Πηγές και ποσότητες παραγωγής Μικροπλαστικών
Πηγή: Bertling, Jürgen., Bertling, Ralf., Hamann, Leandra., Kunststoffe in der Umwelt, Ursachen, Mengen, Umweltschicksale, Wirkungen, Lösungsansätze, Empfehlungen. 21. Juni 2018, Im Internet verfügbar: publica.fraunhofer.de, Fraunhofer Institut, Umsicht, 2018.
THS07112018
Όροι, χρονολογία και αντίληψη των μικροπλαστικών
Οι μικρο- και μακροπλαστικές είναι συνθετικοί(πλαστικοί) ρύποι, αποτελούν μέρος του συνολικού προβλήματος των ανθρωπογενών πολυμερών στο περιβάλλον.
Οι αποβολές και κατ’ επέκταση οι ρύποι πλαστικών υλικών είχαν αναγνωρισθεί σαν πρόβλημα θαλάσσιου περιβάλλοντος και πριν από 40 χρόνια. Σήμερα, η ρύπανση με μικρο- και μακροπλαστικά είναι παρόμοια σημαντικά όπως και τα άλλα μεγάλα περιβαλλοντικά ζητήματα.
Ο μικροπλαστικός τύπος Α παράγεται στοχευμένα, μικροπλαστικά τύπου Β απελευθερώνονται κατά τη χρήση και δευτερογενές μικροπλαστικό δημιουργείται μέσω του θρυμματισμού τους στο περιβάλλον.
Πηγές και ποσότητες
Τα πρωτογενή μικροπλαστικά έχουν πολλές πηγές, που αναφορικά με τις απελευθερωμένες ποσότητες είναι και διαφορετικές. Για τη Γερμανία, εκτιμούμε το σύνολο πλαστικών αποβολών υπό μορφή πρωτογενών μικροπλαστικών έως 330 000 τόνους/έτος, 4.000 g / (cap αnnum).
Πίνακας 1: Πηγές και ποσότητες μικροπλαστικών
Η Έρευνα[1] επέλεξε 74 πιθανώς σχετικές πηγές πρωτογενών μικροπλαστικών, εκ των οποίων 51 έχουν ποσοτικοποιηθεί μέχρι τώρα (Πίνακας-1). Γίνεται σαφές ότι οι πηγές καλλυντικών[2] και πλύσης υφασμάτων, οι οποίες είναι συχνά πολύ παρούσες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δεν είναι μακράν οι μεγαλύτερες στον κατάλογό. Στους 10 μεγαλύτερους περιλαμβάνονται, σύμφωνα με την ανάλυσή: Η τριβή των ελαστικών (1), οι αποβολές κατά την ανακύκλωση (2), φθορά των πολυμερών και πίσσας[3] από απώλειες στην άσφαλτο (3), απώλειες απο pellet (4), απελευθέρωση μικροπλαστικών από αθλητικά παιχνίδια (5 ), απελευθερώσεως σε εργοτάξια (6), τριβή από σόλες υποδημάτων (7) πλαστικής συσκευασίας (8) και οδικής σημάνσεις επι της ασφάλτου(9), καθώς και την τριβή των ινών κατά τη διάρκεια του πλυσίματος υφασμάτων (10).
Στις ποσοτικοποιήσεις βασίστηκαν μόνο σε ένα μικρό αριθμό πειραματικών δεδομένων και επομένως ακολούθησαν μια προσέγγιση από την κορυφή προς τη βάση, η οποία συχνά βασιζόταν σε δεδομένα παραγωγής ή κατανάλωσης. Προς το παρόν, οι τιμές που προσδιορίζονται στα πλαίσια της έρευνας πρέπει να αναφέρονται πάνω απ’ όλα, για να δείξουμε πού πρέπει να γίνει μια βαθύτερη ανάλυση. Όπου είναι δυνατόν, συγκρίθηκαν τα δεδομένα μας με αυτά άλλων συγγραφέων ή ακολουθήσαμε διάφορες προσεγγίσεις.
Οι ήδη υπολογιζόμενες πηγές δίνουν ένα σύνολο σε αποβολές 2 880 g /(cap a). Υπολογίζουμε ότι έχει ποσοτικοποιηθεί το 75% του όγκου, οπότε υπολογίζεται ότι η συνολική ποσότητα των πρωτογενών μικροπλαστικών αποβολών στρογγυλοποιείται στα 4.000 g / (cap a) και 330.000 t/a για τη Γερμανία. Έτσι, οι τιμές που έχουν καθορισθεί τείνουν να είναι υψηλότερες από αυτές άλλων συγγραφέων (Πίνακας 2). Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, είναι το γεγονός ΄’ότι η διαφοροποίηση που υπάρχει με άλλες χώρες και ερευνητές έγκειται στο ότι στη παρούσα έρευνα ελήφθησαν υπόψη περισσότερες πηγές.
Πίνακας 2: Σύγκριση[4] με άλλες μελέτες άλλων ερευνητών σε άλλες χώρες
Το πρωτογενές μικροπλαστικό τύπου Β όσο αφορά την αποβλημένη ποσότητα είναι σημαντικότερο από τον τύπο Α. Τα ελαστομερή συνιστούν το μεγαλύτερο μέρος του μικροπλαστικού. Οι μεταφορές, οι υποδομές και τα κτίρια αποβάλουν τις μεγαλύτερες ποσότητες.
Σύμφωνα με την εκτίμηση των πηγών, τα πρωτογενή μικροπλαστικά επιμερίζονται σε τρείς ομάδες υλικών: Θερμοπλαστικά 38%, Θερμοσκληραινόμενα πολυμερή13% και Ελαστομερή 49%. Μέχρι σήμερα στη συζήτηση για τα μικροπλαστικά απεδώθει ευθύνη στην βιομηχανία πλαστικών και μόνο και λίγο στα καλλυντικά. Οι αριθμοί όμως δείχνουν ότι η βιομηχανία ελαστομερών (θερμοπλαστικό υλικό που παρουσιάζει ελαστικές ιδιότητες με καουτσούκ) όπως επίσης και οι κατασκευαστές χρωμάτων και βερνικιών θα πρέπει να αναλάβουν και αυτοί τις ευθύνες τους και να διερευνηθούν τα προϊόντα τους και η παραγωγική διαδικασία. Η υποδιαίρεση σε τρεις τομείς δείχνει, ότι οι αποβολές από την βιομηχανική μεταποίηση (14%) βρίσκεται πολύ πίσω από τις αποβολές της ιδιωτικής κατανάλωσης και μεταποιητικού τελικού χρήστη (24%). Το σημαντικότερο από όλα είναι ότι ο τομέας μεταφορές-κυκλοφορία, υποδομές και κτίρια που και οι τρείς μαζί συνιστούν το 62% των συνολικών αποβολών!
Πηγή: Bertling, Jürgen., Bertling, Ralf., Hamann, Leandra., Kunststoffe in der Umwelt, Ursachen, Mengen, Umweltschicksale, Wirkungen, Lösungsansätze, Empfehlungen. 21. Juni 2018, Im Internet verfügbar: publica.fraunhofer.de, Fraunhofer Institut, Umsicht, 2018