T. Weber P. Bowyer D. Rechid S. Pfeifer F. Raffaele A. R. Remedio C. Teichmann D. Jacob
Επιστημονική περίληψη
Είναι πλέον καλά αποδεδειγμένο ότι η Αφρική είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένη σε ακραίες κλιματικές συνθήκες, όπως κύματα καυσώνων, ξηρασία και έντονα συμβάντα βροχοπτώσεων. Το πόσο εκτεθειμένη είναι η Αφρική στη συνύπαρξη αυτών των γεγονότων όμως είναι σχεδόν άγνωστο. Αυτή η μελέτη παρέχει την πρώτη ανάλυση των προβλεπόμενων αλλαγών στη συνύπαρξη πέντε τέτοιων ακραίων κλιματικών κλιμάτων στην Αφρική, σε ένα σενάριο χαμηλών εκπομπών (RCP2.6) και υψηλών (RCP8.5) εκπομπών. Αυτές οι αλλαγές συνδυάζονται με προβολές πληθυσμού για ένα σενάριο χαμηλής (SSP1) και υψηλής (SSP3) αύξησης του πληθυσμού, προκειμένου να παρέχουν εκτιμήσεις για τον αριθμό των ατόμων που ενδέχεται να εκτεθούν σε τέτοια γεγονότα στο τέλος του 21ου αιώνα.
Χρησιμοποιήθηκε ένα σύνολο περιφερειακών προβολών για το κλίμα από την μελέτη Coordinated Output for Regional Evaluations (CORE) που ενσωματώνεται στο πλαίσιο του Coordinated Regional Climate Downscaling Experiment (CORDEX). Αυτό το σύνολο περιλαμβάνει πέντε διαφορετικούς συνδυασμούς Model Earth Model / Regional Climate Model (ESM / RCM) με τρεις διαφορετικούς ESM και δύο RCM. Δείχνουμε ότι και τα πέντε σύνθετα ακραία κλίματα θα αυξηθούν στη συχνότητα, με τις αλλαγές να είναι μεγαλύτερες με το σενάριο RCP8.5 από ότι με το σενάριο RCP2.6. Επιπλέον, οι πληθυσμοί που εκτίθενται σε αυτές τις αλλαγές είναι μεγαλύτεροι σε σχέση με το RCP8.5 / SSP3, αλλα μεγαλύτερες από το RCP2.6 / SSP1, αυξάνοντας κατά 47‐ και 12 φορές, αντίστοιχα, σε σύγκριση με σήμερα.
Είναι πλέον καλά αποδεδειγμένο ότι η Αφρική είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένη σε ακραίες κλιματικές συνθήκες, όπως κύματα καυσώνων, ξηρασία και έντονα συμβάντα βροχοπτώσεων. Το πόσο εκτεθειμένη είναι η Αφρική στη συνύπαρξη αυτών των γεγονότων όμως είναι σχεδόν άγνωστο. Αυτή η μελέτη παρέχει την πρώτη ανάλυση των προβλεπόμενων αλλαγών στη συνύπαρξη πέντε τέτοιων ακραίων κλιματικών κλιμάτων στην Αφρική, σε ένα σενάριο χαμηλών εκπομπών (RCP2.6) και υψηλών (RCP8.5) εκπομπών. Αυτές οι αλλαγές συνδυάζονται με προβολές πληθυσμού για ένα σενάριο χαμηλής (SSP1) και υψηλής (SSP3) αύξησης του πληθυσμού, προκειμένου να παρέχουν εκτιμήσεις για τον αριθμό των ατόμων που ενδέχεται να εκτεθούν σε τέτοια γεγονότα στο τέλος του 21ου αιώνα.
Χρησιμοποιήθηκε ένα σύνολο περιφερειακών προβολών για το κλίμα από την μελέτη Coordinated Output for Regional Evaluations (CORE) που ενσωματώνεται στο πλαίσιο του Coordinated Regional Climate Downscaling Experiment (CORDEX). Αυτό το σύνολο περιλαμβάνει πέντε διαφορετικούς συνδυασμούς Model Earth Model / Regional Climate Model (ESM / RCM) με τρεις διαφορετικούς ESM και δύο RCM. Δείχνουμε ότι και τα πέντε σύνθετα ακραία κλίματα θα αυξηθούν στη συχνότητα, με τις αλλαγές να είναι μεγαλύτερες με το σενάριο RCP8.5 από ότι με το σενάριο RCP2.6. Επιπλέον, οι πληθυσμοί που εκτίθενται σε αυτές τις αλλαγές είναι μεγαλύτεροι σε σχέση με το RCP8.5 / SSP3, αλλα μεγαλύτερες από το RCP2.6 / SSP1, αυξάνοντας κατά 47‐ και 12 φορές, αντίστοιχα, σε σύγκριση με σήμερα.
Οι περιοχές της Αφρικής που εκτίθενται ιδιαίτερα είναι η Δυτική Αφρική, η Κεντρική-Ανατολική Αφρική και η Βορειοανατολική και Νοτιοανατολική Αφρική. Η αυξημένη έκθεση οφείλεται κυρίως στην αλληλεπίδραση μεταξύ του κλίματος και της αύξησης του πληθυσμού, ή και την επίδραση του πληθυσμού μόνο. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις στην πολιτική αναφορικά με τον μετριασμό του κλίματος και την προσαρμογή του.
Εκλαικευμένη περίληψη
Είναι ευρέως γνωστό ότι η Αφρική εκτίθεται σε μια σειρά διαφορετικών κινδύνων για το κλίμα, όπως ξηρασίες, κύματα καυσώνων και ακραίων βροχοπτώσεων, τα οποία προκαλούν σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και καταστορφές. Είναι, ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό άγνωστο πόσο εκτεθειμένος είναι ο αφρικανικός πληθυσμός στη συνύπαρξη τέτοιων κλιματικών κινδύνων. Αυτό είναι σημαντικό επειδή τα σύνθετα γεγονότα πιθανότατα θα αυξήσουν τα προβλήματα πολύ και πάνω από αυτά που προκαλούνται από μεμονωμένους κινδύνους για το κλίμα. Σε αυτήν τη μελέτη, παρέχουμε μια ανάλυση των πιθανών αλλαγών σε πέντε διαφορετικά σύνθετα γεγονότα και την έκθεση του αφρικανικού πληθυσμού σε αυτά, στο τέλος αυτού του αιώνα. Συνδυάζοντας στην έκθεση σε όλα τα σύνθετα γεγονότα, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι σε σύγκριση με σήμερα, η έκθεση του αφρικανικού πληθυσμού μπορεί να αυξηθεί κατά 12 έως και 47 ‐ φορές στα καλύτερα και χειρότερα σενάρια, αντίστοιχα. Η χωρική κατανομή των αλλαγών δείχνει ότι η Δυτική Αφρική και οι κεντρικές και ανατολικές περιοχές της Αφρικής ενδέχεται να εκτεθούν ιδιαίτερα περισσότερο. Η αυξημένη έκθεση προκαλείται κυρίως από την αλληλεπίδραση μεταξύ του κλίματος και της αύξησης του πληθυσμού και από την επίδραση του πληθυσμού μόνο. Αυτά τα αποτελέσματα υπονοούν ότι οποιαδήποτε ανταπόκριση πολιτικής που έχει σχεδιαστεί για τη μείωση της έκθεσης πρέπει να αντιμετωπίζει τόσο κλιματικούς όσο και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες.
Εκλαικευμένη περίληψη
Είναι ευρέως γνωστό ότι η Αφρική εκτίθεται σε μια σειρά διαφορετικών κινδύνων για το κλίμα, όπως ξηρασίες, κύματα καυσώνων και ακραίων βροχοπτώσεων, τα οποία προκαλούν σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα και καταστορφές. Είναι, ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό άγνωστο πόσο εκτεθειμένος είναι ο αφρικανικός πληθυσμός στη συνύπαρξη τέτοιων κλιματικών κινδύνων. Αυτό είναι σημαντικό επειδή τα σύνθετα γεγονότα πιθανότατα θα αυξήσουν τα προβλήματα πολύ και πάνω από αυτά που προκαλούνται από μεμονωμένους κινδύνους για το κλίμα. Σε αυτήν τη μελέτη, παρέχουμε μια ανάλυση των πιθανών αλλαγών σε πέντε διαφορετικά σύνθετα γεγονότα και την έκθεση του αφρικανικού πληθυσμού σε αυτά, στο τέλος αυτού του αιώνα. Συνδυάζοντας στην έκθεση σε όλα τα σύνθετα γεγονότα, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι σε σύγκριση με σήμερα, η έκθεση του αφρικανικού πληθυσμού μπορεί να αυξηθεί κατά 12 έως και 47 ‐ φορές στα καλύτερα και χειρότερα σενάρια, αντίστοιχα. Η χωρική κατανομή των αλλαγών δείχνει ότι η Δυτική Αφρική και οι κεντρικές και ανατολικές περιοχές της Αφρικής ενδέχεται να εκτεθούν ιδιαίτερα περισσότερο. Η αυξημένη έκθεση προκαλείται κυρίως από την αλληλεπίδραση μεταξύ του κλίματος και της αύξησης του πληθυσμού και από την επίδραση του πληθυσμού μόνο. Αυτά τα αποτελέσματα υπονοούν ότι οποιαδήποτε ανταπόκριση πολιτικής που έχει σχεδιαστεί για τη μείωση της έκθεσης πρέπει να αντιμετωπίζει τόσο κλιματικούς όσο και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες.
