Συνολικό εξωτερικό κόστος και επιπτώσεις της κινητικότητας σε μια ηπειρωτική χώρα (παράδειγμα η Ελβετία).
Αν λάβουμε υπόψη την παλαιότητα των μεταφορικών μέσων (ιδιωτικών και δημοσίων), την έλλειψη σιδηροδρομικού δικτύου και τις θαλάσσιες μεταφορές στην Ελλάδα που δεν έχει σε τέτοιο βαθμό η Ελβετία, μπορούμε να φανταστούμε τις αρνητικές επιπτώσεις σε περιβάλλον και υγεία και στη χώρα μας. Σίγουρα σε μια έρευνα για την Ελλάδα θα συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες για τον καθορισμό του κόστους ώφελους της κινητικότητας. Προς το παρόν μπορούμε να έχουμε μια εικόνα σε πόσο % συμβάλλει ο ιδιώτης σαν χρήστης για την κάλυψη των δαπανών και εξόδων των αρνητικών επιπτώσεων της κυκλοφορίας και των μεταφορών.
Τη περιβαλλοντική παιδεία δεν την λαμβάνουμε υπόψιν. Θεωρούμε ότι είναι παρόμοια σαν υπόθεση εργασίας.
Η κυκλοφορία και η κινητικότητα προκαλούν ορισμένες κόστη-δαπάνες αλλά έχουν και οφέλη. Μέρος αυτών είναι άμεσα αντιληπτό από τους χρήστες της κυκλοφοριακής υποδομής: ή ως έξοδο για τη βενζίνη και το εισιτήριο τρένου ή σαν όφελος της δυνατότητας που τους δίνεται να φτάσουν στην εργασία άνετα με αυτοκίνητο ή με τρένο. Καταβάλλοντας εισιτήρια για βενζίνη ή τρένο, οι χρήστες των κυκλοφοριακών υποδομών κινητών και ακίνητων πληρώνουν μέρος των εξόδων που δημιουργούν με τη χρήση των υποδομών κινητικότητας τους. Υπάρχουν όμως επίσης και δαπάνες που προκαλούνται από την κινητικότητα αλλά δεν αντικατοπτρίζονται στην τιμή της κινητικότητας. Αυτά τα αποκαλούμενα εξωτερικά κόστη είναι το αποτέλεσμα φθορών,ζημιών καταστροφών στο περιβάλλον, ατυχημάτων και υγείας. Αυτά καλύπτονται από τρίτους, το ευρύ κοινό ή/και τις μελλοντικές γενιές.
Όποιος θέλει να ενημερωθεί αναλυτικότερα σχετικά αναφέρουμε διάφορες πηγές σε Γερμανό- Γαλλό- Ιταλό- Αγγλόφωνη βιβλιογραφία: (Εισέρχεστε σε ένα σύνδεσμο και επιλέγετε επάνω δεξιά τη γλώσσα).
Αν λάβουμε υπόψη την παλαιότητα των μεταφορικών μέσων (ιδιωτικών και δημοσίων), την έλλειψη σιδηροδρομικού δικτύου και τις θαλάσσιες μεταφορές στην Ελλάδα που δεν έχει σε τέτοιο βαθμό η Ελβετία, μπορούμε να φανταστούμε τις αρνητικές επιπτώσεις σε περιβάλλον και υγεία και στη χώρα μας. Σίγουρα σε μια έρευνα για την Ελλάδα θα συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες για τον καθορισμό του κόστους ώφελους της κινητικότητας. Προς το παρόν μπορούμε να έχουμε μια εικόνα σε πόσο % συμβάλλει ο ιδιώτης σαν χρήστης για την κάλυψη των δαπανών και εξόδων των αρνητικών επιπτώσεων της κυκλοφορίας και των μεταφορών.
Τη περιβαλλοντική παιδεία δεν την λαμβάνουμε υπόψιν. Θεωρούμε ότι είναι παρόμοια σαν υπόθεση εργασίας.
Η κυκλοφορία και η κινητικότητα προκαλούν ορισμένες κόστη-δαπάνες αλλά έχουν και οφέλη. Μέρος αυτών είναι άμεσα αντιληπτό από τους χρήστες της κυκλοφοριακής υποδομής: ή ως έξοδο για τη βενζίνη και το εισιτήριο τρένου ή σαν όφελος της δυνατότητας που τους δίνεται να φτάσουν στην εργασία άνετα με αυτοκίνητο ή με τρένο. Καταβάλλοντας εισιτήρια για βενζίνη ή τρένο, οι χρήστες των κυκλοφοριακών υποδομών κινητών και ακίνητων πληρώνουν μέρος των εξόδων που δημιουργούν με τη χρήση των υποδομών κινητικότητας τους. Υπάρχουν όμως επίσης και δαπάνες που προκαλούνται από την κινητικότητα αλλά δεν αντικατοπτρίζονται στην τιμή της κινητικότητας. Αυτά τα αποκαλούμενα εξωτερικά κόστη είναι το αποτέλεσμα φθορών,ζημιών καταστροφών στο περιβάλλον, ατυχημάτων και υγείας. Αυτά καλύπτονται από τρίτους, το ευρύ κοινό ή/και τις μελλοντικές γενιές.
Όποιος θέλει να ενημερωθεί αναλυτικότερα σχετικά αναφέρουμε διάφορες πηγές σε Γερμανό- Γαλλό- Ιταλό- Αγγλόφωνη βιβλιογραφία: (Εισέρχεστε σε ένα σύνδεσμο και επιλέγετε επάνω δεξιά τη γλώσσα).