Ανθρωπογενής πανούκλα: μια κακομαθημένη ελληνική κοινωνία

Μια κακομαθημένη ελληνική κοινωνία “κάθεται στο κλαδί μοοοοναχή”

Αλλά και οι έξυπνοι κυβερνητικοί που δεν έχουν σκεφτεί τι συμβαίνει στις λαικές αγορές ούτε εχουν κάνει τη πρόταση να αραιώσουν τους εκθέτες-πωλητές παραγωγούς και εμπόρους εναλλάξ μέσα στην εβδομάδα. Απο την άλλη κλείνει ποδηλατάδικα και ενοικιάσεις ποδηλάτων.Ουτε καν σκέφτηκαν ότι με τις κινούμενες βόμβες , π.χ του ΟΑΣΘ στη Θεσσαλονίκη, μόνο το ποδήλατο είναι το ασφαλές μέσο μετακίνησης, φυσικά αν βγάλουμε το αυτοκινήτο, την ερωμένη του Ελληνα.

“Η καταπολέμηση του ιού είναι θέμα πλεόν του πολίτη” διάγγελμα πρωθυπουργού, καθώς δεν συμορφώνονται πολλοί, η μάλλον δεν θέλουν να τους πάρεις τη μαγγειά να κάνουν τις λεγόμενες ταρζανίες τους, για να αιθάνονται διευθυντές της επιχείρησης του εαυτού τους.

Δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους , γιατι ποτέ δεν αναζητησαν αιτίες και αφορμές ακόμα και για τους χωρισμούς στις σχέσεις τους. Πάντα θεωρούν, ότι οι ευθύνες είναι εξωγενείς παράγοντες και μας πρίζουν τα  “μέζεα του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος”.

Σαν Αμερικανάκια που στους χρόνους του κορωναϊού, πολλοί νέοι βρίσκονται στη Φλώριδα και κολυμπούν.

Είπα στη αρχή σε κάποια κατά νεότερη απο μένα γνωστή μου, θα γεμίσουν τα ψυχιατρεία από ψυχικές διαταράξεις και τα δικηγορικά γραφεία απο συμβαλλόμενους για μη συναινετικά διαζύγια(πριν ακουστεί και διαβαστεί για τη Κινα αν είναι αλήθεια αυτό με τα διαζύγια καθώς είναι κάτι νομοτελειακό αυτό που θα συμβεί), μετα ή κατα τη διάρκεια της σχετικής κοινωνικής απομόνωσης, καθώς μας τράβηξαν τη μπουχάρα ή τη κουρελού κάτω απο τα πόδια, και στις δύο περιπτώσεις διαφορετικά, ανάλογα τη κοινωνική μας θέση.

 

Τώρα θα καταννοήσουν πολλοί ίσως, ότι εχουν οικογένεια και παιδιά δίπλα τους, και ότι πρέπει κάπως να έχουν απέναντι τους μια κανονικότητα για να συνυπάρξουν και όχι να πραγματώνουμε καταστάσεις εις βάρος των άλλων μεσα στο σπίτι. Και ίσως τώρα που ακούν και βλέπουν συνέχεια, σίγουρα τηλεόραση και όχι ραδιόφωνο, γιατι εχουμε γίνει οπτικοί τύποι με τις οθόνες γύρω μας, ισως τώρα μπορέσουν και φιλτράρουν και πιάσουν κάποια θεματάκια, όπως 

• ο υπερβολικός τρόπος διαβίωσης που έχουν καθημερινά,  
• η άρνηση της υπαρκτής κοινωνικής τους ταυτότητας, 
• η επιθυμία τους να γίνουν όλοι Μποδοσάκηδες( αλλα απο τη πλευρά της κοινωικής αναγνώρισης),
• να θεωρούν ότι ανήκουν ακόμα σε κοινωνικό τζάκι, ή 
• ότι ειναι πλέον ανθρωπινο δικαίωμα κατωχυρωμένο στό σύνταγμα να μπορεί ένας νέος άνθρωπος να πάει για 3 ημέρες Βαρκελώνη ή Παρίσι και για μια εβδομάδα ακόμα και ΝΥ με 40 ή 80 ευρω με την χειρότερη ρυπογόνο αεροποριή εταιρεία στο κόσμο.

 

Και αργά να το επαναλαμβάνουν στο μυαλό τους, αργά, αλλα τουλάχιστον ναι εστω και αργά. Εδω δεν βιαζόμαστε. Ισως να ακούσουν το πρόλογο ενός τραγουδιού αναφορικά με τον “Σταύρο τον κότσιφα”.

Και όλα αυτα συμβαίνουν σε μια χώρα που δεν εχει την ικανότητα να κάνει τεστ αναγνώρισης ασθένειας και σφραγίζουν οι ανεύθυνοι μετα τα 54 άλλα 13 νοσοκομεία.

Και μέσα σε όλα ο πρωθυπουργός μιας χώρας που ποτέ δεν βγάζει διάγγελμα παρά μόνο οταν θέλει κάτι για πάρτι του(για τον κάθε ένα το γράφω αυτό οχι για τον σημερινό μόνο), προσεγγίζει την επικυνδυνότητα του θέματος, της ασθένειας του κορωναϊού με ένα σχεδόν αναχρονιστικού τύπου μέσο με μία έκκλιση, ένα καμπανάκι συναγερμού, και την ηρεμία του πληθυσμού, με ένα ανεπανάληπτο τρόπο για αυτά τα σημερινά δεδομένα: τα τηλεοπτικά διαγγέλματα στα οποία τονίζεται στο τέλος το εγώ θα... αλλά ζητάει απο την άλλη τη συλλογικότητα!

Τώρα πια μέσα στο σπίτι εχουμε μόνο τηλεόραση και οπωσδήποτε ένα ρεκόρ θεατών. Φαινεται ότι σε χρόνους κρίσης έχει νόημα να κοιτάξεις στο χρονοντούλαπο για παλιές καλές δοκιμασμένες μεθόδους.

Μόνο που φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός αντιγράφει απλά διαγγέλματα άλλων πρωθυπουργών, π.χ του Μακρόν. Θυμάστε τι ειχε γίνει με την ομιλιά της πρώτης κυρίας του Τρουμπ όταν 'χειροτονήθηκε' ο Τρουμπ πρόεδρος της Αμερικής? Τότε έγινε χαμός, για το ότι αντέγραψε τη προηγούμενη πρώτη κυρία. Τωρα δεν ακούγεται τίποτα. Η κρίση τα καλύπτει και τα συγχωρεί όλα. Ακόμα και η εφορία συγχωρεί μερικά...

Η κανονικότητα του πρωθυπουργού δοκιμάζεται, για τον ίδιο, αλλα μόνο αυτό, η δημόσια ζωή και η κοινωνική συνεργασία παραμένουν ορφανές σε γονικό υλικό, όπως πάντα.

Εκκλήσεις για αλληλεγγύη κάνει ο πρωθυπουργός, όταν συγχρόνως καταδικάζει, εκδιώχνει και φυλακίζει τις πρωτοβουλίες στις κατάληψεις που είχαν αναλάβει κρατικό έργο απέναντι στους μετανάστες, για την επιβίωσή τους στη χώρα μας?
 

Και να ακούει τον υπουργό του υγείας να λέει θα τους κάνουμε δύσκολη τη ζωή για να τους απογοητεύσουμε, ότι δεν έχουν ελπίδα εδω και ο πρωθυπουργός να μη τον βάζει στη θέση του? Τι αλλο να πουμε εδω.

 

Και η αλληλεγγύη για τους “πας μη Ελλην βάρβαρος” εκεί στα νησιά που βρίσκεται, η του αρέσει να του λενε “ δικέ μου κράτα καλά και θα σου δώσουμε δωράκια όπως τώρα που πανηγύρισε; Είναι δυνατόν μέσα σε ένα τέτοιο πανικό να μιλάς για την ΕΚΤ και τα λεφτά που δε θα σου δώσει. Τι λαϊκίσμός!

 

Η ΕΚΤ που αγόρασε τα κρατικά ομόλογα, λέει ο πρωθυπουργός. Αλλα έλα που τα αγόρασε απο δευτερογενείς αγορές και τα λεφτά δε θα φτάσουν ποτέ στο ελληνικό ταμείο αλλά θα πάνε κατ' ευθείαν στα funds...(Ι. Βαρουφάκης)

Ενθαρρυντικός και αποφασισμένος, λίγος για πρωθυπουργός όμως, ηθελε να ακουστεί και να φτάσει η ομιλία του σε πολλά αυτιά, αυτό μόνο. Cool ο σημερινός, δραματουργός θα ήταν ο προηγούμενος, θα έγερνε και το κεφάλι του σαν καημενάκι.

Σήμερα από κάτω όμως ήταν η κοινωνία που μεσα σε 10 χρόνια βιώνει τη δεύτερη οξεία υπαρξιακή κρίση σαν κοινωνία. Διαλύεται, και ο πρωθυπουργος προσεύχεται για την κανονικότητα του, τη δική του κανονικότητα, καθώς ο λαός δεν αισθάνετραι καμία κανονικότητα, εκτός και αν πουμε και μπράβο του, ότι ο μοναδικός που δάμασε τον Έλληνα στο τστιγάρο στους κλειστούς δημόσιους χώρους ηταν αυτός. Και απο εδω κάτι φαίνεται για το λαό μας.

Η ηθική κατάσταση της κοινωνίας μας είναι δύσκολη ακόμη και μαζι με την υπάρχουσα οικονομική κρίση εισερχόμαστε και είμαστε ήδη πάλι σε μια νέα .Η έκκληση ακούγεται δυο φορές δραματική, στα αυτιά μου αλλα διαφορετικά.

Δυστυχώς συνέπεσε να ειναι και ο καιρός καλός, και άντε να τον κρατήσει τον φραπεδοέλληνα και τον λουγκοέλληνα στο σπίτι μέσα, και ο καιρός οδηγεί τις μάζες στους δρόμους, στα πάρκα, στα παραλιακά μέτωπα, στις υπαίθριους χώρους άθλησης παρά τον οξύ κίνδυνο για τη ζωή των ηλικιωμένων και ασθενών ατόμων.

 

Και ήδη η έκκληση για "κοινή, αλληλέγγυα δράση" τελικά θα πρέπει να μεταφραστεί όχι σαν σύσταση, αλλά σαν μια απειλή: Αν δεν το κάνετε μόνοι σας, πρέπει να σας αναγκάσουμε.

Κανείς δεν είναι αθώος. Και ο προηγούμενος τη γλύτωσε να τα κούσει. Ο σημερινός πρωθυπουργός που με τη εξουσία στη ΝΔ ξεκίνησε, συνέχισε ο ΣΥΡΙΖΑ, και ξανασυνεχίζει η ΝΔ την καταστροφική κατάσταση στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, όπου οι ικανότητες του απεναντι στη κρίση έχουν 'εξορθολογιστεί' τελείως. Να αναφέρουμε πριν πόσο λίγο καιρό κάποιος κοντόφθαλμος, όπως όλοι οι δικοί μας ανατολικομεσογειακοί πολιτικοί, έλεγε ότι πρέπει να κλείσουν τμήματα νοσοκομείων και τι έκανε, πρόσφατα ανακοίνωσε οτι θα κλείσουν άλλα 13 νοσοκομεία στη χώρα.

Τώρα οι πολίτες μπορούν να το κρίνουν (?) και να πράξουν το σωστό κοινό πράγμα? Αυτοί που δεν μπορουν να αναπνεύσουν μέσα στο σπίτι όχι απο μόλυνση απο το ιό αλλα (και εδω πέρνουμε ένα παράδειγμα) ασφυκτιούν από τις μάζες χαρτιού τουαλέτας που αγοράζουν, για ένα και μοναδικό σκοπό,να μπορούν να εξασφαλίσουν μισοκαθαρά τα οπίσθια τους, γιατι κανείς δεν τους ε΄χει πεί ότι υπάρχει και το ντούζ. Αλλα κοιτάζουμε τι? "Τον κώλο μας" κυριολεκτικά  θα έλεγε κάποιος.

Αυτοί που διώχνουν τους ανθρώπους στα σύνορα, γιατι το θεωρούσαν οικονομική αναγκαιότητα να γυρίσουν πίσω, αυτοί που ηρθαν, και τωρα λιγότερο προβληματίζονται γιατι ετσι κι αλλιως τους γηραιότερους πιάνει.

 

Εκείνοι που ακόμα σε θεωρίες συνομωσίας πιστεύουν και θεωρούν τους εαυτούς τους -αντί να ακούσουν την απέναντι πλευρά των επιστημόνων και επιδημιολόγων- μια αυθεντία?

Εκείνοι που πηγαίνουν σε εστιατόρεια, ταβέρνες, μπαρ και καφετέριες και θέλουν πάντα να καθίσουν σε δικό τους τραπέζι και εάν όλα είναι κατηλειμμένα και τους προσφέρεις να καθίσουν μαζί σου το αρνούνται και φεύγουν, αλλα πριν φύγουν σε κοιτάζουν παράξενα. Και να μη πούμε και αυτό, ότι δεν κάθονται ποτέ οι νέοι δίπλα σε ηλικιωμένους, θεωρώντας ότι έχουν τη λέπρα.

Αυτη η κοινωνία μας δεν ήρθε ως μάννα εκ του ουρανού πρωθυπουργέ, φτιάχτηκε ιστορικά απο πολιτικά-κομματικά συστήματα, γονείς και εκπαιδευτικό σύστημα.

Βλέπουμε ότι η συμπεριφορά τους για τη κοινωνική συνύπαρξη στον κόσμο των ενηλίκων δύσκολα μπορεί να εγκαταλείψει το στάδιο του παιδικού σταθμού, όπως μου είπε κάποιος, είναι η τραγωδία της γήρανσης.

Η κοινωνία θα δείξει και σήμερα για ποσο κοινωνική αλληλεγγύη είναι ικανή εαν πρώτα πρέπει να αναγκαστεί ο μηχανισμός να ενεργήσει κατασταλτικά με ελέγχους, απαγορεύσεις και νόμους προτού μπορέσει να δεχθεί ακόμη και μια ελάχιστη μείωση της άνεσής και της βολής της προς όφελος όλων - μιας κοινωνίας που έχει περάσει εδώ και δεκαετίες  

 

το μοτο, δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά το προσωπικό οικονομικό συμφέρον, και τα τελευταία χρόνια, και η ατομική μου αυθεντικότητα.

Μια κοινωνία ανήλικη και κακομαθημένη. Η αθλιότητα ειναι μέσα στο σπίτι μας, μέσα μας, όχι εκτός.