8 Οκτ 2018

Πότε θα αρχίσουμε να διεκδικούμε την ισότητα και τη δικαιοσύνη στη πόλη που κατοικούμε. Πως μπορούμε ακόμα να κλείνουμε μάτια, αυτιά και στόμα?

Ο αέρας που αναπνέουμε είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί ο Δήμος τώρα και χρόνια, είτε είναι κ. Παπαγεωργόπουλος είτε  κ. Μπουτάρης


Αερας δηλητηριασμένος

Η φωτογραφία από μια διαμαρτυρία σε μια εισαγγελία, στο διοικητικό δικαστήριο μιας περιφέρειας στη Γερμανία έχει προσομοιωθεί με ελληνικές λέξεις.

Αερας δηλητηριασμένος εξάτμιση ποδηλάτες

7 Οκτ 2018

Flynn-Effect: Γινόμαστε όλο και πιο βλάκες; Διάβασμα σε 2,5’

Flynn-Effect: Γινόμαστε όλο και πιο βλάκες;

Κατά τον 20ο αιώνα, η ανθρώπινη νοημοσύνη συνέχισε να αυξάνεται, όπως και το προσδόκιμο  ζωής. Με αυτό, οι άνθρωποι φαινόταν να πορεύονται σε μια  ασταμάτητη πορεία της εξέλιξης και προόδου  τόσο σωματικά όσο και γνωστικά. Ωστόσο, πρόσφατα προέκυψαν στοιχεία που δείχνουν ότι το προσδόκιμο ζωής δεν φαίνεται να αυξάνεται πλέον και έχουν σημειωθεί ακόμα και τάσεις μείωσης του προσδόκιμου χρόνου ζωής. Η αύξηση του IQ έχει διακοπεί τώρα και πολύ καιρό. Σύμφωνα με μία μελέτη, η τάση φαίνεται να έχει σταματήσει εντελώς ξαφνικά.
clip_image002

Σύμφωνα με τους Νορβηγούς επιστήμονες, εκείνοι που γεννήθηκαν στη δεκαετία του '70 έφθασαν στο αποκορύφωμά τους στα IQ τεστ, από τότε οι τιμές νοημοσύνης έχουν μειωθεί σημαντικά

Στη δεκαετία του '80, ο ερευνητής της Νέας Ζηλανδίας James Flynn είχε παρατηρήσει  στους ανθρώπους από τις ιδιαίτερα βιομηχανικές χώρες ότι τα IQ συνέχισαν να αυξάνονται. Κατά τη σύγκριση των μετρήσεων των τεστ νοημοσύνης του μέσου όρου με μια  ομότιμη ομάδα μιας ή περισσοτέρων προηγούμενων γενεών, αναγνώρισε κατά μέσο όρο αύξηση του πηλίκου νοημοσύνης σε μια δεκαετία κατά 3%. Αυτή η τάση, η οποία επιβεβαιώθηκε και από άλλους επιστήμονες, πήρε το όνομά της από τον επιστήμονα της ανακάλυψης Flynn.

Για το λεγόμενο τεστ WAIS ή για το τεστ Raven IQ, ο Flynn κατάφερε να βρει δεδομένα για να παρακολουθήσει την εξέλιξη για έναν ολόκληρο αιώνα. Αυτοί που ανήκαν στο 10% πριν από 100 χρόνια, σύμφωνα με τον Flynn, θα μπορούσαν πλέον να θεωρηθούν από το 5% μεταξύ των πιο αδύναμων και "ανόητων". Φυσικά, τα τεστ δοκίμασαν μόνο γνωστικές ικανότητες που είναι πιθανό να είναι πιο απλά να τα μάθουν και να εξασκηθούν.

Σύμφωνα με τα τεστ, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν γίνει καλύτεροι και γρηγορότεροι, να αναγνωρίσουν αφηρημένα μοτίβα, να προσανατολίζονται χωρικά, να λάβουν αποφάσεις και να επιλύσουν αφηρημένα προβλήματα. Ωστόσο, οι εργασίες των τεστ που σχετίζονται με τη "κρυσταλλοποιημένη" γνώση, όπως αυτή που μαθαίνει κάποιος στο σχολείο (λεξιλόγιο, αριθμητική ή γενική γνώση), δεν παρουσίασαν σημαντική βελτίωση. Η εκπληκτικά γρήγορη και συνεπώς σχεδόν μη γενετική αύξηση δεν φαίνεται να αφορά τη μνήμη αλλά τις δεξιότητες νοητικής αντίληψης και δράσης (οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο έξυπνοι).


Από τη δεκαετία του '70, υπήρξε μια καμπή

Πριν από δέκα χρόνια, βρετανοί ερευνητές στο King's College, για παράδειγμα, είχαν την υποψία ότι αυτή  η πρόοδος, η σταθερή εξομάλυνση ορισμένων γνωστικών επιδόσεων, είτε δεν  μπορούσε να γενικευτεί είτε άρχισε και μειωνόταν. Παρατήρησαν μια πτώση στη νοημοσύνη των νέων, αλλά όχι σε πολύ ευρύ μέτωπο. Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των τεστ νοημοσύνης των ατόμων ηλικίας 13-14 ετών με τα αποτελέσματα παρόμοιων τεστ νοημοσύνης του 1976, ο μέσος ευφυής έγινε πιο έξυπνος, αλλά ο πιο έξυπνος  έγινε πιο "βλάκας". Δηλαδή ποιοτικά υποβαθμίστηκε η νοημοσύνη με βάση το 1976=100. Υπάρχουν παρόμοιες αναφορές από άλλες δυτικές χώρες ότι η τάση έχει εξασθενήσει από τη δεκαετία του 1990 ή αντίστροφα (είναι οι άνθρωποι πιο οξυδερκείς - ή απλά έχουν ποιοτικά ανώτερη νοημοσύνη;).

Νορβηγοί επιστήμονες από το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών Ragnar Frisch έχουν πλέον αναλύσει 730.000 αποτελέσματα των IQ τεστ και υποστηρίζουν, ότι έχουν βρει, ότι η επίδραση Flynn στους ανθρώπους που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1970, είχε φτάσει στο ανώτατο σημείο και ότι έκτοτε η νοημοσύνη σύμφωνα πάντα με τα τεστ έχει μειωθεί σημαντικά. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν για τη μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS), τα αποτελέσματα έρευνας από 18 έως 19 ετών Νορβηγών ανδρών,  που γεννήθηκαν μεταξύ 1962 - 1999 και το τεστ έγινε κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής στρατιωτικής τους θητείας μεταξύ 1970 και 2009. Η έρευνα δεν αναφέρει τίποτα για γυναίκες. Τα υπό στρατιωτική θητεία δεδομένα περιέχουν επίσης αναφορές σχετικά με τις οικογενειακές σχέσεις, τις αδελφικές αλληλουχίες και τα αδέλφια που δεν έχουν υποβληθεί στο τεστ.

Για μερικά χρόνια το φαινόμενο Flynn μπορούσε να επιβεβαιωθεί. Από το 1962 έως το 1975, τα αποτελέσματα βελτιώθηκαν κατά 0,26 μονάδες ετησίως. Αυτό αντιστοιχεί σε μεγάλο βαθμό στα αποτελέσματα μιας μετά-έρευνας 271 μελετών από 31 χώρες, όπου ο δείκτης IQ αυξήθηκε κατά 0,28 μονάδες ετησίως. Από το 1975, ωστόσο, η τιμή του IQ μειώθηκε κατά 0,23% ετησίως κατά μέσο όρο.

Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο ότι αυτή η μείωση είναι μεγαλύτερη από το αν ληφθούν υπόψη οι τιμές IQ και στις οικογένειες. Στη συνέχεια, το -0,23% έγινε  μόνο 0,08%. Επίσης οι τιμές που καταμετρούνται με τα τεστ δεν βελτιώνονται, αλλά η μείωση είναι πολύ μικρότερη. Αυτό θα μπορούσε επίσης να έχει σχέση με το γεγονός ότι λιγότερα τεστ διεξήχθησαν από τη δεκαετία του 1980 και μετά, έτσι ώστε οι νεότεροι αδελφοί που ξεκίνησαν και τελείωσαν τη θητεία τους να μην ελέγχονταν όλο και περισσότερο.

Οι επιστήμονες προσπάθησαν να το λάβουν υπόψη τους  αυτό, και στη συνέχεια σύγκριναν τις τάσεις που θα παρατηρήθηκαν  μέσα στην οικογένεια όσο και μεταξύ των οικογενειών ανάμεσα σε γενεές και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η θετική τάση Flynn μέχρι το 1975 και στη συνέχεια  η μείωση της και  στις δύο περιπτώσεις περίπου είναι η ίδια. Οι τάσεις μεταξύ νεαρών ανδρών από διαφορετικές οικογένειες και σε υιούς ή αδελφούς μέσα στις οικογένειες είναι συνεπώς οι ίδιες. Από αυτό καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι η περίπτωση των συγκεκριμένων αποτελεσμάτων IQ δεν μπορεί να έχει σχέση  ή τουλάχιστον όχι ισχυρή με τις μεταβαλλόμενες δημογραφικές τιμές και ούτε με τις μεταβαλλόμενες συνθήκες διαβίωσης εντός των οικογενειών. Υπήρξαν κάποιες υποθέσεις ότι η μείωση  προκλήθηκε λόγω "δυσγενετικής" ανάπτυξης, δηλαδή  μέσω ενός πολλαπλασιασμού των "κακών" γονιδίων,  που στο παρελθόν καλύπτονταν μόνο από τη βελτίωση των περιβαλλοντικών παραγόντων, είτε μπορούσε  ίσως να είχε προκληθεί με τη μετανάστευση.


Τα μέσα είναι υπεύθυνα ή τα τεστ είναι παρωχημένα;

Φυσικά, αυτό που έχει αλλάξει στο "περιβάλλον" διαβίωσης δεν μπορεί να διαβαστεί από τα τεστ. Αιτίες μπορεί να είναι οι αλλαγές στην διαπαιδαγώγηση, την εκπαίδευση ή στην ποιότητα των σχολικών μαθημάτων. Είναι επίσης πιθανό ότι η έκθεση και η καθημερινή κατανάλωση των μέσων ενημέρωσης είναι υπεύθυνα για τη μείωση της τιμής των αποτελεσμάτων των IQ τεστ. Σύμφωνα με τους επιστήμονες θα μπορούσε να είναι δυνατόν, μια χειροτέρευση της διατροφής ή της υγεία, για παράδειγμα, ή λιγότερη άσκηση και αύξηση της παχυσαρκίας, ή ακόμα κα κοινωνικές αλλαγές που επέφερε η αυξανόμενη μετανάστευση(εδω έχουμε περισσότερους ανθρώπους με χαμηλότερο βαθμό εκπαίδευσης).

Αλλά μπορεί επίσης να συμβαίνει, ότι τα IQ τεστ είναι ξεπερασμένα και δεν καταγράφουν επαρκώς νέες πληροφορίες που επηρεάζουν την νοημοσύνη. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι δεν βελτιώθηκαν με τη «αποκρυσταλλοποιημένη» γνώση, δηλαδή μια φορά μαθημένες και αποθηκευμένες πληροφορίες. Στην ψηφιακή εποχή, ωστόσο, δεν χρειάζεται πλέον να επιβαρύνεται η μνήμη με αυτό, διότι η γνώση έχει εκτοπισθεί από αυτή την αποθήκευση και είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή, εάν αναζητηθεί σωστά από τον ενδιαφερόμενο. Η ανακούφιση της μνήμης θα μπορούσε έτσι να δώσει περισσότερο χώρο στη γνωστική ικανότητα, αλλά αυτό δεν καλύπτεται από τα IQ τεστ που έγιναν. Φυσικά, αν κάποιος προσαρμόσει τα IQ τεστ στις μεταβαλλόμενες γνωστικές ικανότητες, τα αποτελέσματα δεν θα είναι πλέον συγκρίσιμα μεταξύ των γενεών.

2018 Florian Rötzer, Μετάφραση-επιμέλεια Dr. rer. pol.  Νίκος Θεοδοσάκης,

6 Οκτ 2018

Πάλι τα ίδια: “Ο επόμενος Δήμαρχος θα πρέπει να είναι…” Όλοι οι αποτυχημένοι και παραταξιακοί ‘πρόσφυγες’ ξέρουν πως πρέπει να είναι ο ιδανικός Δήμαρχος, όταν για πολλοστή φορά εγκαταλείπουν μια παράταξη. Τι τέλεια υποκριτική! Διάβασμα σε 4’, με 3 απεικονίσεις και 6 σκίτσα τουWilhelm Busch

Ποιος είναι αυτός ο ιδανικός Ινδιάνος που θέλεmit gehobenen Fingerι ο Κ. Ζέρβας στον καταυλισμό που λέγεται Θεσσαλονίκη? Μια ‘καθιστή αρκούδα’, ‘ένα γέρικο βέλος’, ή ‘η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού’?



Διάβασμα σε 4’   THS 09092018 

Επαναδημοσίέυση 05.07.2023

Τα παρακάτω  σκίτσα είναι του Wilhelm Busch

«Κλειδώνει η υποψηφιότητα», «ξανά υποψήφιος», «έξι εναντίον ενός», «ξαφνικά νοιώθει κόπωση», «για τρίτη θητεία», «Πω πω ποιος θα είναι ο επόμενος?», «Πάλι μια από τα ίδια», «μια ολόκληρη πόλη να μη έχει να αναδείξει ένα νέο (σε ηλικία) Δήμαρχο» και συμπληρώνουμε με όραμα για την αειφόρο αστική διαβίωση, τους νέους, τους ηλικιωμένους και όλες τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες? Η απορία είναι στο πρόσωπο πολλών, όμως με ένα ειρωνικό χαμόγελο. Όχι όλων, αυτό πρέπει να το αναφέρουμε. Για το τυχόν «ποια θα είναι η επόμενη ιδανική Δήμαρχος», αλλά όχι μια με όμορφο χαμόγελο, και ευνοημένη ύψιστου πολιτικού θεσμού, ούτε καν το θέτουμε υπό διερεύνηση. Ανδρογενής κοινωνία. Περίμενα να μη διαβάσω αυτό το περί ιδανικότητας και εντοπιότητας, από σχετικά νεότερους υποψήφιους όπως από τον κ. Κ. Ζέρβα. Κάκιστη, διαφήμιση, επαρχιώτικη αντιμετώπιση ζητουμένων, για τον ίδιο δυστυχώς. Βιάστηκε.

Πρέπει να πούμε, ότι αρχίζουμε και έχουμε αμφιβολίες για το ποιος διαβάζει ή σε ποιους Δημότες π.χ. φτάνει ή απευθύνεται ένα κείμενο σαν αυτό που αναρτήθηκε σε ηλεκτρονικό μέσο της Θεσσαλονίκης και αναφέρεται σε συνέντευξη Δημοτικού Συμβούλου -μέχρι πρότινος της πλειοψηφίας- για τι είδους Δήμαρχο θέλει ο ίδιος αλλά και παίρνει το θάρρος να μιλήσει για πολλούς άλλους. Το ίδιο αφορά και το δικό μας κείμενο. Μακάρι να μπορούσαμε να το φωτοτυπούσαμε και να το δίναμε χέρι-χέρι σε όλες τις γειτονιές σε ακτίνα 0,5 χιλιόμετρο μακριά από το κέντρο και την παραλία, στα άνισα πολεοδομικά τετράγωνα της πόλης εκεί που η αύρα του τουρισμού δεν φτάνει, και ο Δήμαρχος ούτε καν ξέρει ότι υπάρχουν τέτοιες γειτονιές.

Βέβαια προτείναμε προς όφελος του διαλόγου-αντιλόγου στη δημόσια σφαίρα, στο μέσο της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, που δημοσίευσε τη συνέντευξη του Κ. Ζέρβα να αναρτήσει και μια άλλη προσέγγιση- την δική μας- όσο αφορά για το εάν χρειαζόμαστε ένα ιδανικό Δήμαρχο ή κάτι άλλο. Απαξιώθηκε να απαντήσει το συγκεκριμένο μέσο. Είναι η δεύτερη φορά, οπότε η πολιτική τους πλέον γνωστή. Όταν ζούσε μια συνάδελφος τους ήταν πολύ πιο αξιοκρατικό.

Για μας όμως τίθεται ο προβληματισμός για όλο το ΔΣ και όχι μόνο για ένα Δήμαρχο.

Γιατί εγώ σαν δημότης να πιστέψω εσάς και τον καθένα από εσάς που θεωρείστε με το που εκλέγεστε a priori Illuminati. Μας μιλάτε τώρα για το τι θα είναι καλύτερο, που ήσασταν 9 χρόνια στο ΔΣ και τελικά βγάζετε και την ουρίτσα σας απ’ έξω. Την πικρία σας όμως πάλι μέσω μια συνέντευξης την απευθύνετε προς τη δημόσια σφαίρα. Θα το χαρακτήριζα δε “mansplaining”.

Μη μπούμε στη διαδικασία «…αλλά εγώ τα έλεγα έκανα κριτική, έφυγα από την πρωτοβουλία κλπ. κλπ.» Έχετε φύγει και από αλλού από ότι γνωρίζουμε. Και τώρα θα πάτε ίσως αλλού. Εδώ τίθεται θέμα πολιτικής ενηλικίωσης και πολιτικής ευθιξίας κύριε Ζέρβα. Νομίζουμε ότι το παραμύθι της νεοφιλελεύθερης χύμα αλλά και πουριτανικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρέπει να τελειώσει σύντομα. 

Υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τον οργανικό οργανισμό που λέγεται πόλη. Θυμούμαστε ακόμα και με την κυρία Αντιδήμαρχο ανθεκτικότητας κ. Λιάκου – ξέρετε εσείς καλύτερα από τον κάθε ένα μας-, που εγκατέλειψε το πόστο της βλέποντας ότι δεν οδηγεί πουθενά η τακτική του Δήμου στο θέμα της λεγόμενης ανθεκτικότητας της πόλης(μας αρέσουν τέτοιοι όροι, φτιαχνόμαστε) γιατί στρατηγική δεν υπήρχε, εσείς όμως συνεπικουρούσατε στο εγχείρημα της ανθεκτικότητας αφού υπήρχαν χρήματα προς σπατάλη, γιατί περί σπατάλης πρόκειται όταν δίνονται χρήματα εδώ την Ελλάδα για το δημόσιο χώρο, χωρίς συγκεκριμένο παραδοτέο αποτέλεσμα. Βγαίνοντας τότε στα οδοφράγματα επαναστατήσατε για τον τρόπο που εγκατέλειψε το πόστο της. Την κατάλαβε η κυρία Λιάκου και έφυγε και πήγε στα καλύτερα και οικονομικά αλλά και από πλευράς καριέρας. Και γιατί όχι, νέα ήταν, δεν είχε και το ιδιαίτερο βιογραφικό και έτσι θα αναβαθμιζόταν με τη νέα δουλειά. Είμαστε ενήλικα άτομα ή infantil κύριε Ζέρβα? Να ξέρουμε δηλαδή εάν κάποιοι χαίρονται που κάποιος προσπάθησε για κάτι καλύτερο και να ξεφύγει από το βάλτο της Θεσσαλονίκης ή όχι? Και δεν έχει εδώ να πούμε: «Εγκατέλειψε του ψηφοφόρους της και έφυγε» δηλαδή εδώ χτυπιέσαι στα γέλια από το παιδιάρισμα της σκέψης και δημόσιας κιόλας αντίδρασης ή “να καθίσει εδώ να αγωνιστεί και να παλέψει”, απέναντι σε ποιους, σε ανεμόμυλους? Γνωρίζουμε και την τύχη των Don Quixote, που δεν μπόρεσαν να μας σώσουν από την εξαθλίωση μας.

Είστε ένας ιπτάμενος βάτραχος που στο τέλος ... και θα το δείτε στο τέλος της θητείας σας.

Δυστυχώς ο γλωσσικός προσανατολισμός και γλωσσική χροιά στο κείμενο σας δείχνει λίγο έως αρκετό λαϊκισμό. Υπογραμμίζω, μάλλον ασυνείδητα, κύριε Ζέρβα, δεν ήταν ο σκοπός σας ίσως, αλλά έτσι βγαίνει προς τα έξω, όταν βιάζεται κάποιος. Κάποιοι φιλόσοφοι-ψυχαναλυτές το ονομάζουν αυτό, ας το πούμε στα Ελληνικά, πολιτικό “ξεκατίνιασμα”. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την επικοινωνιακή παγίδα που έχουν στήσει οι λαϊκιστές(και οφείλουμε να το καταλάβουμε) ακροδεξιοί και νεοεθνικιστές, γιατί ξέρουν, όντως όλοι είναι κουρασμένοι από την παθητικότητα της διανόησης των λεγόμενων προοδευτικών, διανοούμενων και τέως αριστερών όποτε το τραβάνε και αυτοί όσο μπορούν και καλά τα πάνε μέχρι σήμερα οι ακροδεξιοί λαϊκιστές. Βλέπε και Δυτική Ευρώπη και βεβαίως και πρώην χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Βάζετε λοιπόν και οι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές και λέξεις όπως εργάτης, συναινετικός, ντόπιος,  

υπερήφανος, να το ανταμείψει πόλη που τον γέννησε κλπ. και έτσι δεν διαφέρουν απολύτως από τους ακροδεξιούς, γιατί τέτοια χαρακτηριστικά χρησιμοποιούν και αυτοί αν προσέξετε. Βάζουμε και τη φράση “να έχει γνώσεις” ο Δήμαρχος για να τονίσουμε μια ίσως υπάρχουσα διανόηση, και έχει κλείσει ο κύκλος, των προαπαιτούμενων που θα πουλήσουν στη δημόσια σφαίρα. Δεν φτάνει αυτό κύριε Ζέρβα. Αυτό θα ήταν αρκετό στα χρόνια του ‘80. Όχι για σήμερα. Και τα πολιτιστικά σας είναι η παγίδα του συστήματος σας. Θα το καταλάβετε όταν φτάσετε τα 70, και θα προσφέρει η πόλη μόνο σαπουνόπερες και σουβλάκια, αα μη ξεχάσουμε και τον θεσμό των ethnic food.

Και η δημόσια σφαίρα, δεν είναι «απλά εκεί» μόνη της, αλλά δημιουργείται από μας αλλά και από αυτούς, δεν είναι αμιγώς δικιά μας! Αλλά μιμόζες έχουμε γίνει όλοι. Προς Θεού μη πούμε κάτι και πληγωθεί κανείς. Και να προσέχετε αυτούς που σας λένε προχώρα εσένα θέλουμε. Είναι οι επικίνδυνοι και α-πολιτικ και οι οποίοι στο τέλος μπορεί να σηκώσουν και για το τίποτα μια Ελληνική σημαία με εξαπτέρυγο στη μέση!

Η συμβολή μας ας θεωρηθεί σαν ένας παραγωγικός αντίλογος(discurs) για το τι θέλουν ίσως οι πολίτες από μια διαχειριστική αρχή.
Ποιος έχει αναφέρει τα τελευταία χρόνια την πραγμάτωση μιας μορφής άμεσης συναπόφασης στις γειτονιές και στα Κοινοτικά Συμβούλια? Κανείς! Έχετε πάει σε συγκεκριμένο ΚΣ να ρωτήσετε τους εργαζόμενους εκεί. “Ναι έχουμε διαλύσει τελείως” η απάντηση. Υπηρετείτε, και είστε σαν Δημοτικό Συμβούλιο, μία διαχειριστική αρχή. Και έχετε, προσέξτε, – «σαν εργοδότες»- έχετε αναλογουμένων των δεδομένων το μεγαλύτερο ποσοστό απασχολουμένων που δουλεύουν για σας χωρίς να τους πληρώνετε εσείς οι ίδιοι αλλά οι δημότες. Ένας τεράστιος αριθμός απασχολουμένων που δουλεύουν για εσάς gratis και θα μπορούσατε να κάνατε όπως λένε στη αργώ «παπάδες» για τη πόλη που σας πληρώνει με όποιο τρόπο και αν είναι αυτός.

Ναι, και όμως έτσι είναι στα μάτια των περισσοτέρων, άσχετα ότι στο τέλος χωρίς εναλλακτική(μια πολιτική μούμια ΚΑΣΟΚ, ο παραδοσιακός Χριστιανός, ένας πρώην αστυνομικός, μια από τα παλιά τα ίδια λαϊκιστής πάλαι ποτέ τραγουδοποιός , και μια ‘persona’ ) θα του δείξουν πάλι ένα και μοναδικό δρόμο, αυτόν του πολιτισμικού πουριτανισμού.

Δεν ρωτούμε δε που είναι οι γυναίκες υποψήφιες στην “ανοικτή κοινωνία μας”! Ούτε και εσείς χάσατε μια λέξη για τις γυναίκες.

Εμάς προσωπικά δεν θα με ενδιέφερε καθόλου, εάν ο Δήμαρχος δεν ήταν ντόπιος και ήταν Φινλανδός ή Πακιστανός ο οποίος θα ομιλούσε τη γλώσσα μου και αγωνιζόταν για μια ανοικτή κοινωνία στη πόλη του. Και μη πούμε ότι ο Δήμαρχος εισήγαγε το pride party στη πόλη, για να του δώσουμε το στίγμα αυτό που αρέσει στους ψευτοδιανοούμενους και ψευτοιαριστερούς για να συνεχίσει την άσκηση του πολιτισμικού ναρκισσισμού του. Αυτό πραγματικά δεν το περίμενα. Καθαρά επαρχιωτισμός είναι αυτός με την εντοπιότητα. Αγαπάτε περισσότερο και γνωρίζετε περισσότερο εσείς από κάποιον που ήρθε και αγάπησε τη πόλη σας – παρόλο που την έχετε καταντήσει επαρχιώτικη πόλη, και θα την έχει περπατήσει όσο κανένας άλλος από όλους αυτούς που θέλουν να ασχοληθούν με τα δημοτικά? Δεν νομίζουμε να ισχύει αυτό πουθενά. Φανταστείτε να έβαζε ένας ομοφυλόφιλος ή transgender διανοούμενη υποψηφιότητα στη πόλη σας …
 

Δεν ζούμε σε μια πόλη για να είμαστε υπερήφανοι για τον Δήμαρχο μας, για κάποιον που αφού αποφάσισε να γίνει Δήμαρχος κάθησε και σκέφτηκε τι θα πει αυτό και με τι έχει να αγωνιστεί και γνωρίζει και το ποιόν του δημότη σε όλα τα Δημοτικά διαμερίσματα όχι μόνο της κάστας του. Τ ο α υ τ ο ν ό η τ ο δ ε ν τ ο ε π ι β ρ α β ε ύ ο υ μ ε τ ο δ ι α φ ο ρ ε τ ι- κ ο ό μ ω ς ν α ι.

Ο Δημότης θέλει να νοιώθει ότι κυβερνάται από ένα σωστό ηθικό άτομο που σέβεται τον δημόσιο χώρο και δημόσια σφαίρα και που νοιώθει, ότι δεν έχει δώσει λευκή επιταγή να κάνει ο Δήμαρχος ότι θέλει-γιατί αυτό γίνεται μέχρι σήμερα- και το ΔΣ να προσπαθεί συνέχεια μέσω της βέλτιστης συμμετοχικής διαβούλευσης μέχρι και συναπόφασης στις γειτονιές και όχι μέσω web να νομιμοποιεί τις αποφάσεις του ακόμα περισσότερο και ισχυρότερα, μιας ας πούμε διπλής νομιμοποίησης.



Ποιόν ενδιαφέρει να είναι εργάτης ο Δήμαρχος και να είναι στους δρόμους συνέχεια, τότε απέτυχε η αποστολή του. Να ασχοληθεί με τα κυριότερα καθήκοντα του: στόχευση στη συνέργεια και συντονισμό των δημοτικών πολιτικών. Εκεί θέλει όχι ψυχολόγο, όχι μηχανικό ούτε αρχιτέκτονα, όχι κοινωνιολόγο μόνο, όχι γιατρό δίπλα του, αλλά κάποιον βρε αδερφέ που να έχει έστω και κάποια τυπικά προσόντα όσο αφορά, όχι το κυκλοφοριακό, ούτε να γνωρίζει τους πολεοδομικούς και γενικώτερα νόμους των αστικών κατασκευών και υποδομών, αλλά την αειφόρο αστική ανάπτυξη που να έχει σφαιρική παιδεία επί της ολιστικής κατάστασης ενός αστικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν τόσοι άνεργοι νέοι Έλληνες με τέτοιο επιστημονικό υπόβαθρο. Γεωγραφία, αστική γεωγραφία, ανθρωπογεωγραφία, οικονομική γεωγραφία και την στήριξη ενός αστικού κοινωνιολόγου, τον οποίο θεωρούμε πάντα χρήσιμο σε τέτοια θέματα.

Οι Αντιδήμαρχοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι έχουν την υποχρέωση να είναι οι “εργάτριες της βασίλισσας” που θέλετε, συνεπικουρούμενοι όλων των Δημοτικών Συμβούλων τους και των υπηρεσιών. Σήμερα όλα είναι χύμα. Το να δώσεις τους τομείς ηλεκτροφωτισμό, τεχνικά έργα, πράσινο, περιβάλλον και καθαριότητα σε ένα άτομο για το οποίο δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανός, τουναντίον μπερδεμένο φαίνεται το άτομο, και να καταφέρνεις να μη αντιδράει το ΔΣ και η παράταξή σου και να το δέχεται, πρέπει να είσαι πολύ γάτα. Εδώ το διασκεδάζουμε και λίγο για να μη μας πιάσει κατάθλιψη με αυτά που μας συμβαίνουν και χρειάζεται να γράφουμε. Πρέπει να ξεφύγουμε από το κόμπλεξ, ότι όλα της πόλης τα γνωρίζουν μηχανικοί και αρχιτέκτονες, γιατί αλλιώς να κλείσουμε το πανεπιστήμιο Αιγαίου. Όλα τα χαρακτηριστικά που αναφέρετε για τον ιδανικό σας Δήμαρχο θα πρέπει να τα έχουν οι συνεργάτες του.

Ο Δήμαρχος είναι ένας ας πούμε πρόεδρος σε επίπεδο ΤΑ. Άρα περισσότερο διακοσμητικός, επικοινωνιακός, όπως και συναινετικός όπως αναφέρατε και εσείς, ο ρόλος του. Θεσμικός στο τέλος, αφού χωρίς την υπογραφή του δεν κινείται τίποτα στη πόλη. Οι συνεργάτες του κάνουν τη σημαντική διαφορά από τον κάθε επόμενο ή κάθε προηγούμενο Δήμαρχο.

Και εδώ φαίνεται ο ναρκισσισμός, και ο πολιτισμικός πουριτανισμός. Το απόστημα του νεοφιλελευθερισμού. Με τα προβλήματα και την αρνητική εικόνα των άλλων δημιουργούμε το σωσίβιο για εμάς. Ξαφνικά μετά από 9 χρόνια Τοπικής Αυτοδιοίκησης εμφανίζεται το απόστημα. Είναι σημεία των καιρών. Βιαζόμαστε να καταθέσουμε τη ψυχή μας, λίγο επιπόλαια όμως. Τώρα θα αρχίσουν όλοι με την εικόνα του αποτυχημένου να δημιουργήσουν την δική τους ευνοϊκότερη εικόνα. Ο ναρκισσισμός του ανήλικου πολιτικού μιας ανήλικης κοινωνίας ? Και τα προβλήματα μεταφέρονται στο μέλλον, χαρακτηριστικό του ναρκισσισμού, δεν λύνουν προβλήματα αυτοί, τα μεταφέρουν.

«Αν ήμουν εγώ Δήμαρχος, θα έκανα…» Όλοι τελικά αρνούνται την ταυτότητα τους, θέλουν να είναι κάτι ανώτερο κάτι, ακόμα και θεσμικά, διαφορετικό. Αναζητούμε νέες ταυτότητες ή αυτές που είμαστε τελικά ή που θέλουμε και δεν μπορούμε, μέχρι και στο ‘ξεκατίνιασμα’ έχουμε φτάσει.Τι κρίμα, αποδυναμώνουν έτσι τη πολιτειακή βάση. Δεν θέλουν να ανήκουν στη βάση. Όχι, όχι θέλουν να ανήκουν σε κάτι λίγο παραπάνω από τη βάση, να φαίνονται σαν αστοί προνομιούχοι αλλά να αισθάνονται σαν κυρίαρχοι της πολιτικής κατάστασης, και παράλληλα να είναι και θύματα οι καημένοι, «Selfvictimization». [Στο σύνδεσμο, στο κεφάλαιο ΙΙΙ. “Μια μετανεωτερική ψευτοπολιτική αντικαθιστά μια αριστερά πολιτική και δυσφημίζεται”]

Θα τους κάνουμε και μια επιγραφή στο τέλος ότι “έπεσαν στο βωμό του απαίδευτου πολίτη”.

Μετά από όλα αυτά τι συνέπεια να χρειάζεται να έχει κάποιος. Μάλλον αστειευόμαστε .

Παραινέσεις
Όλα αυτά που αναφέρονται σε διάφορες αναρτήσεις για τον επόμενο Δήμαρχο είναι οι ευχές για αποτυχημένα πρόσωπα όχι για δημόσιους δημοτικούς λειτουργούς. Αφορούν ίσως ένα αποτυχημένο άτομο, σε μια αθλητική ομάδα σε μια οικογένεια αλλά όχι σαν Δήμαρχο. Μπλέκετε τη ιδιωτική σφαίρα με τη δημόσια.

Είστε σύμβουλοι του Δημάρχου, άρα εσείς θα πρέπει να έχετε περισσότερες και ειδικότερες γνώσεις και πολιτική δημόσια ηθική για το τι έπεται στο μέλλον, ποιο θα είναι το όραμα για τις επόμενες γενεές, για να προειδοποιήσουν και να συμβουλεύσουν τεκμηριωμένα πλέον το Δήμαρχο στις αποφάσεις του, γιατί χωρίς επόμενες γενιές δεν υπάρχει και αστική ζωή, δεν υπάρχει ζωή, ή είμαστε λάθος?

Εσείς πρέπει να διαβάζετε- όχι FB, twitter, instagram- και να ενημερώνεστε. Και να μη ξεχνιόμαστε, φυσικά και οι υ π η ρ ε σ ι α κ ο ί π α ρ ά γ ο ν τ ε ς που όταν τους ζητάς να σου απαντήσουν κάτι και βλέπουν ότι βρίσκονται με τη πλάτη στο τοίχο πετούν το μπαλάκι στον Αντιδήμαρχο για να βγάλει το φίδι από τη τρύπα όχι αντικειμενικά αλλά με φόβο και τρομοκρατία προς τον πολίτη(υπάρχει επίσημο κείμενο σαν αποδεικτικό) και σηκωμένο το δάχτυλο προς τον πολίτη. Οι υπηρεσίες έχουν εμπεδώσει στο πως δεν πρέπει να δουλεύεις και να μη λειτουργείς για να είσαι αναγκαίο κακό για μια υπηρεσία και πάει από γενιά σε γενιά δημοτικών υπαλλήλων.

Ο Δήμαρχος και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι θα πρέπει να έχουν την ελάχιστη νοητική ικανότητα να μπορούν να διαχωρίζουν, ότι η έξυπνη πόλη δεν είναι η ψηφιοποιημένη πόλη αλλά πολύ περισσότερο η πόλη με έξυπνους πολίτες! Εκτός και δεν θέλετε έξυπνους πολίτες γιατί η δουλειά σας δεν θα είναι τετριμμένη πλέον, θα είναι δυσκολότερη μετά, αλλά… πολύ διασκεδαστικότερη από ότι σήμερα, πιστέψτε μας. Και αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος σας, μια πόλη με έξυπνους δημότες. Μη βάζει LED ράβδους στις ράμπες των φαναριών για τους mobile zombies και να το θεωρεί εξέλιξη σαν έξυπνη πόλη αυτό. Ποιος δημοτικός σύμβουλος εναντιώθηκε σε αυτό? Ούτε καν σαν πιλοτικό δεν επιτρέπεται να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, τη στιγμή που υπάρχουν σημαντικότατα προβλήματα στη πόλη. Αυτό θα τον ονόμαζα τακτική αποπροσανατολισμού. Έγκλημα σε μια τέτοια περίοδο.

Ο Δήμαρχος αλλά και οι ΔΣ δεν επιτρέπεται να παραπλανούν και να εξαπατούν το πολιτειακό σώμα της πόλης με διάφορες άσκοπες ενέργειες και δράσεις και μόνο για το φαίνεσται ή ιδιοτελώς για τη φήμη του και να ευχαριστήσει την κοινωνική κάστα του. και να παραπλανήσει την μείζωνα πολιτειακή βάση από τα υπαρκτά σημαντικά προβλήματα του αστικού χώρου. Η παρουσία του μέσα στο ΔΣ με όλους να χειροκροτούν μετά τον προπηλακισμό του, η προβολή του βίντεο του συμβάντος στο διαπασών – μάλλον οδηγία της προέδρου του ΔΣ- ήταν ο νεοφιλελεύθερος ΛΑΙΚΙΣΜΟΣ των ψευτοεκσυγχρονιστών και μεταμοντέρνων συνεπικουρώντας μια ακροδεξιά τακτική, μέσα στην αίθουσα του ΔΣ και φυσικά και από την πρόεδρο του ΔΣ. Τέτοιους ανθρώπους δεν θέλουμε στη διαχείριση του Δήμου μιας πόλης που θέλει να έχει μέλλον. «Είμαι υπερήφανη που βρισκόμουν εκεί», στον προπηλακισμό, είπε η Πρόεδρος. Το αφήνουμε στο χώρο χωρίς σχόλια.

Ο Δημοτικός Σύμβουλος θα πρέπει να γίνεται αστικός περιπατητής και να παρατηρεί, αν μπορεί και γνωρίζει τι θα πει παρατήρηση φυσικά. Όχι άλλους δήθεν, όχι άλλους γιατρούς που να λένε , «δεν με ενδιαφέρει το λογιστικό κομμάτι του ελέγχουν στα οικονομικά του Δήμου, εγώ είμαι γιατρός τι σχέση έχω εγώ, άντε να προχωράμε», για να γυρίσει γρήγορα σπίτι του ή όπου αλλού θέλει να πάει. Δηλαδή ο τύπος είναι ακόμα Δημοτικό Συμβούλιο. Υπάρχουν πολλά τέτοια διαμάντια να ακούσετε αν θέλετε.

Προσωποποιείτε την ανύπαρκτη αστική πολιτική με τα για σας αρνητικά γνωρίσματα ενός ατόμου, ενός, κατά την Αρχαίαν Ελληνικήν “Ιδιώτη”. Λάθος κατά την γνώμη μας.

Η ψηφιοποίηση της επικοινωνίας και η λεγόμενη για σας διαβούλευση με τους πολίτες είναι, πώς το λένε οι νέοι σήμερα στην αργώ τους, και εδώ θα το δανειστούμε, “για τα μπάζα”. Είναι μια καθαρά ταξική αν το αναλογιστείτε, καθώς δεν φτάνει ούτε το 1/5 των δημοτών της πόλης για να πάρετε τη γνώμη τους. Στην ΕΕ απάντησαν από 500 εκατομμύρια κατοίκους μόνο το 1% εκ των οποίων τα 3 εκατομμύρια ήταν Γερμανοί, για το αν θέλουν την μετάβαση σε χειμερινή ώρα ή όχι! Μεταφέρετε το ποσοστό και την διάρθρωση του ποσοστού στη πόλη μας, τότε θα καταλάβετε πολλά.

Πρέπει να εγκαταλείψουν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι και Αντιδήμαρχοι τις οθόνες τους και τα κινητά τους και να περπατήσουν. Και αυτό γιατί τα Κοινοτικά Συμβούλια είναι νεκρά. Μπορούμε να φέρουμε και αποδείξεις από κάποιο ΔΔ.

Δεν παρατηρείται,
· ούτε συλλογική δημοτική ενέργεια και δημοτική πολιτική στην αστική ανάπτυξη αλλά
· ούτε στρατηγική αειφόρου αστικής ανάπτυξης

Μόνο ότι προτείνει η ΕΕ και κάποια Ιδρύματα που διαθέτουν χρήματα, δωρεάν σχεδόν. Φέρνουμε τουρίστες κάνουμε ένα μουσείο(να μείνει και το όνομα σε καμιά πλάκα επάνω) επι πλέον δουλεύει λίγο το εμπορικό κέντρο δια- και όχι συν-τηρούμε just τις υποδομές εν ζωή με ορούς και στους δύο βραχίονες- ο θεός να τις πει συντηρήσεις βλέπε νέα παραλία και όλα τα συντριβάνια της πόλης, δημόσιους χώρους, δρόμους εκτός κέντρου, ποδηλατόδρομους, πράσινο ας μη μιλήσουμε για τους χώρους των σχολείων- και εκπληρώσαμε το καθήκον μας. Ααα, ξεχάσαμε και τις εκδηλώσεις «tittytaintment» για τον λαουτζίκο.

Ποιος θα έχει την ευθύνη εάν στην επικείμενη περίοδο ακόμα ισχυρότερης οικονομικής κρίσης, δεν το λέμε εμείς. Τόσο o Adam Tooz (ιστορικός οικονομίας)που διερεύνησε την κατάρρευση της Lehman Βrothers οσο και ο William White που την προέβλεψε, υπόσχονται ότι η επόμενη μεγαλύτερη οικονομική κρίση είναι προ των πυλών. Ο τουρισμός θα μειωθεί τόσο που θα τίθεται το επιχειρηματικό αδιέξοδο και σε πολλούς άλλους κλάδους. Αυτός που οδήγησε σε αυτό το οικονομικό αδιέξοδο τη πόλη μέσω τους τουρισμού δεν θα είναι πλέον εν ζωή και τι κάνουν οι εν απομείναντες, όταν περιμένοντας με ανοιχτό το στόμα τον Τουρισμό, έχουν καταστρέψει τις βάσεις μιας αειφόρου οικονομίας, έχουν παραδώσει στην unfAirBnb την αγορά της κατοικίας, βρίσκονται ολόκληρες οικογένειες εκτός σπιτιών και διαμερισμάτων καθώς τους κάνουν έξωση, σαν συμπληρωματικό μέτρο της μετανεωτερικής ψευτοαριστεράς με νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, μεγάλα μέρη της πολιτειακής βάσης είναι φτωχοποιημένα και δεν μπορούν να ανασαίνουν οικονομικά καθώς η κεντρική εξουσία της ψευτοαριστεάς τους χτυπάει συνέχεια κάτω απ’ τη ζώνη πλέον? Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αυτή, φυσικά οι πολίτες που δεν αντιδρούσαν διόλου, αλλά και ο Δήμαρχός τους, που τους έσπρωξε προς τα εκεί. Δεν είμαστε Βαρκελώνη που τους έχουν πνίξει οι τουρίστες και δεν τους θέλουν πλέον. Αλλά θα είμαστε μια περιοχή που θα ζει μόνο από τον τουρισμό χωρίς καμία άλλη οικονομική βάση και σε κάθε οικονομική Ευρωπαϊκή η παγκόσμια οικονομική ύφεση, ή πόλεμο, ο πρώτος τομέας που θα το νοιώθει θα είναι ο τουρισμός. Το πρώτο το οποίο εξοικονομούν είναι τα ταξείδια στο εξωτερικό. Η πολιτική ενός τέτοιου Δημάρχου είναι πρόσκαιρη.

Δεν διαβάσαμε για την κλιματική αλλαγή στη πόλη, για τις τεράστιες ανισότητες εντός της αστικής κοινωνίας τόσο ηλικιακά, οικονομικά, κοινωνικά όσο και φυλετικά και εθνικά. Πως οχειρώνεται μια πόλη με ήδη δικό της προβληματικό αστικό μικροκλίμα. 25η Μαρτίου και Δελφών ξαφνικά ένα χρόνο πριν της εκλογές δημιουργείται χώρος παρκαρίσματος για αυτοκίνητα. Τι γελοιότητες. Θα δικαιολογήσουν ότι έγινε για να φύγουν από την 25 Μαρτίου τα παρκαρισμένα ή για αυτούς που έρχονται να αθληθούν στο μέλλον. Αυξάνετε τις επιφάνειες αποθήκευσης θερμότητας το καλοκαίρι έτσι απλά χωρίς να μακροχρόνιο προβληματισμό. Δεν διαβάσαμε για το πως επιδρά η κ λ ι μ α τ ι κ ή α λ λ α γ ή στην αστική ανάπτυξη και την κοινωνική ισότητα. Δεν μιλάμε για τη βρώμα την επικινδυνότητα για την υγεία, την μη ύπαρξη μετρητών ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τον Νοέμβριο του 2017 μέχρι και τον Ιούνιο του 2018- δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει σήμερα- πράσινο στη πόλη εκτός του κέντρου ανύπαρκτο, γιατί και εκτός κέντρου κατοικούν άνθρωποι, ναι δυστυχώς είναι αλήθεια. Βιώσιμη κινητικότητα? Απολύτως τίποτα απολύτως τίποτα, θλιβερό. Για την ποδηλατομετακίνηση απολύτως τίποτα και αυτό θλιβερό. Αλλά γιατί?

Το κέντρο της πόλης τη νύχτα είναι νεκρό. Η αναγέννηση του κέντρου για το κατοικείν με ζωή είναι απαραίτητη με όλες τις αειφόρες ενέργειες, όπως έξω από το κέντρο τα αυτοκίνητα, και ανάπτυξη της ποδηλατοκίνησης για βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και δημιουργία πρασίνου και μικρών πάρκων. Τα μεγαλομανή και τεράστια περιαστικά πάρκα δεν έχουν το όφελος για τον πολίτη σε μια καθημερινή λειτουργικότητα παρά μόνο σε αυτούς που μένουν εκεί κοντά. Δεν κάνεις ένα μητροπολιτικό πάρκο για χρήση 104 ημερών το χρόνο.

Δεν είμαστε ανοικτή κοινωνία: Δεν χρειάζεται να μεταμφιεστεί ο ένας σε παγώνι και ό άλλος να ποδηλατήσει γυμνός για να δείξει ότι και αυτός σαν μειονότητα έχει δικαιώματα σε μια κοινωνία. Είστε υπερήφανοι για τα pride? Παίζετε άψογα το παιγνίδι των μειονοτήτων και μειονεκτούντων όπως το θέλει ο νεοφιλελευθερισμός. Είναι για τα μάτια του κόσμου ποιανού κόσμου όμως, της κάστας μας για να παραπλανήσουμε από τα πραγματικά προβλήματα. Η φτώχεια είναι ανύπαρκτη.

Μπράβο του θα πουν όλοι οι ψευτοαριστεροί και ψευτοδιανοούμενοι και καλλιτέχνες, είναι μοντέρνος. Όχι, όχι μεταμοντέρνος είναι ο Δήμαρχος απολύτως! Και αυτός τόσο σαν μπαμπάς, καθώς γενιά του ‘68, όσο και σαν παιδί του, καθώς είναι το σύμπτωμα της παρθενογένεσης του νεοφιλελευθερισμού.

Η ανθρωπόκαινος περίοδος που διανύουμε έχει άλλα καθήκοντα και ευθύνες. Περιλαμβάνει περισσότερες ενέργειες που στοχεύουν στην αξιοπρεπή εξασφάλιση του μέλλοντος από ότι η αστική πολιτική των 70’, ’80 και ’90 χρονών, σύμφωνα με το αγγλοσαξωνικό do what you want, get what you can get. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει και όσο κρατήσει μια Δημαρχιακή αρχή. Τα γυρίζουμε ανάποδα όλα και ξεκινάμε την πολιτική αγωγή των εαυτών μας και των πολιτών μας. Από κοινού. Δεν του διαπαιδαγωγούμε με υψωμένο το δάχτυλο. Δεν τους βάζεις με το χωνί στο κεφάλι.

Δεν θέλουμε άλλες copy paste πολιτικές από το εξωτερικό. Δεν θα αναφερθούμε σε παραδείγματα, είναι όλα γνωστά.

… και οι αξίες

Το κυριότερο που δεν διαβάσαμε και δεν θεωρούμε ότι υποδηλώνονται από τα σημεία στα οποία αναφέρεται η ανάρτηση του κ. Ζερβα, και θα μπορούσε να εννοηθεί με μερικές λέξεις είναι :

Μια Δημαρχιακή αρχή με την οποία να αισθανθούν οι Δημότες την κυβερνησιμότητα της πόλης τους και να μη τους απαξιώνουν πολιτικά με διάφορους χαρακτηρισμούς όσα λάθη και να κάνουν. Ένα δημότη που να το βλέπουν σαν Citoyen και όχι σαν Bourgeois (Ιδιώτη) ή τουλάχιστον να θέλει η Δημαρχιακή Αρχή να το δει σαν ύψιστο καθήκον της, ο πολίτης να εξελιχθεί σε Citoyen με ένα όραμα για τη κοινωνία:

”L i b e r t é - É g a l i t é - F r a t e r n i t é”

Ένα Δήμαρχο και Αντιδημάρχους με ευγένεια, και ειλικρίνεια προς όλους σε όλες τις γειτονιές όχι μόνο για τους μεσοαστούς, και όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι να ρωτάνε «τι εννοείτε», όχι «τι» ή «τι εννοείς» στον Ενικό, σαν να έπαιζαν μαζί μπριτζ τη προηγούμενη στον ιστιοπλοϊκό και να μη υπάρχει κανένα λυκόσκυλο δίπλα τους να τους(τον) προστατεύει όταν μιλάει. Και να μη μπαίνουν στη αίθουσα του ΔΣ με το τσιγάρο -σβηστό μεν- στο στόμα. Και με τα γυαλιά ηλίου τη νύχτα στο κεφάλι άνδρες και γυναίκες. Έτσι για να μη νομίζουν κάποιοι ότι δεν παρατηρούνται και ότι όλοι οι άλλοι είναι οι απαίδευτοι και οι αδύναμοι που χρειάζονται τους Δημάρχους και Αντιδημάρχους για τους λύσουν το πρόβλημα τους. Όχι δεν είναι έτσι. Σας βλέπουν, αλλά ξέρετε ότι ο Έλληνας ξεχνά ή λέει «δεν βγάζεις άκρη με δαύτους σιγά μη χαλάσω τη ζαχαρένια μου» και πάτε παρακάτω. Το γνωρίζετε σαν Έλληνες και το εκμεταλλεύεστε.


Ένα Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους που η αρχή τους θα είναι η συμμετοχική διαβούλευση έως και συναπόφαση των πολιτών στις γειτονιές. Δικό τους θέμα είναι πως θα το φτάσει αυτό το στόχο. Είναι καθήκον μιας ζωής. Ας αναρωτηθεί ο κάθε ένας μας σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαβούλευση στη πόλη μας, σύμφωνα με το διπλανό διάγραμμα. Και μόνο που θα μπουν στη διαδικασία χωρίς να φτάσουν στην συναπόφαση μιας πολιτικής, γιατί και αυτό μια παγίδα είναι, είναι θετικό για τους πολίτες.

Ένα Δήμαρχο και ΔΣ που αρχή τους θα είναι η δημόσια ηθική πολιτική αγωγή τους απέναντι στον πολίτη, στον κάθε πολίτη όμως.

Να πείσει τους πολίτες προς μια όμορφη επάρκεια διαβίωσης και όχι υπερβολή. Αλλά να το δείχνει και ό ίδιος με τον τρόπο που ζει στη πόλη. Να μη θεωρεί ότι επειδή αυτός θέλει να του προσφέρει το γκαρσόνι το καφέ του καθήμενος, πρέπει να είναι και αυτή η γραμμή των πολιτών. Τι λογική του παραδειγματίζειν είναι αυτή? Αν μας μιλήσει και κάποιος φιλόσοφος για την υπερβολική ζωή που κάνουμε, Ας καλέσει κάποιον. Έχουμε πρόταση εάν θέλει.

Ενηλικιότητα του Δημάρχου και Αντιδημάρχων όσο αφορά την ολιστική αστική ανάπτυξη όπως το σκίτσο με τον ελέφαντα ή με του τυφλούς – ανάλογα πως θέλει να το παρατηρήσει κανείς- προδίδει, εκτός και θεωρούν στην “παραβολήν ταύτην” τον εαυτό τους τον ελέφαντα. Και εάν βλέπει ο Δήμαρχος, ότι η ομάδα του δεν τραβάει σε αυτό το επίπεδο 1 φορά ανασχηματισμός. Στη δεύτερη επικείμενη φορά παραδίδει ο Δήμαρχος και επιστολή παραίτησης του ιδίου και όλων των ΔΣ του και τα κλειδιά της πόλης. Και αυτό όχι μετά από 10 χρόνια αλλά μετά από 2 χρόνια το πολύ. Δεν είναι για να χάνουν χρόνο οι δημότες με εσάς. Εδώ θα φανεί τι ποιοτικό ιδεώδες έχει και εάν εύχεται πραγματικά και ανιδιοτελώς και όχι μόνο για την κάστα του και την μεσοαστική τάξη, αλλά για όλους τους Δημότες του μια καλύτερη ζωή.


Καθίστε να διασκεδάστε μια φορά με μπυρίτσα ή κρασάκι βλέποντας τα Δημοτικά Συμβούλια σας, αντί τον ΠΑΟΚ. Infantil κυρίες και κύριοι Infantil είστε. Θα εκπλαγείτε για τι είναι ικανό ένα λεγόμενο στη πιάτσα σας “ενήλικο άτομο”. Σκεφτείτε τι αισθάνεται ο δημότης σας. Πλέον χρησιμοποιείται το TV100 με τα ΔΣ σαν «απογευματινάδικο» τις ημέρες του ΔΣ, δηλαδή κάθε Δευτέρα ανά δύο εβδομάδες.

Οι γνώσεις του Δημάρχου θα πρέπει να επικεντρώνονται:
Στο πως επιβιώνουν οι άνθρωποι στη φτωχοποίηση με όλο και περισσότερο αυξημένη ανεργία, όλο και λιγότερες υπηρεσίες φροντίδας όλο και λιγότερο εισόδημα στα πολεοδομικά τετράγωνα, με όλο και λιγότερο καθαρό αέρα, με όλα και λιγότερη ηρεμία κατά τη διάρκεια της ημέρας, με όλο και περισσότερη ζέστη αφού κόβετε τα δέντρα και δεν τα αντικαθιστάτε…, και που να τελειώσουμε? Όλα αυτά εάν υπήρχε Δήμαρχος πραγματικά νοιαζόμενος τη δημόσια σφαίρα, ή δεν θα κοιμόταν τα βράδια, ή θα παραιτούνταν από ευθιξία και προσβολή της δημόσιας σφαίρας από την ομάδα του.

Πως θα προστατέψει τους δημότες του ο Δήμος από τον ΟΑΣΘ. Πραγματικά θα παραιτούμουν εάν αύριο θα ήταν τα ίδια λεωφορεία του ΟΑΣΘ(βλέπε στοιχεία) στο δρόμο στη πόλης. Το μόνο που τους λείπει είναι το wifi . Εδώ γελούν. Η παραπλάνηση από τα σημαντικά προβλήματα συνεχίζεται. Δηλαδή είναι επαίσχυντο να βγαίνουν να ξεστομίζουν κάτι τέτοιο στη κοινωνία της πόλης τη στιγμή που γνωρίζουν ότι μεταφέρουν σαρδέλες στα αυτοκίνητα τους και ρυπαίνουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τη πόλη χωρίς να πληρώνουν γι’ αυτό. Στο ότι πρέπει να σε μερικά χρόνια αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση στη πόλη και ιδιαίτερα στο κέντρο να κυκλοφορούν προπάντων μωρά και μικρά παιδιά με μάσκες για να φιλτράρουν μερικά από τα μικροσωματίδια και τους ΠΑΥ και καυσαέρια της πόλης? Στο τι συμβαίνει στη πόλη του στο τι συμβαίνει στη γειτονιά του στο πως αντιμετωπίζει τη κλιματική αλλαγή η πόλη του, στο πως να ελέγχει τις βλακείες που κάνουν οι Αντιδημαρχίες σε τεχνικά έργα και εργολαβίες? Ο στόλος του ΟΑΣΘ δεν επιτρεπόταν να κυκλοφορεί στη πόλη τώρα και χρόνια από τη ρυπογόνο λειτουργία τους στην ατμόσφαιρα της πόλης.


Γνώση πρέπει να έχει για το πως θα κάνει ο ίδιος μόνος τους με τους συνεργάτες τους ένα internal auditing των καθηκόντων και προσφερόμενων υπηρεσιών που είναι «απλά εκεί» και δεν κάνουν τίποτα. Αλλά και να υπάρχει πραγματική παραλαβή των εργολαβιών, διότι έχουμε αποδείξεις ότι υπέγραψε η επιτροπή από το γραφείο τους, χωρίς να δουν το έργο και το συγκρίνουν με την εργολαβία. Στο πως ελέγχει την επικοινωνία των πολιτών με τις υπηρεσίες του να μη του λένε ψέματα και να τον κοροϊδεύουν? Εδώ υπάρχουν πολλά να πούμε αλλά τα αφήνουμε στη άκρη. Θα έρθει η στιγμή με αποδεικτικά στοιχεία.

 

Ένα Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους με ενήλικη και κομψή συμπεριφορά που την έχουμε χάσει και όχι χύμα, έχοντας πλέον Θεό μόνο το «χυμαδιό», και αυτούς τους χύμα και μάγκες να τους αποκαλούμε Persona!!! Ναι το έχουμε ακούσει και αυτό από καλλιτέχνη θεάτρου.

Ένας Δήμαρχος και Δημοτικό Συμβούλιο που να εξαντλούν την αυστηρότητα τους πρώτα στους εαυτούς τους και μετά στους άλλους. Και εδώ δεν παίζει η λογική του boomer, ή «είμαι ηλικιωμένος και θέλω σεβασμό», αλλιώς κάτι μας λέει για εκτεταμένη πολιτική άνοια.

Θέλουμε ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ όχι “ΑΕΡΙΤΖΗΔΕΣ” για ΟΛΟΥΣ τους ΠΟΛΙΤΕΣ σε όλα τα Δημοτικά διαμερίσματα και όχι μόνο στο εμπορικό κέντρο, για όλες της κοινωνικές και ηλιακές ομάδες και όχι για τους ψευτοαριστερούς, ψευτοδιανούμενους και ψευτοαστούς που έχουν ξεχάσει τι θα πει διεκδικώ την ισότητα και το δίκαιο σε μια κοινωνία, τουλάχιστον για τα τελευταία 30 χρόνια, και έχουν την απαίτηση να τους χαρακτηρίζουν διανοούμενους της αστικής τάξης.

Θέλουμε η πολιτική του tittytainment (βλέπε στο σύνδεσμο υποσημείωση no. 14) δηλαδή του «άρτος και θεάματα» που πλέον είναι μια πραγματικότητα – για να μη σαλτάρουν οι πολίτες από τη πίεση που τους εξασκεί το νεοφιλελεύθερο οικονομικό πρόγραμμα των κυβερνήσεων, να εφαρμόζεται, όχι μόνο στο κέντρο αλλά αποκεντρωμένα σε όλες τις γειτονιές της πόλης. Δεν μπορούν όλοι να έχουν τις δυνατότητες να κατεβαίνουν στο κέντρο ή στη νέα παραλία ή στο άσχημο δημαρχιακό μέγαρο για να παρακολουθήσουν εκδηλώσεις. Δεν μπορούν να περιμένουν μια φορά το χρόνο τα Δημήτρια, που και αυτά είναι για κάποια κάστα μόνο, ΄όπως έχει αναφέρει η Αντιδήμαρχος πολιτισμού(υπάρχει μαγνητοφωνημένη ομιλία από Αύγουστο του 2017).

Ποιος έχει αναβαθμίσει τι σχέση υφισταμένων και εργαζόμενων! Κανείς. Απρόσωπη και ανώνυμη κάθε επικοινωνία.

Ο Δήμαρχος θα εκτιμηθεί και θα αξιολογηθεί από τις αειφόρες ενέργειες που κάνει και το όραμα που έχει για παιδιά και νέους από 5 ετών μέχρι και 25 ετών και τους ηλικιωμένους. Όλες οι ηλικίες θα πρέπει να διεκδικήσουν το καλλίτερο μέσο, αυτό της ενεργούς τους συμμετοχικής διαδικασίας στις αστικές πολιτικές του Δήμου τους. Δημιουργήστε ένα νεανικό δημοτικό κοινοβούλιο με μια συνεδρίαση κάθε μήνα και δώστε φωνή στη διαμελισμένη νεολαία που υπάρχει.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις στερεότυπες ευχές αφού σημαντικότερο είναι πρώτα να κατανοήσουν πρώτα οι του Δήμου ποιος είναι ο ρόλος τους σαν δημόσιοι λειτουργοί και να οδηγήσουν και εν μέρει του πολίτες να γίνουν εξυπνότεροι από τους “εξουσιάζοντες” του Αριστοφάνη

Ποιος μπορεί να καταφέρει να κάνει ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑ καταλάβουν ΟΤΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ κατανοήσουν ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ - ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΑΡΚΑ ΜΕΣΑ. Και αυτοί της Σοφούλη και αυτοί π.χ. στη Κάτω Τούμπα, στην Ανάληψη και στο Δενδροπόταμο.

Και ο Δήμαρχος οφείλει να γνωρίζει ότι δεν θα υπάρξει αειφόρο περιβάλλον αστικής διαβίωσης εάν δεν υπάρξει, κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη για ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ αφού οι άνθρωποι ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο και όχι μόνο για τους μεσοαστούς, και επιπλέον να υπάρξει και ένας λειτουργικός δημόσιος χώρος, όχι ιδιοποιημένος και ανεξέλεγκτα ιδιωτικοποιημένος. Το μέλλον μιας πόλης, χωρίς το μέλλον για τους νέους και για τον δημόσιο χώρο της δεν υπάρχει! 

Ο δημόσιος χώρος είναι το κοινωνικό και πολιτισμικό κεφάλαιο των πόλεών μας, γιατί είναι

1. η ενσάρκωση της αστικότητας και

2. η Λυδία λίθος για την κουλτούρα μας στην ποιότητα του πολεοδομικού σχεδιασμού.


© «πέρα … από το φράχτη»

2 Οκτ 2018

Τα “συντριβάνια” μας στη νέα παραλία δεν λειτουργούν, σνιφ σνιφ ενώ της υπόλοιπης πόλης λειτουργούν σνιφ σνιφ, ακούστηκε χθες στο ΤΕΕ … Διάβασμα σε 1,5’

…από το σύλλογο φίλων νέας παραλίας στη συνάντηση για την κατάντια του “στολιδιού”,  ή ενός ακόμα “ξεραμένου Χριστουγεννιάτικου” δένδρου.

Με 7 απεικονίσεις, Διάβασμα σε 1,5’ THS 03102018

Γιατί αυτοί που κόπτονται για την  κατάσταση του “στολιδιού” έχουν και αυτοί ευθύνη για την κατάσταση της νέας παραλίας, εκτός βέβαια και από τους βανδαλισμούς του πολίτη στην καθημερινή του συμπεριφορά σε ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους, βανδαλισμοί που προέρχονται από τον ωχαδερφισμό των πολιτών της πόλης. Δεν θα μιλήσουμε για “ανύπαρκτη παιδεία” του πολίτη  κλπ. κλπ,  που έχει φτάσει σε βαθμό  κατάχρησης αυτή η λέξη, χωρίς να απευθύνεται όμως και στους λεγόμενους “Illuminati” της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θεσμικούς και μη, παρατρεχάμενους και μη, επαγγελματικά εξαρτώμενους και μη, και αυτούς που παίζουν τόσο τον Ζορό των καταπιεσμένων όσο και την μιντιακή αυθεντία με σηκωμένο το δάχτυλο.

Καλή η προσπάθεια του προέδρου αλλά δεν βλέπει ότι τέτοιες συναντήσεις δεν αλλάζουν μυαλά και νοοτροπίες στους Illuminati του Δημαρχείου ?  Τι φοβάται για απ’ ευθείας σύγκρουση με το ανίκανο  κατεστημένο ?  Δείτε κάτι και πάρτε παράδειγμα: Στη Μπότσαρη και Μαρτίου έβαλαν κολωνάκια στη μέση του δρόμου και το κυκλοφοριακό τώρα  ομαλό, με λιγότερο καυσαέριο, λιγότερο θόρυβο και καλύτερη αισθητική των δρόμων αυτών χωρίς δένδρα. Να δούμε και για πόσο χρονικό διάστημα. Και όχι μόνο εκεί αλλά και στη Λεωφόρο Στρατού, όπου είναι πιιο ευάλωτο το μέτρο. Γιατί όχι από την πλευρά των δημοτών τέτοιες κάθετες κινήσεις απέναντι σε Δήμαρχο και ΔΣ?

Άλλη μια συνάντηση λίγο παρωδία λίγο τραγωδία, χωρίς να πουν την αλήθεια, για το τι σπατάλη δημόσιου χρήματος γίνεται με την απαξίωση και την αδιαφορία για τον δημόσιο χώρο που αναγκαστικά διαλύει και τη δημόσια σφαίρα.
Ναι, σε άλλη ευνομούμενη κοινωνία  με ελάχιστη αξιοπρεπή και ενήλικη κριτική, θα απαιτούσαν οι Δημότες την παραίτηση σύσσωμου του ΔΣ, όχι εξ αιτίας του από πολλούς  χαρακτηριζόμενου “στολιδιού” αλλά λόγω υποκριτικής παραπλάνησης  της δημόσιας σφαίρας όσο και κακοδιαχείρισης και εγκατάλειψης του δημόσιου χώρου. Και βεβαίως γιατί να έρθουν οι “κατηγορούμενοι” στη συζήτηση, αφού ξέρουν και οι δύο πλευρές, να το παίζουν άριστα το παιγνίδι τώρα και χρόνια, όχι αναγκαστικά μόνο για τη νέα παραλία. Soft αντιδράσεις και αντιπολίτευση για να επαναληφθούν τα λάθη, γιατί(βλέπε παρακάτω)…ζουν-επιβιώνουν από τα λάθη τους.

Από τις παρακάτω φωτογραφίες μπορεί ο κάθε ένας και η κάθε μια να καταλάβει γιατί αναφέρονται οι ειδικοί, τα  ΜΜΕ, οι αρχιτέκτονες και αυλικοί του Δημαρχείου, στο ότι τα σιντριβάνια της υπόλοιπης πόλης λειτουργούν ενώ τα “δικά μας” στη νέα παραλία δεν λειτουργούν, σνίφ σνίφ ... 

Είναι χαρακτηριστικό της νεοφιλελεύθερης εποχής μας,  όπως και σε άλλους τομείς της καθημερινότητας μας. Αυτοπροσδιοριζόμαστε μέσω άλλων μειονεκτούντων κοινωνικών ομάδων, χώρων, θεσμών κλπ.,  ή και ακόμα άλλων προνομιούχων κοινωνικών ομάδων, ανάλογα τι μας συμφέρει, και τονίζομε δημοσίως επι πλέον, το ότι είμαστε και θύματα της όλης κατάστασης(selfvictimization). Ax ο καημένος υποφέρει γιατί δίδονται βραβεία χορού  κάτω απο το γλυπτό του Ζογγόπουλου. Σνιφ σνιφ,… Παρόλο που σαν πολίτες έχουμε συμβάλει στην παγίωση μιας κατάστασης γιατί απλά δεν προχωράμε σαν ενήλικοι citoyen αλλά μόνο σαν “ιδιώτες” (με την Αρχαία Ελληνική έννοια) 

Αντί να απαιτήσουμε  από τους παρευρισκόμενους να κάνουν από κοινού μια καταγγελία στην Εισαγγελία (παρόλο που η κυβέρνηση πριν από την ψευτοαριστερή, κατάργησε τις ομαδικές καταγγελίες με ευθύνη ενός ατόμου, π.χ του προέδρου του συλλόγου και αρχιτέκτονα) για κακοδιαχείριση και σπατάλη δημόσιου χρήματος, δηλαδή διαφθορά και ίσως και διαπλοκή αν εξεταστεί από εισαγγελέα, πλανώνταν στην αίθουσα ένας φόβος μη τυχών και πούμε κάτι και αισθανθεί άσχημα ή πληγωθεί κάποιος σνιφ σνιφ… ο Δήμαρχος ή ο τύπος με το ύφος των 149 Καρδιναλίων. Κάποιοι από αυτούς μπορεί να βλάψουν κοινωνικά, πολιτικά και επαγγελματικά κάποιους που ζουν από το συγκεκριμένο και συστημικό και κατεστημένο. 

Ενα κατεστημένο που προχθές ήταν τάχαμου δήθεν στο ειδώλιο για άλλη μια φορά, αλλά με τέτοιο ύψος του πήχη που και ένα παιδάκι 3 ετών τον πηδούσε.

Τελικά επιβιώνουν και διαβιώνουν, προνομιακά τις περισσότερες φορές από τα δικά τους λάθη.

clip_image001
clip_image002









clip_image003


















clip_image004
clip_image005
clip_image006
clip_image007





















28 Σεπ 2018

Πείνα, καταιγίδες, πόλεμοι και ένας ήλιος που μας ψήνει: Ο πλανήτης χτυπάει πίσω. Διάβασμα σε 5’


Ο πλανήτης που χτυπάει πίσω.

Πείνα, καταιγίδες, πόλεμοι και ένας ήλιος που μας ψήνει:  Πως η κλιματική αλλαγή θα αλλάξει τον κόσμο.


Πρωτογενής πηγή: David Wallace-Wells, συντάκτης του  New York Magazine | 29/2017 |© 2017 from New York Magazine/New York Media LLC. All rights reserved. Distributed by Tribune Content Agency. Δευτερογενής πηγή: Der Freitag 8/9/2017(μετάφραση στα Γερμανικά από Αγγλικά: Zilla Hofman/Holger Hutt), Απόδοση, μετάφραση επιμέλεια κειμένου από τα Γερμανικά στα Ελληνικά: Δρ. Νίκος Θεοδοσάκης. 9/9/2017


Διάβασμα σε 5’ THS18092017  I/ 28092018 II

Σας υπόσχομαι ότι είναι χειρότερο από ό, τι νομίζετε. Όταν ο φόβος σας για την αλλαγή του κλίματος καθορίζεται μόνο από την ανησυχία για την άνοδο της επιφάνειας της θάλασσας, μόλις που μπορείς να υποθέσεις τι τρομερά είναι δυνατόν να συμβούν στη ζωή ενός σημερινού έφηβου. Οι άνοδοι της στάθμης των  θαλασσών - και οι πόλεις που βυθίζονται σε αυτές - έχουν διαμορφώσει την εικόνα της υπερθέρμανσης της γης έτσι ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε πλέον άλλες συναφείς απειλές. 

Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας είναι κακή, προφανώς και πολύ κακή, αλλά δεν θα σωθούμε αν μετακομίσουμε από τις ακτές προς τα ενδότερα.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι πρέπει να προσαρμόσουν τον τρόπο ζωής τους για να αποτρέψουν τα χειρότερα[1],[2]. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί. Ως εκ τούτου, τμήματα της γης ενδέχεται να καταστούν ακατοίκητα[3] έως το τέλος αυτού του αιώνα.

Ακόμα κι αν εκπαιδεύσουμε τα μάτια μας για να βλέπουμε  τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, θα εξακολουθούμε να μην μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως την έκτασή της. Τον περασμένο χειμώνα, υπήρχαν αρκετές ημέρες με  15 και 21 βαθμούς Κελσίου υψηλότερες από το συνηθισμένο. Έτσι ο Βόρειος Πόλος θερμαίνεται[4] . Και η Ανταρκτική δείχνει συναφή σημάδια υπεθέρμανσης. Αυτό έφερε επίσης το αποτέλεσμα  να λειώνει ο μόνιμος παγετός ο οποίος περικλείει τη τράπεζα των σπόρων της γης στο Spitzbergen της Νορβηγίας. Σπόροι από όλο τον κόσμο αποθηκεύονται στο θησαυροφυλάκιο. Ονομάζεται «Παγκόσμιο έδεσμα» και υποτίθεται ότι θα εξασφαλίσει ότι η γεωργία του πλανήτη θα μπορεί να επιβιώσει μετά από οποιαδήποτε καταστροφή. Λόγω της μερικής απόψυξης του παγετού, το νερό έτρεξε μέσα στην αποθήκη - μόλις δέκα χρόνια μετά την εγκατάστασή του, η κλιματική αλλαγή ήδη το απειλούσε.


Η κατάσταση της "Παγκόσμιας Τράπεζας Σπόρων"[5] βελτιώθηκε και πάλι: Η υποδομή εξασφαλίστηκε και παράλληλα και οι σπόροι. Το περιστατικό χαρακτηρίστηκε ως παραβολή, η οποία θα οδηγούσε σε πλημμύρες. Με αυτό τον τρόπο μας διέφυγε  κάτι το σημαντικό: Μέχρι πρόσφατα  ο μόνιμος παγετός δεν αποτελούσε μείζον ζήτημα των επιστημόνων του κλίματος. Το έδαφος της Αρκτικής κάτω απο τους πάγους περιέχει 1.8 τρισεκατομμύρια τόνους άνθρακα[6] σε παγωμένη μορφή μέσα στο έδαφος - περισσότερο από διπλάσιο από ό, τι σήμερα υπάρχει στην ατμόσφαιρα της γης. Εάν απελευθερωθεί, θα μπορούσε να εξατμιστεί με τη μορφή μεθανίου. Αυτό είναι ένα προωστικό αέριο για το πρόβλημα του θερμοκηπίου, πολλές φορές πιο δραστικό  από το διοξείδιο του άνθρακα - 34 φορές[7]  ισχυρότερο.

Ίσως τα γνωρίζετε όλα αυτά ήδη. Κάθε μέρα ακούτε ανησυχητικές ιστορίες. Περίπου πριν από μερικούς μήνες, όταν δορυφορικά δεδομένα έδειξαν ότι η γη έχει θερμανθεί με διπλάσια ταχύτητα από το 1998, όσο δηλαδή το επιστημονικό δυναμικό της γης  είχε προγνώσει, ή όταν τα νέα από την Ανταρκτική[8], όταν τον Μάιο μια ρωγμή σε ένα τεράστιο παγετώνα αυξήθηκε κατά σχεδόν 18 χιλιόμετρα σε έξι ημέρες. Εν τω μεταξύ, το κομμάτι έχει αποκολληθεί τελείως και αναστατώνει τους ανθρώπου πλέοντας στη θάλασσα. Επειδή η το κομμάτι αυτό πάγου  με το όνομα Larsen C έχει μήκος 175 χιλιομέτρων και πλάτος 50 χιλιόμετρα, είναι πλέον ένα από τα μεγαλύτερα παγόβουνα όλων των εποχών στην ανοιχτή θάλασσα. Πρόσφατα ένα άλλο αποκολλήθηκε(video) και έπεσε στη θάλασσα. Tornado κατέστρεψε στην Τσεχία στις 25.06.2021,  7 χωριά και πέθαναν 51 άνθρωποι.


Έλλειψη φαντασίας

Ανεξάρτητα από το πόσο καλά είστε ενημερωμένοι, δεν είστε αρκετά ανήσυχοι. Τις τελευταίες δεκαετίες, η κουλτούρα μας έχει γίνει όλο και πιο αποκαλυπτική με τις ταινίες ζόμπι και της  Mad Max Dystopian[9]. Αλλά αν θέλουμε να εξετάσουμε τους πολύ πραγματικούς κινδύνους της υπερθέρμανσης της γης,  δυστυχώς έχουμε μια απίστευτη έλλειψη φαντασίας. Ένας από τους λόγους γι 'αυτό είναι και  ας πούμε η δειλή γλώσσα των επιστημονικών πιθανοτήτων. Ο κλιματολόγος James Hansen[10] επικρίνει αυτή την «επιστημονική εσωστρέφεια». Διαπιστώνει ότι οι επιστήμονες κάνουν τις δικές τους παρατηρήσεις τόσο σχολαστικά και ευσυνείδητα, που δεν μπορούν πλέον να καταστήσουν σαφές πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος. Ο Χάνσεν διαμαρτύρεται[11], «ότι κυβερνάμε μια ομάδα τεχνοκρατών που πιστεύουν ότι μπορεί να λυθεί κάθε πρόβλημα». Ο Χάνσεν επισημαίνει τον τεράστιο ρυθμό της κλιματικής αλλαγής - και την ταυτόχρονη βραδύτητα του, καθώς βλέπουμε μόνο τα αποτελέσματα που συμβαίνουν εδώ και δεκαετίες. Η αβεβαιότητά μας για την αβεβαιότητα που, είπε η Naomi Oreskes[12], για το κλίμα θα μας εμποδίσει να προετοιμαστούμε για κάτι χειρότερο από ότι για κάτι που είναι ένας στατιστικός μέσος όρος: Η ασήμαντη σημασία (δύο βαθμούς Κελσίου[13]), το μέγεθος (1,8 τρισεκατομμύρια τόνους) και η αφηρημένη έννοια (400 σωματίδια ανά εκατομμύριο[14]) των αριθμών και η δυσφορία να σκεφτόμαστε ένα πρόβλημα που είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο να λυθεί. Και στο τέλος πολύ απλά: Ο φόβος.


Η ίδια η επιστήμη βρίσκεται ανάμεσα στην αυτοσυγκράτηση των επιστημόνων και τις υπερβολές της επιστημονικής φαντασίας.  Αυτό το κείμενο είναι αποτέλεσμα δεκάδων συνεντεύξεων με κλιματολόγους και επιστήμονες. Λαμβάνει υπόψη εκατοντάδες μελέτες και δοκίμια για την αλλαγή του κλίματος. Αυτό που διαβάζετε εδώ είναι, εξ όσων γνωρίζουμε, μια αναπαράσταση του προς τα που πάει ο πλανήτης μας όταν δεν είμαστε επιθετικοί. Είναι απίθανο να συμβούν όλα τα σενάρια. Ειδικά επειδή μια προβλέψιμη καταστροφή θα μας βγάλει από οποιαδήποτε βολή  που έχουμε εμείς τώρα[15]. Παρ 'όλα αυτά: τα σενάρια είναι το μέλλον, όχι το σημερινό κλίμα. Παρ’ όλα αυτά  η σημερινή κλιματική αλλαγή είναι αρκετά τρομακτική[16]. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το Μαϊάμι και το Μπαγκλαντές έχουν ακόμα μια πιθανότητα να σωθούν. Πολλοί επιστήμονες με τους οποίους μίλησα, ωστόσο, υποθέτουν ότι θα χάσουμε αυτές τις πόλεις πριν από το τέλος του αιώνα - ακόμα και αν σταματήσουμε σήμερα, αμέσως να καταναλώνουμε ορυκτά καύσιμα.


Δύο βαθμοί θερμότητας παραπάνω  παλαιότερα θεωρούνταν το όριο της καταστροφής(σήμερα στην Ελλάδα έχουμε 4 C): Αυτό θα παράγει τα εκατομμύρια κλιματικών προσφύγων οι οποίοι θα έρθουν σε ένα τελείως απροετοίμαστο κόσμο. Τώρα, δύο βαθμοί, σύμφωνα με τη Σύμβαση για το κλίμα του Παρισιού, είναι στόχος μας, και οι εμπειρογνώμονες[17] μας δίνουν μόνο μια μικρή ευκαιρία να φτάσουμε σε αυτό. Η Διακυβερνητική Ομάδα του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή εκδίδει τακτικά εκθέσεις. Η  νεότερη από αυτές υποθέτει ότι στις αρχές του επόμενου αιώνα θα είμαστε με τέσσερις βαθμούς παραπάνω , εάν συνεχίζουμε όπως και πριν. Και αυτό είναι μόνο μια μέση εκτίμηση. Αυτά σε μάκρο επίπεδο πολιτικής, σε τοπικό επίπεδο είναι αδιανόητο να κατνοήσει ο πολίτης τι θα πει 2 βαθμούς χαμηλότερα.

Στο άνω άκρο της καμπύλης της πιθανότητας βρισκόμαστε στους οκτώ βαθμούς - και οι συγγραφείς ακόμα δεν ξέρουν  πώς να αντιμετωπίσουν την τήξη του μόνιμου στρώματος του πάγου, κάτω από το οποίο βρίσκεται το μεθάνιο. Η έκθεση της IPCC παραμελεί επίσης άλλες επιπτώσεις που θα μπορούσαν να επιταχύνουν τη θέρμανση. Όταν η θερμοκρασία της γης την τελευταία φορά ανήλθε σε τέσσερις βαθμούς, η στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε μερικές εκατοντάδες πόδια (=δεκάδες μέτρα).


Η γη έχει ζήσει, από αυτό που βιώνουμε σήμερα,  τουλάχιστον πέντε φορές μια μεγάλη εξαφάνιση – η κάθε μια από αυτές  έχει τόσο πολύ εξαλείψει τελείως την εξελικτική βάση[18], που επέδρασε σαν να πήγε το ρολόι του πλανήτη πίσω. Στο σχολείο, μάλλον μάθατε ότι αυτές οι μαζικές εξαφανίσεις ήταν αποτέλεσμα των αστεροειδών. Στην πραγματικότητα, όλοι εκτός από εκείνο όπου οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν ήταν το αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής που προκλήθηκε από τα αέρια του θερμοκηπίου.


Το πιο σημαντικό συνέβη πριν από 252 εκατομμύρια χρόνια. Ξεκίνησε όταν το διοξείδιο του άνθρακα είχε θερμάνει τον πλανήτη κατά πέντε βαθμούς, όταν αυτή η υπερθέρμανση προκάλεσε την απελευθέρωση μεθανίου στην Αρκτική, καταλήγοντας να σβήσει  στο 97% της ζωής[19] στη γη.  
 
Παρ’ όλα αυτά προς το παρόν απελευθερώνουμε διοξείδιο του άνθρακα σημαντικά πιο γρήγορα.

Τα γεγονότα αυτά είχε ο  Stephen Hawking στο μυαλό του[20], όταν συνειδητοποίησε ότι η ανθρωπότητα πρέπει να αποικίσει άλλους πλανήτες κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα, αν ήθελε να επιβιώσει. Και αυτά τα γεγονότα οδήγησαν τον Elon Musk να αναβάλει τα σχέδιά του για την κατασκευή ενός οικισμού στον Άρη που θα δημιουργηθεί σε 40 έως 100 χρόνια.  Αυτοί οι άνθρωποι, φυσικά, δεν είναι εμπειρογνώμονες για το κλίμα, είναι μάλλον σαν εσένα και εμένα  χτυπημένοι από ένα παράλογο πανικό. Ωστόσο, πολλοί νηφάλιοι επιστήμονες  που τους έχω πάρει συνέντευξη έχουν καταλήξει  σε   αποκαλυπτικά συμπεράσματα: 
 
Κανένα πιθανό πρόγραμμα για τη μείωση των εκπομπών δεν είναι ο ικανό για την πρόληψη μιας κλιματικής καταστροφής[21].


Τις τελευταίες δεκαετίες, εισήλθε ο όρος «ανθρωπόκαινος»[22] από την επιστημονική κοινότητα στο κόσμο - ένα όνομα για τη γεωλογική εποχή στην οποία ζούμε και μια μορφή που το χαρακτηρίζεται ως μια νέα εποχή παρέμβασης του  ανθρώπου. Το πρόβλημα της έννοιας είναι ότι θεωρείται  έτσι σαν μια κατάκτηση της φύσης. Και ακόμη και αν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε ήδη ανεπανόρθωτα καταστρέψει τον φυσικό κόσμο, είναι ένα τελείως διαφορετικό πράγμα που προκάλεσε το όλο θέμα της κλιματολογικής αλλαγής. Εμείς οι ίδιοι πρώτα από  άγνοια και στη συνέχεια επειδή δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε φτιάξαμε ένα κλίμα, το οποίο τώρα "πάει σε πόλεμο" εναντίον μας για πολλούς αιώνες για να μας καταστρέψει  τελικά στο τέλος.


Wallace Smith Broecker, ο γλυκός ωκεανογράφος που επινόησε τον όρο «υπερθέρμανση του πλανήτη», μιλάει για τον πλανήτη ως «θυμωμένο θηρίο»[23]. Θα μπορούσε κανείς να το ονομάσει "πολεμική μηχανή", την οποία εμείς οι άνθρωποι αναβαθμίζουμε  τεχνολογικά καθημερινά.


Ψημένοι  από το μέσα
Όπως όλα τα θηλαστικά, οι άνθρωποι είναι μηχανές θερμότητας. Για να επιβιώσουν σημαίνει ότι πρέπει να κρυώνουν συνεχώς - όπως τα σκυλιά που λαχανιάζουν. Για να γίνει αυτό, η θερμοκρασία πρέπει να είναι τόσο χαμηλή που ο αέρας μπορεί να λειτουργήσει ως ένα είδος ψύξης, το οποίο αφαιρεί τη θερμότητα από το δέρμα, έτσι ώστε ο κινητήρας να μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί. Με μια παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά επτά βαθμούς, αυτό θα καταστεί αδύνατο για μεγάλα τμήματα της ισημερινής ζώνης και ειδικά για τις τροπικές περιοχές, όπου η υγρασία καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την υπόθεση[24].


Στα τροπικά δάση της Κόστα Ρίκα, όπου η υγρασία είναι τακτικά πάνω από 90%, θα ήταν μοιραίο να μετακινηθείτε έξω, όταν το θερμόμετρο είναι πάνω από 40,5 βαθμούς Κελσίου[25]. Μέσα σε λίγες ώρες, ένα ανθρώπινο σώμα θα ψηθεί έως και το θάνατο τόσο από έξω όσο και από μέσα.


Οι σκεπτικιστές της κλιματικής αλλαγής θέλουν να επισημάνουν ότι ο πλανήτης συχνά έχει θερμανθεί και ψυχθεί πολλές φορές. Αλλά το κλιματικό παράθυρο, που επιτρέπει την ανθρώπινη ζωή στη γη  γενικώτερα, είναι πολύ μικρό. Με αύξηση της θερμοκρασίας των έντεκα ή δώδεκα βαθμών, πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού, όπως σήμερα καταμερίζεται χωρικά στο πλανήτη, θα πέθαινε με άμεση επίδραση της ζέστη. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι σε αυτό τον αιώνα δεν θα έρθει αυτή η καταστροφή, ακόμα κι αν οι αβέβαιες εκπομπές θα μας οδηγήσουν τελικά εκεί.


Σε αυτόν τον αιώνα, ωστόσο, το όριο του πόνου σε ορισμένα σημεία του πλανήτη, ειδικά στις τροπικές περιοχές, θα επιτευχθεί πολύ νωρίτερα από ό, τι με  την αύξηση επτά βαθμών θερμοκρασίας.  Ο αποφασιστικός παράγοντας είναι η λεγόμενη οριακή θερμοκρασία ψύξης, η οποία μετράται ως θερμοκρασία με περίστρεπτο. Αυτή είναι μια μέθοδος που δεν ακούγεται μόνο σαν παιδικό πείραμα, καθορίζεται ως ακολούθως: Η θερμοκρασία μετριέται σε ένα θερμόμετρο, το οποίο τυλίγεται σε μια υγρή κάλτσα και ανακινείται στον αέρα ( δεδομένου ότι η υγρασία εξατμίζεται πολύ περισσότερο από μια κάλτσα σε ξηρό αέρα, ο αριθμός αυτός αντανακλά τόσο τη θερμότητα όσο και την υγρασία). Επί του παρόντος, οι περισσότερες περιοχές φτάνουν σε θερμοκρασία ψύξης 26 ή 27 βαθμούς Κελσίου. 
 
Η κόκκινη γραμμή για τους ανθρώπους είναι 35 βαθμοί. Ωστόσο, η λεγόμενη θερμική καταπόνηση συμβαίνει πολύ νωρίτερα.

Στην πραγματικότητα, έχουμε ήδη φτάσει σε αυτό το σημείο. Από το 1980, ο πλανήτης έχει σημειώσει 50 φορές αύξηση [26]σε τόπους που καταγράφουν επικίνδυνες ή εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες, και ο αριθμός θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο. Στην Ευρώπη, τα πέντε θερμότερα καλοκαίρια από το 1500 έχουν συμβεί[27] όλα από το 2002 και μετά. Και σύντομα, όπως προειδοποιεί η IPCC, θα είναι ανθυγιεινό σε πολλά μέρη του πλανήτη να παραμένεις έξω αυτές τις στιγμές του καλοκαιριού.


Ακόμα κι αν διατηρήσουμε το κλίμα σύμφωνα με την σύμβαση του Παρισιού με αύξηση της θερμοκρασίας κατά δύο βαθμούς, πόλεις όπως το Καράτσι και η Καλκούτα θα γίνουν σχεδόν ακατοίκητες και θα βιώσουν θανάσιμους καύσωνες όπως το 2015 κάθε χρόνο. Με τέσσερις βαθμούς θέρμανσης του πλανήτη, το ευρωπαϊκό κύμα καύσωνα του 2003, το οποίο σκότωσε μέχρι 2.000 άτομα σε μία μόνο ημέρα, θα γίνει καλοκαιρινή κανονικότητα[28].


Ο Joseph Romm το συνόψισε σε ένα χαρακτηριστικό σημείο: Το θερμικό άγχος στη Νέα Υόρκη θα ήταν τότε χειρότερο από αυτό που επικρατεί σήμερα στο Μπαχρέιν - σε ένα από τα πιο καυτά μέρη του κόσμου. Στο Μπαχρέιν, η αυξημένη θερμοκρασία θα προκαλούσε υπερθερμία ακόμη και στους ανθρώπους που κοιμούνται. Στην πραγματικότητα, η κρίση στη Μέση Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο θα είναι πιο δραματική όταν ο δείκτης θερμότητας έχει καταγράψει θερμοκρασίες 72,7 βαθμούς Κελσίου  όπως το 2015[29]. Μέσα σε λίγες δεκαετίες,  το Hadsch θα είναι φυσικά απλά αδύνατο για τα δύο εκατομμύρια μουσουλμάνους που έρχονται για προσκύνημα κάθε χρόνο.[30]


Αλλά ο καύσωνας ήδη σκοτώνει τους ανθρώπους σήμερα. Στην περιοχή της περιφέρειας του ζαχαροκάλαμου του Ελ Σαλβαδόρ[31], το ένα πέμπτο του πληθυσμού πάσχει από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια  και στους άντρες είναι πάνω από το ένα τέταρτο. Πιστεύεται ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα της αφυδάτωσης από την οποία οι άνθρωποι υποφέρουν όταν εργάζονται στα χωράφια. Μόλις πριν από δύο δεκαετίες ήταν σε θέση να συγκομίσουν τα χωράφια χωρίς κανένα πρόβλημα. Οι ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια έχουν διάρκεια ζωής πέντε ετών με μια ακριβή αιμοκάθαρση. Χωρίς την αιμοκάθαρση  μόνο λίγες εβδομάδες.


Το κλίμα είναι διαφορετικό και τα φυτά ποικίλλουν, αλλά ο βασικός κανόνας για τις πιο σημαντικές ποικιλίες σίτου λέει, ότι οι αποδόσεις μειώνονται 10%  κάθε φορά που αυξάνεται η θερμοκρασία με  ένα βαθμό πάνω από τη βέλτιστη θερμοκρασία ανάπτυξης [32].  Ορισμένες εκτιμήσεις λένε ακόμη και 15 έως 17%. Αυτό σημαίνει ότι εάν ο πλανήτης γίνει  θερμότερος κατά πέντε βαθμούς στο τέλος του αιώνα, μπορούμε να τροφοδοτήσουμε 50 % περισσότερους κατοίκους- ανθρώπους και ταυτόχρονα να έχουμε 50 τοις εκατό λιγότερους σπόρους σίτου. Για τις πρωτεΐνες  είναι ακόμη χειρότερα τα πράγματα:  Χρειάζονται 16 θερμίδες σε προϊόντα σίτου για να παράγουν μόνο μία θερμίδα κρέατος που προέρχεται από αγελάδες που έχουν μολύνει το κλίμα με μεθάνιο από τις εξαερώσεις τους καθ ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους[33].


Οι αισιόδοξοι βοτανολόγοι θα επισημάνουν ότι αυτοί οι υπολογισμοί ισχύουν μόνο για τις περιοχές που έχουν ήδη φτάσει στη βέλτιστη θερμοκρασία ανάπτυξης και έχουν δίκιο θεωρητικά, ότι ένα θερμότερο κλίμα θα διευκολύνει την καλλιέργεια σιτηρών στη Γροιλανδία.  Ωστόσο, όπως δείχνει το πρωτοποριακό έργο των Rosamond Naylor και David Battisti, 
οι τροπικοί είναι ήδη πολύ ζεστοί σήμερα για να καλλιεργηθούν οικονομικά τα σιτηρά εκεί. Και σε άλλα μέρη όπου καλλιεργείται ο σπόρος, επικρατεί η βέλτιστη θερμοκρασία καλλιέργειας - πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας θα μείωνε την παραγωγικότητα.[34]


Επιπλέον, η γεωργία δεν είναι εύκολο να μεταφερθεί μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα προς τα βόρεια. Οι αποδόσεις σε απομακρυσμένες γωνιές του Καναδά και της Ρωσίας περιορίζονται από την ποιότητα του εδάφους εκεί. Η γη απαιτεί πολλούς αιώνες για να παράξει έδαφος με υψηλή γονιμότητα.


Η ξηρασία θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα από τη θερμότητα, καθώς τμήματα της γόνιμης γης γρήγορα θα μετατραπούν σε έρημο. Οι βροχοπτώσεις είναι δύσκολο να προβλεφθούν, αλλά οι προβλέψεις για το τέλος του αιώνα δεν είναι πολύ ενθαρρυντικές: Οι πρωτοφανείς ξηρασίες είναι παντού όπου παράγονται τρόφιμα σήμερα. Εάν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου  δεν μειωθούν δραματικά, η Νότια Ευρώπη θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια μόνιμη ξηρασία το 2080, η οποία θα είναι χειρότερη από την μέχρι σήμερα γνωστή ξηρή περιοχή στην Αμερική[35].


Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι είμαστε ήδη μακριά από το να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς πείνα. Οι εκτιμήσεις εκτιμούν τον αριθμό των υποσιτισμένων σε 800 εκατομμύρια παγκοσμίως[36]. 
 
Από την άνοιξη του 2018, η πείνα έχει επικρατήσει σε τέσσερις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Επιπλέον, τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποίησαν ότι μόνο φέτος, 20 εκατομμύρια άνθρωποι στη Σομαλία, το Νότιο Σουδάν, τη Νιγηρία και την Υεμένη θα πεθάνουν από τις συνέπειες του υποσιτισμού και της πείνας.


Τυφλό ανοσοποιητικό σύστημα

Οι βράχοι είναι αρχεία της ιστορίας του πλανήτη - από εποχές που μπορούν να εκτείνονται σε εκατομμύρια χρόνια και από στρώματα λίγων ή ακόμη και μερικών εκατοστών λόγω των δυνάμεων συμπίεσης των γεωλογικών περιόδων. Ο πάγος είναι επίσης ένα είδος κλιματικού ισοζυγίου, μια «παγωμένη ιστορία» που μπορεί να «αναβιώσει» μερικώς με απόψυξη. 
 
Στον πάγο της Αρκτικής υπάρχουν ασθένειες που δεν κυκλοφορούσαν για εκατομμύρια χρόνια[37] - μερικές από αυτές υπήρχαν  ήδη πριν υπάρξουν άνθρωποι, στις όποιες  ασθένειες θα μπορούσαν να είχαν εκτεθεί. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν έχει ιδέα για το πώς μπορεί να αποφύγει ή να αντιμετωπίσει αυτές τις προϊστορικές ασθένειες,  εάν ξαφνικά  απελευθερωθούν ξανά.


Στην Αλάσκα, οι ερευνητές έχουν ήδη βρει υπολείμματα της γρίπης του 1918[38], που μολύνθηκαν με 500 εκατομμύρια ανθρώπους και σκότωσαν μέχρι 100 εκατομμύρια ανθρώπους - πέντε τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού και σχεδόν έξι φορές περισσότερο από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τον Μάιο, ανέφερε το BBC, οι επιστήμονες υποψιάστηκαν επίσης ότι η ευλογιά και η βουβωνική πανώλη υπάρχει στον πάγο της Σιβηρίας – σαν ένα  συνοπτικό ιστορικό καταστροφικών ανθρώπινων ασθενειών.

Επιπλέον υπάρχει ο κίνδυνος του αέρα, που δεν μπορεί να εισπνευσθεί. Οι πνεύμονες χρειάζονται οξυγόνο. Αλλά αυτό αντιπροσωπεύει μόνο ένα κλάσμα από αυτό που εισπνέουμε. Για παράδειγμα, η αναλογία διοξειδίου του άνθρακα στον αέρα που αναπνέουμε αυξάνεται συνεχώς. Ήδη έχει  αυξηθεί πάνω από 400 σωματίδια ανά εκατομμύριο (ppm). Οι εκτιμήσεις που βασίζονται στις τρέχουσες τάσεις δείχνουν ότι θα είναι 1.000 ppm μέχρι το τέλος του αιώνα. Αυτή η συγκέντρωση, σε σύγκριση με τον αέρα που αναπνέουμε σήμερα, θα οδηγήσει σε μείωση των ανθρώπινων νοητικών ικανοτήτων κατά 21%[39].


Άλλα συστατικά του θερμαινόμενου  αέρα είναι ακόμα πιο τρομακτικά. Ακόμα και μια μικρή αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης μπορεί να συντομεύσει τον μέσο όρο ζωής κατά μια δεκαετία[40]. Όσο θερμότερος γίνεται ο πλανήτης, τόσο περισσότερο όζον παράγεται. Μέχρι τα μέσα του αιώνα, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Έρευνας για την Ατμόσφαιρα στην Αμερική, οι Αμερικανοί είναι πιθανό να επηρεαστούν από την αύξηση του ανθυγιεινού smog του όζοντος κατά 70%. Μέχρι το 2090, μέχρι και δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως θα αναπνέουν αέρα που θα υπερβαίνει τα "ασφαλή" όρια  που δίνει ο ΠΟΥ.


Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι ο κίνδυνος ενός παιδιού να αρρωστήσει με  αυτισμo[41], αυξάνεται αν η μητέρα είχε εκτεθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε αναπνοή όζοντος 
 
 – κάτι που σε κάνει να ξανασκεφτείς  σχετικά με την επιδημία αυτισμού στο West Hollywood  της California

Και σήμερα, περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω μικρών σωματιδίων που εκπέμπονται από την καύση ορυκτών καυσίμων. Κάθε χρόνο, 339.000 άνθρωποι σκοτώνονται[42] από τον καπνό από τις πυρκαγιές. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι η αλλαγή του κλίματος οδήγησε σε επέκταση της εποχής των δασικών πυρκαγιών (στις ΗΠΑ κατά μέσο όρο 78 ημέρες παραπάνω από το 1970[43]). Η αμερικανική δασική υπηρεσία υποθέτει επίσης ότι η πυρκαγιά θα είναι δύο φορές πιο καταστροφική το 2050 όπως είναι σήμερα. Σε ορισμένες περιοχές, η καμένη περιοχή μπορεί να είναι πέντε φορές μεγαλύτερη.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, όμως, οι επιπτώσεις που θα έχουν οι εκπομπές στις εκπομπές είναι ακόμα πιο ανησυχητικές - ειδικά όταν οι πυρκαγιές αναπτύσσονται σε δάση που αναπτύσσονται σε τύρφη. Οι πυρκαγιές που πυρπόλησαν στην ινδονησιακή τύρφη το 1997, αύξησαν τις παγκόσμιες εκπομπές CO2 κατά 40%. Και περισσότερες πυρκαγιές σημαίνουν περισσότερη θέρμανση, η οποία με τη σειρά της σημαίνει περισσότερες πυρκαγιές.


Υπάρχει επίσης η πιθανότητα ότι ένα τροπικό δάσος, όπως του Αμαζονίου, το οποίο το 2010 υπέστη τη δεύτερη μεγαλύτερη ξηρασία «εκατονταετίας» σε πέντε χρόνια, θα μπορούσε να στεγνώσει μέχρι σε σημείο να είναι επικίνδυνος για καταστροφικές δασικές πυρκαγιές. Αυτό, με τη σειρά του, θα απελευθερώσει όχι μόνο τεράστιες ποσότητες άνθρακα στην ατμόσφαιρα, αλλά και φυσικά θα καταφέρει μια συρρίκνωση της περιοχής του δάσους. Το τελευταίο θα ήταν ιδιαίτερα κακό γιατί μόνο  ο Αμαζόνιος παράγει 20 %[44] του οξυγόνου μας.


Οι κλιματολόγοι εκφράζονται πολύ προσεκτικά για τους τρέχοντες πολέμους, όπως για παράδειγμα η Συρία. Θέλουν να γίνει κατανοητό ότι η κλιματική αλλαγή όντως οδήγησε σε μια ξηρασία που έχει συμβάλει σε εμφύλιο πόλεμο, αλλά δεν θα ήταν σκόπιμο να γίνει αναφορά τη σύγκρουσης, ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η γειτονική χώρα του Λιβάνου υπέφερε από τις ίδιες αποτυχίες των καλλιεργειών.  Ωστόσο  κατάφεραν  ερευνητές όπως ο Marshall Burke και ο Σολομώντας Hsiang[45], να ποσοτικοποιήσουν από το παρελθόν- που δεν είναι κατ 'ανάγκη προφανές την συσχέτιση μεταξύ της αύξησης της θερμοκρασίας και της βίας: Λένε ότι  
κάθε αύξηση της θερμοκρασίας κατά μισό βαθμό αυξάνει  την πιθανότητα ένοπλης σύγκρουσης κατά 10 έως 20 τοις εκατό.


Ο ορυκτός καπιταλισμός

Τίποτα δεν είναι εύκολο στην έρευνα για το κλίμα, αλλά αυτός ο υπολογισμός είναι ιδιαίτερα συγκλονιστικός: Ένας θερμότερος πλανήτης κατά πέντε βαθμούς  θα σήμαινε τουλάχιστον μισούς πολέμους περισσότερους από σήμερα. Συνολικά, οι κοινωνικές συγκρούσεις αυτού του αιώνα θα υπερδιπλασιαστούν.


Σχεδόν κάθε ερευνητής του κλίματος με τον οποίο μίλησα μου έχει επισημάνει,  ότι αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο στρατός των ΗΠΑ έχει σχεδόν εμμονή με την αλλαγή του κλίματος. Η καταστροφή  όλων των βάσεων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι ήδη αρκετά άσχημη. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος  ενός  αριθμού ανεξέλεγκτων συγκρούσεων.  Φυσικά, η Συρία δεν είναι ο μόνος τόπος όπου η κλιματική αλλαγή συνέβαλε στην εμφάνιση μιας πολεμικής σύγκρουσης. Κάποιοι εικάζουν ότι  στις  αυξημένες σε αριθμό συγκρούσεις  που σημειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη Μέση Ανατολή φαίνεται  και η πίεση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αυτή  η σκέψη γίνεται ακόμα ποιο τρομακτική αν σκεφτεί κανείς ότι η παγκόσμια δυναμική υπερθέρμανσης του πλανήτη αυξήθηκε, όταν βιομηχανικός κόσμος άρχισε να αντλεί και να καταναλώνει το πετρέλαιο της περιοχής του.


Η μάντρα του νεοφιλελευθερισμού που επικρατούσε μεταξύ του τέλους του Ψυχρού Πολέμου και της έναρξης της μεγάλης ύφεσης ήταν ότι η οικονομική ανάπτυξη θα μας προστατέψει πάνω απ 'όλα. Αλλά μετά το κραχ του 2008, υποστηρίζουν όλο και περισσότεροι ιστορικοί που ασχολούνται με τον λεγόμενο ορυκτό καπιταλισμό, ότι ολόκληρη η ιστορία της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης στον 18ο αιώνα, δεν ήταν το αποτέλεσμα των καινοτομιών ή του εμπορίου ή της δυναμική του παγκόσμιου καπιταλισμού, αλλά απλώς η ανακάλυψη των ορυκτών καυσίμων και η καθαρή εξουσία τους - μια εφάπαξ ένεση  με μια νέα αξία σε ένα σύστημα στο οποίο προηγουμένως κυριαρχούσε  η οικονομία αυτοσυντήρησης.   
 
Πριν από ορυκτά καύσιμα, κανείς δεν ζούσε  καλύτερα από τους γονείς ή τους παππούδες τους ή τους προγόνους 500 χρόνια νωρίτερα - μια εξαίρεση ήταν η περίοδος αμέσως μετά τις μεγάλες επιδημίες πανώλης που επέτρεψε στους τυχερούς επιζώντες να καταναλώνουν τους πόρους που μπόρεσαν και έβγαλαν από τους ομαδικούς τάφους. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι εάν όλα τα ορυκτά καύσιμα είχαν καταναλωθεί, θα μπορούσαμε να είχαμε επιστρέψει  σε μια παγκόσμια στάσιμη οικονομία. Ωστόσο, η εφάπαξ ένεση θα είχε καταστροφικό μακροπρόθεσμο κόστος: Αλλαγή του κλίματος.


Τα πιο συναρπαστικά αποτελέσματα της έρευνας σχετικά με την οικονομική επιστήμη της υπερθέρμανσης του πλανήτη προέρχονται επίσης από τον Solomon Hsiang[46] και τους συναδέλφους του. Ναι μεν δεν είναι ιστορικοί του ορυκτού  καπιταλισμού, αλλά έχουν να μας προτείνουν την ζοφερή ανάλυση:   
 
Κάθε βαθμός Κελσίου  υπερθέρμανσης παραπάνω  θα μας κοστίζει κατά μέσο όρο 1,2 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. 
 
Η μέση εκτίμησή τους είναι μια παγκόσμια απώλεια εισοδήματος κατά 23% κατά κεφαλή προς το τέλος του αιώνα (Η απώλεια αυτή οφείλεται στις αλλαγές στη γεωργία, στην αύξηση του εγκλήματος, στις καταιγίδες, στην έλλειψη ενέργειας και στην αυξημένη θνησιμότητα).



Μια οικονομική ενοχή?

Η έκταση αυτής της οικονομικής καταστροφής είναι δύσκολο να κατανοηθεί[47]. Θα μπορούσε κανείς να ξεκινήσει με το γεγονός να μπορεί  να φανταστεί  πώς θα ήταν ο κόσμος  σήμερα, εάν η οικονομία θα είχε μόνο το μισό μέγεθος,  δημιουργούσε μόνο τη μισή της αξίας, και απέδιδε  παραγωγικά μόνο το μισό της, τι θα είχε  να προσφέρει στους εργαζομένους του κόσμου σήμερα.  Και  ας αφήσουμε τις ιδέες από την μια της άρσης κυβερνητικών μέτρων για τη μείωση των εκπομπών, βασιζόμενη αποκλειστικά στο γεγονός ότι η ανάπτυξη και η τεχνολογία θα λύσουν το πρόβλημα, να φαίνεται μια παράλογη ιδέα. Μετά από όλα αυτά, κάθε εισιτήριο μετ 'επιστροφής για πτήσεις από τη Νέα Υόρκη  για Λονδίνο θα κοστίζει στην Αρκτική[48] άλλα τρία τετραγωνικά μέτρα πάγου.

Αλλά γιατί δεν μπορούμε να το δούμε να το κατανοήσουμε αυτό; Σε πρόσφατα δημοσιευμένο δοκίμιο  «Η Μεγάλη Διαταραχή»[49]  διερωτάται ο ινδικής καταγωγής  συγγραφέας Αμιτάβ Γκος, γιατί η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι φυσικές καταστροφές δεν είναι από τα κύρια θέματα της σύγχρονης λογοτεχνίας - γιατί δεν είμαστε σε θέση να φανταστούμε την κλιματική καταστροφή.  Και γιατί δεν έχει εμφανιστεί ακόμα πληθώρα μυθιστορημάτων του  είδους  που φαντάζει "περιβαλλοντικό τρόμο". 

"Πάρτε για παράδειγμα τις ιστορίες που περιστρέφονται γύρω από ερωτήματα όπως: Πού ήσασταν όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου; Ή  πού βρισκόσασταν στις 11 Σεπτεμβρίου 2001; "γράφει ο Ghosh. "Θα είναι ποτέ δυνατόν να ρωτήσετε με τον ίδιο τρόπο: «Πού ήσασταν στα 400 ppm; Ή πού ήσασταν όταν έσπασε το κομμάτι παγετώνα Larsen B; "

Πιθανόν όχι, είναι η απάντηση του Ghosh. Γιατί  τα διλήμματα και τα δράματα της κλιματικής αλλαγής είναι απλά ασύμβατα με την ποικιλία ιστοριών που λέμε για τον εαυτό μας - ειδικά σε μυθιστορήματα που είναι  περιγράφουν περισσότερο την εξέλιξη της ατομικής συνείδησης από ότι κάτι δηλητηριώδες από ένα κοινωνικό πεπρωμένο.


Φυσικά, αυτή η τύφλωση δεν θα διαρκέσει για πάντα - ο κόσμος που θα κατοικήσουμε δεν θα επιτρέψει αυτό. Σε έναν κόσμο με έξι βαθμούς θερμότερο, το οικοσύστημα του πλανήτη θα βράσει  τόσο πολύ  από τις φυσικές καταστροφές που θα αναφερόμαστε σε αυτό μόνο ως « ο καιρός»: μια μόνιμη συνέχεια από ανεξέλεγκτους τυφώνες, ανεμοστρόβιλους, πλημμύρες, ξηρασίες.  Ο πλανήτης μας επισκέπτεται τακτικά από κλιματικά γεγονότα που όχι και πάρ πολύ καιρό παλαιότερα κατέστρεψαν ολόκληρους πολιτισμούς. Θα υπάρξουν πολύ συχνότεροι τυφώνες που θα είναι τόσο ισχυροί που θα πρέπει να εφεύρουμε νέες κατηγορίες για να τις περιγράψουμε. 

Το μήκος και η έκταση των ανεμοστρόβιλων θα αυξηθούν και θα συμβαίνουν πολύ πιο συχνά. Το χαλάζι  θα είναι επίσης πολύ μεγαλύτερο σε μέγεθος, όπως και ήδη συμβαίνουν όλα όλα αυτά στη Δυτική Ευρώπη τον Ιούνιο του 2021.

Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν την αλλαγή του κλίματος ως ένα είδος ηθικής και οικονομικής ενοχής η οποία  έχει συσσωρευτεί  από  πριν από την αρχή της βιομηχανικής επανάστασης και τώρα μετά από αρκετούς αιώνες καθίσταται απαιτητή. Αυτή η προοπτική είναι χρήσιμη κατά κάποιο τρόπο, εάν  αποδεχτούμε ότι οι  διαδικασίες καύσης άνθρακα στην Αγγλία του δέκατου όγδοου αιώνα,  είναι αυτές που  έβαλαν το φυτίλι  για τα πάντα που συνέβησαν αργότερα.



Εντός μίας γενιάς 

Αυτή η προοπτική όμως, αλλάζει κατεύθυνση ή ακόμα και παραποιεί  την οπτική γωνία με την οποία βλέπουμε τις τελευταίες δεκαετίες. Περισσότερο από το ήμισυ του άνθρακα που έχει εξαπολύσει  η ανθρωπότητα στην ατμόσφαιρα έχει παραχθεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Το 85% των συνολικών εκπομπών άνθρακα που εκπέμφθει  από τον άνθρωπο συνέβησαν στην περίοδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο[50].   
 
Αυτό σημαίνει ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη,  μας έχει οδηγήσει στο χείλος της καταστροφής μέσα σε μία μόνο γενιά.[…]Μερικοί από τους άνδρες που έχουν βιώσει τις αλλαγές στο κλίμα για πρώτη φορά εξακολουθούν να ζουν σήμερα. Μερικοί εργάζονται ακόμα.

Ο Wally Broecker είναι 84 ετών και οδηγεί καθημερινά από το Upper West Side της Νέας Υόρκης για να εργαστεί στο Παρατηρητήριο Γης Lamont-Doherty στην άλλη πλευρά του Hudson. 
Όπως πολλοί από αυτούς που χτύπησαν το κουδούνι του συναγερμού, πιστεύει και αυτός, ότι η μείωση των εκπομπών από μόνη της δεν μπορεί να βοηθήσει πλέον στην πρόληψη της καταστροφής.  Αντίθετα,  βασίζει τη θέση του  στην κατακράτηση άνθρακα - αυτές είναι κάποιες μη δοκιμασμένες τεχνολογίες για την εξαγωγή διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Το κόστος αυτής της τεχνολογίας, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Broecker, θα ανέλθει το λιγότερο σε αρκετά τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ελπίζει, επίσης, σε διάφορες μορφές γεωμηχανικής τεχνολογίας - ένας συλλογικός όρος για μια ποικιλία φιλόδοξων τεχνολογιών, μερικές από τις οποίες είναι τόσο παρατραβηγμένο, που  πολλοί επιστήμονες που ασχολούνται με την κλιματική αλλαγή θεωρούν ως τα όνειρα επιστημονικής φαντασίας.


Ο Broecker επικεντρώνεται στην αποκαλούμενη προσέγγιση του αερολύματος (aerosol).  Στα πλαίσια αυτής της τεχνολογίας  διοχετεύεται  διοξείδιο του θείου στην ατμόσφαιρα, το οποίο θα μετατρέπεται σε θειικό οξύ, θα κάλυπτε το ένα πέμπτο του ορίζοντα και έτσι θα έστελνε πίσω το 2% των ακτίνων του ήλιου. Αυτό θα έδινε στον πλανήτη,  σχετικά με τους καύσωνες, τουλάχιστον λίγο χρόνο παραπάνω, λέει ο Broecker.

"Φυσικά, τα ηλιοβασιλέματα μας θα είναι πολύ κόκκινα, ο ουρανός χλωμός και όξινη βροχή", λέει. "Πρέπει ωστόσο να λάβουμε υπόψη ολόκληρη την έκταση του προβλήματος. Δεν μπορείτε να πείτε ότι το μεγάλο πρόβλημα δεν πρέπει να λυθεί, επειδή κάποια λύση θα προκαλούσε μερικά επί μέρους προβλήματα. " Ο ίδιος μάλλον δεν θα το βιώσει πια, μου λέει:" Αλλά εσείς ... "


Αρκετοί από τους επιστήμονες που μίλησα προτείνουν να διαχειριστούν την υπερθέρμανση του πλανήτη  με την λύση του διάσημου παράδοξου Fermi.  Αυτό το παράδοξο  εγείρει το ερώτημα γιατί δεν έχουμε συναντήσει ακόμα άλλη έξυπνη μορφή ζωής,  εάν το σύμπαν πραγματικά είναι τόσο τεράστιο. Η απάντηση είναι ότι η διάρκεια ζωής ενός πολιτισμού μπορεί να είναι μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια, εκείνη ενός βιομηχανικού πολιτισμού ίσως μόνο μερικές εκατοντάδες.  Σε ένα σύμπαν ηλικίας δισεκατομμυρίων ετών[51], των οποίων τα αστρικά συστήματα διαχωρίζονται τόσο από το χρόνο όσο και από το χώρο, οι πολιτισμοί μπορούν απλά  να εμφανιστούν  πάρα πολύ γρήγορα, να αναπτυχθούν και να καταστραφούν πριν συναντήσουν  ο ένας τον άλλον.


Peter Ward, ένας χαρισματικός παλαιοντολόγος, ήταν μεταξύ εκείνων οι οποίοι ανακάλυψαν ότι η μαζική εξαφάνιση ζώντων οργανισμών  της Γης προκαλούνται από τα αέρια του θερμοκηπίου, το αποκαλεί αυτό το «Μεγάλο Φίλτρο»: 
 
«Πολιτισμοί εμφανίζονται. Ωστόσο, ένα φίλτρο περιβάλλοντος εξασφαλίζει ότι πεθαίνουν αρκετά γρήγορα και εξαφανίζονται ", μου είπε. "Κοιτάζοντας τον πλανήτη Γη, στο παρελθόν οι μαζικές εξαφανίσεις αντιπροσώπευαν αυτή τη διαδικασία φιλτραρίσματος." Η μαζική εξαφάνιση, την οποία βιώσαμε αυτή τη στιγμή, μόλις άρχισε. Θα υπάρξουν πολύ μεγαλύτεροι μαζικοί θάνατοι.


Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι για να επιτευχθούν οι στόχοι του Παρισιού το 2050, οι σημερινές αυξανόμενες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και ενέργειας καθώς και η βιομηχανική παραγωγή θα πρέπει να μειωθούν κατά το ήμισυ ανά δεκαετία. Οι εκπομπές της γεωργίας θα πρέπει να μειωθούν εντελώς[52] στο μηδέν και θα πρέπει να αναπτύξουμε τεχνολογίες για να τραβήξουμε δύο φορές περισσότερους τόνους άνθρακα από την ατμόσφαιρα κάθε χρόνο όσο  όλα τα φυτά του πλανήτη μαζί  που δημιουργούν σήμερα.


Παρόλα αυτά, οι επιστήμονες είναι γενικά πολύ σίγουροι όσο αφορά την ανθρώπινη φαντασία - ίσως όχι μόνο από την μη κατανόησή τους για την κλιματική αλλαγή, η οποία είναι επίσης δημιούργημα των ανθρώπων. Πιστεύουν ότι, εάν συνειδητοποιούσαμε  ποιον κόσμο έχουμε δημιουργήσει θα βρίσκαμε και έναν τρόπο να τον κρατήσουμε κατοικήσιμο. Απλώς δεν μπορούν να φανταστούν τίποτα άλλο, τι θα μπορούσε να γίνει.










[2] Steven C. Sherwooda, and Matthew Huberb.,  An adaptability limit to climate change due to heat stress, vol. 107 no. 21  Steven C. Sherwood,  9552–9555, (http://www.pnas.org/content/107/21/9552.abstract)  9/9/2017

[3] ‘Personally, I Would Rate the Likelihood of Staying Under Two Degrees of Warming As Under 10 Percent’: Michael Oppenheimer on the ‘Unknown Unknowns’ of Climate Change, «daily intelligencer», July 13, 2017 By David Wallace-Wells.


[4] by Karl Ritter,  Svalbard sees 'shocking' temperatures near freezing point, November 25, 2016 (https://phys.org/news/2016-11-svalbard-temperatures.html)  9/9/2017


[5]The Arctic Doomsday Seed Vault Flooded. Thanks, Global Warming


[6] P. Kuhry, G. Grosse, J.W. Harden, G. Hugelius, C.D. Koven, C.-L. Ping, L. Schirrmeister, and C. Tarnocai, Characterisation of the Permafrost Carbon Pool Permafrost and Periglacial Processes


[7] Gayathri Vaidyanathan, How Bad of a Greenhouse Gas Is Methane? The global warming potential of the gaseous fossil fuel may be consistently underestimated, ClimateWire on December 22, 2015


[8] Chris Mooney., A trillion-ton iceberg the size of Delaware is about to break off Antarctica, The Washington Post , July 5 2017


[9] Adam Sternbergh ., Is the Present Worse Than Any Fictional, Futuristic Dystopia? Vulture, July 27, 2016 (http://www.vulture.com/2016/07/the-present-worse-than-fictional-dystopias.html)  9/9/2017


[10]J E Hansen., Scientific reticence and sea level rise, ENVIRONMENTAL RESEARCH LETTERS,

Environ. Res. Lett. 2 (2007) , NASA Goddard Institute for Space Studies, 2880 Broadway,


[11] David Wallace-Wells., The Planet Could Become Ungovernable’: Climate Scientist James Hansen on Obama’s Environmental Record, Scientific Reticence, and His Climate Lawsuit Against the Federal Government, daily intelligencer, July 12, 2017


[12] Naomi Oreskes.,The fact of uncertainty, the uncertainty of facts and the cultural resonance of doubt. The Ropzal Society, Published 12 October 2015.


[13] http://unfccc.int/paris_agreement/items/9485.php


[14] Brian Kahn Climate Earth’s CO2 Passes the 400 PPM Threshold—Maybe Permanently Carbon dioxide levels often hit lows in September, but now remain above a crucial benchmark , Climate Central on September 27, 2016


[15] Susan Matthews., Alarmism Is the Argument We Need to Fight Climate Change, New York magazine’s global-warming horror story isn’t too scary. It’s not scary enough. Slate, July 10 2017


[16] David Roberts ., Did that New York magazine climate story freak you out? Good. It’s okay to talk about how scary climate change is. Really. Updated by David Roberts@drvoxdavid@vox.com Jul 11, 2017


[17] Lisa Friedman., Little Chance to Restrain Global Warming to 2 Degrees, Critic Argues, A commentary slams the “false optimism” around plans to hold climate change to 2 degrees Celsius or less, ClimateWire, on May 7, 2015


[18] David Wallace-Wells., The Models Are Too Conservative’: Paleontologist Peter Ward on What Past Mass Extinctions Can Teach Us About Climate Change Today, July 10, 2017


[19]Natonal Geographic, The Permian Extinction—When Life Nearly Came to an End


[20] Sarah Knapton, Tomorrow’s World returns to BBC with startling warning from Stephen Hawking – we must leave Earth. The Telegraph, 2 May 2017.


[21] David Wallace-Wells., The Man Who Coined the Term ‘Global Warming’ on the Worst-Case Scenario for Planet Earth When Did Humans Doom the Earth for Good?


[22] Robert Sullivan., When Did the End Begin? A scientific debate that’s oddly amusing to entertain: At what point, exactly, did mankind irrevocably put the Earth on the road to ruin? une 18, 2015


[23] WILLIAM K. STEVENSMARCH., Scientist at Work: Wallace S. Broecker; Iconoclastic Guru of the Climate Debate, MARCH 17, 1998.


[24] Steven C. Sherwooda, and Matthew Huberb.,  An adaptability limit to climate change due to heat stress, PNAS, vol. 107 no. 21  Steven C. Sherwood,  9552–9555.


[25] Steven Sherwood, Tord Kjellstrom and Donna Green.,  Heat Stress in a Warming World Global warming is, unsurprisingly, making heat waves hotter.  Australasian Science, Dec 2010.


[26] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3443154/


[27] https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/11860


[28] John P. Dunne, Ronald J. Stouffer, and Jasmin G. John. Journal., Heat stress reduces labor capacity under climate warming, in: Nature Climate Change. February 24, 2013


[29] https://www.usatoday.com/story/weather/2015/07/31/heat-index-iran-163-degrees/30933451/


[30] Jeremy S. Pal, Elfatih A. B. Eltahi., Future temperature in southwest Asia projected to exceed a threshold for human adaptability,   Nature Climate Change,  6, p. 197–200,   (2016)


[31] Plamer, Jane., Climate change and kidney disease: the deadly new link, In El Salvador, an unexplained rise in the number of deaths from kidney disease is being indirectly attributed to climate change. The Age, May 20 2017, (http://www.theage.com.au/good-weekend/climate-change-and-kidney-disease-the-deadly-new-link-20170503-gvxzjz.html) 9/9/2017


[32] David. S. Battisti, Rosamond L. Naylor., Historical Warnings of Future Food Insecurity with Unprecedented Seasonal Heat, Science  09 Jan 2009: Vol. 323, Issue 5911, pp. 240-244


[33] http://news.nationalgeographic.com/2015/08/150803-cows-burp-methane-climate-science/


[34] Chris Arsenault.,  Only 60 Years of Farming Left If Soil Degradation Continues. Scientific American


[35] Benjamin I. CookEmail authorJason E. SmerdonRichard SeagerSloan Coats., Global warming and 21st century drying,  November 2014, Volume 43, Issue 9–10, pp 2607–2627


[36] http://www.worldhunger.org/2015-world-hunger-and-poverty-facts-and-statistics/


[37] http://www.bbc.com/earth/story/20170504-there-are-diseases-hidden-in-ice-and-they-are-waking-up


[38] Scientists Describe How 1918 Influenza Virus Sample Was Exhumed In Alaska,  July 4, 2007, In: NIH/National Institute of Allergy and Infectious Diseases. ScienceDaily


[39] Joseph G. Allen, Piers MacNaughton, Usha Satish, Suresh Santanam, Jose Vallarino, and John D. Spengler., Associations of Cognitive Function Scores with CarbonDioxide, Ventilation, and Volatile Organic Compound

Exposures in Office Workers: A Controlled Exposure Study of Green and Conventional Office Environments, in: ENVIRONMENTALHEALTHPERSPECTIVES,, June 2016, Volume 124, Issue 6


[40] Increased air pollution cuts victims' lifespan by a decade, costing billions

But different calculations mean estimated cost is 3 times lower in EU than with US methodology, Elsevier, Science Daily, July 3, 2017.


[41] MIKE, MCRAE., Exposure to Ozone Kicks Up Chances of Autism 10-Fold in at-Risk Kids, "The increase in risk is striking." 24 JUN 2017 (https://www.sciencealert.com/exposure-to-ozone-kicks-up-autism-risk-10-fold-for-those-with-high-genetic-variability) 9/9/2017


[42] Science for Environment Policy, DG  Environmental News Alert Service, European Commission, Juli 2012.


[43] MATT RICHTEL and FERNANDA SANTOS., Wildfires, Once Confined to a Season, Burn Earlier and Longe, New York Times, APRIL 12, 2016 (https://www.nytimes.com/2016/04/13/science/wildfires-season-global-warming.html) 9/9/2017



[45] Marshall Burke.,Solomon M., Hsiang,Edward Miguel., Climate and Conflict, Annu. Rev. Econ. 2015. 7:577–617, First published online as a Review in Advance on May 13, 2015, The Annual Review of Economics is online at economics.annualreviews.org, Copyright © 2015 by Annual Reviews


[46] http://web.stanford.edu/~mburke/climate/map.php


[47] Why Phoenix's Airplanes Can't Take Off in Extreme Heat. https://www.wired.com/story/phoenix-flights-canceled-heat/


[48] U.S. and German researchers calculate individual contribution to climate change,  The National Snow and Ice Data Center (NSIDC), Newsroom, 3 November 2016 (https://nsidc.org/news/newsroom/us-and-german-researchers-calculate-individual-contribution-climate-change%20) 9/9/2017


[49] Amitav Ghosh., The Great Derangement, Climate Change and the Unthinkable, 176 pages  © 2016, (http://www.press.uchicago.edu/ucp/books/book/chicago/G/bo22265507.html)



[51] Milan M. C irkovic., Anders Sandberg., and Nick Bostrom., Anthropic Shadow: Observation Selection Effects

and Human Extinction Risks,  Risk Analysis, Vol. 30, No. 10, 2010


[52]Scientists made a detailed “roadmap” for meeting the Paris climate goals. It’s eye-opening.  Updated by Brad Plumer@bradplumerbrad@vox.com Mar 24, 2017, https://www.vox.com/energy-and-environment/2017/3/23/15028480/roadmap-paris-climate-goals

Ετικέτες