Θεσσαλονίκη: Η ανθεκτικότητα μιας αρχαιότατης πόλης (Δήμου) δεν διαπραγματεύεται Δήμαρχε, χτίζεται !!!!

Θεσσαλονίκη: Η ανθεκτικότητα μιας αρχαιότατης πόλης (Δήμου) δεν διαπραγματεύεται Δήμαρχε, ούτε μπαίνει σε αντισταθμιστικά μέτρα  για να κερδίσουν κάποιοι μετα τις 6 εβδομάδες κοινωνικού και επαγγελματικού περιορισμού. 
Η ανθεκτικότητα μιας πόλης χτίζεται, αν δεν είναι ήδη αργά !!!! Ιστορικά λέμε ότι ηταν μαι πόλη 2500 χρόνια ανθεκτική, τώρα πλέον - στα τελευταια 40 έτη- καταρρέει. Μια μικρογραφία της ανθεκτικότητας του πλανήτη στο δικό του χρονικό ορίζοντα

Εφιστούμε την προσοχή, μην περιορίσετε ακόμα περισσότερο πεζούς και ποδηλάτες, με μέτρα πανικού που θα πάρετε. Ο αποφασιοκρατισμός που εχει πάρει τη θέση στην λεγόμενη πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση- πρέπει να βγάλουμε αυτον τον όρο απο το λεξιλόγιο μας τελικά- δεν έχει θέση στο δημόσιο διάλογο υπο άλλες συνθήκες.

Να θυμόμαστε τι είπαν για την αστική χρήση των ποδηλάτων, για τον χρονικό ορίζονται που θα κάνουν κάτι και τι θα συμβεί στο τέλος.

Θεσσαλονίκη: κοινωνικος αυτοματισμος και κοινωνικες δομες σε δυο φωτογραφικές στιγμές

“Ποιος είναι ο ιδανικός Δήμαρχος”Η μεγάλη απορία στα πρόσωπά μας”

Δεν είναι θέμα ανίκανου ή ιδανικού Δημάρχου αλλά ανίκανου Δημοτικού Συμβουλίου,  Αντιδημάρχων, υπηρεσιών του Δήμου, μιας ανύπαρκτης συμμετοχικής διαβούλευσης, για το μέλλον μιας πόλης

 

Επαναδημοσίευση 05.07.2023

Ο πολίτης μόλις αισθανθεί πολιτική αξιοκρατία κατά το κοινωνικό εύρος και κυβερνησιμότητα θα ακολουθήσει.

Η παρακάτω συμβολή μας δεν έχει χαρακτήρα επίθεσης ούτε ειρωνείας απέναντι σε πρόσωπα. Είναι ένα κείμενο βασιζόμενο σε βιώματα, γνώσεις και επιστημονικές κατακτήσεις επιστημόνων και παρατηρεί απλά  και μόνο τα χαρακτηριστικά στα οποία αναφέρθηκε  ο ΚΖ για ένα ιδανικό επάγγελμα, πρόσωπο, θεσμό… δεν καταλάβαμε ακριβώς,  Δημάρχου.

Εμένα προσωπικά δεν θα με ενδιέφερε καθόλου, εάν ο Δήμαρχος δεν ήταν ντόπιος και ήταν Φινλανδός ή Πακιστανός ο οποίος θα ομιλούσε τη γλώσσα μου και αγωνιζόταν για μια ανοικτή κοινωνία στη πόλη του. Και μη πούμε ότι ο Δήμαρχος εισήγαγε το  pride party στη πόλη και πως με αυτό το τρόπο αναβάθμισε τον ανοικτό  πολιτισμό  στη πόλη.

Δεν ζω σε μια πόλη για να είμαι υπερήφανος  για τον Δήμαρχο μου, για κάποιον που αφού αποφάσισε να γίνει Δήμαρχος κάθισε και σκέφτηκε τι θα πει αυτό και με τι έχει να αγωνιστεί και γνωρίζει και το ποιόν  του δημότη. Τ ο   α υ τ ο ν ό η τ ο   δεν   τ ο  ε π ι β ρ α β ε ύ ω,  τ ο  δ ι α φ ο ρ ε τ ι κ ό  ό μ ω ς  ν α ι. Διαφορετικό όμως δεν έχω δει μέχρι σήμερα.

Ο δημότης θέλει να νοιώθει ότι κυβερνάται από ένα σωστό ηθικό άτομο και που νοιώθει, ότι δεν έχει λευκή επιταγή από τους δημότες να κάνει ότι θέλει και να προσπαθεί συνέχεια μέσω της βέλτιστης συμμετοχικής διαβούλευσης  στις γειτονιές και όχι μέσω web να νομιμοποιεί τις αποφάσεις του ακόμα περισσότερο και ισχυρότερα, μιας ας πούμε διπλή νομιμοποίηση. Αναζητούμε νέες ταυτότητες ή αυτές που είμαστε τελικά ή που θέλουμε και δεν μπορούμε, μέχρι και στο ‘ξεκατίνιασμα’ έχουμε φτάσει.

Δεν με ενδιαφέρει να είναι εργάτης ο Δήμαρχος και να είναι στους δρόμους συνέχεια, τότε απέτυχε η αποστολή του. Να ασχοληθεί με τα κυριότερα καθήκοντα  του: στόχευση στη συνέργεια και συντονισμό των δημοτικών πολιτικών. Εκεί θέλει όχι ψυχολόγο, όχι μηχανικό ούτε αρχιτέκτονα, όχι κοινωνιολόγο, όχι γιατρό δίπλα του, αλλά κάποιον βρε αδερφέ που να έχει  έστω και κάποια τυπικά προσόντα όσο αφορά, όχι το κυκλοφοριακό, ούτε να γνωρίζει τους πολεοδομικούς και γενικώτερα νόμους των αστικών κατασκευών και υποδομών, αλλά την αειφόρο αστική ανάπτυξη που να έχει σφαιρική παιδεία επί της ολιστικής κατάστασης ενός αστικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν τόσοι άνεργοι νέοι Έλληνες  με τέτοιο επιστημονικό υπόβαθρο.

 

Οι Αντιδήμαρχοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι έχουν την υποχρέωση να είναι οι “εργάτριες της βασίλισσας” που θέλετε, συνεπικουρούμενοι όλων των Δημοτικών Συμβούλων τους και των υπηρεσιών. Σήμερα όλα είναι χύμα.  Το να δώσεις τους τομείς ηλεκτροφωτισμό, τεχνικά έργα, πράσινο, περιβάλλον και  καθαριότητα σε ένα άτομο για το οποίο δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανός, τουναντίον μπερδεμένο και συγχυσμένο φαίνεται το άτομο, και να καταφέρνεις να μη αντιδράει το ΔΣ και η παράταξή σου και να το δέχεται πρέπει να είσαι πολύ γάτα. Εδώ το διασκεδάζουμε και λίγο για να μη μας πιάσει κατάθλιψη με αυτά που γράφουμε.

Πρέπει να ξεφύγουμε από το κόμπλεξ, ότι όλα της πόλης τα γνωρίζουν μηχανικοί και αρχιτέκτονες, γιατί αλλιώς να κλείσουμε το πανεπιστήμιο Αιγαίου και όλες τις αστικογεωγραφικές και αστικοκοινωνιολογικές σχολές. 

Περίμενα να μη το διαβάσω αυτό από σχετικά νεότερους υποψήφιους, δηλαδή απο ένα κ Ζέρβα:

«Ποιος είναι ένας ιδανικός Δήμαρχος». 

Γιατί να πιστέψω εσάς και τον καθένα, που μου μιλάτε τώρα για το τι θα είναι καλύτερο, που ήσασταν 9 χρόνια στο ΔΣ και τελικά βγάζετε και την ουρίτσα σας απ’ έξω και τη πικρία σας προς τη δημόσια σφαίρα.  Θυμάμαι ακόμα και με την  κυρία Αντιδήμαρχο ανθεκτικότητας κ. Λιάκου – ξέρετε σχετικά νέα με το μέσο όρο ηλικίας του ΔΣ,  που εγκατέλειψε το πόστο βλέποντας ότι δεν οδηγεί πουθενά η τακτική του Δήμου, και γι’ αυτό την έβαλε εκεί ο Δήμαρχος, νέα καθώς, αλλά την κατάλαβε τη δουλειά και έφυγε – με ελαφριά βηματάκια - και πήγε στα καλύτερα και οικονομικά αλλά και από πλευράς καριέρας. Και γιατί όχι, νέα ήταν, δεν είχε και το ιδιαίτερο βιογραφικό και έτσι θα αναβαθμιζόταν με τη νέα δουλειά. Είμαστε ενήλικα άτομα ή infantil ? Να χαιρόμαστε που κάποιος προσπάθησε για κάτι καλύτερο και να ξεφύγει από το βάλτο της Θεσσαλονίκης. Και δεν έχει εδώ να πούμε: “Να καθίσει εδώ να αγωνιστεί και να παλέψει”, απέναντι σε ανεμόμυλους?  Οι Don Quixote δεν θα σώσουν την κατάσταση μας.

Όλα τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται για τον ιδανικό Δήμαρχο θα πρέπει να τα έχουν οι συνεργάτες του, προπάντων οι Αντιδήμαρχοί του και προφανώς και οι Δημοτικοί σύμβουλοι του ΔΣ.

Ο Δήμαρχος είναι ένας ας πούμε πρόεδρος σε επίπεδο ΤΑ.  Άρα περισσότερο διακοσμητικός, επικοινωνιακός, όπως και συναινετικός όπως αναφέρατε και εσείς,  ο ρόλος του. Θεσμικός στο τέλος, αφού χωρίς την υπογραφή του δεν κινείται τίποτα στη πόλη. Οι συνεργάτες του κάνουν τη σημαντική  διαφορά από τον κάθε επόμενο ή κάθε προηγούμενο Δήμαρχο.  Και επειδή στην ανάρτηση κάλεσαν εμμέσως πλην σαφώς όλους τους πολίτες να δείξουν την κριτική τους και να την αποδεχτεί και όχι βέβαια απέναντι στο Δήμαρχο μόνο, ας ξεκινήσουμε από αυτό.

Δυστυχώς  ο γλωσσικός προσανατολισμός και γλωσσική χρειά δείχνει λίγο λαϊκισμό. Και πάλι υπογραμμίζω, μάλλον ασυνείδητα,  δεν είναι ο σκοπός του, αλλά έτσι βγαίνει προς τα έξω. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την επικοινωνιακή παγίδα που έχουν στήσει οι λαϊκιστές(και οφείλουμε να το καταλάβουμε), γιατί ξέρουν, όντως όλοι είναι κουρασμένοι από την παθητικότητα της διανόησης των λεγόμενων προοδευτικών, διανοούμενων και αριστερών όποτε το τραβάνε και αυτοί όσο μπορούν και καλά τα πάνε μέχρι σήμερα οι ακροδεξιοί λαϊκιστές. Βλέπε και Δυτική Ευρώπη. Οπότε βάζουν και οι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές και λέξεις όπως εργάτης, συναινετικός, ντόπιος, υπερήφανος  κλπ. και έτσι δεν διαφέρουν απολύτως από τους ακροδεξιούς.  Βάζουμε και τη φράση  “να έχει γνώσεις” για να τονίσουμε τη υπάρχουσα ίσως διανόηση, και έχει κλείσει ο κύκλος, των προαπαιτούμενων που θα πουλήσουν στη δημόσια σφαίρα. Και η δημόσια σφαίρα, δεν είναι  «απλά εκεί» μόνη της, αλλά δημιουργείται από μας αλλά και από αυτούς, δεν είναι αμιγώς δικιά μας! Αλλά μιμόζες έχουμε γίνει όλοι. Προς Θεού μη πούμε κάτι και πληγωθεί κανείς. Και να προσέχετε κύριε Ζέρβα όλους αυτούς που σας λένε έτσι απροκάλυπτα «τράβα Ζέρβα εσύ μας οδηγείς». Αυτούς να τους προσέχετε περισσότερο.

Η συμβολή μας ας θεωρηθεί  σαν  ένας παραγωγικός αντίλογος(discurs) για το τι θέλουν ίσως οι  πολίτες από μια διαχειριστική αρχή. Γιατί μια τέτοια υπηρετείτε, είστε σαν Δημοτικό Συμβούλιο, μία διαχειριστική αρχή. Και έχετε, προσέξτε, – «σαν εργοδότες»- έχετε αναλογουμένων των δεδομένων το μεγαλύτερο ποσοστό απασχολουμένων που δουλεύουν για σας χωρίς να τους πληρώνετε εσείς οι ίδιοι αλλά οι δημότες. Ένας τεράστιος αριθμός απασχολουμένων που δουλεύουν για εσάς gratis και θα μπορούσατε να κάνατε όπως λένε στη αργό «παπάδες» για τη πόλη που σας πληρώνει με όποιο τρόπο και αν είναι αυτός.

Θα  χαρακτηρίζαμε δε τις απαριθμούμενες θέσεις σας για το Δήμαρχο σαν θέσεις λίγο έως πολύ επιφανειακές και λαϊκίστικες, αφελείς μέχρι και στερεότυπες που αφορούν ένα αποτυχημένο άτομο, σε μια αθλητική ομάδα σε μια οικογένεια αλλά όχι σαν Δήμαρχο. Δεν είναι πολεμική - γιατί δεν ενδιαφέρει κάτι τέτοιο πλέον-  αλλά κριτική στα χαρακτηριστικά, άσχετα αν τα αναφέρατε και εσείς.

Ναι και όμως έτσι είναι στα μάτια των περισσοτέρων, άσχετα ότι στο τέλος χωρίς εναλλακτική θα του δείξουν πάλι το δρόμο προς τη πολυθρόνα του, που δεν του αρέσει η αισθητική της  αλλά την ανέχεται όπως έχει πει.

Δεν ρωτώ δε που είναι οι γυναίκες στην ανοικτή κοινωνία μας!

Και εδώ φαίνεται ο ναρκισσισμός, και ο πολιτισμικός πουριτανισμός. Το απόστημα του νεοφιλελευθερισμού.

Wilhelm Busch

Με τα προβλήματα και την αρνητική εικόνα των άλλων δημιουργούμε το σωσίβιο για εμάς. Ξαφνικά μετά από 9 χρόνια Τοπικής Αυτοδιοίκησης εμφανίζεται το απόστημα.  Είναι σημεία των καιρών. Βιαζόμαστε να καταθέσουμε τη ψυχή μας, λίγο επιπόλαια όμως.  Τώρα θα αρχίσουν όλοι με την εικόνα του αποτυχημένου να δημιουργήσουν την δική τους ευνοϊκότερη εικόνα. Ο ναρκισσισμός του ανήλικου πολιτικού μιας ανήλικης κοινωνίας ? Και τα προβλήματα μεταφέρονται στο μέλλον.

«Αν ήμουν εγώ Δήμαρχος, θα έκανα…» Όλοι τελικά αρνούνται την ταυτότητα τους, θέλουν να είναι κάτι ανώτερο κάτι, ακόμα και θεσμικά, διαφορετικό. Τι κρίμα, αποδυναμώνουν έτσι τη πολιτειακή βάση. Δεν θέλουν να ανήκουν στη βάση. Όχι, όχι  θέλουν να ανήκουν σε κάτι λίγο παραπάνω από τη βάση, να φαίνονται σαν αστοί προνομιούχοι αλλά να αισθάνονται σαν κυρίαρχοι της πολιτικής κατάστασης, και παράλληλα να είναι και θύματα οι καημένοι.

Μετά από όλα αυτά τι συνέπεια να χρειάζεται να έχει κάποιος. Μάλλον αστειευόμαστε .

Παραινέσεις 

Όλα αυτά που αναφέρονται σε διάφορες  αναρτήσεις για τον επόμενο Δήμαρχο είναι οι ευχές για αποτυχημένα πρόσωπα όχι για δημόσιους δημοτικούς λειτουργούς.

Είστε σύμβουλοι του Δημάρχου άρα εσείς θα πρέπει να έχετε περισσότερες και ειδικότερες γνώσεις και πολιτική δημόσια ηθική για το τι έπεται στο μέλλον, ποιο θα είναι το όραμα για τις επόμενες γενεές, για να προειδοποιήσουν και να συμβουλεύσουν τεκμηριωμένα πλέον το Δήμαρχο στις αποφάσεις του, γιατί χωρίς επόμενες γενιές δεν υπάρχει και αστική  ζωή, δεν υπάρχει ζωή, ή είμαστε λάθος? Εσείς πρέπει να διαβάζετε και να ενημερώνεστε. Και να μη ξεχνιόμαστε, φυσικά και οι υ π η ρ ε σ ι α κ ο ί    π α ρ ά γ ο ν τ ε ς που όταν τους ζητάς να σου απαντήσουν κάτι και βλέπουν ότι βρίσκονται με τη πλάτη στο τοίχο πετούν το μπαλάκι στον Αντιδήμαρχο για να βγάλει το φίδι από τη τρύπα όχι αντικειμενικά αλλά με φόβο και τρομοκρατία  προς τον πολίτη(υπάρχει επίσημο κείμενο σαν αποδεικτικό). Οι υπηρεσίες του Δήμαρχου Θεσσαλονίκης έχουν το σύμπτωμα της ελληνικής κρατικής μηχανής. Έχουν εμπεδώσει στο πως δεν πρέπει να δουλεύεις και να λειτουργείς και πάει από γενιά σε γενιά δημοτικών υπαλλήλων.

Ο Δήμαρχος και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι θα πρέπει να έχουν την  ελάχιστη νοητική ικανότητα να μπορούν να διαχωρίζουν, ότι η έξυπνη πόλη δεν είναι η ψηφιοποιημένη πόλη αλλά  πολύ περισσότερο η πόλη με έξυπνους πολίτες! Εκτός και δεν  θέλετε έξυπνους πολίτες γιατί η δουλειά σας  δεν θα είναι τετριμμένη πλέον, θα είναι δυσκολότερη μετά, αλλά… πολύ διασκεδαστικότερη από ότι σήμερα, πιστέψτε μας. Και αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος σας, μια πόλη με έξυπνους δημότες. Μη βάζει LED ράβδους στις ράμπες των φαναριών για τους mobile zombies και να το θεωρεί εξέλιξη σαν έξυπνη πόλη αυτό. Ποιος δημοτικός σύμβουλος εναντιώθηκε σε αυτό. Ούτε καν σαν πιλοτικό δεν επιτρέπεται να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο, τη στιγμή που υπάρχουν σημαντικότατα προβλήματα στη πόλη.

Ο Δήμαρχος δεν επιτρέπεται να παραπλανεί  και να εξαπατά το πολιτειακό σώμα της πόλης με διάφορες άσκοπές ενέργειες και δράσεις και μόνο για το φαίνεσται ή ιδιοτελώς για τη φήμη του και να ευχαριστήσει την κοινωνική κάστα του.

Ο Δημοτικός Σύμβουλος θα πρέπει να γίνεται αστικός περιπατητής και να παρατηρεί, αν μπορεί και γνωρίζει τι θα πει παρατήρηση φυσικά.  Όχι άλλους δήθεν, όχι άλλους γιατρούς που να λένε , «δεν με ενδιαφέρει το λογιστικό κομμάτι του ελέγχουν στα οικονομικά του Δήμου,  εγώ είμαι γιατρός τι σχέση έχω εγώ, άντε να προχωράμε», για να γυρίσει γρήγορα σπίτι του ή όπου αλλού  θέλει να πάει. Δηλαδή ο τύπος είναι ακόμα Δημοτικό Συμβούλιο. Υπάρχουν πολλά τέτοια διαμάντια να ακούσετε αν θέλετε.

Προσωποποιείτε την ανύπαρκτη αστική πολιτική με τα  για σας αρνητικά γνωρίσματα του Δημάρχου.  Λάθος κατά την ταπεινή μας γνώμη.   Θάψιμο κανονικό, άσχετα ότι δεν έχουμε την καλύτερη γνώμη για τον σημερινό Δήμαρχο. Πολύ πικρία βγαίνει.

Η ψηφιοποίηση της επικοινωνίας  και η λεγόμενη  για σας διαβούλευση με τους πολίτες είναι, πώς το λένε οι νέοι σήμερα “για τα μπάζα”. Είναι  μια καθαρά ταξική αν το αναλογιστείτε, καθώς δεν φτάνει ούτε τα 3/5 των δημοτών της πόλης για να πάρετε τη γνώμη τους. Πρέπει να εγκαταλείψουν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι και Αντιδήμαρχοι τις οθόνες τους και να περπατήσουν . Και αυτό γιατί τα Κοινοτικά Συμβούλια είναι σχεδόν νεκρά.

Δεν παρατηρείται κάποια συλλογική δημοτική ενέργεια και δημοτική πολιτική στην αστική ανάπτυξη. Δεν παρατηρείται να έχετε καν στρατηγική αειφόρου αστικής ανάπτυξης. Μόνο ότι προτείνει η ΕΕ και κάποια Ιδρύματα που διαθέτουν χρήματα, δωρεάν σχεδόν. Φέρνουμε τουρίστες  κάνουμε ένα μουσείο(να μείνει και το όνομα σε καμιά πλάκα επάνω)  επι πλέον δουλεύει λίγο το εμπορικό κέντρο συντηρούμε just τις υποδομές- ο θεός να τις πει συντηρήσεις βλέπε νέα  παραλία και όλα τα συντριβάνια της πόλης- και εκπληρώσαμε το καθήκον μας. Ααα, ξεχάσαμε και τις εκδηλώσεις «tittytaintment» για τον λαουτζίκο.

Δεν διαβάσαμε κάτι για την αειφόρο αστική ανάπτυξη και τη κλιματική αλλαγή, για τις τεράστιες ανισότητες εντός της αστικής κοινωνίας τόσο ηλικιακά, οικονομικά, κοινωνικά όσο και φυλετικά και εθνικά.  

Δεν διαβάσαμε για το πως επιδρά η κ λ ι μ α τ ι κ ή   α λ λ α γ ή  στην αστική ανάπτυξη και την κοινωνική ισότητα. Δεν μιλάμε για τη βρώμα την επικινδυνότητα για την υγεία, την μη ύπαρξη μετρητών ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τον Νοέμβριο του 2017 μέχρι και τον Ιούνιο του 2018- δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει σήμερα- πράσινο στη πόλη εκτός του κέντρου ανύπαρκτο, γιατί και εκτός κέντρου κατοικούν άνθρωποι, ναι δυστυχώς είναι αλήθεια.  Βιώσιμη κινητικότητα? Απολύτως τίποτα απολύτως τίποτα, θλιβερό.  Για την ποδηλατομετακίνηση απολύτως τίποτα και αυτό θλιβερό. Μάλλον οι κυρίες/γυναίκες ή όπως θέλετε γιατί μπορεί και να χαρακτηριστούμε και σεξιστές με λάθος έκφραση μας για το φύλλο, που είναι υπεύθυνες δεν χρησιμοποιούν το ποδήλατο για τη δουλειά τους αλλά ούτε και για άλλα πραγματάκια καθημερινά μάλλον. Ίσως μπορεί να κάνω και λάθος και το εύχομαι. Αλλά γιατί?  Το κέντρο της πόλης τη νύχτα είναι νεκρό. Η αναγέννηση του κέντρου για το κατοικείν με ζωή είναι απαραίτητη με όλες τις αειφόρες ενέργειες, όπως έξω από το κέντρο τα αυτοκίνητα και ανάπτυξη της ποδηλατοκίνησης για βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος και δημιουργία πρασίνου και μικρών πάρκων.

Δεν είμαστε ανοικτή κοινωνία: Δεν χρειάζεται να μεταμφιεστεί ο ένας σε παγώνι και ό άλλος να ποδηλατήσει γυμνός για να δείξει ότι και αυτός σαν μειονότητα έχει δικαιώματα σε μια κοινωνία. Τα pride είναι για τα μάτια του κόσμου ποιανού κόσμου όμως, της κάστας μας! Μπράβο του θα πουν όλοι οι ψευτοαριστεροί και ψευτοδιανοούμενοι και καλλιτέχνες είναι μοντέρνος. Όχι, όχι μεταμοντέρνος είναι ο Δήμαρχος μας, απολύτως! Και αυτός τόσο μπαμπάς, καθώς γενιά του ‘68  όσο και παιδί καθώς είναι το σύμπτωμα της παρθενογένεσης του νεοφιλελευθερισμού.

Η ανθρωπόκαινος περίοδος που διανύουμε έχει άλλα καθήκοντα και ευθύνες. Περιλαμβάνει περισσότερες ενέργειες που στοχεύουν στην αξιοπρεπή  εξασφάλιση του μέλλοντος  από ότι η αστική πολιτική των 70’,  ’80 και ’90 χρονών,  σύμφωνα με το αγγλοσαξωνικό do what you want,  get what you can get. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει και όσο κρατήσει μια Δημαρχιακή αρχή. Τα γυρίζουμε ανάποδα όλα και ξεκινάμε την πολιτική αγωγή των εαυτών μας και των πολιτών μας. Από κοινού. Δεν είστε οι Illuminati όπως πολλές φορές δείχνετε να αισθάνεστε. Δεν ήρθατε σε αυτό το κόσμο  για πάρετε δάφνες. Όλοι ήρθαμε για να φύγουμε γνωστικότεροι και σοφότεροι αλλά όχι…. Αυτή είναι ανώτερη αξία του ανθρώπου.

Δεν θέλουμε άλλες copy paste πολιτικές από το εξωτερικό. Δεν θα αναφερθούμε σε παραδείγματα, είναι όλα προφανή.

… και αξιώματα

Το κυριότερο που δεν διαβάσαμε και δεν θεωρούμε ότι υποδηλώνονται από τα σημεία στα οποία αναφέρεται η ανάρτηση του κ. Ζερβα, και θα μπορούσε να εννοηθεί με μερικές λέξεις είναι :

·         Μια Δημαρχιακή αρχή με την οποία να αισθανθούν οι Δημότες την κυβερνησιμότητα της πόλης τους και να μη τους απαξιώνουν με π.χ., άνθρωποι χωρίς παιδεία, χωρίς ιστορία, γρουσούζηδες, κλπ. κλπ., γιατί σίγουρα όλοι οι άλλοι της κάστας μας  έχουν την απαιτούμενη παιδεία.

·         Ένα Δήμαρχο που όταν δεν καταλαβαίνει κάτι να ρωτάει «τι εννοείτε», όχι «τι» ή «τι εννοείς» στον Ενικό, σαν να έπαιζαν μαζί μπριτζ τη προηγούμενη στον ιστιοπλοϊκό  και να μη υπάρχει κανένα λυκόσκυλο δίπλα του να τον προστατεύει όταν μιλάει.

·         Ένα Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους που η αρχή τους θα είναι η συμμετοχική διαβούλευση των πολιτών στις γειτονιές. Δικό τους θέμα είναι πως θα το φτάσει αυτό το στόχο. Είναι καθήκον μιας ζωής. Ας αναρωτηθεί ο κάθε ένας μας σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαβούλευση στη πόλη μας, σύμφωνα με το διπλανό διάγραμμα.

·         Ένα Δήμαρχο και ΔΣ που αρχή τους θα είναι η δημόσια ηθική πολιτική αγωγή τους απέναντι στον πολίτη, στον κάθε πολίτη όμως.  Όχι με παιδαγωγικό στυλ και σηκωμένο το δάχτυλο, όπως οι περισσότεροι αυτοχρηζόμενοι διανοούμενοι.

• Να πείσει τους πολίτες προς μια επάρκεια της διαβίωσης και όχι υπερβολή. Αλλά να το δείχνει και ό ίδιος με τον τρόπο που ζει στη πόλη. Να μη θεωρεί ότι επειδή αυτός θέλει να του προσφέρει  το γκαρσόνι το καφέ του καθήμενος, πρέπει να είναι και αυτή η γραμμή των πολιτών. Τι λογική του παραδειγματίζειν είναι αυτή? Αν μας μιλήσει και κάποιος φιλόσοφος για την υπερβολική ζωή που κάνουμε, Ας καλέσει κάποιον. Έχουμε πρόταση εάν θέλει.

·         Και εάν βλέπει ότι η ομάδα του δεν τραβάει σε αυτό το επίπεδο να παραιτηθεί αφού δεν είχε καλούς συνεργάτες. Εδώ θα φανεί τι ποιοτικό ιδεώδες έχει και εάν εύχεται πραγματικά και ανιδιοτελώς  και όχι μόνο για την κάστα του και την μεσοαστική τάξη, αλλά  για όλους τους Δημότες του μια καλύτερη ζωή.  Καθίστε να διασκεδάστε μια φορά με μπυρίτσα ή κρασάκι βλέποντας τα Δημοτικά Συμβούλια. Θα εκπλαγείτε για τι είναι ικανός ο άνθρωπος. Δείτε τα ΔΣ σας από έξω σαν τρίτος σαν πολίτης απαξιωμένος από το Δήμαρχο και το ΔΣ και σκεφτείτε τι αισθάνεται ο δημότης σας.

·         Αυτός που θα έχει γνώση σε τι? Τι θα πει αυτό? Δεν χρειάζεται να είσαι μηχανικός, γιατρός ή νομικός για έχεις γνώσεις και συναίσθημα αλλά και ένστικτο. Στο πως επιβιώνουν οι άνθρωποι  με όλο και περισσότερο αυξημένη ανεργία, όλο και λιγότερες υπηρεσίες φροντίδας όλο και λιγότερο εισόδημα στα πολεοδομικά τετράγωνα, με όλο και λιγότερο καθαρό αέρα, με όλα και λιγότερη ηρεμία κατά τη διάρκεια της ημέρας, με όλο και περισσότερη ζέστη αφού κόβετε τα δέντρα και δεν τα αντικαθιστάτε, που να τελειώσουμε? Στο ότι πρέπει να σε μερικά χρόνια αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση στη πόλη και ιδιαίτερα στο κέντρο να κυκλοφορούν προπάντων μωρά και μικρά παιδιά με μάσκες για να φιλτράρουν μερικά από τα μικροσωματίδια και τους ΠΑΥ και καυσαέρια της πόλης? Στο τι συμβαίνει στη πόλη του στο τι συμβαίνει στη γειτονιά του στο πως αντιμετωπίζει τη κλιματική αλλαγή η πόλη του, στο πως να ελέγχει τις βλακείες που κάνουν οι Αντιδημαρχίες σε τεχνικά έργα και εργολαβίες?

·         Ο στόλος του ΟΑΣΘ δεν επιτρεπόταν  να κυκλοφορεί στη πόλη τώρα και χρόνια από τη ρυπογόνο λειτουργία τους στην ατμόσφαιρα της πόλης. Πως έχει προστατέψει τους δημότες του ο Δήμος?

·         Γνώση πρέπει να έχει για το πως θα κάνει ο ίδιος μόνος τους με τους συνεργάτες τους ένα internal auditing των καθηκόντων και προσφερόμενων υπηρεσιών που είναι «απλά εκεί»  και δεν κάνουν τίποτα. Αλλά και να υπάρχει πραγματική παραλαβή των εργολαβιών, διότι έχουμε αποδείξεις ότι υπέγραψε η επιτροπή από το γραφείο τους, χωρίς να δουν το έργο και το συγκρίνουν με την εργολαβία. Στο πως ελέγχει την επικοινωνία των πολιτών με τις υπηρεσίες του να μη του λένε ψέματα και να τον κοροϊδεύουν? Εδώ υπάρχουν πολλά να πούμε αλλά τα αφήνουμε στη άκρη. Θα έρθει η στιγμή με αποδεικτικά στοιχεία.

·         Ένα Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους με ενήλικη και κομψή συμπεριφορά που την έχουμε χάσει και όχι χύμα,  έχοντας πλέον Θεό μόνο το «χυμαδιό», και αυτούς τους χύμα και μάγκες να τους αποκαλούμε Persona!!! Ναι το έχουμε ακούσει και αυτό από καλλιτέχνη θεάτρου. 

·         Ένας Δήμαρχο και Δημοτικό Συμβούλιο που να εξαντλούν την αυστηρότητα τους πρώτα στους εαυτούς τους και μετά  στους άλλους. Και δεν παίζει εδώ, «είμαι ηλικιωμένος και θέλω σεβασμό». Που να μη κυκλοφορεί στην αίθουσα του ΔΣ με – σβηστό βέβαια- το τσιγάρο στα δάχτυλα του και μια Αντιδήμαρχος βράδυ, νύχτα έξω, με τα γυαλιά ηλίου στα μαλλιά, στο ένα χέρι η κούπα του καφέ (αυτό δεν ενοχλεί) και στο άλλο το στριφτό τσιγάρο ανάμεσα στα δάχτυλα και αυτό πηγαίνοντας να καθίσει στη θέση της. Τι το θέλει το τσιγάρο στα δάχτυλα ? Δικαιολογίες θα βρούμε δεν υπάρχει περίπτωση. Δεν θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε κριτική και να πούμε συγνώμη «έχετε δίκιο», όχι «έχεις δίκιο». Όταν το λέω αυτό μου φεύγει ένα βάρος από μέσα μου.

·         Θέλουμε ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ για ΟΛΟΥΣ τους ΠΟΛΙΤΕΣ με ακοή και χωρίς ακοή με όραση και χωρίς όραση, σε αρτιμελείς και μη, σε μουσουλμάνους, βουδιστές  και μη, και μη,  και μη … και σε  όλα τα Δημοτικά διαμερίσματα και όχι μόνο στο εμπορικό κέντρο, για όλες της κοινωνικές και ηλιακές ομάδες και όχι για τους ψευτοαριστερούς, ψευτοδιανούμενους και ψευτοαστούς που έχουν ξεχάσει τι θα πει διεκδικώ την ισότητα και το δίκαιο σε μια κοινωνία, τουλάχιστον για τα τελευταία 30 χρόνια. Και μη ξεχνάμε η ανισότητα θα επιδεινωθεί μέσω της κλιματικής αλλαγής.

·         Θέλουμε η πολιτική του tittytainment δηλαδή του  «άρτος και θεάματα» που πλέον είναι μια πραγματικότητα – για να μη σαλτάρουν οι πολίτες από τη πίεση που τους εξασκεί το νεοφιλελεύθερο οικονομικό πρόγραμμα των κυβερνήσεων, να εφαρμόζεται, όχι μόνο στο κέντρο αλλά αποκεντρωμένα σε όλες τις γειτονιές της πόλης.

·         Οι συνεργάτες είναι δύσκολο πράγμα. Τους δοκιμάζεις με παραδοτέα για ένα εξάμηνο και αν δεν κάνουν τη δουλειά τους τους αποχωρίζεσαι όσο και να σε λυπεί. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο στη κατάσταση που βρίσκεται η κοινωνία η οικονομία και το περιβάλλον. Βάζεις στόχους στα δημοτικά κοινοτικά συμβούλια που θα τα ονόμαζα δημοτικά κοινοτικά κοιμητήρια και καταργείς θέσεις αν δεν λειτουργούν. Και εδώ έχουμε να πούμε αν μας ρωτήσουν, γιατί το λέμε αυτό.

·         Γιατί από την ίδια πόλη?  Αυτό πραγματικά δεν το περίμενα. Επαρχιωτισμός είναι αυτός. Αγαπάτε περισσότεροι και γνωρίζετε περισσότερο εσείς από κάποιον που ήρθε και αγάπησε τη πόλη σας – παρόλο που την έχετε καταντήσει μιας επαρχιώτικη πόλη, και την έχει περπατήσει όσο κανένας άλλος από όλους αυτούς που θέλουν να ασχοληθούν με τα δημοτικά?  Οι συνεργάτες  του κάνουν το Δήμαρχο όχι η εντοπιότητά του. Ένας που έρχεται στη πόλη σας και μένει, μπορεί να έχει αγαπήσει τη πόλη σας πολύ περισσότερο και ανιδιοτελώς από εσάς μου προέρχεστε από τη πόλη. Μη το ξεχνάτε. Και να σας εκπλήξει για τις ικανότητές του στη αειφόρο αστική ανάπτυξη.

·         Ένα Δήμαρχος και Δημοτικοί Σύμβουλοι  που θα αναζητούν τη σκληρή κριτική. Τι είναι πάλι αυτό ?  Τι θα πει αυτό?  Πότε έχει ανέβει ένας ΔΣ ή Δήμαρχος στο βήμα και είπε ναι δική μου ευθύνη και θα κάνω ότι μπορώ για να το διορθώσω ή από ανάγκη λόγω εξόφθαλμης ευθύνης του να παραιτηθεί ή να βάλει δημοσίως στον εαυτό του και στους συνεργάτες τους ένας στόχο αλλιώς σύσσωμοι για παραίτηση. Λίγη αξιοπρέπεια να είχανε όλοι οι ΔΣ έπρεπε αν παραιτηθούν όλοι ναι, διότι απλά δεν α καταφέρνουν  Μην αναφέρουμε παραδείγματα. Ούτε για θέματα ευθιξίας δεν έχει παραιτηθεί κανείς. Που και αυτό είναι ψευδαίσθηση. “ Είσαι βλάκας” , “δεν ξέρεις τι λες”, “λες ψέματα”…

·         Σχέση υφισταμένων και εργαζόμενων. Ο Δήμαρχος και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι να ξέρουν που είναι το τμήμα, π.χ. το κιόσκι των υπευθύνων της λειτουργίας και adhoc συντήρησης της νέας παραλίας και που και που να επισκέπτονται από εκεί τους υπευθύνους και εργαζόμενους και να τους συμβουλεύονται!!! Ποιος έχει περάσει τα τελευταία 9 χρόνια πόσες φορές από εκεί? Και αυτό σαν παράδειγμα που μόλις πέρασε από το μυαλό μας. Όλα τα τμήματα θα πρέπει να έχουν άμεση επικοινωνιακή σχέση με τους ΔΣ και τον Δήμαρχο. Δεν είμαστε ακόμα τόσο ενήλικη κοινωνία που να εμπιστεύομαι εγώ ο εργαζόμενος τον υφιστάμενο μου ότι θα παρουσιάσει την κατάσταση στο τμήμα του έτσι όπως είναι η έτσι όπως θέλει αυτός/αυτή για να έχει την εύνοια του Δημάρχου!

·         Ο Δήμαρχος θα εκτιμηθεί  και θα αξιολογηθεί από τις αειφόρες ενέργειες που κάνει και το όραμα που έχει για παιδιά και νέους από  5 ετών μέχρι και 25 ετών και τους ηλικιωμένους. Ναι και οι ηλικιωμένοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να περάσουν ήρεμα γηρατειά. Όλες οι ηλικίες θα πρέπει να  διεκδικήσουν το καλλίτερο μέσο, αυτό της ενεργούς τους συμμετοχικής διαδικασίας στις αστικές πολιτικές του Δήμου τους. Δημιουργήστε ένα νεανικό δημοτικό κοινοβούλιο με μια συνεδρίαση κάθε μήνα και δώστε φωνή στη διαμελισμένη νεολαία που υπάρχει.

·         Ας αφήσουμε τις στερεότυπες ευχές αφού σημαντικότερο είναι πρώτα να κατανοήσουν πρώτα οι του Δήμου ποιος είναι ο ρόλος τους σαν δημόσιοι λειτουργοί.

Η καλλίτερη δημαρχιακή αρχή ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑ καταλάβουν ΟΤΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ κατανοήσουν ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ και κάθε ΕΥΑΛΩΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ - ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΒΑΡΚΑ ΜΕΣΑ.

Και ο Δήμαρχος  οφείλει να γνωρίζει ότι δεν θα υπάρξει αειφόρο περιβάλλον αστικής διαβίωσης εάν δεν υπάρξει, κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη για ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ αφού οι άνθρωποι ζουν ο ένας δίπλα στον άλλο  και όχι μόνο για τους μεσοαστούς, και ένας λειτουργικός δημόσιος χώρος  και όχι ιδιοποιημένος και ανεξέλεγκτα ιδιωτικοποιημένος.

Το μέλλον μιας πόλης, χωρίς το μέλλον για τους νέους και για τον δημόσιο χώρο της δεν υπάρχει!

Ο δημόσιος χώρος είναι το κοινωνικό και πολιτισμικό κεφάλαιο των πόλεών μας, γιατί είναι

• η ενσάρκωση της αστικότητας και
• η Λυδία λίθος για την κουλτούρα μας στην ποιότητα του πολεοδομικού σχεδιασμού.
  

Τι γίνεται με την Τοπική κυβερνησιμότητα και τις δημοτικές υπηρεσίες της πόλης της Θεσσαλονίκης. Έχει λυθεί στα “αναλυτικότερα“ ο μηχανισμός τους?

THS 29052018 Διάβασμα σε 2’

 

Επαναδημοσίευη 05.07.2023

… δεν αντέχονται πια αυτά τα ενοχλητικά και αντιδραστικά στοιχεία, – και διαφαίνεται πλέον-  ότι είναι και ανήλικα παιδιά. Προσπαθούν λέει, να ζήσουν εί δυνατόν συνειδητά  σε ένα βεβαρημένο αστικό περιβάλλον (πολιτικά διεφθαρμένο, κοινωνικά άνισο, οικονομικά φτωχοποιημένο και οικολογικά υποβαθμισμένο), φροντίζοντας να ενημερώνονται σχετικά με τα του αστικού τους οίκου. Και γιατί αυτό. Γιατί φαίνεται να βρίσκονται οι Illuminati  κάπου αλλού σε άλλους κόσμους, στο κυβερνοχώρο.  “Θα αστειεύεστε μάλλον κύριε”.

Τα παιδιά  αυτά εαυτούς και τους επόμενους που έρχονται  νοιάζονται. “Τι λένε πάλι θα μας τρελάνουν.”

Και φυσικά κάνουν έως το έπακρο χρήση της προσφερόμενης στο πιάτο άμεσης αλλά και της ήδη χρόνιας ασθενούντος αντιπροσωπευτικής δημοκρατία τους(γκουχ γκουχ…). “Σιγά θα πνιγείτε καλέ κυρία” Συμβάλουν  έτσι καθημερινά στη συμμετοχική διαβούλευση στα του αστιακού οίκου τους.  Δεν προλαβαίνουν να πηγαίνουν από γειτονιά σε γειτονιά να παρακολουθούν τις παρουσιάσεις και ενημερωτικές εκδηλώσεις του Δήμου για τις  μελλοντικές πολεοδομικές διαμορφώσεις και σχεδιασμούς στη πόλη προς όφελος των κατοίκων, όλων των κατοίκων σε όλες τις γειτονιές, logo. “Θέλουμε μεγαλύτερη αίθουσα δεν επαρκεί η σημερινή για τους συμμετέχοντες”.

Αλλά είναι τελικά και αυτά τα παιδιά μια από τα ίδια, που λένε,  όπως όλοι οι πολιτικοί  “τους”  οι ψευτοεκσυγχρονιστές   και ψευτοαριστεροί, που  σκέπτονται τη πάρτη τους καθώς ναρκισσιστές και πολιτισμικοί πουριτανιστές για  την κοινωνική ταξούλα τους.

“Τι ασχήμια έχει η παραλία … δεν βλέπετε? “  Λέει μια κυρία  αρχών συνοδευόμενη από τον σύζυγο εν ώρα περιπάτου.

Ναι καλέ, βλέπουμε και ξέρετε γιατί είναι άσχημη η παραλία? Γιατί περπατάτε εσείς εκεί!. Κρυφο… Σας το είπα είναι κακά αυτά τα παιδιά . Οι Illuminati περνούν καλά στις δύσκολες εποχές, κάποιοι καταχράστηκαν χρήμα, παίρνουν θαλασσοδάνεια, δίνουν εργολαβίες όπου θέλουν, πολλές φορές λόγω  μειοδότητης και σε τεχνικά μη καταρτισμένους εργολάβους από ότι φαίνεται, χωρίς να ελέγχουν τον σχεδιασμό τους για άλλες εναλλακτικές  τεχνολογικές δυνατότητες,  δεν απαντούν  αγνοώντας επιστολές δημοτών  προς τις υπηρεσίες τους ή απαντούν δια του γνωστού τρόπου  “είστε παρανοϊκός τι ισχυρίζεστε για μας…” Τα βλέπουμε, τα συζητάμε μεταξύ μας τα ακούμε αν όχι όλα και κάποια στιγμή στα  ΜΜΕ. Εμείς τα ξεχνάμε όμως τάχυστα– το είπε και ο μακαρίτης Μητσοτάκης, “οι Έλληνες ξεχνούν εύκολα”-  και μετά συνεχίζουν ακάθεκτοι αυτοί την όμορφη ζωή τους στα πλαίσια των δυνατοτήτων που τους προσφέρει η κοινωνική ταξούλα τους. Ο Παναγιώτης Κονδύλης τους “έδωσε” επιστημονικά και ιστορικά ‘άφεση αμαρτιών’ καθώς δεν συνέτρεξε με την ιδεολογία της Ευρωπαϊκής αστικής τάξη. Και τώρα πλέον εξελίχθηκαν και σαν τέως “σοσιάλ-ληστές”, σε νοικοκυραίους (μας αρέσει η λέξη μας θυμίζει τον αρουραίο) στην “ελληνική μεσαία τάξη” πλέον, που περπατούν με ψηλά το κεφάλι οι του “Τιτανικού επιβιώσαντες”  δημόσιοι και μη, σε ιδιωτικούς και ιδιωτικοποιημένους πλέον δημόσιους χώρους. Στο σπίτι δε, κάνουν και εδέσματα à la française με creme fraiche  και όχι κρέμα γάλακτος please, περικαλώ. Θέλουν να αισθάνονται σωτήρες για τους αδύναμους, αλλά δε θέλουν να βραχούν όταν θέλουν να πλύνουν τη γούνα τους. Συγχρόνως όμως είναι οι ίδιοι οι καημένοι θύματα για το ότι έχουν να παλέψουν τέτοιους απολίτιστους, αγροίκους δημότες, συνδημότες σαν εμάς και άλλους ξενοφερμένους ιθαγενείς.  Αλλά το χρήμα των επισκεπτών μουσείων  είναι νόστιμο και τους επιβραβεύει  στις επιλογές τους. Η Βαρκελώνη τους σιχάθηκε. Πηγαίνετε να μάθετε από τους Καταλανούς γιατί ?

Σκοπός τους, να έχουν ήπια μεταχείριση από τους πολίτες τους στις επόμενες εκλογές. Δεν σκέφτονται την ίση μεταχείριση όχι, την ήπια μόνο. Γιατί το ίσο είναι μόνο σε μια ανοικτή κοινωνία δυνατόν.

ΟΧΙ ΟΧΙ ποτέ! Στα κάτεργα ανοίξτε τα για χάρη τους. Για τη πάρτη τους τα κάνουν μόνο.  Να τους τιμωρήσουμε όπως μπορούμε. Η δημοκρατία δεν αντέχει τέτοια ναρκιστικά πουριτανιστικά στοιχεία. Ενοχλούν την εξέλιξη, στην κοινωνία των events και των tittytaintments. Τιμωρήστε τους επί τέλους με λιθοβολισμό. Δεν τους αντέχουμε αυτούς τους δήθεν πολίτες και δήθεν  αυθεντικούς δημότες, Τιμωρήστε τους επιτέλους να έχουμε την πλάνη ηρεμία μας, να  πεθάνουμε ήσυχα τώρα που φτάσαμε τα 30 και κάτι κάποιοι και κάποιοι άλλοι τα 50 και κάτι. Και ο Σωτήρας μας άφησε στην ίδια κοινωνική τάξη αλλά μετεξεταστέους !

Τα παραπάνω σαν εισαγωγή για το παρακάτω. Δεν ξέρει πως θα του βγει του συντοπίτη, αλλά θα το προσπαθήσει μας είπε, και ας τον χαρακτηρίσουν λαϊκιστή  και άκρα δεξιό και φυσικά γραφικό όπως κάνουν συνήθως τα τελευταία χρόνια όλοι οι ψευτοεκσυγχρονιστές και ψευτοαριστεροί  απέναντι σε όσους τους ζητούν τήν αντιπαράθεση με συζήτηση γιατί δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Καθώς προφανώς Illuminati ή απόγονοι αυτών,  ή όπως ονομάζει κάτι τέτοιους και κάποιος γνωστός: “Τιναυτορέ”.  Η Πρόεδρος όμως μπόρεσε και πρόβαλε το βίντεο με την επίμαχο σκήνη του προπηλακισμού σε full volume στην αίθουσα,  κάποιοι έφυγαν δεν άντεξαν τον λαϊκισμό.

Εάν σε λίγο καιρό εξαφανιστεί και δεν γράψει κάτι σχετικά με την έκβαση της υπόθεσης, θα μάθουμε τι μπορεί να έχει συμβεί…

Η προσωπική επιστολή  προς Δήμαρχο μετά από τυχαία συνάντηση του συμπολίτη μας στους διαδρόμους του Δημαρχείου στο: https://zaungastnic.blogspot.be/2018/05/1.html

der Freitag-Christine Keilholz:ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ σε Interview ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ: ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 Christine Keilholz | Έκδοση 35/2017, 31.08.2017

  Απόδοση μετάφραση  από τη Γερμανική, Dr. rer pol. Νίκος Θεοδοσάκης

THS06102017

"Nα γίνει η δεύτερη καλύτερη πόλη του κόσμου "

Πορτραίτο Ο Γιάννης Μπουτάρης υπήρξε κάποτε παραγωγός κρασιού και ένας καλός επιχειρηματίας. Από το 2011 ο συνταξιούχος είναι ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης

Foto: Eirini Vourloumis/NYT/Redux/Laif

Ένας άνδρας κάθεται στην πολυθρόνα. Το δερμάτινο σαλόνι  το  έχει αφήσει ένας από τους προκατόχους του από τη δεκαετία του 1960. Όπως το γραφείο από δρυς, εξηγεί ο  Γιάννης Μπουτάρης. Στην πραγματικότητα δεν είναι το στυλ του . Τα έπιπλα ήταν εκεί, οπότε έπρεπε να εκπληρώσουν το σκοπό τους, να δουλευτούν.

Την επόμενη ώρα, ο Γιάννης Μπουτάρης θα καπνίσει πέντε τσιγάρα και θα πει την ιστορία του. Είναι ένα αδύνατος άνδρας. Τα ωραία μάτια του φαίνονται μέσα από ένα ρυτιδωμένο  πρόσωπο. Ένα ελληνικό έπος από έναν άνθρωπο σε ηλικία 75 ετών που έχει πέσει από πολλούς  βράχους και έχει ξαναβγεί πάλι στην επιφάνεια από πολλές τρύπες. Από το αλκοόλ. Από μια καταστρεπτική περίοδο μόνο party [life]. Από ένα κενό μετά το θάνατο της συζύγου του.

Το να φύγει από αυτή την καρέκλα είναι ακόμα μια πρόκληση, ακόμα και στα  75 του. Ο δήμαρχος αγωνίζεται να δείξει τα τελευταία του σχέδια. Η Θεσσαλονίκη πρόκειται να έχει ένα μνημείο ολοκαυτώματος. Κάτω στο λιμάνι στους χώρους του παλιού σιδηροδρομικού σταθμού. 25 εκατομμύρια ευρώ θα κοστίσει το έργο, δέκα εκατομμύρια θα δώσει η Γερμανική Ομοσπονδιακή κυβέρνηση, είπε. Ένα γερμανικό αρχιτεκτονικό γραφείο συμμετείχε και στα σχέδια.

Ο Γιάννης Μπουτάρης δεν είναι εξειδικευμένος πολιτικός, αλλά έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Αυστραλίας, για να συγκεντρώσει κεφάλαια από τις εβραϊκές κοινότητες για το έργο του. Δεν είναι διπλωμάτης, αλλά έχει καταθέσει  στεφάνια στο Άουσβιτς. Ο Γιάννης Μπουτάρης είναι επιχειρηματίας εδώ και 50 χρόνια. Και εδώ, λέει, είναι ένα καλό deal για την πόλη του, στην οποία θέλει να δώσει ώθηση. Με περισσότερους από 300.000 κατοίκους, η Θεσσαλονίκη είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας στον απομακρυσμένο βορρά, σε μια μητροπολιτική περιφέρεια 1,5 εκατομμυρίων κατοίκων. Ένας φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ίδρυσε το λιμάνι, δεκάδες λαοί ανέπτυξαν την πόλη γύρω από το λιμάνι. Τελευταία η Θεσσαλονίκη έχει τη φήμη  να είναι ο φάρος μιας  ευέλικτης, καινοτόμου Ελλάδας. Από τότε που διοικεί εδώ  ο Γιάννης Μπουτάρης.

Συντριβή και νέα αρχή

Το στερεότυπο, ότι οι Έλληνες δεν μπορούν να διαχειριστούν οικονομικά  τα χρήματα τους, δεν μπορούν να φθάσουν σε ένα σημείο να επενδύσουν αποτελεσματικά τα χρήματά τους, να μη μπορούν να ξανασηκωθούν από εκεί που έπεσαν - η περίπτωση του  Γιάννη Μπουτάρη είναι η αντίθετη απόδειξη. Το 2010, η Θεσσαλονίκη τον εξέλεξε δήμαρχο, όταν  η πόλη ειχε καταστραφεί οικονομικά.  Ήταν η εποχή που η Ελλάδα δεν μπορούσε να χειροτερέψει περισσότερο. Όταν οι Ευρωπαίοι εταίροι είχαν  ήδη έτοιμο το πρώτο από τα τρία πακέτα διάσωσης για την υπερχρεωμένη χώρα, ο Μπουτάρης ξεκίνούσε μια νέα ζωή στην ηλικία των 68 ετών. Τη ζωή ως Polit-Star.

Ο Γιάννης Μπουτάρης προέρχεται από μια γνωστή δυναστεία οινοποιών. Έδωσε το κτήμα στα παιδιά του το 2002. Από συντριβές στη ζωή του άλλο τίποτα αλλά δεν τα κρατάει μυστικά  ο παππούς 6 εγγονών. Ούτε το ξεπερασμένο αλκοολισμό, αλλά ούτε και τον  θάνατο της συζύγου του. Ο Μπουτάρης είναι ένας ταλαντούχος αυτοδημιούργητος. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αυτός που συνηθίζει να είναι ο δεύτερος. Ως δήμαρχος της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας, έχει μόνο ένα στόχο. "Αυτό είναι," λέει, παίρνοντας ένα νέο τσιγάρο. "Το θέμα είναι ότι πρέπει να είμαστε η καλύτερη δεύτερη πόλη στον κόσμο." Η Θεσσαλονίκη πρέπει να δώσει ένα παράδειγμα για το πώς μπορεί να λειτουργήσει μια δεύτερη πόλη.

Στην πραγματικότητα, δεν μπορούσε να κάνει πλέον και πολλά στραβά. Ο επίσημος προκάτοχός του μπήκε στη φυλακή για διαφθορά. Τίποτα δεν λειτουργούσε όταν ο Μπουτάρης ανέλαβε καθήκοντα. Αλλά το ότι είναι διαφορετικός το έδειξε  με τον άθλο του Ηρακλή που πέτυχε. Οι ατελείωτες απεργίες στους εργαζόμενους στη συλλογή αστικών αποβλήτων  έληξαν όταν ο Μπουτάρης έκανε σαφείς δηλώσεις. "Τότε συνειδητοποίησαν ότι αν δεν ακολουθήσουν τις αποφάσεις μου, αφήνω τα σκουπίδια στον ιδιωτικό τομέα." Μετά από αυτό κινιόμαστε όλοι με άλλο αέρα.

Ο δημοτικός προϋπολογισμός ήταν καταστροφή. Από τους 5.500 δημοτικούς υπαλλήλους, αποχώρησαν μέχρι σήμερα 2.000. «Προσπαθήσαμε όχι μόνο να δημιουργήσουμε την εντύπωση, αλλά και να δώσουμε αποτελέσματα ότι η διοίκηση της πόλης έχει μια σύγχρονη οργάνοδοίικηση». Το 2012 είχε κερδίσει μια μικρή προστιά 300 ψήφων στο δεύτερο γύρο, τέσσερα χρόνια αργότερα οδήγησε την παράταξη στις εκλογές και κέρδισε με του με 58% .

Το 2011, η New York Times συμπεριέλαβε  τη πόλη Θεσσαλονίκης μεταξύ των "41 πόλεων που πρέπει κάποιος να δει". Η εφημερίδα μιλούσε με ενθουσιασμό για μια "πόλη του μέλλοντος" όσον αφορά τους ανθρώπους και τον Lifestyle τους.

Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να αναζητήσουμε την ελληνική κρίση στο αστικό τοπίο. Η περιοχή της Θεσσαλονίκης έχει ανεργία των νέων στο 60%. Οι συνταξιούχοι, οι ηττημένοι της ελληνικής πολιτικής αποταμιεύσεων, πωλούν μαντήλια, ζωοτροφές πουλιών, φθηνά κοσμήματα. Το μικρό μέγεθος της ελληνικής οικονομίας αποκαλύπτεται πίσω από τις προθήκες και stands χιλιάδων μικροπωλητών που πωλούν αφίσες, καθίσματα μοτοσικλετών ή εικόνες.

Ο πλούτος βρίσκεται κάτω από τη γη και μεγαλώνει  όπου γίνονται εξκαφές. Είναι τα απομεινάρια των 2.300 χρόνων ιστορίας. Από τη δεκαετία του 1980, η Θεσσαλονίκη σχεδίασε ένα τρένο μετρό. Απαιτούνται τρεις ενάρξεις αρκετές αποτυχίες έργων και όλα τα συναφή πολιτικά σκάνδαλα. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι τα τείχη, τα οποία συναντούν οι πολιτικοί μηχανικοί παντού. Ελληνιστικούς ναούς, ρωμαϊκά τείχη, βυζαντινά φορολογικά γραφεία, εβραϊκά και σλαβικά σπίτια. Για το μετρό, που πρόκειται να είναι στα μισά του 2018 έτοιμο, αυτά είναι μόνο εμπόδια. Για το Γιάννη Μπουτάρη ένας θησαυρός με τον οποίο μπορεί να κερδίσει χρήματα «Ο τουρισμός και η ταυτότητα της πόλης, αυτό είναι το πιο σημαντικό περιουσιακό μας στοιχείο». Κανείς, λέει, δεν μπορώ να το πιστέψω,  ποτέ δεν προσπάθησε να αναδέιξει αυτή την ιστορία. Μέχρι να έρθει ίδιος. Λέει.

Ο Μπουτάρης έχει μια νεανική ομάδα που συγκεντρώθηκε γύρω του, έχει ένα βιβλίο που εχει τακτοποιημένα για τα πολλά βραβεία που έχει παραλάβει  το  διεθνώς: Ο Δήμαρχος του μήνα Οκτωβρίου, η «The City Majors Foundation» το 2012. Δύο χρόνια αργότερα ήταν στην 8η θέση του καταλόγου του"Δημάρχων του Κόσμου".

Η Αγγλική Guardian γιόρτασε τον Μπουτάρη ως «φάρο ελπίδας για την Ελλάδα». Και του Μπουτάρη  του αρέσει να γιορτάζει ως ένας που δεν  του ταιριάζει ένα κατεστημένο δεξί-αριστερό σχήμα [πολιτικής]. Ένας ήρωας πρέπει να είναι διαφορετικός από τους υπόλοιπους, είχε πει ο Όμηρος. Ο Μπουτάρης τονίζει την αντίθεσή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία αντιτίθεται στις παρελάσεις του για το Gay Pride. Και γιόρτασε τις διαφωνίες του με την αριστερή κυβέρνηση του Συρίζα στην Αθήνα. Τι γνώμη έχουν αυτοί γι αυτόν "δεν τον ενδιαφέρει καθόλου". Η δουλειά του ήταν να διαχειριστεί την πόλη, γιατι τελικά γι' αυτό εκλέχτηκε.

Τατουάζ στα  πόδια

Τέτοιες κουβέντες ακούγονται καλά σε γερμανικά αυτιά. Το 2015, στο αποκορύφωμα της ελληνικής κρίσης, όταν η χώρα χρειάζεται ένα τρίτο πακέτο διάσωσης και όλος ο κόσμος τσατιζόταν με την συμπεριφορά του του σούπερ σταρ του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ο Μπουτάρης περιόδευσε σε γερμανικές εφημερίδες, σαν τον «καλό Έλληνα». Είναι πραγματικά ένας; Ο Μπουτάρης ανυψώνει τα τατουάζ πόδια από μπροστά από τα πόδια της καρέκλας που κάθεται. «Καλός Ελληνας», δεν έχω ιδέα τι θα πει  αυτό." Είναι επιχειρηματίας και θέλει να κάνει τα πράγματα όλα σαν επιχειρηματίας. Η εβραϊκή ιστορία είναι μια καλή ιστορία για δουλειές. Κατά καιρούς, η εβραϊκή κοινότητα στη Θεσσαλονίκη αριθμούσε 100.000 ανθρώπους. Μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου  το 95% εξοντώθηκε - ή κατάφερε να δραπετεύσει. Μετά από αυτό, δεν υπήρξε η παραμικρή υπενθύμιση της εβραϊκής ιστορίας στη πόλη. Η Θεσσαλονίκη έκτισε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο πάνω  στο Εβραϊκό νεκροταφείο. Τίποτα δεν πρέπει να μας θυμίζει, ότι τότε οι ελληνικές αρχές στήριξαν τους Γερμανούς να καταστρέψουν την Εβραϊκή κληρονομιά της πόλης.

Η έξοδος ξεκίνησε το 1917 μετά τη μεγάλη πυρκαγιά, όταν πολλοί Εβραίοι ζήτησαν την τύχη τους στη Δυτική Ευρώπη. Ο Γάλλος λαμπρός Νόμπελίστας λογοτέχνης  Patrick Modiano είναι απόγονος των Σεφαραδικών Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη. Αρκετά καλή προϋπόθεση για να κερδίσεις χρήματα, λέει ο έμπορος κρασιού στο δημαρχείο. Εν τω μεταξύ, 100.000 Εβραίοι επισκέπτονται την πόλη κάθε χρόνο. 30.000 από το Ισραήλ, τα υπόλοιπα από την Αμερική και την Ευρώπη. "Οι Τούρκοι και οι Εβραίοι ψάχνουν τις ρίζες τους", λέει. "Οι Τούρκοι έρχονται με παλιούς χάρτες της πόλης και αναζητούν τα σπίτια των προγόνων τους".

Πάνω απ 'όλα, οι Τούρκοι στη Θεσσαλονίκη αναζητούν τα ίχνη του ιδρυτή του κράτους τους. Ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν δικτάτορας, λέει ο Μπουτάρης, αλλά οι Τούρκοι τον αγαπούν τι να κάνουμε . «Όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Έλληνες πηγαίνουν κάθε χρόνο στην Κωνσταντινούπολη για να επισκεφθούν την Αγία Σοφία, γιατί να μην έχουμε και εμείς ένα κέρδος από  τον Ατατούρκ;» Έτσι, η Δημοτική Αρή της πόλης έπεισε  τις Turkish Airlines, να προγραμματίσει δύο πτήσεις καθημερινά από την Κωνσταντινούπολη προς  Θεσσαλονίκη. Το σπίτι στο οποίο ο γιος του υπαλλήλου Μουσταφά Κεμάλ, γεννήθηκε το 1881, όπου και έζησε  με την ίδια την οικογένεια του σε αρκετά πιεσμένες  και μέχρι μετά το θάνατο του πατέρα του το 1888 , είναι πλέον μέρος του κτιριακού συγκροτήματος που ανήκει στον τουρκικό προξενείο.

Στο μουσείο βρίσκονται τα κουτάλια σούπας του Ατατούρκ προστατευμένα από γυαλί και το βραδινό κοστούμι του Ατατούρκ. Η μητέρα του κάθεται σαν κέρινο ομοίωμα επάνω σε ένα ντιβάνι. Στην αυλή βρίσκεται ένα δέντρο, κάτω από το οποίο υποτίθεται ότι έπαιξε ο νεαρός Ατατούρκ, τουλάχιστον στο σημείο αυτό έτσι αναφέρει μια πλάκα. Το 2016 επισκέφθηκαν το σπίτι  εκατό χιλιάδες Τούρκοι, λέει ο Μπουτάρης.

Ξοδεύουν χρήματα. "Δεν με νοιάζει αν αρέσει στους Έλληνες ο Atatürk ή όχι." Ο καλός Έλληνας πάντα ρωτάει πρώτα τι του φέρνει μια επένδυση.

Δεν μπορούσε να υπολογίσει έτσι ξαφνικά τι κόστισε στη πόλη η κρίση μες τους πρόσφυγες. Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται στη Βαλκανική οδό, όπου πολλοί πρόσφυγες δοκιμάζουν ακόμα την τύχη τους, αν και η διαδρομή είναι τώρα και ένα χρόνο κλειστή [μπλοκαρισμένη από τα κράτη μέλη της ΕΕ]. Όταν τα σύνορα ήταν κλειστά στα βόρεια, ο Δήμος πήρε πρόσφυγες σε καταυλισμούς γύρω από τη Θεσσαλονίκη. Η Ελλάδα δεν είναι ονειρεμένος προορισμός. Οι 60.000 πρόσφυγες που επί του παρόντος μένουν στη χώρα δεν θέλουν να παραμείνουν – έχουν κολλήσει [γραφειοκρατικά].

Οι άνθρωποι ήθελαν να πάνε στη Γερμανία, η οποία εξασφάλιζε με το επιχειρηματικό πνεύμα στην πόλη [ελπίδες για διαβίωση]. Διαμορφώθηκε γρήγορα ένα σύστημα διακινητών, ταξί ή απλοί οδηγοί μετέφεραν τους πρόσφυγες στα σύνορα για 15 ευρώ. Είναι ένα από τα πολλά τοπικά συστήματα  που δημιουργήθηκαν  για να βγάλουν χρήματα με ανθρώπους κατά μήκος της διαδρομής των Βαλκανίων. Ο Μπουτάρης προτιμά να συνεργαζετε με τους λίγους που θέλουν να μείνουν. Μπορεσε και έβαλε πολλους από αυτούς σε διαμερίσματα της  πόλης και έμειναν για αρκετό χρονικό διάστημα. Τα παιδιά τους πηγαίνουν στο σχολείο τα απογεύματα όταν τα ελληνικά παιδιά είναι ήδη στο σπίτι τους. Μαθαίνουν μουσική, μαθηματικά και δύο γλώσσες. "Η Θεσσαλονίκη έχει πάντα να λέει ένα  «καλωσόρισες» στους μετανάστες, έχουμε εμπειρίες με τέτοια πράγματα", λέει ο Μπουτάρης. Δεν πιστεύει ότι η πόλη είχε οποιοδήποτε κόστος από τους πρόσφυγες. Όλα πληρώθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο δήμος έχει επωφεληθεί στο τέλος. "Αυτοί οι άνθρωποι τρώνε, ντύνοντε, πηγαίνουν στα καφέ. Πολλοί έχουν κερδίσει χρήματα από αυτούς. "

Οι Γερμανοί, λέει ο Μπουτάρης, το βλέπουν λίγο στραβά. Πάντα ρωτούν πρώτα για το κόστος ενός πράγματος. Του αρέσουν οι Γερμανοί, του αρέσει ο τρόπος που επιλύουν τα προβλήματα τους. Του αρέσει και το κρασί από την περιοχή Mosel. "Οι Γερμανοί έχουν δεσμευτεί, είτε θέλουν είτε όχι, να ηγηθούν της Ευρώπης." Δυστυχώς, μερικές φορές δεν ήξεραν πώς να συμπεριφερθούν σωστά. Αλλά καταφέρνομε σιγά σιγά και επικοινωνούμε ό ένας με τον άλλο.
---------------------------