Zaungastnic: γαῖα πυρὶ μιχθήτω

Αστικές υποδομές : Σχεδιασμός και υλοποίηση, χωρίς στρατηγική συντήρησης και ανανέωσης

Ναι με  το χέρι στη καρδιά. Ποια η λογική  υλοποίησης έργων  χωρίς να μπορούν να συντηρηθούν ή ακόμα και να ανανεωθούν τα έργα αργότερα. Για τα επόμενα προς υλοποίηση έργα έχει ήδη υπογραφεί η υποβάθμισή τους.

Αλλά και άλλα μεγαλοσχέδια, τόσο το Εβραϊκό Μνημείο για το ολοκαύτωμα - εκτός και αν αναλάβουν οι αλλοδαποί επενδυτές την συντήρησή του εσαεί- όσο και η ανάπλαση του στρατοπέδου του Παύλου Μελά, θα πρέπει να αντέξουν το χρόνο μιας και πάρθηκε η απόφαση για την υλοποίησή τους.  Για έργα που α) για τα οικονομικά μιας πόλης σαν την Θεσσαλονίκη δεν είναι εφικτά σήμερα και β) η πολιτική του Δημάρχου "δώστα όλα σε ιδιώτη" γιατί τα κάνει φτηνότερη τη δουλειά  είναι υπό αμφισβήτηση, διότι δεν του έχει βγει οικονομικά, χτυπάει το καμπανάκι της βιωσιμότητας τους. Τέλος είναι εύκολο να ξεφύγουν οι αρχιτέκτονες, σχεδιαστές etc. σε υλικά και πανάκριβα standards-προδιαγραφών για επί μέρους στοιχεία των υποδομών, διότι απλά δεν μπορούν και να σχεδιάζουν και να διαχειρίζονται οικονομικούς πόρους optimum optimorum. Και φυσικά δεν τους ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο πως στο μέλλον θα ανανεωθούν ή θα συντηρηθούν  οι  υποδομές.  Αυτοι όμως κάνουν πρόταση για την καινοτόμο τεχνολογία και φυσικά για τα οικονομικότερα πρότυπα. Εάν ο Δήμος,  δεν ελέγχει εξονυχιστικά και βιώσιμα τις προσφορές και τις αιτήσεις, συγκρίνοντας με εναλλακτικές και άλλες τεχνολογίες,  και δεν διερευνήσει τρόπους υπολογισμού του επακόλουθου κόστους των υποδομών δεν θα έχει τη δυνατότητα αργότερα να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και απλά προσθετικά θα γιγαντώνεται το μέγεθος των υπο κατάρρευση υποδομών.

Καλά είναι τα προσωπικά οράματα. Όμως καλό θα ήταν να γυρίσουμε σελίδα σε κάποια πράγματα, όπως π.χ. να σταματήσει αυτή η τάση- η οποία είναι πολλές φορές και προκλητική- των τεράστιων και μητροπολιτικών αστικών έργων. Αντί αυτού να γίνεται η κατανομή των πόρων ίσως σε μικρά  αποκεντρωμένα έργα στις γειτονιές, σε ένα πληθυσμό και που γηράσκει και δεν έχει ούτε ΙΧ για να μεταβεί αλλά και το αστικό δίκτυο συγκοινωνιών δεν τους προσφέρει κάτι για να μεταβεί σε ένα μητροπολιττικό πάρκο όπως αυτό του Παύλου Μελά ασφαλής. Ας μη θίξουμε την κατάσταση στις γειτονιές, χωρίς πράσινο, χωρίς χώρο ηρεμίας χωρίς ταυτότητα και βεβαίως με υψηλότατο αποτύπωμα CO2. Κατά τα άλλα μειώνουμε το CO2 αποτύπωμα με την αντικατάσταση των λαμπτήρων σε LED, ενώ τα αυτοκίνητα τα φορτηγά και ο ΟΑΣΘ εκπέμπουν όσο ποτέ !

Διαβάζοντας για, παρατηρώντας το δημόσιο χώρο, ακούγοντας παράπονα αλλά και επαίνους για κάποια πράγματα στο δημόσιο χώρο τίθεται και πάλι ένα ερώτημα. Ο οικιστικός σχεδιασμός και η απαιτούμενη ή  η αναγκαία οικιστική και αστική υποδομή πως σχεδιάζονται από κοινού  α) για την καλύτερη συμφωνία αλλά και λειτουργικό και συντονισμό μεταξύ τους αλλά και β) την μακροχρόνια εξυπηρέτηση των πολιτών ?

Όταν σχεδιάζεται μια υποδομή, αυτός που αναλαμβάνει την υλοποίηση του π.χ. το σχεδιασμό και τη διαμόρφωση των δημόσιων χώρων με τι κριτήρια κάνει τις προτάσεις προς την ΤΑ. Ένα συνεπακόλουθο ερώτημα προκύπτει αμέσως: Έχει την δυνατότητα και την ικανότητα μια επιτροπή ενός Δήμου όταν έχει μπροστά της τον σχεδιασμό-πρότυπο, τα σχέδια και τα παραδοτέα έργα για τις υποδομές σε ένα νέο ή υπό ανάπλαση οικισμό να πει ότι αυτά τα έργα είναι αρκετά ακριβά.  Τα επακόλουθα κόστη, δηλαδή το λειτουργικό κόστος και το κόστος συντήρησης και ανανέωσης είναι απαγορευτικά εάν δούμε τα οικονομικά του Δήμου στα επόμενα 5-10 χρόνια.  Δεν θα μπορεί να τα αντέξει ο φορέας ΤΑ είτε τα αναλάβει ο Δήμος είτε ένας ή περισσότεροι εργολάβοι τις δαπάνες παρακολούθησης.  Γνωρίζει κανείς από τον Δήμο ή τον γραφείο κατασκευών και σχεδιασμού που έχει αναλάβει τον σχεδιασμό και κατασκευή κάποιων υποδομών πως σχετίζονται τα κόστη κατασκευής με τα κόστη συντήρησης και λειτουργίας  και ανανέωσης της υποδομής προς διάφορες ανεξάρτητες  μεταβλητές, όπως π.χ. πυκνότητα οικισμού, έκταση οικισμού, αριθμό κατοίκων, χρήση, κλίμα, συχνότητα συντήρησης, etc etc. Και εν πάση περιπτώσει ποια κριτήρια είναι φάροι προσανατολισμού οικονομικής βιωσιμότητας και αειφορίας για να αποφασίσουν για ένα διαγωνισμό και κατόπιν τούτου πως θα παραλάβουν το έργο, με τι κριτήρια? Υπάρχει κάποια bussola, γιατί εκτιμώ ότι δεν υπάρχει κάποιο μοντέλο εφαρμοσμένων μαθηματικών, αλλά και δεν έπεσε στην αντίληψη μου κάτι τέτοιο, όπως π.χ.  "Ο εκτιμητής του επακόλουθου κόστους υποδομών".

Και τελικά φτάνουμε κατ' επέκταση σε ένα σημείο να εμπορευματοποιούνται μέρη του δημόσιου χώρου  για να εισπραχθούν πόροι και να διατεθούν για την λειτουργία και συντήρηση υποδομών, κάτι που δεν ήταν στο σχεδιασμό του δημόσιου χώρου ενσωματωμένο. Συνεπάγεται ότι ξαφνικά εισέρχονται διαφορετικές χρήσεις επί πλέον στο Δημόσιο χώρο, κάτι που δεν έχει αναφερθεί καν σε κάποια μελέτη καθώς δεν υπάρχει ούτε μελέτη περιβαλλοντικής ανθεκτικότητας αλλά ούτε και μελέτη φέρουσας ικανότητας για την νέα παραλία.  Γι’ αυτό βάζει συνέχεια στον προϋπολογισμό ο Δήμαρχος ενοίκια από τα γυάλινα περίπτερα της παραλίας που ποτέ δεν ενοικιάζει, αλλά συνεχίζει να τα θεωρεί μέρος τους ετήσιου προϋπολογισμού για να καλύψει τη συντήρηση της νέας παραλίας. Δεν γίνεται όμως έτσι προγραμματισμός δαπανών δημόσιου χώρου.
Αυτή την στιγμή λειτουργούν εντός μόνο της νέας παραλίας δηλαδή περίπου σε μήκος μιας promenade 3,4 χλμ. 3 ακριβά καταστήματα Bar-Cafeteria, σε εύλογο χρόνο το Maison Crystal σίγουρα (κάτι πρέπει να γίνει το φάντασμα αυτό και τι άλλο θα το κάνουν στη πόλη της καφετέριας), σήμερα 3 Cafeterias αλυσίδων εκτός του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος χώρου της νέας παραλίας και έπονται σύμφωνα με την απόφαση του σοφού Δημοτικού Συμβουλίου άλλα τρία γυάλινα περίπτερα με τραπεζοκαθίσματα. Ergo -εάν υλοποιηθούν τα σχέδια τους- σε μερικά χρόνια 7 Cafeterias εντός του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος της νέας παραλίας και 3-5 μάλλον εκτός των συνόρων της. Οι επιδράσεις επί του πλησίον οικιστικού περιβάλλοντος, δηλαδή του κατοικείν, της κυκλοφορίας και του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, που είναι αναρτημένες για τον πολίτη.

Φαίνεται ότι ο όρος  ‘δημόσιος χώρος’  δεν έχει εδραιωθεί σαν έννοια  ή δεν έχει αναφερθεί ποτέ σε στρατηγικό σχεδιασμό ξεκινώντας από την προσέγγιση του όρου, τα κριτήρια που θα πρέπει να πληρεί, τον σχεδιασμό/ διαμόρφωση,  την χρήση και οικειοποίηση, την ένταξη του σε ένα συνεκτικό αστικό δίκτυο, την πρόσβαση, την ποικιλόμορφη χρήση του, την τάξη και ασφάλειά του,  και φυσικά την διαχείρισή του γενικότερα.  Τώρα  τελευταία παρατηρούν - όλοι όσοι ενδιαφέρονται-, την ανικανότητα διαχείρισης και καθορισμού κάποιων κανόνων  λειτουργίας τάξης και ασφάλειας του χώρου της νέας παραλίας σαν δημόσιο χώρο.  Αρχίζουν και προβληματίζονται τι είναι ο δημόσιος χώρος, αλλά και εκεί  δεν τα παίρνουν όλα από την αρχή αλλά τρέχουν πίσω από αποσπασματικές έννοιες,  à la Grecque. Γιατί?

Δεδομένης αφορμής λοιπόν από κάποιους δημόσιους χώρους  θα τολμήσω να θέσω μερικά πραγματικά αλλά και πρακτικά ερωτήματα. Δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να διαβάσεις βιβλιογραφία για να απαντήσεις. Π.χ. αναφορικά με τους καμένους λαμπτήρες περίπου 600 περίπου  σε αριθμό, γιατί βγήκε ο Αντιδήμαρχος τεχνικών έργων και περιβάλλοντος  και ανακοίνωσε πανηγυρικότατα:

"Θ. Παππάς σε KARFITSA 25 Σεπτεμβρίου 2017, 16:26

: «Τις επόμενες ημέρες η αντικατάσταση των καμένων λαμπτήρων στη Νέα Παραλία." "Οι Έλληνες ξεχνάνε γρήγορα" όπως είπε και κάποιος ¨Ελληνας πολιτικός. Φυσικά και δεν έχει γίνει τίποτα μέχρι σήμερα 19.10.2017.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι το αποτύπωμα ενός συμπτώματος για εμάς τους ανθρώπους μόνο. Η ασθένεια θα γίνει αντιληπτή όταν θα το "βιώσει' ο ίδιος ο δημόσιος χώρος λίγο αργότερα.  Προσωπικά- όσο και να φαίνεται υπερβολικό- θεωρώ ότι όλα έχουν την αιτία τους σε δύο λόγους. Α) ιστορικά δεν έχουμε μάθει τι θα πει κυβερνησιμότητα  για να καταστρώνουμε και μακροχρόνιες στρατηγικές με στόχους για τους πολίτες της χώρας μας και β) επανέρχομαι στο παραπάνω σημείο πάλι- δυστυχώς- η επάνδρωση του παν-δαιμόνιου από υπηρεσίες που υπάρχει για κάθε ζητηματάκι στο Δήμο έχει σταματήσει να ενημερώνεται γνωστικά τώρα και πολύ καιρό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το fiasko που θα επακολουθήσει με τις αντικαταστάσεις των λαμπτήρων του δημόσιου φωτισμού με τεχνολογία LED.  Είναι και μόδα πλέον το αντιγράφω και επικολλώ. Βλέπε όλες τις ξενόφερτες φεστιβαλικές εκδηλώσεις, που αμέσως με ην πρώτη φορά: "Να γίνει θεσμός φωνάζουν όλα τα media"  και ειδικά αυτά που αναφέρονται περισσότερο σε τέτοια  'πολιτιστικά' δρώμενα.
Οι περισσότεροι φαντάζομαι κάνουν και διαβάζουν το απολύτως αναγκαίο υπηρεσιακά, ιδιαίτερα οι υψηλά ιστάμενοι, αν και αυτοί μετακυλούν τις αρμοδιότητες, -πολλοί από τους οπαίους δεν είναι και οι αυθεντίες για το αντικείμενο που έχουν αναλάβει-, και υπευθυνότητές τους προς τα κάτω.

Αναζητώντας, διαβάζοντας  σχετικά με τις υποδομές σε πόλεις και τις δαπάνες κατασκευής δηλαδή το κεφάλαιο που χρειάζεσαι για να τις κατασκευάσεις  όπως και το επακόλουθο κόστος συντήρησης και λειτουργίας, σου τίθεται το  εξής ερώτημα:

Μπορεί  κανείς να βρει με κάποιο συσχετισμό τι μπορεί να συναντήσει στο μέλλον και εάν μπορεί να υπολογίσει στα πλαίσια διαφόρων σεναρίων, ποια θα είναι τα επακόλουθα κόστη για να διαμορφώσει ανάλογα και την πρόταση του προς το Δήμο για να μην υπάρχουν τα θέματα μη οικονομικής δυνατότητας κάλυψης της συντήρησης των υποδομών ? 

Θα αναφερθώ σε δυο έργα ένα μεγάλο (μετα απο 4 έτη από την παράδοση της ανάπλασης ) και ένα συνοικιακό μικρότερο (μετα απο 1 1/2 έτη μετά την παράδοση της ανάπλασης), με δυο διαφορετικές χρήσεις: 

Το έργο της πόλης! Νέα παραλία. Τι να παρατηρήσεις από όλα! Το ότι δεν λειτουργούσαν τα συντριβάνια στο ζενίθ του καύσωνα ή ότι καίγονται σιγά σιγά οι λυχνίες των φωτιστικών και δεν αντικαθίστανται οπότε δεν περνάς βράδυ από τους επώνυμους κήπους. Αρα σε νυχτερινές ώρες δεν αναφερόμαστε. Ας ξεκινήσουμε χωρίς σχόλια για να μη κουρασθεί ο αναγνώστης από το πράσινο με ένα παράδειγμα (βλέπε εικ 1). Όμορφο με τη πρώτη ματιά, δεν λέω. Αλλά μας βγήκε τυχαία.

Εικ. 1:"Γερμανός" (Solanum elaeagnifolium)[1]

---

[1] Ως ζιζάνιο είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστικό σε καλλιέργειες βαμβακιού ή αραχίδας (φιστικιού), ενώ μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε ανοιξιάτικα λαχανικά, οπωρώνες και αμπέλια. Είναι αλληλοπαθητικό, εκκρίνοντας τοξικές ουσίες που αναστέλλουν την ανάπτυξη γειτονικών φυτών, ενώ μπορεί να μεταφέρει παθογόνους οργανισμούς στα καλλιεργούμενα φυτά, όπως το έντομο Lygus hesperus και τους μύκητες Rhizoctonia solani, Cercospora atromarginalis και Verticillium albo-atrum. ο φυτό εξαπλώνεται γρήγορα χάρη στα σπέρματά του και στα ριζώματα, ενώ ευδοκιμεί στα πιο φτωχά και ξηρά εδάφη. Η καταπολέμησή του είναι δύσκολη, μιας και τμήματα ριζώματος ακόμα κι ενός εκατοστού μπορούν υπό ορισμένες συνθήκες ν’αναγεννήσουν το φυτό. Πηγή: https://bolko.wordpress.com/2013/06/13/%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-solanum-elaeagnifolium

Και να πάμε στα συντριβάνια εκεί που δεν βλέπει ο επισκέπτης στην πίσω πλευρά (βλέπε εικ 2)...

Εικ. 2: Κατάσταση λεκάνης συντριβανιού μετά από λειτουργία πραγματική περίπου 17 μηνών(υπολογισμός) από την ημέρα της παράδοσης του έργου

Φτάνοντας στο ενδιάμεσο της νέα παραλίας εάν δεν σκοντάψεις και πέσεις,/

και τελικά και αυτά που βλέπουμε κάθε φορά που βρέχει:

Εικ. 3: Πλημμυρισμένη νέα παραλία

Ενα μικρότερο έργο σε κόστος. Κυκλική πορεία στο κήπο του Γ. Καλού. Φεύγουμε από την νέα παραλία και πάμε στη κάτω Τούμπα σε ένα έργο, που πριν από 1 1/2 χρόνο σχεδόν έγινε μια ανάπλαση, παραδόθηκε, παραλήφθηκε από επιτροπή με Δημοτικούς Συμβούλους και πληρώθηκε ο εργολάβος την Άνοιξη του 2017. Δεν είναι μόνο οι παρακάτω εικόνες.

Εικ. 4: Τέλειες αλφαδιασμένοι και αποπερατωμένοι οδηγοί όδευσης τυφλών-κήπος Καλού

Εικ 5: ζικ ζακ περπάτημα τυφλών ατόμων σε διαβάσεις-κήπος Καλού,  και προσέξτε στην δεξιά φωτο στο απέναντι σημείο, σε ποιο σημείο της στροφής είναι η διάβαση επίσης τυφλών, ποιος θα προλάβει ποιόν να μη τον χτυπήσει. Αποπερατωμένο έργο.

Εικ 6: Συνέχεια του οδηγού  όδευσης δεν υπάρχει, αποπερατωμένο έργο.

Ποιος έχει την ευθύνη για τη αποτυχημένη κατασκευή των συγκεκριμένων τμημάτων των έργων.  Σίγουρα κάποιοι έχουν την ευθύνη, αλλά ...! Κατασκευάζουν έργα από μέρος των πόρων που εισπράττουν από τους πολίτες αλλά και από τους φόρους της κεντρικής κυβέρνησης και μετά, όπως θα δείτε και παρακάτω τα αφήνουν στο έλεος και μάλιστα έργα δίπλα στη θάλασσα που η οξείδωση, η καταστροφή αλλά και η ταχεία φθορά είναι δεδομένα στοιχεία της μετακασκευαστικής αντοχής των υποδομών. Δεν είναι θέμα αυτό?

Τα παρακάτω παραδείγματα είναι καθαρά πρακτικά θέματα.
Η συντήρηση των σιντριβανιών – βλέπε φωτογραφία. Έγινε ολόκληρο θέμα (4ο και 5ο) στο Δημοτικό Συμβούλιο,γιατί ακυρώνεται η σύμβαση και αποφασίστηκε την ίδια ώρα νέα σύμβαση με εργολάβο μάλλον το ίδιο με το ίδιο ποσό, που πάει να πει ότι δεν πήρε ούτε ένα ευρώ ο εργολάβος για την ελάχιστη συντήρηση  και λειτουργία των σιντριβανιών που έκανε και όχι σε όλα τα σημεία χωροθέτησής τους.
Δεν υπάρχουν χρήματα για αγορά  600 νέων λαμπτήρων γιατί είναι ακριβοί οι συγκεκριμένοι λαμπτήρες στα πάρκα ? Εάν είναι οικονομικό το θέμα, ποιός αποφάσισε τότε να αγορασθούν τόσο ακριβά φωτιστικά με τόσους ακριβούς λαμπτήρες? Ρωτήθηκαν οι οικονομικές υπηρεσίες του Δήμου: "Μπορούν να αναλάβουν και το κόστος παρακολούθησης και συντήρησης της συγκεκριμένης υποδομής?"
Γιατί οι ενδοδαπέδιοι λαμπτήρες κατασκευάστηκαν από πέρα τους ενός εργολάβου με αποτέλεσμα η ποιότητα κατασκευής να είναι διαφορετική, οπότε και η πιθανότητα προβλήματος της λειτουργίας στο χρόνο μεγάλη όπως και αποδεικνύεται σήμερα  αν παρατηρήσει κάποιος τον ενδοδαπέδιο ηλεκτροφωτισμό στη νέα παραλία. Χρειαζόταν ενδοδαπέδιος  φωτισμός εξωτερικός με ότι αυτό συνεπάγεται για την συντήρησή του. Α) δεν γνώριζαν οι σχεδιαστές τι προτείνουν και αν μπορεί ο δήμος να αντέξει τέτοια κόστη ? Για τα επακόλουθα εννοούμε.  Β) Τα τεχνικά κλιμάκια αλλά και τα οικονομικά του Δήμου δεν μπόρεσαν να δουν στο μέλλον τι θα συμβεί εάν…

Οι επιφάνεια του καταρράκτη στο κήπο του νερού να έχει 1-2  mm ανθρακικό ασβέστιο.

Το ανοξείδωτο ή η μετακίνηση της πλάκας  η και τα δύο μαζί

Τα ανοξείδωτα πλαίσια γύρω από τα πεύκα χρειαζόταν να είναι ανοξείδωτα ή θα μπορούσαν να ήταν ανθεκτικό ξύλο καστανιάς που και το κόστος αγοράς αλλά και η συντήρηση του είναι χαμηλότερα από  ότι του ανοξείδωτου. Εκτός αυτού «λοξοκοιτάζουν» πλέον πολλά από αυτά με κίνδυνο ατυχήματος και τραυματισμού από τους περιπατητές.
Τα δένδρα που έχουν ξεραθεί έχουν πέσει από ισχυρούς ανέμους ή έχουν σαπίσει οι ρίζες τους και δεν έχουν αντικατασταθεί.
 Οι μεταλλικές κολώνες των στεγάστρων στο κήπο του νερού  σε 5 χρόνια θα λυγίσουν αφού – βλέπε φωτογραφία- η οξείδωση έχει προχωρήσει έως και  3 mm. Η pergola  στο κήπο του νερού πόσο θα αντέξει, όχι περισσότερο από τις κολώνες που την στηρίζουν (εικ 7 και 8).

• 

  08102017 διαρροή  παροχής Δήμου-ΕΥΑΘ για
  περίπου 12 ώρες

  

  08102017 Ξερίζωμα δένδρου λόγω διαρροής
  νερού  ή διαρροή νερού λόγω του δένδρου

  

  Εικ 7: Μεταλλικός δοκός στήριξης pergola στο κήπο του νερού

  

  Εικ 8: Η βάση της μεταλλικής κολώνας μετά από 3 1/2 έτη παρουσίας στο κήπου του νερού.

  Κανείς δεν γνώριζε από τους σχεδιαστές  και από αυτούς που παρέλαβαν το έργο, ότι δίπλα έχει θάλασσα.

  Ποιος σχεδίασε την κεντρική παροχή νερού που οδηγεί προς τον διανομέα της ΕΥΑΘ έξω από το αντλιοστάσιο μέσα από το ριζικό σύστημα του δένδρου που την νύχτα της 7 προς 8^ης Οκτωβρίου λύγισε το δένδρο από την ρίζα του και δημιούργησε διαρροή αρκετών δεκάδων  κυβικών. Ίσως όπως  είπε και κάποιος πολίτης που ήταν παρών, το δένδρο για να είναι το μοναδικό που έπεσε από τον άνεμο χωρίς να σπάσει απλά λύγισε τελείως από τη ρίζα του, θα πρέπει το χώμα εκεί να ήταν πολύ υγρό από διαρροή και να μη μπόρεσε να αντισταθεί στον δυνατό άνεμο ή να έγινε η διαρροή και μετά να έπεσε.

Εικ. 9:Μεταλλική στήριξη pergolas  στο κήπο του νερού

Τελικά το ερώτημα: Υπάρχει μοντέλο πρόγνωσης και υπολογισμού του κόστους παρακολούθησης των διαφόρων τύπων κατασκευασμένων υποδομών στο Δήμο ή όλα στη λογική "κάνοντας και βλέποντας ή βλέποντας και κάνοντας".

Σίγουρα αν θα στείλεις κάποια επιστολή στην Αντιδημαρχία xyz του Δήμου θα λάβεις – εάν λάβεις- απάντηση με ότι δικαιολογία τους καπνίσει, διότι σε θεωρούν μη νοήμονα άνθρωπο όποτε σε δουλεύουν με προφανή και ατράνταχτο  τρόπο. Υπάλληλος του ΤΕΕ στις 18.10.2017 στην ερώτηση μου, που βρίσκεται η περιβαλλοντική μελέτη της ανάπλασης της νέας παραλίας: "Που θα φτάσουμε εάν ο κάθε πολίτης όποτε του καπνίσει γυρεύει την περιβαλλοντική μελέτη. Αναρτήθηκε τότε που γινόταν το έργο και μπορούσατε να κάνετε την ένστασή σας". Μα της απαντώ "...από αυτό που αναφέρεται στην περιβαλλοντική μελέτη ανθεκτικότητας για τρις χρήσεις μέχρι σήμερα μπορεί να έχει μεγάλη διαφορά, εκτός αυτού ενώ δεν ήμουν στη πόλη αυτή".  "Εεε τι να σας κάνω εγώ".  Το καταπληκτικό είναι ότι μου απαντούσε χωρίς να ξέρεις ούτε η ίδια τι μου  έλεγε γιατί, φυσικά ούτε αυτή η μηχανικός γνώριζε, ότι δεν υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη για την νέα παραλία ή μελέτη φέρουσας ικανότητας.  Αλλά έπρεπε να πει κάτι για να δείξει στο πολίτη ότι καλώς είναι στη θέση αυτή αλλά και να πειστεί και η ίδια.

Κερδίζουν χρόνο έτσι και κάποια στιγμή όταν αυτό επαναλαμβάνεται ο πολίτης βαριέται και τα αφήνει στην άκρη. Το ίδιο συμβαίνει και με τους εργαζόμενους στο Δήμο –κάποιους τουλάχιστον- που προσπαθούν να προλάβουν κάτι και πέφτουν πάνω σε τοίχους στις υπηρεσίες τους. Γι’ αυτό όλα γραπτώς.

Παραδείγματα των  οποίων η διαδικασία  δεν έχει λήξει: Ο Αντιδήμαρχος Παπάς και οι υπηρεσίες τους σε ερώτηση σχετικά με τα σιντριβάνια και τις συμβάσεις που κατήργησε και ανανέωσε  ξαφνικά λόγω ενός νόμου, δεν έχει απαντήσει ακόμα από 29.8.2017. Έστειλε μόνο ένα ενημερωτικό σημείωμα άσχετο με τις 15 ερωτήσεις που του τέθηκαν.  Η υπεύθυνη ενός τμήματος της υπηρεσίας βιώσιμης ανάπτυξης έχει ερωτηθεί από τον Ιούνιο του 2017 για ένα έργο στο κήπο του Γ. Καλού και για τις οδεύσεις τυφλών, δεν έχει απατήσει ακόμα σε επιστολή καθώς της ζητήθηκε να αναφέρει και τα ονόματα  της επιτροπής που παρέλαβαν το έργο μαζί με όλα τα άλλα. (παραπάνω εικόνες από το έργο). Για τον Δημοτικό Ηλεκτροφωτισμό σχετικά με την άκαιρη αντικατάσταση των λαμπτήρων με LED προς την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου από 25.10.2017 ούτε καν έχει απαντήσει. Προσπάθησε να κερδίσει χρόνο λέγοντας προφορικά μέσω της γραμματέας της ότι θα “¨σας καλέσει η πρόεδρος για κατ’  ιδίαν συνάντηση”. Φυσικά ψέμα.  25. 10. 2017 επιστολή μου διαμαρτυρίας που δεν έχουν απαντηθεί οι επιστολές προς Παπά και Ζουρνά ούτε καν έχουν απαντηθεί από την Πρόεδρο του ΔΣ.  Περιμένουν πάλι να παρέλθουν οι ημέρες που δίνει ο νόμος στις υπηρεσίες μπας και βαρεθεί ο πολίτης, αν και είναι ήδη παράνομοι.  Όλες οι επιστολές με πρωτόκολλα. Αυτά προς ενημέρωση και του Δημάρχου για το τι κάνουν οι υπηρεσίες του.Πιστεύουν ότι δεν θα βρει άκρη ο πολίτης…

Κατά τα άλλα πρόσωπο της πόλης είναι το εμπορικό κέντρο και τα ανοξείδωτα όργανα άθλησης του λαού στη νέα παραλία.

Δεν είναι δυτικές συνοικίες αλλά σχεδόν κέντρο, ένα δρόμος παράλληλος της Β Όλγας. 

5 μήνες από Ιούλιο του 2017  περιμένουν να “βρουν” εργολάβο  για να επιδιορθώσει.. Το “καημενάκι” το σιντριβάνι

βρώμικο θα πρέπει να εκπληρεί την αποστολή του στην promenade για τους πολίτες της πόλης. 

WOW !!!!  Πρώτη ημέρα- μάλλον 7/12/2017 - της τοποθέτησης των ανοξείδωτων οργάνων άθλησης για τον λαό.

Όταν ρώτησα τον υπεύθυνο Αντιδήμαρχο ποιος το αποφάσισε αυτό? Η απάντηση του ήταν με το αυτονόητο ύφος: “Μα το είπε

ο Νικηφορίδης”. Ε αφού το είπε, έτσι θα πρέπει να γίνει… Θα περιμένουμε να δούμε πόσο καιρό θα υπάρξουν τα όργανα εκεί και

πόσοι θα τα εκμεταλλευτούν.

Και προχωράμε αναγκαστικά στο ερώτημα για το κόστος κατασκευής αλλά και το σπουδαιότερο για το επακόλουθο κόστος λειτουργίας και συντήρησης των υποδομών πάλι ένα παράδειγμα, που δεν αφορά την παραλία μόνο. Οι διευθύνσεις των τεχνικών τομέων των υπηρεσιών του Δήμου είναι πάντα ενημερωμένοι για το τι συμβαίνει στην αγορα των νέων τεχνολογιών- αυτό προϋποθέτει να διαβάζεις- για το τι υπάρχει στην αγορά για να μπορούν να επιλέξουν από 2-3 εναλλακτικές λύσεις?

Σαν παράδειγμα μπορούμε να πάρουμε τον τομέα του δημοτικού οδικού - και δημόσιων χώρων - ηλεκτροφωτισμού. 

Καπάκι φωτιστικού  1 1/2 μήνα ανοικτό. Φωτισμός με λαμπτήρες ατμών υψηλής πίεσης Νατρίου,

Οι LED λαμπτήρες  με τους οποίους αντικαθιστά ο Δήμος όλες τι παλαιότερες λυχνίες Νατρίου και Υδραργύρου (ατμών υψηλής πίεσης) μπορεί  να εξοικονομούν ρεύμα αρκετό αλλά α) είναι πολύ ακριβότερες τόσο στην αγορά τους όσο και στην επανάκτηση τους, β) αποσβένονται πολύ αργότερα αλλά και γ) υπάρχει άλλη τεχνολογία με την οποία επιφέρει τα ίδια αποτελέσματα και είναι φτηνότερη από την τεχνολογία  LED.
Συμπληρωματικά από τεχνολογικής  θεώρησης οι LED λυχνίες έχουν τα εξής χαρακτηριστικά [G. Togni,LED in der Strassenbeleuchtung und Empfehlungen an die Gemeinden. Giuseppina Togni, S.A.F.E., Schweizerische Agentur für Energieeffizienz]:

1. Οι προμηθευτές λυχνιών LED αναφέρονται σε στοιχεία και δεδομένα, που δεν λαμβάνουν υπόψη τις απώλειες ολόκληρου του συστήματος.
2. Η απόδοση των LED εξαρτάται από τη θερμοκρασία. Κατά συνέπεια, σημαντική είναι  η επαρκής απαγωγή της θερμότητας.
3. Οι λυχνίες LED γίνονται σταδιακά πιο αδύναμες, κατά κανόνα δεν σταματούν να λειτουργούν ξαφνικά.
4. Η μεγάλη διάρκεια ζωής είναι ένα σημαντικό επιχείρημα πωλήσεων. Η υπερβολική ενεργειακά υψηλή λειτουργία τους και μια κακή απαγωγή θερμότητας μειώνουν τη διάρκεια ζωής.
5. Οι λυχνίες LED διαφέρουν πολύ στο θερμικό χρώμα. Το επιθυμητό θερμικό χρώμα πρέπει να διευκρινιστεί εκ των προτέρων πριν την αγορά.
6. Απόδοση = f (θερμικό χρώμα). Οι λυχνίες LED με κρύο λευκό φως (περίπου 5'000 K) είναι περίπου 20% έως 30% πιο αποδοτικές από τις λυχνίες LED με θερμό λευκό φως (περίπου 3000K).

Παρακάτω βλέπε πίνακα σύγκρισης LED και υψηλής πίεσης ατμών Νατρίου (NAV) με dimmer και με LED.

Πίνακας 1: Σύγκριση βιωσιμότητας, οικονομικής απόδοσης και του λεγόμενου οικολογικού αποτυπώματος (μείωση εκπομπών CO₂) LED και NAV (ατμών υψηλής πίεσης νατρίου) λαμπτήρων

Βλέπε σχετικά με τον Δημοτικό οδικό φωτισμό: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ...

Ποιοι αποφασίζουν τελικά για όλα τα παραπάνω, τελικά ποιος είναι υπεύθυνος? Ο εργάτης στη παραλιακή ή ο υδραυλικός ή ηλεκτρολόγος τεχνικός του Δήμου? Αστειεύομαι φυσικά.

Μήπως, μια μάκρο θεώρηση του ερωτήματος[1] Ποιοί παράγοντες επηρεάζουν το επακόλουθο κόστος συντήρησης και λειτουργίας των δημοτικών υποδομών είναι η πρώτη συσχέτιση που θα πρέπει ο Δήμος να διερευνήσει. Το δεύτερο είναι τα πρότυπα ,τα  ποιοτικά και τεχνολογικά standards  όλων των επιμέρους στοιχείων που συνθέτουν στο τέλος το έργο της υποδομής, βοηθούν στην μελλοντική κάλυψη του επακόλουθου κόστους της υποδομής?

Και θα τελειώσω προς το παρόν με ένα θέμα το οποίο είναι και το ζητούμενο για την δίκαιη συμβίωση σε μια πόλη μεταξύ γειτονιών μεταξύ ηλικιών μεταξύ κοινωνικών ομάδων και μεταξύ φύλων. Και πάλι με ένα παράδειγμα που έχει "απο-θανατιστεί' πραγματικά  σε τρεις φωτογραφίες. Ποιο  από όλα τα τρία σκηνικά είναι σημαντικότερο για μια δίκαιη συμβίωση? Υπάρχει ιεραρχία στις προτεραιότητες διάθεσης κονδυλίων  και με ποιο τρόπο κατανέμονται στα δημοτικά τετράγωνα και διαμερίσματα?

Από πάνω προς τα κάτω: (Α) Αλλαγή καλωδιώσεων, αντικατάσταση λαμπτήρων σε LED (για βελτίωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος με μείωση του CO2) και ανακατασκευή κυκλοφοριακής νησίδας επί Παπαναστασίου. (Β) Μπροστά από το μεγαλύτερο αστικό νοσοκομείο Ιπποκράτειο σε στάση ΜΜΜ με υψηλή συχνότητα επισκεπτών παντός ηλικίας και κοινωνικής ομάδας και μπροστά από τον πολυσύχναστο οδικό άξονα Κ. Καραμανλή (Εγνατία) γωνία Παπαναστασίου -ένα σταυροδρόμι για όλους επικίνδυνο- , χωρίς διάβαση πεζών με ράμπα και χωρίς ηχητικό μήνυμα για τους τυφλούς και  (Γ) στη γωνία όλα τα σήματα που μπορείς να βρεις σε απόσταση 50-70 εκατοστών μεταξύ τους τοποθετημένα μάλλον και παράνομα με ένα ΙΧ παράνομα επί της γωνίας σταθμευμένο, και με ένα τυφλό ο οποίος δεν μπόρεσε να περάσει το πεζοδρόμιο - φυσικά ούτε βλέπων θα μπορούσε-, και θα  έβγαινε στην κεντρική οδική αρτηρία, εάν δεν τον κατεύθυνε φωνητικά  ένας περαστικός πολίτης.

(Α)

(Β)

(Γ)

---

 [1] Raimund.,  Kemper, Kurt.,  Gilgen,  Einflussfaktoren der Folgekosten kommunaler Infrastrukturen, Ergebnisse einer empirischen Untersuchung,  Institut für Raumentwicklung, IRAP, Rapperswil, September 2008, pp. 7.

 [2] Βλέπε, Barby, 1974; Braumann/Stadler, 1985; Doubek/Hiebl, 1981; Baumgartner,2004, 2005; Friedrich et al., 2004; Bundesamt für Raumentwicklung, 2005; Einig,2005; Siedentop, 2005; dt. Bundesamt für Bauwesen und Raumordnung, 2006;Reidenbach et al., 2007,Πρωτογενή πηγή Einflussfaktoren der Folgekosten kommunaler Infrastrukturen Ergebnisse einer empirischen Untersuchung Raimund Kemper,  Kurt Gilgen, Institu für Raumentwicklung, Rapperswil, September 2008, p.7

[3] Βλέπε. Hezel et al, 1984; Braumann, 1988; Doubek/Zanetti, 1999; Doubek, 2003; Ecoplan, 2000; Koziol, 2001; Carruthers/Ulfarsson, 2003; Pohl, 2004; Schiller/Siedentop, 2005; Siedentop, 2005; Burchell et al. 2005; Müller, 2005;Kuster/Meier, 2005; IÖR, 2005; dt. Bundesamt für Bauwesen und Raumordnung, 2006. Πρωτογενή πηγή Einflussfaktoren der Folgekosten kommunaler Infrastrukturen Ergebnisse einer empirischen Untersuchung Raimund Kemper,  Kurt Gilgen, Institu für Raumentwicklung, Rapperswil, September 2008, p.8

Πόσο ασφαλής είναι η παραγωγή ατομικής ενέργειας. Το μεγάλο ψέμα (video)

Πόσο σίγουροι είμαστε με το ηλεκτρικό ρεύμα που παράγεται από ατομικά εργοστάσια

Μπορεί να μη μπορεί να προβληθεί στη χώρα σας

Video με αγγλικούς υπότιτλους

Η πολιτική άνοια κάποιων πολιτικών της ΤΑ, Ανάγνωση σε 2,5'

Η πολιτική άνοια[1] της «ΑΓΟΡΑΣ»[2] μιας πόλης 2500 ετών και ο βιασμός της δημόσιας ηθικής.

Επαναδημοσίευση  στις 07.12.2021   

Επανδημοσίευση 5.7.2023

                                                                                           THS02122017

Πηγή: Άγνωστη.

Ξεκινώ αναφερόμενος  παραδειγματικά  σε Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης (27.11.2017) : Δημοτικός Σύμβουλος  αντιπολίτευσης  προς Αντιδήμαρχο έργων:  «Μα πότε τελικά θα αντικατασταθούν τα δένδρα στην οδό … εκεί  κοντά ... , δυο χρόνια τα βλέπω καθημερινά τα κομμένα δένδρα?»   Αντιδήμαρχος έργων προς Δημοτικό Σύμβουλο αντιπολίτευσης:  το γνωρίζουμε και το έχουμε στο πρόγραμμα να βάλουμε υψηλής ποιότητας δένδρα , «το γνωρίζουμε το θέμα και έχουμε δώσει προτεραιότητα στην οδό …», χαμογελώντας ειρωνικά.

Αρχηγός  της μείζονος αντιπολίτευσης  προς Δήμαρχο: «Το λιγότερο που έχετε να κάνετε είναι να πείτε συγγνώμη στους Θεσσαλονικείς».  Το είπε τουλάχιστον 4 φορές στον ίδιο το λόγο του, σχετικά με το γειτνιάζον κράτος των Σκοπίων και το όνομα Μακεδονία  στο οποίο αναφέρθηκε ο Δήμαρχος κατά την επίσκεψή του εκεί περασμένη εβδομάδα.  Δήμαρχος προς αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης: «Είσαι  παντελώς ανόητος.»

Στο βάθος  του ήχου της χάβρας της αγοράς  κάποια αλαλάζουσα να εκφέρεται κατά των «πραξικοπηματιών» που αποχωρούσαν από την αίθουσα .

Αυτή είναι η δομή του λόγου  των “συ(ν)-γκοινωνούντων  δοχείων” μέσα στην αίθουσα του κτιρίου στη - promenade  bord de l’ eau- Θεσσαλονίκης.

 

Αντιδήμαρχος (γένους θυλυκού) … μπαίνει μέσα στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου εν ώρα συνεδριάσεως: Στο ένα χέρι την κούπα του καφέ μιλώντας με κάποια κυρία  καθήμενη στα πίσω καθίσματα της αίθουσας στο διάδρομο και στο στόμα ένα σβηστό στριφτό τσιγάρο.

Αυτή είναι – θα μπορούσε να ήταν και ένας νέος χαρακτηρισμός στο φιλοσοφικό diskurs - η χωρική αναξιοπρέπεια  του αξιώματος της Αντιδημαρχίας  από την ίδια την Αντιδήμαρχο ή απλά “scape demontage”.

Σημεία καιρών  μαζικής κατανάλωσης μιας δημοκρατίας όπως αυτή η μαζική κατανάλωση του Νες καφέ φραπέ. Μας σερβίρουν επικοινωνιακές αντιπαραθέσεις του παραπάνω αναφερόμενου ύφους σαν διαβούλευση σε τοπικό επίπεδο, με καλαμάκι και μέσα στην αίθουσα αλλά και στο σπίτι μας. Μόνο που δεν ακούς τα ρουφήγματα. Είναι το «tittytainment» σε πολιτικό επίπεδο. Από όλα πρέπει να έχει το θέαμα!

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος από “nausées EGO”

Ας ξεκινήσουμε από ένα παιδικό  ή αλλιώς πλέον αγαθό και απλό ορισμό της προέλευσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. “Όλη η αξιοπρέπεια των ανθρώπων πηγάζει από την αξιοπρέπεια (και σεβασμό) που δείχνουν απέναντι στη φύση (και στο κλιμα). ^[3]  

Μπορεί κάποιος από αυτούς που εμπλέκονται στην “αγορά” να απαιτήσει την αξιοπρέπεια απέναντι στο θεσμό « Δημοτικό Συμβούλιο» από τον πολίτη ή να απαιτήσει, ο πολίτης να σκεφτεί πολιτικά και όχι α-πολίτικα? Όχι, την αξιοπρέπεια δεν την ζητάς, την κερδίζεις, η πολιτική συνδέει επικοινωνιακά εξουσία και πολίτη. Δεν έχεις να δώσεις πολιτική αγωγή στο «ποίμνιό σου» σου κάνοντας πολιτική, δεν έχεις να κερδίσεις αξιοπρέπεια ! Την αξιοπρέπεια δεν την παίρνεις αιτώντας την από κάπου από ένα φορέα ή θεσμό αλλά μόνο μέσω της πολιτικής αγωγής που πραγματώνεσαι απέναντι στον πολίτη.

Η αξιοπρέπεια όμως βγάζει στην επιφάνεια και ελλείψεις: Νοιώθουμε ότι κάτι λείπει.

Η κεντρική σημασία της αξιοπρέπειας έχει ένα και μοναδικό χαρακτήρα, την ηθική, όπως είπε ο Rousseau: Νομίζουν ότι « είναι γεννημένοι ελεύθεροι αλλά [παντού] είναι δεμένοι με αλυσίδες» μέχρι να έρθει η ώρα τους και τότε σκέφτονται πρώτη φορά την αξιοπρέπεια. Μόνο κοντά, πριν έρθει ο θάνατος τότε θα αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε τι είναι αξιοπρέπεια.

Η αξιοπρέπεια σε πραγματικό χρόνο απέναντι σε αυτόν που πιστεύει, ότι μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητά του, ο υγιής αστικό-πολιτικός λόγος και η ηθική είναι η τριάδα του δικαίου του Αειφόρου Δημόσιου «ΚΑΤΙ» που μας οδηγεί στην τελική σύνεση. Ένα από αυτά να βιαστεί, παραδίδεται το «ΚΑΤΙ» στην δυσμένεια της πολιτικής άνοιας.

Ο Καντ στιγμάτισε τον ορισμό της αξιοπρέπειας: «Στο βασίλειο της σκοπιμότητας όλα έχουν ή μια τιμή ή μια αξιοπρέπεια. «Ότι έχει μια τιμή, στη θέση του μπορεί να υπάρξει κάτι άλλο ισοδύναμο. Ότι όμως υπάρχει πέρα από κάθε μορφή τιμής, για το οποίο δεν αναγνωρίζεται κάποιο ισοδύναμο αυτό έχει μια αξιοπρέπεια.» [Μεταφυσική των ηθών. Γερμ.: Immanuel, Kant., Grundlegung zur Metaphysik der Sitten, Stuttgart 2008, p. 72 ]. Και η τιμή και η σύγκριση εδώ αναφέρεται σε αξίες όχι οπωσδήποτε σε καθαρό χρήμα. Η αξιοπρέπεια απαλλάσσεται από μόνη της από την ίδια λέξη ρίζας την «αξία» [Τι είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια . Γερμν.: P, Tiedeman., Was ist Menschenwürde, Darmsatdt 2006, p. 83].

Θα ερχόντουσαν οι σημερινοί πολιτικοί στην εύνοια της Αρχαίας Ελληνικής «ατέλειας» ? Θα μου πείτε μόνοι τους τα διεκπεραιώνουν πλέον δεν χρειάζονται την άδεια ή κάποιο θεσμικό πλαίσιο. Οι άνθρωποι στην Αρχαία Ελλάδα δεν γνώριζαν τη λέξη αξιοπρέπεια αλλά το μέγεθος και την απόλυτη αξία του δημόσιου «ΚΑΤΙ» και παράλληλα διερευνούσαν την ύπαρξη του ανθρώπου. Ο Πλάτων πρέσβευε, ότι ο άνθρωπος θα έπρεπε να μοιάσει στο Θεό και με αυτό τον τρόπο να εξυψωθεί πάνω από τα ζώα.

Ο Ernst Bloch στοχευμένα είπε για την αξιοπρέπεια: «Συμμετοχή στην παγκόσμια σύνεση την ενότητα του ανθρώπινου είδους, το φυσιολογικό δικαίωμα για ειρήνη, τη γνήσια δημοκρατία και την αμοιβαία στήριξη» [Δίκαιο για τη φύση  και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Γερμ.: Ernst, Bloch., Naturrecht und menschliche Würde, Frankfurt/Main, 1972, pp. 27, δευτ. πηγή].

Ποιος έχει τελικά αξιοπρέπεια? Όλοι οι άνθρωποι?, Όλα τα όντα? Γιατί? Γιατί έχουν την ικανότητα της λογικής σκέψης? Τι θα γίνει όμως με αυτούς που δεν είναι άτομα πλέον με αυτή τη λογική, γιατί έχασαν την διάνοιά τους και την μνήμη τους?

Σύμφωνα με τον Tiedemann δεν τους ανήκει καμία αξιοπρέπεια, αλλά επειδή υπάρχει μια σειρά ηθικών βασικών εννοιών, μας οδηγούν αυτές στο να τους συμπεριφερθούμε αξιοπρεπώς, όπως σε όλα τα όντα. Ακόμα και με το ηθικό τους κακούργημα απέναντι στη πολική υπόσταση της κοινωνίας?

Πολιτικά, αναρωτιόμαστε λοιπόν πως εμφανίζεται τελικά η πολιτική αξιοπρέπεια σε ένα άνθρωπο. Η πολιτική αξιοπρέπεια σαν ορισμός στοχεύει σε ένα quasi πολιτικό ελάχιστο μέγεθος- όπως το εννοεί ο Πλάτων- στο οποίο 

ένας πολιτικός πρέπει να μπορεί να συμμετέχει από κοινού με τους άλλους πολιτικούς της «ΑΓΟΡΑΣ» και πολίτες, εάν θέλει να ζει σύμφωνα με ένα αληθινό και ηθικό βίο στη βάση μιας  πολιτικής αγωγής. 

Όμως σήμερα βλέπουμε μια πολιτική να αναδύει από την πρόσφατη ιστορία αυτού του έθνους αλλά και παγκοσμίως, του πλανήτη, η οποία στοχεύει μόνο στην πολιτική εκγύμναση των μαζών, για να κατευναστεί ας πούμε το 80% του πληθυσμού και να μη εξεγερθεί. Η ζωτικότητα του κοινωνικού διαλόγου έχει τραβήξει το πιο κοντό σπίρτο από όλες τις συγκρίσιμες αξίες.

Τέλος για να φτάσουμε και στο νόημα του τίτλου. Ο Tiedeman αναφέρεται στην διαφορά της απόλυτης αξίας και της ηθικής αξίας. Ορίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ως την "απόλυτη αξία που έχει ένα άτομο, υπό την έννοια, ότι το ίδιο έχει τη θεμελιώδη ικανότητα να αποφασίζει με τη θέλησή του βάσει των δικών του εκτιμήσεων και έτσι να ταυτίζεται με τον δημιουργό της θέλησής του"[4]. Και ο Seneca προς αυτή την κατευθυνση συλογίζεται οταν μιλάει για την ελευθερία του ατόμου. Φαίνεται πιο σημαντικό όμως πώς συμπληρωματικά καθορίζει την απόλυτη αξία ως εξής ο Tiedeman: "Η απόλυτη αξία του βασίζεται επίσης στο γεγονός ότι η συνείδηση της δικής του αξιοπρέπειας προκύπτει από μια επικοινωνιακή διαδικασία από την οποία προκύπτει ταυτόχρονα και η συνείδηση για την αξιοπρέπεια του άλλου."[5]

Αυτό είναι υλοποιήσιμο σαν ιδεατή «αξιοπρέπεια» μόνο όταν ο πολιτικός υποταχθεί στην πολιτική αγωγή που του επιβάλει η κοινωνία και ο πολίτης στην πολιτική αγωγή που του επιβάλει ο απέναντί του.

Τέλος, «Πολική» είναι μια άλλη λέξη για την δημόσια πολιτισμένη αντιπαράθεση. Δημόσιοι αυτοεξευτελισμοί,  ναι ακόμα και αυτοαπαξιώσεις (όπως παραπάνω) δείχνουν μόνο προς μια κατεύθυνση: βεβιασμένη αποσυναρμολόγηση της πολιτικής πειθούς και αξιοπρέπειας ή διαφορετικά, πολιτική άνοια.

«Τι θα πίστευε ένας επισκέπτης ζωολογικού κήπου εάν θα έβλεπε ένα πίθηκο μέσα από το κλουβί του να πετάει τα φιστίκια έξω από το κλουβί».

Και είναι αυτός … ο πολιτικός  ζωολογικός μας κήπος...  

Θα πρότεινα δε,  με δημόσιο κάλεσμα  και για τους Δημότες να καλέσουν  μια φορά την “αγορά τους” με μοναδική ημερήσια διάταξη  ‘Αφήγηση του ποιήματος  “Οκτανα” του  Ανδρ. Εμπειρίκου’. Αλλιώς εάν τους είναι υπερβολικό τότε την  “Άνοιξη” του Κ. Καρυωτάκη.

---

[1] Η άνοια (dementia) δεν είναι μια μεμονωμένη πάθηση, αλλά ένα σύνολο από συμπτώματα, κυρίως … ασθενείς που έχουν σχέση με τις γνωσιακές λειτουργίες του εγκεφάλου (μνήμη, προσανατολισμός, συγκέντρωση, αντίληψη, λόγος, επίλυση προβλημάτων κ.ο.κ.) και επηρεάζουν την καθημερινότητα. Ο ασθενής με άνοια, δεν γνωρίζει που βρίσκεται, ποια είναι τα πρόσωπα γύρω του, ξεχνάει να ντυθεί ή να φάει, είναι ανήσυχος, φωνάζει κ.ο.κ.

[2] ‘Αγορά’, ‘Δημοτικό Συμβούλιο’, ‘Εκτελεστική Τοπική Αυτοδιοίκηση’, χρησιμοποιούνται με το ίδιο νόημα αλλά όχι σύμφωνα με τη ιστορική τους προέλευση.

[3]Αξιοπρέπεια του Πλάσματος. Θεμελίωση, Σημασία και Καθήκον μιας νέας Συνταγματικής Αρχής. Γερμ. :Würde der Kreatur, Grundlegung, Bedeutung und Funktion eines neuen Verfassungsprinzips, in: Nida-Rümelin/D. Von den Prfordten (Hg), Ökologosdche Ethik und Rechtstheorie, Studien zur Rechtsphilosophie und Rechtstheorie, 10), Baden-Baden 1995, 355-364, εδω 360. δευτ. πηγή]

[4] Τι είναι ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Γερμ.: P. Tiedemann., Was ist Menschenwürde, Darmstadt 2006, p. 283

[5] Τι είναι ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Γερμ.:P. Tiedemann., Was ist Menschenwürde, Darmstadt 2006, p. 283

Zaungastnic: Glyphosate-Σόγια ή ο Γενετικά Τροποποιημένος Οργανισμός(ΓΤΟ) Σόγια στη Παγκόσμια αγορά

Σόγια ανθεκτική στο Glyphosate: Ένα παράδειγμα παγκοσμιοποιημένου αγροτικού προϊόντος που διαπραγματεύεται στα χρηματιστήρια

και zaungastnic

THS05122017

Πέντε χρόνια χάριτος για το glyphosate

Η χρονική επέκταση της εφαρμογής του ζιζανιοκτόνου  glyphosate στις καλλιέργειες που βρίσκονται στην Ευρώπη για τα επόμενα 5 χρόνια, εξακολουθεί να μην είναι πάρα πολύ βλαβερή για την υγεία μας, τη βιοποικιλότητα μας και τη φύση μας εδώ στην Ευρώπη. Τουλάχιστον όσο η εφαρμογή γίνεται σωστά και σχετικά με τις καλλιέργειες! Επί πλέον μια  χρήση του  ζιζανιοκτόνου λόγω μη έγκρισης καλλιεργειών με γενετικά τροποποιημένο γονιδιακό υλικό  που είναι ανθεκτικό στο glyphosate  εντός της ΕΕ δεν έχει και πολύ νόημα.

Τα πραγματικά επικίνδυνα  κύρια μεγέθη  της γεωργικής παραγωγής όπου χρησιμοποιείται το glyphosate έχουν προς το παρών σε άλλα μέρη του κόσμου, κάτι που δεν μέλει τους Ευρωπαίους. Όμως έρχεται από μια άλλη οδό στο πιάτο μας και στο οικοσύστημά μας, μέσω των ζωοτροφών και της κατανάλωσης του κρέατος που εκτρέφεται κατά 93% με ΓΤ-ζωοτροφές που περιέχουν μέσα σόγια. Οπότε ο κύκλος έκλεισε: Οι μακρινές σε ‘μας χώρες τη παραγωγή ΓΤΟ η Ευρώπη και ο Δυτικός κόσμος την κατανάλωση.

Σόγια: Μεγιστοποίηση του κέρδους ή μια  οικολογική-κοινωνική οικονομία για τα παγκόσμια τρόφιμα;

Είναι  πραγματική τελικά  αυτή η αιώνια διαμάχη για μεγάλη συγκομιδή των προϊόντων, και φυσικά πάντα υπό το πρίσμα της εξασφάλισης της διατροφής του κόσμου στο πλανήτη;  Είναι η μεγιστοποίηση των κερδών σε μια πλήρως βιομηχανοποιημένη και κεφαλαιοποιημένη γεωργία η πιο  επιτυχημένη αρχή του κανόνα;  Είναι η ιστορία του θαύματος της γενετικής μηχανικής παραγωγής σωστή;  Η παραγωγή σόγιας μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα  για την διερεύνηση άλλων καλλιεργειών από τα λεγόμενα «cash crops”  στο διεθνές εμπόριο γεωργικών προϊόντων.

Το καλό ποιοτικό εμπόρευμα επικρατεί στην ελεύθερη παγκόσμια αγορά. Αυτό  πρεσβεύει ο σωστός οικονομικός τρόπος σκέψης. Στη Βραζιλία και την Παραγουάη, οι γείτονες του Αμαζονίου με την υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη στη Νότια Αμερική, αλλά και την υψηλότερη φτώχεια και τον αναλφαβητισμό, οι μικροϊδιοκτήτες και αγρότες  συστηματικά διώκονται και δολοφονούνται στο βωμό αυτής της βασικής αρχή της αγοράς Καλλιέργειά σόγιας: ευλογία ή κατάρα Oxfam).

Ένα μικρό ποσοστό των μεγαλύτερων και πιο κερδοφόρων εκμεταλλεύσεων στις ΗΠΑ, στη Βραζιλία και στην Αργεντινή παράγουν το μεγαλύτερο μέρος του  προϊόντος που εμπορεύεται στα παγκόσμια χρηματιστήρια. Οι ΗΠΑ περίπου 32%, Βραζιλία 31% και Αργεντινή 18%. Περισσότερο από το 90% του τζίρου το κάνει το  γενετικώς τροποποιημένο προϊόν, που είναι ανθεκτικό  στο ολικό  ζιζανιοκτόνο όπως το Glyphosate (Roundup®)

Καλλιέργεια ΓΤ-σόγιας

Ζωοτροφές, τρόφιμα, καύσιμα

Ειδικά με τη σόγια, κερδίζουν επίσης αρκετά καλά οι βιοκαλλιεργητές και οι αγρότες που δεν καλλιεργούν ΓΤ σόγια. Υπάρχει σημαντική διαφορά τιμής στη σημερινή καλλιέργεια με ΓΤΟ , η οποία και καταβάλλεται τόσο από τους έμπορους όσο και από τους καταναλωτές.

Με την έλευση της Gensojas  μειώθηκαν φυσικά όμως και τα εδάφη για μια  επαρκώς ασφαλή και αποδοτική βιολογική καλλιέργεια που δεν θα μπορεί  να επιμολυνθεί. Οι αγρότες χωρίς ΓΤΟ και βιοκαλλιεργητές παράγουν κυρίως για την άμεση παραγωγή τροφίμων, ενώ οι συμβατικές και οι πιο μακρινοί γείτονές τους εργάζονται για τις νέες, παγκόσμιες αγορές  πάχυνσης των ζώων και παραγωγής γάλακτος και επίσης  για βίο-ντίζελ και Bio-Ethanol -βιοκαύσιμα.

Μονοκαλλιέργειες στη Λατινική Αμερική

Η σόγια είναι μία από τις παγκόσμιες καλλιέργειες με προϊόν  που διαπραγματεύεται σε χρηματιστήρια, όπως επίσης  το σιτάρι (χειμερινό σιτάρι) και το  καλαμπόκι. Αυτό οφείλεται,

a)     αφενός στη καλή δυνατότητα αποθήκευσης τους, γιατί έτσι έχουν και περισσότερες ευκαιρίες κερδοσκοπίας οι  αγρότες και οι μεγαλέμποροι, από την ενδιάμεση αποθήκευση της σόγιας και του αλευριού σόγιας, και

b)     από την άλλη πλευρά στην πλήρως τυποποιημένη παραγωγή της, με τη χρήση γενετικά τροποποιημένων σπόρων και φυσικά σε τεράστιες μονοκαλλιέργειες.

Ευρώπη: Περιθωριακή από  άποψη της τεχνολογίας παραγωγής, από την άλλη οδηγός ανάπτυξης  για την  κατανάλωση

Η οικονομία που βασίζεται στη σόγια στο εξωτερικό έχει ασκήσει σημαντική πίεση στη βιομηχανία ζωοτροφών μικρής κλίμακας στην Ευρώπη. Μπιζέλια, λούπινα, κουκιά και η  ντόπια παραγωγή σόγιας δεν είναι πραγματικά ανταγωνιστικά, παρά το γεγονός ότι η καλλιέργεια τους λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη χωρίς ΓΤΟ , και μπορεί να επιτευχθεί με  παρόμοιες αποδόσεις ανά εκτάριο, αλλά με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (το σημαντικό διατροφικό στοιχείο για την εντατική  εκτροφή των ζώων!).

Όπως και οι ΗΠΑ, ορισμένες χώρες της ΕΕ επιδοτούν την καλλιέργεια της σόγιας. Στη Βραζιλία, την Αργεντινή και την Παραγουάη τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα είναι οι ασυναγώνιστες  χαμηλές τιμές της γης για τους μεγαλογαιοκτήμονες,  το φθηνό εργατικό δυναμικό και οι πρακτικά ανύπαρκτες φορολογικές υποχρεώσεις (βλέπε «Paraquay στο θόρυβο σόγιας» Tagesspiegel). Η παραγωγή στη Νότια Αμερική είναι τώρα και αρκετά χρόνια πλήρως μηχανοποιημένη και προσαρμοσμένη στα ΓΤΟ είδη.

Στην  Ευρώπη υπάρχει όμως κάτι παράξενο: Στην Ουκρανία, η ΓΤ- σόγια μπορεί να καλλιεργηθεί παράνομα σε μεγάλη κλίμακα, παρά την γενική απαγόρευση. Με άλλα λόγια, η ανίχνευσή της δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά,  όταν στο 60% των δειγμάτων της εξαγόμενης σόγιας από Ουκρανία είναι από ΓΤ. Πολλά από αυτά μπορεί να προέρχονται από τις λεγόμενες "μαύρες ζώνες" της χώρας όπου, μέσω λόγω  διαφθοράς, η γεωργία εκτελείται χωρίς κρατικούς ελέγχους.

Για να έχουμε  μια ιδέα για τις διεθνείς διαστάσεις που έχει πάρει το όλο θέμα: Η συνολική παραγωγή σόγιας χωρίς ΓΤ της ΕΕ καλύπτει περίπου το 4% των κοινοτικών αναγκών σε   ζωοτροφές. Το υπόλοιπο, 96%, εισάγεται  … ως σόγια ΓΤ από τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία, την Αργεντινή ...

Το μέγεθος της έκτασης μετράει

Μία από τις μεγαλύτερες φάρμες στο εξωτερικό, η Bom Futuro ( «Good Future»), στην επαρχία του Mato Grosso (Βραζιλία),  παράγει σε περίπου σε 222.800 εκτάρια[1] ΓΤ - σόγια, σε 68.800 εκτάρια Βαμβάκι και σε 105.220 εκτάρια καλαμποκι. Αυτές οι απίστευτα μεγάλες περιοχές καλλιεργούνται εκπληκτικά από πολύ λίγους  εργαζόμενους.

Η αναγκαστική αποψίλωση και δέσμευση του Αμαζονίου για καλλιέργειες γτ σόγιας στη Βραζιλία

Ο ιδιοκτήτης του Bom Futuro Farm, ERAI Maggi, ένας Βραζιλιάνος γεωργικός μεγιστάνας μπορεί να υπερηφανεύεται δικαίως ότι δεν έχει κόψει ούτε ένα δέντρο τροπικού δάσους. Η καλλιέργεια της παγκοσμίως εμπορευόμενης σόγιας του υλοποιείται σε πρώην βοσκότοπους σε εδάφη στεπών του «cerrado» τα οποία  αγοράστηκαν από κτηνοτρόφους ή σε από ιδιοκτήτες μικρών γεωργικών εκτάσεων. Τι συνέβη όμως: Οι κτηνοτρόφοι  και οι μικροί αγρότες μετανάστευσαν προς την κατεύθυνση του τροπικού δάσους κόβοντας τα υπόλοιπα τροπικά δένδρα και εκκαθαρίζοντας εδάφη για τη νέα γη που χρειαζόταν, αφού η βιομηχανία ξυλείας, είχε προηγουμένως  εκμεταλλευτεί την καλύτερη ξυλεία από τα καλύτερα δένδρα   στην διεθνή αγορά πωλώντας τα .( «Cerrado» της Βραζιλίας οι πιο  «δυσπρόσιτες» στέπες, που κάποτε θεωρούνταν οι  πλουσιότερες σαν βιο-οικοσύστημα σαβάνες στον κόσμο και σήμερα  είναι οι μεγαλύτερες συνεκτικότερες, οργανωμένες σε παγκόσμιο επίπεδο περιοχές με βιομηχανίες μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. ΒλέπεΕκμετάλλευση της σαβάνας της Βραζιλίας»).

Ο αδελφός του ERAI Maggis Blairo Maggi, επίσης, μεγαλογαιοκτήμονας και πρώην κυβερνήτης της πολιτείας του Mato Grosso, ο σημερινός υπουργό Γεωργίας της Βραζιλίας στη κυβέρνηση Temer που μαστίζεται από τη διαφθορά,  ανταγωνίζεται με τον αδελφό του ποιός είναι ο βασιλιά της σόγιας. Οι δύο αγροτικές εταιρείες των αδελφών διαχειρίζονται τεράστιες  εκμεταλλεύσεις.

Όπως η κυβέρνηση Trump, η οποία είναι υπέρ της  οικονομική ανάπτυξης σε προστατευόμενες φυσικές περιοχές, η σημερινή κυβέρνηση της Βραζιλίας υποστηρίζει την άρση του καθεστώτος προστασίας των μεγάλων δασών και περιοχών σαβάνας, όπως το μέγεθος της περιοχής του Βελγίου. Συγχρόνως  θέλει η κυβέρνηση  να αντικαταστήσει τον αποτελεσματικό και μηντιακά δημόσια πολύ  άβολο κρατικό έλεγχο μέσω αεροφωτογραφιών και δορυφορικών εικόνων του τροπικού δάσους και των οικοσυστημάτων με την ιδιωτική πρωτοβουλία και προσανατολίζεται σε συμβάσεις  με ιδιώτες. Υπάλληλοι οι οποίοι προσπαθήσουν να αντισταθούν τους κακομεταχειρίζονται και τους μεταθέτουν σε άλλες περιοχές μακριά από τις οικογένειές τους.  Εκτός αυτού ο προϋπολογισμός της συγκεκριμένης περιβαλλοντικής αρχής μειώθηκε σημαντικά.

Τυχαίες επιτυχίες του glyphosate και της εφαρμογής του

Είναι τελικά αλήθεια ότι η καλλιέργειας ΓΤ σόγιας  με  το κατάλληλο ολικό ζιζανιοκτόνο  αυξάνουν το αποτέλεσμα της παραγωγής; Για να διευκρινιστεί αυτή η ερώτηση, αξίζει να ρίξουμε  μια ματιά στη Βόρεια Αμερική.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εδώ και πολύ καιρό καταγράψει μοναδικά και συστηματικά τη γεωργική παραγωγή τους  μέσω κυβερνητικών, ιδιωτικών και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Μπορούν να τεκμηριώσουν εξειδικευμένα την καλλιέργεια των ΗΠΑ όλων των παγκοσμίως εμπορευόμενων προϊόντων και κατ’ επέκταση των ειδών καλλιεργειών και την αναγκαία χρήση σπόρων, καθώς και τη χρήση των διάφορων φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων. Φυσικά, αυτό ισχύει και για την καλλιέργεια σόγιας. Τα περισσότερα δεδομένα προέρχονται από την NASS (Εθνική Υπηρεσία Γεωργικών Στατιστικών), την EPA (Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος) και την USGS (Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ). Οι εξελίξεις στις Ηνωμένες Πολιτείες ευθυγραμμίζονται σε γενικές γραμμές με την παγκόσμια τάση.

Το  Glyphosate προέρχεται από τα εργαστήρια των «χρυσών» ετών του ‘50 της φαρμακευτικής βιομηχανίας του περασμένου αιώνα. Άχρηστο ως φάρμακο, έγινε γνωστό μετά  το 1970 μόνο με τη συνολική ζιζανιοκτόνο δράση του. Μια τυχαία σύμπτωση! Ωστόσο, μόνο η ανάπτυξη  των γενετικά τροποποιημένων σε Glyphosate ανθεκτικών  καλλιεργειών στις αρχές της δεκαετίας του 1990 επέτρεψε τον παγκόσμιο θρίαμβό του.

Μέχρι το 1993/1994 χρησιμοποιήθηκε σχετικά λίγο Glyphosate στις ΗΠΑ και παγκοσμίως. Μέχρι αυτή τη  περίοδο, το  χαμηλής τοξικότητας συνολικό ζιζανιοκτόνο εκτόπισε μερικές  δραστικές ουσίες με υψηλότερη τοξικότητα. Τώρα με την γενετική συνέβη το εξής. Οι καλλιέργειες έπρεπε να γίνουν ανθεκτικές στο ολικό ζιζανιοκτόνο και όλα τα άλλα φυτά να εξαφανίζονται  από τον αγρό. Η εφαρμογή του ζιζανιοκτόνου επεκτάθηκε  σε όλο τον ετήσιο κύκλο της αγροτικής παραγωγής. Οι αγρότες χρησιμοποίησαν π.χ. «Roundup Ready (R) (glyphosate)» πριν από τη σπορά, κατά τη διάρκεια  της ανάπτυξη του φυτού, στην άνθιση, και μετά, για ταχύτερη «αφυδάτωση» των οργανικών υπολειμμάτων της συγκομιδής (Desiccant- ένθετο). Θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή, χωρίς χρονικό περιθώριο ανάπαυσης,  να εναλλάξουν την καλλιέργεια με άλλες  όπως αυτό του  ΓΤ χειμερινού σιταριού. Εδώ ισχύουν οι γενικότεροι οικονομικοί νόμοι της ελεύθερης αγοράς, όπως στην ενέργεια, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, την ιατρική ή η τιμολόγηση  της  ψηφιακής επικοινωνίας: Όποιος καταναλώνει πολύ και αγοράζει περισσότερο, λαμβάνει γενναιόδωρες εκπτώσεις επί της τιμής του δέματος σιτηρών και των συσκευών θερισμού. Όποιος εφαρμόζει τυποποιημένες καλλιέργειες ΓΤΟ σε μεγάλη κλίμακα, γίνεται ευκολότερο γι’ αυτόν να πάρει πιστώσεις από τις γεωργικές και εμπορικές τράπεζες με ευνοϊκότερους όρους, και βρίσκει εύκολα διεθνείς επενδυτικές εταιρείες.  

Στασιμότητα στην παραγωγή/μονάδα επιφάνειας γτ- σόγιας - με ταυτόχρονη υπερβολική εφαρμογή του Glyphosate

Από το έτος 1993 έως 2006/2007 περίπου, η καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένης σόγιας αυξανόταν, και με αυτήν η εφαρμογή του Glyphosate. Μετά από μια πτώση της παραγωγής το 2007 τη ΓΤ-σόγια  παρέμεινε μέχρι σήμερα στο υψηλού επίπεδο που είχε φτάσει αλλά η χρήση του Glyphosate σημείωνε περαιτέρω σημαντική άνοδο. Το Glyphosate  είχε εκτοπίσει μέχρι τα  έτη 2007/2008 εφαρμογές  άλλων ζιζανιοκτόνων. Μετά ξεκίνησε  πλέον ένα κύμα φυτοπροστασίας με φυτοφάρμακα, μερικές φορές ακόμη ποιο δυνατά και με τις  παλαιότερες δραστικές δηλητηριώδεις ουσίες. Την ίδια στιγμή οι αγρότες σόγιας αύξαναν τον  αριθμό των εφαρμογών με Glyphosate και τον ογκομετρικό ψεκασμό ανά εφαρμογή, και ενέτειναν  τις προσπάθειές καταπολέμησης της προσβολής των φυτών σόγιας από κάμπιες και μύκητες. Τι είχε συμβεί;

Εάν υπήρχαν στη δεκαετία του 2000 στις ΗΠΑ μόνο 1-2 γνωστά ζιζάνια  με αντοχή στο Glyphosate,  το 2010 υπήρχαν ήδη 4-6 και 2014/2015 12, σε όλο το κόσμο πάνω από 30! Το G lyphosate έπρεπε να γίνει  συνεπώς φθηνότερο και εφαρμόζονταν με αυξανόμενες ποσότητες. Επιπλέον, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την δραστική ουσία τέλειωσε  και υπήρχαν παγκόσμια, ιδιαίτερα στην Κίνα, πολλοί μιμητές στην αγορά. Το ολικό ζιζανιοκτόνο τελικά δεν συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση της παραγωγής.  Όσο παράδοξο και να ακούγεται: Η παραγωγή ΓΤ σόγιας/μονάδα επιφάνειας - όχι το σύνολο που αυξήθηκαν σημαντικά λόγω της σόγιας προοριζόμενη  για την  πάχυνση των ζώων και των καυσίμων - είναι 2016/2017 μόνο ελαφρώς υψηλότερη

Πηγή: Kampf um die chemische Keule ,13. Januar 2016, von Christine Chemnitz

σαν ποσότητα από ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τους συμβατικούς σπόρους.  Αντί 35 έως 40 bushel/Acre, υπάρχουν επί του παρόντος 40 έως 43 bushel/acre[2]. Η μικρή διαφορά  μπορεί να δικαιολογηθεί εύκολα με το πυκνό τρόπο σποράς (καλύτερη κάλυψη του εδάφους, μικρότερη απώλεια υγρασίας) και  με τους εδαφικούς τρόπους γεωργικών πρακτικών (No-till farming- χωρίς όργωμα). Την ίδια στιγμή, ο αριθμός και η ποσότητά των ψεκασμών, ο αριθμός των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται έφθασε σχεδόν στο ίδιο επίπεδο, το οποίο υπήρχε κατά μέσο όρο πριν από την εισαγωγή του των ΓΤ σπόρων- glyphosate. Ενω  οι συνθήκες παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να είναι διαχειρίσιμες και ελεγχόμενες, αυτό δε ισχύει για τη Νότια Αμερική και την Αφρική ή την Ασία. Στην Αργεντινή, την Παραγουάη και τη Βραζιλία χρησιμοποιούνται σημαντικά περισσότερα ζιζανιοκτόνα /μονάδα επιφάνειας από ότι  εφαρμόζονται στις ΗΠΑ. Αυτό γίνεται, π.χ. στη σόγια, 5- 7 ψεκασμοί σε ένα ενιαίο κύκλο ανάπτυξης, ενώ  στις ΗΠΑ μέσο όρο δύο  ψεκασμούς ( Charles M. Benbrook, «Τάσεις στην χρήση glyphosate ζιζανιοκτόνου στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε παγκόσμιο επίπεδο», 2016). Φυσικά θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ότι υπάρχει glyphosate και ο κύριος μεταβολήτης του ΑΜΡΑ (Aminomethyphosphonsäure) που συνδέεται με τον ίδιο γλουταμικό- υποδοχέα και έτσι γίνεται βιοενεργό, π.χ.  επιδρά στο νευρικό σύστημα,  και μολύνει τις καλλιέργειες  και τα μεταποιημένα γεωργικά προϊόντα διατροφής, και συσσωρεύεται σε  εδάφη και επιφανειακά ύδατα. Ακόμη και στη βροχή και τον αέρα των αμπελουργικών εκτάσεων εντοπίστηκαν οι δύο αυτές δραστικές ουσίες. Ότι ισχύει για την καλλιέργεια σόγιας, το ίδιο ισχύει  και για τις άλλες βιομηχανικές μονοκαλλιέργειες ΓΤΟ.

Τι θα φέρει το μέλλον;

Η πορεία των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών είναι υπό έντονη αμφισβήτηση. Οι επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν ήταν τεράστιες. Η κυριαρχία της παγκόσμιας αγοράς στις ζωοτροφές και στις ενεργειακές καλλιέργειες αναπτύχθηκε μονοπωλιακά. Οι μεγάλοι στην αγορά δεν είναι αγρότες, αλλά πολυεθνικές εταιρείες, διεθνείς επενδυτές και οι επενδυτές οι οποίοι στηρίζονται σε ασφαλή, τυποποιημένα και εμπορικά αξιοποιήσιμα  μέσω χρηματιστηρίου προϊόντα που εγγυώνται τα μεγαλύτερα κέρδη.  Τα συνολικά ζιζανιοκτόνα όπως το glyphosate και το glufosinate είναι λιγότερο και λιγότερο ασφαλή, επειδή τώρα αναπτύσσονται αντιστάσεις γρηγορότερα.  Το ίδιο συνέβη και την πράσινη επανάσταση το 1960 για να ταϊστεί όλος ο κόσμος του πλανήτη. Οι ουσίες δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν μόνες τους. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν και πάλι με τη μορφή "κοκτέιλ" με άλλα προϊόντα φυτοπροστασίας και σε υψηλότερες δόσεις. Οι κυριότερες χώρες παραγωγής υπερπόντιων χωρών αύξησαν τα επιτρεπόμενα όρια υπολειμμάτων σε φυτικά προϊόντα και αρωτραίες εκτάσεις. Συνθήκες που θεωρήθηκαν μόνιμα ξεπερασμένες όταν ζούσαν οι μεγαλοαγρότες την ευφορία της καλλιέργειας ΓΤ-σόγιας τις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Ωστόσο, η απάντηση των μεγάλων προμηθευτών των αγροτοχημικών δεν είναι ότι θα αλλάξουν θεμελιωδώς τη γεωργία. Θέλουν να εγκαταστήσουν νέες μεθόδους γενετικής μηχανικής (για παράδειγμα, CRISPR / Cas9)[3]  με ολική αντοχή συγχρόνως σε ζιζανιοκτόνα, μυκητοκτόνα και νηματώδεις στις καλλιέργειες βασικών προϊόντων, έτσι ώστε κάθε ψεκασμό να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιαδήποτε δόση και τρόπο. Μέχρι στιγμής ερευνούν έως και 12 δραστικές ουσίες  σε ένα είδος καλλιέργειας. Θα δούμε αν αυτό η τέχνη της φύσης το επιτρέψει in vivo.

Σε κάθε περίπτωση, η επιβάρυνση για τα γεωργικά εδάφη και το φυσικό περιβάλλον και ο κίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων στις κύριες περιοχές καλλιέργειας της παγκόσμιoποιημένης γεωργίας συνεχίζει να αυξάνεται, επειδή τα κράτη και οι  κοινωνίες τους  δεν έχουν αρκετές δυνάμεις να αντιταχθούν στις οικονομικές πιέσεις. Επί του παρόντος, δεν είναι καν σε θέση να εγγυηθούν την παρακολούθηση και τον έλεγχο των υφιστάμενων νόμων και κανονισμών. Περαιτέρω, στη Νότια Αμερική ορισμένες νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις δουλεύουν προς την κατεύθυνση του  παραδείγματος του Trump,[4]ο οποίος έχει ξεκινήσει να μειώνει τι προστατευόμενες φυσικές περιοχές στο βωμό των ορυκτών, των ορυκτών καυσίμων και των σπάνιων γαιών.

[1] 10 στρ. = 1 ha

[2] To bushel είναι αρχικά ένα μέτρο του όγκου. Σε σόγια, ισοδυναμεί ένα bushel  στις  ΗΠΑ περίπου 27.2 kg σόγιας. Το  ένα Acre ισοδύναμο με περίπου 0,4 ha = 4 στρ

[3] CRISPR (/ˈkrɪspər/) is a family of DNA sequences in bacteria. The sequences contain snippets of DNA from viruses that have attacked the bacterium. These snippets are used by the bacterium to detect and destroy DNA from further attacks by similar viruses. These sequences play a key role in a bacterial defence system,[2] and form the basis of a technology known as CRISPR/Cas9 that effectively and specifically changes genes within organisms.[3]

[4] Το διάταγμα του Αμερικανού Προέδρου μειώνει τις φυσικές προστατευόμενες περιοχές  στη Γιούτα κατά 85%. :  "Ο πρόεδρος το δικαιολόγησε αυτό με τη δημιουργία νέων μονοπατιών. Οι επικριτές υποπτεύονται οικονομικά συμφέροντα πίσω από το έργο. "Spiegel on Line  5.12.2017