει ότι είμαστε ακόμα πολύ, πολύ, πολύ στην αρχή.

Η Μεσόγειος μπαίνει σε περιόδο ξηρασίας ταχύτερα από ό,τι υπολόγισαν οι επιστήμονες. Διάβασμα σε 2'

Η Μεσόγειος μπαίνει σε περίοδο ξηρασίας ταχύτερα από ό,τι υπολόγισαν οι επιστήμονες.

Οι μεσογειακές βροχοπτώσεις δεν αντιδρούν γραμμικά στις κλιματικές αλλαγές.

Ταχεία καθολική ξηρασία: η περιοχή της Μεσογείου αντιμετωπίζει τις αρνητικές επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής γρηγορότερα από το αναμενόμενο, γιατί η ξηρασία δεν αυξάνεται γραμμικά με την αύξηση των παγκόσμιων μέσων θερμοκρασιών, αλλά πολύ ταχύτερα, όπως αποκαλύπτει μια μελέτη. Αυτό οφείλεται σε μια πολύ γρήγορη αλλαγή στην περιφερειακή ατμοσφαιρική κυκλοφορία(ανέμων). Το θετικό, ωστόσο, είναι ότι εάν οι τιμές του CO2 μειωθούν λόγω μέτρων προστασίας του κλίματος, το μεσογειακό κλίμα θα ωφεληθεί σχεδόν αμέσως. (συνεχίζεται στο blog).

Η περιοχή της Μεσογείου ήδη υφίσταται αυξανόμενη ξηρασία και εξαντλημένα αποθέματα υπόγειων υδάτων. Η λεβάντα γνώρισε τη χειρότερη ξηρασία μετα από 900 χρόνια. Ως εκ τούτου, η περιοχή της Μεσογείου είναι μία από τις περιοχές που θα πλήττεται ιδιαίτερα από τις κλιματικές αλλαγές στο μέλλον. Σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα μπορούσε να εισέλθει σε ένα νέο, πιο ξηρό κλίμα, ακόμη και με αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμούς. Με δύο βαθμούς θέρμανσης, μεγάλα τμήματα της νότιας Ισπανίας θα μπορούσαν να ερημοποιηθούν.

Οι χειμερινές βροχοπτώσεις είναι ο αποφασιστικός παράγοντας για το μεσογειακό κλίμα και την ανάπτυξή του. Επειδή παρέχουν την παροχή νερού από την οποία αντλείται η βλάστηση κατά τη διάρκεια των ζεστών, ξηρών καλοκαιρινών μηνών.

Χρόνια μέχρι και αιώνες μπορεί να χρειαστεί

Ωστόσο, ο ρυθμός με τον οποίο το μεσογειακό κλίμα και, πάνω απ 'όλα, οι βροχοπτώσεις αντιδρούν στην κλιματική αλλαγή ήταν μέχρι στιγμής ασαφής. Επειδή ορισμένες παράμετροι μπορούν να αντιδράσουν σχεδόν αμέσως - μέσα σε λίγα χρόνια - σε μια αλλαγή στις τιμές των αερίων του θερμοκηπίου και την επίπτωση της ακτινοβολίας. Άλλοι, αντιθέτως, αντιδρούν εξίσου αργά όπως οι παγκόσμιες θερμοκρασίες - σε αρκετές δεκαετίες ή αιώνες.

"Πιστεύεται γενικά ότι οι μεταβολές στη διαθεσιμότητα νερού είναι ανάλογες με την υπερθέρμανση του πλανήτη", δήλωσε ο Guiseppe Zappa του Πανεπιστημίου του Reading και οι συνεργάτες του. Έχει εξεταστεί, αν αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της περιοχής της Μεσογείου και τις δύο κλιματικά παρόμοιες περιοχές τη Χιλή και την Καλιφόρνια. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούν κλιματικά μοντέλα για να αναλύσουν τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται οι βροχοπτώσεις στη μέτρια κλιματική αλλαγή σύμφωνα με το σενάριο εκπομπών RCP 4,5 (4,5 βαθμούς μέσο  όρο παγκόσμιας θερμοκρασίας) έως 2100 και, πάνω από όλα, πόσο γρήγορα και με ποιο τρόπο συμβαίνει αυτό.

Ταχύτερη η ξηρασία από τις παγκόσμιες θερμοκρασίες

Το αποτέλεσμα: Ενώ οι βροχοπτώσεις σε μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη αλλάζουν σχεδόν γραμμικά με τις θερμοκρασίες, αυτό δεν συμβαίνει στις μεσογειακές κλιματικές ζώνες. "Στη Μεσόγειο και στη Χιλή, η ξηρασία προχωρά σημαντικά ταχύτερα από την υπερθέρμανση του πλανήτη", αναφέρει ο Zappa και οι συνεργάτες του. Αντί να αναπτύσσονται τόσο αργά όσο οι μέσες θερμοκρασίες, οι βροχοπτώσεις ακολουθούν την αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέσα σε λίγα χρόνια.

"Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν είναι πάντα επαρκής για να προβλέψουμε τη μελλοντική εξέλιξη των περιφερειακών βροχοπτώσεων", δήλωσε η Zappa και οι συνεργάτες του. Αντίθετα, αυτές οι αλλαγές μπορούν να συμβούν τοπικά και σε περιφερειακό επίπεδο σε σημαντικά διαφορετικές χρονικές κλίμακες.

Η περιφερειακή ατμοσφαιρική κυκλοφορία ως κινητήρια δύναμη

Αλλά ποιος είναι ο λόγος; Οι ερευνητές εντόπισαν το λόγο αυτό ως γρήγορες αλλαγές στις θερμοκρασίες της θάλασσας και την σχετική ατμοσφαιρική κυκλοφορία. Κάτω λοιπόν από την επίδραση της αλλαγής του κλίματος, οι ζώνες δυτικών ανέμων των εύκρατων γεωγραφικών ζωνών( βλέπε δίπλα σχεδιάγραμμα) μετατοπίζονται περαιτέρω πρός τους πόλους, όπως εξηγούν οι ερευνητές. Μεταξύ άλλων, αυτό σημαίνει ότι οι περιοχές χαμηλής πίεσης με βροχές δεν μετακινούνται πλέον στην περιοχή της Μεσογείου όπως συχνά αυτό συμβαίνει το χειμώνα. Ως αποτέλεσμα, η περιοχή αυτή στερείται εφοδιασμού με νερό και η ξηρασία αυξάνεται αναλόγως.

Μια παρένθεση για το jetstream

Jetstream

[3 είδη Jetstream υπάρχουν: Ο λόγος για αυτό το περίεργο φαινόμενο μπορούμε να το βρούμε σε ύψος δέκα χιλιομέτρων και είναι μία από τις ταχύτερες αέριες κίνησεις στη γη: ένα λεγόμενο jetstream ή ρεύμα τζετ. Σύμφωνα με τον ορισμό των μετεωρολόγων, αυτά τα ρεύματα αέρων είναι δυτικοί άνεμοι στην άνω τροπόσφαιρα που μπορούν να φτάσουν ταχύτητες 250 έως 550 χιλιόμετρα την ώρα. Τρεις διαφορετικές μορφές ρεύματος είναι γνωστές.

1. Ανάλογα με τη θέση στο πολικό μεέτωπο, το βόρειο πολικό jetstream είναι μεταξύ 40 και 70 μοίρες βόρεια ή νότιο γεωγραφικό πλάτος. Είναι αυτό το jetstream που ωθεί ουσιαστικά τα αεροπλάνα στην πορεία τους από την Αμερική πρός την Ευρώπη: σε ύψος δέκα χιλιομέτρων, βρίσκεται ακριβώς στην τυπική διαδρομή πτήσης ενός εμπορικού αεροσκάφους.
2. Το jetstream των ισημερινών ή των τροπικών ρευμάτων εκτείνεται πάνω από τις τροπικές περιοχές σε ύψος 15 χιλιομέτρων το καλοκαίρι, αλλά μερικές φορές μπορεί να ανέλθει σε πάνω από 20 χιλιόμετρα.
3. Η τρίτη μορφή του jetastream είναι το εύκρατων ρευμάτων. Βρίσκεται πάνω από την εύκρατη ζώνη υψηλής πίεσης σε υψόμετρο περίπου 12 χιλιομέτρων, αλλά μπορεί να αλλάξει τη θέση του ελαφρώς ανάλογα με την εποχή.

Τα ρεύματα Jet δημιουργούνται από τις μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ τροπικών και πολικών αέριων μαζών. Εάν ο τροπικός αέρας επεκταθεί λόγω της ισχυρής ηλιακής ακτινοβολίας στον ισημερινό και ταυτόχρονα ο πολικός αέρας στον πόλο συστέλλεται λόγω της εκπομπής θερμότητας, η συνολική θερμοκρασία και συνεπώς η αντίθεση της πίεσης του αέρα αυξάνεται. Στις περιοχές με τις μεγαλύτερες διαφορές πίεσης, οι λεγόμενες πλανητικές μετωπικές ζώνες, δημιουργούνται ισχυροί άνεμοι οι οποίοι εκτρέπονται από τη δύναμη Coriolis στα δεξιά στο βόρειο ημισφαίριο και στα αριστερά στο νότιο ημισφαίριο. Γίνονται θυελλώδεις, δυτικοί άνεμοι, τα ρεύματα τζετ. ]

Υπάρχουν όμως και θετικά νέα: Μόλις εξαφανιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος, μπορούν να υποχωρήσουν και πάλι γρήγορα. "Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι εάν σταθεροποιήσουμε τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, αυτές οι περιοχές θα επωφεληθούν σχεδόν αμέσως», εξηγεί ο συν-συγγραφέας Paulo Ceppi από το Imperial College London. Μόλις οι τιμές του CO2 θα σταματήσουν να αυξάνονται ή και ακόμα και να μειώνονται, διακόπτεται η ταχεία μείωση των ατμοσφαιρικών κατακριμνήσεων(βροχές).

"Με άλλα λόγια: τα μέτρα προστασίας του κλίματος δεν έχουν μόνο θετική επίδραση μακροπρόθεσμα, αλλά μπορούν να έχουν και άμεσο αντίκτυπο μετά από μερικά χρόνια", λέει ο Ceppi. (Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, 2020, doi: 10.1073 / pnas.1911015117) 

Πηγή: Sinexx, das Wissensmagazin - Imperial College London

 Στόχοι ενάντια στη κλιματική αλλαγή, πάνω σε σαθρά θεμέλια 
 Αλάσκα:λάθος εκίμηση για την απόψυξη του permafrost
Στα δάση της μαύρης ερυθρελάτης κατά μήκος του ποταμού Tanana στην κεντρική Αλάσκα, οι επιστήμονες Miriam Jones και Merritt Turetsky παρακολουθούν εδώ και χρόνια πως δέντρα αναποδογυρίζουν, σκιζόταν και θαβόταν μέσα σε ελώδη έδάφη. Με την πάροδο του χρόνου, η σκληρή γη κάτω από την επιφάνεια αποψύχθηκε και έγινε σούπα... (συνέχεια στο blog)

Αλάσκα: λάθος εκίμηση της ταχύτητας απόψυξης του permafrost-Μεσόγειος: λάθος εκτίμηση της ταχύτητας ξηρασίας στη λεκάνη Διάβασμα σε 2,5'

Στόχοι ενάντια στη κλιματική αλλαγή, πάνω σε σαθρά θεμέλια

Αλάσκα: λάθος εκίμηση για την απόψυξη του permafrost

Μεσόγειος: λάθος εκτίμηση για της ξηρασία στη λεκάνη της Μεσογείου

Στα δάση της μαύρης ερυθρελάτης κατά μήκος του ποταμού Tanana στην κεντρική Αλάσκα, οι επιστήμονες Miriam Jones και Merritt Turetsky παρακολουθούν εδώ και χρόνια πως δέντρα αναποδογυρίζουν, σκιζόταν και θαβόταν μέσα σε ελώδη έδάφη. Με την πάροδο του χρόνου, η σκληρή γη κάτω από την επιφάνεια αποψύχθηκε και έγινε σούπα. Αυτό το σκληρό έδαφος, από παχύ πάγο, θερμάνθηκε, βυθίστηκε και γεμίζει με βροχή και χιόνι που λείωνει. Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι καθώς οι ανερχόμενες θερμοκρασίες αποψύχουν τα βόρεια γεωγραφικά πλάτη, το αιώνιο παγωμένο έδαφος που ονομάζεται permafrost απελευθερώνει αέρια θερμοκηπίου, τα οποία και αυτά με τη σειρά τους θα επιταχύνουν την παγκόσμια αλλαγή του κλίματος.

Αλλά βασισμένοι εν μέρει σε αυτό που διέγνωσαν με τη μελέτη της Αλάσκας, η Τούρτσεκι, η Τζόουνς και μια ομάδα εμπειρογνωμόνων επιβεβαίωσαν αυτή την εβδομάδα κάτι άλλο: Η θέρμανση μικρών περιοχών παγωμένου εδάφους που περιέχουν μεγάλες κύλες πάγου θα απελευθερώσει πολύ περισσότερα αέρια θερμοκηπίου απο ότι ειχαν υπολογίσει.

Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται "απότομη απόψυξη", πιθανώς να χτυπήσει μόλις το 5% του αρκτικού πάγου. Αλλά αυτό μάλλον, με μεγάλη πιθανότητα θα είναι αρκετό, υπολογίζοντας συντηρητικά, για να διπλασιαστεί η συνολική συμβολή του permafrost στην υπερθέρμανση του πλανήτη, κατέληξε η ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Turetsky σε μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο περιοδικό Nature Geoscience.

O καταψύκτης του άνθρακα καταστρέφεται

Ενώ τα αποτελέσματα της Τουρκτσέκι καθώς και των συνεργατών της δεν είχαν δημοσιευθεί μέχρι αυτή την εβδομάδα, όλα τα χρόνια της έρευνας της αποτέλεσαν τη βάση για μια ιστορία στο περιοδικό National Geographic του Σεπτεμβρίου του 2019.

Η ιστορία έδειξε ότι οι επιστήμονες γνωρίζαν εδώ και πολύ καιρό ότι το permafrost κατέχει σχεδόν διπλάσια ποσότητα άνθρακα από ότι η ατμόσφαιρα - κυρίως από μερικώς σαπισμένα υπολλειμματα αρχέγονων φυτών και ζώων. Κανείς δεν αναμένει ότι όλα ή και τα περισσότερα από αυτά τα εδάφη θα ξεπαγώσουν ξαφνικά, όμω τα περισσότερα από αυτά που θα ξεπαγώσουν θα το κάνουν σταδιακά μέσα σε δεκαετίες, απελευθερώνοντας σιγά-σιγά κυρίως το διοξείδιο του άνθρακα. Κάποια μέρη αυτού του CO2 θα απορροφηθεί ακόμη και από τα φυτά, καθώς οι υψηλές θερμοκρασίες προκαλούν αυξημένο πράσινο της βλάστησης της Αρκτικής. 

Πηγή: https://www.researchgate.net/figure/A-cross-section-through-upland-and-lowland-terrains-in-interior-Alaska-A-cross-section_fig3_270588574

Αλλά ένα μικρό κλάσμα των εννέα εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων της έκτασης της Αρκτικής είναι γεμάτο με συμπαγή πάγο. Όταν το έδαφος αποψυχθεί, ο πάγος λειώνει, αλλάζοντας δραματικά το τοπίο. Το έδαφος υποχωρεί για να γεμίσει το κενό που αφήνεται πίσω από το παγωμένο νερό, δημιουργώντας εκτάσεις γης που μετατρέπονται σε λάκκους με νερό και σε λίμνες. Όλη αυτή η υγρασία επιταχύνει την απόψυξη ακόμη περισσότερο.

Το γήινο έδαφος μετα την απόψυξη του φέρνει στην επιφάνεια πλέον και τύρφη που είναι πλούσια σε άνθρακα και έχει 'κλειδωθεί' σε αυτόν τον καταψύκτη εδώ και χιλιάδες, ίσω και εκατομμύρια χρόνια. Μπορεί να προκαλέσει κατολισθήσεις και να αναδεύσει παλιά εδάφη. Το πρόβλημα ακόμα και για τους επιστήμονες είναι, ότι σε πολλά μέρη της Αρκτικής αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν ταχύτερα από ό, τι περίμενε κανείς. Σε ένα βόρειο καναδικό νησί, οι καταστροφές στο έδαφος έχουν ήδη αυξηθεί 60 φορές περισσότερο από το 1984 έως το 2013.

Γιατί όλα αυτά έχουν σημασία: μόλις ο συμπαγής πάγος αρχίσει να λειώνει δημιουργούνται πολλές αλλαγές στο τοπίο υπαίθρου μεσα σε μια νύχτα, σε λίγες ημέρες, εβδομάδες ή μήνες. Και όταν συμβαίνουν αυτές οι απότομες αλλαγές, πολύ περισσότερο από τον άνθρακα που διατηρείται σε αυτές τις παγωμένες εκτάσεις γης απελευθερώνεται το μεθάνιο, το οποίο μπορεί να είναι και 25 φορές πιο ισχυρό αέριο θερμοκηπίου από το CO2.

Κάποιες φορές οι επιστήμονες μπορούν ακόμη να παρατηρήσουν το μεθάνιο καθώς εκλύειται. Katey Walter Anthony, από το Πανεπιστήμιο της Αλάσκας, Fairbanks, πηγαίνει συχνά έξω το βράδυ του χειμώνα της Αρκτικής και κάνει τρύπες σε παγωμένες λίμνες. Με μια φλόγα που αναφλέγεται, μπορεί να τεκμηριώσει εάν το μεθάνιο διαφεύγει, δηλαδή υπογείως έχει αρχίσει η διαδικασία απόψυξης και προφανώς όταν τα βακτήρια δουλεύουν.

Κάθε άνοιξη για χρόνια, η Jones και η Turetsky, και οι δύο εμπειρογνώμονες του υγροβιότοπου της Αρκτικής, με snowmobiles, εξέταζαν στη κεντρική Αλάσκα το permafrost. Κάποτε, πριν από μερικά χρόνια, η Jones, είδε μια τρύπα στο έδαφος που είχε μόλις δημιουργήσει με κάποια όργανα που ειχε μαζι της. Κάτω από μερικά μέτρα είδε ένα φούσκωμα. Το έδαφος είχε γίνει τόσο ζεστό που τα μικρόβια τρέφονταν με την αρχαία φυτική ύλη, απελευθερώνοντας μεθάνιο μέσα από το υγρό χώμα. "Φαινόταν σαν να βράζει", λέει η Jones.

Ο permafrost αρχίζει και το μετρούν

Η μελέτη Turetsky που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα είναι η πρώτη που επιχειρεί να ποσοτικοποιήσει όλους τους τρόπους με τους οποίους αυτές οι μεταβολές του permafrost μπορούν να συμβάλουν στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου - και πόσο μεγάλη θα είναι αυτή η συμβολή.

"Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύαμε ότι θα είναι πολύ μικρότερη, λέει ο συν-συγγραφέας Lawrence. „Ήταν έκπληξη για 'μας”.

Το διαταύτα, λέει o Laurence, είναι ότι το permafrost θα καταστήσει ακόμα πιο δύσκολη την επίτευξη των στόχων μας για τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου.

Τα μοντέλα υπολογιστών που προβάλλουν τον τρόπο με τον οποίο οι εκπομπές επηρεάζουν τις μεταβολές της θερμοκρασίας παγκοσμίως, μόλις σήμερα αρχίζουν και συμπεριλαμβάνουν και τη προσομοίωση της απόψυξης του permafrost. Το 2018, η ειδική έκθεση της IPCC (διακυβερνητικό πάνελ για την αλλαγή του κλίματος) σχετικά με τον τρόπο αποφυγής της αύξησης της θερμοκρασίας σε 2,7 βαθμούς F, δήλωσε ότι οι παγκόσμιες εκπομπές ορυκτών καυσίμων πρέπει να μειωθούν κατά 45 τοις εκατό έως το 2030 και εντελώς μέχρι το 2050. Η έκθεση αυτή χρησιμοποίησε ένα απλοποιημένο μοντέλο για να εκτιμήσει τη σταδιακή απόψυξη - και δεν ενσωμάτωσε την απότομη απόψυξη καθόλου!!!

Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι πρέπει να αλλάξει κάτι. "Πρέπει να καθορίσουμε τους στόχους πολιτικής μας τώρα" για να αρχίσουμε να επιταχύνουμε τη μετάβαση στην καθαρότερη ενέργεια, λέει η Turetsky. Εάν οι κυβερνήσεις δεν λαμβάνουν υπόψη τις ανατροφοδοτήσεις για την υπερπληθωρία, «πόσο ρεαλιστικές είναι οι προβλέψεις μας;»

Δεν είναι επίσης απολύτως σαφές ότι θα λύσουν οι ερευνητές αυτό το πρόβλημα καθώς τα τοπία της Αρκτικής είναι τεράστιες εκτάσεις, παρακολουθούνται ελάχιστα επιστημονικά και υπάρχουν άλλοι παράγοντες, όπως οι αυξήσεις των πυρκαγιώντης Αρκτικής, που μπορούν να προκαλέσουν ακόμη πιο γρήγορη απόψυξη.

Ο Charles Koven, επιστήμονας του προσωπικού με το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Berkeley, είναι συγγραφέας στην επόμενη αξιολόγηση της IPCC, εξετάζοντας ένα κεφάλαιο σχετικά με τον κύκλο του άνθρακα. Έτσι είναι και ένας συν-συγγραφέας στο χαρτί του Turetsky.

«Γνωρίζουμε και θα λάβουμε υπόψη αυτά τα αποτελέσματα», λέει ο Koven.

Κατά έναν περίεργο τρόπο, υποστηρίζει ο Turetsky, οι για αυτόν παράξενοι ερευνητές της συμπεριφοράς στο τοπίο, θεωρούν ότι θα πρέπeι να δουμε σαν δώρο το ότι αποψύχεται μεγάλος μέρος του permafrost.

"Αλλαγές στην αρκτική ακούγονται πολύ τρομακτικά," λέει. Αλλά "η Αρκτική αποκαλύπτει τα μαθήματά της, ενώ εξακολουθούμε να έχουμε τον έλεγχο του μέλλοντός μας στα χέρια μας . Η Αρκτική μας λέει τι θα συμβεί σε όλο τον κόσμο τις επόμενες δεκαετίες. "

Απλά πρέπει να ακούσουμε - και να εντατικοποιήσουμε τις αντιδράσεις μας ανάλογα.

Η Μεσόγειος αποξηραίνεται ταχύτερα από ό,τι υπολόγισαν οι επιστήμονες.

Οι μεσογειακές βροχοπτώσεις δεν αντιδρούν γραμμικά στις κλιματικές αλλαγές.

 

Ταχεία καθολική ξηρασία: η περιοχή της Μεσογείου αντιμετωπίζει τις αρνητικές επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής ταχύτερα από ότι αναμενόμενο, γιατί η ξηρασία δεν αυξάνεται γραμμικά με την αύξηση των παγκόσμιων μέσων θερμοκρασιών, αλλά πολύ ταχύτερα, όπως αποκαλύπτει μια μελέτη. (συνέχεια στο blog).

Über die dumpfe Ablehnung des ‚Fremden‘ als Türöffner zu Friedlosigkeit und Kriegen

Über die dumpfe Ablehnung des ‚Fremden‘ als Türöffner zu Friedlosigkeit und Kriegen

Claus Kittsteinet. Historiker

Bauchgeprägtes Denken macht blind, auch bzgl. der Sicht auf die vom ‚Westen‘ (mit)verursachten Kriege im Nahen Osten. Deren Quittung haben wir täglich vor Augen. Wer Kriege sät und sie mit Waffenexporten befeuert, erntet Flüchtlinge. Flüchtende Menschen suchen Sicherheit, in vergleichsweise niedriger Zahl bei uns, in weit höherer Zahl in ihren Nachbarländern.

Ich bin Flüchtling. Meine Familie hat die dumpfe Ablehnung von „Fremden“ selbst erlebt. Vor Jahrzehnten im eigenen Lande, als nach Süddeutschland Geflüchtete aus dem zerbombten Berlin. Als ‚Evakuierte‘ mit der ‚falschen‘ Religion (ev.) im katholischen Ländle. Anfangs ausgegrenzt von Mitbürgern, vor Kriegsende z.T. NSDAP-Wahlvolk, die das „gesunde Volksempfinden“ für sich beanspruchten.

Die heutige „alternative“ Partei des sog. gesunden Volksempfindens kommt besonders an bei Leuten, die aus der Geschichte nicht lernen wollen, die sich bewusst weigern, z.B. den Zusammenhang von Kriegsursachen und (mitverursachten) Kriegsfolgen wahrzunehmen. Der schlummernd-schlimme Geist von damals mit seinen Feindbildern blüht wieder auf, die neue Ein-Punkt-Partei bietet ihm Heimat und macht wissend ihr großes Geschäft daraus.                   Die Ironie: Das Ganze funktioniert nicht ohne Flüchtlinge, dem Feindbild von heute! Flüchtlinge und Ausländer als tragende Parteisubstanz. Fremdenhass als armseliges Mittel gegen innere Leere und Selbstentfremdung auf Kosten Anderer. Welch schwaches Bild!

Übrigens: Die Unterstellung, Führer- und Wählerschaft der sich als „völkisch“ und nationalistisch selbst propagierenden rechten Partei bestehe weitgehend aus ungebildeten Dummköpfen, greift historisch nicht. Unter den völkischen Mitläufern und Vollziehern im NS-Staat und dessen Lebensraumkrieg war der Anteil von Akademikern unter den Tätern bekanntlich groß, nicht nur in Hitlers SS.

Was sagt uns das für heute? Rein formale Bildungsabschlüsse helfen nicht gegen zwischenmenschliche Abgestumpftheit. Menschliche Bildung ist das bessere Schutzschild gegen derartige menschliche Dummheit, rassistische Impulse und Fremdenhass als Türöffner zu Kriegen im In- und Ausland.

Die schrecklichen Folgen des Fehlens menschlicher Bildung und humanitärer Erziehung für den inneren und äußeren Frieden sind bekannt aus der Geschichte - und Gegenwart!

Land, pass auf!

Claus Kittsteiner, Historiker

NTh

!!!!!!! Bin stolz, dass ich dich kenne. Danke Claus N

C

Claus Kittsteiner

to me
17 hours ago

Details

Danke, Nikos! Gemeinsam sind wir stark! Gruß Claus

*********************
Absender und K o n t a k t :
Claus.Kittsteiner@gmx.de
Tel. +49(0)7556 4739614
Mobil +49(0)1522 9216648
Tel. in GR +30 6906779307
--------------------------------
Projekte / Aktivitäten:

- https://clauskittsteiner.wordpress.com/ (Lesbos-Hilfe)
- http://xt.respekt-für-griechenland.de/ (Soli-Bewegung)
- http://www.wasserkarawane.de/ (Privatisierung u.a.)
- https://www.attac.de/themen/globalisierung
- www.friedensregion-bodensee.de
- www.waffenvombodensee.de

Gesendet: Freitag, 06. März 2020 um 16:39 Uhr
Von: "NTh" <criticalopium@gmail.com>
An: "Claus Kittsteiner" <Claus.Kittsteiner@gmx.de>
Betreff: Re: "Über die dumpfe Ablehnung des ‚Fremden‘ als Türöffner zu Friedlosigkeit und Kriegen" C.K.

Νικαράγουα: Άνοιξη των λαών.Ο ποιητής Ernesto Cardenal πέθανε σε ηλικία 95 ετών, Διάβασμα σε 2,5'

Άνοιξη των λαών

Ο ποιητής Ernesto Cardenal πέθανε σε ηλικία 95 ετών. 

Νικαράγουα. Ο Μαρξιστής και ο Χριστιανός δεν μπορούσε διαφορετικά να βοηθήσει, χωρίς να γίνει πολιτικός στη χώρα του. 

Lutz Herden

Ειναι λάθος και άστοχο να λέμε ότι "μια κάποια εκκλησία" είχε έρθει για να ευλογήσει τα όπλα των καταπιεσμένων - είπε ο ποιητής και ιερέας Ernesto Cardenal στις 12 Οκτωβρίου 1980 όταν έλαβε το βραβείο ειρήνης του Γερμανικού βιβλίοπωλείου στην εκκλησία Paulskirche της Φρανκφούρτης. Η ομιλία του είναι ταυτόχρονα αποκάλυψη, ομολογία και κήρυξη πολέμου.

Ισχύει σε μια Επισκοπή στη Λατινική Αμερική και πέραν αυτής, που συνεργάζεται με αντιδραστικές αρχές που εγγυώνται ότι η δύναμη της Εκκλησίας ως μέρος του κατεστημένου παραμένει απαραβίαστη και απαραίτητη.

Με ένα μπερέ στο κεφάλι και ένα λευκό πουκάμισο των αγροτών Solentiname, ο Cardenal αφήνει μια έντονη εντύπωση στη Φρανκφούρτη διότι, παρά τη σαφήνεια του λόγου του, διαλογίζεται μάλλον παρά μιλάει. Αυτό που λέει φαίνεται ήσυχο και δεσμευτικό, όχι ειρηνιστικό, αλλά ήρεμο ειρηνικό, χαμογελαστό και φιλικό. Παραμένει δεσμευτικό επειδή τα χριστιανικά μηνύματα, ειδικά τα δικά του, θα πρέπει να συμφιλιώσουν, αν μπορούν.

Συνώνυμο με την αγάπη

Πάνω από ένα χρόνο νωρίτερα, η «άνοιξη των λαών» είχε αρχίσει στην πατρίδα του Cardenal, στη Νικαράγουα. Ετσι ονομάζει τη πτώση της δικτατορίας του Σομόζα από το Front of Liberation Front (FSLN), το οποίο δεν είναι ικανοποιημένο από την ανατροπή του τυράννου, αλλά θέλει επίσης να ανατρέψει τις συνθήκες υπό τις οποίες ήρθε ο Somoza στην εξουσία. Και οι οποίοι συσχετισμοί στη κοινωνία τον εξουσιοδότησαν να είναι κυβερνήτης, κακοποιός και "γιος σκύλου" των Ηνωμένων Πολιτειών για δεκαετίες.

Σε μια τέτοια αλλαγή, ο Cardenal δεν θέλει να είναι παρατηρητής, αλλά συμμετέχων. Στη Φρανκφούρτη αντιτίθεται στην καταγγελία ότι η επανάσταση είναι τρομοκρατία, με τη μεγαλύτερη αξιοπρέπεια που ισχύει γι' αυτόν σαν Χριστιανό: η επανάσταση είναι συνώνυμο της αγάπης επειδή δεν μπορεί κανείς να υπηρετήσει τον Θεό χωρίς δικαιοσύνη.

Πόσο συχνά λέγεται αυτό, αλλά και πόσο σπάνια δίνεται ενέργεια για την πραγμάτωσή του; Ο Cardenal είναι τόσο πειστικός που η αίθουσα σιωπά με έκπληξη. Σπάνια ακούγόταν τότε μια εξήγηση του αυτονόητου από ένα τέτοιο στόμα. Αυτός ο νικητής δε ρωτάει μόνο στο ποίημά του "Ψαλμός 57 (58)": "εσεις πατριάρχες και κυριοι υπερασπιστές των δικαιωματων και της τάξης, δεν είναι το δικαίωμά σας ταξικό δικαίωμα;", αλλα δεν του αρέσει μια απλή blasé παραμονή στο λόγο για τη ματαιότητα και μόνο, αλλά ενεργεί επειδή ξέρει πολύ καλά τι χρειάζεται. Ο χρόνος σε ένα νησί στο Αρχιπέλαγος του Solentinamer, όπου ίδρυσε μια χριστιανική κοινότητα των φτωχών, των αγροτών και των ψαράδων στα μέσα της δεκαετίας του 1960, θα μπορούσε να είναι μόνο χρήσιμη.

Πνεύμα και προφητεία

Αμέσως μετά τη νίκη του FSLN στις 19 Ιουλίου 1979, ο Cardenal κατέστη διαθέσιμος σε μια κυβέρνηση εθνικής ανανέωσης υπό τον Daniel Ortega ως Υπουργό Πολιτισμού. Σε αυτούς τους μήνες, ο πολιτισμός δεν σημαίνει μουσείο, θέατρο ή μουσική, αλλά αλβαβητισμός και (παιδεία). Η προώθηση κυρίως στις ταξεις των αγροτών ακολουθεί τη θεολογία της απελευθέρωσης, ευρέως διαδεδομένη στην Κεντρική Αμερική και στηρίζει τη λαϊκή εκκλησία. Cardenal λέει στους συλλέκτες βαμβακιού στην περιοχή Chinandega: πάρτε τους νέους 'Αλφαβητάριους' που σας στέλνουμε σαν αδελφούς σας, ζείτσε μαζί τους κάτω από μια στέγη. Θα μάθετε γρήγορα πόσο θα σας βοηθήσουν.

Ήταν συγκλονιστική για την πατριαρχία της εκκλησίας στη Ρώμη η βεβαιότητα που εμφανίζονταν πάντα στα κηρύγματα του Καρντάλ, στα γραπτά του, στα ποιήματα και τις ιστορίες του, ότι η συμμετοχή στην επανάσταση σήμαινε να πίστη στον Ιησού Χριστό. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' αισθάνεται προσβεβλημένος και τον καλεί και του απαγορεύει να ασκήσει την ιεροσύνη το 1985. Διαρκεί μέχρι το 2019 όπου ο Πάπας Φρανσίσκος θα καταργήσει αυτό τον κανονισμό και θα τον αποκαταστήσει.

Κάποια από τα ποιήματα του Cardenal γίνονται πολιτικά φυλλάδια, φτάνουν σε τέτοιο σημείο πολιτικής έκστασης που κάποιος αισθάνεται να διαβάζει το Pablo Neruda, το «Μεγάλο Τραγούδι». Στο έργο του "Αποκάλυψη", για παράδειγμα, ο Cardenal διατυπώνει: "Και οι σεισμογράφοι κατέγραψαν έναν μεγάλο σεισμό και όλοι οι τεχνητοί πλανήτες έπεσαν στη γη. Και ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ακτινοβολίας, ο Διευθυντής της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, ο Υπουργός Άμυνας - όλοι κρύβονταν στις σπηλιές τους ». Και ενώ στο Neruda εξηγείται μέσα από μια ποιητική αρχέγονη δύναμη, μέχρι που μπορεί να πάει μια πολιτισκή αποστολή, ο Cardenal είναι απρόθυμος να σταματήσει εκεί. Παραμένει προγραμματικός και προφητικός. Αλλά φαίνεται αμφίβολο αν ήθελε να υποστηρίξει στα τελευταία του χρόνια αυτό που τον οδήγησε κάποτε κυριολεκτικά να απελευθερωθεί μέσα από την ποίησή του.

Πίστη στο ευαγγέλιο

Η ρήξη με τον Daniel Ortega, τον οποίο αποκάλεσε δικτάτορα όταν προσπάθησε να υπερασπιστεί την προεδρία του το 2006 με βία, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί σαν απόρριψη του Σαδινισμού. Ο Cardenal το τονίζε πάντα αυτό. Η εμπνευσμένη δύναμη και η πίστη στο μέλλον του Σαντινισμού τρεφόταν κατά τη δεκαετία της επανάστασης μεταξύ 1979 και 1989 απο το ότι πολλοί διανοούμενοι έδειχναν αλληλεγγύη με τους πρωταγωνιστές τους.

Υπήρξαν συγγραφείς όπως ο Σέργιο Ραμίρεζ που ήθελε ακόμη να υπηρετήσει και ως αντιπρόεδρος της χώρας. Ο Ερνέστο Καρντάλ ήταν εκείνος που τα ενίσχυσε με την ηθική του εξουσία, την πίστη στο ευαγγέλιο και την ακλόνητη πεποίθηση για τη δύναμη της δικαιοσύνης.

Έντομα: τροφή για ζώα, λειτουργική τροφή... Διάβασμα σε 2'

Έντομα: τροφή για ζώα, λειτουργική τροφή για άνθρωπο ή τίποτα απο τα δύο.

Πηγή: http://www.fao.org

Η κατανάλωση ζωικών προϊόντων προκαλεί σοβαρά περιβαλλοντικά-οικολογικά προβλήματα και είναι εξαιρετικά προβληματική για την εξασφάλιση της παγκόσμιας διατροφής. Στη συζήτηση σχετικά με πιθανές λύσεις, τα έντομα αναφέρονται όλο και πιο συχνά: ως τρόφιμα για τον άνθρωπο και ως ζωοτροφή για το αποκαλούμενο παραγωγικό ζωϊκό κεφάλαιο, υποτίθεται ότι παρέχουν πρωτεΐνες με τέτοιο τρόπο που εξοικονομούντια γήϊνοι πόροι. Αλλά είναι τα έντομα πραγματικά η λύση για τα τρέχοντα και μελλοντικά προβλήματα διατροφής; Μια ματιά στα επιχειρήματα των υποστηρικτών διατροφής με έντομα και των επιστημονικών μελετών δείχνει ότι το θέμα δεν είναι τόσο απλό.

Αποτελεσματικότητα και εξοικονόμηση πόρων;

Οι υποστηρικτές είναι της γνώμης ότι χρησιμοποιούνται αποτελεσματικότερα οι γήϊνοι πόροι με την εκμετάλλευση των εντόμων για τη παραγωγή ανθρώπινης τροφής: παράγουν σημαντικά λιγότερα αέρια θερμοκηπίου και αμμωνία από ότι τα «παραγωγικά ζώα» που εκτρέφονται σήμερα και απαιτούνται σημαντικά λιγότερες ποσότητες νερού για την εκτροφή τους. Λένε επίσης ότι μπορούν να μετατρέψουν τις πρωτεΐνες στις ζωοτροφές αποτελεσματικότερα. Αυτή η γνώση αποκτήθηκε από πειράματα με σχετικά μικρές ομάδες εντόμων. Ωστόσο, οι επιστημονικές μελέτες με μεγαλύτερους πληθυσμούς δείχνουν ότι τα έντομα που εκτρέφονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο χρησιμοποιούν τη τροφή τους μόνο τόσο αποτελεσματικά όσο οι χοίροι ή (στην καταλληλότερη διατροφή), όπως τα πουλερικά.

Υπάρχει εξάρτηση από τη συμβατική κτηνοτροφία

Τα έντομα συχνά διαφημίζονται ως μια φθηνή εναλλακτική λύση για συμβατικά ζωικά προϊόντα. Η αύξηση των εντόμων είναι φθηνή επειδή, για παράδειγμα, μπορούν να εκτραφούν με απόβλητα τροφίμων. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή ισχύει μόνο για έντομα που εκτρέφονται με σκοπό την παραγωγή ζωοτροφών. Τα έντομα που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο απαιτούν πιο συγκεκριμένες, ελεγχόμενες και επομένως δαπανηρές ζωοτροφές.

Επειδή είναι πιο επικερδές να εκτρέφονται έντομα για ζωοτροφές παρά για την ανθρώπινη κατανάλωση δηλαδή σαν ανθρώπινη τροφή, τα κέρδη των εκτροφέων εξαρτώνται από το υπάρχον status quo της συμβατική κτηνοτροφίας. Δεν μπορεί να υπάρξει ζήτημα λοιπόν επίλυσης των τρεχόντων και μελλοντικών προβλημάτων επισιτιστικής ασφάλειας.

Εάν τα έντομα εκτρέφονται σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις και διαφύγουν- για παράδειγμα λόγω κάποιας φυσικής καταστροφής ή άλλων απρόβλεπτων ατυχημάτων - αυτό μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες: διαδίδονται φυσικά στα τοπικά οικοσυστήματα που παράγονται, τρέφονται από περιφερειακές γεωργικές εκμεταλλεύσεις εκεί κοντά και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα σε περιοχές, στις οποίες δεν είναι το σπίτι τους. Δεδομένου ότι είναι αδύνατο να πιαστούν όλα αυτά έντομα που έχουν διαφύγει, ένα τέτοιο ατύχημα θα μπορούσε να έχει σοβαρές και απρόβλεπτες συνέπειες για τα τοπικά οικοσυστήματα.

Εφοδιασμός του ανθρώπινου οργανισμού με πρωτεΐνες

Είναι μια κοινή εσφαλμένη αντίληψη ότι τα έντομα παρέχουν περισσότερη πρωτεΐνη από τα φυτά. Στην πραγματικότητα, πολλά βρώσιμα είδη εντόμων περιέχουν λιγότερη βιοδιαθέσιμη πρωτεΐνη από, για παράδειγμα, σόγια ή μυκοπρωτεΐνη (από μύκητες). Το κόστος παραγωγής για την πρωτεΐνη των εντόμων μπορεί επίσης να είναι έως και τέσσερις φορές υψηλότερο από ό, τι για τις πρωτεΐνες από αυτές τις εναλλακτικές λύσεις. Τα έντομα που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο συχνά έχουν food conversion ratio (FCR)[=διατροφικός συντελεστής] συγκρίσιμο με αυτό των πουλερικών. Στην καλύτερη περίπτωση και συνήθως όταν εκτρέφονται ως ζωοτροφές, τα έντομα έχουν FCRs περίπου 2: 1. δηλαδή χρειάζονται 2 κιλά ζωοτροφής για να παράγουν 1 κιλό μάζας εντόμου. Αλλά και πάλι, αυτά δεν είναι έντομα για κατανάλωση από τον άνθρωπο. είναι έντομα για κατανάλωση παραγωγικών ζώων. Επιπλέον, η συζήτηση σχετικά με τα έντομα ως τρόφιμα και ζωοτροφές συχνά ξεκινά από την υπόθεση ότι ο κόσμος στερείται πρωτεΐνης. Στην πραγματικότητα, τα σημερινά εκβιομηχανισμένα έθνη είναι υπερφορτωμένα με πρωτεΐνες. Στις ΗΠΑ, οι περισσότεροι ενήλικες καταναλώνουν διπλάσια ποσότητα πρωτεΐνης όπως συνιστάται. Στην Ελλάδα ειμαστε ακόμα πιο μπροστα – σύμφωνα με το καθηγήτη προληπτικής ιατρικής κ. Καφάτο όσο αφορα τη πρωτεϊνη που καταναλώνουμε! Σε παγκόσμιο επίπεδο, ωστόσο, το θέμα πρέπει να εξεταστεί με πιο λεπτό τρόπο, διότι σε ορισμένες περιοχές του κόσμου η ανεπάρκεια θερμίδων και θρεπτικών ουσιών αποτελεί πραγματικό πρόβλημα. Εκεί σε τέτοιες χώρες πρόκειται για ανθρώπους που πρέπει να παίρνουν περισσότερα και ποικίλα τρόφιμα. Η αυξημένη κατανάλωση εντόμων μπορεί να είναι ένας από τους πολλούς τρόπους βελτίωσης της διατροφικής κατάστασης. Εντούτοις, εδώ πρέπει να ληφθούν υπόψη και θέματα δεοντολογίας ζώων (βλ. παρακάτω).

Κίνδυνος για τους πάσχοντες από αλλεργίες

Εάν εγκριθούν νέα τρόφιμα με έντομα, ο κίνδυνος για τους πάσχοντες από αλλεργίες αυξάνεται. Η Κιτυ Βερχοεξ, πρώην μέλος της ομάδας EFSA για τις τροφικές αλλεργίες, επισημαίνει: "Χρειαζόμαστε για κάθε νέο έντομο που έρχεται στο μενού μας μια επι πλέον νέα εξέταση ". Τα έντομα θα μπορούσαν ως εκ τούτου να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις σε άτομα που είναι ήδη αλλεργικά σε γαρίδες και ακάρεα σκόνης. Θα μπορούσαν επίσης να προκαλέσουν νέες αλλεργίες.

Ανεπίλυτα ηθικά ζητήματα

Δεν είναι ακόμα σαφές εάν ή σε ποιο βαθμό τα έντομα είναι σε θέση να αισθανθούν πόνο και βασανισμό. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί, για παράδειγμα, ότι τα έντομα φρούτων αποφεύγουν τις παγίδες με ηλεκτροσόκ. Γνωρίζουμε από τις μέλισσες και τα μυρμήγκια ότι έχουν ισχυρές γνωστικές ικανότητες. Σύμφωνα με μια έκθεση του διεθνούς οργανισμού FAO, "μέχρι να συγκεντρωθούν σαφείς ενδείξεις ότι τα έντομα αισθάνονται πόνο [προτείνεται] να δίνεται στα έντομα το« όφελος της αμφιβολίας »ως προφύλαξη.»

Επομένως, πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τα έντομα να συμβαδίζει η ζωή τους με τις ανάγκες τους. Επιπλέον, «πρέπει να σκοτωθούν με τρόπο που ελαχιστοποιεί τον πόνο». Ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να λειτουργήσει στην πράξη είναι εντελώς ασαφής και, κατά την άποψή εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού, δεν λαμβάνεται ή δεν λαμβάνεται σχεδόν καθόλου πόψη.

Η φυτική διατροφή αντιμετωπίζει τα προβλήματα στη ρίζα τους

Είναι προφανές ότι δεν είναι αποτελεσματικό να δίνουμε έντομα σε ζώα να τρώνε και στη συνέχεια να χρησιμοποιούμε αυτά τα ζώα για την ανθρώπινη διατροφή - και τα επιχειρήματα για την άμεση ανθρώπινη κατανάλωση εντόμων είναι επίσης ασταθή. Αντ 'αυτού, απαιτούνται καινοτόμες, βιώσιμες λύσεις.

Είναι περισσότερο λογικό να διαθέτουμε φυτικούς πόρους για την ανθρώπινη διατροφή. Κατ 'αρχήν, πολύ περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να τρεφούν ετσι παρά μέσω της 'παράκαμψης' του «παραγωγικού ζώου» ή «εντόμου». Μια διαδεδομένη φυτική διατροφή θα έχει επίσης εξαιρετικά θετικό αντίκτυπο στην αλλαγή του κλίματος και στην υγεία του ανθρώπου, όπως επιβεβαίωσαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Συμπέρασμα

Τα έντομα για κατανάλωση από τον άνθρωπο δεν είναι κατάλληλα για τη χώρα μας για την επίλυση τυχόν προβλημάτων της διατροφής μας. Τα ζητήματα καλής διαβίωσης των ζώων στην αναπαραγωγή εντόμων είναι επίσης εντελώς άλυτα. Επιπλέον, η διατήρηση χοίρων, βοοειδών και κοτόπουλων παραμένει αναποτελεσματική και οικολογικά προβληματική στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ακόμη και αν τροφοδοτούνται όλο και περισσότερο με έντομα αντί σόγιας ή δημητριακών. Επιπλέον, τα έντομα ως ζωοτροφή δεν επιλύουν τα τεράστια προβλήματα υγείας που προκαλούνται από την εκτεταμένη κατανάλωση ζωικών προϊόντων. Και στις περισσότερες περιοχές, η άμεση κατανάλωση φυτικών τροφών πρέπει να είναι τουλάχιστον εξίσου οικολογική με εκείνη των εντόμων - χωρίς να εγείρονται ηθικά ζητήματα εκτροφής και θανάτωσης εντόμων.