Déjà flu: μπορεί να αποφευχθεί η συνέχεια με εποχές ανθρωπογενών πανδημιών ? Διάβασμα σε 3 '

Déjà flu

Θα επανέρχονται περιοδικά οι ανθρωπόκαινες πανδημίες?

Το Συμβούλιο Βιοποικιλότητας IPBES προειδοποιεί για νέες ασθένειες που θα μπορούσαν να μεταδοθούν από ζώα στον άνθρωπο και έτσι επιβεβαιώνουν τις έρευνες προηγούμενων επιστημόνων.  

O ιολόγος Chr. Drosten που εφέυρε και το τεστ ανίχνευσης του ιού SARS-2 θεωρεί ότι απο την εποχή που ανιχνεύτηκε ο SARS-1 και η πηγή της μετάδοσης στον άνθρωπο- που ήταν η βιομηχανία γούνας στη Κίνα- ήλπιζε ότι αυτή η βιομηχανία με το τρόπο που λειτουργούσε στη Κίνα είχε τελειώσει. Και όμως φαντάζεται ότι ακόμα και σήμερα μια πιθανή πηγή μετάδοσης του SARS-2 αφού συνεχίζεται αυτό στη Κίνα να είναι η εκτροφή των ζώων για τη βιομηχανία της γούνας.

"Στην Κίνα, τα σκυλιά ρακούν εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούνται εκτενώς στη βιομηχανία γούνας. Τα άγρια ​​σκυλιά ρακούν που έχουν ενταχθεί και στην εκτροφή  πλέον μπορεί να έχουν φάει νυχτερίδες - τα οποία θεωρούνται ως η πιο πιθανή προέλευση του Sars-CoV-2 ."Των σκυλιών  ρακούν και των μοσχογαλίδων τους τραβούν τη γούνα τους από τα αυτιά τους ενώ είναι ζωντανά", εξήγησε ο ιολόγος του Charité. Με κραυγές και βρυχηθμούς θανάτου δημιουργούνται αερολύματα στη διαδικασία αυτή. Οι άνθρωποι μπορούν στη συνέχεια να μολυνθούν από τον ιό. "

Οι ειδικοί ζητούν τη διατήρηση της φύσης ως μέτρο πρόληψης.

Ενώ το δεύτερο κύμα του κορωναϊού προς το παρόν κορυφώνεται σε πολλές χώρες, κορυφαίοι επιστήμονες προειδοποιούν ήδη για την ταχεία εξάπλωση περαιτέρω και ακόμη χειρότερων μολυσματικών ασθενειών.

«Ο κόσμος θα μπορούσε να είναι ένα αρκετά άβολο μέρος σε λίγο καιρό»,

λέει ο Peter Daszak. "Αν δεν λάβουμε γρήγορα αντίμετρα, πολύ σύντομα θα βιώσουμε πολύ περισσότερες πανδημίες που θα εξαπλώνονται ακόμη πιο γρήγορα από τον Covid-19, και θα είναι ακόμη πιο θανατηφόρες και θα βυθίσουν την παγκόσμια οικονομία σε ακόμη βαθύτερες κρίσεις από ό, τι βιώνουμε σήμερα". Ο αμερικανός εμπειρογνώμονας ζωονόσων ιών συνοψίζει την έκθεση του Παγκόσμιου Συμβουλίου Βιοποικιλότητας IPBES σχετικά με τη σχέση μεταξύ της καταστροφής της φύσης και του κινδύνου νέων πανδημιών.

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΝΑ ΞΕΧΥΝΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ  ΜΕ ΤΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ, ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΣ. 

Και όχι μόνο αυτό, ξαφνικά ξεχνάμε και αυτό που αναζητούσαμε ίσως πριν, απο που προέρχονται και πως κατασκευάζονται  τα ρούχα μας. Δε μας ενδιαφέρει και πολύ πλέον αρκεί να υπάρχουν στη ντουλάπα και να τα βλέπουμε. Γιατί όλα είναι μια κυκλική οικονομία με κυκλικές αντιδράσεις σε περιβάλλον, οικολογικό και κοινωνικό.

Ήδη αρχές της πανδημίας αλλα και νωρίτερα είχαν προειδοποιήσει διάφοροι επιστήμονες αλλα και βιολόγοι  γενετιστές με ακτιβιστική δράση - και είχε αναφερθεί το blog μας (βλέπε στο τέλος συνδέσεις και βιβλιογραφία)- για την επικινδυνότητα της βιομηχανοποιημένης γεωργίας και κτηνοτροφίας όπως και για την αποψίλωση των δασών και την κλιματική αλλαγή σαν κύριοι παράγοντες δημιουργίας συνθηκών μετάδοσης ζωονόσων στον άνθρωπο, οι οποίες γίνονται μετα οι λεγόμενες ανθρωποζωονόσοι.

Ο Robert Wallace αναλυτικά, «Big farms make big flu ή κλέβουν γη και δημιουργούν μονοκαλλιέργειες»  για την αναδιάρθρωση και περιορισμό της βιομηχανικής γεωργίας, του life style που προωθεί και συντηρεί μιας τέτοια  γεωργία όπως και του τομέα της υγείας, της «one healt» υγείας.

Εκ μέρους περισσότερων από 130 κυβερνήσεων, δύο δεκάδες εμπειρογνώμονες υπό την καθοδήγηση του Daszak συνέταξαν την κατάσταση των γνώσεων σχετικά με τα παθογόνα ζωικής προέλευσης - τις λεγόμενες ζωονόσους - και ανέλυσαν τα μοτίβα εξάπλωσής τους.

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις τους, η επιδημία Sars-CoV-2 ουσιαστικά δεν διαφέρει από τις έξι προηγούμενες παγκόσμιες πανδημίες και από την ισπανική γρίπη, η οποία σκότωσε έως και 50 εκατομμύρια ανθρώπους στις αρχές του περασμένου αιώνα. "Δεν είναι μεγάλο μυστικό πώς εξαπλώθηκε αυτή η πανδημία και κάθε προηγούμενο κύμα παγκόσμιων λοιμώξεων", λέει ο Daszak.

Η αποψίλωση των τροπικών δασών και το εμπόριο άγριων ζώων και η εκτροφή τους για τη βιομηχανία γούνας αποτελούν κινητήρια δύναμη για νέες ασθένειες.

Τα παθογόνα που ζουν φυσικά σε ζώα ξενιστές όπως νυχτερίδες ή άλλα άγρια ​​ζώα μπορούν να μεταπηδήσουν στον άνθρωπο μέσω πολύ στενής επαφής μεταξύ ανθρώπων και άγριων ζώων, η οποία προωθείται μαζικά από την ανθρώπινη καταπάτηση σε όλο και πιο απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου. Ακόμα και οι εκτροφές ζώων για δέρματα και γούνες  στη Δύση είναι hot spot σημεία μετάδοσης ζωονόσων στον άνθρωπο.

Μόνο στη Δανία λόγω μετάδοσης του ιου σκότωσαν 15 Μιο  βιζόν.

Αξιολογήθηκαν  περισσότερες από 600 επιστημονικές εργασίες σχετικά με το θέμα,  και οι ερευνητές βλέπουν την υπερεκμετάλλευση ειδών και περιοχών πλούσιων σε ιούς στις τροπικές περιοχές μέσω της αποψίλωσης των τροπικών δασών και της κατασκευής οικισμών, καθώς και του ανεξέλεγκτου εμπορίου άγριων ζώων ως κινητήριων παραγόντων των παγκόσμιων πανδημιών.

"Αυτός είναι ο τρόπος για ζωονόσους και πανδημίες."

Σύμφωνα με την ανάλυση, οι ίδιοι παράγοντες που ευθύνονται για την κατάρρευση της βιοποικιλότητας και την κλιματική κρίση οδηγούν την ανθρωπότητα σε μια «εποχή πανδημιών». Πάνω απ' όλα, οφείλονται όλα στη

1.         συνεχή επέκταση και εντατικοποίηση της γεωργίας,
2.          δασοκομία και τα συστήματα παραγωγής και εμπορίας πίσω από αυτά, τα  οποία βασίζονται σε απόβλητα και υπερκατανάλωση,
3.         καταστροφή της φύσης και
   
4.         στην αυξημένη επαφή μεταξύ άγριων ζώων, βοοειδών, παθογόνων και ανθρώπων.

Οι νέες παγκόσμιες επιδημίες είναι τεράστιες. Από τους εκτιμώμενους 1,7 εκατομμύρια μέχρι στιγμής μη ανακαλυφθέντες ιούς σε ζώα ξενιστές όπως τα πουλιά και τα θηλαστικά, οι ερευνητές βλέπουν μεταξύ μισού εκατομμυρίου και 850.000 ιών, ότι έχουν πιθανότητα πανδημίας. Οι ζωονόσοι αυτές, είναι ήδη σήμερα ένα σοβαρό πρόβλημα. Από τις μολυσματικές ασθένειες που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια, το 75% είναι ζωικής προέλευσης. 

Παρά αυτήν την απογοητευτική ανάλυση, οι ειδικοί δεν βλέπουν την έκθεσή τους ως απόδειξη σεναρίων της Ημέρας της Κρίσης. "Δεν λέμε ότι είμαστε καταδικασμένοι. Αν έχουμε την ‘πολιτική βούληση’ έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε το μέλλον και να μειώσουμε την απειλή που δημιουργούν αυτές οι καταστροφικές πανδημίες", λέει ο διευθυντής της μελέτης Daszak. Επειδή τα ιδιαίτερα πλούσια σε ιούς είδη ζώων είναι εξίσου γνωστά και με τις οδούς μετάδοσης προς τον άνθρωπο. Είναι επομένως δυνατό να αναπτυχθούν προληπτικές στρατηγικές.

Ο Blogger θεωρεί ότι αυτές οι θέσεις είναι προσεχτικά εκφραζόμενες και πολιτικά σκόπιμες για να μην ανησυχήσουμε ακόμα περισσότερο τη κοινωνία και προπάντων την οικονομία. Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται επιστημονικά δυναμικά όπως ο R. Wallace που για ακόμα μια φορά επισημαίνει, ότι εαν συνεχίσουμε έτσι και η τάση του ανθρωπόκαινου είναι συγκεκριμένη, "ειναι ωρα να τα μαζεύουμε".

 

Η έκθεση συνιστά στις κυβερνήσεις να αλλάξουν ριζικά την κατεύθυνση σε περισσότερη πρόληψη. Το να περιμένουμε ένα παθογόνο να εξαπλωθεί και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να σπάσουμε το κύμα μέσω μέτρων περιορισμού και την ανάπτυξη εμβολίων είναι "μια αργή και αβέβαιη πορεία".

Αντ' αυτού, ο κίνδυνος πανδημίας θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά μειώνοντας τις δραστηριότητες που είναι επιβλαβείς για τη φύση, περισσότερο προστατευόμενες περιοχές και καλύτερη προστασία της βιολογικής ποικιλομορφίας, ειδικά στις τροπικές περιοχές. 

«Πρέπει να σκεφτούμε από κοινού την προστασία του κλίματος, την προστασία της φύσης και την προστασία της υγείας», 

και συτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η Γενική Γραμματέας της IPBES, Άννα Λαριγκάουντερ, συνοψίζει την αρχή της πρόληψης.

Αποψίλωση δάσους υπερ μέγα-κτηνοτροφικών μονάδων για παραγωγή κρέατος και για τους Ευρωπαίους.

Η πρόληψη είναι πολύ φθηνότερη από τις διακοπές λειτουργίας του συστήματος και τις θεραπείες των συμπτωμάτων

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μια πιο προληπτική προσέγγιση θα αποδώσει επίσης οικονομικά. Υπολογίζουν,

ότι οι συνέπειες πανδημιών, όπως lock down, απουσίες  εργασίες που σχετίζονται με ασθένειες και ιατρικές θεραπείες, εχουν προκαλέσει κόστος έως και 16 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως μέχρι τον Ιούλιο του 2020.

Αντίθετα, το κόστος αποτελεσματικών μέτρων για τη μείωση του κινδύνου πανδημίας θα ήταν εκατό φορές χαμηλότερο - επίσης επειδή η αναδιάρθρωση των κοινωνιών ώστε να είναι πιο βιώσιμη θα δημιουργούσε νέα «πράσινα», φιλικά προς την ανάπτυξη κίνητρα.

Οι φόροι ή οι εισφορές στο κρέας ονομάζονται ως τρόπος ελέγχου της κατανάλωσης. Αυτό λειτούργησε σε πολλές χώρες με τσιγάρα. "Ακριβώς επειδή δεν προέρχεται το πανδημικό παθογόνο από την Ευρώπη δεν σημαίνει ότι η Ευρώπη δεν έχει καμία σχέση με αυτό", λέει ο συν-συγγραφέας Carlos das Neves από το Νορβηγικό Κτηνιατρικό Ινστιτούτο.

"Μπορούμε να προστατεύσουμε από κοινού το κλίμα, τη φύση και την ανθρώπινη υγεία", δήλωσε ο Ντασάκ. Ένας όμορφος πλανήτης με πολλές υπηρεσίες οικοσυστήματος και πολύ λιγότερους θανάτους από πανδημίες είναι η ανταμοιβή για την αλλαγή κατεύθυνσης: "Αυτός είναι ένας καλός δείκτης τιμής-απόδοσης."

 

Πηγές και Βιβλιογραφία: 

https://zaungastnic.blogspot.com/2021/06/drosten-on.html

https://zaungastnic.blogspot.com/2020/04/h-3.html

Thomas Krumenacker: Das Pandemiezeitalter muss nicht kommen

https://zaungastnic.blogspot.com/2020/04/h-3_10.html

https://zaungastnic.blogspot.com/2020/03/4_17.html

 https://zaungastnic.blogspot.com/2020/04/wet-market-covid-19-sars-cov-2-covid-19.html

 

Οι φευγάτοι της Elit και της διανόησης(ΙΙΙ)Ο νεοφιλελεύθερος φασισμός απέναντι στη φτώχεια, Διάβασμα σε 2,5'

Οι φευγάτοι της Elit και της διανόησης(ΙΙΙ)

Περιεχόμενα  

• Η φτώχεια παραμένει άγνωστη και προωθείται από τους περισσότερους ‘αριστερούς.
• Το κοινό τους χαρακτηριστικό: «Ego sum, qui sum»[είμαι αυτός που είμαι] τόσο από τους προνομιούχους όσο και από τους ασθενέστερους κοινωνικά/εισοδηματικά 

Η φτώχεια παραμένει άγνωστη και προωθείται από τους περισσότερους ‘αριστερούς’.

Όπως με την ανισότητα έτσι και με τη φτώχεια κάναμε ένα κοινωνικό οικοδόμημα και την τοποθετήσαμε μέσα. Η απάντηση της κοινωνίας μας στο πρόβλημα της φτώχειας είναι τα συσσίτια και τα κοινωνικά παντοπωλεία, “δώστε τα παιγνίδια που δεν χρειάζεστε”. Μητέρα διαζευγμένη με δύο παιδιά χωρίς εργασία, και χωρίς να της δίνει ο πρώην σύζυγος τη διατροφή πρέπει να κάνει οικονομία, να πάει σε συσσίτιο για να εξοικονομήσει χρήματα για να πάρει τη σχολική τσάντα ή να πάρει ένα μικρό δωράκι για τη γιορτή του παιδιού της. Λύνεται με μιας άλλης μορφής κοινωνικού αυτοματισμού το πρόβλημα.

Μπορούν να φαίνονται παντού, στις μεγάλες και μικρές πόλεις και παρόλα αυτά δεν υπάρχει βιώσιμη συζήτηση στην πολιτική ή στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με το γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι ζουν χωρίς στέγη πάνω από τα κεφάλια τους. Η αδιαφορία είναι δεδομένη, δεδομένου ότι πολλοί βασίζονται στα κοινωνικά συσσίτια και παντοπωλεία και γενικότερα στον εθελοντισμό των πολιτών και στα ενοχοποιητικά συναισθήματα που μας περιτριγυρίζουν.

Μη εμπιστεύεστε τους ανθρώπους που σχετικοποιούν τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση με στατιστικούς δείκτες και όχι μόνο, και κάνουν τα θύματα θύτες. "Η αδιαφορία είναι μια παραλυσία της ψυχής, ένας πρόωρος θάνατος" [Άντων Τσέχωφ, συγγραφέας]

O Orban το έκανε ήδη στην Ουγγαρία. Ποινικοποίησε τους άστεγους. Κάποια στιγμή ακούστηκε και το ίδιο και στη Κρήτη και μετα απο διαμαρτυρία στα  τοπικά ΜΜΕ  διαγράφτηκε το πρόστιμο ενός άστεγου. Δεν έχουν δικαίωμα, είναι παρανομία να μην έχεις σπίτι. Στη Γερμανία μοιράζουν κλήσεις παραβατικής συμπεριφοράς στους άστεγους – γιατί είναι άστεγοι- και τους καλούν να πληρώσουν για το παράπτωμά τους, ειδάλλως τους πάνε φυλακή για μερικές ημέρες.

«Η φτώχεια είναι το αποτέλεσμα της τεμπελιάς . Αυτό ορίζει ο νεοφελευθερισμός και φτιάχνει το οικοδόμημά του»: Όσοι δεν έχουν αποδείξει ότι είναι "ανταγωνιστικοί" χαρακτηρίζονται ως αδύναμοι, ανόητοι, φτωχοί και τεμπέληδες. Όσοι δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν πλέον να ενταχθούν, περιθωριοποιούνται ή απειλούνται με «την πτώση τους». Τους "παραπεταμένους και περιττούς" τους κατακρημνίζουν βαθύτερα , καταγγέλλονται δημοσίως και εξευτελίζονται.^[23]

Ποιος νοιάζεται για όλους αυτούς ή για το πως θα αλλάξει αυτό. Εν τω μεταξύ, έχει εδραιωθεί στη μικρή μάζα των διανοουμένων που όλο και αναμιγνύονται με την οικονομική και πολιτική ελίτ ένα διόλου ξεκάθαρο συστημικό ‘αριστερό περιβάλλον’, στο οποίο διαφαίνεται και μια αλαζονεία. Δεν ορίζεται πλέον ο αριστερός σκεπτόμενος αναφορικά με την κοινωνική του διάσταση, γιατί τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί υποστηρίξαμε την κυβερνητική πολιτική των τελευταίων ετών. Υπάρχουν εμφανή σε μερικά σημεία του συγκεκριμένου milieu συμπτώματα, για μια υποσυνείδητη ίσως και συνειδητή περιφρόνηση για την "κατώτερη τάξη" . Θεωρείται δε απο τους ίδιους και σαν σωστή πολιτική θέση.

Από την άλλη πλευρά. "Ο πλούτος είναι το αποτέλεσμα της εργατικότητας και της απόδοσης ." Αυτό είναι ένα άλλο σύνθημα των νεοφιλελεύθερων ιδεολόγων. Δεν πρόκειται για ευημερία για όλους! Το αντίθετο συμβαίνει: στον νεοφιλελευθερισμό, ηγούνται μέσω των "ελίτ" και των κλειστών κυβερνητικών κύκλων, εμπειρογνωμόνων/τεχνοκρατών, Βουλευτών, Υπουργικών διευθύνσεων, δικτύων και μυστικών συμμαχιών.

Αυτή η αξίωση που έχουν για ηγεσία, βασίζεται στην κοινωνική Δαρβινιστική ιδεολογία της «νίκης των ισχυρών» ^[24]. Η δημοκρατία αποτελεί για αυτούς τους "ελίτ κύκλους" μια μόνιμη απειλή για τον προμαχώνα της εξουσίας τους. Είναι το «μεγάλο επίτευγμα» των νεοφιλελεύθερων. Δημιούργησαν μια (νέα) ταξική ιδεολογία με το μανδύα μιας επανακαθορισμένης αντίληψης για Δημοκρατία και Ελευθερία.

Το κοινό τους χαρακτηριστικό:  «Ego sum, qui sum»[είμαι αυτός που είμαι] τόσο από τους προνομιούχους όσο και από τους ασθενέστερους κοινωνικά/εισοδηματικά.

Οι αξίες της καθολικότητας που δόθηκαν μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στις κοινωνίες, προϋπέθεταν τα βασικά στοιχεία: δημόσια και κοινωνική πρόνοια και φροντίδα, παιδεία, υγεία και ανθρώπινα δικαιώματα μειονοτήτων κλπ.

Ο νεοφιλελευθερισμός καταργεί την παγκοσμιότητα/ καθολικότητα, και προχωράει στις αρένες που χαρακτηρίζονται από ταυτοπολιτικές διαδικασίες ακόμα πιο ριζοσπαστικά και βάζει στη θέση της ισότητας, τη διαφορά, τη διάκριση. Καταργήθηκε ή καλύτερα υποβαθμίστηκε η σημαντικότητα του δημόσιου τομέα, με εξοικονόμηση στις υπηρεσίες φροντίδας, κοινωνικές κατοικίες, βιβλιοθήκες, αθλητικές αίθουσες και αθλητικά κέντρα.

Αλλά το ερώτημα είναι γιατί? Όποιος έφερνε αρκετά στην αγορά μπορούσε και να έχει και αρκετό κέρδος, όποιος έφερνε λίγα θα έχανε και σίγουρα στην διάρκεια του χρόνου περισσότερα. Έτσι λοιπόν οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι δημόσιοι θεσμοί φτωχότεροι.

Μέχρι τα χρόνια του ’60 είχαμε έναν individualism ο οποίος σαν χώρος δραστηριοποίησης είχε το «χώρο της ισότητας». Τώρα αυτός ο «χώρος» έχει δώσει χώρο στο «χώρο της διαφορετικότητας»^[25]. Όμως αυτή είναι μια διαφορά που τονίζει την ίδια, την ατομική ταυτότητα του κάθε ενός, την αυθεντικότητα του ας πούμε του κάθε ενός, χωρίς προσαρμογή, χωρίς ένταξη. Just so! «Ego sum, qui sum» .

Είναι αν το δούμε στη δημόσια σφαίρα το σύνολο, σαν «η διαχωριστική γραμμή μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού προσώπου, μεταξύ πολιτειακού πολίτη (Citoyen) και ιδιώτη πολίτη» [Isolde Charim].

Μέσα του είναι -ένας άγνωστος για αυτόν- διαφορετικός άνθρωπος από ότι προς τα έξω δείχνει.

Έτσι καταλήγει ο άνθρωπος να αντιμετωπίζει ανάμεικτα συναισθήματα που δεν τα έχει τακτοποιήσει και διερευνήσει και κατευθύνεται από την ανικανότητα να προσδιοριστεί και μέσα αλλά και σύμφωνα με τις ηθικές αξίες ενός κοινωνικού συνόλου, και όχι μόνο σαν αυθεντία, σε πράξεις που δεν συνάδουν με την ολοκλήρωσή του σαν κοινωνικό άτομο αλλά και σαν «ιδιώτης» αφού το θέλει έτσι. Το τέλος αυτής της εποχής ψυχαναλυτικά δεν το γνωρίζουμε.

Γιατί ο ανταγωνισμός μεταξύ των «αυθεντικών υποκειμένων» είναι μεγάλος και λίγοι καταλαβαίνουν να εκμεταλλευτούν τους μηχανισμούς και αυτά τα εργαλεία της παγκοσμιοποίησης έστω και για δική τους εξέλιξη μέσα στο κατεστημένο. Και το βλέπουμε οι ίδιοι όταν λέμε: «μας πως είναι δυνατόν να τα κατάφερε αυτός έτσι. Πρέπει να είσαι γεννημένος έτσι, αλλιώς δεν τα καταφέρνεις». Και οι άλλοι δε που δεν έχουν φτάσει σε αυτό το επίπεδο κατάληξης, χωρίς να μπορούν να εισέλθουν στη προνομιακή θέση των πρώτων κατηγορούν όλους τους άλλους σαν ανδρείκελα που δεν είναι σε θέση να δουν την δικιά τους «ηθική προσέγγιση του αυθεντικού».

Το επόμενο σχετικό άρθρο θα αναφέρεται επιγραμματικά στα:

· μετασχηματισμό του λόγου για το κοινό,

· αν ο Άξιος = και αμοιβαία εμπιστοσύνη ?

· ότι η διαφθορά θα τυραννάει εσαεί,

· με το παράδειγμα της κλιματικής αλλαγής να μας δίνει να κατανοούμε πολλά πράγματα.

· Μήπως θα πρέπει να αναπτύξουμε μια αντίστροφη λαϊκίστικη στρατηγική για καταπολέμηση του νεοφιλελευθερισμού.

o Τα fake News δεν τα εφεύρε ο Trump

o Δημοκρατία δεν είναι «satisfaction machine“

 

[23] Mies, Θ., Neoliberaler Faschismus, Hinter der liberalen Fassade lauert die Diktatur.in: RUBIKON, 4. Juli 2018, https://www.rubikon.news/artikel/neoliberaler-faschismus

[24] Mies, Θ., Neoliberaler Faschismus, Hinter der liberalen Fassade lauert die Diktatur.in: RUBIKON, 4. Juli 2018, https://www.rubikon.news/artikel/neoliberaler-faschismus

[25] Charim, Isolde., Ich und die anderen, Wie die neue Pluralisierung uns alle verändert, Verlag Zsolnay. 2018, pp 30-40.