Μετά την κρίση είμαστε λίγο πριν από την επόμενη κρίση
Διάβασμα σε 0,5’
Πριν από 10 χρόνια, με την Lehman Βorthers, το διεθνές τραπεζικό σύστημα ήταν κοντά στην κατάρρευση και οι κυβερνήσεις έπρεπε να παρέμβουν για να σώσουν την οικονομία από την κατάρρευση. Έχει γίνει σαφές ότι τα διεθνώς στηριζόμενα στερεότυπα, ότι οι ιδιωτικές εταιρείες είναι πιο αποτελεσματικές από το «κράτος τέρας» δεν είναι παρά μια καθαρή ιδεολογία, θα το χαρακτηρίζαμε δε και μάλλον ιδεοληψία. Αλλά είναι χρήσιμο για τα χρηματοπιστωτικά επιτελεία: όταν οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα "γεμίζουν"τον αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, παρέχουν νομιμοποίηση για τις πρωτοβουλίες ιδιωτικών χρηματοδοτήσεων όπως αυτές της Αγγλίας. Αυτές οι λειτουργούν εν μέρει σαν συνδικάτο, γράφει ο Γυιλ Ντεναυερ με αφορμή την καταστροφή που περιβάλλει την κατασκευαστική εταιρεία Καριλλιον.
Ακόμη και εξαιτίας τέτοιων σκανδάλων, το Εργατικό Κόμμα υπό Corbyn έχει κάνει σημαντικές ανακαλύψεις και έχει εξελιχθεί. Το ίδιο ισχύει και για τους αριστερούς σχηματισμούς σε άλλες χώρες, πρώτον τον SYRIZA στην Ελλάδα, στη συνέχεια τους PODEMOS στην Ισπανία και επίσης τον Jean-Luc Mélenchon στη Γαλλία. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η επιτυχία τους συνδέεται πάντοτε με τέτοιες έννοιες σκανδάλων.
Στη Γερμανία, η αριστερά δεν είναι μεν σε ανοδική πορεία, αλλά η οικονομία κερδίζει σε δυναμική. Ωστόσο, αποκλειστικά σχεδόν η εξωτερική ζήτηση θέτει τις οικονομικές βάσεις στη χώρα αυτή. Η Γερμανία στοχεύει σε νέα στοιχεία όσον αφορά το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (οικονομική έκθεση).
Το ίδιο ισχύει και για τις ΗΠΑ, αλλά με το αντίθετο πρόσημο- παρά το εμπορικό έλλειμμα, η αμερικανική οικονομία αναπτύσσεται γύρω στο 2,5% στο τέταρτο τρίμηνο του 2017. Υπάρχει επίσης ευρεία αισιοδοξία στο εξωτερικό για περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη. Αλλά για τον Γιορκ Μπιμποου (progressive economist), η ανάκαμψη είναι αιτία σκεπτικισμού. Η οικονομία πλήττεται από τεράστιες ανισορροπίες που θα εμποδίσουν την ανάπτυξη και τελικά θα οδηγήσουν σε μια άλλη σοβαρή κρίση. Η αναζωπύρωση της ακατάπαυστης κουλτούρας του μπόνους στον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και η αύξηση των προσπαθειών για οικονομική απορρύθμιση των οικονομικών πολιτισμικών και κοινωνικών συναλλαγών σε διεθνές επίεπδο, σύμφωνα με τον Μπιμποου , είναι ο προάγγελος της νέας κρίσης.
