Μερικοι μυθοι για την αναδιανομή του εισοδήματος
Μύθος 1: Οι πλούσιοι πληρώνουν περισσότερους φόρους
Στην Ελλάδα, όσοι κερδίζουν πολλά, επιβαρύνονται επίσης με υψηλότερους φόρους και εισφορές. Αυτή η πρόταση ακούγεται σχεδόν τόσο αυτονόητη που δεν προκαλεί καν μεγάλη συζήτηση δημοσίως. Οι υψηλόμισθοι χρηματοδοτούν το κράτος. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Το αντίκτυπο των φόρων επί των μισθών, του φόρου προστιθέμενης αξίας και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης εχει το εξής αποτέλεσμα επι των τάξεων: τα νοικοκυριά στα οποία τουλάχιστον ένα άτομο είναι αυτοαπασχολούμενο ή μισθωτό φέρουν σχεδόν εξίσου υψηλή φορολογική επιβάρυνση και εισφορές.
Ο μεγαλύτερος φόρος από πλευράς εσόδων είναι ο φόρος προστιθέμενης αξίας. Αυτό αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο (35%) των συνολικών φορολογικών εσόδων. Τα φτωχότερα νοικοκυριά δαπανούν μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους για κατανάλωση, δηλαδή για τρόφιμα και ρουχισμό. Επομένως, ο φόρος κύκλου εργασιών επιβαρύνει αυτά τα νοικοκυριά περισσότερο από τα πλούσια νοικοκυριά. Ωστόσο, επειδή τα πολύ υψηλά εισοδήματα δεν επιβαρύνονται με πρόσθετες ασφαλιστικές εισφορές, οι εισφορές έχουν ακόμη και αρνητικό αποτέλεσμα. Πάνω από το κατώτατο όριο, οι υψηλόμισθοι τείνουν να πληρώνουν λιγότερα.
Μύθος 2: Οι υψηλόμισθοι πάντα τα καταφέρνουν ούτως ή άλλως
Σe σύγκριση με το μέσο όρο, η Ελλάδα είναι ελαφρώς υψηλότερα σε όλους τους τύπους φορολογίας. Στην εταιρική φορολογία μάλιστα για την οποία πολλά έχουν ειπωθεί η διαφορά είναι πολύ μικρή, αφού ο μέσος όρος αγγίζει το 19%, ενώ οι Ελληνικές Ανώνυμες και ΕΠΕ φορολογούνται με 20% από το 2011. Στο σημείο αυτό επισημαίνουμε ότι η Ελλάδα εκσυγχρονίστηκε με την πάγια τακτική των περισσοτέρων χωρών, όπου το εισόδημα από μερίσματα συμψηφίζεται σε επίπεδο φυσικού προσώπου.
Αν εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο το κράτος αναδιανέμει το εισόδημα θα δουμε αφενός, πόσο υψηλές είναι τα κρατικά επιδόματα από τα οποία επωφελούνται τα νοικοκυριά. Οι παροχές αυτές περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, το επίδομα τέκνων. Αν αντιπαραθέσουμε την επιβάρυνση από τους φόρους εισοδήματος και τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, ποιο είναι το αποτέλεσμα: Πόσο % των πλουσιότερων νοικοκυριών πληρώνουν καθαρά στο κράτος περισσότερα από όσα παίρνουν.
Ωστόσο, εδώ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, οι επιπτώσεις του φόρου προστιθέμενης αξίας. Δεν συμπεριλαμβάνεται επίσης η ισοδύναμη αξία των παροχών σε είδος που παρέχει το κράτος στους πολίτες του. Το κράτος χρηματοδοτεί σχολεία, νηπιαγωγεία, πανεπιστήμια και νοσοκομεία. Τα πλουσιότερα νοικοκυριά επωφελούνται περισσότερο από ορισμένες από αυτές τις υπηρεσίες, για παράδειγμα επειδή τα περισσότερα παιδιά τους πηγαίνουν στο σχολείο και πανεπιστήμιο και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Μύθος 3: Όλοι όσοι εργάζονται πληρώνουν
Τα κόμματα στην Ελλάδα έχουν διαφορετικές απόψεις σε πολλά θέματα οικονομικής πολιτικής. Όλοι τους συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό σε ένα πράγμα: απαιτούν ανακούφιση για όσους εργάζονται.
Όμως, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας, μόνο 10% των εξαρτημένων εργαζομένων εργαζόμενων στην Ελλάδα κέρδισαν πρόσφατα τόσο λίγα χρήματα που δεν χρειαζόταν να πληρώσουν φόρο. Το 55% σχεδόν είχε εισοδήματα από έως και 0-10.000 ευρω μόνο !!!
Τα κόμματα στην Ελλάδα έχουν διαφορετικές απόψεις για πολλά θέματα οικονομικής πολιτικής. Όλοι συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό σε ένα πράγμα: ζητούν ανακούφιση για τον εργαζόμενο πληθυσμό. Ωστόσο, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδας, πάνω από το 10% των εργαζομένων στην Ελλάδα κέρδισαν τόσο λίγα που δεν πλήρωσαν καθόλου φόρο εισοδήματος. Από 0-10.000 Ευρω ετήσιο εισόδημα πλήρωσε φόρο το 55% των φορολογουμένων!
Στη συνέχεια, υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που δεν πληρώνουν σχεδόν τίποτα. 75% των ελευθερων επαγγελματιών ειχαν εισοδήματα λιγότερα από 10.000!!! ευρώ μεικτά ετησίως.
Δεν πρέπει κάθε άτομο που κερδίζει τόσο λίγα αυτόματα να είναι φτωχό: Μια γυναίκα, για παράδειγμα, μπορεί να κερδίσει λίγα επιπλέον και να εξακολουθεί να έχει έναν πολυτελή τρόπο ζωής επειδή ο σύντροφός της κερδίζει πολύ καλά. Σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο, τα χαμηλά εισοδήματα και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο συμβαδίζουν. Ο φορολογικος συντελεστής σε 20 τοις εκατό βοηθά μόνο κάποιον που πληρώνει φόρους εισοδήματος ενώ πληρώνει υψηλό συντελεστή προστιθέμενης αξίας αυτός που κερδίζει λίγα.
Μythos 4: Πληρώνουμε όλο και περισσότερα στο κράτος
Ο φορολογικός συντελεστής στην Ελλάδα πρέπει να είναι χαμηλα χαμηλά χαμηλά. Το κράτος επιβαρύνει υπερβολικά τους πολίτες του και έτσι εμποδίζει την πλήρη ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτό ισχύει κυρίως για τον παράγοντα εργασία.
Ο οργανισμός βιομηχανικών χωρών ΟΟΣΑ μόλις υπολόγισε ότι ένας μέσος εργαζόμενος στην Ελλάδα πρέπει να πληρώσει 46,5% φόρους και δασμούς ενώ ένας Γερμανός με σχεδόν τριπλάσιο βασικό μισθό 47,3%!!!
Μύθος 5: Αν οι εταιρείες πλήρωναν, θα υπήρχαν χρήματα χωρίς τέλος
Οι πολλές ιστορίες και αποκαλύψεις à la Paradise Papers, Panam Papers, Λιστα Lagard έχουν οδηγήσει τα τελευταία χρόνια σε μια ισχυρότερη δημόσια συζήτηση σχετικά με το φορολογικό ηθικό των μεσαίων επενδυτών και μεγάλων εταιρειών. Πάνω απ 'όλα, οι γίγαντες της πληροφορικής όπως το Facebook και η Google βρίσκονται στο επίκεντρο. Οι εταιρείες αυτές δεν καταβάλλουν εταιρικό φόρο για τα κέρδη τους στην Αυστρία και σε πολλές άλλες χώρες. Επιπλέον, υπάρχουν διάφορα κόλπα με τα οποία οι εταιρείες μετατοπίζουν τα κέρδη τους από την Ευρώπη σε φορολογικούς παραδείσους. Ποιοί έχουν παραδωθεί στην διοακστική εξουσία στην Ελλάδα από όλους αυτούς?
Εάν αυτά τα κενά ήταν κλειστά, το κράτος θα είχε χρήματα χωρίς τέλος, σύμφωνα με μια διατριβή. Αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό μπορεί να μην είναι σωστό. Στην πραγματικότητα, οι συζητήσεις τείνουν να υπερεκτιμούν τα πρόσθετα έσοδα που θα μπορούσαν να προκύψουν από τους εταιρικούς φόρους.
διερεύνησε πόσα εταιρικά κέρδη καταλήγουν
πραγματικά σε φορολογικούς παραδείσους. Το 2015, στο οποίο αναφέρεται η μελέτη,
πολυεθνικές όπως η Google, η Amazon, η Nike και η Co συγκέντρωσαν συνολικά
περίπου 570 δισεκατομμύρια ευρώ σε κέρδη σε φορολογικούς παραδείσους. Αυτό
είναι το 40 τοις εκατό των συνολικών κερδών που παράγονται από πολυεθνικές
εταιρείες παγκοσμίως φέτος.
Μαζί με δύο διδακτορικούς φοιτητές από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, ο οικονομολόγος Gabriel Zucman ( Globalization, Taxes and Inequality)
Οι συγγραφείς καθόρισαν επίσης από ποιες χώρες πόσα χρήματα καταλήγουν σε φορολογικούς παραδείσους όπως η Ολλανδία ή η Ιρλανδία. Π.χ. στην περίπτωση της Αυστρίας, ήταν 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Το κράτος χάνει έως και 900 εκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά έσοδα ετησίως, με βάση συντελεστή φορολογίας εταιρειών 25%. 900 εκατομμύρια ετησίως σε πρόσθετα έσοδα – αυτά θα ήταν πολλά χρήματα, εκ των οποίων πολλά σχολεία θα μπορούσαν να ανακαινιστούν και να χτιστούν νέα νηπιαγωγεία.
Ωστόσο, αυτό αντιστοιχεί μόνο στο μικρό
επί τοις εκατό περίπου των συνολικών κρατικών φορολογικών εσόδων.
